Huis, Tuin en Keuken Huis, Tuin en Keuken

Huis, Tuin en Keuken

PDD-ertje

PDD-ertje

04-01-2010 om 15:08

Hapjes op tafel


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Tirza G.

Tirza G.

05-01-2010 om 21:09

Doet me denken aan

mijn licht dementerende schoonmoeder. Als die op een verjaardag zit, eigent ze zich tegenwoordig de bak nootjes toe die voor de hele visite op tafel staat. Ze is dol op nootjes en als de schaal op tafel komt, trekt ze de bak met een grote glimlach naar zich toe en neemt hem voor het gemak maar gewoon gezellig op schoot.
Ook leuk

Tirza

Bastet

Bastet

06-01-2010 om 07:27

Tirza

Ik zie het voor me,geweldig!
Bastet

Tirza

Geweldig, die kleine anecdotes over je schoonmoeder. Je weet ze altijd erg grappig, maar ook liefdevol te vertellen.
Ben trouwens ook benieuwd naar de Kwik Kwek Knakworsten. On topic: onze kinderen krijgen in geval van chips altijd een eigen bakje, maar ze zijn ook nog jong (6-4-3-).

M.

M.

06-01-2010 om 09:46

De vreetschuur

Ik was er natuurlijk zelf toen op die verjaardag al achtergekomen dat die bitterballen voor de kinderen en de minipizaatjes voor de volwassenen geen handige move was. Maar na jullie reacties ben ik wel helemaal overtuigd.

Geen aparte hapjes meer voor de kinderen dus. Ik wil ook echt de kinderen niet achterstellen of zo. Maar ik heb gewoon geen zin in dat oeverloos gevreet aan een salontafel vol met lekkere dingetjes. Neem dan maar een bak chips hoor (of bitterballen dan) en vertrek ermee naar buiten/boven/weg/weet ik veel. Dat was eigenlijk mijn achterliggende gedachte. Ze proeven toch het verschil niet...denk ik dan en dan lopen er ook niet steeds kinderen door mijn beeld!

M.

M.

06-01-2010 om 09:48

Vergeet ik nog

Waarbij ik nog vergeet te zeggen dat ik echt dacht ze een plezier te doen met die bitterballen want ik ben er zelf GEK op..en dat ze er ook wel een poosje mee zoet zouden zijn. Nee, minder dan 5 minuten..!

Vic

Vic

06-01-2010 om 11:57

Hapjes

Als ik in de middag een verjaardag heb, houd ik daar bij mijn lunch rekening mee. Dan neem ik dus wat minder brood, zodat ik lekker wat kan nemen op de verjaardag. Ik heb wel manieren dus zal geen hele schaal leeg schransen, maar ik voel me niet beschroomd om de eerste (en de laatste) te zijn die wat neemt. Daarbij heb ik een voorkeur voor 'kinderhapjes' dus de chips en bitterballen kunnen beter niet bij mij in de buurt staan Mijn kinderen moeten overigens eerst vragen of ze iets mogen pakken, en als ik vind dat ze genoeg hebben geef ik dat wel aan.

puddingpaaltje

puddingpaaltje

06-01-2010 om 12:44

Hapjes, lastig hoor

Wij houden van feestjes waarbij mensen lekker kunnen eten. Wij zijn dus uren bezig met hapjes te maken voor iedereen. Soepje erbij, broodjes erbij. Bij ons hoeft niemand met trek te vertrekken. 1 vriendenpaar heeft altijd sobere verjaardagen. De bedoeling is dat we daar tegen 13.00 arriveren en tegen 18.00 vertrekken. We moeten daarna nog ruim een uur rijden. In die tijd kunnen we koffie, thee en fris krijgen. Verder komen er olijven op tafel, voor elke volwassene 1. En er is voor elke volwassene 1 toastje brie. De kinderen krijgen geen taart, wij als volw. wel. Kinderen krijgen chips. Hun eigen kinderen gaan daarna bij de kasten voor lekker dingen, die dan ook allen voor eigen kids zijn. Wij vertrekken na afloop om linea recta in een restaurantje onze trek te stillen. Als ze bij ons komen, ook gewoon tijdens bezoeken, zorgen wij altijd voor veel eten. Ze doen niets anders dan eten, eten, eten. Zowel volw. als kinders. De laatste keer had ik in totaal een kilo aan choc. spullen. Ze hebben, op 2 stukjes na, alles opgegeten in een zeer snel tempo. We hebben er met hen best wel over gesproken. Ze voelen zich nogal beledigd dat we na bij hun te zijn geweest ergens gaan eten maar ze houden het zo sober omdat ze geen zin hebben in het werk en het geld dat zoiets kost. Ze vinden het heerlijk bij ons omdat er lekker te eten is. Maar toch krijg ik er steeds meer moeite mee. Hun kinderen worden totaal niet begrensd bij ons op eetgebied door de ouders. Hoeft ook niet, maar toen de onze bij hun laatste verjaardag te horen kreeg geen toast te mogen pakken ging er wel wat kriebelen. Des te meer omdat ze in de vakantie een dag in ons vak.huisje kwamen, daar heerlijk hebben geschransd en na afloop warme maaltijd direct zijn opgestapt omdat 11 jarige en 8 jarige kids van hen moe waren en ons met de afwasprut hebben laten zitten (geen vaatwasser)

