Puberteit Puberteit

Puberteit

Lees ook op

Boosheid van pubers en negeren van regels

Mijn zoon van 14 wordt echt heel boos als hij van mij iets niet mag. Maar echt zo boos dat hij gaat gooien met spullen. Heeft iemand daar ervaring mee en zo ja wat doen jullie daaraan ? Ik bedoel gewoon zeggen van je gaat naar je kamer dat werkt niet meer. Eigenlijk geen een vorm van straffen werkt. Alleen bemiddelen en dat lukt ook vaak maar als het niet lukt krijgt hij een waas en wordt zo boos dat ik er echt van schrik.


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Kaaskopje

Kaaskopje

09-01-2010 om 00:33

Mijn dochter deed dat ook

Mijn dochter kon ook zo boos worden, niet met zo'n waas als hoe jij dat omschrijft en ik was ook niet bang voor haar (dat was totaal niet aan de orde), maar dan gooide ze alles wat ze tegenkwam van de trap. Ze stampte zo hard dat de fotolijstjes aan de muur rammelden en de buren dachten dat we haar mishandelden.
Ik wist toen ook al dat het onmacht was, maar ik weet inmiddels ook dat ze ADD heeft. Ik heb het gevoel dat ik mijn best heb gedaan, maar met deze nieuwe wetenschap zit ik toch wel een beetje. Wat had ik anders gedaan als ik het vroeger geweten had?
Mijn raad is: als de situatie voor jou niet normaal lijkt, vraag dan advies bij de huisarts of laat je doorverwijzen. Een huisarts is geen psychiater en kan de situatie soms verkeerd inschatten weet ik inmiddels. Beter nu en misschien te voorbarig, dan doortobben.

Tirza G.

Tirza G.

10-01-2010 om 12:37

Kaaskopje (licht ot)

'Wat had ik anders gedaan als ik het vroeger geweten had?" is denk ik een vraag die alleen betrokken ouders zichzelf stellen. Je hebt tóen gehandeld op de manier die je toen goed leek - het gaat er nu niet meer om wat je tóen gedaan zou hebben met de informatie die je nú pas hebt. Het gaat er om wat je met die nieuwe wetenschap vanaf nú doet. Ja, je kunt dingen verkeerd doen en kinderen pijn doen. Maar je kunt ook dingen goed máken. En die nieuwe informatie helpt je daarbij.

Tirza

Kaaskopje

Kaaskopje

10-01-2010 om 15:39

Dat is zo tirza

Dat hou ik mezelf ook voor. Het is alleen zo zonde. We hebben vaak tegen elkaar gezegd dat bepaalde dingen niet aan leken te komen. Ja vind je het gek, weet ik nu.

Vitae

Vitae

11-01-2010 om 08:28

In welke situatie

Hier ook een puberzoon die soms buitensporig boos kan worden. Hangt wel van de situatie af. Is dat bij jullie ook zo of komt het ook zomaar uit het niets?
Hier kan Vitaezoon buitensporig boos worden als hij zijn zin niet krijgt, en dan met name als hij een keertje niet met zijn vrienden savonds op stap mag. Hij staat er niet voor open dan een 'nee' te horen en dramt door. Net zolang tot hij erachter komt dat 'nee' ook 'nee' blijft.
Dan wordt er gestampt, geschreeuwd en gegooid met spullen. Vitaezoon weigert dan naar zijn kamer te gaan, dreigt ermee toch weg te gaan zodat alle deuren door ons op slot worden gedraaid en de sleutels verstopt. Of stapt naar zijn kamer maar blijft vanaf daar schreeuwen, schelden en uitdagen.
Na een tijdje is de uitbarsting voorbij en is Vitaezoon weer aanspreekbaar, al blijft het voor hem moeilijk zijn eigen verantwoordelijkheid in te zien.
Ik leg hoe dan ook toch een beetje ook de schuld aan het af en toe overstag gaan, terwijl zoon meer baat heeft bij duidelijkheid.
Het overige aandeel ligt wel bij Vitaezoon, die overal bij wil zijn, niets wil missen en vind dat wij hem dat ontnemen (ook al wordt het laat savonds op schooldagen, dat moet allemaal kunnen vind zoon)
word er wel heel moe van.

Kaaskopje

Kaaskopje

11-01-2010 om 13:18

Duidelijkheid

Mijn dochter heeft ook graag duidelijkheid. Ik kan nog wel eens per situatie beslissen maar daar kan zij niet goed tegen. Gister zei je zus dus vandaag moet het ook zus zijn en niet zo.

Stoornis

Mijn dochter is net 14 jaar en wij weten sinds ruim een jaar dat zij MCDD, PDD Nos heeft. Ik had wel vaker gedacht dat er iets niet is zoals het hoort, maar dacht door de driftbuien en het niet kunnen bereiken als je iets zegt dat zij meer ADHD zou hebben.Maar hier is het elke dag een strijd en ik heb mijn baan inmiddels opgegeven dank zij het PGB, want wij konden mijn inkomsten eigenlijk niet missen, maar ik wilde toch graag thuis zijn om haar goed te kunnen begeleiden, juist nu in de pubertijd. Zij wil ook geen regels naleven, maar nu heb ik wel de geduld
( bijna altijd), om mij er mee bezig te houden en op de juiste manier met haar om te gaan, want dat scheelt enorm. IK maak regeltjes en zet die heel overzichtelijk op papier, als er iets fout loopt, probeer ik een goede oplossing te zoeken ook samen met de psycholoog waar ik gelukkig veel aan heb. Vandaag was dan toevallig weer zo'n dag waar ik alleen maar kon huilen en het even niet meer wist. Maar ik geef de hoop en de moed niet op. Vroeger dachten de buren ook dat wij haar mishandelden denk ik en nu ook nog wel eens want heel af en toe wordt er hier ook aardig geschreeuwd, dan wordt ik weer eens gigantisch uitgescholden en smijt zij de deur keihard dicht. In het allerergste geval moet zij uit huis geplaatst worden, maar dat zou mijn ex denk ik niet toe laten en dan zou zij daar gaan wonen en daar heb ik nog minder vertrouwen in, omdat hij niet echt ziet wat zij heeft. Dus uiteindelijk zou zij toch buitens huis terecht komen. Maar het vorige jaar heb ik cursus gevolgd samen met lotgenoten en binnenkort komt er weer een nieuwe cursus. Krijg wel veel complimenten van de instanties waar ik mee te maken heb dat ik toch best veel bereikt heb met haar. Hopen dat het zo blijft....

