Relaties Relaties

Relaties

roosje

roosje

21-09-2008 om 19:24

Over-enthousiaste opa

Ik weet niet of ik mijn probleem hier moet plaatsen, maar goed. Hopelijk kunnen jullie ons helpen. Mijn schoonvader is iemand die erg snel agressief is. Echt een discussie aangaan wordt als snel als aanval op zijn persoon geinterpreteerd en dan gaat hij helemaal uit zijn dak zegmaar.

Hij is gek met onze dochter van 3. Mijn schoonvader doet dan vaak dingen zonder eerst met ons te overleggen. Dit gedrag hebben we wel vader bij hem gezien tegenover kleine nichtjes en neefjes, maar je verwacht niet dat het ons ook gebeurt. Hij bemoeit zich ook vaak met dingen die je eigenlijk als ouders doet. Hij dringt zich dat eigenlijk een beetje op met ongevraagde adviezen die dan ook direct uitgevoerd worden.

Dingen die wij echt niet willen, waarvan mijn schoonvader vindt dat het leuk is voor onze dochter of wel kan, worden zonder te vragen gewoon gedaan. Zo kon mijn man zijn vader nog ternauwernood onderscheppen toen deze zag dat nichtjes en neefjes met een mierenzoet goedje rondliepen en vond dat dat dan ook wel mocht voor onze dochter. Hij pakte haar direct op om zo'n ding te gaan halen. Ik zei nog dat ze dat niet mocht van ons. Maar mijn schoonvader was al gevlogen met onze dochter. Mijn man kon nog net ingrijpen.

Er zijn meerdere van dergelijke dingen gebeurd waarbij mijn dochtertje echt begon te huilen omdat opa weer eens iets had toegezegd wat wij niet wilden en ingrepen. Hij schijnt gewoon ook niet in te zien wat hij zo'n klein kind aandoet.

Zo achter elkaar geschreven lijkt het erop dat wij nooit iets goedvinden, maar dat is absoluut niet waar. Wij zijn erg makkelijk wat dat aangaat, maar het enige wat wij graag willen is dat er even vooraf gevraagd wordt
of ze iets wel of niet mag oznder dat ze al zo iets onder haar neusje geschoven krijgt van opa omdat hij vindt dat dat wel kan.
Zo zaten we met de hele familie en vrienden te eten en dochter vond dat ze wel klaar was en wilde metteen van tafel. Alle andere mensen en kindjes zaten nog aan tafel. Ik zeg nog dat ze even moet wachten tot de rest ook klaar is. Maar nee, schoonvader had haar al opgetild om eens een stukje te gaan lopen. Ik weer heel duidelijk aangegeven dat ze aan tafel moest blijven. Mijn schoonvader bleef met haar staan. Mijn schoonmoeder zei ook nog dat hij beter kon blijven. Hij ging morrend weer zitten en probeerde steeds weer pogingen te doen om mijn dochter weer van tafel te krijgen. Ik weet niet of ik dit nu onder het kopje over-enthousiasme kan plaatsen of dat hij nu gewoon probeerd om over onze grenzen heen te gaan. Ik was echt pisnijdig.

Mijn schoonmoeder doet het af van: Ja, ik erger me er ook wel aan, maar hij is nu eemaal zo enthousiast. Hij luistert volgens haar ook nooit naar haar. Zei vond het overigens erg kwalijk van hem. Allemaal prima, maar ik vind toch niet dat wij over onze grenzen heen hoeven te laten lopen. Ik houd er al veel rekening mee dat opa erg enthousiast is wat mijn dochter aangaat en ik zie al veel door de vingers, maar sommige dingen wil ik gewoon niet.

Er is al eens eerder een dergelijk draadje over een vergelijkbaar onderwerp geweest, maar kan het niet meer terugvinden.

Wij willen zeker geen ruzie met opa, maar een beetje rekening houden met de ouders kan toch wel? Ik ben nu erg geirriteerd en zelfs zo dat ik er even geen zin meer in heb om naar hen toe te gaan.


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Benieuwd

waar ik dan gelijk heel nieuwschierig naar ben ik hoe hij tegen over zijn eigen kinderen is geweest toen de klein waren. heeft hij ze juist heel wijnig aandacht gegeven dat hij dat nu bij jou dochter juist wel wil doen of wat hij toen ook zo en hoe ging zijn vrouw daarmee om toen de tijd?...
mischien kan je daar wat op vinden wat je helpt in de toekomst.

het lijkt of hij expre\s over jullie heenwalst want als je duidelijk nee zecht en hij doet het toch..... zelfs als je dochter huilt

Tihama

Tihama

21-09-2008 om 20:11

Lastig

Het opvallende is dat in de voorbeelden die jij noemt ik alleen maar een heel leuke opa zie.
Alle neefjes en nichtjes krijgen een snoepje, en jullie dochter van 3 ook.
Jullie zitten met een hele groep volwassenen gezellig aan tafel, maar jullie peutertje verveelt zich. Opa ziet dat en biedt zich aan om het meisje te amuseren.

