Relaties Relaties

Relaties

elisa

elisa

30-10-2008 om 10:38

Vriendinnen die je verjaardag vergeten, wat doen jullie daarmee?

titel verklaart alles. Ik was gister jarig (41 geworden) en 2 van mijn vriendinnen hebben geen kaartje gestuurd, niet gebeld en niet op de koffie, terwijl ze weten dat ik thuis ben. Wat zouden jullie doen in zo'n geval?
Gr. Elisa


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Niks

Ik vergeet ook wel eens wat. Op mijn veertigste verjaardag was uiteindelijk niemand. Ouders en schoonmoeder hebben netjes afgezegd (met goede reden) en voor de rest kon men niet of is men het vergeten. Dat kan.

mammie2

mammie2

30-10-2008 om 11:03

Nou, niet zo veel van aantrekken ...

ik ken eigenlijk bijna niemand die zijn/haar verjaardag nog viert. Ik stuur bel daarom bijna nooit iemand voor de verjaardag en andersom ook niet. Het is uiteindelijk maar een formaliteit. Je laat toch voor zo iets twee vriendschappen niet verloren gaan?

Julia64

Julia64

30-10-2008 om 11:44

Wel of niet vieren

Ik vier mijn verjaardag meestal wel (vaak niet op de dag zelf, maar in het weekend ervoor of erna) en nodig mensen hier dan ook expliciet voor uit.
Op mijn verjaardag zelf belt hooguit mijn familie me op, verder niet.
De keren dat ik het niet heb gevierd, heb ik ook van veel mensen niks gehoord. En andersom: als mensen hun verjaardag niet vieren, vergeet ik het ook vaak. Ik ga in elk geval niet onaangekondigd langs (maar dat hangt weer van je gewoontes af, denk ik).
Ik zou me er niet druk over maken in elk geval,

groet
Julia

ayla

ayla

30-10-2008 om 11:58

Vergeet het ook altijd

bij vrienden, geen idee waarom, vind het wel rot namelijk. Zou er dus niet al te boos om worden

Niet druk om maken

Waarom zou je je er druk om maken? is het contact verder goed? Een verjaardag vind ik echt een formaliteit, snap ook niet waarom volwassenen hun verjaardag steeds maar vieren. Ik vind het meer iets voor kinderen.Zelf heb ik geen zin om te vieren dat ik steeds weer een jaar ouder wordt, als het nou een jaar jonger kon zou ik wel wat te vieren hebben..
Zelf vier ik mijn verjaardag maar 1x per 5 jaar en dan alleen nog maar om mijn familie te plezieren, lekker nog 2 jaar rust dus

Damajo

koentje

koentje

30-10-2008 om 21:17

Elisa

Het ligt er ook wel een beetje aan wat je gewoontes zijn, tussen hen en jou. Het is natuurlijk niet leuk als er helemaal niet aan gedacht wordt: ik vind eigenlijk dat men in dit draadje wel erg gemakkelijk erover denkt.
Ik zou ze gewoon toch zeggen de volgende keer dat je het jammer vindt dat ze niet even geweest zijn.
Maar verder geen big deal van maken...

elisa

elisa

30-10-2008 om 21:51

Eerlijk gezegd.....

vier ik het de 9e november samen met mijn dochtertje van 2. Daarvoor zijn ze natuurlijk ook uitgenodigd. maar toch had ik het wel leuk gevonden als ze de dag zelf ff bellen, of koffie komen doen. Waar is de spontaniteit van tegenwoordig nou toch gebleven. Ik word daar wel eens moedeloos van. Altijd moeten er maar agenda's worden getrokken en al met al vindt iedereen het toch weer een verplichting, JAMMER hoor.

tonny

tonny

30-10-2008 om 22:05

Hangt af van wat je gewend bent

'vroeger' werd er meer doordeweeks koffie gedronken etctera bij verjaardagen, nu schuiven verjaardagen (als ze al gevierd worden) meestal naar een weekend.

Tja, of het vroeger nou zo 'spontaan' was... Ik heb in mijn leven al heel vaak 'ik moet naar een verjaardag' horen zeggen. Van iemand met veel familie in eigen dorp.