eva

eva

14-01-2010 om 00:48

Vanavond weer geëscaleerd

Voel me weer zo machteloos. Vanavond is het met mijn dochter (14) weer zo geëscaleerd. Het ging eigenlijk de laatste weken best goed en ik schrok er echt weer van. En het is steeds zo triggie waar het over gaat. Ze heeft nu een jaar verkering met een jongen(14) van marokaanse afkomst. Ik kan nog niet goed inschatten hoeveel zijn afkomst van invloed is maar mijn dochter kruipt voor hem. Hij maakt haar zo afhankelijk en zij zet alles voor hem aan de kant. Van nature heeft ze al een heel laag zelfbeeld en agressie in huiselijke kring achter de rug (we zijn weg bij haar vader) maar het heeft zo zijn sporen nagelaten. Nu zie ik dat ze zichzelf in haar vriendje verliest. Ik zie het en kan niets doen. Weet dat ik met de golven mee moet deinen, doe dat ook heel vaak maar soms is mijn zorg zo groot dat ik dingen zeg waarop zij hem alleen maar verdedigd. Vanavond liet ze een cadeautje zien (had rond de kerst ook al wat gehad) dat ze van hem had gekregen (rond 100 euro) en ik vroeg haar hoe hij dat kan betalen. Nou dat was verkeerd natuurlijk. Ik was niet enthousiast genoeg en durfde ook nog te zeggen dat hij een dief is. Was absoluut niet mijn intentie maar de sfeer was gezet. Uiteindelijk escaleert dit in een heftige driftbui van haar. Schelden, schreeuwen, schoppen, slaan en dingen in huis kapot maken. Grenzeloos gedrag. Heb haar tussentijds verzocht (toen het niet zo erg was) om naar bed te gaan en tot rust te komen. Ze daagt me dan net zo lang uit, of ik het nu negeer of niet, tot ik haar bij de arm pak en naar de trap bonjour. Ook vanuit mijn eigen machteloosheid (laat me toch meesleuren, shit, shit) maar vanaf dat moment is het helemaal fout. Ze vervloekt me dan, wenst me alle slechts toe en vergelijkt met haar vader, zie je wel jij slaat mij ook!! Dan komt uiteindelijk wel haar pijn naar boven, blijft in mijn buurt maar is niet tot reden vatbaar. Ik heb haar maar laten "vertellen" al haar negatieve gevoelens komen dan naar buiten, vooral over haarzelf. "Ik ben niets waard, was ik maar nooit geboren, jullie hebben mij nooit gewild ect." Ik ben heel rustig gebleven en heb niet zoveel terug gezegd en als ik het al wel deed ontkracht ze alles wat ik zeg. Heb trouwens wel steeds gezegd dat ik heel blij met haar ben, van haar hou enzo.
Zijn al eerder in contact geweest met Bureau Jeugdzorg en zijn doorverwezen naar een psycho-therapeut. Deze zou heel laagdrempelig in kunnen steken maar mijn dochter wil geen hulp. Een paar weken terug (toen ik ten einde raad was) heb ik naar haar geroepen dat ik BJZ weer inschakel en dat ze maar ergens anders moet gaan wonen als ze hier niet wil zijn. ff voor de duidelijkheid: dat wil ik natuurlijk absoluut niet maar ik wist het niet meer. Toen is ze hiervan toch wel geschrokken en heeft me later nog gevraagd of ik dat meende en wilde. Heb haar gezegd dat ik dat zeker niet wil maar dat ik gedrag niet kan toleren. Toen is het een poos goed gegaan.

Het zit hem echt in haar onzekerheid, laag zelfbeeld en zeker wat ze thuis heeft meegemaakt. Haar vastigheid lijkt nu deze jongen te zijn waar ze door het zelfde heen lijkt te gaan. Ik ben er achter gekomen dat hij haar ook onrespectvol behandeld, zeker psychisch en fysiek is mij niet helemaal duidelijk. Bij het minste of geringste dreigt hij met uitmaken en ze smeekt hem dan. Ik weet dat er nu gedacht kan worden aan lover-boy en ik weet het echt niet want volgens mij heeft deze jongen ook een vrij eenzaam leventje. Maar het spookt wel door mijn hoofd dat de vorm van afhankelijk maken en afhankelijkheid in hetzelfde straatje passen. Daarmee bedoel ik dus vooral dat het zo enorm moeilijk te doorbreken is.

Ach ik weet het niet meer, kan nog uren typen maar bem ff leeg. (dat heeft dan wel even geholpen.)
En echt: mijn dochter is een schat!

Bedankt voor het luisteren
Eva

Eva

Jemig klinkt heftig ik heb zelf 2 puberzoons en dat zijn toch echthele andere wezens als puberdochters daar kom ik steeds meer achter.Ik kan je weinig tipsgeven ik zou wel weer hulp gaan zoeken alszij niet wildan idd geval hulp voor jou zelf.misschien kan iemand je handvatten aanbieden hoe je hier mee om moet gaan.
heel veel sterkte ermee !

