Huis, Tuin en Keuken Huis, Tuin en Keuken

Huis, Tuin en Keuken

Vogelliefhebber

Vogelliefhebber

01-06-2010 om 10:08

Waarom kat/hond wel en vogel niet (dierenartskosten)


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
dynastie

dynastie

02-06-2010 om 14:22

Doe wat je goed dunkt

Jij kan het betalen, prima keus dan, toch? Ik zou me er echt niet druk om maken wat anderen ervan vinden. Waarom weten anderen uberhaupt wat jouw dierenartskosten zijn? Mijn kat is pas voor eenzelfde bedrag behandeld. Mensen die me vragen wat het gekost heeft uit pure nieuwsgierigheid, krijgen enkel een 'ik kan het betalen, maak je vooral geen zorgen' te horen.

Mijn dier, mijn keus, mijn portemonnee. Ik ken heel veel mensen bij wie het geld aan het einde van de maand op is, en of dat nu op is aan een dierenartsrekening of etentjes, uitjes en vakantie, op is op. En als ik daardoor een dubbel ziektekostentarief voor mezelf moet betalen, terwijl ik daar niemand mee schaad en er mensen zijn die voor 200 euro in de maand verroken en daar mogelijk wel hun eigen gezondheid en daarmee de financiën van ons allemaal schaden, ben ik per direct weg uit Nederland. M'n katten neem ik dan uiteraard mee.

Tirza G.

Tirza G.

02-06-2010 om 15:32

O gelukkig vogelliefhebber

Dat je naar een speciale vogelkliniek bent geweest waar de behandelaars wél snappen dat je dat geld uitgeeft aan jouw fantastische gevederde vriendje. Blijkbaar zijn vogelliefhebbers en vogelkliniekmedewerkers mensen met een bijzonder groot en invoelend vermogen. O, en die van die kliniek hebben nog een extraatje: die kunnen ook goed rekenen.
Natuuuuuuurlijk snappen zij heel erg goed dat jij alles en alles doet om jouw speciale bijzondere huisgenoot in leven te houden. Vooral als ze liefdevol glimlachend de rekening overhandigen.

Tirza

Vogelliefhebber en miriam

Veel mensen kunnen niet begrijpen dat je gehecht bent aan je vogel. Tja, dat zegt meer over hun dan over jou. Inderdaad worden bij ons op de praktijk ook weinig vogels geopereerd, omdat mensen er geen geld voor over hebben.Prima, iedereen mag gelukkig zelf weten waar hij zijn geld aan uitgeeft.
Voor Miriam: normen en waarden bepalen voor mij hoe ik mijn werk doe, niet dat ik het gratis ga doen. Doe jij je werk voor niets? Als er iemand met een ziek dier komt is het uitgangspunt hoe we hem weer beter kunnen maken, niet hoe we zoveel mogelijk geld aan de klant kunnen verdienen. Er worden alleen de onderzoeken gedaan die nodig zijn voor diagnose en behandeling.
Niemand is verplicht om met zijn dier naar de praktijk te komen, je mag hem ook thuis ziek laten zijn. Als je wel komt, kan je dier behandeld worden, altijd in overleg. Er wordt niets opgedrongen of zomaar gedaan. Mensen die het moeilijk kunnen betalen kunnen een betalingsregeling krijgen. Mensen die het niet willen betalen, kunnen beter thuis blijven.
Een dier is niet hetzelfde als een apparaat. Het is voor veel mensen een soort maatje, een gezelschapsdier heet het dan ook. Als je dat niet begrijpt, tja, dan kan ik het je waarschijnlijk ook niet uitleggen.

Jaymza

Jaymza

02-06-2010 om 19:15

Verantwoordelijkheid

Ik heb zelf katten en als je een dier neemt neem je ook de verantwoordelijkheid. Zelf vind ik dat ik niet mag beslissen over leven of dood van van mijn dieren. Ja, wanneer ze ongeneeslijk ziek zijn en pijn lijden, dan mag je ze in laten slapen. Maar anders moet je alles voor ze doen. Mits je het kunt betalen uiteraard. Wanneer de keus ligt tussen dierenarts en eten voor je gezin, dan lijkt het me logisch voor jezelf te kiezen.

Jaymza

Christa.A

Christa.A

03-06-2010 om 01:50

Ach......