Veel mensen hebben een drukbezet bestaan en dan worden gezellige momenten die verjaardagen toch heus kunnen zijn tot verplichtingen.
Je kunt erom treuren, maar zo is dat nu eenmaal.

Zelf ben ik nogal kaartjesstuurderig, dus als je mijn vriendin was geweest, had ik je tijdig van een degelijke ouderwetse papieren verjaardagskaart voorzien

tonny

Er is toch een andere uitnodiging?

Eerlijk gezegd zou ik er dan ook van uitgaan dat ik op die dag was uitgenodigd.Misschien had je wat duidelijker moeten zijn.

Ik heb liever dat mensen 1x per jaar bij mij komen eten, dan kan ik ze tenminste ook echt persoonlijk spreken.Dat vind ik leuker dan al die oppervlakkige gesprekjes. Op zo'n verjaardag heb ik het gevoel dat ik van de catering ben. (ook al doen verreweg de meesten al aan zelfbediening.

Damajo

Kaaskopje

Kaaskopje

31-10-2008 om 00:30

Elisa

Ik vier mijn verjaardag ook altijd gelijk met mijn dochter. Ik ben 13 januari jarig, zij 1. Een beetje onzin om dat allebei te vieren. Alleen mijn schoonouders willen persé ook op mijn verjaardag komen omdat ze dat leuk vinden en zo vinden horen, maar de rest belt echt niet ook nog eens op als ze me tijdens de dubbele verjaardag al gefeliciteerd hebben. Maar ook als ze me niet gefeliciteerd hebben bellen ze niet. Ze zijn geweest, hebben hun felicitaties en cadeautjes achtergelaten en dat is het. Ik vind het wel goed zo hoor.

Loslaten

Zullen we maar zeggen. Hier ook een dubbele verjaardag. Sommigen denken wel aan me en hangen op mijn verjaardag zelf aan de telefoon, van anderen hoor ik niets.
Vind het wel prima, vergeet zelf ook wel eens wat.... Ik heb wel eens thuis gezeten met gebak en er kwam niemand. Zielig hè?
Als ik het niet op de dag zelf vier ga ik op mijn verjaardag altijd zelf iets leuks doen. Ga niet meer zitten wachten op visite of belletjes.

Bastet

Bastet

31-10-2008 om 16:10

Mja....

Mijn allerbeste hartsvriendin vergeet altijd alles,zeker verjaardagen.Maar ik weet heel erg zeker dat ze dat niet expres doet,dus dan geeft het niet.
Groetjes,Bastet

Ik snap het wel

Je wilt je jarig voelen.

Maar als je volwassen bent moet je zelf zorgen voor een verjaardagsgevoel. Die totaalservice dat iedereen je in de watten legt is toch echt afgelopen na je 18de.

Ik heb er ook weleens sip bijgezeten zoals jij, op mijn 23ste of zo, maar sinds die tijd weet ik dat ik zelf een feestje moet maken als ik er behoefte aan heb. Die andere mensen hebben het veel te druk om mij een feestgevoel te geven zonder dat ik ze uitgenodigd heb.

Inderdaad

Als je graag een echt jariggevoel wilt, moet je daar duidelijk in zijn. Hier ook een dubbelverjaardag ieder jaar. We zijn er duidelijk in dat we beide verjaardagen ook echt op die dag vieren, wat tot logisch gevolg heeft dat de echte verjaardag van de oudste heer des huizes meestal uiterst stil verloopt. Mijn eigen verjaardag verdwijnt meestal in andere festiviteiten. Ik kan er lang en hevig om treuren, maar 't is nou eenmaal zo. Ik begroet ieder bezoek/telefoontje op mijn verjaardag met vreugde, maar zo jarig als ik als kind word, word ik gewoon niet meer

knoet

knoet

31-10-2008 om 20:01

Jullie zijn wel erg onverschillig zeg

ik zie dit toch anders. Echt niet iedereen hoeft aan mijn verjaardag te denken maar van de belangrijke mensen in mijn leven vind ik het toch wel heel leuk als ze aan me denken. Mijn beste vriendinnen vergeten mijn verjaardag echt niet en ik die van hen ook niet. Als ze het zouden vergeten, zou ik dat niet erg vinden, maar als ze uit onverschilligheid gewoon niets laten horen zou ik dat heel vervelend vinden. Je doet gewoon je best voor elkaar en daar hoort naar mijn mening dat ook bij.
Groet Knoet