Lastig lastig!

Puddingpaaltje

Dat vind ik niet lastig hoor. Dat is gewoon lekker makkelijk van je vrienden. Kijk als je het zelf allemaal te veel werk vind en te duur, dan zijn er heus wel alternatieven te bedenken die snel, makkelijk en goedkoop zijn. Ik noem maar een paar zakken chips en wat pizza's. Voor 10 euro heb je al heel wat op tafel staan. Maar om zelf je gasten op een houtje te laten bijten en bij een ander te gaan zitten schransen, ik vind dat echt niet kunnen. Het gaat er heus niet om wie het meeste en duurste voedsel op tafel heeft staan, maar dit is niet meer in balans. Ik vind je vrienden eigenlijk niet echt gastvrij.

En dat van de afwas vind ik helemaal te gek voor woorden. Stank voor dank....

Zijn dit wel echte leuke vrienden? Het komt op mij meer over alsof neigen richting profiteurs....

Maylise

Maylise

06-01-2010 om 14:22

Puddingpaaltje

Dat zijn gewoon niet zulke sociale vrienden. Ik heb ook vrienden waarbij je altijd heel weinig krijgt. Echter dat is juist niet onaardig bedoeld van die mensen. Zij eten zelf ook erg weinig. Ze kunnen zich gewoon niet voorstellen dat iemand meer dan 1 handje chips en 1 toastje wil hebben. Het zijn gewoon hele sobere mensen en dat zijn ze ook echt. Na afloop van een verjaardag bij hun gaan we ook altijd even via de MacDonalds oid. naar hun toe gaan zodat we goed gevuld aankomen. Dat vertellen we hun overigens niet.
Als ze bij ons komen dan zie ik dat ze vinden dat wij veel te veel hebben en wat een enorme verspilling ze dat vinden.
Jouw vrienden hebben dat duidelijk niet. Die willen gewoon niet zoveel moeite doen maar vinden het wel fijn al anderen moeite doen.
Geld vind ik overigens geen excuus hoor. Je kan voor 15 à 20 euro je wagen volladen bij de Lidl en dan heb je genoeg hapjes voor een hele verjaardag.
Bijvoorbeeld goedkope pizza's kopen. Die zelf een beetje opleuken met olijven, paprika etc. Daar snijd je dan kleine puntjes van. Voor een paar euro heb je zo al prima hapjes.
Chips/nootjes/snoep kan je als vulling gebruiken en in schalen rondom zetten. Bij de Lidl kan je al dat spul krijgen voor heel weinig geld.
Bladerdeeghapjes of een pan soep of quiches kan je allemaal voor weinig geld maken.
Met deeg, eieren, groenten en kaas kan je zo een hartige taart in elkaar flansen.
Het is duidelijk dat je vrienden gewoon niet zoveel moeite willen doen. Dat geeft verder niet. Iedereen heeft wel mindere eigenschappen. Zolang er genoeg leuke eigenschappen tegenover staan zou ik er gewoon om lachen.

Maylise

groene specht

groene specht

06-01-2010 om 16:50

Maar hoe zeg je er wat van?

