Herkenbaar? (tweetalige kinderen)

Spaans spreken

En. Zegt er weleens een autochtone spanjaard dat je spaans met je kind moet spreken?

Heb jij dat meegemaakt dan?

In Spaans gezelschap spreek ik uit beleefdheid meestal ook Spaans met haar dus die weten niets van onze babylonische manier van spreken. Mocht een onbekende Spanjaard zich er op een stomme manier mee bemoeien, dan zal ik die uitleggen hoe het zit. Kunnen ze meteen horen dat het niet is omdat ik geen Spaans beheers

Van alles meegemaakt

Hier is de voertaal Nederlands in woord en geschrift( SMS, emailen en "briefjes") Maar in de loop der jaren van alles meegemaakt zelfs kinderen die onderling Engels gingen praten, gewoon blijven volhouden. Nu zijn we in de fase aangeland dat de kinderen met partners thuiskomen en leuk om te zien hoe de ene partner erg ge-interesseerd is het in Nederlands en de ander verongelijkt gaat kijken als er een NL zinnetje voorbij komt. De 2 oudsten wonen niet meer thuis en zijn nu ondergedompeld in een Engelstalige omgeving. Vooral dochter vind het lastig om de goede woorden te vinden tijdens het Skypen/ emailen.

Ik plaats mijn berichtje maar even in het goede draadje...

Ik wordt hier in engeland nog steeds in het frans te woord gestaan door mijn 4 jarige zoon. En hij zegt ook regelmatig "zeg het eens in het frans, ik begrijp je niet", waarop ik antwoord dat hij dan maar beter nederlands moet leren

En dan hoor ik hem over de telefoon met zijn grote neef in het nederlands ratelen. Hij kan het dus prima

Ot geheim?

Ik was met mijn zus in de VS een keer een jongen aan het bewonderen in het nederlands. Loopt hij langs en zegt "dank jullie wel!". Het rood stond ons op de kaken.

Dus beetje voorzichtig zijn met geheimtaal

Ook twijfel

Ik begrijp de "strijd" die je soms hebt. Ik heb twee dochters, 8 en 5, beide geboren in Australië. Man is Australiër maar kan NL goed praten. Thuishaal is dus ook NL. En toch kinderen praten onderling met elkaar Engels. Oudste praat wel redelijk NLs, jongste heel weinig.

Heb NLse vriendin hier, die vanaf begin heeft "geëist", dat kinderen NLs terug praten. Ik doe dat niet en vind ik soms wel jammer.

Nu maandelijkse groepje begonnen in de buurt, om zo t NLs praten met andere kinderen en families te stimuleren. Daar herhaal ik hun Engelse woorden wel naar t NLs. Bv: o, je bedoelt dat het jouw beurt is? Als ze zeggen: "its my turn".

Vind wel, dat als ze weer even een NL boek of dvd als favoriet hebben (momenteel pluk), dat jongste ook meer NLs praat. En als mijn ouders langs komen, of wij daar heen gaan (om t jaar), dan springt t weer vooruit. Om dan langzaamaan na paar maanden weer bij oude niveau te zijn...

Use it, or loose it, zeggen ze hier. Ik blijf hopen dat ze t oppikken en evt later zelf op ontdekkingreis naar NL gaan. Belangrijkste voor mij, is dat ze mij tenminste begrijpen, want ik blijf NL met ze praten. (maar in sociale situaties, ook net zo makkelijk Engels, want vind t ook een beetje onbeleefd om dan NLs te praten.)

Elx

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

"sociaal" (o.t)

Even een leuk voorval. 18 jarige zoon kwam vandeweek met 3 (redelijk nieuwe) vrienden thuis om de auto op te halen en we stonden even met zijn allen in de gang. Opeens zag ik dat 3 lange lummels met openhangende monden me aan stonden te staren. Toen realiseerde ik me dat ik met zoon Nederlands sprak. Ik had er een foto van moeten maken :o)

Nog aan het begin

Wij zitten nog redelijk aan het begin van de bij ons drie-taligheid. Ik spreek Nederlands met de kinderen, man Duits en met hun vriendjes spreken ze Engels. Wij hebben nog helemaal geen problemen, maar we zitten hier nog geen jaar. Soms beginnen er wel foutjes te komen "Wacht voor mij" hoorde ik vanochtend. Dan verbeter ik haar wel maar ik vind het ook zo schattig.
Ik ben wel benieuwd hoe zich de taligheid gaat ontwikkelen.

