Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op

Ervaringen met scouting gevraagd

Beste allemaal,

Vorige week zei de juf van onze jongste zoon (6 jaar) tijdens het 10-minutengesprek dat het misschien een goed idee zou zijn om zoon op een teamsport te doen om zo zijn sociale vaardigheden te verbeteren. Zoon is nl. sociaal niet heel erg handig. Hij speelt veel alleen en heeft maar weinig vriendjes. Op dit moment zit hij op judo en op zwemles.
Omdat een teamsport vrijwel altijd balsport betekent, leek me een teamsport niet zo’n fantastisch idee. Zoon is nl. ook motorisch niet de allerbeste en vooral in balsporten is hij vrij slecht. Het lijkt mij voor het zelfvertrouwen van een sociaal wat onhandig kind erg slecht om ook nog eens de slechtste te zijn in bijvoorbeeld een voetbalteam. Juf was dit gelukkig met mij eens en opperde toen het idee van scouting.

Nu ben ik helemaal niet thuis in het hele scouting-gebeuren. Ik heb wel even op internet gekeken naar scoutinggroepen in Den Haag en eigenlijk leek het me allemaal best leuk. Nu heb ik – als absolute leek op dit gebied - nog een paar vragen hierover. Ik hoop dat jullie me kunnen helpen.
1. Hebben jullie misschien ervaring met jullie kinderen op de scouting? Is het inderdaad geschikt voor sociaal iets minder handige kinderen?
2. Wat ik begrepen heb is de groepsindeling bij Scouting 5-6 jaar (bevers), 7-10 jaar (welpen) en ouder (voor mijn kinderen nog niet van toepassing). Mijn zoontje is nu 6 jaar, en wordt in januari 7. Mij lijkt het dan handig om te wachten met opgeven tot hij zeven is en hem dan laten beginnen bij de welpen. Klopt dit, of kan ik beter nog voor drie maandjes bij de bevers terecht en dan “doorstromen”.
3. Wat is leuker: een gewone scoutinggroep of een groep waar de kinderen leren zeilen?
4. En tenslotte: heeft er misschien iemand ervaring met een leuke scoutinggroep in Den Haag (bij voorkeur omgeving Kijkduin of Loosduinen)?

Ik ben jullie alvast reuze dankbaar voor jullie reacties!

Groet,
Mariola


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Gisela*

Gisela*

10-10-2011 om 12:48

Ervaring

nou had net een heel stuk getypt en weg was ie.

Ben zelf leiding bij een scoutinggroep in leidschendam. Mijn dochter zit er ook bij. Bij scouting is het idd zo dat iedereen uiteindelijk daar een plekje vindt. Samenwerken is belangrijk. Je zult voor jezelf moeten bedenken of je op zoek bent naar een traditionele groep of een wat modernere groep. Sommige groepen doen nog veel aan pionieren, hiken etc, het beeld wat veel mensen van scouting hebben. De meeste groepen hebben ook heel veel nieuwe activiteiten ontwikkeld. Sommige watergroepen gaan kano varen op welpenleeftijd.
Je zoon kan gewoon gelijk bij de welpen, wel even erbij zeggen dat hij bijna 7 is. Je mag bij de meeste groepen wel 3 of keer gratis kijken. heb je bij de ene groep geen goed gevoel dan ga je nog bij een andere groep kijken.
Mocht je inschatten dat je zoon het later leuk vind om regelmatig naar de kaag te gaan en daar te slapen in tenten en te zeilen en ook zijn zeildiploma te behalen dan moet je voor waterscouting gaan. Als je inschat dat hij liever in de bossen struint dan voor een landtak.

