Relaties Relaties

Relaties

Barbara@

Barbara@

22-10-2008 om 16:24

Mijn vriendin (lang)

Ok, ik zit dus echt erg met het volgende in mijn maag en hoop dat jullie wat adviezen hebben....

Mijn vriendin is van het type "ik mankeer heel veel en wil dit zeer graag kenbaar maken omdat het allemaal zo interesant is". Ze heeft een jongetje van 3,5 die gewoon doet wat een jongetje van 3,5 doet. Ontdekt van alles, wil van alles en soms lukt het niet en dan komt er "frustratie". Een heel normaal kind dus. Nu vond ik altijd al dat ze bar weinig met hem deed. Hij gaat 3 dagen op medische indicatie naar de KDV omdat zij moet slapen (of de stad in ofzo) en in de tijd dat hij thuis is worden er geen leuke dingen ondernomen (speeltuin, kinderboerderij) en wordt er ook maar weinig (eigenlijk nooit) met hem gespeeld want mama is ziek, moe etc. Omdat hij geen (positieve) aandacht krijgt is is hij begonnen aan operatie laten vallen en dan zo hard mogelijk zodat we naar de dokter moeten en hij aandacht krijgt. Met kerst zaten we op de SEH met een gebroken arm en van de week met een tand naar achter geslagen en een gat in zijn lip welke gehecht moest worden. Maar...hij krijgt dan wel aandacht! Nu heeft ze iemand van het CB laten komen en die constateerde dat ze teveel bovenop hem zat. Ze geeft hem geen ruimte om te ontwikkelen. Nu klopt dat idd en ik ben blij dat iemand anders dat nu eens zegt. Ze moet hem meer positief gaan belonen en daar zit nu ook het probleem waar ik mee zit. Ze wil niet belonen in de vorm van cadeau (kan ik mij indenken) maar nu heeft ze bedacht dat wanneer hij 20 (!) stickers voor goed gedrag heeft hij 30 minuten speeltijd met mama krijgt........kunnen jullie je indenken dat ik ervan moest huilen? Een kind heeft toch recht op zijn moeder of zie ik dat verkeert! Dat hort hij toch niet te verdienen? Ja, maar dan mag hij kleien of verven, in mijn ogen hoort een kind dit zowiezo te mogen al is het alleen maar voor de ontwikkeling van het kind. Ik ben weg gegaan met een smoes, want als ik er iets van had gezegt haad ik zeker de vriendschap stop gezet. Helaas merk ik toch dat het mij enorm dwars zit en ik eigenlijk dus de telefoon al niet opneem als ik zie dat zij het is. Wat en hoe kan ik dit het beste aanpakken? Moet ik haar in haar waarde laten qua opvoedstijl ook al ben ik het er niet mee eens of moet ik toch mijn gevoelens er over uitspreken en zoja, hoe dan.......

Alvast bedankt voor het mee-denken hoor!

Groetjes, Barbara

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
As

As

23-10-2008 om 15:04

Opvoeding

ik vind het goed dat jij daar zo oog voor hebt !!
wat ik lees van je vind ik ook heel erg voor dat jongetje !
maar waarschijnlijk heeft de moeder echt geen voeling wat opvoeding aangaat...heeft ze zelf misschien ook niet veel meegekregen op dat vlak van haar thuis uit ?Ziet ze zelf haar zwakten in ? Heeft ze de energie en de mogelijkheden om er wat aan te veranderen ? (pedagogisch advies ?)
moeilijk...

