Buitenland Buitenland

Buitenland

Helen Hesselink

Helen Hesselink

06-08-2009 om 20:53

Inzetten meertaligheid

Ik woon in Oostenrijk, met een Oostenrijkse partner en we hebben 3 kids. De oudste 2 praten net zo goed Duits (dialect) als Nederlands. Met elkaar praten ze Nederlands. Als papa erbij is ook dus. Ze praten met hem wel Duits natuurlijk, maar als ze met elkaar bezig zijn is het Nederlands. Mijn partner vindt dat heel vervelend. Hij wil dat zo gaan sturen dat de kids met elkaar Duits praten wanneer hij in de buurt is, ookal praten ze niet met hem. Ik vind dat de kinderen vrij moeten worden gelaten in hun keuze. Als hun gevoel (nog) bij het Nederlands ligt, vind ik dat helemaal prima. Als het op een gegeven moment toch Duits wordt, vind ik dat ook helemaal prima. Taal is toch een uiting van gevoel, en dat moet in elke taal mogen. Wat vinden jullie ervan? Ik begrijp wel dat mijn partner het prettiger vindt wanneer het Duits is in zijn bijzijn hoor. Maar ik wil de kinderen niet corrigeren in hun taalvoorkeur.
Ik ben heel benieuwd hoe het bij jullie is!
Bedankt alvast!!

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
dc

dc

06-08-2009 om 23:17

Juist goed

het is juist super dat ze de undertaal spreken onderling! Dat moet je erin houden en juist stimuleren, want het zal hoe langer hoe moeilijker worden om ze het nut van het nederlands in te laten zien in een duitstalige omgeving. En als je man het vervelend vindt om ze niet te begrijpen, leert hij toch ook nederlands?

Sylvia

Sylvia

07-08-2009 om 09:36

Volgens mij werkt dat niet zo

Volgens mij werkt het bij kinderen niet zo dat ze met een bepaalde persoon de ene keer in de ene taal en dan weer in de andere taal kunnen praten. Als hun gewoonte is om elkaar juist Nederlands te praten is het erg moeilijk om dat te doorbreken. Hun hersenen associeren een bepaald persoon met een bepaalde taal en dat gaat dan eigenlijk min of meer automatisch. Ik ben bang dat als je partner ze samen Duits wil laten praten dat dan uiteindelijk het Nederlands helemaal komt te vervallen en ze alleen nog maar Duits samen zullen praten.
Succes!

mirreke

mirreke

07-08-2009 om 09:59

Hoe oud zijn je kinderen?

Ik denk nl. dat het wel zal veranderen als ze wat ouder worden. Hier in de buurt twee Nl ouders van wie de kinderen (10 en 8) onderling Duits praten terwijl ze bv. tegen ons Nederlands praten. Met de ouders ook NL. Maar omdat ze met vriendjes verder eigenlijk altijd Duits praten rukt het Duits bij ze op. Die kinderen zijn in Dl geboren.
Als ik je man was zou ik niet geforceerd de kinderen dwingen zijn taal te praten (brrr, niet fijn!). Het is juist een geschenk, tweetaligheid, en een moedertaal die niet de landstaal is krijgt het toch al moeilijk. Hij voelt zich natuurlijk buitengesloten, kan me wel voorstellen, maar probeer hem ervan te overtuigen dat het juist geweldig is voor hen, die tweede/eerste taal.
Idd, stimuleer hem dat hij het iig kan verstaan, zodat hij wel betrokken blijft bij hun kinderspel. Maar niet dwingen.

Helen Hesselink

Helen Hesselink

07-08-2009 om 14:53

Mirreke

Mijn oudste twee jongens zijn 4 en 5 jaar. Bedankt alvast voor jullie reacties. Jullie bevestigen mij. Dat is voor mij fijn, maar mijn partner is er nogal van overtuigd dat hij de kids mag vragen geen Nederlands te praten in zijn bijzijn. Dus ik hoopte hier eigenlijk meer overstag te worden geholpen... Ik denk ook dat op een bepaald moment de switch komt en Duits de overhand heeft trouwens. Ik wil alleen niks dwingen, ik vind het fantastisch dat ze beide talen zo goed spreken. Ik blijf benieuwd naar meer reacties!

