Huis, Tuin en Keuken Huis, Tuin en Keuken

Huis, Tuin en Keuken

Truus

Truus

06-06-2011 om 11:30

Bewondering... Huishoudbudget

Ik wil even mijn bewondering uitspreken voor alle gezinnen die met een laag inkomen rondkomen. Wij hebben een hoog inkomen (5000 euro netto) en ik zag gisteravond dat er iedere maand ruim 4000 euro 'op' is gegaan. Aan wat is voor mij een grote vraag. Ik ga me niet verdedigen, er is een goed gevulde spaarrekening, we komen niet in de problemen en als we de tering naar de nering moeten zetten dan gaat ons dat ook wel lukken. Maar jeetje, waar is dat geld gebleven? En hoe doen die andere gezinnen dat?

We geven best een bedrag uit aan boodschappen (150 euro pw) maar voor veel fruit, groente, mager vlees, vis, lekker en goed brood ben je dat al snel kwijt voor 5 personen. We drinken en roken niet en we kopen weinig kant-en-klaars. Als het moet kan het wel goedkoper natuurlijk. Maar voor een gezin met 3 kinderen is dat best een kostenpost.
Vaste lasten zijn ook niet belachelijk hoog. Netto 575 hypotheek, ziektekostenverzkering ruim 200 euro, gwl 250 euro (groot huis), kabeltv/internet/telefoon 50 euro, verzekeringen 80 euro per maand (incl 1 auto). We hebben 1 - niet heel erg zuinige - Passat(8 jaar oud) incl de onkosten maar rijden weinig. We kopen kleding wel nieuw maar vnl bij Hema, WE en HenM. Voor onszelf geven we plusminus 150 euro pm uit aan schoenen en kleding.
Kinderen zitten op sport (incl kleding 20 euro pm) en muziekles (60 euro pm). Zelf zitten we allebei op een sport (25 euro pm, excl sportattributen).
Eens per maand gaan we een dagje uit. Laatst zijn we naar Naturalis geweest (incl benzine en eten bij strandtent ruim 200 euro) maar een volgende keer is het een zondagmiddag op de fiets naar de speeltuin. Eens per maand gaan we uit eten. Wat er nu wel inhakt zijn alle familie/buurt/etc feestjes (meestal zijn we minimaal 50 euro voor ons gezin kwijt, we hebben er deze maand 3!). Kinderen en wij krijgen relatief grote cadeaus als deze nuttig zijn. Dit jaar bv instrument, fiets voor 8 jarige, etc.

Kindeorpvang kost ons 500 euro per maand.

Ik zie echt wel dat wij bovengemiddeld verdienen en ook uitgeven. En ik zie ook wel waar het flink minder kan. Geld is nooit een probleem en een lege fruitschaal, een verjaardag, een kapotte broek, te kleine voetbalschoenen, een dure garagerekening, Sinterklaas, een verjaardagsfeestje, een kind dat graag op muziekles wil, etc ook niet.

Maar mijn bewondering groeit, hoe doen gezinnen dat met minder dan de helft? Vaste lasten zullen niet heel erg veel verschillen. Maar welke extraatjes zijn er dan nog mogelijk naast boodschappen bij bv de Aldi? Ik heb bewondering voor jullie!!!


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Ayanna

Ayanna

06-06-2011 om 11:45

Dank je truus

Dit had ik even nodig..... Ik vraag me namelijk ook af hoe ik het doe... Ons inkomen is een kleine 2000 euro per maand. Man's salaris gaat op aan de vaste lasten, mijn salaris aan boodschappen en er blijft weinig, zo niet niets, over voor een extraatje. We hebben geen abonnementen, geen lidmaatschappen, we gaan niet naar de kapper. Een keertje chinees is al een hele uitgave voor ons.
Ik hoop op betere tijden want ik weet niet hoe lang we dit gaan volhouden. Vroeger dacht ik dat we geldproblemen hadden. Nu weet ik dat we ze hebben. De enige uitweg is dat ik meer ga werken, maar mijn baas heeft die uren niet. Nog even los van het feit: waar laat ik mijn kind. Ik werk al 23 jaar bij dit bedrijf en zou het heel moeilijk vinden om ontslag te moeten nemen zodat ik ergens anders wel voor meer uren aan de slag kan. Man heeft lange tijd in de WW gezeten en is nu weer aan het werk via een uitzendbureau tegen een hongerloontje. We hebben geen mazzelttjes, geen meevallers, geen spaargeld. Belastingteruggave en vakantiegeld wordt gebruikt om gaten te dichten en schulden af te betalen.
Bah...dat rotgeld....