Mijn man is door Duitse ouders in Nederland opgevoed, hij heeft nooit problemen gehad met de taal en heeft altijd Duits met zijn broer gesproken, nog steeds. Ik heb in verschillende engelstalige landen gewoond, maar ben ook altijd Nederlands met broer en zussen blijven spreken.

En wij hebben ook ooit de fout gemaakt om in het Nederlands over een dame in Amerika te praten. Komt ze naar ons toe en zegt met een zwaar accent "Ik hoor dat jullie Nederlands spreken, wat leuk!" Mijn man is vaak door Nederlanders in het buitenland "besproken" en dan werd er slecht over Duitsers geroddeld. Hij kon het ook nooit laten om dan een fijne opmerking te maken bij het weggaan.

Kijk uit met die geheimtaal.

Hibiscus

Ja, uitkijken, maar...

Ja, natuurlijk moeten ze uitkijken met "geheimtaal," maar ik bedoel meer dat dit misschien een manier is om ze te stimuleren meer in de niet-omgevingstaal te spreken? Kinderen vinden het al gauw spannend als het "geheim" is...

Moeilijk vol te houdeni

Ik merk dat alleen families waar ook de ouders met elkaar de moedertaal spreken het echt bijhouden. Hier hebben man en ik altijd spaans gesproken en kinderen spreken dan ook nooit of te nimmer nederlands met elkaar of tegen mijn. Soms ben ik het beu en praat ik even in het Nederlands, maar val toch gauw weer terug. Gelukkig begrijpen ze wel alles dankzij een NL schotel!
Vooral als ze ietsje ouder worden, wordt het echt moeilijk hoor om als enige een taal vol te houden. Als er vrienden over de vloer zijn praatte ik zowiezo altijd spaans, ik vond het vervelend om dan nederlands te praten, alsof ik iets te verbergen heb, nou is het ook wel zo dat ik me zeker even "comfortable" in het spaans als in het nederlands voel, misschien zelfs ietsje meer.
Pecas

Ook grappig verhaal

Ik heb een engelse vriendin die met een tweetalig opgevoede nederlander is getrouwd. Ze vertelde me dat ze een keer aan het begin van hun relatie (maar ze kende hem al heel lang van werk) flink hadden doorgezakt, en ze 's ochtends wakker werd, en zeker was dat ze halucineerde ofzo. Hij was namelijk aan de telefoon aan het praten en het was allemaal "gibberish". Ze viel weer in slaap en dacht echt dat ze het voorval gedroomd had. Tot vrienden haar erop wezen dat zijn ouders nederlands waren, en hij vast met hen aan de telefoon was! En dat bleek inderdaad zo te zijn!

Nederlands

Wij wonen sinds een paar jaar in Duitsland, mijn man is Engels dus hier gaat het inmiddels om 3 talen Op school wordt Engels gesproken, oudste krijgt ook Duitse en zelfs (2 uur) Nederlandse les. Toen ik hier kwam hoorde ik van andere NL ouders dat de kinderen via de satelliet gewoon naar Nederlandse tv keken. Omdat ik bang was om (net als jij Brunette) voor mijn jongens de enige "NL bron" te zijn heb ik ook satelliet geregeld - en dat helpt echt. Bovendien zorg ik voor Nederlandse boeken, van Dolfje Weerwolfje tot voorlezen uit Wiplala, Hondje Pietepaf etc.
Vasthouden aan je moerstaal hoor!
Groet, Fiona

Geen probleem

Woon in Duitsland, getrouwd met Duitser en 2 kinderen hier gekregen. Ik spreek uitsluitend Nederlands, ook als we ergens anders zijn. Op de speelplaats, kindergarten, school of op bezoek. Het wordt hier niet als onbeleefd ervaren, er zijn hier genoeg gezinnen uit Turkije, Marokko, Frankrijk, Engeland enz. die hetzelfde doen. Ik wil graag dat ze onderling Nederlands praten, want ik merk hoe snel mijn taal op de achtergrond raakt. Mijn spreekt met mij ook Nederlands trouwens en met de kinderen Duits.

Als ze bij hun vader zijn spreken ze met elkaar Duits, maar als ze bij mij zijn Nederlands. Als ze samen ergens zijn, praten ze onderling wel Nederlands.

