Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Verdrietigomdochter

Verdrietigomdochter

07-03-2012 om 09:26

Dochter (9 jaar) met sombere, boze buien.

Ik weet het even niet meer. Dochter van 9 heeft steeds boze buien. Vanmorgen en gisteren ook. Het gaat dan zo: ik zeg dat het tijd is om aan te kleden. Ze is een boek aan het lezen en wil niet. Ik zeg ik ga al vast naar beneden en zie je zo wel verschijnen. Na 10 minuten roep ik waar blijf je nou. Ze roept boos 'ik wil niet naar die ...school. Dus ik zeg dat ze niet mag vloeken en vraag hoezo wil je niet naar school? Antwoord ze' weet ik niet. Vervolgens ze ' ik heb een rot leven, ik moet me altijd aan de regels houden op school en hier mag ik ook al niks. Dan vraag ik wat ze dan graag wil/ niet mag. Ze zegt' ik wil nog een hondje' (we hebben er al 2. Dochter heeft een eigen pup gehad. Dit hondje is erg gehecht aan dochter en ze is er echt gek op. Dus ik zeg dat 2 honden echt genoeg is. Vervolgens klaagt ze over dat ze elke dag piano moet oefenen. Ik zeg als je niet wil oefenen dan kun je ook van pianoles afgaan. Nee, ik wil wel op les. Toen zij ze 'ik wil gewoon niks.... Ik zei toen 'dat is zeker geen leuk gevoel om niks te willen? Waarop dochter zegt ' hou je bek rot wijf, je bent een rotmoeder' . Dat doet pijn, ik merk dat deze opmerking mij aan het twijfelen brengt wat doe ik verkeerd? Ik zeg, dat ik dat geen leuke opmerking vind. Ga nu brood klaarmaken voor de kinderen ( ze heeft nog 2 zusjes). Ik vraag wat de kinderen op hun brood willen en krijg geen antwoord van dochter van 9. Dan plotseling rent ze de keuken in en zegt boos ' waar blijft mijn ontbijt lui wijf'. Ik zet haar op de gang nadat ik haar gewaarschuwd heb niet zo tegen mij te praten. Na 5 minuten mag ze aan tafel,ze weigert te eten. Ik mag haar haar niet kammen (heeft veel klitten) zelf doet ze het ook niet. Bij de school zie ik de 2 jongste dochter (5en 7 jaar) vrolijk de school in gaan, dochter van 9 zie ik, met een bleek gezicht dat op onweer staat en een wilde bos haar, naar binnen gaan. Met tranen in mijn ogen rijdt ik naar huis. Wat moet ik nu toch met haar. Wat doe ik verkeerd?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Tango

Tango

07-03-2012 om 09:50

Lijkt erop

Dat ze behoorlijk met zichzelf in de knoop zit. Ik herken wel iets erin van mijn dochter van 10. Die kan ook zo roepen dat ze nooit iets mag, altijd van alles moet en altijd overal de schuld van krijgt.
Als ik je verhaal zo lees zou het kunnen helpen niet op alles te reageren, zoals hondje (w.s. heeft ze dat al tig keer gevraagd) en de opmerking: ik wil gewoon niets. Doordat jij steeds op haar reageert wordt zij steeds bozer lijkt het wel. Het schelden zou ik wel heel duidelijk in zijn: dat wordt niet getolereerd, dus niet zeggen dat je het geen leuke opmerking vindt, maar haar meteen naar haar kamer sturen.
Haren kammen doet dochter hier gelukkig nu zelf, is ook vaak strijd geweest, maar op een gegeven moment liet ik haar ook met die wilde bos haar naar school gaan. En ontbijt klaar maken dat mogen ze hier zelf doen als ze commentaar hebben en zeker als ze gaan schelden.
Misschien kun je verder af en toe alleen met haar iets ondernemen en dan ook eens een gesprekje met haar hebben over haar gevoel en of je haar ergens mee kunt helpen of dat jullie hulp voor haar moeten zoeken als jullie er zelf niet uitkomen.
Sterkte ermee, ik begrijp wel hoe je je voelt hoor. Het is heel naar je kind zo te zien worstelen.