Maylise

Maylise

07-08-2009 om 21:51

Niet dwingen

Wij wonen in Nederland maar onze kinderen zijn meertalig opgevoed. Ik vind het fijn als alle talen goed aan bod komen. Juist omdat jullie in een duitstalig land wonen is het goed dat jullie kinderen Nederlands onderling praten omdat Duits toch al overheersend zal zijn.
Ik vind het juist heel grappig om te merken dat mijn kinderen onderling ook hun voorkeuren hebben wat betreft taal.
Mijn kinderen spreken allemaal vloeiend Nederlands en Frans. De oudsten spreken daarnaast ook nog vloeiend Engels en Arabisch. Bij de jongste kinderen is hun beheersing van het Arabisch en Engels een stuk minder.
Overigens spreken mijn man en ik elkaars moedertalen (nederlands en arabisch) ook niet vloeiend. We kunnen wel beide talen verstaan en wat spreken. Mijn kinderen spreken veel beter Nederlands dan Arabisch en ook veel vlugger. Mijn man heeft soms ook moeite om dat te volgen. Hij vraagt hun dus wel eens om iets in het Arabisch of Frans te herhalen maar als de kinderen onderling Nederlands willen praten heeft hij daar geen moeite mee. Alleen als hij mee willen praten maar dan switchen ze automatisch al naar het Frans. We hebben er nog over gedacht om een soort algemene regel te maken dat we thuis Frans met elkaar spreken maar uiteindelijk niet gedaan. Daar ben ik wel blij om want nu is het veel natuurlijker.

Maylise

mirreke

mirreke

09-08-2009 om 13:24

Vragen of dwingen?

Jullie kinderen zijn nog erg jong. Ik zou ze absoluut niet vragen in een andere taal te praten dan die, die ze vanzelf kiezen. Zitten je kinderen op school of op de Kindergarten? Hebben ze al regelmatig speelvriendjes over de vloer? Je zult zien, het verandert dan al snel. Onze kinderen zijn Nederlands, wij zijn Nederlands, en als er vriendjes zijn praten ze Duits (logisch natuurlijk). Gelukkig is mijn Duits inmiddels zeer goed, dus ik versta het ook moeiteloos,en kan ook met de vriendjes goed meepraten. Als je man geen Nederlands verstaat zou ik dat veranderen, want ik kan me goed voorstellen dat hij wel feeling wil houden met wat de kinderen onderling beweegt. Ik zou juist eerder het Nederlands erin zien te houden, ik vind daarom ook juist een goede ontwikkeling dat ze thuis automatisch Nl praten. Dan heb je kans dat ze echt tweetalig blijven.

Helen Hesselink

Helen Hesselink

09-08-2009 om 17:23

Tja, mirreke

De oudste gaat nu naar de Volksschule. De andere gaat het tweede jaar naar de Kindi. Ze krijgen vaak vriendjes over de vloer, en praten veel dialect Duits. Als ze samen spelen praten ze ook Duits. Alleen als ze gewoon communiceren is het Nederlands. Mijn partner vindt Nederlands een rottaal, en weigert t te spreken. Ik weet dat het niet meer lang duurt voordat het Duits helemaal de overhand heeft. Dat vind ik prima, ik vind het natuurlijk ook fijn dat ze lekker Nederlands praten. Ik snap mijn partner wel, maar blijf bij mijn standpunt. En hij bij het zijne, dus dat is niet zo mooi... Ik weet ook niet of er een algemene regel is die zegt wat het beste is. Helaas!

mirreke

mirreke

09-08-2009 om 21:30

Regel?