Fély

Jammer

Wel jammer, Helen, dat hun vader het niet fijn vindt. Tweetaligheid kan immers een groot voordeel zijn, maar volgens de literatuur is daarbij wel steun van beide ouders vereist. Misschien een goed gesprek? Omdat het Duits al de omgevingstaal is, heeft het NL al een moeilijkere positie, dus ik vind 't wel mooi dat ze onderling NL spreken!

Ik woon zelf niet in het buitenland, maar ben getrouwd met een Duitser. Onze zoon (bijna 4) verstaat alles, maar weigert Duits te spreken, behalve soms het nazeggen van een zinnetje (mamma, Fruehstueck ist fertig!) Ik vind het jammer - maar goed, misschien komt 't nog. De Duitse grootouders zijn zich ook niet zo bewust van hun rol in de taalverwerving. Ze proberen zijn stug volgehouden NL te verstaan ipv hem te stimuleren duits te spteken... Als ik dan zeg "probeer 't maar in het Duits" zegt hij vaak "dat kan ik niet!"

Ik vrees dat hij van beide ouders perfectionistische trekjes heeft meegekregen. En als hij iets niet heel goed denkt te kunnen, probeert hij 't liever helemaal niet meer... Dus dat speelt ook nog mee. Als iemand goede adviezen heeft, dan graag! (Z'n NL is wel errug goed, trouwens... dus aan het taalgevoel kan 't niet liggen.)

Helen

Mijn man is frans, maar vind het geen probleem als de kinderen nederlands spreken waar hij bij is. Hij heeft de basis geleerd, en ondertussen een boel meegepakt. En als hij het echt niet begrijpt, dan vraagt hij het gewoon aan m'n zoon, die dan vertaald. (Iemand nog een 4 jarige vertaler nodig FR/NL/EN )

Valkyre - tips

- Ten eerste, het niet spreken van de 2e taal tot het 4e jaar is normaal! Pas na hun 4e zie je dat ze opeens de tweede taal ook gaan spreken (langzamerhand, niet opeens natuurlijk). Hiervoor wat tips:
- Je man zal tegen je zoon moeten zeggen dat hij het niet begrijpt als hij nederlands spreekt (doe ik ook regelmatig).
- Koop dvd's met verschillende taalkeuzes, en laat je man alles op duits zetten (bij ons wordt Dora door mij in het nederlands opgezet en door man in het frans, en als er een engels vriendje of vriendinnetje meekijkt in het engels).
- Laat z'n vader veel voorlezen in het duits
- Ga op zoek naar duitse leeftijdsgenootjes. In de vakantie bijvoorbeeld. Dat doet elk jaar echt wonderen bij onze kinderen voor hun nederlands.
- Sluit je aan bij de tweetalige mailinggroep: [email protected]

Volhouden

Hoi Brunette,
Ik zou zeggen volhouden met Nederlands spreken. Kinderen van die leeftijd het nut van een 2e taal meestal niet in, maar als het nu opgeeft, wordt het later heel lastig om het in te halen.
Mijn dochter zat op die leeftijd ook op een Spaans/Catalaanse school en weigerde toen ze 3-4 was op een gegeven ook om Nederlands terug te spreken. Stug doorgaan met Nederlands, een vakantie met opa & oma, de Nederlandstalige zaterdagschool en videobanden met Sesamstraat bleken de oplossing. Ik ken best veel meertalige gezinnen, waarbij de kinderen met de vader en/of moeder een andere taal spreken, maar volgens mij lukt het alleen als je heel consequent bent. Dat is soms best een gevecht, maar het het biedt wel meer opties als ze ouder zijn. Intussen is mijn dochter 16, is (na wat verhuizingen)native Nederlands- & Engels- en behoorlijk Spaanstalig.
Sterkte & Succes!

Dc - dank!

dc, dank voor de tips!

Probleempje is dat ik ook NL tegen manlief spreekt, dus dat argument van "ich kann es nicht verstehen" gaat 'm niet worden. Verder is man enig kind, dus leeftijdsgenootjes/neefjes/nichtjes die duits spreken kennen we niet. Ik zal manlief eens aansporen zijn ouders meer in te zetten. En misschien een speelgroepje starten met duitstalige kinderen... Even opnieuw kijken naar de mogelijkheden, dat vooral.