Tja, ik zit zelf anders in elkaar. Als er geen ramp uit voortkomt mag mijn vader een heleboel dingen opvoedkundig anders doen dan wij. Voor mij zijn opa's en oma's daarvoor: verwennen.
Consequent en strak opvoeden is de kant van de ouders.

Je kunt twee dingen doen. Praten met je schoonvader en aangeven waarom bepaalde zaken zo enorm belangrijk voor jullie zijn. Tegelijkertijd kun je ook nadenken wáarom deze zaken zo enorm belangrijk zijn dat je er zo'n probleem mee hebt als je schoonvader zich er niet aan houdt.

Veel sterkte

Tihama

dc

dc

21-09-2008 om 21:28

Helemaal mee eens

ik ben het helemaal eens met Tihama. Je dochter weet echt wel het verschil tussen bij opa en oma en thuis hoor.

En waarom hebben jullie het alleenrecht op jullie dochter? Hij is toch de opa? Dan heeft hij toch het recht een band met haar op te bouwen, zonder jullie? Als hij nou hele gevaarlijke dingen zou doen, maar wat je als voorbeelden geeft vind ik ook alleen maar leuk klinken. Laat ze gewoon lekker!

Zoals mijn schoonmoeder zei toen ik zei dat ik het niet zo leuk vond dat ze elke keer een cadeautje meenam voor m'n zoon "daar heb je helemaal niets mee te maken, dat is iets tussen hem en mij". Na mijn initiele woede, mijn trots opzij gezet en bedacht dat ze helemaal gelijk heeft. Zolang ze maar geen grote dingen meeneemt (we leven klein), maar dat doet ze nooit zonder overleg.

Asje2

Asje2

21-09-2008 om 23:20

Welk recht

Ik merk dat er vaak over rechten van opa's en oma's worden gesproken maar dat vind ik van niet. Als kleinkind bij O en O is zonder de ouders dan is zij hun verantwoordelijkheid, in goed fatsoen kan je dan rekening houden met de opvoeding vd ouders maar op dat moment gelden jou regels.

Op het moment dat kleinkind er is en de ouders ook zal je gewoon hun regels moeten respecteren, wie je ook bent en wat je ook vd regels vind.

Dus nee Opa mag niet zelf bepalen over kleindochter van tafel mag, snoep mag of wat dan ook want de ouders zijn erbij.

Maylise

Maylise

21-09-2008 om 23:44

Eens met tihama

Inderdaad, uit de voorbeelden die je noemt komt een hele leuke, gezellige opa naar voren die zich op een leuke,positieve, enthousiaste manier bezighoudt met zijn kleindochter.
Leuk zo'n opa, moet je koesteren.
Opa heeft inderdaad alle recht op een eigen band op zijn eigen manier op te bouwen met kleinkind.
Mocht er nou iets zijn wat je echt dwars zit zou ik man op een rustig moment even met zijn vader laten praten. Ik zou echter dit beperken tot een of twee dingen die je echt niet wilt hebben en niet een hele litanie van wat er mis is aan zijn manier van omgaan met zijn kleindochter. Dat beschadigd de verhoudingen tussen alle partijen alleen maar.

Maylise

Leuke en gezellige opa...

maar als het kind zit te huilen omdat opa het kind een snoepje voor houdt dat ze niet mag eten.. dan is het een pestkop. Sorry.
Dan is het niet meer dan een wedstrijd wie de langste adem heeft.
Opa's en oma's mogen kinderen verwennen, maar niet in 2en trekken. Net zo als met die kadootjes. Prima. Maar ook daar aan worden grenzen gesteld. Het moet in het huis passen.

Als het duidelijk tegen de wensen van de ouders in gaat, dan moet opa maar wachten tot de kleine alleen bij hem is om die zoetigheid te geven.
Maar als opa die kans wil krijgen, dan zal hij zich soms toch moeten schikken naar de wensen van de ouders.

Limi

Limi

22-09-2008 om 10:03

Volwassenen

Waarom zou de middelste generatie (ouders) ineens niets meer te zeggen hebben zodra er een kleinkind komt? Waarom zou opa of oma deze volstrekt mogen negeren? Ik snap de reacties niet die (niet alleen hier hoor) altijd op de hand van opa of oma zijn. De kinderen van opa & oma zijn dus minder belangrijk dan de kleinkinderen van opa & oma?

Enthousiasme omvat geen pesterig gedrag. Je kunt best enthousiast zijn en het beste voor hebben met je kleinkind zonder daarbij je kinderen tegen de haren in te strijken. Zodra je doorhebt dat je kinderen het ergens niet mee eens zijn en je zet tóch door, dan ben je aan het pesten. Ook al ben je opa.

Als je als ouder iets niet wil, heeft opa zich daar aan te houden. Als hem dat niet bevalt, kan hij er toch een keertje over praten? Wat is er mis mee om als opa eens een keer een gesprek met je kinderen aan te gaan over wat ze wel of niet willen dat je doet, als je merkt dat ze met sommige dingen niet zo blij zijn? Opa's zijn toch volwassenen?