Kaaskopje

Kaaskopje

06-06-2011 om 12:37

Hoe kom je dan op 4000 euro?

Je uitgaven, zoals hier neergezet, vind ik heel beschaafd. Ik snap even niet hoe je dan aan 4000 euro per maand komt, dat dan weer wel
Wij kunnen ook weinig extra. Zodra het salaris is gestort gaat er al meer dan de helft uit aan de vaste lasten. Van de rest moet alles betaald worden, dus ook betalingsregelingen van schoolkosten, belastingterugbetaling, en dergelijke 'ongemakken'. Voor volgend jaar zie ik het echt somber in met dan een tweede kind waar we alles voor moeten betalen wat schoolgeld betreft. Dat betekent ongeveer 2200 euro verdeeld over een aantal maanden met dan nog losse bedragen ernaast. De eerste termijnen zijn voor hen beiden ruim 500 euro en dat heb ik echt niet over. We moeten dus echt gaan praten over hoe we dat op gaan lossen.

Kaaskopje

Kaaskopje

06-06-2011 om 12:43

Hongerloontje

Waar ik nog op wil reageren is het woord 'hongerloontje'. Je krijgt in Nederland nooit minder dan het minimumloon. Dat is weinig, dat vind ik ook, maar ik zie het niet als hongerloontje. Als je in die termen over het salaris van jezelf of je man denkt levert dat automatisch een ontevreden gevoel op, terwijl ik vind dat je blij mag zijn met het feit dat er tenminste werk ís, wat meer oplevert dan de bijstand. Want als je samen een minimumloon verdient heb je altijd nog meer dan de bijstand. Probeer het van de positieve kant te bekijken. Man en ik verdienen béiden het minimumloon. Dat betekent 72 uur per week ongeveer gelijkwaardig. Wat daarvan op onze rekening komt zal voor sommigen hier op OO als grijpstuiver overkomen. Maar een hoog (hoger) loon is nu eenmaal niet voor iedereen weggelegd en dan moet je er het beste van maken. Een pluspunt... er komt een dag dat dat kleine inkomen wel weer toereikend wordt... als de kinderen het huis uit zijn. Dan houden we hopelijk eindelijk weer eens geld over. Lijkt me heerlijk

Kaaskopje

Kaaskopje

06-06-2011 om 12:44

Pelle

Mijn opmerking was niet bedoeld als onderwerp van discussie.

Kaaskopje

Kaaskopje

06-06-2011 om 12:49

Wel eerlijk blijven

Ik zei dat we allebei het minimumloon hebben, maar na bijna 5 jaar hetzelfde werk gedaan te hebben zitten we er nu een dikke euro boven geloof ik. Wie het kleine niet eert... blabla

Belle Époque

Belle Époque

06-06-2011 om 12:56

Mijn truukjes

Ik zit als eenoudergezin rond het minimum, incl. alimentatie. En ik red het er redelijk mee. Natuurlijk worden we gesteund door huurtoeslag, maar jullie misschien weer door hypotheekrente-teruggave, en wij hebben verder geen vakantiegeld en dertiende maanden, maar we redden het.
Mijn valkuil destijds waren impulsaankopen. Tijdschriften bijvoorbeeld, of die beeldjes en prulletjes En nog, hoor, dat ik mezelf bestraffend toe moet spreken als ik weer wat leuks zie bij de Xenos!