Dvd's hebben we niet veel (te duur voor ons), maar ik zal eens in de bieb kijken. Gelukkig staat er ook veel op YouTube in het duits!

Hier

Wij wonen in Griekenland en bij ons thuis wordt zowel Grieks als Nederlands gesproken (man is Griek).

Met de kinderen heb ik even een dood punt gehad rond hun derde; doordat ik niet meer wist of ze alles wel verstonden had ik de neiging maar gewoon lekker makkelijk Grieks tegen ze te gaan spreken.

Gelukkig zijn we daar door stug volhouden overheen gegroeid en zijn ze inmiddels volledig tweetalig (ze zijn nu 7 en 9) Ik vind het grappig dat ze onderling ook best vaak Nederlands spreken terwijl Grieks toch de dominante taal is. Ook vind ik het interessant om te zien hoe slim ze de voordelen van hun tweetaligheid uitbuiten. Ze voelen haarfijn aan dat ze in bepaalde situaties beter hun "geheimtaal" kunnen spreken.

Wat bij ons overigens wel een enorme steun in de rug geweest is en nog steeds is, is de Nederlandse school. De kinderen zien daar "lotgenoten" en steken er ontzettend veel op.Noodgedwongen zijn ze dmv hun huiswerk bijna elke dag ook even heel bewust met hun Nederlands bezig.

Nog even over je vraag, ik zou zeker niet gaan eisen dat je dochter Nl terugspreekt. Dan krijgt ze alleen maar een hekel aan die taal. Maar wel gewoon volhouden met NL tegen haar praten en vooral ook zorgen voor veel "aantrekkelijk Nederlands" dmv boeken, muziek, films en vakantie in NL. De aanschaf van een schotel is ook zeer zeker het overwegen waard. Mijn kinderen kijken alleen nog maar naar NL tv en hun woordenschat is daardoor een heel stuk groter geworden.

Valkyre

Ik spreek ook goed frans, en begrijp alles, en mijn zoon weet dat dondersgoed. Het is meer een soort spelletje. Zolang hij het leuk vind, doe ik het gewoon regelmatig. En nu hij bijna 5 is, merk ik dat hij meer en meer echt in het nederlands tegen me gaat praten (al is het meestal nog frans). En dan hoor ik hem over de telefoon met zijn nederlandse neef vrolijk in het nederlands praten, echt leuk hoor!

En voor de vakantie, ga op zoek naar een camping in frankrijk ofzo met veel duitse kinderen. (of naar duitsland natuurlijk).

Dat wordt Duitsland, denk ik. We hebben niet zoveel geld, dus ik weet niet of er een "echte" vakantie in zit. Maar we mogen in het apartement van Schwiegermutter, want die gaat samenwonen maar houdt (nog even) haar huis aan. Heerlijk, maar niet zoveel kinderen in de buurt. Nou ja, ik zal inderdaad eens kijken of we niet iets kinderrijks kunnen zoeken... Als is 't maar voor even.

Komt wel

Als je consequent Nederlands blijft aanbieden is de kans wel groot dat het allemaal goed komt. Toen wij ongeveer 12 jaar geleden naar Nederland verhuisden spraken mijn kinderen wel Nederlands maar hun woordenschat was toch redelijk beperkt. De eerste weken in Nederland waren ze erg teleurgesteld. Ze spraken de taal toch en nu bleek dat ze heel veel gewoon niet wisten. Vooral populaire taal ontbrak aan hun woordenschat. Hun Nederlands was het Nederlands van oma, mama en boeken en dat was natuurlijk niet heel jong en nieuw. Echter omdat ze toch een hele goede basis in het Nederlands hadden heeft zich dat echt in letterlijk een paar maanden helemaal bijgetrokken. Ze hadden immers al een goede basis.

Een half jaar geleden zijn we weer verhuisd maar nu zijn ze op een leeftijd dat ze het Nederlands niet meer zullen vergeten dus dat is geen probleem verder.