Pippin

Pippin

14-01-2010 om 09:41

Ouderbegeleiding

Ik ben het met Branca eens. Als je dochter zelf niet in therapie wil, zou ik zelf gaan. Wij hebben ook ouderbegeleiding van een kinder- en jeugdtherapeut, en dat helpt heel erg goed. Zij coacht ons dan een soort. Want het is zo belangrijk om je verhaal te kunnen vertellen, om te kunnen overleggen en om van iemand anders te horen dat je het helemaal zo slecht niet doet!
Want dat doe jij natuurlijk niet!
Ik zou niet naar een gewone therapeut gaan, want die zijn toch minder op de hoogte van jeugdproblematiek waar jij nu mee worstelt. Dan moet je zoveel uitleggen, dat is dan alleen maar belastend voor jou. Je moet er zelf iets aan hebben.
En verder vind ik het boek 'Het explosieve kind' van Ross W. Greene, een aanrader. Daarin staat beschreven hoe je dit soort driftbuien kunt sturen, en liefst voor komen en hoe je met je kind in gesprek kunt komen. De technieken uit het boek gebruik ik tegenwoordig bij al mijn kinderen. Vooral omdat jij zelf al schrijft dat er triggers zijn die het uit de hand laten lopen. Dat wordt uitgebreid besproken in het boek.
En verder denk ik dat je dochter nu ook erg geschrokken is. Tijdens het vorige gesprek, toen jij zei dat je misschien wel jeugdzorg in moest gaan schakelen, heeft ze waarschijnlijk voorgenomen om het niet meer uit de hand te laten lopen. Dat is wel weer gebeurd, ze zal nu het gevoel kunnen hebben: 'Ik hoef het niet meer te proberen om het goed te doen, want het lukt toch niet.' (dat had mijn zoon tenminste altijd na dit soort buien)
En daardoor ontstaat er een vicieuze cirkel. Ik denk dat het goed is, als je je dochter vandaag laat weten dat je het wel vervelend vindt, maar dat je het haar niet kwalijk neemt. Dat je ziet dat ze het moeilijk heeft, dat je weet dat ze heel erg haar best doet. En dat het misschien wel te veel gevraagd is om het nooit meer fout te laten gaan, jullie hebben immers een verleden, wat niet zomaar weg te schuiven is. Maar dat jullie er samen uit zullen komen, want jullie houden toch van elkaar. Dat druipt van je posting af namelijk. Dat jij van haar houdt, maar zij ook van jou. Anders zou het haar allemaal nooit zo raken.
Pff, een heel verhaal, maar het belangrijkste is: Zoek hulp! Daar hoeft zij echt niet per se willen, dat kun je zelf ook doen.

emma43

emma43

14-01-2010 om 11:01

Eva

Heftig!Je dochter is zo kwtsbaar,je wilt haar beschermen en het lukt niet.Is er een mogelijkheid dat jullie samen kunnen ontspannen en dat je dan in gesprek gaat?en vraag dan naar haar.Hoe zij zich voelt en probeer haar te vragen of ze het toch niet fijn zou vinden om eens met iemand te praten.Mijn dochter gaat naar een othopedagoog en dat gaat prima.Dochter weet dat ortho zwijgplicht heeft en dat ze alles kan en mag vertellen,niet alleen over school,maar ook over thuis.Ze weet dat de ortho mijn iets mag vertellen als zij dit niet wilt.Dat voelt heel goed voor haar en ze heeft nu veel steun,ze gaat situaties anders bekijekn en er anders op reageren.Nu na een jaar gaat ze het verschil merken.en anders inderdaad zelf met iemand gaan praten.

Zo herkenbaar

Wat doet dit mij aan mijn eigen dochter denken, het gedrag. Hier is het ook een paar weken terug zo geëscaleerd, lijkt er echt veel op, alleen heeft zij geen vaste vriend, wat het ook niet beter maakt,want dan kon ik proberen hun meer hier in huis te laten komen en hem beter te leren kennen. Mijn dochter heeft dan MCDD/PDD Nos, maar dat weten wij ook nog maar 1 jaar. Ook ik wil rustig blijven maar soms gaat het gewoon niet meer e ook ik heb toen met uit huis plaatsen gedreigd, puur om haar te laten beseffen wat de gevolgen kunnen zijn doro haar gedrag. Zij begrijpt belangstelling en vragen over dingen die haar betreffen meestal verkeerd en ontploft dan , wordt dan voor alles en nog wat uitgemaakt. Maar gelukkig gaat zij naar een psycholoog waar zij haar verhaal kan en ik een ouder psycholoog die mij tips geeft om beter met haar om te gaan, want hun staan er toch net iets verder vanaf. En wij gaan geregeld samen naar beide psychologen dan kom ik vaak ook dingen te weten die ik nog niet wist en bespreken wij samen oplossingen.Gelukkig wil zij ook wel naar de psycholoog, want zij kan daar lekker klagen over van alles en verhalen vertellen over vriendjes. Zij is ook 14 en ik heb onlangs ook op aanraden van psycholoog en huisarts de pil voor haar gehaald. Voorlichting goed, voorzorgsmaatregel nog beter, want ik moet er niet aan denken dat ze straks zwanger wordt van een van haar zogenaamde vriendjes. Ze had rond de kerst een marokkaans vriendje en die is al 17, dus dan weet je het wel. Vast binden werkt niet meer, want dan denk ik dat ze echt weg gaat lopen. Bij haar vader wil zij ook niet meer komen en daar wonen is ook geen optie. Wij hebben deze week onderhandeld over de tijden dat ze thuis moet zijn 's avonds, want wij hadden regels opgesteld, maar daar is ze het helemaal niet mee eens. Nu hebben wij een tussenoplossing gezocht , zodat zij ook ziet dat wij haar ook serieus nemen en zij ook mee telt.Ook hebben wij niet alleen straf maar vooral positief belonen ingezet, als zij bijv. een dag niet scheld, dan verdient zij €1,-. Zakgeld krijgt zij al niet meer, want daar kon zij niet mee omgaan, dus dan maar zo.Of samen iets leuks doen. Ik heb ook tegen haar gezegd dat zij vriendjes mee moet / mag nemen naar huis, want dan zie ik ook wie het is en hoe hij zich gedraagd. Omdat wij vaak ruzie hebben gehad de laatste jaren, hebben wij ook niet veel lichamelijk contact, dus weinig knuffelen, dan kon ik soms gewoon niet meer. Maar ik denk juist dat ze daar veel behoefte aan hebben en als ze dat thuis niet krijgen dan zoeken ze het bij jongens. Ik let nu ook goed op om haar kleine complimentjes te geven als ze iets doet wat leuk is, ook al doet ze of het haar niet boeit, op oudercursus heb ik geleerd dat het wel blijft hangen en erg belangrijk is voor hun eigenwaarde.Ik ga nu geregeld even met haar stoeien en kietelen dat heeft zij blijkbaar nodig want dan is zij eerst wel heel afwijzend maar komt dan toch uiteindelijk los en begint te lachen. Ik ben vorig jaar zomaar met haar alleen uit gaan eten, dan zit je tegenover elkaar en kun je de tijd benutten om belangstelling in haar te tonen en lekker te kletsen. Binnenkort ga ik wel met haar naar het pannenkoekhuis of iets wat zij leuk vind.Het belangrijkste wat ik geleerd heb de laatste maanden is, dat je veel negatief gedrag moet negeren, want dat op zich is al een zware straf, tenminste ik zou het erg vinden als iemand mij echt een paar uur negeert en je kunt ondertussen bedenken wat je volgende stap is zonder dat je in een opwelling iets doet waar je weer spijt van krijgt. Mij hebben ze inmiddels geleerd dat zij vooral niet mag zien dat zij met haar gedrag mij uit kan lokken dus zeg ik tegen haar dat ik dat soort gedrag niet kan waarderen en ik haar ga negeren en loop snelde kamer uit en doe net of ik ergens anders iets moet doen. Ik zou in elk geval hulp zoeken en ik heb dat ook via BJZ. En een psycholoog is echt een goede oplossing, als zij niet wil zou ik alleen gaan al is het maar als steun in de rug voor jou. Misschien heeft zij ook wel een stoornis? Ik dacht altijd bij die van mij aan ADHD. Maar dat is het dus helemaal niet en zij heeft wat tests gedaan en ik heb wat vragenlijsten ingevuld en toen kwamen wij erachter en dan heb je een verklaring en weet je dat zij veel dingen niet expres doet en zij er simpelweg niets aan kan doen en wij moeten leren met haar om te gaan en haar gaan leren hoe zij in de toekomst normaal kan functioneren.Ik heb trouwens een PGB zodat ik thuis kan blijven en mij helemaal op haar begeleiding kan richten.