Truuks: tweedehands kleding of goedkope winkels, en kleding dragen tot het te klein of versleten is. In huis draag ik oude kleding om mijn goede goed te sparen, zodat ik altijd representatief voor de dag kan komen als het moet.
Verder verf ik mijn haar meest zelf met goedkope pakjes verf van de Action, de markt of een knakenwinkeltje.
Mijn gezin is grootgebracht op eten waar een 35% sticker op staat. Snoep, koek en chips komen er zelden in, ten eerste omdat dat weer geld scheelt, ten tweede omdat we er liever fruit voor kopen.
Ik heb één abonnement in huis, op de Donald Duck. Verder een dure ziektekostenverzekering vanwege extra medische kosten; na een middag rekenen bleek dat deze dure verzekering ons toch voordeliger uitkwam dan zelf voor de kosten opdraaien.
We hebben zelfs een auto! Die wordt redelijk vaak gebruikt, helaas, wegens enkele gezinshandicaps. Ik probeer wel zoveel mogelijk ritten te combineren.
We hebben geen clubjes. Dat is geen offer, de kinderen zijn nogal op zichzelf en houden er niet van. Ik moet fitnessen van de dokter, maar ik bespaar mezelf 30 euro per maand door, als het wel kan, de fiets te pakken en desnoods een stukje om te rijden als ik naar de buurtsuper ga. Ik moet dit wel in de gaten houden want het schiet er nog wel eens bij in.
En verder veel nee zeggen. Veertien dagen all-inclusive is voor ons ver buiten bereik. In plaats daarvan gaan we zo low budget mogelijk op vakantie. In de meivakantie heb ik bijvoorbeeld gekampeerd, in de zomer zie ik wel, ik heb nog niets besproken maar kan altijd wel op een boerencamping terecht.
Huisinrichting: ik doe niet aan trends. Ook geen frutseltjes meer, al moest ik wat dat betreft echt afkicken want ik ben dol op beeldjes en dingetjes. Maar ik woon er te klein voor. Gewoon niet doen, dus. Of in ieder geval erbij nadenken.
Ik woon in een huurhuis, dus qua onderhoud ben ik amper geld kwijt. Verder doe ik niet aan verbouwingen en "laten we eens lekker nieuwe meubels kopen, ik ben dit zo zat". Dat kan gewoon niet. Mijn bank is helaas wat doorgezakt, maar zolang we nog niet met de knieën in de nek zitten, red ik het wel. En de pc wordt pas vervangen als die niet meer in staat is om een simpel word-documentje te openen of te surfen naar deze site

Belle Époque

Belle Époque

06-06-2011 om 13:00

Oh ja, nog even...!

Ik investeer altijd in tijdloze kleding. Zo min mogelijk trendy, waar je maar 1-2 seizoenen mee doet en vervolgens voor joker loopt. Een aantal basisdingen, zoals spijkerbroek en -rok, topjes-voor-ergens-onder en hesjes, bloezen of jasjes voor-eroverheen. Ik heb wat dingen in de kast die grenzen aan antiek, maar waar ik altijd mee voor de dag kan komen, zoals een zwart jasje of een vlotte blouse die je als vestje kan dragen. Met wat sjaaltjes of een kettinkje kan je voor weinig geld jarenlang representatief rondlopen (al is het natuurlijk tijdloos en niet trendy).

Jeetje

een hypotheek van 575 per maand, dat is niet slecht !

Vic

Vic

06-06-2011 om 13:16

Tja

Ik zie niets geks in die uitgaven, hooguit de ontzettend lage hypotheeklasten. Heb je ook in kaart gebracht waar die 4000 euro heen gaat (750 per maand aan kleding?). Toen ik nog samenwoonde kwam er bij ons ook een sloot geld binnen, maar daar ging aan vaste lasten al 4000 euro uit. We konden weinig sparen en al helemaal geen 750 euro per maand aan kleding uitgeven.
Nu (alleenstaand, 2 kinderen) komt er een heel stuk minder binnen, maar ik kom er best mee rond. Moet ik geen 150 euro pp aan kleding gaan uitgeven, en ook niet iedere maand een uitje van 200 euro, en we moeten ook niet allemaal op 3 sporten. Gelukkig hebben we daar ook geen behoefte aan, en kunnen we (nagenoeg) alles doen wat we willen Hoewel, een nieuwe keuken zou wel welkom zijn, maar dat betekent een jaar of 3 sparen...

Truus

Truus

06-06-2011 om 13:28

Kaaskopje

Ik denk dat ik heel veel dingen nog niet genoemd zijn: kapper, abonnementen, fietsenmaker, etc.