Helaas lijken veel grootouders weer erg kinderachtig te worden zodra er kleinkinderen ten tonele komen. Ze hoeven nergens meer rekening mee te houden en mogen alles, vooral dat wat van de ouders niet mag. BAH.

Tihama

Tihama

22-09-2008 om 10:47

Waarom zijn die regels belangrijk

Daarom noemde ik ook de vraag: waarom is het zo belangrijk om die regels na te leven?

Ik kan een aantal redenen bedenken, misschien dat je er iets in herkent:
1. Als je kind een snoepje krijgt, is dat slecht voor het gebit. De vraag die bij mij dan opkomt: hoe groot is het effect van die enkele keer dat het kind bij opa is? Dus: hoe belangrijk is het?
2. Je beschouwt het als een machtsstrijd. IK ben de ouder en niet opa. Dat kán een belangrijke reden zijn, maar als dat de reden is, dan vind ik dat je je moet afvragen in wiens belang je de eisen stelt. Is die strijd dan in het belang van het kind en dus de opvoeding of is er een ander doel?
3. Glijdende schaal. Als je kind 1 keer eerder van tafel mag, betekent dit dan dat het altijd eerder van tafel zal willen? Ik denk persoonlijk dat kinderen best goed in staat zijn om de verschillende regels op verschillende plekken te hanteren. Wij waren met onze peuters makkelijk: als het eten op is, dan mag je van tafel. Mijn schoonmoeder vond dat een drama, dus de kinderen leerden dat het bij oma niet mocht.
4. Glijdende schaal 2: als een kind niet vanaf het eerste moment heel strak gehouden wordt, dan gaat het van kwaad naar erger. Ik denk dat consequent zijn prima is, maar dat af en toe de teugels laten vieren best kan. Mijn kinderen zijn inmiddels allang geen peuter meer en vinden het volstrekt normaal dat je aan tafel blijft tot iedereen gegeten heeft. Ook al mochten ze als peuter wél eerder van tafel.
5. Glijdende schaal : als je opa deze vinger geeft, pakt hij de hele hand. Ik krijg de indruk dat je bang bent dat opa zich straks van geen enkele regel wat aantrekt. Maar opa heeft toch ook ooit kinderen opgevoed? Notabene je eigen man. Is het nu erg mis gegaan met die opvoeding, of valt dat best mee?
6. Ouders hebben de neiging om bij hun eerste, jonge kind vaak erg kritisch te zijn over hoe ze de opvoeding aanpakken. Ik hoor vaak basale regels verheven worden tot bijna een wet. Vandaar weer mijn vraag:

Waarom is het zo belangrijk om die regels zo strak na te leven?

Tihama

Waarom?

Omdat mijn dochter duidelijkheid verlangde.
Als ik van nee toch een ja maakte, dan kreeg ik dat later geserveerd. Als ik 1 keer om ging, dan zou ik dat misschien weer doen. (Ja, uit eigen ervaring).

Tinus_p

Tinus_p

22-09-2008 om 11:04

Aanvulling tihama

Tihama:
"Glijdende schaal 2: als een kind niet vanaf het eerste moment heel strak gehouden wordt, dan gaat het van kwaad naar erger. Ik denk dat consequent zijn prima is, maar dat af en toe de teugels laten vieren best kan."
Sterker nog, ik denk dat dat bij normale kinderen zelfs MOET. Geef ze maar een beetje vrijheid, dat kunnen ze best aan.

Roosje

Roosje

22-09-2008 om 11:23

Reactie

Dat zijn een hoop reacties zeg. Mijn schoonvader kennende en hoe hij met de andere kinderen altijd omgaat, is het er eentje die uit enthousiasme dingen doet en beloofd waarbij een ander het eerst aan de ouders zou vragen. Hij krijgt dan een soort van ADHD reactie. Het overdondert soms echt.

Zo heeft mijn schoonvader aan een achternichtje van 4 beloofd dat ze een klein poesje mag uitzoeken bij hem (mijn schoonouders hadden toen kittens) zoder het eerst even te overleggen met de ouders van het meisje. Kind helemaal blij, maar dat was helaas van korte duur want ze mocht van haar ouders helemaal geen poesje hebben (moeder is nl. allergisch voor katten). Kind weer helemaal in de mineur. Dat bedoel ik dus. Kan mijn schoonvader dan op zo'n moment niet even nadeken, denk ik dan...
Dat achternichtje snapte er helemaal niets van want Ome X had het toch beloofd???

Verder mag ons dochtertje best veel hoor. Zeker op dat familiefeest kijk ik echt niet op elke vinger. Maar als iedereen netjes zit te eten (incl. de andere kindjes), dan vind ik als ouder dat mijn dochterje best ook even kan blijven zitten totdat de anderen ook klaar zijn en niet direct van tafel springt (geholpen door opa) na het eerste de beste patatje. Ik vind dat gewoon niet netjes en voed mijn kinderen ook zo op. Zo raar is dat toch niet?

