Discussie thuis, wanneer kinderen loslaten

Tussen mijn man en mij, of meer zijn familie en mij is er 1 groot discussiepunt, hoe vrij laten we onze kinderen en dan voornamelijk onze oudste. Ik ben wat makkelijker, zij zijn wat beschermender. Ayladochter is nu 7, vrij verstandig en snakt vaak naar zelfstandigheid. Tot voor kort mocht ze van mij alleen naar haar muziekles fietsen, de muziekschool ligt 5 minuten fietsen van ons huis vandaan. Ze moet hiervoor wel langs een drukke weg fietsen maar hoeft hem niet over te steken daarbij heeft de weg een apart fietspad, afgescheiden door betonblokken, ze moet ongeveer 200 meter langs deze weg fietsen. Ze belt als ze aangekomen is en ik haal haar wel op. Kennissen zagen dochter alleen aankomen, spraken mijn schoonfamilie hierop aan, man werd hierop aangesproken en het alleen fietsen was afgelopen. Gisteren mocht dochter van mij alleen naar de winkel fietsen en daar een boekje kopen. Krap 10 minuten fietsen, 1 drukkere weg oversteken maar wel met heel goed zicht aan beide kanten. Toen man dit ’s avonds hoorde discussie alom, ze was hier nog te klein voor, ik hield geen rekening met zijn gevoelens, ze had onder een auto kunnen komen etc. Dochter meteen verdrietig want die zag haar nieuw verworven vrijheid verdwijnen. Ik snap de bescherming wel en de bezorgdheid is natuurlijk ook heel lief maar loslaten moet naar mijn idee ook kunnen. Zeker omdat dochter dingen toch al dingen eerder zal moeten dan andere kinderen. Over ruim 2 jaar moet ze waarschijnlijk alleen naar de andere kant van de stad fietsen, dan zul je daar toch naar toe moeten werken. Je kunt haar dan niet van de ene op de andere dag loslaten. Of ben ik nu weer te makkelijk.