eva

eva

18-01-2010 om 10:36

Dank

Bedankt voor jullie hartverwarmende reacties. Het doet me goed.
Tja, ik moet haar nog bij de psycholoog zien te krijgen (die zit er klaar voor om haar te ontvangen), maar vrees het ergste. Bel ook BJZ hier nog over om te kijken wat hun kunnen doen indien ze echt niet meewerkt. Want er moet thuis iets veranderen.
Het loopt hier helemaal niet. Haar vriendje zou het uitgemaakt hebben en scheld haar via msn, telefoon helemaal voor rot. Ook zijn vrienden maken haar uit voor de vreselijkse dingen. Ik zie mijn dochter eronder lijden en doet er alles aan om hem terug te krijgen. 's avonds ligt ze in bed tot midden in de nacht weer met hem te bellen. Ik blijf wel grenzen stellen dat de telefoon uit moet maar het kost zoveel kruim, dit soort dingen gaan altijd gepaard met grote scheldpartijen enz. In eerste instantie heb ik haar wat gelaten toen ze met deze boodschap thuis kwam, ze wil me dan niet om haar heen. Reageert al haar woede op mij af. Het lukt me dan die avond om het zo te laten omdat ik haar frustratie en pijn goed aanvoel maar wanneer ze poeslief met hem ligt te bellen en zichzelf zo laat gebruiken ontploft er bij mij later ook weer wat. Dan reageer ik weer vanuit emoties en heb de grootste ruzie. Ze voelt zich dan totaal niet ondersteunt door mij. Ik wil haar zo graag steunen maar sla de plank steeds mis. Ik weet dat ik het moet laten gebeuren en haar haar eigen weg daarin moet laten zoeken. Maar als je weet wat er allemaal tegen en over haar gezegd daar lustte de honden geen brood van. Ik mag helemaal niets over deze jongen zeggen want ze verdedigt hem en geeft hem gelijk. De hele dag die spanning in huis, ik wordt daar gek van. En 's nachts spookt het in mijn hoofd....ik raak haar kwijt, als ze hem weer terug heeft (want dat gaat gebeuren) heeft hij echt alle macht over haar.
Dan heeft ze ook nog sommige meiden die ze belt en die haar dan adviseren in gebed te gaan (islam) dit doet ze dan ook. Daar zakt je toch de moed van in de schoenen!

Eva

Eva

In gebed?
Tja, kwaad kan het niet zolang ze niet in Burka met een uzzi eronder gaat lopen.
Of ik er blij mee zou zijn is een ander verhaal. Zoon praat tegenwoordig op een antiliaans toontje terwijl het toch echt dorpsjongen uit Oost Groningen is.

ook hier een exploderend kind. Zaak is regie houden en heel rustig blijven. Als het gedrasg geen effect heeft dan blijkt het al snel zinloos te zi9jn voor puber. Hou overwicht en beloon nog steeds het goede gedrag. Wat betreft straffen, haalbare straffen bedenken. Een week haar GSM inleveren bijvoorbeeld.