groetjes Gisela

Tango

Tango

10-10-2011 om 12:56

Scouting

Ik woon niet in Den Haag dus over scouting-groepen daar kan ik niets zinnigs zeggen.
Hier zit Tangozoon van inmiddels 7 ook op scouting. Hij zit bij de Bevers. De Bevers zijn hier officieel 5 en 6-jarigen, maar er wordt wel gekeken of het kind er al aan toe is door te stromen naar de welpen. Tangozoon is in een groep een beetje een teruggetrokken, angstig jongetje, dus die mag wat ons en wat de leiding betreft nog wel even bij de Bevers blijven. Bij de welpen is ook niet altijd plek en het zijn beste grote groepen hier, dus wij vinden dit voorlopig prima.
Ze ondernemen leuke dingen met de kinderen, gaan veel naar buiten en doen spelletjes, knutselen, bouwen, echt van alles en nog wat. Bij de Bevers vind ik het wel jammer dat het maar eenmaal per 2 weken is. Als je een keer mist, zit er meteen een maand tussen twee opkomsten. Bij Tangozoon merk ik ook dat hij er steeds weer een beetje tegenop ziet om te gaan omdat er 2 weken tussen zit, dit zou volgens mij minder zijn als het iedere week is. Verder vindt hij het wel altijd leuk als hij er eenmaal is.
De Bevers gaan hier ook op kamp, een nachtje, maar daar durfde hij nog niet aan mee te doen. Wordt geen probleem van gemaakt. In januari is er een moeder-zoon weekend waarbij moeders en kinderen een nachtje in het clubhuis slapen. Dat gaan we nu eerst maar eens proberen.
Of ze er heel sociaal vaardig van worden, weet ik overigens niet. Volgens mij speelt Tangozoon vooral met hetzelfde jongetje samen, maar aan de andere kant doen ze ook wel veel met de groep, speurtochten e.d. en dan moet je toch ook samenwerken.
Als je met jouw zoon gaat zou ik gewoon even overleggen of hij eerst naar de Bevers gaat en dan naar de Welpen of dat het handiger is om meteen naar de Welpen te gaan. Hier hebben ze meerdere groepen Welpen. De ene groep doet bijv. meer met de Natuur, de andere groep meer op het water. Als ze hier vanuit de Bevers bijna overvliegen, mogen ze eerst bij alle groepen een keer kijken en dan maak je een keuze. Het is maar net wat je kind leuk vindt natuurlijk.

Irene

Irene

10-10-2011 om 13:18

Andere tip

Mocht je het toch nog in een teamsport willen zoeken, dan kan ik rugby van harte aanbevelen! Ja, het is ook een balsport, maar het is toch heel wat anders dan voetbal. Ik vind het een heel prettig wereldje, waar een try (doelpunt) nooit iets persoonlijke is, maar een verdienste van het team, waar de scheidsrechter gewoon altijd gelijk heeft (daar is nooit discussie over), waar de teams elkaar na afloop door een ereboogje laten lopen en voor elkaar klappen en waar echt alle soorten kinderen een plek kunnen vinden in het team. Het is een heel fysieke sport en ze krijgen er echt zelfvertrouwen van. Blessures vallen enorm mee, want het spelplezier en "fair play" staan voorop. De jeugd speelt bijvoorbeeld elke zaterdag tornooitjes en daarbij wordt vaak niet eens de score bijgehouden. Als het ene team te weinig spelers heeft, wordt het gewoon aangevuld met spelers van de tegenstander.
En er is een club in Den Haag, we zijn er pas nog op bezoek geweest! Mocht je zoon scouting niet leuk vinden, dan kan ik je aanraden zeker eens te gaan kijken bij rugby (bij onze club kun je altijd een paar keer mee komen trainen, ik neem aan dat dat bij andere clubs ook zo is)

sjalot

sjalot

10-10-2011 om 14:06

Sociale vaardigheden

Ik heb drie kinderen op scouting en mijn oudste is ook niet zo sociaal vaardig. Ik denk zeker dat je kunt zeggen dat scouting geschikt is voor dat soort kinderen.
Ten eerste doen ze bij scouting gewoon leuke dingen, vooral veel buitenspelletjes. De opkomst (wekelijkse bijeenkomst) duurt 2 uur en ik heb de indruk dat dat vrij strak georganiseerd is. Het voordeel voor mijn zoon: leuke dingen doen zonder dat hij eerst moet proberen zich bij een groepje aan te sluiten, zoals op het schoolplein. Iedereen hoort erbij, daar zorgt de leiding wel voor. Ik weet niet of je daar nu meteen sociaal vaardiger van wordt, maar het feit dat je leuk bezig bent met een groep kan ook al een opsteker zijn voor het kind.
Als ze ouder worden (mijn oudste is nu naar de volgende groep gegaan, de verkenners) dan wordt er steeds meer zelfstandigheid van de kinderen verwacht: minder (bege)leiding, meer zelf doen. Tenten opzetten, eten koken, maar ook activiteiten plannen. Ik denk dat dat zeker kan bijdragen tot de sociale vaardigheid.
Succes, je kunt het gewoon eens proberen!

Reactie!