Ik ben ook niet tegen snoepen, maar zo'n slush-puppy met (gemalen ijs in een bekertje met de meest lichtgevende kleuren die je maar kunt bedenken) vond ik echt te ver gaan voor een kind van net 3 jaar. De andere kinderen hebben daarna zelf buikkrampen gekregen ervan. Dat wil ik dus echt niet en ik verwacht dan niet dat Opa direct zijn kleindochter pakt om er ook een te gaan halen. Ik ben achteraf nog blij dat hij het niet al in haar handjes had gestopt. Dan was het een drama geworden.

Groot kind

Hmmm. Ik moet heel eerlijk zeggen dat mijn eerste indruk van jouw schoonvader die van een groot kind is dat zijn eigen impulsen volgt.
Je geeft al aan rekening met hem te houden en veel door de vingers te zien. Ik vind dat hij de regels die jullie WEL stellen dan ook moet respecteren. Jij wil dat je dochter aan tafel blijft zitten. Je schoonvader gaat lopen mokken en probeert haar van haar stoel te lokken. Dat vind ik behoorlijk kinderachtig en ook uitdagend naar jullie toe ('kijk, ik doe het lekkur tohòòg').
Het voorbeeld van het nichtje dat een poesje wordt beloofd vind ik genadeloos onnadenkend. Hoe komt hij op het idee.
Kortom, ik vind dat je je al coulant naar hem opstelt. Van zijn kant mag hij dan ook wel wat meer zijn best doen om jullie grenzen te respecteren.
n@nny

Limi

Limi

22-09-2008 om 13:00

Harmke

Stel jouw (schoon)vader gaat écht te ver bij een kleinkind (jij zal ook een grens hebben, neem ik aan?), zeg je dan nog dat hij nooit zal veranderen, laat maar los? Ik kan me niet voorstellen dat jij alles zou pikken.

Nogmaals, opa's zijn ook volwassenen en hebben ook een verantwoordelijkheid ten aanzien van goede familieverstandhoudingen. Je hoeft niet op alle slakken zout te leggen, maar als opa zich niets aantrekt van het feit dat jij een probleem met zijn gedrag hebt, ligt dat niet aan jou, maar aan opa.

Maar ik krijg de indruk dat men graag op Roosje (danwel mensen met vergelijkbare problemen) hakt. Hoezo?

Een met tihama

ik ben het ook eens met tihama.....en niet om op roosje in te hakken. draai het eens om...jij bent opa, hardstikke enthousiast, hoera je hebt kleinkinderen!!! en nu zul je ze eens verwennen ook! (daar zijn opa's en oma's toch voor???) en als je ze eens een ijsje (een sluspuppie= een ijsje) wil kopen moet je eerst 'toestemming' vragen aan je zoon en schoondochter, die dan nog willen bekijken wát dat in hemelsnaam is en daarna misschien ook nog moeten overleggen welke 'lijn' ze daarin trekken.....
dat van die poes zou ik trouwens ook niet hebben goedgevonden, maar dat had ik opa dan wel in z'n gezicht gezegd en er niet met de rest van de familie over gekletst.

ik zie het hele probleem ook niet zo. mijn grens is ik koop geen sluspuppie voor je, maar als we bij opa en oma zijn gelden er andere regels en zou je het best wel mogen. geen kind die dat niet begrijpt hoor. er gelden altijd overal 'andere' regels. doodnormaal. op school, opvang, bij andere kinderen thuis. geen kind dat dat niet begrijpt.
ik denk dat het meer een probleem van roosje zelf is. dat ze het moeilijk vindt om de 'opvoeding' uit handen te geven en hélemaal als die 'anders' is. we hebben het hier wel over een kind van 3 dat zo dadelijk naar de baisschool(andere regels!!) zal gaan..... maakt roosje daar ook een drama als er een andere kleuter op sluspuppies trakteerd in de klas voor z'n verjaardag of als er snoepjes rondgaan met een feestelijke dag???
groeten albana

En voor harmke

zolang opa liefdevol met de kleinkinderen omgaat en ze geen 'pijn' in welke vorm dan ook expres doet, lijkt het me geen enkel probleem. dat is de enige grens die ik kan bedenken. daarom zou ik dat poesje ook over de grens vinden. het eerst beloven en dan kan/mag het niet en heeft kind verdriet(=dus pijn). dat had opa ook zelf kunnen bedenken. maar waarom zou een 3-jarige geen ijsje mogen??? aan een poesje zitten héél wat meer haken en ogen vast dan aan een ijsje. een poes daar moet je ook tijd/ruimte en verantwoordelijkheid voor willen en kunnen nemen. voor een ijsje zie ik dat niet zo....
groeten albana

En ook erg leuk

als al die 'eigen-regels-volgende-ouders' hier op bezoek zijn, hebben hun kinderen te dealen met míjn regels....en zo niet dan kunnen ze met ouders en al d'r uit.
simpel zat en wel zo duidelijk naar míjn kinderen toe, toch?
groeten albana

wendelien

wendelien

22-09-2008 om 15:36

Gniffel

Sorry, maar ik moet hier een beetje om lachen en denk er net als Tihama over. Roosje is kortgezegd een controlfreak en wil haar kind tegen alles en iedereen beschermen. Hoe begrijpelijk ook, kinderen moeten nu eenmaal ook leren omgaan met teleurstellingen en dat hoeft niet op een ramp uit te draaien, als de ouders er geen halszaak van maken. Opa poesje beloofd? Jammer, dat kan niet doorgaan. Kind zal opa de volgende keer hooguit met een korrel zout nemen. Voor het overige is alles wel gezegd, denk ik. Hou opa en oma in ere - nu zijn ze er nog. Laat los, kortom, en richt je op het positieve.