Ik geloof dat de algemene opvatting wel is dat het hebben van een tweede moedertaal een extra rijkdom betekent, een geschenk voor je kinderen.
Het feit dat je partner Nederlands een rottaal vindt (een hele subjectieve opvatting) doet niets af aan het feit dat die rottaal toevallig wel ook de moedertaal van zijn kinderen is, en jouw moedertaal. Pech voor hem, het is een realiteit.
Lijkt me trouwens wel vreemd, hoe hebben jullie dat dan tot dusver gedaan? Jij sprak Duits neem ik aan, maar begon met de kinderen Nederlands te praten, zingen, voorlezen, gewoon zoals dat gaat, en tot zijn schrik spreken zij nu thuis als vanzelfsprekend Nederlands.
Als hij het zou kunnen loslaten: het gaat er even niet om welke tweede taal ze hebben, maar gewoon om het feit dát ze een tweede taal hebben. En dat zou ik koesteren. Het Nederlands zit bij jullie toch al in de underdog positie omdat jullie in een Duitstalig land wonen en het zijn moedertaal is. Uiteindelijk zal het waarschijnlijk wel de overhand nemen, gewoon omdat er in de omgeving van je kinderen meer Duits (dialect) wordt gesproken.
Maar als hij van jou en van jullie kinderen houdt zal hij zijn houding Nederlands is een rottaal deels moeten laten varen vind ik, het is nou eenmaal jouw moedertaal en een moedertaal van zijn kinderen. Dat mag je niet onderschoffelen met rottaal.
Wat ik wel weet: M(other) L(anguage) A(t) H(ome) dat is dus wat wij doen, Nederlands thuis spreken, logisch ook, Duits is niet onze moedertaal, dat kunnen onze kinderen beter van de natives leren. Nu, na een jaar zijn ze ook vrijwel tweetalig.
Je hebt ook OPOL: One Parent, One Language. Consequent volhouden. Je kunt er op googelen voor meer achtergrondinformatie.

mirreke

mirreke

09-08-2009 om 21:40

Ahum

Officieel heet het trouwens: Minority Language At Home, wat wij doen, maar ik zat zo met dat moedertaal in mijn hoofd.
OH en een paar linkjes: http://www.foreignwivesclub.com/pages/articles/art4.html
http://www.spanglishbaby.com/2009/04/ask-an-expert-one-parent-one-language-from-birth/

mirreke

mirreke

09-08-2009 om 21:45

Nog een mooie

Overigens lees ik dat je kinderen best kunt socialiseren om in een bepaalde setting een bepaalde taal te spreken. Dus je man kan bijvoorbeeld voorstellen dat wanneer hij op zaterdag met ze naar het bos gaat (ik zeg maar wat) dat ze dan onderling Duits spreken, dus met hem maar ook met elkaar.

Harmy

Harmy

10-08-2009 om 09:27

Duits gaat overheersen

Hier dezelfde situatie. Met mijn man spreken de kinderen Duits, met mij Nederlands. Onderling spraken ze Nederlands maar dat wordt naarmate ze ouder worden steeds minder. Mijn man heeft er absoluut geen moeite mee dat ze Nederlans praten, integendeel. Het is inderdaad een geschenk dat ze het kunnen.

Helaas begint het Nederlands steeds minder te worden, dat komt natuurlijk door hun Duitse omgeving. Ze zijn nu 9 en 12. Ik (en de leraren) merk(en) dat ze ook sterk zijn in andere talen omdat ze zo makkelijk omschakelen. Ik wil juist dat ze met elkaar Nederlands blijven praten, anders verdwijnt dat helemaal. Dat heb ik van diverse volwassenen gehoord die "gemengde" ouders hebben. Zonder uitzondering vinden ze het jammer dat ze hun Nederlands niet hebben bijgehouden.

Voor de kinderen is het echt goed, ik hoop dat je man dat ook wil inzien.

Er is geen regel, alleen een reuzenvoordeel!

Groetjes
Harmy

Helen Hesselink

Helen Hesselink

12-08-2009 om 13:46

Bedankt iedereen!