1. Hebben jullie misschien ervaring met jullie kinderen op de scouting? Is het inderdaad geschikt voor sociaal iets minder handige kinderen?

Ik heb jaren ervaring als leiding, nog even en dan mag mijn dochte rook! (als ze wil tenminste!) In sociaal opzicht is het zeker handig, kinderen moeten samenwerken en de nadruk ligt niet op winnen. Ook wordt er elke keer wat anders gedaan waardoor er altijd wel iets is wat hij leuk vindt.

2. Wat ik begrepen heb is de groepsindeling bij Scouting 5-6 jaar (bevers), 7-10 jaar (welpen) en ouder (voor mijn kinderen nog niet van toepassing). Mijn zoontje is nu 6 jaar, en wordt in januari 7. Mij lijkt het dan handig om te wachten met opgeven tot hij zeven is en hem dan laten beginnen bij de welpen. Klopt dit, of kan ik beter nog voor drie maandjes bij de bevers terecht en dan “doorstromen”.

Dit gewoon even overleggen met de leiding, kijken wat zij handig vinden. Daarbij en doorstromen gebeurd bij de meeste groepen 1 keer per jaar zo rond de zomer en soms halverwege. Maar omdat er enorm verschil is tussen groepen even overleggen dus!

3. Wat is leuker: een gewone scoutinggroep of een groep waar de kinderen leren zeilen?
Wat passt bij je kind? Is hij een waterrat? Dan is waterscouting leuk, maar als hij nu al een beetje bangig is van water lekker naar land laten gaan.

4. En tenslotte: heeft er misschien iemand ervaring met een leuke scoutinggroep in Den Haag (bij voorkeur omgeving Kijkduin of Loosduinen)?
De enie groep die ik ken is Brigitta Valentijn, daar zit familie zij zijn altijd erg entousiast! (geen idee waardat zit?)

Maar een groep is ook heel persoonlijk!! Laat je zoon een paar keer kijken bij een groep waarvan jij denkt dat die het beste past. Als hij het niks vindt, probeer het dan een paar maanden later bij een andere groep. Wij krijgen ook wel eens kinderen die niet bij onze groep passen maar wel bij een andere en kinderen die een andere groep niet leuk vonden maar wel de onze.

ijsvogeltje

ijsvogeltje

10-10-2011 om 14:36

Leuk

Ik heb zelf mijn hele leven bij Scouting gezet, man ook, we zijn leiding (geweest), bestuur etc. Oudste kind heeft t/m de welpen bij Scouting gezeten, jongste zit nu bij de welpen.
Ja, Scouting is leuk. Toch is het lastig om in algemene zin iets te zeggen over in hoeverre sociaal zwakkere kinderen het naar hun zin zullen hebben. De onderlinge verschillen tussen Scoutinggroepen zijn groot. Ik ken veel groepen (heb jarenlang training gegeven aan vrijwilligers binnen Scouting), en het gaat er overal anders aan toe. Sommige groepen zijn wat traditioneler (hechten bijvoorbeeld meer waarde aan het uniform), anderen veel losser. Bij sommigen gaat het er behoorlijk competitief aan toe, bij anderen helemaal niet. Kortom: iedere groep heeft zijn eigen cultuur.
Water-Scouting-groepen nemen toch wel een aparte plaats in. Waterscouts vinden 'land' vaak niets, landscouts vinden dat waterwerk vaak maar niets. Ach ja, het is maar wat je gewend bent
Ik vind het wel altijd bijzonder dat vanuit scholen, maar ook vanuit hulpverleners, zo vaak naar Scouting wordt verwezen. Scouting kent namelijk relatief jonge vrijwilligers, die echt niet altijd in staat zijn om 'zwakkere' kinderen goed te begeleiden.
Blijf dus zelf ook alert, en als de sfeer je niet aanspreekt, ga dan ook eens bij een andere groep kijken.
Wees je er trouwens van bewust dat veel groepen enorm lange wachtlijsten hebben!

Kaaskopje

Kaaskopje

10-10-2011 om 14:43

Mariola

Ik ben hierheen geroepen door Temet, maar ik zie dat je al vrij veel reacties gehad hebt. Mijn dochter is momenteel Beverleiding. Nog even tenminste. Ze heeft het een hele tijd gedaan. Als ik van haar nog aanvullende informatie krijg zal ik het je vertellen.