Ik ben ooit met een gratis(!) muisje naar de dierenarts gegaan omdat ze een reutel had. Kreeg antibiotica mee en een rekening van 30(!) euro. Heb die met liefde betaald. Muisje heeft nog een half jaar mogen leven en de glimlach op mijn dochter's gezicht toen, is mij veel meer waard.
Ook heb ik laatst met heel veel pijn in mijn hart mijn lieve hond in moeten laten slapen omdat de arme schat niet meer kon lopen. Had ik haar (bijna 11) kunnen helpen, had ik alles op alles gezet om dat te doen.
Als je dieren neemt, neem je dus ook de verantwoordelijkheid voor ze.
Het zijn tenslotte levende wezens. Dus ik vind het niet zo raar Vogelliefhebber. Mensen zullen mij wel raar vinden :o) So be it.
Christa.

Bastet

Bastet

03-06-2010 om 07:10

Vind ik ook hoor

Ik vind dat iemand helemaal zelf moet weten hoever te gaan met een dier,dat kan niemand voor je beslissen.Zat mensen zijn er zelfs voor verzekerd.
Bastet

Je punt

Waarom een vogel niet en een hond/kat wel? Ik denk dat veel mensen een hond of kat inderdaad aaibaarder vinden en er meer aan gehecht zijn dan aan een vogel. Dat is het hele punt - waar je meer aan gehecht bent, daar geef je meer geld aan uit. De vergelijking met het geld uitgeven aan zieke mensen vind ik uit de lucht gegrepen. In deze zin mag je dieren best wel met apparaten vergelijken. Zo heb ik een tamelijk oude motor die een vrij hard leven heeft gehad. Hij heeft zo zijn littekens en handicaps. Als ik slim zou zijn, zou ik het ding van de hand doen en een nieuwe kopen, want daar heb ik het geld wel voor. Toch blijf ik hem tot nu toe oplappen, want ik ben aan dat ding gehecht. Hij heeft door de jaren heen een eigen karakter gekregen en een nieuwe van dit type vind ik niet meer.
Mensen mogen me voor gek verklaren, want economisch is het dom wat ik doe, maar ik heb het ervoor over. Ik ben gehecht aan dat ding, noem het een soort dierenliefde voor een apparaat. En als ik dan 600 of 1000 euro wil uitgeven aan een reparatie voor een motor die geen vijftig euro meer waard is, dan is dat verder mijn zaak. Net zoals het de zaak van een ander is of die geld wil uitgeven aan een foeilelijk tafeltje of aan de operatie van een dier waaraan hij/zij gehecht is, of dat nu een parkiet of een hond is.

Je bent god wel

Genista:"De vergelijking met het geld uitgeven aan zieke mensen vind ik uit de lucht gegrepen. In deze zin mag je dieren best wel met apparaten vergelijken."
Inderdaad, in die zin moet je dieren met apparaten vergelijken.
Het punt is dat vogelliefhebber en anderen langskomen met mensenrechten argumenten over verantwoordelijkheid en niet kunnen beslissen over leven of dood.
Uit dat soort taalgebruik ontstaat ook een belerend vingertje: dus jij zou die arme vogel laten sterven? Karin strooit met het grootste gemak met normen en waarden alsof je geld niet naar de dierenarts brengen een schande zou zijn. (Karin _is_ nota bene dierenarts.)
Precies daar zit het probleem.
Jij bent god wel. Jij beslist over leven en dood van jouw motor. De vraag die vogelliefhebber opwerpt is in dat verband net zo (on)zinnig als: Waarom doen mensen dat wel voor een motor en niet voor een vaatwasser?
Maar het gaat haar dan ook niet om een zakelijke afweging, maar om een morele. Eentje waarbij ze vooral wil ventileren hoeveel ze van haar parkietje houdt. En tegelijkertijd wil beweren dat een ieder die niet zoveel van parkietjes houdt eigenlijk moreel verwerpelijk in het leven staat.
Mijn mening is juist precies omgekeerd. Wie naastenliefde en verantwoordelijkheidsgevoel op die manier op parkietjes (of katten, konijnen, etc.) projecteert, vergeet de menselijk naasten voor wie die morele waarden wel gelden. Je kunt die euro's en die liefde en die verantwoordelijkheid maar één keer uitgeven tenslotte.
Al het overige gerepareer ten opzichte van dieren is liefhebberij. Dat is in hoge mate vergelijkbaar met de liefhebberij voor een motor, met dat verschil dat je een motor volledig kunt herbouwen en dan gaat ie weer dertig jaar mee. De operatie is per definitie een levensverdubbelaar. Je bent voor de motor god in alle opzichten, als levensschepper en levensbeeindiger.
Dieren gaan gewoon dood. Uiteindelijk. Ook als je er duizenden euros aan onderdelen of behandeling in stopt.
Dat vraagt toch om een nog zakelijker en meer realistische afweging.
Groet,
Miriam Lavell