bertje1

bertje1

07-03-2012 om 09:58

Mee eens

Het lijkt er op dat deze dame eens flink teruggefloten moet worden, tjongejonge, dit kan toch niet, jou zo uitschelden! Ik ben het met de vorige spreekster eens: zeker niet op alles reageren! niet in discussie treden, laat haar maar in haar sop gaarkoken.
En ook ben ik het eens, misschien moet je samen met haar eens wat leuks doen, ze is de oudste geloof ik? Dan heeft ze misschien ook wel 'privileges'; ga eens winkelen of naar de bios voor 'grote meiden'.
En verder: duidelijke regels maken, ze luistert gewoon!
Mocht dat allemaal uit de hand lopen, dan zou ik eens naar zo'n opvoedingssteunpunt gaan , kan helpen.
succes

Twee sporen

Je dochter mag zichzelf gelukkig prijzen met zo'n geduldige moeder! Vertoont ze dit gedrag altijd of is het nieuw? Klopt het dat jij vrij meegaand van karakter bent? Met een ontzettende hekel aan ruzie en onenigheid?

HOe reageren je andere kinderen hierop? Voor hen kan er vanochtend niet veel aandacht meer overgebleven zijn. je oudste heeft heel veel aandacht naar zich toe weten te trekken.

Ze zit duidelijk niet goed in haar vel. Iemand anders zei het hierboven ook al. Daar moet je wel iets mee. Is er iets op school? Wordt ze gepest, kan ze het niveau niet aan, is het juist te gemakkelijk? OF zit het probleem thuis? Heeft ze behoefte aan meer grenzen of juist aan meer eigen verantwoordeljikheid, krijgt ze voldoende op haar toegesneden aandacht of is dit soort gedrag de zekerste manier voor haar om aandacht te krijgen? Is er veel ruzie? Zit jij misschien ook niet goed in je vel?

Een kind kan van al deze dingen stress krijgen en dat vaak alleen uiten door vervelend gedrag. Waarschijnlijk zit daar dus wel een roep om hulp bij haar.

ALs jij nu dus alleen de teugels aantrekt, zoals iemand hierboven suggereert, ga je niets anders bereiken dan meer strijd.

En geloof me, ik heb helaas ervaring. Er zijn hier periodes geweest van 10 knallende driftbuien op een dag. Nu door een paar ingrijpende veranderingen thuis en op school teruggebracht tot 1 per half jaar of zo.

Zolang je nog niet weet waar de stressfactor bij haar ligt, kun je al wel een paar dingen doen.

Haar vertellen dat je ziet dat ze niet gelukkig is en dat je gaat uitzoeken met haar waar dat aan ligt.

's Ochtens vroeg is niet het moment om waar dan ook over te discussieren. Iedereen is nog niet goed wakker en je moet veel doen om weg te kunnen. Dus gesprekken over school en waarom dat niet leuk is, mag je naar de middag verwijzen (tenzij ze natuurlijk met een concreet voorval komt).

Gaan werken met natuurlijke consequenties: niet aankleden = in pyama naar school, niet zeggen wat je op je brood wil = zelf smeren, niet eten = droge boterham mee voor in de pauze, niet haren kamme = met ongekamde haren naar school.

Echt hoor al deze dingen zijn jouw probleem niet dus lekker bij haar laten.

Eén ding is wel jouw probleem. Mama uitschelden voor rot wijf en lui wijf: dat gaat te ver. Vertel haar vanmidddag dat ze daar in het vervolg geen 5 minuten op de gang voor krijgt maar een flinke straf. En dan niet omdat jij er verdrietig van wordt maar omdat ze niet voldoende respect voor je heeft.

Ik hoop dat je hier heel veel tips gaat krijgen. Heel veel succes.

Sorry bertje1

ik heb te vluchtig over je posting heengelezen en je daarom verkeerd geciteerd. Jij raadt juist ook twee sporen aan.