margje van dijk

margje van dijk

31-10-2008 om 20:37

Toevallig vandaag

Ik was ongeveer een maand geleden jarig, en een van mijn beste vriendinnen liet niets van zich horen, behalve drie dagen voor m'n verjaardag een sms dat ze het erg druk had.
Ik kan daar werkelijk niet mee zitten want wat mij betreft gaat het echt niet over of ze aan me denkt op mijn verjaardag of niet.
Vandaag ging op mijn werk om 11 uur m'n mobiel: of ik met lunchtijd anderhalf uur gemist kon worden. Het kon. "Ik bel je over een uur weer op: dan moet je binnen een minuut beneden zijn, dan krijg je nog je verjaardagscadeau". Dus ik word opnieuw gebeld, sta binnen een minuut beneden, alwaar mijn vriendin haar auto pal voor de deur gezet heeft (alsof het een limousine was, al was het meer formaat Polo, maar dat doet er niet toe).

Ik stap in en ze rijdt me naar een duur restaurant waar ik niet gauw zou gaan eten. Als we binnenkomen hoeven we niet meer te bestellen, want dat heeft zij van tevoren al gedaan. Een ober serveert ons vier gangen, helemaal tiptop, ik weet niet wat me overkomt.

We hebben in die anderhalf uur helemaal bijgepraat, het was zo ontzettend leuk. We zijn allebei zo druk dat we elkaar veel te weinig zien, maar als het dan zo ver is is het altijd leuk. Ik vind die grilligheid helemaal niet erg, en ik draag het haar geen moment na dat ze dan precies op mijn verjaardag 'niets' doet.

En natuurlijk hoef je niet elke keer zo uit te pakken, maar we doen ook vaak genoeg leuke dingen die helemaal niets kosten.

Ik hoop wel dat er ook weer tijden aanbreken dat we weer domweg wat vaker samen kunnen 'hangen' maar tot die tijd is dit helemaal OK wat mij betreft.

Margje

dc

dc

31-10-2008 om 21:37

Lekker belangrijk

ik vergeet altijd verjaardagen, en ik lig er gaan seconde wakker van als iemand mijn verjaardag vergeet. Het is een dag, een datum. Sommige mensen zijn nou eenmaal niet zo goed in dat soort dingen onthouden. Als ze verder goede vriendinnen zijn, dan laat je zoiets toch niet storen?

Marmar

Marmar

01-11-2008 om 02:06

Ook niets.

Ik wil ook niet dat er iemand belt of onverwacht langskomt, van een kaartje zou ik raar opkijken zelfs. Alleen (schoon- en stief-)ouders en brussen mogen wat mij betreft bellen oid. Doen ze het niet, vind ik er niets van. Ik heb ook al jaren geen feestje gegeven. Noodgedwongen haalde ik wel gebak etc. in huis omdat de kinderen graag de halve straat uitnodigden op de koffie... Ach, wel gezellig. En voordeel: men blijft niet te lang plakken omdat er thuis ook gekookt moet worden.
Zelf ben ik erg goed in allerlei verjaardagen vergeten. Zelfs van mijn partner weet ik het nooit precies, en de kinderen wil ik wel eens door elkaar halen. Die zijn ook vlak na elkaar jarig.
Daarom heb ik zo'n ouderwetse verjaardagskalender, met van iedereen de dag zelf én hun geboortedatum erop genoteerd. Weet ik gelijk hoe oud iemand wordt. Zeker voor de horde neefjes en nichtjes belangrijk.
Ik doe dus mijn best om al die kinderen een verjaardagskaartje te sturen. En, kunnen we niet op hun feestje aanwezig zijn, krijgen ze op eoa manier hun kadootje toch. Familie kan rekenen op een belletje, als ze tenminste de hoorn opnemen....
Van mijn eigen verjaardag vind ik ook dat het míjn dag is en ik dan ook kan doen/laten wat ik zelf wil. Het liefst slaap ik dan heel lang uit en ga ik dan 's avonds uit eten met gezin. Vooral niets 'moeten'. En ik wil ook niet gezoend worden door mijn collega's. Doen ze anders ook niet.