Miriam

Volgens mij zijn we het danig eens. Iemand die in een vergelijkbare situatie als ik kiest voor een nieuwe motor, moet dat zelf weten. Iemand die kiest voor het oplappen van de vaatwasser waaraan hij gehecht is, moet dat zelf weten. In die zin ben je god. (overigens laat ik even buiten beschouwing dat ik de motor tot in het oneindige zou kunnen oplappen - binnen nu en een paar jaar is hij waarschijnlijk op de eeuwige circuits, het is niet anders. Mijn kat zal naar verwachting ook binnen diezelfde termijn overlijden.) En dat is bij dieren niet anders.
Jij stelt: "Eentje waarbij ze vooral wil ventileren hoeveel ze van haar parkietje houdt. En tegelijkertijd wil beweren dat een ieder die niet zoveel van parkietjes houdt eigenlijk moreel verwerpelijk in het leven staat." Mmm. Daarin verschillen we dan wel van mening. Ik las dat niet zo. Ik las vooral verwondering dat veel mensen dit geld wel over hebben voor een hond of kat maar niet voor een vogel. Kwestie van interpretatie, denk ik.
"Wie naastenliefde en verantwoordelijkheidsgevoel op die manier op parkietjes (of katten, konijnen, etc.) projecteert, vergeet de menselijk naasten voor wie die morele waarden wel gelden. Je kunt die euro's en die liefde en die verantwoordelijkheid maar één keer uitgeven tenslotte." Maar ik vind het niet terzake doen of je die 600 euro nu (in andermans ogen) wegsmijt aan een foeilelijk tafeltje, een vogeltje, een paard of een motor, auto, vaatwasser of huis (ik ken ook mensen die véél te veel hebben betaald voor hun huis omdat ze hun zinnen erop gezet hadden). Het is een feit dat je besluit veel geld te besteden aan iets waar je heel goed zonder gekund had, maar dat morele waarde voor je heeft. Waar je, voor mijn part, hevig aan gehecht bent. Maar dat kun je niet aanrekenen als verminderde zorg voor je medemens.

Egoïsme versus altruïsme

Genista:"Ik las dat niet zo."
De aap komt verderop in de discussie uit de mouw.
Genista:"Maar ik vind het niet terzake doen of je die 600 euro nu (in andermans ogen) wegsmijt aan een foeilelijk tafeltje"
Strikt genomen niet, maar zodra je dramatische teksten gaat gebruiken als 'mijn hart is geen rekenmachine' dan heb je het zakelijke verlaten en ben je met iets anders bezig. Namelijk met moraliteit.
En op dat vlak zijn dieren net iets anders dan een tafeltje: een tafeltje heeft geen primaire levensbehoeften. Een tafeltje is wat het is en voorzover het jouw tafeltje is en je er meer van maakt dan het is, doe je dat uit puur egoïstische overwegingen: dat vind ik gewoon leuk.
Een dier heeft wel primaire levensbehoeften en natuurlijk ben je als eigenaar daar verantwoordelijk voor. Voorzover je daar meer van maakt is het weer precies hetzelfde als dat tafeltje, puur uit egoïstische overwegingen: dat vind ik gewoon leuk.
En ook daar is niks mee mis, totdat er ter verdediging van dergelijk egoïsme, altruïstische argumenten aangvoerd worden.
Dan is ineens iedereen die zich met zijn dieren beperkt tot de primaire levensbehoeften, een onmens. Alsof dieren mensen zijn en altruïsme met dezelfde morele waarde aan dieren gespendeerd kan worden.
Dat is larie.
Groet,
Miriam Lavell