Brugklasmoeder

Brugklasmoeder

07-03-2012 om 11:54

Pubergedrag

Ik herken wel wat van het gedrag van mijn 12-jarige puber, het is niet goed of het deugt niet en ze kan enorm chagrijnig reageren. Wij laten haar altijd maar een beetje in haar sop gaar koken of huilen met de wolven mee. Dat laatste werkt verbazend goed. Soms wil ze alleen maar haar ei kwijt dus als ik dan bevestig dat school en huiswerk idd stom zijn, wordt ze ook al een stuk rustiger. Schelden heb ik nooit getolereerd. Er is wel eens wat uitgefloept bij haar, in het heetst van de strijd, maar daar reageer ik zo fel op dat ze dat niet meer doet.

Simone

Simone

07-03-2012 om 12:35

Wisselwerking

Heel graag zou ik met je aan tafel zitten en me hierin verdiepen. Vermoedelijk ligt de oplossing dicht onder handbereik en ben jijzelf de spil. Voelt ze zich achtergesteld? kan ze minder goed meekomen? boos om scheiding verlies opa/oma oid?

Ze wil je niet kwetsen maar zit met zichzelf in de knoei. Ze kiest dit gedrag omdat medewerking in haar optie een confrontatie is.... maar waarvan?

je moet op zoek naar een achterliggende gedachte/gebeurtenis. Voor haar is "plat" aanspreken onvoldoende om gedrag om te buigen.. in haar gevoel kan dat als negeren worden vertaald waardoor zij zich nog meer keert tegen jou.

Hier zelfde ervaring

Hai,
Ik lees graag even mee. Ik herken hier zo goed onze dochten van bijna 9 in. 't Is echt niet elke dag raak, maar om de zoveel dagen heeft ze van die buien: zeuren en/of boos en/of schelden. Als ze moe is komen er nog de huilbuien bij met 'het leven is stom' 'het leven is zo moeilijk' 'school is stom'. Ik weet ook niet zo goed wat ik er mee moet.
Maar ook net zo vaak is ze lief, rustig, aardig en behulpzaam, hoor, het is echt niet een en al negativiteit.
Misschien moet ik inderdaad met haar meepraten en vooral geen aandacht geven aan het negatieve gedrag, maar dat is in de praktijk best lastig vind ik.
Ik hoor graag meer tips van jullie. Misschien inderdaad een 'grote meiden-ding' samen gaan doen: echt positieve aandacht geven ...
Groetjes, Mies

dani

dani

13-03-2012 om 19:01

Dochter van zes met hetzelfde

Hier een dochter van zes (de middelste) met hetzelfde probleem. Heel negatief, driftbuien, expres `stout` doen (in ons geval nog niet zo schelden maar niet aan tafel komen als ik het vraag, niet eten, niet luisteren, alles waar ze maar van denkt dat ze me er mee heeft... terwijl ik eigenlijk op zo'n moment doe of mijn neus bloedt, want dat werkt het beste... negeren, ze vraagt echt om negatieve aandacht op zo'n moment)

Ik zou hier ook graag tips lezen:
- hóe kan ik erachter komen waarom ze zo doet, waarom zer ze niet lekker in haar vel zit? Ze heeft veel aandacht nodig, krijgt nu al meer aandacht en bijvoorbeeld kleding dan haar beide broers, maar het lijkt nooit genoeg
- wát kan ik doen om haar echt grenzen te leren, straffen, belonen... de stickerkaart lijkt te werken, maar zodra de beloning binnen is is ze direct het bijbehorende gedrag weer "vergeten" en gaat ze gewoon weer verder met zeuren. Ook als we dreigen de beloning (speelgoed) weer af te pakken.

Isabella Caramella

Isabella Caramella

14-03-2012 om 11:12

How2talk2kids

Ik snap het niet, al die stickerkaarten met beloningen. Dat straffen en belonen werkt op den duur niet meer, een kind is geen hondje!
Ik zou een andere manier van communiceren proberen met je kind, bv het hier veel genoemde boek how2talk2kids.

GS

GS

15-03-2012 om 18:11

Of gordon

Ha, dus het gaat over opstaan, en het mondt uit in een discussie over nog een hondje .... Herkenbaar!
Ik heb veel baad gehad bij de Gordon methode en ik merk dat het inmiddels veel beter gaat.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.