Super, alle reacties! Het sterkt mij heel erg in mijn gevoel, dat is dan wel weer jammer voor mijn partner natuurlijk ;-(
Ik heb zelf talen gestudeerd en had in mijn vrije ruimte "second language acquisition". Ik weet er wel een beetje vanaf dus eigenlijk, maar kan hem niet overtuigen. Nou ja, met de tijd zal het Duits zeker dominant worden, daar twijfel ik ook niet aan. Dat zal een verademing zijn voor hem.
Trouwens... Mijn oudste begint nu te lezen en schrijven. Ik vind dat hij eerst alleen Duits moet leren lezen en schrijven, en laat het Nederlands er bewust nog buiten. Wat doen jullie daar?
xxx

Hier een ex-kind

Hoi Helen,

Ik ben tweetalig opgevoed toen dat nog helemaal niet de norm was, nu bijna 40 jaar geleden. Nog steeds ben ik mijn vader dankbaar (we woonden in het land van zijn taal) dat hij ons ook in de taal van onze moeder voorlas en ook verder die taal altijd heeft gestimuleerd. Bij ons thuis werd ook breed dialect gesproken naast de 'boekentaal' en dat kon hij maar moeilijk volgen. Hij heeft zich nooit negatief uitgelaten.

Tweetaligheid is iets moois, zou je vanuit die invalshoek je man niet mee kunnen krijgen? Eerlijk gezegd vind ik dat hij wist waar hij aan begon toen hij met jou in zee ging... esthetische overwegingen doen dan niet terzake. Je kunt daar ook nog de bijkomende voordelen van tweetaligheid bij aanvoeren, dat hun ontwikkeling bijvoorbeeld op het gebied van ruimtelijk inzicht wordt gestimuleerd.

Nee, laat hem maar mooi Nederlands leren!

Toen wij naar school gingen bouwden we trouwens het OPOL snel af, we gingen zelfs weigeren om met onze moeder haar taal te spreken. Dat deden we alleen als haar familie erbij was. Geconditioneerd, zoals Mirreke al noemt.

Balletmama76

Balletmama76

13-08-2009 om 16:02

Schrijven

Dochterlief praat vleiend Duits met nederlandse accent, zij kan ook Duits een beetje lezen, maar met schrijven wachten wij bewusst nog. Eerst ff Nederlands goed onder de knie krijgen.
Thuis praten wij eigentlijk alleen maar Nederlands. Raar genoeg praat ook de duitse buuf Nederlands met mij! Inmiddels is het voor mij ook makkelijker, Nederlands te praten en omschakelen vind ik nogal moelijk, als mijn ex bellt, zit ik altijd eerst in het NLs tegen hem te praten en hij liggt elke keer in de stuip en moet me echt herinneren, dat ik wel de keuze heb tussen Duits of Kroatisch, maar NLs snapt ie echt niet! Maar zo gek het ook klinkt, ik ben echt niet meer gewennt aan Duits praten, je kan je moedertaal echt gedeeltelijk vergeten, want zeker mijn ex houdt ervan, mij ermee te pesten, dat mijn accent wel elke keer dat hij bellt, sterker werd - en hij is Kroaat en praat zelfst met sterk accent Duits, dus dat is echt wel vernederend om van hem te horen...

Als dochterlief hem een kaartje of email stuurt, zegt zij mij in het NLs wat zij wil schrijven en ik schrijf het dan in het Duits voor haar.

Maylise

Maylise

14-08-2009 om 00:58

Kan ook wel blijven

Vroeger woonden wij in Frankrijk. Ik sprak thuis Nederlands met de kinderen. Mijn man sprak Frans en Arabisch met ze en als gezin spraken we Frans onderling.
Daarnaast heb ik korte tijd met mijn oudste kinderen in een Engelstalig land gewoond waardoor ze ook goed Engels spraken. Dat Engels is er om de een of andere reden altijd goed in gebleven waarschijnlijk ook omdat de kinderen toch nog relatief veel met Engels in aanraking kwamen. Mijn oudste drie hebben ook op een internationale middelbare school gezeten.
In elk geval zijn de oudste kinderen dus vier talig opgegroeid en spreken alle vier de talen vloeiend.

