Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
frederika@nl

frederika@nl

29-11-2011 om 09:24

Hoe om te gaan wanneer je de beste vriend van je zoon niet mag

Hallo allemaal,

Om maar meteen met de deur in huis te vallen. Ik mag de beste vriend van mijn zoon niet. Zij zijn al vrienden sinds de creche en ik gedoog hem al jaren.
Die jongen is geen slechte jongen dat niet, maar wel schijnheilig en een egoist. Kan hij eigenlijk niets aan doen omdat zijn moeder hem de liefste jongen van de wereld vindt en hem altijd gelijk geeft.

Een tijd terug is het tussen de moeder en mij tot ruzie uitgelopen. Het begon omdat de jongen zich weer niet aan een afspraak had gehouden en het eindigde in een ruzie tussen de moeder en mij waar dingen werden gezegd, voor beiden onze eigen waarheden, waar ieder (ik althans) volkomen achter staan.

De moeder is het niet eens met mijn directheid, maar roddelt nu wel achter mijn rug en probeert zo zieltjes te winnen. Moet zij weten.

Maar wat mij als 1ste stoort is dat mijn zoon en hij daarna gewoon doorgaan alsof er niets aan de hand is (geweest), terwijl zij hier mede-oorzaak van zijn. Ik zeg niet tegen mijn zoon met wie hij wel en niet om mag gaan zolang het maar geen criminelen zijn. Dan kom ik tot het 2de punt wat mij stoort is mijn gedrag t.o.v. de vriendschap. Ik kan er maar niet tegen dat mijn zoon vrienden blijven. Ik zeg wel tegen mijn zoon dat hij mag met hem mag blijven spelen want het is zijn beste vriend. Maar ik laat mijn zoon iets te vaak blijken dat ik de jongen niet mag.

Hoe ik mijn gedrag veranderen en mijn irritatie t.o.v. de jongen en zijn moeder uit mijn leven bannen. De mensen wonen 2 deuren verder, dus is zie ze ook nog eens elke dag. Ik heb al geprobeerd het met haar uit te praten, omdat ik vind dat het onzin is hier een koude oorlog door in stand te houden. Maar dat heeft uiteindelijk tot niets geresulteerd.
Met haar man heb ik geen problemen, wij praten zelfs met elkaar.

Zijn er meerdere ouders die hier ervaring mee hebben en hoe gaan jullie hier mee om?

Groeten,
Frederika.

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Hanne.

Hanne.

29-11-2011 om 09:42

Kan je weinig tot niets mee.

Ik ben bang dat je er niets mee kan. Je zegt zelf dat het best een leuke jongen is, maar schijnheilig en egoistisch.

Geen leuke eigenschappen, maar ook niet dramatisch. Je zoon zal daar zelf waarschijnlijk het meeste last van hebben. Blijkbaar vindt hij dat geen probleem. Waarom jij wel?

Ik zou me er dus buiten houden. Af en toe aan je zoon uitleggen dat (bijvoorbeeld) x zich niet altijd aan de afspraken houdt, en dat hij daar dus niet op moet rekenen. En als het kind bij jou is het kind aanspreken op evt gedrag. "Sorry, x, maar bij ons thuis is een afspraak een afspraak". Uiteindelijk valt het kwartje wel en dan is het aan je zoon om te beslissen of hij de negatieve kanten van het vriendje op de koop toe neemt of niet.

Je eigen irritatie zal je door moeten slikken. Het gaat nl niet om jou en is dus ook niet jouw probleem. Gesprekken met de moeder over het gedrag van jouw of haar kind houd je dus niet. Die lopen toch vrijwel altijd fout omdat je als ouder al snel in de verdediging gaat.

In de praktijk is het helaas moeilijker dan het lijkt. Maar het werkt wel. Zoonlief heeft een jongen met vergelijkbare eigenschappen tot 'beste vriend' uitgeroepen. Na 2 jaar weet hij dat als vriendje zegt 'ik kom straks' je gerust nog wat anders kan gaan doen. Kan zo maar 4 uur later zijn voordat het kind echt verschijnt!

Ely

Ely

29-11-2011 om 09:54

Alles wat je...

... aandacht geeft groeit. Verleg je focus, sluit je bewust af voor eea. Hoe meer jij erover nadenkt, hoe meer dingen je zullen storen en hoe meer dingen je als storend zal interpreteren. Als deze vriend iets doet waarover je zoon bij jou komt (zoals het niet komen opdagen op een afspraak) bedenk dan hoe je zou reageren als het een kind was die je graag mag en reageer op die manier. Zeg daarna tegen jezelf dat je het los moet laten, dit gaat niet om jou maar om je zoon, er is volk van allerlei pluimage in de wereld en daarmee leren omgaan is een waardevol iets....
Laat het niet zo groot worden, daar schiet niemand wat mee op en jij en je zoon vooral niet....