Miriam

Wel goed lezen. Ik zeg nergens dat het een schande is dat je niet met je dier naar de dierenarts gaat. Je mag het van mij helemaal zelf weten. Maar als je wel gaat, kan je ook verwachten dat je er geld voor moet betalen. Hoeveel, dat gaat dus in overleg. En ja, ik ben "notabene" dierenarts. Nou en, mag ik er dan geen mening over hebben? Ik weet prima wat mijn eigen beweegredenen zijn om een dier wel of niet te behandelen.
Jij schrijft "de morele verontwaardiging van dierenartsen over 'gezonde te behandelen dieren' die ze natuurlijk niet in willen laten slapen, is geheel toe te schrijven aan hun hypotheekverplichtingen. "
Nee, dus niet. We hebben er nou eenmaal voor geleerd om dieren beter te maken. Dierenartsen zijn heus geen asociale geldwolven die ten koste van de portemonnee van de eigenaar een dier behandelen. (natuurlijk zullen er ook slechte tussenzitten)
Als het me om geld verdienen ging had ik beter orthodontist kunnen worden volgens mij.
En het is jouw goed recht om je geld ergens anders aan uit te geven, iedereen mag dat zelf weten. Als jij bijvoorbeeld een vakantie boekt zegt de reisorganisator toch ook niet: wat decadent, geef dat geld maar aan je zieke oma?

Mensen toch belangrijker dan dieren?

Heb niet de hele draad gelezen, maar als ik lees dat mensen zoveel geld voor hun huisdier over hebben, dan denk ik ook dat er in 'the bigger picture', zeg maar, iets mis gaat.

Simpelweg het feit dat er veel mensen zijn die hun zorgverzekering niet kunnen betalen met schrijnende gevolgen van dien en dat er tegelijkertijd mensen zijn die zoveel geld spenderen aan de gezondheid van hun huisdier, roept toch wel de vraag op hoever je daarin moet gaan. Operatie- en behandeltechnieken worden steeds geavanceerder en daarmee duurder, moet je dan in alles meegaan voor het welzijn van je huisdier? We zijn toch niet allemaal Jan Wolkers?

Chris

Mensen zijn belangrijker

Natuurlijk zijn mensen belangrijker. Ik heb echter nog nooit iemand op het spreekuur gehad die zijn ziektekostenverzekering niet betaalde omdat hij de behandeling van zijn hond wel betaalde. Het een heeft weinig met het ander te maken. De een geeft zijn geld uit aan zijn huisdier, de ander aan zijn nieuwe auto van 30.000 euro. Dan roept er toch ook niemand dat dat bedrag beter besteed had kunnen worden omdat andere mensen hun ziektekostenverzekering niet kunnen betalen?

dynastie

dynastie

03-06-2010 om 12:30

Chrish

"Simpelweg het feit dat er veel mensen zijn die hun zorgverzekering niet kunnen betalen met schrijnende gevolgen van dien en dat er tegelijkertijd mensen zijn die zoveel geld spenderen aan de gezondheid van hun huisdier, roept toch wel de vraag op hoever je daarin moet gaan. "

Die vergelijking snap ik even niet. Waarom roept deze besteding vragen op en een nieuwe auto of 200 euro per maand aan sigaretten besteden niet? Waar financiële ruimte is of waar men ruimte denkt te hebben, maakt men keuzes. Of ik dan kies voor een operatie aan mijn huisdier of een nieuwe auto, da's mijn eigen zaak.

En hoever je moet gaan met de behandeling? Niet. Je kan er namelijk voor kiezen om niet te gaan. Of bepaalde behandelingen niet te laten plaatshebben.

Goede keus

Jijzelf en jijzelf alleen kan de "waarde" bepalen. Of dat nu om je parkiet of een tafeltje gaat. Ik kan me heel goed voorstellen dat je kiest voor een operatie van een dier dat je lief is EN dat dankzij de operatie weer heel lang "mee" kan. Dat vind ik iets anders dan levensrekkende operaties of zo.
Zo te horen hebben jullie veel plezier van jullie parkiet. Het argument dat je je kinderen tekort zou doen door niet op vakantie te gaan vind ik dan ook onzin. Alsof jullie kinderen blijer zouden zijn met een vakantie dan met nog 10 jaar plezier van je parkiet.
Waarde is natuurlijk een economische afweging, maar in een aantal zaken is emotionele waarde minstens zo belangrijk. Wie zou er anders zoveel geld stoppen in zijn (vaak gratis gekregen!!) kinderen?
n@nny