Blij lees ik dat de meeste reacties van de strekking 'niet te veel pakken' zijn. Maar wat doen jullie als puberneefjes en nichtjes en een enkele oom in no time een bak zoutjes leeg(vr)eten? Zeg je er dan iets van? Of wil je de lieve feestvrede bewaren? Met familie vind ik dat nog moeilijker dan met vrienden. In mijn schoonfamilie zitten een paar zwagers en schoonzussen, die vinden dat alles moet kunnen als het feest is. Hun kinderen mogen naar hartelust pakken zonder te vragen en leren niet rond te kijken of iedereen wel kans krijgt sowieso iets te nemen. Wij zijn ook de enige van alle mensen die ken, nog van de bakjes voor kinderen, maar vanaf dat kinderen 6 zijn mag je daar helemaal niet meer mee aankomen.
Als wij onze spechtjes zeggen dat ze van alles 1 dingetje mogen, is er altijd wel een oom of tante in de buurt die luid verkondigt dat ze best meer mogen, "want het is toch feest". Mijn schoonouders kunnen daar net zo min tegen als wij (de calvinisten van de familie, zeg maar). Het vervelende is dat er wel eens ruzie om is gekomen, dus nu houden wij en pa en ma onze mond. Maar dat is eigenlijk niet echt prettig.

PDD-ertje

PDD-ertje

06-01-2010 om 17:03

Ik ben d'r uit

het ligt dus gewoon aan mijn ouderwetse ideeen . Voor de kinderen hoef ik geen speciale dingen meer te halen, geen mini zakjes chips ed. Ik maak gewoon voor allemaal dezelfde hapjes en zet grotere bakken chips op tafel of vul vaker bij. Heb overigens wel gezien dat stukjes pizza het ook goed doen, die hadden we nog niet.
Maar ik blijf inderdaad nog wel met het dillema zitten zoals groene specht ook al zegt hoe zeg je er wat van als kinderen of volwassenen het hele bakje leeg (vr)eten? En dan op een lollige leuke manier die niet gelijk de hele sfeer verpest?
in ieder geval erg bedankt voor de eye opener dat ik nog wel erg ouderwets ben met mijn aparte bakjes/zakjes voor de kinderen

Primavera

Primavera

06-01-2010 om 17:27

Hapjes in twee gangen

Zelf ken ik het probleem helemaal niet, want in de Italiaanse streek, waar ik woon, is het de gewoonte dat als er een uitnodiging is waarbij iets te vieren valt (verjaardag, kerst, oud-en-nieuw, enz.) het impliciet de bedoeling is dat je daarna thuis niet meer aan eten hoeft te denken en vaak het ontbijt van de dag erop ook kunt overslaan. Met andere woorden er is altijd meer dan genoeg.
Je hoeft niet met excuses te komen dat je maar weinig neemt, omdat er nog man/kinderen thuis zijn die 's avonds moeten eten, want dan krijg je gelijk een tas in je handen gedrukt om mee te nemen voor de thuisblijvers, waarvan het hele gezin 2 dagen kan eten
Maar goed, bij gasten die wel erg snel alle schalen leegplunderen zonder dat er wat achterblijft voor de langzamere eters zou ik de hapjes (ongezegd) in twee gangen brengen. Bij binnenkomst zou ik zeer goedkope chips, zoutjes, enz. in grote schalen neerzetten en weer bijvullen zodra de schaal leeg is. Pas op het moment dat die schalen wat minder snel leeg komen (na een zak of 5, 10 kom je met het overige spul aanzetten. Degenen, die langzaam eten, zitten toch nog niet vol, omdat ze maar weinig van de eerste chips hebben gegeten en degenen, die snel heel veel eten, zitten waarschijnlijk vol genoeg om zich met wat minder ijver op de tweede gang te storten.
Groeten Primavera

joos

joos

06-01-2010 om 20:30

Puddingpaaltje

Ja hoor, zeer herkenbaar. Als ik zelf een feestje vier, heb ik altijd meer dan genoeg in huis en ik hou ook met iedereen rekening. Ik weet dat schoonzus graag haring lust, dus is er haring. Andere schoonzus heeft liever zalm, dus ook zalm erbij. Dat vind ik leuk, ik maak zelf graag hapjes, geen probleem. En mijn gasten eten er altijd lekker van.
Maar als ik dan naar mijn schoonzus toe ga, die het financieel zeer breed heeft, dan verbaas ik me altijd over het weinige dat ze ons voorzet. Wij worden rond 11 uur verwacht en blijven tot een uur of 4. In die tijd krijgen we meestal geen gebak, maar een soort koek en daarna is het een gevuld ei en een plakje leverworst. Zeer summier. De kinderen vroegen de laatste keer om een boterham, want die kregen echt trek. Daar wordt dan een beetje lacherig om gedaan, maar ik had ook wel zin in wat. Dus ook maar een restaurantje gepakt de laatste keer.