Nu wonen we in Nederland. Mijn jongste kinderen zijn hier opgegroeid en Nederlands is dus buitenshuis de overheersende taal. Thuis spreken we voornamelijk Frans nog steeds. Mijn man spreekt Frans en Arabisch met de kinderen en ik Nederlands en Frans. De voertaal hier in huis is toch wel voor minstens 70% Frans.

Mijn jongste twee kinderen praten Nederlands onderling maar mijn een na jongste praat dan weer Frans met de broer boven haar. Er is niet echt pijl op te trekken. In elk geval spreken ze vloeiend Frans ondanks de Nederlandse talige omgeving. De omgevingstaal hoeft dus niet persé te gaan overheersen.

Lezen leerden mijn kinderen vrij wel simultaan in beide talen. Met schrijven heb ik even gewacht. Met mijn oudsten ben ik begonnen Nederlands te leren schrijven in de zomer nadat ze van de 1e naar de 2e klas gingen. Daarna ging ik elke zomervakantie met hun verder werken. Tijdens het jaar hielden we het dan bij door het maken van kruiswoordpuzzels, scrabble spelen, veel lezen, woordspelletjes en brieven schrijven aan familie en vriendjes in Nederland.

Met de jongste kinderen heb ik het ook zo gedaan maar dan andersom. Dus toen ze van groep 3 naar groep 4 gingen zijn we in de zomer actief begonnen met Frans leren schrijven. Nog steeds werken zij elke zomer (nu 16,13,10) zo'n vakantie boek door met taal opdrachten. Hierdoor is ook hun geschreven Frans goed.

Mijn man is pas veel later begonnen met de kinderen arabisch te leren schrijven. Mijn zoon van 16 was 8 toen mijn man hem de beginselen bijbracht. Daarna heeft hij een aantal jaar Arabische les gevolgd. Hij kan nu goed Arabisch schrijven en spreken (MSA en dialect van man). Mijn twee jongste kinderen kunnen nog helemaal geen Arabisch schrijven afgezien van wat losse woordjes en spreken het ook vrij summier. Ze begrijpen wel veel maar spreken is lastiger. Ze spreken ook alleen dialect en geen MSA. Ik vind dat voor hun erg jammer. Misschien gaan we deze winter eindelijk weer eens een poging wagen voor Arabische lessen voor de jongste twee. Ik laat dat overigens aan man over. Zijn taal, zijn probleem. Ik zou het voor de kinderen echter wel vinden.

Voor mezelf denk ik dus dat het belangrijk is om ook de minderheidstaal vanaf vrij jong te stimuleren, ook met lezen en schrijven. Ik zie aan mijn jongste drie dat ze ondanks dat ze heel jong waren toen ze in Nederland kwamen ze vloeiend Frans spreken zonder enige hint van een buitenlands accent, lezen en schrijven. Het Arabisch van de jongste twee blijft zwaar achter en is gewoon slecht te noemen. Dat mijn 16jarige zoon het goed spreekt heeft ook met zijn eigen belangstelling te maken.

Maylise

Helen Hesselink

Helen Hesselink

14-08-2009 om 11:03

Rode beuk

Ontzettend bedankt voor je verhaal! Ik heb alles vertaald en mijn partner laten lezen. Dat je je vader dankbaar bent voor die mogelijkheid, dat vind ik mooi. Tof om het door de ogen van "het kind" te zien. Thanx!

mirreke

mirreke

16-08-2009 om 12:52

Wel benieuwd

wat je partner er nu van vindt, nu hij wat meer opvattingen erover heeft gelezen. Misschien kan hijzelf ook wat in de rondte googelen?
Over lezen en schrijven. Ik ben nu bezig de jongste (5 jaar) te leren lezen in het Nederlands. Hij zit hier nog niet op school (begint pas met 6 hier) en is dus nog niet met Duits bezig. Volgens mij kan het prima door elkaar.
Vriendin van mij (Frans gezin in Nl, MLAH) begon met de kinderen Frans te leren lezen en schrijven toen ze vier waren, daarna kwam het NL op school. Ze zijn erg goed in hun talen, het heeft dus juist extra goed uitgepakt.
Overigens merk ik aan onze een na jongste (8 jaar) dat je de taal wel echt goed moet bijhouden. Hij kan NL nog wel lezen, maar schrijven gaat al heel wat moeilijker. Nu heeft hij PDD-NOS en taal is zijn zwakke kant, maar toch...