Kaaskopje

Kaaskopje

10-10-2011 om 14:50

Irene

Met nog vers in mijn herinneringen (ook al is het 40 jaar geleden!) hoe erg ik balsporten vond als niet sportief, verlegen wat angstig kind op dit gebied, kan ik je verzekeren dat rugby niet leuk is voor een kind met die eigenschappen. Er is een kans dat je wél blessures oploopt. Alleen het idee van die mogelijkheid maakt het al doodeng. En dan moet je die bal ook nog zien te krijgen en... en .... en... Nou nee dus.

Mariola

Mariola

10-10-2011 om 19:57 Topicstarter

Bedankt

Beste allemaal,

Heel erg bedankt voor jullie berichtjes! Fijn om al die positieve berichten te lezen over de scouting. Ik denk dat het best wel eens iets voor onze zoon kan zijn.

Ik ga nu maar een aantal scoutinggroepen in de buurt een mailtje sturen voor meer informatie, en dan misschien eens kijken samen met zoon.
IJsvogeltje, die wachtlijsten had ik inderdaad nog geen rekening mee gehouden maar het verbaast me eigenlijk niet. Kinderen hebben hier voor zowat alles op de wachtlijst moeten staan sinds we in Den Haag wonen (NSO, voetbal, zwemles noem maar op).
MarSy, dank je wel over de groep Brigitta Valentijn. Ik heb de website bekeken en het ziet er goed uit. Wel iets uit de buurt voor ons, maar qua afstand nog wel te doen. Ik heb echter ook twee groepen ontdekt in de buurt van de Bosjes van Pex, wat wel zo handig is aangezien oudste zoon daar op zaterdag ook voetbalt. Dat scheelt weer in het hele haal- en breng circus.

In ieder geval heel erg bedankt voor al jullie berichtjes. Natuurlijk houd ik mij altijd aanbevolen voor meer tips of leuke verhalen m.b.t. de scouting.

Groetjes,
Mariola

Irene

Irene

10-10-2011 om 20:28

Kaaskopje

Ben je dan bekend met (jeugd)rugby? Ik kan je namelijk verzekeren dat het ook voor verlegen kinderen die motorisch niet sterk zijn heel goed kan zijn. Hier namelijk zo'n zoon. Hij zit nu 2 jaar op rugby en hij is er enorm van opgebloeid. Hij heeft een heel leuk team waar hij echt vrienden in heeft gemaakt, hij is veel sportiever (en veel minder angstig en pieperig) geworden en heeft veel meer zelfvertrouwen gekregen. Dat merk je in alles.
Overigens heeft hij ook een jaar op scouting gezeten maar daar vond hij weinig aan. Niet iedereen vindt scouting leuk. En... als je het zo wilt stellen: ook bij scouting kun je blessures oplopen!

T&T

T&T

11-10-2011 om 10:13

Nou p...

"Dat soort kinderen" met allerlei etiketjes, die niet luisteren... zou dat aan het kind liggen? of aan de leiding? of aan de situatie? en zou je jou kind daar wel mee om willen laten gaan? tsja, je komt ze je hele leven nog tegen he... moeilijk moeilijk
Tess

Netel

Netel

11-10-2011 om 10:36

Scouting is leuk

Zoon zit al jaren op scouting en heeft in het begin erg moeten wennen. Maar we hebben doorgezet, want ook hij is sociaal onhandig, en nu vindt ie het geweldig.De groep waarop hij zit is ook niet zo strikt met vlaggenhijsen en zo. Wel qua kleding. Hier zijn ze nog wel ouderwets aan het hiken, pionieren en kanobouwen/varen, maar dat is nou juist zo leuk. Ze gaan een keer per jaar een week op kamp en zijn dan geheel op zichzelf aangewezen: zelf een kamp maken, zelf boodschappen doen, zelf eten koken. Speurtocht en spooktocht erbij, een hike en ze vinden het allemaal geweldig. De 40 km. lange fietstocht heen en weer is zelf gezellig doordat ze met groepjes fietsen.Dit weekend hebben ze ook een kamp, want de jaarlijkse JOTA staat weer voor de deur. Dan bouwen ze een zendtoren en zoeken met een bakkie contact met andere scouts, als het kan over de hele wereld.
Helaas hebben we geen water in de buurt, want waterscouting lijkt me ook geweldig.
Ik persoonlijk vind het een aanrader.

billie

billie

11-10-2011 om 12:02

Verschrikkelijk

Hier bij de scouting is het echt een ramp, binnen twee minuten ben ik helemaal gek van al die ongeleide schreeuwende kinderen. Mijn eigen kinderen, toch erg braaf en goed luisterend, vinden scouting nog steeds super, dus ze mogen, als ik er maar niet hoef te zitten! Fijne aan scouting (hier) is toch wel dat er enerzijds structuur geboden wordt (start en afsluit rituelen bijv) en anderzijds mogen kinderen precies zijn wie ze zijn.