Niet roosje

Niet roosje

22-09-2008 om 15:57

Niet roosje

Ik ben niet roosje, maar ik herken eea wel

Daarom even de antwoorden op de vragen van Tihama vanuit mijn perspectief

1. Als je kind een snoepje krijgt, is dat slecht voor het gebit. De vraag die bij mij dan opkomt: hoe groot is het effect van die enkele keer dat het kind bij opa is? Dus: hoe belangrijk is het?

> nadeel van snoep is ook dat het veel suiker, kleurstoffen en dus 'loze' calorieen bevat. Ik wil niet dat mijn kind dat binnen krijgt. Ook niet als opa het wel goed vindt, ook niet bij de buurvrouw etc. Net zo als ik niet wil dat mijn baby met 6 maanden slagroom gevoerd krijgt door oma.

2. Je beschouwt het als een machtsstrijd. IK ben de ouder en niet opa. Dat kán een belangrijke reden zijn, maar als dat de reden is, dan vind ik dat je je moet afvragen in wiens belang je de eisen stelt. Is die strijd dan in het belang van het kind en dus de opvoeding of is er een ander doel?

> de vraag over wat 'in het belang van het kind' is is natuurlijk een hele moeilijke. Ik vind het namelijk in het belang van mijn kind dat deze bv geen kleurstoffen binnen krijgt. Opa vindt het in het belang van het kind dat hij verwend wordt.

3. Glijdende schaal. Als je kind 1 keer eerder van tafel mag, betekent dit dan dat het altijd eerder van tafel zal willen? Ik denk persoonlijk dat kinderen best goed in staat zijn om de verschillende regels op verschillende plekken te hanteren. Wij waren met onze peuters makkelijk: als het eten op is, dan mag je van tafel. Mijn schoonmoeder vond dat een drama, dus de kinderen leerden dat het bij oma niet mocht.

> De glijdende schaal is een probleem dat ik niet zie. Kinderen kunnen inderdaad prima verschillende situaties onderschijden. Als het kind bij opa en oma thuis is mogen er dus best dingen die thuis niet mogen. Maar als ik tegen mijn kind zeg dat iets niet mag, is het niet aan opa om mij te overrulen. Ter vergelijking: als ik tegen mijn kind zeg dat hij niet buiten mag spelen mag pappa mij niet overrulen en zeggen dat het wel mag. Eén lijn trekken vind ik belangrijk

4. Glijdende schaal 2: als een kind niet vanaf het eerste moment heel strak gehouden wordt, dan gaat het van kwaad naar erger. Ik denk dat consequent zijn prima is, maar dat af en toe de teugels laten vieren best kan. Mijn kinderen zijn inmiddels allang geen peuter meer en vinden het volstrekt normaal dat je aan tafel blijft tot iedereen gegeten heeft. Ook al mochten ze als peuter wél eerder van tafel.

> geen aanvulling, ik geloof niet in van kwaad tot erger

5. Glijdende schaal : als je opa deze vinger geeft, pakt hij de hele hand. Ik krijg de indruk dat je bang bent dat opa zich straks van geen enkele regel wat aantrekt. Maar opa heeft toch ook ooit kinderen opgevoed? Notabene je eigen man. Is het nu erg mis gegaan met die opvoeding, of valt dat best mee?

> opa heeft geen essentiele fouten gemaakt, maar her en der best steken laten liggen. Een aantal karaktertrekken van mijn partner kan ik daar direct op terugkoppelen. Sterker nog, een aantal dingen uit het verleden hebben zo'n indruk gemaakt dat m'n partner het er nogsteeds over heeft. En dan niet in positieve zin

6. Ouders hebben de neiging om bij hun eerste, jonge kind vaak erg kritisch te zijn over hoe ze de opvoeding aanpakken. Ik hoor vaak basale regels verheven worden tot bijna een wet. Vandaar weer mijn vraag:

> Opa's en oma's hebben de neiging om bij het eerste kleinkind door te slaan in het verwennen. Verwennen lijkt belangrijker te zijn dan wat dan ook. Wat zij vroeger bij hun eigen kind niet goed vonden mag wel nu het om kleinkinderen gaat.

Waarom is het zo belangrijk om die regels zo strak na te leven?

>Waarom is het belangrijker om de kleinkinderen te verwennen dan respect te hebben voor de keuzes van de ouders?