Kan je man het wel?

Hier zijn de kinderen ook twee-talig opgegroeid. Wij (ouders) spreken onze 'eigen'taal met ze. Dat is bewust omdat je een geleerde taal 'anders' beheerst dan een eigen. Maar wij spreken ook vloeiend elkaars talen. We wonen in mijn taalland (ned.). Thuis spreekt man zijn taal tegen hun, toen ze klein waren spraken ze die taal terug. Rond hun 7-de/8-ste veranderde dat en spraken ze nederlands terug. Als gezin wisselen we per dag heel vaak van taal. T'is maar net wie er begint met iets vertellen en in die taal praten we meestal door. Is er bezoek dan passen we ons aan aan de taal die het bezoek spreekt. 11-jarige heeft momenteel moeite met omschakelen. Maar dat herinner ik me ook van oudste en later (nu 15) ging dat weer over. 11-jarige verstaat wel alles en als ze eenmaal begint in de andere taal heeft ze weer moeite met de overgang naar nederlands (b.v. na vakantie bij schoonfamilie, kan ze amper nederlands praten met buurmeisje de eerste dag na aankomst..). Bij oudste werd dat rond een jaartje of 13 beter. Wij doen niet moeilijk als kinderen in de andere taal antwoorden. Dat laten we zo en praten dan gewoon door.
Oudste kan sinds vorig jaar ook redelijk schrijven en wel goed lezen in de andere taal. Na een weekje dagelijks les van een buurman (leraar), was op eigen verzoek. En dank zij msm kan ze zich nu prima schriftelijk redden in de andere taal. Soms maakt ze kleine foutjes met vervoegingen (maar ach, doen we dat zelf in het ned. ook niet?).
Man laat haar zelfs de sms-jes naar familie intoetsen omdat ie het zelf niet goed meer kan zien (z'n armen te kort...).
Het is handig, dochter was/is ook altijd erg goed in vreemde talen op school. En volgens mij is dat mede door de tweetaligheid. Jongste spreekt ook al een aardig mondje engels (gezien/gehoord in engeland, waar ze zo engelse vriendinnetjes opduikelde) en die heeft pas basis engels gehad afgelopen jaar voor het eerst...
groeten albana

Merel78

Merel78

17-08-2009 om 12:29

Hier ook

ik ben ook tweetalig opgevoed, in elk geval de eerste jaren. Mijn moeder is Zwitserse en is naar Nederland gekomen toen ze met mijn vader trouwede. DAarvoor had ze al een periode in Nederland gewerkt. Nu woont ze inmiddels al meer dan 30 jaar in Nederland en spreekt ze al jaren en jaren heel goed Nederlands. Mijn vader overigens ook Duits/ zwitserduits, aangezien hij een zwager had die weigerde (hoog)duits met hem te praten. Tja, dan moet je wel. Ik ben de oudste van 6 en spreek daardoor, met mijn 3 jaar jongere broer, het beste Zwitserduits, aangezien mijn moeder toen nog niet zo heel lang in Nederland was toen wij geboren waren. Ze las ons voor, zong liedjes, sprak met ons en we gingen als kind zeker 2 keer paar jaar voor een aantal weken naar zwitserland op vakantie. Opa en oma spraken we wekelijks aan de telefoon. Thuis werd op een gegeven moment (weet niet waar het omslagpunt lag) alleen Nederlands onderling gesproken, dus mijn jongere broers en zussen hebben er veel minder van mee gekregen. Ik ben er wel blij mee. Ik kan me prima redden (zowel qua spreken als schrijven) in het Duits en het zwitserduits, al moet ik wel even inkomen als ik het spreek want zo vaak gebeurt dat niet meer. Maar je haalt het ook zo wel weer terug, de basiswoordenschat in elk geval. En daarom vind ik het zo belangrijk wat je je kind meegeeft, die basis, als die er eenmaal ligt, gaat hij nooit helemaal weg. Kan wel een tijdje minder worden omdat het niet veel gebruikt wordt, maar als je het dan een tijdje weer intensiever gebruikt, gaat dat vrij moeiteloos.