Wilma

Wilma

11-10-2011 om 12:46

Zijstraatje

Even een zijstraatje. Is er rondom of in Den Haag geen circusles ofzo?
Mijn dochter en zoon zitten er beide op en hier is dat ook erg goed gebleken voor ieder soort kind.
Er wordt vanuit gegaan dat elk kind wel íets kan, het streven is dat elk kind aan het eind van een 'les' iets laat zien (kan ook een goochelmopje zijn ofzo) wat hij die les geleerd heeft. Andere kinderen kijken en aan het eind wordt hoe dan ook geklapt. Iedereen is knap en iedereen is goed zoals ie is.

Maar goed, dit is dus geen ervaring met scouting, maar wel iets waar ik aan moest denken bij je beginposting.

Groetjes,
Wilma

Fiorucci

Fiorucci

11-10-2011 om 13:05

Circusles

Ja, circusles is zo leuk, hebben twee van mijn kinderen ook gedaan in Zoetermeer. Ook in Den haag is dit mogelijk:
http://www.circaso.nl/
Zes november is het haagse circusdag, een mooie gelegenheid om te kijken of het wat is. Het fijne van deze lessen is dat je, ook als je minder bedreven bent hierin, je mag zijn wie je bent, en dat elkaar uitlachen bijvoorbeeld gewoon niet mag. Drukke kinderen en kinderen die meer handvatten nodig hebben kom je overal tegen, fact of life.

T&T

T&T

11-10-2011 om 13:26

Nog een zijstraatje

ja, ik reageer gepikeerd maar vooal omdat ik er niks mee kan, zo'n opmerking over "allemaal kinderen met etiketjes" nou en? die zitten overal en die zul je ook je hele leven tegenkomen zoals iemand hierboven al schreef.
Maar dan het zijstraatje van mij: mijn zoon (met autisme en zeer introvert) was dol op yoga, en ook dat trok dan weer kinderen met adhd, die voor de les het hele lokaal doorstuiterden. In eerste instantie hadden ze een geweldige juf, die de boel tijdens de les wel heel goed onder controle had... en daar staat of valt ook meteen het succes... juf stopte, er kwam een juf die dat overwicht op de groep niet had, en het ene naar het andere kind stopte ook, totdat er zo'n klein groepje overbleef dat het niet meer rendabel was. Ik vind het nog steeds jammer, een alternatief clubje hebben we nog niet voor hem gevonden... dus we yoga-en thuis
Tess

Annet

Annet

11-10-2011 om 15:12

Dochter ging daarom niet op judo

Twee proeflessen gedaan. Judo vond ze leuk, de les en aanpak van de leraar niet. Alles was gericht op de stuiterende jongetjes. De rustige jongens en de meisjes (stuiterende meisjes heb ik toen niet gezien) kregen nauwelijks aandacht.
Dochter was toen 6 en kon zelf heel goed benoemen wat er niet leuk was aan judo.

Fiorucci

Fiorucci

11-10-2011 om 18:22

Het probleem is denk ik dat het lijkt alsof je etiketjes synoniem stelt aan kinderen die zich niet kunnen handhaven in die lessen. En dat gaat gewoon niet altijd op, er zijn kinderen met etiketjes die het prima doen en gewoon strontvervelende kinderen.

ijsvogeltje

ijsvogeltje

11-10-2011 om 18:33

Sluit aan bij wat ik ook al schreef

Wat P schrijft, sluit aan bij wat ik ook al aangaf. Scouting wordt door nogal wat hulpverleners en leerkrachten als een soort therapie gepresenteerd. Niet helemaal voor niets, omdat veel kinderen het er gewoon ook heel lekker meedraaien. Maar je mag geen wonderen verwachten. En bij sommige groepen zitten onevenredig veel kinderen met iets bijzonders. En dat gaat niet altijd goed. En daar moet je je als ouder bewust van zijn. De leiding is meestal relatief jong, en gewoonweg niet deskundig op het gebied van ADHD, autisme etc. (veel positieve uitzondering daargelaten overigens hoor!). Er zijn echter nogal wat ouders die dat wel verwachten. "want de psycholoog heeft ons doorgestuurd". Dus een beetje relativering is wel op zijn plek. Scouting is voor veel kinderen een leuke vrijetijds besteding. Maar het is geen therapie. En de leidinggevenden zijn (meestal) geen hulpverleners.