Ik heb nog wel een tip aan roosje: zorg dat de dingen bespeekbaar blijven. Ik wil niet dat mijn kinderen bepaalde dingen doen of krijgen. Maar ik heb vanaf het begin aangegeven dat als iets toch gebeurt ze het gewoon kunnen zeggen. Als opa en oma iets per se willen doen ze het toch. En dan hoor ik er liever van dan dat het stiekem gebeurt

roosje

roosje

22-09-2008 om 16:03

??? harmke?

Ik snap je even niet. Ik schrijf hier voor het eerst. Ik heb inderdaad al eens eerder inderdaad draadjes gelezen die verdacht veel op mijn situatie lijken, maar ik ben diegene niet! Ik heb verder helemaal niets tegen mijn schoonouders.
Ik zal er ook geen halszaak van maken en maar hopen dat het met het verstrijken van de jaren minder wordt.

roosje

roosje

22-09-2008 om 16:11

Niet roosje

Ja, zo zie ik dat ook.

Dat bespreekbaar maken vind ik ook wel een goeie. Ik heb het er met mijn schoonmoeder over gehad en wat blijkt: zij herkende het precies en beaamde dat zij hem ook vaak genoeg moet corrigeren en zelfs voordat ze ergens heen gaan al moet "terugfluiten", omdat hij volgens haar maar al te vaak uit de ban schiet. Ze zegt zich vaak voor zijn gedrag te schamen.

Misschien is dat ook wel de reden dat mijn schoonvader een "tijdbom" is die op zulke momenten "ontploft" en een super ADHD-reactie krijgt; naar mijn dochterje toe dan in over-enthousiaste zin.

Tihama

Tihama

22-09-2008 om 16:36

Nietroosje

Over de twee aspecten die jij noemt.
Kleurstoffen, loze caloriën, suiker: of kleurstoffen wel/niet schadelijk zijn is een andere discussie. Het gaat hier wat mij betreft om de frequentie. Ik neem aan dat deze opa die kleindochter niet dagelijks voert met snoep. Als dat wel het geval is, dan heb je een andere discusie, maar dat zie ik hier nu niet in.
Vandaar mijn vraag hoe erg het is als het 'een enkele keer eens gebeurt'.

"> Opa\'s en oma\'s hebben de neiging om bij het eerste kleinkind door te slaan in het verwennen. Verwennen lijkt belangrijker te zijn dan wat dan ook. Wat zij vroeger bij hun eigen kind niet goed vonden mag wel nu het om kleinkinderen gaat."

Ja, zo gaat dat. Dat maakt het vaak ook lastig als grootouders vaste oppas worden. Maar ik heb dát wederom hier niet gezien. De voorbeelden spelen zich steeds af in bijzijn van ouders en meerdere neefjes/nichtjes. Ik concludeer hieruit dat het familiebijeenkomsten/ verjaardagen e.d. zijn. Wat mij betreft situaties waarbij de regels wat losser mogen zijn.

Die van dat poesje vind ik trouwens wel dom. Maar zoals iemand al aangeeft: ook daar zal dochterlief snel van leren dat papa en mama de baas zijn en dat opa soms onnadenkende dingen doet. Hoe zeer het leed op het moment zelf ook groot kan zijn.

Tihama

Limi

Limi

22-09-2008 om 16:46

Niet met je eens harmke

Jij vindt dus niet dat een opa volwassen genoeg is om zijn gedrag aan te passen? (In principe - wat je verder van de oorspronkelijke vraagstelster mag vinden.)

Erger je je aan iemand? Gewoon je instelling veranderen en het probleem verdwijnt! Ik krijg de kriebels van zo'n instelling. En ik het verbaast me niets dat je deze tip zo vaak moet herhalen: volgens mij werkt het niet.

En wat moet het vreselijk zijn

om roosje en niet-roosje samen op bezoek te krijgen zeg!
zouden ze mij ook willen veranderen? misschien wil tihama en harmke ook komen om me te steunen mezelf te blijven?? dát lijkt me werkelijk een nachtmerrie....zouden mijn kinderen hun 'gedrag' dan ook moeten aanpassen? sjee en dan mag ik die snoepjes op tafel wel als de wiederweerga weg halen anders steekt dat arme kind d'r hand er nog in. 't hele huis aanpassen dus.....
dat wordt nog wat als deze zonen/dochters naar de basisschool gaan, hahaha. dat wordt lachen!
groeten albana

dc

dc

22-09-2008 om 21:01

Waarom veranderen?

"Jij vindt dus niet dat een opa volwassen genoeg is om zijn gedrag aan te passen?"

waarom zou hij moeten veranderen? Hij is een leuke opa voor zijn kleindochter. Hij blij, kleindochter blij. Moet hij een saaie, duffe opa worden, omdat anders de moeder gefrustreerd wordt doordat ze het heft niet meer in handen heeft?

Het is ook een cultureel aspect. In de nederlandse samenleving worden de ouders, en met name de moeder, tot opperopvoeder verheven. In veel samenlevingen is het de hele familie die een kind opvoedt. Ik vind het laatste persoonlijk een stuk gezonder dan het eerste.