Mensbeeld

Tja, ik spits het meer toe op het gezondheidszorgaspect in zijn algemeen. Net als Miriam vind ik het decadent dat iemand zijn geld uitgeeft aan dure gezondheidszorgbehandelingen voor een hond of kat, of parkiet, terwijl er ménsen zijn die het geld niet hebben voor behandelingen die ze echt nodig hebben. Voor mijn gevoel zijn de verhoudingen tussen de belangrijkheid van mensen versus dieren dan zoek. Dat staat los van geld uitgeven aan materiële dingen.

En verder is het zo dat als ergens een behandeling voor bestaat, je als mens snel geneigd bent om verder te gaan dan je misschien van plan was. In die zin zou misschien wat meer terughoudendheid in het aanbieden/voorstellen van een behandeling voor dieren bij behandelaars op zijn plaats zijn.

Chris

Nuance

Chris:"Net als Miriam vind ik het decadent dat iemand zijn geld uitgeeft aan dure gezondheidszorgbehandelingen voor een hond of kat, of parkiet, terwijl er ménsen zijn die het geld niet hebben voor behandelingen die ze echt nodig hebben."
Ik vind dat vooral decadent als daarbij argumenten gebruikt worden als 'liefde', 'beslissen met je hart', 'verantwoordelijkheid' en 'goede zorg', zeker als daarbij ook een vergelijking met kinderen wordt gemaakt.
Daarmee gaat het inwisselbare karakter van de hobby verloren.
"Ik vind het gewoon leuk" leent zich wel voor inwisselbaarheid en dus voor andere prioriteiten als dat nodig is.
Wat die prioriteiten betreft: er zijn wel degelijk mensen die hun prioriteit bij de dierenarts leggen boven die van de premie ziektenkostenverzekering.
Dan heb ik het niet alleen over mensen met weinig geld. Juist ook over mensen met veel geld die moord en brand schreeuwen bij het voorstel dat _zij_ een inkomensafhankelijke hogere premie zouden moeten betalen. Maar die wel met gemak (en eerder genoemde altruïstische argumenten) de dierenarts van inkomen voorzien.
Groet,
Miriam Lavell

Vergelijken

Miriam: "Ik vind dat vooral decadent als daarbij argumenten gebruikt worden als 'liefde', 'beslissen met je hart', 'verantwoordelijkheid' en 'goede zorg', zeker als daarbij ook een vergelijking met kinderen wordt gemaakt."
De vergelijking met kinderen gaat me ook te ver, maar of ik nu met liefde over die motor met mijn hart beslis, of over mijn kat - wat is het verschil? Ik denk dat er nu meer in woorden gelezen wordt dan er in feite staat. Die aap in de discussie vond ik nogal meevallen. Ik reageerde puur op de blote vraag: waarom is het van een kat/hond geaccepteerder dan van een vogel.

krin

krin

03-06-2010 om 16:11

Puur de blote vraag

puur op de blote vraag: waarom is het van een kat/hond geaccepteerder dan van een vogel?
Omdat meer mensen een kat/hond hebben omdat meer mensen een hond/kat leuker vinden dan een vogel en dus meer mensen zich kunnen voorstellen dat je geld uitgeeft aan reparatie van een kat/hond dan van een vogel. C'est tout.
De rest is vaag, geïrriteerd geneuzel waarbij elke deelnemer van alles poneert op basis van behoorlijk uiteenlopende, maar helaas onzichtbaar blijvende aannames.

Jaymza

Jaymza

03-06-2010 om 21:55

Verbazing

Ik ben heel verbaasd over de teneur van deze draad. Een dier, een levend wezen, wordt vergeleken met een apparaat qua kosten en levensduur. Ik had een heel andere discussie verwacht.

Jaymza

Tirza G.

Tirza G.

03-06-2010 om 22:47

Maar karin*

Je schrijft:
Ik weet prima wat mijn eigen beweegredenen zijn om een dier wel of niet te behandelen.
////////
Eeeh.......ik neem aan dat ík dat beslis als dier-eigenaar? Ongeacht of mijn beslissing overeenkomt met jouw eigen beweegredenen?