Mijn man spreekt Frans of Arabisch met de kinderen. Vaak heeft hij zich afgevraagd of ze ooit echt Arabisch zouden leren. ik ook trouwens want mijn man spreekt ook vaak Frans tegen ze en was en is weinig consequent met het Arabisch spreken. Toch is wel het gelukt uiteindelijk. ik heb hierbij wel gemerkt dat de aanleg/interesse van het kind ook een rol speelt. Ze spreken het niet allemaal even vloeiend maar ze verstaan alles en kunnen het ook goed redelijk tot vloeiend spreken (afhankelijk per kind)

Ik heb het overigens nooit vervelend geworden als mijn man Arabisch met de kinderen spreekt. Mijn Arabisch is zeker niet goed te noemen. Toch vind ik het echt niet erg als ik een keer iets niet begrijp. Ik kan tenslotte ook altijd weer eens wat extra moeite doen om het te leren.

Meestal nederlands tenzij er duitsers op bezoek zijn

Wij spreken Nederlands, maar als er Duitsers op bezoek zijn spreken we Duits. Onze dochter schakelt moeiteloos om, dus geen probleem.
Wat wel erg leuk is, is dat onze dochter een Duits/Nederlands vriendinnetje heeft. Het ene moment spreken ze Duits, daarna weer Nederlands.

Ik ben wel streng als het om de kwaliteit van de NL taal gaat, dus geen vernederlandsing van Duitse woorden en zeker geen "groter als mij" zinnen.

Het nederlands schiet erbij in

Toen mijn zoon was geboren woonde ik net in Frankrijk en werkte ik nog niet om tijd te hebben mij aan te passen aan mijn nieuwe leven en taal in Frankrijk. Ik ging toen ook nog regelmatig het eerste jaar naar Nederlands en ook familie en vrienden uit NL kwamen regelmatig bij ons. Ik ben begonnen te werken toen mijn zoon 1 jaar was. Thuis spraken we Frans maar met mijn zoon bleef ik NL spreken. We hadden toen ook nog een aantal NL vrienden in Frankrijk die inmiddels verhuisd zijn. Toen mijn zoon 4 was ging hij 1 ochtend in de week naar een NL klas met andere NL kinderen. Dus de eerste jaren waren aardig doorspekt met NL ook al was de omgeving (familie, school, vriendjes etc) echt Frans. Ik had toen ook meer tijd om boekjes met hem te lezen etc. Na de geboorte van mijn dochter werd het NL steeds minder, ik sprak/spreek NL met hen maar de omgeving werd steeds Franser en uitstapjes naar NL steeds minder frequent omdat mijn zoon inmiddels naar de lagere school ging en ik alleen nog weg kon als het school vakantie was. Vrienden en familie kwamen minder vaak doordat de gezinnen groter werden en het reizen minder makkelijk werd voor zomaar een weekendje naar Parijs. Mijn zoon spreekt het NL nog aardig maar zijn woordenschat wordt minder en mijn dochter spreekt bijna geen woord NL en begrijpt het ook minder dan haar broer. Dus soms gebruik ik (tegen mijn zin in) Franse woorden om iets duidelijk te maken, vooral met het uitleggen van het huiswerk (als ik dat in het NL moet doen begrijpen ze er geen hout van en ben ik meer bezig met een vertaal cursus NL/FR dan met wiskunde etc).
Ik vind het wel jammer dat het NL erbij inschiet maar ik denk dat het niet anders is, ik ben de enige ouder die NL spreekt en daarbij zijn ze de hele dag in een Franse omgeving. Ook het feit dat de gesprekken met mij vaak dezelfde strekking hebben vult hun woordenschat niet echt aan.... Ze een film in het NL laten kijken vinden ze niet top... Dus, niet dat ik het opgeef, want ik blijf NL met ze spreken maar ik vind het geen groot probleem dat mijn kinderen het NL niet goed spreken.
Ik merk wel dat ze meer faciliteiten hebben in het leren en accepteren van andere vreemde talen dan de gemiddelde Franse leerling. Mijn zoon leert Engels en Spaans in zijn eerste jaar op de middelbare school en dat gaat goed. Mijn dochter heeft al Engels in de eerste van de lagere school en ze vindt het erg leuk.

Vriendin in kroatie

Mijn Kroatisch/Ned vriendin vertrok 10jr geleden weer naar Kroatie en als ik nu met haar bel en haar kinderen nemen op dan spreken ze nog nederlands, de oudste heeft hier 3jr gewoond, de jongste nooit, ik vind het nog altijd heerlijk als ik in het Nederlands geantwoord wordt door die kinderen, ik spreek nl geen woord Kroatisch