Maxime

Maxime

24-10-2008 om 18:47

Barbara

Hoi Barbara,

Heb jij zelf ook kindjes? Want je zou anders samen met haar je op kunnen geven voor een opvoedcursus. Zo ben ik eens met een vriendin naar een opvoedcursus van de thuiszorg geweest. Min of meer 'zomaar' niet dat we nu gigantische problemen met de kinderen hadden maar omdat we het interessant vonden. Het was een soort kringgesprek met 10 of 15 andere ouders en dan kwamen er telkens verschillende onderwerpen aan bod. Wellicht is dat iets wat jullie samen kunnen doen, het is dan voor haar een duwtje in de rug om echt iets te leren over opvoeden hopelijk.
Verder is het zo moeilijk om je ergens mee te bemoeien zonder dat het meteen verkeerd opgevat wordt. Je zou bij het voorval van de trap misschien best kunnen zeggen, "goh laat hem toch eventjes, doe niet zo streng'... (tja, het is moeilijk ik was er niet bij, kan niet voelen of dit goed overkomt of dat het dan meteen foute boel is)

Maxime

uma

uma

01-11-2008 om 18:54

Goh

dit is zo moeilijk!
commentaar geven op iemands "zijn" (want dat is het eigenlijk, je bekritiseert haar karakter en dus ook het gevolg daarvan, de opvoeding naar haar zoontje toe), ligt gevoelig. waarschijnlijk zal ze wat je zegt ontkennen en of niet appreciëren...
ze staat duidelijk negatief opgesteld tov "spelen" en "tijd besteden" met haar kind.
misschien kun je eens lief vragen of ze haar zoontje echt graag ziet?
als ze dan antwoordt met "tuurlijk", kan jij antwoorden met "je toont het niet naar hem toe".
je kan ook hints geven, vandaag doe ik dit of dat met mijn zoontje, daar heeft hij veel aan en ik ook...
ik denk in het algemeen dat je subtiel moet zijn, je voorzichtig opstellen, je misschien zelfs een beetje "dom" voordoen, ik bedoel daarmee "is hij niet veel liever en goedgezind als je een halfuurtje met hem gespeeld hebt?" vragen , terwijl JIJ natuurlijk weet dat hij d

uma

uma

01-11-2008 om 18:57

Foute knop gedrukt

vervolg:
terwijl JIJ natuurlijk weet dat hij dit geweldig zou vinden...
als dit alles niks oplevert en je blijft je storen aan haar manier van doen dan zou ik afstand nemen.
als ze dan zou vragen waarom je afstandelijk bent, of kortaf dan moet je eerlijk zijn.
zeg dat het jou kwetst dat ze zo'n "koude" mama is.

tja, ik probeer dus mee te denken, maar of je er iets aan hebt?

x

mel

mel

02-11-2008 om 21:06

Maar wat nu....

Als ze wel graag meer met haar zoontje wil doen,maar dit door haar ziekte niet kan?
Het komt op mij over dat jij haar ziekte niet echt serieus neemt.
Daarnaast heb ik ook het idee dat ze roeit met de riemen die ze heeft,kdv zodat hij goed wordt verzorgt,contact opnemen met het cb.
Misschien moet je eens goed met haar praten en kijken op wat voor een manier je haar kunt bijstaan?

mel

mel

05-11-2008 om 21:59

Mamaduncan

Ja,zo te lezen ondersteun je haar zeker veel,fijn dan dat ze jou als vriendin heeft.
Toch vind ik het van haar kant niet geheel als onwil klinken.
Zelf was ik niet zo'n speel mama,wat niet wil zeggen dat ik niks met ze deed,knutselen,koekjes bakken naar de speeltuin e.d. maar samen met de lego spelen,nee dat ligt me niet.
Wat ook bij me op komt met wat je hier schrijft is dat ze misschien niet zo'n goed voorbeeld heeft gehad ?
Aandacht verdienen met stickertjes hoeft in mijn ogen niet verkeerd te zijn,maar dan wel bovenop de aandacht die hij zowiezo krijgt,en niet alleen die aandacht.
Ik denk dat je meer dan je nu doet niet kunt doen,blijf met haar praten,ideen aandragen,maar wat ze er mee doet is haar keus,hoe moeilijk dat ook is.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.