Relaties Relaties

Relaties

nelleke

nelleke

28-10-2008 om 17:29

Is dit eigenlijk wel de moeite waard?

Eigenlijk heeft mijn verhaal niet echt met relatieproblemen te maken maar meer met "ingewikkelde" relaties en hoe hiermee om te gaan.

Via de kinderen heb ik een ouder-paar leren kennen. Aardige mensen en de kinderen kunnen het goed met elkaar vinden. Contact met de moeder is op zich wel plezierig en gezellig maar het initiatief tot contact komt vrijwel altijd van mij. En als de vader erbij is, is ze helemaal gehaast en lastig benaderbaar. Het contact met de vader is een beetje gek: als ik hem alleen spreek is het altijd ontspannen, leuk en gezellig (soms misschien wel een beetje flirterig maar op een manier die ik gewoon aan mijn man vertel). We hebben elkaar ook wel eens een sms-je gestuurd maar dat ging eigenlijk ook nergens over. Maar zodra zijn vrouw er bij is verandert hij als een blad aan een boom, in een zakelijke, afstandelijke vent. Maar op zo´n rare manier dat je denkt: heb ik iets verkeerds gezegd ofzo.

Even heb ik me afgevraagd of de moeder me soms wat te amicaal met de vader vond (met hem klikt het toch iets beter dan met haar) maar dat is ook niet het geval. Althans, dat neem ik aan obv haar houding naar mij toe (verder gewoon vriendelijk).

En ik vind dat ingewikkeld. Ik vind het lastig om mee te moeten veren met mensen omdat ze de ene keer hun formele pet ophebben en de andere keer hun gezellige pet. Op zich leek het me best leuk om een soort vriendschap met deze mensen op te bouwen. Maar het kost me zoveel energie en ik vind het eigenlijk zo ingewikkeld dat ik er niet zo´n zin meer in heb.
Dus heb ik min of meer besloten dat ik het maar een beetje op z´n beloop ga laten en voorlopig maar even geen initiatief meer neem tot contact.
Is dit gewoon een geval van "incompatibilté des humeurs"?

Wat denken jullie? Of moet ik me er gewoon niet druk om maken en het laten gaan. We hebben genoeg vrienden dus dat is het probleem niet....

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
MRI

MRI

28-10-2008 om 22:38

Nee hoor,

Houd er maar mee op. Dat schrijf je eigenlijk zelf al

MR

tonny

tonny

29-10-2008 om 16:16

Interesse in een ander

'Het valt me trouwens op dat er niet zo veel mensen echt oprecht geinteresseerd zijn in anderen. Er zijn best veel mensen waar je een avond mee uit eten gaat zonder dat zij ook maar 1 keer vragen wat een ander bezighoudt. Herkent iemand dit?'

O jazeker!! Vooral als je je erop toelegt niet uit jezelf iets over je eigen situatie te vertellen. Iedereen wil vooral graag zijn/haar eigen verhaal kwijt en gaat daar na een eerste beleefdheidsvraag ('bevalt het hier?' 'hoe gaat het thuis?') toe over.

tonny

tonny

Fases en interesses

Wij hebben ook zo'n bevriend stel waar wij plotseling niet meer zo interessant voor waren, blijkbaar. Tot een jaar geleden kwamen ze nog wel spontaan langs op zondagmiddag, maar het laatste jaar moest het initiatief echt van ons komen.
Spontaan werd er op de avond dat we een verjaardag vierden afgebeld en later werden we al helemaal niet meer uitgenodigd voor een verjaardag van een van hun zoontjes.
Ook de interesse in ons verzwakte, midden in je verhaal een ander verhaal beginnen of spontaan naar iemand anders overswitchen terwijl jij een voor jou moeilijk onderwerp aan het bespreken was.
We hebben deze vrienden nu dus ook "laten gaan". maar moeilijk blijf ik het wel vinden hoor. Ik vind het toch een soort van afwijzing en vraag me dan af wat ik fout gedaan heb, terwijl ik een jaar geleden na een avondje stappen nog een sms-je van haar kreeg met "oh ...wat hou ik toch van je"

Ach, ik gooi het ook maar op de fase-theorie, maar vind het jammer dat zulke, op het oog intense, vriendschappen zomaar dood kunnen bloeden zonder dat er echt een aanleiding voor is.

Sas

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.