Annet

Annet

11-10-2011 om 19:03

Het gaat niet om wat er staat maar om hoe het overkomt.
Jij gaat vervolgens discussieren over de precieze tekst. Dat helpt niet.
Het helpt wel als je gewoon reageert met: oh, het was niet de bedoeling dat het zo overkwam. Dat betekent niet dat jij toegeeft dat je het fout geschreven hebt. Dat betekent dat je begrip voor anderen helpt.
Jij gaat mensen terecht wijzen en dat helpt niet voor het gevoel dat er ontstaan is.

Frannie

Frannie

11-10-2011 om 19:19

Scouting

Hier 1 dochter (etiket-loos, ja die zitten ook op de scouting, hoor) die tot de zomervakantie van de kabouters tot en met de gidsen op scouting heeft gezeten. Ze is er afgegaan omdat het in haar ogen niet langer cool is om er op te zitten. Die mening komt vanuit haar stoere puber-zijn wat ze op het moment heeft. Jammer want stiekem vindt ze het nog wel leuk, maar ja, je bent 14.
Mijn ervaring met scouting is dat er van alles op zit. En dat dat meestal wel goed gaat. Dat het juist de charme van scouting is dat het allemaal wat rommelig is en iedereen zichzelf kan zijn. En dat als het te erg is, het kind en de ouders erop aangesproken worden en dat er zelfs soms wordt aangegeven dat het niet te voor de leiding en andere kinderen te hanteren is. Bij de groep van dochter is dat in al die jaren 2 keer gebeurt.
Wat ik nog nooit heb gehoord is dat kinderen bij wijze van therapie naar scouting worden gestuurd. Wel dat soms gezegd wordt dat het kind het eens bij de scouting moet proberen, misschien is dat wat voor het kind. Maar dat geldt ook voor andere clubs.
En ik word ook kriegel ervan dat er altijd zoveel vooroordelen bestaan over kinderen met etiketjes. Die uitdrukking alleen al. Is dat een eufemisme of zo?
En verder sluit ik me aan bij Annet. Goed verwoord!

Tineke

Tineke

11-10-2011 om 19:24

P. (o.t.)

Sorry, maar je reacties doen me denken aan dat liedje van Kinderen voor Kinderen. Misschien ken je het wel, Ruzie, op CD 20.
"Jij denkt dat je denkt dat je weet wat ik denk
Maar je weet niet wat ik denk
Ik weet dat je denkt dat je denkt wat ik denk
Maar je denkt niet wat ik denk
Ik denk dat je denkt dat ik denk wat je denkt
Maar je denkt niet zoals ik
Ik weet wat je denkt en je denkt dat je weet
Wat ik denk, ik dacht het niet"

ijsvogeltje

ijsvogeltje

11-10-2011 om 19:52

Frannie

"Wat ik nog nooit heb gehoord is dat kinderen bij wijze van therapie naar scouting worden gestuurd."
En ze zijn er wel, behoorlijk veel zelfs. Ik loop mijn hele leven al bij Scouting rond, en het gebeurde al toen ik als 15-jarige zelf leiding werd. Onze voorzitter was directeur van een school voor speciaal onderwijs, en hij adviseerde wel erg veel ouders om hun kind op Scouting te doen
En het gebeurt nog steeds. Ik heb de afgelopen 8 jaar cursussen gegeven aan (jonge) Scouting-vrijwilligers, en ik hoor het heel vaak. Het zal overigens niet altijd letterlijk als therapie worden aanbevolen hoor, maar de ouders hebben er vaak erg hoge verwachtingen van. En zijn dan oprecht verbaasd als ze merken dat de leiding volledig uit (jonge) vrijwilligers bestaat, zonder specifieke deskundigheid. Waar gelukkig veel juweeltjes tussen zitten, maar natuurlijk niet allemaal. Het zijn net gewone mensen

Annet

Annet

11-10-2011 om 20:11

Ik zie de tip veel voorbij komen

Zowel door anderen op dit forum als door ouders die deze tip gekregen hebben van school, huisarts of andere specialisten. Uiteraard niet als therapie, wel als geschikt hobby vanwege de sociale aspecten, etc.