Tirza

mirreke

mirreke

03-06-2010 om 23:23

Dierlijke waarde

Ja, en dan wordt er heel verontwaardigd gedaan over de gedane investering ten opzichte van de levensverwachting. Maar wat vergeten wordt is dat ook het diertje zelf een waarde vertegenwoordigt (als je dan toch in waardes moet denken) voor de liefhebbende eigenaar, waardoor zo'n dure investering (dierenartshandeling) heel gunstig kan uitpakken. Als mijn buurvrouw van 70 'investeert' in een dure operatie voor haar hondje die niet rendabel is omdat het diertje eigenlijk toch aan zijn eindje is, is die investering natuurlijk eigenlijk voor haar zelf. Stel dat het beestje het dan nog twee jaar redt, is buurvrouw twee jaar minder snel depressief, ze is nog twee jaar op de been, zal twee jaar lang minder naar de dokter hoeven, is twee jaar lang gelukkiger, enzovoort. Ik denk dat die dure operatie ruimschoots wordt terugverdiend als je het omrekent in welzijn en geluk voor de eigenaar.
Ik denk zelf dat ik voor mijn dier wat nuchterder zou zijn, maar ik heb nu een zwangere kat die op alle dag loopt. Stel dat dat nou helemaal mis zou gaan, dan zou ik toch als een speer naar de dierenarts rennen. Ik heb hier namelijk ook nog vier kinderen die ontzettend veel van poes plus buikinhoud houden. Dat speelt voor mij ook een rol bij de overweging, los van mijn eigen gehechtheid aan de kat.
Toen ik nog jong en ongebonden was, had ik een kat met een gezwel op zijn schouderblad, zo groot als een sinaasappel werd het. Snelgroeiend. Ik naar de dierenarts, doorverwezen naar een specialist. Vonnis: kanker. Ofwel gezwel inclusief schouderblad en dus ook voorpoot verwijderen ofwel kat dood. Kat was nog jong en een erg vrolijk optimistisch beest, dus ik schatte in dat hij het leven met een poot minder toch wel de moeite waard zou vinden. Ik heb gekozen voor de operatie, destijds meen ik zeshonderd gulden. Ik was 24, student, had geen cent te makken. Voor mij was het een waanzinnig bedrag. Maar het was het mij wel waard. Kat heeft nog 14 jaar gelukkig geleefd. Het was een goede keuze. Bij een oude kat zou ik het niet doen trouwens, veel te veel stress en ellende voor het beest.
Uiteindelijk vind ik dat iedereen het zelf moet weten, en zal ik niemand veroordelen om de keuzes die zij/hij maakt.

mirreke

mirreke

03-06-2010 om 23:26

Jaymza, schokkend

vond ik het toen ik erachter kwam dat operaties op mensen, of liever het vergoeden ervan, op dezelfde wijze wordt bezien. Is het rendabel, heeft het zin om een investering te doen van pakweg 100.000 euro in de vorm van deze operatie bij deze persoon? Het is puur een rekensom, de mens als ding, zeg maar.

Tirza

Ja Tirza, natúúrlijk beslis jij als eigenaar wat je wilt doen of laten met je huisdier. Dat benadruk ik ook steeds.Alles gaat in overleg met de eigenaar
Dat ik weet wat mijn beweegredenen zijn , daar bedoel ik mee dat ik weet dat ik het niet doe om de omzet zo hoog mogelijk te krijgen, maar om het dier gezond te krijgen. En niet om de mensen financieel een poot uit te draaien.
Maar een deel van de mensen hier op het forum schijnt n ervan overtuigd te zijn dat dierenartsen per definitie gewetenloze geldwolven zijn, die er alleen op uit zijn om zoveel mogelijk geld te verdienen. En dat is wel érg jammer en onterecht.