Hypotheek netto, gwl plus kabel, verzekeringen, wegenbelastng, kinderopvang netto zit bij ons al op 1700 euro. Daar komt ruim 200 euro pm aan clubjes bij. Plus boodschappen, beetje benzine, etc. En het zit waarschijnlijk ook in kom-gezellig-bij-ons-bbq-en, even iets drinken na sporten, terrasje, paar extra shirtjes, nieuwe dekbedhoes, etc en andere impulsdingen.

Ja, dat kan allemaal anders en veel goedkoper maar dat is niet mijn discussie. Het gaat mij echt om mensen waar de helft binnenkomt een hart onder de riem te steken.

Sera

Sera

06-06-2011 om 14:07

Toen en nu

Nu hebben we elke maand een heel behoorlijk inkomen en ook een hele behoorlijke hypotheek maar we wonen dan ook in een dure omgeving. We hoeven nu niet op geld te kijken en dus gaan we heel makkelijk om met dingen als vakantie/uit eten gaan/clubjes enzovoorts.

Vroeger hadden we minder geld. Toen ik opgroeide was er helemaal geen geld. Als kind zat ik niet op clubjes, we gingen nooit op vakantie en we kregen zelden nieuwe kleren of speelgoed. We kochten nooit nieuwe spullen voor het huis. Eten was niet zo'n probleem omdat we buiten woonden en een boerderij hadden dus mijn moeder had een flinke moestuin en groente en vers fruit was er altijd in overvloed. Mijn moeder weckte ook veel voor in de winter dus we hadden altijd genoeg te eten. Verder hadden we geen verwarming maar alleen een kolenkachel en later een houtkachel. Dat scheelde natuurlijk enorm in gasrekeningen.

De eerste jaren dat ik met mijn man samen was hadden we ook niet veel geld. Wel meer dan mijn ouders vroeger maar ook meer vaste lasten. We waren niet arm of zo maar we verdienden zo rond het minimum loon. Misschien iets meer. We woonden op een goedkope huurflat die we met tweedehands meubels hadden ingericht. De boekenkast bestond uit van die groente kistjes die we aan elkaar vast hadden gemaakt. Stond heel leuk. We kochten nooit nieuwe meubels en spullen voor het huis. Ging er iets kapot dan vervingen we het zo goedkoop mogelijk als dat nodig was.

Verwarming alleen aan in de woonkamer en alleen als het echt koud was. Geen vaatwasmachine, zuinig doen met afwassen. Alleen de wasmachine draaien als ie helemaal vol is en kleren niet na elke keer gedragen wassen. Dat scheelt ook al geld.

Eten kochten we veel in de aanbieding en bij de goedkopere winkels. Geen tuin dus geen eigen groente/fruit/eieren en melk zoals bij mijn ouders.

Kleren kocht ik spaarzaam. Dat doe ik eigenlijk nog steeds. Ik heb het bijvoorbeeld over mijn nieuwe spijkerrok en die is dan al bijna 2 jaar oud inmiddels. In mijn hoofd is dat echter mijn nieuwe spijkerrok. We hoeven nu niet meer te besparen op kleding daar niet van maar ik merk dat ik dat dus nog steeds doe. Ik koop heel weinig kleding en ik ben er zuinig op. Het gaat vaak jaren mee.

Voor mijn kinderen kreeg ik de eerste jaren heel veel tweedehands kleding en speelgoed. Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik toch vaak speelgoed kocht voor onze oudste dochter. We waren nu ook weer niet arm maar we hadden niet echt veel en omdat we ook wilden sparen leefden we zuinig.

Clubjes gingen we toen niet heen. Nu weer wel. Ik ben begonnen met tennissen en de kinderen hebben ook hun clubjes. Uitjes deden we alleen goedkoop (wandelen, fietsen, picknick mee naar het strand). Op vakantie gingen we wel. Voordat we kinderen hadden met een rugzak op en dan liften/lopen en af en toe met de trein of bus. Heel leuk en niet duur. Later met de kinderen hadden we inmiddels een auto dus dan gingen we met de auto en dan kamperen.