Ik ben het echt eens met rode beuk en alle anderen, tweetaligheid is echt een meerwaarde. En zolang je het er in kunt houden, erin houden, het is toch echt een basis die je ze meegeeft! Hoop dat je partner toch overstag gaat. En over dat rottaal...tja, het is wel jouw taal, jouw achtergrond en hoort bij jou. Ik vind wel dat hij dat ook hoort te accepteren. Een tussenoplossing is idd. wat iemand al schrijft, als hij op pad is met de kids dan duits praten en anders het gewoon laten. Mijn opa vond het vroeger ook zo vreselijk als wij daar op vakantie onderling NL praatten. Ging daar vreselijk tegen tekeer. Zonder effect overigens

Merel

Helen Hesselink

Helen Hesselink

18-08-2009 om 20:37

Mirreke

Leuk, je belangstelling!
Ik heb m dus die vertaalde tekst van Rodebeuk laten lezen. Hij heeft er daarna niks meer over gezegd. En dan laat ik het maar even met rust en bezinken, want het kan goed zijn dat hij het nu toch ietwat begrijpt... We zullen zien, ik ben in elk geval ontzettend blij met alle reacties hier!!!!!!!! Super!!!!

mirreke

mirreke

23-08-2009 om 14:16

Helen, ik sprak onlangs een turkse vader

getrouwd met een Nederlandse vrouw, één zoon, nu 11 jaar. Hij vond het vreselijk jammer dat zijn zoon geen Turks spreekt en ook niet verstaat, Turks en Turkije is immers de helft van zijn roots. Dit is een gevolg van hun keuze destijds dat hij, de vader, zich zoveel mogelijk aanpaste aan de Nederlandse cultuur, en niet op zijn Turkse afkomst aangekeken wilde worden. Nu heeft hij spijt ervan dat ze zijn Turkse helft niet hebben benadrukt en gestimuleerd. Overigens spreekt zijn vrouw geen Turks.
Nogmaals, het gaat niet niet om de taal persé, iets kan je lelijk vinden, een rottaal, een mooie taal, een moeilijke of juist gemakkelijke taal, maar dat is subjectief. Feit blijft dat een kind het product is van twee helften, en in jullie geval twee culturen, twee taalachtergronden. Dit is een rijkdom, een extra geschenk dat jullie de kinderen toch maar mooi hebben meegegeven. Als je man het vanuit die invalshoek kan bekijken, als iets wat je kinderen ook nog eens een voorsprong geeft op allerlei gebied, beter ruimtelijk inzicht, gemakkelijker vreemde talen leren, voorsprong later in je werkzame leven, omdat je meerdere culturen van dichterbij kent, enz. enz. kan hij misschien die rottaal wat beter accepteren. Tenslotte houdt hij toch ook van jou, en jij bent ook maar een product van die rottaal en die rotcultuur.

mirreke

mirreke

23-08-2009 om 14:19

Oh...

dat ik telkens 'rottaal' en zo herhaalde in mijn berichtje bedoel ik trouwens niet badinerend, of neerbuigend of zo. Ik voel me er ook zelf niet op aangesproken, kan me zelfs best voorstellen dat Nederlands niet altijd mooi klinkt. Maar ik bedoelde het gewoon zoals jij het schreef.
Dit om eventuele misverstanden te voorkomen...

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.