Ellen Wouters

Ellen Wouters

06-01-2010 om 23:27

Pandia

Het zal wel een cultuurdingetje zijn, ik bedoel nog niet eens landencultuur, familiecultuur kan ook al heel verschillend zijn.
Maar bij ons is er geen feestje waarbij mensen de deur uitgaan zonder dat ze iets serieus te eten hebben gehad. Ook al blijven ze maar anderhalf uur, maar eten zullen ze .

Puck2

Puck2

07-01-2010 om 10:08

Net als bij cobi

Ook hier de familie over het hele land waarbij verjaardagen gecombineerd worden. Meestal vieren we de verjaardagen van de kinderen eerst voor vrienden etc. uit de buurt en ergens tussendoor gaan we dan een hele dag naar de familie, zonder dat daar andere verjaardagsvisite is. Dan heb je tenminste ook lekker tijd voor elkaar zonder gastvrouw te hoeven spelen voor een heel gezelschap.

Tirza G.

Tirza G.

07-01-2010 om 15:59

Joos

Dáárom zitten die mensen financieel zo breed. Jij geeft alles aan de visite, zíj niet. Dan hou je dus geld over

Tirza

Tirza G.

Tirza G.

07-01-2010 om 16:02

Bakken en bakjes

Ik ben van de bakken, hoppetee. Ik zet er wel altijd kleine bakjes of bordjes bij, ik heb nog wel eens een lijnende schoonzus of een achter-kind onder de kleuterleeftijd die beter af is met voorgesorteerd ipv een overweldigende keuze waar met beide handjes enthousiast in wordt gemept.
De schalen met nootjes zijn middenformaat en ik zet er altijd een lepel in (ik ben enéurm van de hygiene), zodat iedereen zo trallala lekker een lepel om kan kiepen boven zijn mond, hand of bakje. Of twee lepels. Oma (nou ja, schoonmama) voornoemd neemt gezellig de middenmodel-notenbak-met-lepel op schoot en steekt de nootjes blijmoedig één voor één in haar mond. Die lepel vindt ze dan weer onzin

Tirza

Klaartje

Klaartje

07-01-2010 om 20:11

Hahah tirza

Ik ken het helemaal. Mijn moeder was de laatste jaren erg dement en dan zijn op allerlei gebied de remmingen weg, dus ook op eten. Die (vr)at ook makkelijk achter elkaar een bak noten, een schaal kaas en de worstjes op. Als iemand anders dan wat nam, vroeg ze héél stellig;"krijg ik óók wat???" Volgens mij wist ze gewoon niet dat ze al zoveel op had. Remmingen vielen ook op ander gebied weg, zoals dingen zeggen, die je alleen mag denken; "Wat een lelijke kleren heeft die vrouw aan, had ze niks anders in de kast hangen?" en dat in een volle winkel Een paar jaar geleden hadden we ergens gegeten en eerlijk is eerlijk, het viel een beetje tegen. Op de vraag van de ober of het gesmaakt had, kwam een welgemeend; "Nee, ik vond er niks aan!!"

Hier trouwens wel van alles op tafel, en ook voor iedereen. Kinderen hoeven niet te vragen of ze iets mogen pakken, maar meestal zegt een van de ouders dat ze het op een gegeven moment wel genoeg vinden.

Fredy van der Donk

Fredy van der Donk

08-01-2010 om 09:17

Lekker meesmullen

Allereerst vind ik dat sommigen van jullie misschien beter hun feestje 's avonds kunnen vieren, dan liggen de kleintjes op bed. Heb je er geen last van!

Bij ons mogen de kinderen gewoon van de lekkere hapjes van de volwassenen meesmullen en krijgen ook hun eigen stukje taart. En blijft dat staan dan is dat jammer.