Het is echt een verschil als ik kijk tussen nu en 10 jaar geleden. Onze inkomsten zijn enorm gestegen maar onze uitgaven ook. We hebben nu veel meer luxe. Aan de ene kant is dat heel fijn maar aan de andere kant waren we toen ook niet ongelukkig of zo. Het was een hele leuke tijd verder.

Het is wel fijn dat we nu een behoorlijke spaarrekening hebben. Dat voelt wat veiliger dan toen onze spaarrekening maar 10 euro bedroeg.

Verder ben ik blij dat we nu vaker en verder weg op vakantie kunnen. Ik vind reizen echt heerlijk dus dat dit nu kan is heel fijn.

Kaaskopje

Kaaskopje

06-06-2011 om 14:09

Truus

Dat is erg lief Dan mag ik mij aangesproken voelen. Ik wilde je er ook niet op aanspreken hoor dat je 4000 euro uitgeeft. Ik wou dat ik het had, dat wel. Ik ben goed in impulsdingen als ik het geld ervoor zou hebben1700 euro voor kinderopvang, mijn hemel! Doe je dat thuis of bij een kdv?

Ayanna

Ayanna

06-06-2011 om 14:14

Hongerloontje

Is inderdaad een beetje cru neergezet. Maar ja, in je emotie... En geld (of het gebrek eraan) roept nu eenmaal emoties op...

Vic

Vic

06-06-2011 om 14:15

Kaaskopje

"Hypotheek netto, gwl plus kabel, verzekeringen, wegenbelastng, kinderopvang netto zit bij ons al op 1700 euro"
Het was dit hele rijtje wat op 1700 netto uitkomt. Dat zijn 'normale' (als in niet heel bizarre voor modaal/bovenmodaal) bedragen. Ik denk dat ik ongeveer aan hetzelfde bedrag kom. Dan zit het bij mij meer in de hypotheek dan in de kinderopvang. Maar dan blijft bij mij een stuk minder over voor de rest

Sera

Sera

06-06-2011 om 14:19

Uitgeven

Je geeft zoveel geld uit als je hebt. Als wij volgend jaar ons inkomen verdubbelen dan weet ik zeker dat we binnen een paar jaar ons bestedingspatroon ook significant hebben vergroot. Natuurlijk zouden we meer sparen en meer aan goede doelen uitgeven maar ik weet zeker dat we ook meer van ons zelf zouden uitgeven. Als ons inkomen zou halveren dan zou dat een stuk moeilijker zijn om terug te gaan naar vroeger maar toch zou dat uiteindelijk ook lukken. Zou ons leven dan kwalitatief minder worden? Niet eens echt denk ik. Vroeger waren we toch ook niet ongelukkig.

Ik ben niet bang voor minder geld. Ik weet hoe het is om minder geld te hebben. Ik ben ook niet bang om weer weinig te hebben. Zolang we een dak boven ons hoofd hebben en 's avonds niet met honger naar bed gaan zal ik ons niet arm noemen.

Ayanna

Ayanna

06-06-2011 om 14:27

Arm?

Ik geloof niet dat ik mij 'arm' mag of wil noemen. Zo voelt het ook niet. En ja, als je met minder geld moet toedoen dan dat je gewend bent, dat lukt. Wat moet dat moet. Maar de zorgen die het met zich meebrengt? De angst: wat als er iets gebeurt en we het huis niet meer kunnen betalen. (en wij hebben geen groot of duur huis, maar het is wel mijn ouderlijk huis) Het continue moeten schakelen: als we dit nu betalen kunnen we straks dat niet betalen, wat blijft er liggen en wat heeft voorrang enz. enz.
Weet je, ik zou gewoon graag weer boodschappen willen doen zonder te hoeven tellen.

Kaaskopje

Kaaskopje

06-06-2011 om 15:18

Vic

Oh, dat scheelt! Ik schrok echt, daarvoor zou ik graag bij je komen oppassen dacht ik

Fiorucci

Fiorucci

06-06-2011 om 18:25

Arm

Wij komen rond met iets van 2500 euro, met drie pubers en vier katten, in een huurhuis. Arm,welnee, arm ben je in de bijstand. Nog niet zo lang geleden kon men prima rondkomen van ons inkomen,hoor. Nu is het lastiger, maar arm?? Nee hoor.