Niet roosje

Niet roosje

22-09-2008 om 22:56

Ik zou niemand willen veranderen

Albana, ik zou jou, noch je kinderen niet willen veranderen, nul komma nul behoeft aan, zou ook niet weten waarom.

Maar waarom sta jij meteen zo vijandig tegenover mijn principes? Ik zeg niet dat jij iets moet laten, ik zeg alleen dat ik MIJN kind bepaalde dingen niet wil geven. En ook niet wil dat anderen dat geven.

En dan ben ik best realistisch genoeg om in te zien dat ik het niet altijd bij ze weg kan houden, maar dan hoeft het niet meteen in hele grote hoeveelheden naar binnen gewerkt te worden. Als ik of mijn kinderen bij jou langs komen zal ik dus of beslissen om iets alternatiefs voor ze mee te geven of besluiten dat ze die dag wel iets mogen.

En ik word af en toe een beetje moe van de 'het is maar voor 1 keer discussie' Ja 1x een tractatie op het kdv en 1x een ijsje bij opa en oma en 1x een koekje bij de bakker, en 1x een plakje worst bij de slager en de kinderbuik is toch 4x weer lekker gevuld.

roosje

roosje

23-09-2008 om 07:54

Harmke

Jeetje zeg, wat ben jij fel zeg. Ik kan je wel duizend keer zeggen dat ik die persoon niet ben, maar je bent er nu eemaal zo op gefocused. Het lijkt wel een soort hetze. Waarom wordt het allemaal ineens zo uit zijn verband getrokken? Als je je zo ontzettend druk maakt, waarom reageer je dan nog? Dit kost zo veel energie meisje. Zonde.

Mensen hoeven van mij helemaal niet te veranderen. Dat vind ik juist het leuke aan mensen; dat ze allemaal anders zijn. Niet iedereen hoeft het met mij eens te zijn. Ik heb mij ook wel eens in een opwelling iets te veel met een nichtje bemoeit waarbij mijn schoonzus mij even moest
"corrigeren". Dat vind ik ook helemaal niet erg. Mijn schoonzus hoeft het ook helemaal niet goed te vinden. Maar stel nu dat ik toch door was gegaan met bemoeien.....dan moet mijn schoonzusje zich maar aanpassen aan mij want ik ben nu eemaal een volle tante van haar kind?
Dat zou ik vreemd vinden.

Een beetje rekening houden met elkaar is toch niet onredelijk gedacht?

niet roosje

niet roosje

23-09-2008 om 08:43

Het is maar voor 1 keer

Mijn reactie was een antwoord op Tihama's vraag
hoe erg het was als deze dingen een enkele keer gebeuren.

Een enkele keer niet, maar er zijn mij dus iets te veel 'enkele keren'.

En ik snap nogsteeds niet waarom het verwennen van opa en oma zo nodig tegen mijn principes in mag gaan.
vergelijk de volgende twee uitspraken eens:

-Ik wil niet dat mij kinderen veel suiker en kleurstoffen binnen krijgen, omdat dat niet goed voor hun lichaam is.

-Ik wil niet dat mijn kinderen alleen bij de straat spelen, omdat ze misschien zonder te kijken oversteken.

Mogen opa en oma het 2e principe ook breken om het kind 'te verwennen'?

Dat wil je wel eigenlijk

want in mijn huis gelden mijn regels....zoals bij vrijwel álle ouders. zoals w.s. ook bij jouw thuis. wel zo logisch want als eigen regels thuis voor bezoek 'anders' worden snappen míjn kinderen er weer niks van (consequent zijn dus). net zo dat jouw kind het niet meer zal snappen als de regels thuis voor andere kinderen anders zijn. zijn we zover eens??
mijn regel is dat er bij visite/bezoek snoep/chips e.d. op tafel staan. voor kinderen die b.v. nog geen pinda's kunnen verdragen omdat ze daar te jong voor zijn daar wil ik best rekening mee houden (albana zet de pinda's dus op de hoge tafel zodat kind er niet bij kan) voor kinderen of volwassenen die bepaalde voedingsmiddelen niet mogen i.v.m. allergieën wil ik óók best rekening houden, voor vriendin van jongste die geen gluten mag zorg ik dus voor een bak pop-corn. maar voor de rest mag iedereen álles pakken. zo zijn bij ons de regels.
die wil jij anders......jij wil dat ik eerst vraag aan jouw of je kind het mag. of misschien krijg je het voor elkaar om in die wir-war van kinderen je eigen kind in de gaten te houden, maar wat als dat dus niet lukt? en je kind krijgt wat van mijn kind? of graait in een bak die ergens achter je staat?? misschien haal je die bak waarbij je geen overzicht hebt wel weg? (nee, die staat daar altijd, dat wil ik dus niet hebben) misschien zeg je wel tegen mijn kind dat die jouw kind niks mag geven? (mijn kind zal dat zeker doen, die vindt dat zielig en zo gaat het toch bij ons, eerlijk delen?)
eigenlijk wil jij in andersmans huis dat jij de baas blijft over jouw kind. en dan krijg je gewoonweg 2 'regels' die vast vaak niet stroken met elkaar. jij jouw regels voor jouw kind. de mensen van het huis met hun regels. soms tref je het en heb je 'gelijkgestemden' dat is dan prettig. maar héél vaak tref je het niet en zit je in huis bij mensen met hele andere ideeën en opvattingen(opa en oma dus, tante's buren etc.). dan moet je ergens een 'tussenweg' vinden. die tussenweg moet een compromie zijn. ergens tussen jouw regels en het huis waar je bent in dus. zodat je er allebei een 'beetje' mee eens kan zijn....en niet precies wat roosje in gedachten had, maar ook een beetje zoals opa, tante en buurvrouw of ik in gedachten hadden. ik dacht graai maar raak en roosje dacht 1 keer een handje chips. dan wordt het b.v. van alles een beetje....daar kan ik mee leven (je bent tenslotte in mijn huis) en roosje mee leven (kind propt zich niet helemaal vol).
zo zal je mét kind nog in héél veel situaties komen waar je compromieën moet sluiten omdat daar andere regels gelden dan de jouwe.en echt die mensen gaan heus niet allemaal de moeite nemen jouw toestemming te vragen voor simpele zaken. zeker niet als ze een bepaalde leeftijd van 'hangen aan je ouders' hebben gehad. zo is het leven. niet iedereen heeft dezelfde ideeén als jij en hoe ouder je kind hoe minder je de 'baas' kan blijven over je eigen kind. zo werkt het opgroeien en opvoeden nu eenmaal. 't is allemaal een kwestie van 'loslaten'.