Didi

Pff, zo kun je alles wel verkeerd uitleggen.
Ik verschuil me nergens achter.
Mensen vertellen heel erg veel op een spreekuur, over hun financiele situatie, over hun familie, over hun eigen ziektes etc etc. Als ze het niet kunnen betalen zeggen ze dat ook meestal. Ik probeer ook altijd te peilen of mensen onderzoeken wel willen en kunnen betalen. Dus ik neem dan aan dat als ze door de behandeling van hun hond hun eigen ziektenkostenverzekering niet meer zouden kunnen betalen dat dat wel vermeld zou worden.
Het gaat mij erom dat er hier gezegd wordt dat iemand geen geld uit moet geven aan zijn huisdier omdat er anderen zijn die hun eigen ziektekostenverzekering niet eens kunnen betalen. Dat gaat toch niet op? Die bewering klopt alleen als je je eigen ziektekostenverzekering niet meer zou betalen. Hoeveel mensen ken jij die meebetalen aan de ziektekostenverzekering van bijvoorbeeld de buurvrouw of een vriend die het zelf moeilijk kan betalen?

Vic

Vic

04-06-2010 om 11:11

Dier

'Hoeveel mensen ken jij die meebetalen aan de ziektekostenverzekering van bijvoorbeeld de buurvrouw of een vriend die het zelf moeilijk kan betalen?'
Ook geen. Maar ik ken dan weer wel mensen die hebben meebetaald aan de dierenartskosten van mensen die dat zelf niet konden betalen.

Mirreke (schokkend)

Mirreke...het is natuurlijk een heel raar en naar idee, dat kosten voor medische behandelingen bij mensen ook worden 'afgewogen'.

Maar hoe zou het anders kunnen? De medische en farmaceutische industrie ontwikkelt zich voortdurend, en er zijn steeds geavanceerdere dingen mogelijk. Maar het kost wel geld. En al is iedereen in principe verzekerd, uiteindelijk moet het wel ergens van betaald worden. Het is natuurlijk een duivels ethisch dilemma, maar als er steeds meer extreem dure behandelingen van honderdduizenden euro's of meer worden ontwikkeld en aangeboden, en ook 'gewoon' vergoed worden door verzekeringen dan stijgen de ziektenkostenpremies natuurlijk net zo hard mee. En daar zit natuurlijk wel ergens een grens aan....

Ingrid

mirreke

mirreke

04-06-2010 om 11:36

Ja maar, dat mag toch?

Ik heb ook wel eens de dierenartskosten voor de rat van mijn stiefdochter betaald. Wat geeft dat nou? Ik snap de redenering ook niet meer. Dus omdat anderen de dierenartskosten betalen zijn dierenartsen geldwolven? Ik denk eerder dat dierenartsen dierenarts worden omdat ze van dieren houden en graag geneeskundig bezig zijn. Leuke combi.
Ik denk echt dat vergeten wordt dat dieren een heilzame werking hebben op mensen, op hun geluksgevoel, noem maar op. En dan kan een dure operatie toch weer zijn geld opbrengen, als je zo wilt denken. Om dat dan een beetje zuur te vergelijken met de ziektekostenverzekering...
Het is ook behoorlijk cultuurbepaald. In China eten ze hond, de hond als voedsel zeg maar. In Engeland doen ze nog veel gekker dan in Nederland als het om medische ingrepen bij dieren gaat.

mirreke

mirreke

04-06-2010 om 11:39

Ingridt, ik begrijp het wel

Dat van die afwegingen. Maar ik weet nog dat het pas in zwang kwam, dit soort denken. Ik zag toen samen met mijn ouders een programma dat toen over het nut van bepaalde ingrepen bij oudere mensen, en dat men zou moeten overwegen die ingrepen niet te doen omdat het zijn geld niet opbracht. Echt aan het begin. En dat was voor mijn ouders behoorlijk confronterend. Toen begon ook die hele omslag in het denken naar marktwerking en zo...

Dier-apparaat

Er is natuurlijk wel een verschil tussen een dier en een apparaat - het apparaat leeft niet. Ja, je hebt de verantwoordelijkheid voor een dier op je genomen en je leeft in een soort symbiose: dat dier krijgt zorg van jou en geeft knuffeligheid en aandacht terug. Zo vind ik wel dat je inderdaad voor je huisdieren moet zorgen. Ze hebben er niet voor gekozen bij jou terecht te komen, maar zijn door je aangeschaft/gekregen/anderszins bij jou beland. Maar het blijft een dier, geen kind, geen mens. En in die zin mag je niemand verplichten om heel hoge kosten te maken voor een dier. Als iemand dat geld wél wil uitgeven, is dat zijn pakkie-an, niet het mijne.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.