Phaedra

Phaedra

06-06-2011 om 18:46

2012

Tot nu toe heb ik het aardig weten te redden. Met van tijd tot tijd een welkom extraatje. Maar 2012 zie ik met angst en beven tegemoet. De 10% toelage op mijn salaris vervalt ivm de bezuinigingen, kinderbijslag vervalt, kinderalimentatie vervalt, overwerktoeslag vervalt en aan de huur van mijn huis ben ik 60% van mijn salaris kwijt. Ik heb geen recht op huurtoeslag. Maarrr....ik ben gezond, mijn kinderen zijn gezond, ik heb een goede baan, een auto voor de deur en degelijke spullen.

Muizemeis

Muizemeis

06-06-2011 om 19:38

Stukken lager

Bij ex moesten wij rondkomen van 2800 euro en nu moet ik dat van rond de 1200(even globaal hoor heb nog steeds geen goed beeld van wat er in komt). En ach ik moet creatief izjn maar het lukt best. Het scheelt wel dat ik bijna in de Lidl woon en doordat dat een goed gesorteerde winkel is kan ik er nagenoeg alles kopen en hoef ik niet nog naar een tweede winkel. Wij(moeder met zoon 10 en dochter 4) leven van 80 euro in de week en doe ik ook drogisterijartikelen van en ook verjaarsfeestkadootjes. Wij hebben co-ouderscap maar tot nog toe izjn de kinderen meer bij mij.
Uitjes doe ik goedkoop, bv met andere gescheiden ouders samen uitgebreid koken. Of een dagje weg, met de kinderen naar een plas toe of gewooon naar een vriendin.
Spullen voor in huis koop ik bij de kringloop of bij de outlet, en ik moet zeggen dat ik dat ook een sport is..
Ik hoop dat ik geen hele onverwachte dingen krijg want een buffer ehb ik nog niet en ik weet ook niet of dat gaat lukken maar tot nog toe gaat het best, het is ook weer wennen.
Muizemeis

Rijker en armer

Rijkere en armere perioden hebben zich hier afgewisseld. Boven de ziekenfondsgrens verdiend voor ik kinderen had. Met de betaling voor de dagopvang voor de kinderen was het lastig maar we hadden verder nog weining kosten en een te klein huis. En je weet dat het weer ophoudt. Daarna een periode heb ik het met 900 in de maand moeten doen. Leerzaam hoor, ik wist dat het weer ophield. Gewoon 1x per week voor 50 euro boodschappen doen en aanbiedingen in de vriezer. En mijn ouders die konden bijspringen financieel als het niet anders kon of zomaar. En fijne buren. Er was een levendige ruilhandel in de buurt met producten van de voedselbank en daardoor kregen we nog weleens wat van deze en gene. Ook kleding. En gelukkig was er in de buurt veel voor niets of weinig met de kinderen te doen in een periode dat we zelf niet op vakantie konden. En genoeg groen, strand en bos om ons heen. En vriendinnen met wie ik met de kinderen samen kon optrekken.
In mijn rijkere perioden bracht ik zelf zakken rijst en olie naar bekenden die de zorg voor arme familieleden hadden, of schoot rekeningen voor. Of reed collega's of familie met de auto voor boodschappen. En heb ik me altijd bevoorrecht gevoeld. Altijd werk, fijne vrienden en familie. En er zijn altijd mensen om je heen die het met veel meer moeite moeten doen.

+ Brunette +

+ Brunette +

06-06-2011 om 22:52

Goh...

Ik zou graag de helft willen verdienen (partner en ik elk de helft) maar kom op een kwart... De dingen die Truus was vergeten (terrasjes, feestjes, impulsaankopen) zijn bij mijn een luxe.

Margriet*

Margriet*

06-06-2011 om 23:02

Ayanna

Je mag je eigen keuzes maken uiteraard maar als ik lees dat je niet meer wil werken omdat je ergens als 23 jaar werkt en niet weet waar je je kind laat dan denk ik:
Goh verander eens van werk, een nieuwe baan schept ook weer ruimte om te onderhandelen over salaris, biedt misschien meer uren en andere carriereperspectieven. Bovendien kun je opvang voor je kind regelen, dat is niet heel bijzonder toch? Als je wil dat je kind niet naar de opvang gaat dan is dat een andere keus maar de mogelijkheid om van baan te wisselen en opvang te zoeken zijn er toch? Of zie ik iets over het hoofd?