Begrip

Hallo Eva, ik begrijp heel goed wat je door maakt. Is het misschien een optie om via BJZ iemand van IPT (intensieve pedagogische thuishulp) te laten komen? Al is het maar om jou te adviseren, want als jij de dingen goed aan pakt, dan scheelt het al een hoop en je staat er dan niet alleen voor.Ik loop nog steeds bij de psycholoog en als er hier echt crisis is, dan bel ik om advies te vragen want soms zie ik het ook niet meer zitten. Wat bij ons thuis nu af en toe goed werkt is, tijdens het avondeten of tijdens een kop koffie aan tafel te gaan zitten en dan ga ik bijv. dingen van mij vroeger vertellen zodat ik haar aandacht heben haar dan ook kan uitleggen waarom ik zo bezorgt ben.Probeer in elk geval open te staan voor haar want veel kritiek zorgt er wel voor dat ze op een gegeven moment helemaal niets meer zeggen, dus beter uitleggen waarom iets misschien fout kan zijn en vooral laten zien dat je ook wilt weten wat zij voelt. Vraag haar gewoon of zij zich er prettig bij voelt als iemand zo tegen haar durft te scheleden en of zij niet denkt dat zij beter verdient. Zet haar aan het denken, probeer haar eigenwaarde omhoog te krikken, zodat zij zelf kan beslissen dat dit niet de juiste jongen voor haar is.

eva

eva

23-01-2010 om 00:05

Moyodo

Bedankt voor je meedenken, ervaringen en adviezen.
Weet je, ik heb het gevoel dat ik met van alles bezig ben en raak het overzicht wat kwijt en weet niet goed wat mijn beste actie is.
Ik ben eigenlijk doodop van alles. Ik ben alleenstaand en merk dat dat heel zwaar is. Krijg steeds alles op mijn dak er is niemand die het op dat moment even over kan nemen. Met alle goede bedoelingen zeggen mensen: Zorg goed voor jezelf! Zou niet weten hoe ik dat voor elkaar moet krijgen. Ik snap goed wat bedoelt wordt maar mijn energie verbruik ik aan haar en mij zorgen om haar, 's avonds knal ik doodmoe op de bank.
Het is wel fijn ervaringen te delen.

Snap het

Ik woon dan wel samen met mijn vriend, maar ik doe het ook alleen want juist als hij zich ermee bemoeit geeft het nog veel meer strijd.Hier is ook niemand die het van mij over kan nemen. Nu heb ik een voordeel,als je dat al zo kan noemen, dat ze officieel vastegsteld hebben dat zij autistisch is, want ik heb een PGB aangevraagt, nu kan zij naar een zorgboerderij en dat wordt betaald, alleen wil zij daar niet meer heen en ben ik daar mee gestopt, want het gaf alleen meer stress. Maar zij kan betaald naar Center Parks samen met Active Care met kinderen met dezelfde stoornissen of ADHD. Dat kan bijv. 1 weekend per maand of in de vakanties. Zij wil eigenlijk niet eens heen, maar ik heb haar omgekocht want wij gaan dan ook een midweek met z'n tweeen weg.Dat PGB heb ik nog maar een jaar en daarvoor deed ik ook alles in mijn eentje, plus dat mijn ex zich juist overal negatief mee bemoeide. Ik werkte ook nog en kon het allemaalniet meer aan, dus heb ik bij BJZ ook duidelijk laten weten dat ik graag zou stoppen met werken maar dat financieel niet haalbaar is en dat dit wel zou kunnen met een PGB zodat ik de extra zorg die zij nodig heeft zelf kan doen ipv iemand anders inhuren. Ik wens jou sterkte en veel sucsess.

Mijn geluksdag vandaag?

Precies dezelfde problemen met mijn zoon van 14. Gisteravond sloeg hij nog een gat in de deur (!!). Toen was de maat echt vol. Na twee jaar lang dokteren (intensieve gezinsbegeleiding van Families First, gevolgd door Bureau Jeugdzorg en twee avonden crisisopvang)brak er wat. Uiteindeljke belandde ik gisteravond op de site van www.adhdbehandelcentrum.nl en daar heb ik de online test gedaan. Zucht .... een feestje der herkenning.
Alles, op 2 dingetjes na,klopt. Mijn huisarts bevestigde mijn voorgevoel. Aankomende week worden er allerlei dingen in gang gezet en hopelijk boeken we dan vooruitgang. Dit is geen doen en al helemaal niet als je alleen bent.
Sterkte en wijsheid toegewenst

Ook hier moe

Hallo,

Ook ik heb een extreme puberdochter die een negatief zelfbeeld van zich zelf heeft, in mijn ogen een verkeerd vriendje heeft die er nog meer meiden op na houdt. Wij zijn al 5 jaar met haar bezig en hebben goede tijden en slechte tijden. Helaas zijn het sinds een half jaar weer slechte tijden. Woedeaanvallen, afspraken niet nakomen, wegblijven, blowen noem het maar op. Het is heel erg moeilijk om je te beheersen en dat slokt zoveel energie op. Gelukkig heb ik een partner dus hoef ik het niet alleen te doen. Daarom voor jou extra respect. Wij gaan via Bouman/GGZ MDFT therapie doen voor meer info kijk effe op www.mdft.nl. Ik hoop dat dit gaat werken en zeker voor haar, want het is een lieve meid die ook het een en ander heeft meegemaakt en als dit niet werkt, dan wordt het een uithuisplaatsing en krijgt zij een OTS. Vandaag ons eerste gesprek waar we de dingen gaan bespreken die goed gaan, nou ik zou het echt niet weten want alles gaat fout, maar ik ga het proberen. S6 en mocht je ervaringen willen uitwisselen mag je mij ook prive mailen hoor. Groetjes

Alvoco

Alvoco

01-02-2010 om 14:17

En hier

Een hele moeilijke jongen van 15 jaar. Hetzelfde verhaal: blowen, woedeaanvallen, enkele duistere vrienden, misschien kleine criminaliteit. Wisselende tijden en de sfeer in huis is regelmatig om te snijden. Mijn man en ik zijn inmiddels een stuk rustiger, al was het maar omdat hij ons minder weet te schokken. Kennelijk went alles.
Wij beginnen hier a.s. donderdag met het gezin aan net zoiets als wat jenjimdj noemt. Ook hier is het alternatief uithuisplaatsing.
Zou het iets zijn om een draad te starten om ervaringen uit te wisselen? Of dat in deze draad te blijven doen? Ik weet inmiddels uit ervaring hoe afschuwelijk zo'n ontsporende puber uitwerkt in huis en daarbuiten. Ik zie weleens mensen een draad starten over dit gedrag, maar dat lijkt dan vrij snel dood te bloeden.