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Ja zoals ely zegt

je mening geven in de vorm van een onderbouwd advies en verder je niet laten meetrekken hier in. Het zijn kinderen en die moeten leren dingen zelf op te lossen. Ook al is dat moeilijk en grijp ik ook wel eens in terwijl ze de volgende dag weer vrolijk samen gaan spelen (na een schop waar ik dan boos op reageer, moeder erbij gehaalt dat ze elkaar fysiek te lijf zijn gegaan, bleek het allemaal toch mee te vallen een soort van per ongeluk plagerig te hard...)

Trouwens, straks komt hij met een meisje thuis (of een jongen) ga je er dan ook constant mee bemoeien ?

Sahara

Sahara

29-11-2011 om 19:21

Hoe oud is je zoon eigenlijk

Natuurlijk hebben mijn kinderen soms ook vriendjes die ik liever zie gaan. Maar ik hoef ook niet met ze te spelen dus als zij er leuk mee kunnen spelen dan gaan ze hun gang maar. Wel probeer ik het soms een beetje af te houden.

Wel ben ik verbaasd over de opmerking dat je het zo vervelend vindt dat je zoon nog steeds met die jongen wil spelen terwijl je ruzie gehad hebt met zijn moeder. Hoe oud is je zoon? Ik vind namelijk dat je zoiets nooit van een kind kan vragen. Het is niet zijn ruzie en hij heeft niets met die moeder van die jongen te maken.

Ik zou je zoon met die jongen laten spelen. En zeker niet zijn moeder gaan wijzen op zijn streken. Dat is niet jouw taak. Het is niet jouw zoon. Hij gaat gewoon later weer naar huis. Vooral veel buiten laten spelen en niet zo op die jongen letten.

Niks mee doen

Ik denk dat je er inderdaad niks mee moet doen. Gewoon je focus verplaatsen, en zolang je zoon vrienden is met deze jongen en deze jongen idd geen crimineel is of iets dergelijks, moet je het laten rusten.

Beste vriend van mijn zoontje mag ook niet met mijn zoontje omgaan van zijn moeder, maar hij doet het toch. Alleen heeft hij zoontje gewaarschuwd dat ze het maar stiekem moeten doen zodat zijn moeder niet gaat zeuren (en dit zijn kinderen van 6). Ik denk niet dat jij wil dat jouw zoontje straks dingen stiekem gaat doen.

Mee eens met de rest

...mijn ouders hebben zich vroeger vreselijk bemoeid met mijn beste vriendinnetje destijds (toen was ik een jaar of 11). Ik dacht dat ik haar een keer iets had zien pikken in een winkel en dat had ik thuis verteld..... mijn ouders maakten daar een groot punt van. Ik moest maar niet meer met haar omgaan, want straks werd ik ook opgepakt door de politie wegens winkeldiefstal (en dat terwijl die vriendin misschien ook wel niks had gedaan, dus) Een ander meisje op school kreeg daar iets van mee en had iedereen verteld dat ik mijn beste vriendin verraadde en vals beschuldigde... zucht. Op de middelbare school had ik er nog last van, want dat meisje ging naar dezelfde school en bazuinde het vrolijk verder rond, ik had dus geen fijne tijd in de brugklas. Later op de middelbare school keurden ze ook vrienden af, want school ging voor. Een buurmeisje waar ik wel mee speelde was ook geen goede vriendin voor mij in hun ogen, want dat meisje kwam alleen maar bij mij spelen als ze geen vriendinnetjes uit haar eigen klas te spelen had (wat maakt dat nu uit, denk ik nu)

De grootste misser in de opvoeding van mijn ouders was dat, dat ze zich zo bemoeiden met wat voor vriendjes/vriendinnetjes ik had. Ik ben ook nog enig kind, en ik was niet zo opstandig, dus uiteindelijk had ik bijna geen vrienden in mijn hele tienertijd.

Frederika@nl

Frederika@nl

01-12-2011 om 22:15

Okee ik ga het loslaten. zal moeilijk worden

Ik heb dit eigenlijk nooit geprobeerd, maar alleen maar aan vriend en vooral moeder geergerd.

Mijn zoon is 11 wordt binnenkort 12. Ik heb gelukkig nooit tegen hem gezegd dat hij niet met zijn "beste vriend" mag spelen of wie dan ook met (n)iemand mag spelen. Ik heb mijn zoon gezegd dat hij zelf zijn vrienden uitkiest. Helaas heb ik het niet voor het uitkiezen. Mijn zoon trekt zijn eigen plan en gelukkig respecteert hij mij nog steeds en is hij het niet altijd eens met mijn meningen. Dat hoeft ook niet.

En idd hoop ik niet dat ik zo'n moeder wordt die zich met de keuze van zijn vriendin bemoeit.

Bedankt voor jullie terechte meningen. Geeft mij weer wat houvast.

Groetjes
Frederika

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.