Mijn kinderen (2 en 4 jaar) mogen rondgaan met zakjes chips en de snoeptrommel. Die trouwens op een plek staan waar ze er altijd bij kunnen, toch vragen ze altijd of ze iets mogen hebben. Tuurlijk zeg je er iets van als ze al veel gesnoept hebben. Maar het is voor kinderen ook heel onduidelijk als volwassenen steeds pakken en kinderen moeten het constant vragen.

En hier

Bij ons staat er altijd vreselijk veel op tafel (ik heb een echte gastheer als man, die je ook niet hoeft te helpen want hij doet het heel graag) en er staat altijd van alles. Kinderen kunnen gewoon ook pakken, maar de ouders houden het wel een beetje in de gaten (ik zeg het ook tegen mijn kids als ik het genoeg vind). Kinderen krijgen een eigen stukje taart (tenzij de ouders dat niet nodig vinden). Gewoon een klein stukje afnijden, dan blijft het ook niet staan. En anders inderdaad jammer dan.

Overigens

Overigens heb ik wel eens kleine zakjes chips hoor, voor de kinderen. Dan blijven ze niet zo graaien in die bakken
Ik ga ook rustig van 11 tot 4 naar een verjaardag, ik heb nog nooit gemerkt dat dat raar is.
Hier maakt het me niet uit hoe lang mensen blijven, dat is serieus, al komen ze om 10:00 uur (eerder liever niet) en blijven ze tot de volgende ochtend. Slapers kunnen we altijd kwijt, en we hoeven het ook niet vantevoren te weten. We houden ervan dat mensen op het laatste moment kunnen beslissen te blijven slapen. We kunnen er sowieso 6 of 7 kwijt. Meer zijn het er niet gauw.

Mathilde

Mathilde

08-01-2010 om 14:39

Italiaans

Ah, dan hebben wij dus een Italiaanse eetcultuur . Hapjes die op zijn, dat bestaat hier niet. Stel je voor! We stimuleren juist iedereen altijd om zoveel mogelijk te eten hahahaha. Onze rondes zijn: taart/vlaai/gebak/snoep, hartige hapjes met stokbrood en diverse zoutjes, een uitgebreid warme buffet en een lekker toetje en daarna komen de hartige en zoete hapjes weer. Wie tussendoor binnenkomt, krijg ook eerst taart. Het idee dat er een gast naar huis zou gaan met honger, vervult mij met diepe schaamte. Dat KAN gewoon niet.
Hier wordt dus bij een feestje non-stop door geschranst en gedronken. De kinderen die hier komen, mogen van mij zoveel eten als ze willen en ik let ook niet op wat ze eten. Smerige tafelmanieren keur ik wel af, vanaf een bepaalde leeftijd, dus zo'n met twee handen graaiend en stouwend type zou van mij zijn of haar eigen bakje krijgen en dan zeg ik er altijd bij dat ze best om meer mogen vragen.
Bij een ander let ik wel altijd een beetje op, want niet iedereen is gediend van kinderen die het kaasplateau leeg kanen zoals mijn oudste . Dus dan passen we ons wel aan. En dat levert dan weer leuke conversaties op. Zoals: schat, laat je ook wat voor de anderen over, hoezo dan mamma? is er dan niet meer? (inderdaad) zijn ze dan arm hier? (nee hoor) maar ik vind dit lekker en ik ben toch gast? (dat weet ik wel, maar andere mensen willen vast ook hiervan proeven en straks komen er weer andere dingen) maar ik weet niet wat we straks krijgen en misschien vind ik dat niet lekker, wat krijgen we straks dan (weet ik niet en nee je mag het ook niet vragen dat vinden ze niet netjes en het kaasplateau leegeten vinden ze ook niet netjes), mamma wat doen ze hier raar.

Kwakworsten

Nou, daar komt ie dan. Hoop niet dat jullie je inmiddels enorm hebben verheugd op een culinair hoogstandje want het is gewoon een gepimpte versie van de bekende knakworst in bladerdeeg (overigens uit het Donald Duck kookboek).