eva

eva

01-02-2010 om 18:39

Mee eens

Ja dat klopt dat het dan vaak doodbloed. Volgens mij heeft dat ook te maken met het feit dat het op dit forum op een gegeven moment niet meer meteen zichtbaar is. Dat vind ik echt jammer. Misschien een tip voor het forum beheer om hier wat aan te doen.
Maar om nu niet van het onderwerp af te dwalen.......
Het blijft soms dweilen met de kraan open met een puber die niet goed in zijn/haar eigen vel zit. Ben je natuurlijk ook puber voor maar ouders zijn ook maar mensen. Ik zie mezelf regelmatig dezelfde fout maken door toch weer vanuit mijn emoties te reageren terwijl ik weet dat niet reageren, dus even uit de situatie stappen en negeren op kritische momenten meer effect heeft. Althans voor dat moment. Net met dochter de stad in geweest, heeft ze nieuwe laarsjes (was poeflief) zijn nog niet thuis of er staat weer een donderwolk op haar gezicht en maar mopperen........ Je zou ze toch!!!! Ik laat haar maar, is het enige wat werkt. Zolang ze het idee heeft dat ze mij er niet mee heeft gaat het (hoop ik) wel weer over.

Alvoco

Alvoco

02-02-2010 om 10:15

En update van hier

Zoon vijf dagen geschorst van school. En moet daarna naar de rebound. Gaat lekker zo.
Wat mij bij het schelden erg heeft geholpen: zoon zegt "randdebiel". Ik zeg: "aha, dan ben jij de zoon van een randdebiel", draai me om en verwijder mijzelf uit zijn aanwezigheid om verdere discussie af te kappen. Werkt probaat. Iemand verder nog tips?

eva

eva

04-02-2010 om 09:22

Wat een gestoei!

Als ik zo toch alles terug lees wat zijn we toch aan het stoeien met onze kids. Jullie hebben het er ook zwaar mee en we willen zo graag genieten van onze kinderen en al deze negatieve energie lijkt zo'n verloren tijd. Want je kunt van pubers ook heerlijk genieten en lol met ze hebben maar deze ellende overschaduwd alles. Zo jammer!

Hier loopt het voor geen meter. Het lijkt wel een "spelletje" te worden om iedere avond stennis te schoppen en de manier van flippen wordt steeds erger. Er sneuvelen spullen, ook hier gat in de deur en ik heb blauwe plekken. Het schelden hoor ik al bijna niet meer.
Vandaag gaat BJZ met haar in gesprek maar nadat het gisteren weer fout liep (na eigenlijk een rustige, gezellige avond) zit ik steeds meer te denken dat ze een time-out moet krijgen. Ze komt echt niet meer tot rust (iedere avond laat in bed, overstuur e.d.) en ik denk dat dit nu de enige manier om de cirkel te doorbreken. Ik wil echt uithuisplaatsing voorkomen maar even een paar dagen in een andere en vooral neutrale omgeving kan misschien even voldoende zijn om daarna de hulp goed in te zetten. Want die gaat er sowieso komen.
Ik weet nu bijna al als ze straks het gesprek heeft gehad dat het vanavond weer prijs is. Ik bel zo ff met BJZ om dit te overleggen.
Wordt vervolgt...

eva

eva

04-02-2010 om 18:42

Vervolg

Ze heeft gesprek gehad...was niet van harte bereidwillig maar haar is duidelijk gemaakt dat er echt iets moet gebeuren om erger te voorkomen en hardere maatregelen te voorkomen en dat haar hierin geen keuze gegeven wordt. Er gaat een vorm van geindiceerde hulp komen maar ook wij hebben te maken met wachtlijsten...dus moeten dit nog uitzingen.
Ik heb haar om half 5 opgehaald van school omdat ze nog wat moest regelen bij haar stage en eigenlijk niet te laat thuis wilde zijn omdat ze nog veel moest leren.
Ze kwam een meisje tegen die haar vroeg om nog mee naar de stad te gaan (koopavond). Ik heb nee gezegd omdat ze nog veel moest leren. Ik werd meteen uitgescholden. Heb het genegeerd. In de auto vroeg ik rustig en beleefd of ze haar gordel om wilde doen, nee was het antwoord. Ze weigerde in alle toonaarde. Ik heb staan te wachten en zelf bij haar de gordel om gedaan die ze meteen weer af deed. Ik heb haar uiteindelijk gezegd dat als ze het niet doet dat ze maar uitstapt en maar ziet hoe ze thuis komt. Dit was niet tegen dovemans oren gezegd. Ik ben aangereden. Het interessert haar niets en uiteindelijk heeft ze haar zin en kan gewoon de stad in gaan.
Je zult misschien zeggen waar heb je het over "een gordel" maar ik wil grenzen blijven stellen en dit zijn regels en afspraken. Ik weet dat ik er alleen maar meer mee in een machtstrijd kom. Zie er nu al tegenop als ze straks thuis komt, als ze thuis komt tenminste??? Ik voel me in ieder geval enorm klote en baal dan toch dat ik dit gedaan heb terwijl ik ergens weet dat het niet fout van me is. Ben mezelf moed aan het inpraten om straks niet of nauwelijks op haar te reageren, zoveel mogelijk negeren. Het liefst zou ik dan willen zeggen dat ze naar haar kamer kan gaan maar weet nu al waar het dan op uitloopt. Heeft iemand die dit misschien zo meteen leest nog een tip wat ik kan doen als ze thuis komt.Ik ben er zo klaar mee!!

