Wonen in paramaribo
Ik heb de mogelijkheid aangeboden gekregen voor een langdurige detachering in Paramaribo. Voordat we de beslissing nemen of we dit gaan doen wilde ik weten of mijn kinderen (7, 10 en 12) gewoon buiten kunnen spelen of dat ze de straat niet op kunnen en beperkt zijn tot de tuin.
Ben je weleens in par'bo geweest? zo nee, eerst doen.
Suriname is een erg dorps land en Paramaribo kent bijvoorbeeld geen hoge gebouwen, aan de andere kant weet ik van een familielid dat er woont, dat het er meer dan vroeger zo'n crimineel zuidamerikaans sfeertje hangt. Ik denk niet dat het kidnaprisico er hoger is dan in een willekeurig Europees land. Zelf vind ik Suriname een beetje saai en veel te warm. Wel hele mooie natuur.
Expat forum?
http://www.alloexpat.com/suriname_expat_forum/
google eens of expat forums, daar heb je vast veel meer aan.
En vergeet niet na te denken over hoe het teruggaan zal verlopen. Daar schijnt het vaak mis te gaan!
Re expat forum
Bedankt voor de informatie over de expat forums, ik zal er zeker even gaan kijken. V.w.b. het terugkomen maak ik me niet zoveel zorgen, dat hebben we al een keer of 4 zonder problemen gedaan.
Nieuwsgierig
Nu ben ik wel erg nieuwsgierig hoor. Waar hebben jullie gewoond en hoe lang? En hoe bereid je je kinderen voor?
Wij gaan ook weer een keer terug uit engeland weer naar frankrijk, dus probeer me alvast een beetje voor te bereiden...
Re: nieuwsgierig
We hebben 2 jaar in Colombia gewoond, 3 jaar in Singapore, 1.5 jaar in Bahrein en 3 jaar in Australie.
Als de kinderen klein zijn valt het allemaal wel mee (we hebben ze niet echt voorbereid), als ze groter zijn is het lastiger. We hebben er altijd over gepraat dat we op een dag weer terug naar NL moesten en ervoor de rest geen drama van gemaakt.
Ze hebben voor zover dat mogelijk was Nederlandse les gehad waar we waren en ik ben een half jaar voor terugkomst bij de school in Nederland langsgeweest om over de terugkomst te praten. In de zomervakantie hebben we de kinderen 6 weken lang zelf bijgespijkerd en het is goed gegaan.
Bedankt
Voor je reactie. Erg indrukwekkend.
Wat vinden je kinderen er trouwens van? Zijn ze nog steeds gemotiveerd?
Over de talen maak ik me trouwens niet zo ongerust. Dat gaat prima. Ik ben meer bang voor verdriet met vriendjes missen enzo.
Re: bedankt
De kinderen vinden het geen probleem, ze willen zelfs graag.
De talen gaan makkelijk, thuis spreken we Nederlands en Spaans en op school leerden ze Engels. Mijn oudste dochter belt regelmatig met haar vriendin in Melbourne om haar Engels bij te houden.
Over het verdriet van vriendjes missen groeien ze redelijk snel heen (vooral ze klein zijn). Het is belangrijk om vooruit te kijken (nieuwe vriendjes maken) dan terug te kijken.