Voor 20 Kwik Kwek en Knakoworsten:

Laat 3 blaadje bladerdeeg ontdooien. Smeer ze daarna in met (niet heel erg pittige) mosterd. Snij er per blaadje 7 reepjes van. Draai die als een spiraal om een knakworst heen. Leg ze allemaal op een bakplaat die je hebt bedekt met bakpapier. Leg ze een beetje uit elkaar want ze zetten wat uit. Maak het bladerdeeg nat met water of ei en strooi op allemaal een beetje sesam- en maanzaad. Ongeveer 20 minuten in de oven op 200 graden. Ze moeten een beetje bruin en stevig worden. Niet van te voren maken, das ronduit vies.

En qua aantallen per persoon: denk groot!

Swaen..hahaha!

Heb het recept net aan mijn kroost voorgelezen. Denk dat we ze morgen moeten maken. En ze willen graag weten waar je dat Donald Duck kookboek kunt kopen. Het lijkt ze wel wat.

Ingrid

Duck kookboek

Heb het in 2006 gekocht, gewoon bij de boekhandel. Of het daar nu nog te koop is vraag ik me af. Bol.com heeft het in ieder geval niet zag ik. Maar als je zoekt met Google geeft ie wel hits. Misschien te bestellen ergens? ISBN is 90 8574 2390. Het is de moeite van bestellen waard want het is onwijs leuk. De favoriete recepten van de bewoners van Duckstad!

Misschien in de bieb?

Je zou eens in de bieb kunnen kijken, misschien dat ze het daar hebben?

Marjoleine64

Marjoleine64

11-01-2010 om 16:31

Helaas onze eigen kinderen kunnen er ook wat van.

En dan niet zozeer thuis, daar weten ze dat het niet op prijs gesteld wordt als ze in no-time de bak met chips of koekjes die voor iedereen is helemaal leeg(vr)eten. Maar met kerst waren we bij de schoonfamilie (3 gezinnen met samen 7 kinderen tussen 4 en 17 plus 1 vrijgezelle oom) en werden er 's middags 2 schalen koekjes op 2 tafels gezet. Eén op de salontafel waar de volwassenen (en oudste dochter des huizes) omheen zaten, en één op de eettafel waar de kids zaten met de DS-en. Simpelweg omdat er geen ruimte is om allemaal bij elkaar te zitten en dan ook nog een gesprek te kunnen voeren. De schaal voor de kids was dus in no-time bijna leeg, en toen mijn man zag dat onze oudste zoon (12) met mond vol alweer wat van de schaal pakte heeft hij toch even ingegrepen. De manier waarop hij dat deed was wat ongelukkig, maar ik was het wel met hem eens: zoon weet bij anderen de vrijheid duidelijk niet op waarde te schatten, en moet kennelijk begrensd worden. Jammer maar helaas, het gaat mij niet om 3 of 4 of 5 koekjes op zo'n moment, maar wel om achter elkaar wegwerken want-iemand-anders-zou-eens-meer-dan-jij-kunnen-krijgen. Dat vind ik erg storend gedrag, en ik zal zeker mijn eigen kinderen altijd daarop aanspreken. Of ik anderen er ook op zou aanspreken weet ik niet, dat is hier nog nooit nodig geweest, we zitten gelukkig op één lijn binnen de familie. Thuis doen ze het niet, omdat ze weten dat we het niet goedvinden. En ook omdat we het meestal voor zijn door ofwel alles duidelijk uit te leggen (dus 'jongens er is voor iedereen een chocolade-croissantje bij de lunch') of door ze zelf een klein bakje te geven en evt bij te vullen.
Marjoleine

Puck

Puck

12-01-2010 om 14:04

Marjoleine

"Thuis doen ze het niet, omdat ze weten dat we het niet goedvinden."
En waarom doen ze het bij een ander dan wel? De regels die bij ons thuis gelden gelden in het algemeen ook bij anderen en dát weten de kinderen. Als ze het anders willen hebben dan thuis dan vragen ze dat maar eerst.
"zoon weet bij anderen de vrijheid duidelijk niet op waarde te schatten" Wederom: waarom gelden er bij een ander in huis andere regels dan bij jou?

Wilma

Wilma

12-01-2010 om 16:09

Hier nog gewoon in de winkel

Het donald duck kookboek ben ik vorige week nog tegengekomen in de winkel, die kun je dus gewoon nog in de boekwinkel krijgen als je geluk hebt.

Groetjes,
Wilma

Bastet

Bastet

12-01-2010 om 18:09

Site

Of via de site van Donald duck!
Bastet

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.