Alvoco

Alvoco

04-02-2010 om 19:15

Eva

Ja ik snap heel goed hoe dat gaat. En je hebt gewoon gelijk. Ze moet die gordel om doen. Trouwens los van dat het gevaarlijk kan zijn, wie betaalt de eventuele boete als jullie worden aangehouden? Ik hoor het zo'n agent al zeggen: "Mevrouw u moet uw kinderen een gordel laten dragen in de auto" (gezicht op foei wat heb je toch een nonchalante ouders enz.).
Dat je niet wegrijdt met haar zonder gordel lijkt me dus al heel uitstekend. Want jij wilt dat niet, en je hebt je niet laten dwingen tot iets dat tegen je chauffeursprincipes ingaat. Verder is het nogal een prestatie om kalm te blijven, ik ga hier regelmatig uit mijn plaat van dit soort gedrag en dat helpt al helemaal niet.
Dus je hebt al heel wat gepresteerd.
Ik zit koortsachtig mee te denken, maar ik moet erbij zeggen dat wij hier een soortgelijk exemplaar hebben waar ik het ook vaak niet meer mee weet. Wij gaan hier volgens het systeem dat je hier ziet: http://www.balansdigitaal.nl/assetmanager.asp?aid=1690, training volgen.
Het lijkt me heel o.k. dat je kalm bleef. Bovendien heeft ze nu toch een hinderlijk probleem, want ook na haar koopavond-uitje zal ze toch thuis moeten komen of anders ergens anders een slaapplaats afbedelen. Ze zal het niet tegen jou zeggen, maar dat toch niet helemaal geweldig vinden.
Verder zou ik even drie keer diep zuchten, minstens een uur iets leuks doen voor mezelf (tv kijken, ouders onlinen, even lekker stoom afblazen bij iemand, anything). En dan bedenken hoe je dat gaat doen als ze straks thuis komt. Moet ze naar haar kamer? Hoe ga je dat doen dan? Wat voor sanctie ga je regelen als ze weigert? Iets in beslag nemen misschien?
Tweede optie is proberen in gesprek te gaan. Voor zover mogelijk.
Derde optie is haar gewoon even in haar sop gaar laten koken. Je staat op die wachtlijst en het lukt even niet. Klaar.
Waarschijnlijk lukt het je niet om haar op korte termijn in het gareel te krijgen, want zulken zijn heel moeilijk. Vertel mij wat. Maar wat je wel kunt (en wat mij nogal oplucht vaak) is bedenken wat jij voor jezelf wilt. Dus even alleen aan je eigen ikje denken. En verder rustig aanwezig blijven en je niet laten wegblazen, maar dat doe je al zo goed.
Sterkte.

eva spangen

eva spangen

04-02-2010 om 19:31

Alvoco

Dank je Alvoco voor je reactie en zeker snelle reactie. Ik denk dat ik voor de 3de optie ga want we hebben al zoveel achter de rug deze week van agresie en ellende dat ik er echt geen behoefte aan heb.
Maar dit is wat ik me voorneem want als ik de onderste zin van jou lees ik citeer:"En verder rustig aanwezig blijven en je niet laten wegblazen" daar zit vaak het probleem. Ik neem me dat voor maar mislukt me iedere keer. Mijn emoties krijgen dan de overhand en ik laat me meesleuren. Maak dan mijn grote fouten, ga ook uit die beruchte pan!
Maar je tip om even aan mezelf te denken is een goed idee. Dus ik hang op de bank, voor de tv en zit inderdaad te ouders-onlinen. Ik ga niemand meer bellen want blijf er zelf dan ook in hangen. Ik ga proberen het even los te laten zodat ik hoop dat de last meer bij haar komt te liggen, maar of zij dat zo zal ervaren... Ik heb echt de indruk dat zij nergens meer last van heeft. De PC kan ze in ieder geval vergeten.
Ik ga ff wat eten want dat heb ik nog niet gedaan.

Zo herkenbaar

Hoi Eva,

Als ik jou berichtje lees dan hoor ik mijzelf en zie in jouw dochter mijn dochter. Ik lees dan ook jou machteloos,boosheid, vermoeidheid. Ik wil ook zo graag mijn grenzen aangeven, maar elke keer wordt daar over heen gegaan omdat ik moe ben moe moe moe en laat het dan maar gaan. Mensen die zeggen dat ik het zelf zo ver laat komen dat ze over mij grens gaat, dat is wel waar, maar ga er maar voor staan als je een extreme puber heb zoals die van ons. Vanmorgen is het ook zo gezellig maar niet heus. Dochter komt haar bed niet uit, moet half 9 op school zijn, maar zit hier vrolijk nog haar chocomelk op te drinken en zegt dat ze toch 1 ste uur heeft gemist en pas om 10.30 naar school gaat. Het is nu 9.15. Ik ben er klaar mee en houd mijn mond, want ik voel bij mij een woedeaanval opkomen. Sorry dat ik je niet verder kan helpen Eva, maar misschien heb je ook wat aan mijn bericht iets van pff gelukkig ik ben niet de enige met een extereme puberdochter en wil je gewoon laten weten dat ik jouw gevoelens begrijp. Ik ben er ook zo klaar mee, maar ik kan haar niet zomaar laten vallen. Vanavond ga ik lekker wat drinken met wat vriendinnen en hoop te gaan ontspannen, want net zoals onze dochters zijn wij ook mensen met gevoelens en behoeftens. S6

Alvoco

Alvoco

05-02-2010 om 10:39

Do's en dont's

Eva, hoe is het? Kwam ze thuis en hoe is het gegaan? En waarschijnlijk belangrijker: hoe gaat het met jou vanochtend?
Hoewel wij hier net aan training zijn begonnen, was het de laatste 2 maanden al rustiger. Dat kwam deels doordat zoon doorkreeg dat de dreiging van uithuisplaatsing een serieuze is. En deels doordat wij al struikelend, wanhopend, doodmoe en machteloos, niettemin heel langzaam door krijgen wat wel en niet werkt bij onze extreme heerszuchtige ik-doe-wat-ik-wil-en-voor-de-rest-is-alles-wat-misgaat-jullie-schuld- ODD puber.
Niet doen:
-Kwaad worden. Maar dat gebeurt natuurlijk toch. Zet dan alles stop en begeef je naar een andere ruimte. Kondig aan dat je terug zal komen als je rustiger bent. Dan weten ze dat ze niet van je af zijn.
-Afwachten wat zij doen en dan pas reageren.
-Veel kritiek op ze leveren op het moment dat ze niks fout doen (preken, ze wijzen op dingen die misgaan)