de voorbeelden die jij noemt vindt ik trouwens allemaal voorbeelden die je véél gemakkelijker zou kunnen weigeren als het ijsje van opa. de bakker kan je vragen om een korst brood i.p.v. een koekje (doen heel veel mensen met kleuters en de meeste kinderen vinden het net zo lekker) en de slager........wat is er mis met een plaatje worst?? dan is dat brood meteen belegd...en laat je je kind met het brood eten iéts minder eten en 't is al recht getrokken. de traktatie op het k.d.v. dáár kun je juist véél gemakkelijker je 'eisen' qua opvoeding neerleggen. die zullen er rekening mee houden (dit in tegenstelling met b.v. school waar ze volgend jaar heen gaat).
en zeg nu zelf.....hoe vaak kom je mét dochter bij opa?? toch niet elke dag? of wel? dus hoé erg is het nu werkelijk?
groeten albana

Voor niet roosje

als opa en oma het 2de principe willen doorvoeren zeg je gewoon dat je dat goed vindt míst ze toezicht houden om deze reden.
simpel zat.
groeten albana
(ik vindt trouwens je kind laten overrijden niet te vergelijken met het effect van wat snoep, je zou het eens kunnen testen??)

Limi

Limi

23-09-2008 om 09:55

Het verschil

Andere mensen hanteren geen regels om 'het van jou te winnen'. De buurvrouw zet geen snoepjes op tafel en spoort jouw kind aan om ervan te eten zodat jouw kind haar een leuke buurvrouw vindt, ook nadat jij gezegd hebt liever niet.

Het probleem met sommige grootouders is dat zij dat echter WEL om die reden doen.

Dat verschil ontgaat sommige mensen hier geloof ik.

Sommige grootouders willen zoooo graag leuk en lief gevonden worden, dat ze doelbewust bijv. snoep misbruiken om het kind naar zich toe te trekken. Ze winnen het dan in populariteit van de ouders (of dat denken ze). Waarom ze dit als een soort wedstrijd beschouwen, weet ik niet. Bij mijn schoonmoeder kan ik er wel naar raden.

Aan de eigen populariteit werken door het gezag van de ouders te ondermijnen, daar mag best iets van gezegd worden (of zich aan gestoord worden). Dat is heel iets anders dan een toegeeflijke oma. En het is beslist niet iets wat een ouder zich inbeeldt. Tenslotte zijn er meestal vier grootouders en is er maar maximaal eentje zo.

Als je er zelf geen problemen mee hebt dat een grootouder, naast de ouders van het kind gezeten, hem expres snoepjes blijft aangeven terwijl de ouders al na een behoorlijk aantal snoepjes hadden gezegd dat hij niet meer mocht, dan is dat hartstikke fijn natuurlijk, maar daarmee mag je de ergernissen van anderen niet bagatelliseren.

Natuurlijk zal de psychologische behoefte van de grootouder niet afnemen, maar je kunt die wel in andere banen leiden. Als je geen ruimte geeft om over jou heen te lopen, zal het er anders aan toe gaan. Mijn schoonmoeder, bijvoorbeeld, heeft een kind verloren, en stortte zich nogal ongezond op die van mij. Daar ga ik niet in mee. Jammer, zielig, enzovoort, maar jeetje, zij is volwassen en moet zich ook realiseren dat haar kans niet terug komt. Als je daar in het begin hard in bent is dat alleen maar positief voor de toekomst.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.