Ik heb overigens niet zo de neiging om mijn financiele zaken hier uit de doeken te doen. Ik heb het goed, lijkt me voldoende.

Ayanna

Ayanna

07-06-2011 om 00:32

@margriet

Ik werk bij dat bedrijf al 23 jaar en dat is niet voor niets. Het is een heerlijk bedrijf, ik heb een heerlijke job en ik ben goed in wat ik doe en ik vind het nog altijd leuk om naar mijn werk te gaan. Sinds de geboorte van ons zoontje heb ik een stap terug gedaan. Geen leidinggevende functie meer en minder uren. Dat aantal uren begint ons nu 'op te breken'. Ik zou liever wat meer uren werken. In de praktijk probeert mijn leidinggevende qua roostering daar rekening mee te houden, ze kunnen me echter op papier momenteel geen meer uren geven. Ik werk voornamelijk late diensten en weekenden zodat wij idd geen opvang voor ons kind hoeven te regelen. Dat is een keuze die wij gemaakt hebben. In de toekomst zullen er echt wel weer uren vrij gaan komen en zolang wij idd een dak boven ons hoofd hebben en gevulde buiken, hebben wij het niet slecht. Mijn salaris (uurloon) is namelijk goed, het zit hem alleen in het aantal uren.
Je kunt me vastgeroest noemen omdat ik graag bij deze werkgever blijf. Het gaat om mijn eerste en enige baan (!) en ja...dat is misschien saai. Maar dat is inderdaad de keuze die ik maak.

Limi

Limi

07-06-2011 om 08:32

De helft

"Het gaat mij echt om mensen waar de helft binnenkomt een hart onder de riem te steken."

Niet nodig hoor, wij kunnen alles doen wat we willen

Belle

Belle

07-06-2011 om 10:00

Ayanna

Een leuke baan in een fijn bedrijf is ook heel wat waard. Van een beterbetalende baan waar je met tegenzin heen gaat word je niet gelukkiger toch?

Groetjes, Belle

Ayanna

Ayanna

07-06-2011 om 10:24

@belle

Juist!

+ Brunette +

+ Brunette +

07-06-2011 om 13:00

Limi

Eigenlijk vind ik het een beetje een naieve opmerking van Truus om te zeggend dat ze bewondering heeft voor mensen die het met de helft van haar inkomen moeten doen, ik krijg de indruk dat ze niet weet dat er heel veel gezinnen zijn die het met nog veel minder moeten doen. Fijn dat ze mensen zoals ik bewondert maar niemand steekt me een hart onder de riem door uitgebreid uit de doeken te doen hoe goed ze het wel niet hebben, ik vind het nogal goedkoop, een soort goedmakertje tegenover de armen. Als ik dit soort commentaar lees, denk ik al snel: "maak een paar honderdjes naar me over". Let wel, ik bedoel het in het algemeen en wil het niet alleen op mijn eigen situatie betrekken, ik heb tenminste nog wat spaargeld en er zijn mensen met mijn inkomensniveau die zelfs dat niet hebben.

Fiorucci -> arm in de bijstand

Nou nee hoor, ik voel me absoluut niet arm in de bijstand. We hebben elke dag vers eten, vers brood, we hebben een leuk huurhuis met een ruime tuin. We kunnen dagjes uit (leuk kortingsbonnen sparen!), we hebben huisdieren en mijn dochter zit dan ook nog op streetdance en zwemles. Arm? Nee hoor, ik voel me absoluut niet arm in de bijstand!

(rijk ook niet, dat terzijde)

Fiorucci

Fiorucci

08-06-2011 om 12:16

Ireth

Dat begrijp ik, ik zou waarschijnlijk hetzelfde schrijven als jij, maar ik schreef het om aan te geven dat Truus zich afrvraagt hoe mensen met veel minder inkomen dan het hare rondkomen en dat het geen vetpot moet zijn. Ik bedoelde te zeggen dat er mensen zijn die van nog veel minder moeten rondkomen, en dat dat nog veel lastiger kan zijn.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.