Wel doen:
-Van te voren bedenken hoe je zal reageren als ze a of b weigeren. Bijvoorbeeld met dat naar school gaan: bedenk wat je de volgende keer gaat doen. Moet ze het maar met school uitzoeken, wellicht krijgt ze daar een sanctie? Kondig dat dan aan en laat het. Is dat niet het geval en heb je er belang bij dat ze op tijd vertrekt? Bedenk dan wat je gaat doen als ze toch weer thuis blijft hangen. Kondig een sanctie aan met een termijn. "Ik heb hier je eyeliner/mascara whatever. Als je de volgende keer weer je bed niet uitkomt en te laat naar school vertrekt, krijg je die een week niet meer terug. Ga je een hele week op tijd naar school, krijg je je spullen terug. Doe je dat niet, neem dan afscheid van je eyeliner en je mascara, want dan geef ik ze weg/zet ze op marktplaats anything". Het zal gekrijs en gestampvoet opleveren. Daar ga je niet op in.
Voor dit voorbeeld uit de trucendoos (je kan natuurlijk aan allerlei spullen of privileges denken bijvoorbeeld dat geen pcgebruik is ook een goeie), moet je ze twee stappen vooruit zijn. Dus je moet van tevoren bedenken hoe je mogelijke scenario's te lijf zal gaan. In dit geval heb je 1. de spullen die ze als sanctie kwijt zijn al te pakken en buiten hun bereik. Of je hebt bijvoorbeeld al de macht over de pc. Dat is de eerste stap die je ze voor bent. 2. Je wacht niet af tot ze weer niet op tijd naar school gaat, maar je kondigt van te voren aan wat de consequenties van herhaling zijn. Dan heeft ze zelf een keuze. Dat is de tweede stap die je voor bent. Is ze weer te laat, hoef je alleen maar die pc af te sluiten en dat aan te kondigen. Ga dan verder niet in discussie, ze wist er immers van.
-Ook wel doen: als het rustig is complimentjes uitdelen.
-Regel hulptroepen. Vertel de buitenwacht hoe het er thuis aan toe gaat. Daar houden deze pubers niet van, want dan staan ze voor hun gevoel toch enigszins voor schut. Nodig desnoods iemand uit als je sancties aan gaat kondigen.
Je moet wel bedenken: als je op die manier de macht terug grijpt, levert je dat de eerste paar keer scenes op, waar je u tegen zegt. Dat moet je er wel voor over hebben c.q. moet je aankunnen. Misschien is het verstandiger om begeleiding af te wachten. In dat geval is het een kwestie van veel aan de bel hangen om de zaken te bespoedigen.
Kijk ook eens op de website van Balans (die nu even onbereikbaar is, zag ik).

Hier net zo eentje

Die van mij drijft ons ook in de waanzin en soms lijkt het zo alsof zij daar plezier in heeft. Afgelopen week had zij gespijbelt en ik kreeg dat ook pas eind van de middag te horen van school. Nu wordt de leerplichtambtenaar ingeschakeld en de volgende keer krijgen WIJ een waarschuwing en daarna een boete....

Dus zullen wij haar bij herhaling in de klas moeten zetten en dan weer na schooltijd uit de klas moeten halen want wie weet , loopt zij anders weg.Maar blijkbaar moet ik dan ook in de pauzes er staan want wat als zij in de pauze er vandoor gaat?

Leuk vooruitzicht dat wij een dikke boete krijgen dan, hoorde van iemand €1000,-. Wij hebben haar aangemeld bij een speciale school voor autisten, maar ze zou eerst in januari toen kon het ineens pas na de zomervakantie, dus wij kunnen geen kant op en de school doet het of het allemaal wel goed komt. Tot het plotseling heel anders blijkt te zijn. Ach vooral niet toegeven dat de school het niet aankan.

Dat had ik liever want dan zou er evtl. eerder plek zijn. Nu hebben ze het erover dat zij misschien naar een andere stad moet voor een speciale school las er bij ons geen plek is....

Ze maakt boeken kwijt , heebt altijd de verkeerde spullen mee en de leerkrachten begrijpen niet hoe zij in elkaar zit, terwijl er een rugzakcoach is die dat eigenlijk aan de leerkrachten door moet spelen.
Dus thuis is het al ellende, maar gaat dat goed dan komt er weer iets met school.

Alvoco

Alvoco

05-02-2010 om 12:31

Leerplichtambtenaar

Als het goed is, doet die leerplichtambtenaar het als volgt:
-De spijbelaar krijgt een waarschuwend gesprek.
-Waarin uiteen gezet wordt dat er bij de volgende keer spijbelen een HALTachtige straf volgt.
-Hier moeten ze bij recidive op zaterdagochtend vroeg verschijnen om te klussen voor de gemeente.
Dus die boete voor de ouders valt in de praktijk nogal mee. Dan moeten ze eerst aantonen dat je het kind weghoudt van school. Maar Miriam weet hier ongetwijfeld meer van dan ik.

Straf

ze heeft in elk geval al straf van school gehad, ze moet het dubbele aantal uren wat zij gemist heeft nablijven. Vin dik goed, laat haar maar voelen dat ze alleen nadelen heeft met spijbelen. Een boete voor de ouders heeft ook weinig nut, want als je je kind niet van school weg houdt, dan kun je er toch weinig aan doen. Dan moeten ze misschien kijken of er iets anders aan de hand is. Zij voelt zich toch al onbegrepen en eigenlijk past een gewone school niet bij haar want zij is niet gewoon, maar anders. Ik hoop echt dat zij na de vakantie naar een speciale school kan.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.