Annet

Annet

11-10-2011 om 21:15

Super p.!

citaat: "Maar ok: zo heb ik het niet bedoeld!

Dat vind ik een hele goede actie.
Ik zou hetzelfde doen bij andere situaties zoals afgelopen week. Je krijgt niet voor niets zulke kribbige reacties.

Succes!

Frannie

Frannie

11-10-2011 om 22:09

Ok, ik begreep dat "men" scouting als een vorm van therapie zag, dan heb ik dat verkeerd begrepen. Ik weet wel dat er wel eens aan onhandig sociale kinderen geadviseerd wordt een kijkje te nemen bij de scouting. En sommigen blijven hangen, anderen niet. En tja, die ouders, die vergeten vaak dat mensen hun vrije tijd opofferen om kinderen een leuke avond etc te bezorgen. Mijn man is trainer/coach bij een sportclub. Hij krijgt ook vaak te maken met verwachtingen van ouders. En die zijn lang niet allemaal reeel. Of aardig. En ook daar wordt gedacht dat als een trainer zelf een kind met bijvoorbeeld adhd heeft, hij ook automatisch verstand heeft van andere aandoeningen en weet daar mee om te gaan. Zelfs het bestuur en de jeugdcommissie denken zo.

Bloemetje11

Bloemetje11

12-10-2011 om 09:45

Bosjes van poot

Mariola,
Ken scouting Be Pals in Den Haag. Kinderen van een vriendin zitten daar al jaren op. Mijn dochter mocht wel eens een dagje en nachtje mee. Kijk maar eens op hun site.
Succes!

Polly Shearman

Polly Shearman

12-10-2011 om 11:58

Zoek je een hobby

voor je sociaal onhandige of verlegen kind dan kan ik je rugby echt aan bevelen.
Ik ben alleen maar positief, het sociale aspect is daar zeer belangrijk. De sportiviteit ook, winnen niet, samenhorigheid. VEEL respect voor elkaar en voor de REF.
Ik zie kinderen opgroeien als ze beginnen als turfje ( vanaf 7 jaar) later zijn het grote jongens, met een hechte vriendschap met hun team, ik heb nog nooit gezien dat er iemand buitengesloten word, pesten word NIET getolereerd, trainers zijn altijd enthousiast, Ik ken jongens, met Asperger, ADHD, pdd-nos en hoogbegaafdheid, die het allemaal heel leuk hebben op rugby!

echt een aanrader!
bovendien is de contributie laag vergeleken bij andere clubs, en zijn ze lekker altijd aktief buiten bezig, zo leuk dat je de regen niet voelt...

Olympia

Olympia

14-10-2011 om 14:01

Scouting

Een team/balsport zou ik inderdaad niet gauw kiezen voor een verlegen jongetje dat bang is voor de bal. Hij moet er tenslotte ook een beetje lol aan beleven. Je zoon krijgt waarschijnlijk meer zelfvertrouwen als hij iets kan doen waarbij hij zich op zijn gemak voelt dan als hij er steeds tegen op moet zien. Zo heb ik zelf nog nachtmerries van de sporten waar ik zelf op moest "om socialer te worden". De helft van de tijd stond ik doodsangsten uit omdat ik geraakt zou kunnen worden door de bal, de andere helft liep ik "sorry" te roepen omdat ik in mijn onhandigheid de bal weer eens in het net had geslagen of de verkeerde kant op had gemikt.
Ik laat mijn kinderen dus liever iets doen wat bij ze past. Zoon van 8 heeft voor Scouting gekozen en vindt het er geweldig. Lekker elke week een paar uur het bos in en hutten bouwen, hij kan er geen genoeg van krijgen. Hij leert van de oudere welpen, en heeft zelf weer een jonger welpje onder zijn hoede. Ik zou kijken of je zoon een paar keer mee kan doen, die van mij was na de eerste keer meteen verkocht.

Groet

Groet

15-10-2011 om 19:18

He polly

Denk je dat rugby ook iets voor meisjes is? Zijn ook op zoek naar iets geschikts voor onze dochter. Haar theaterklas is er helaas mee opgehouden wegens te weinig belangsteeling. Nu zijn we op zoek naar iets anders. Scouting is geen optie. Hebben we geprobeers, maar ze vond het niks (en ik eerlijk gezegd ook niet!).

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.