une femme

une femme

01-11-2008 om 09:21

Margje

Leuk dat je vriendin dat deed!! Ze deed je best voor je, dat is altijd fijn. En dan maakt het inderdaad niets uit dat ze op je verjaardag niets liet horen. Marmar, van jouw verhaal krijg ik een heel naar leeg gevoel. Alsof niets er toe doet. Even aandacht geven of ontvangen aan of van mensen die je dierbaar zijn, is toch belangrijk? Laat dan die horde neefjes en nichtjes maar zitten, zou ik zeggen. Ik blijf verbaasd over de onverschilligheid hier.
Knoet

Une femme/knoet

Une femme: "Even aandacht geven of ontvangen aan of van mensen die je dierbaar zijn, is toch belangrijk?"
Er is een verschil tussen *het is* of *ik vind* het belangrijk. Jij vindt het kennelijk belangrijk. Ik niet meer zo. Daarom stel ik ook: als je dat wèl belangrijk vindt, zorg er dan voor dat je dierbaren dat weten. Hoe kun je ze iets verwijten als je het ze niet vertelt? Andersom, hoe belangrijk vinden ze hun eigen verjaardag?
Als je het bijzonder op prijs stelt dat mensen aan je verjaardag denken, maak dat dan duidelijk.

tonny

tonny

01-11-2008 om 15:58

Verjaardagen en contact

voor mij zijn verjaardagen contactmomenten om - eventueel voor een ander moment- weer eens wat af te spreken. Menigeen heeft een druk bestaan en als je alle verjaardagen schrapt, raak je mensen die je niet kwijt zou willen soms onbedoeld uit het oog.
Het gaat dus niet zozeer om die verjaardag, maar om contact houden.

Daarnaast vind ik een verjaardag een aardige aanleiding om mijn familie eens te zien; nu mijn kinderen bijna allemaal zijn uitgevlogen, waardeer ik het eens te meer het hele spul even bijeen te hebben.

tonny

Limi

Limi

01-11-2008 om 19:53

Verwachtingen

Inderdaad: laat het ze weten.

Mijn zusje was laatst echt boos dat ik haar niet had gebeld op haar verjaardag; ik vond het echt onbeschoft hoe ze tekeerging. Toen ineens kwam ze ermee dat ze haar verjaardag heel erg belangrijk vond (maar dat had ze nooit verteld). Voor het feest had ik afgezegd, maar op de dag zelf had ik niet gebeld.

Overigens is ze zelf ook niet zo attent met komen of bellen op bv mijn verjaardag, dus ik vond het nog eens extra idioot hoe ze reageerde. Maar het is maar goed dat ik er geen waarde aan hecht, want in haar boosheid kondigde ze aan om op onze verjaardagen niet meer te komen als straf

dynastie

dynastie

01-11-2008 om 20:51

Spontaniteit

elisa: "Waar is de spontaniteit van tegenwoordig nou toch gebleven."

Nou, eh, jij verwacht toch van je vriendinnen dat ze verplicht bellen op je verjaardag? Dat vind ik ook niet spontaan.

" Altijd moeten er maar agenda\'s worden getrokken "

Zonder agenda kan je nooit al die verjaardagen onthouden

Ze komen toch op je feestje, ik zie het probleem niet.

Marmar

Marmar

01-11-2008 om 21:16

Une femme

Inderdaad, voor mij doet het er niet toe. Mijn familie zijn niet de mensen die me dierbaar zijn. Al meer dan 30 jaar ga ik niet dagelijks/wekelijks/maandelijks met ze om. Uit het oog, uit het hart, schijnt toch waar te zijn. In het begin heb ik telkens weer geprobeerd mensen uit te nodigen, kaarten te sturen, te bellen etc. - als er dan geen reactie komt of afzeggen dan doe je op een gegeven moment die moeite niet meer. We leven in een andere wereld en 200 km is niet te overbruggen. Soit, ik ben er allang klaar mee.

juno

juno

02-11-2008 om 00:09

Onbelangrijk

Ach, het is maar een verjaardag.........

tonny

tonny

02-11-2008 om 14:49

'het is maar een verjaardag'....

... dat denk je niet langer als iemand er niet meer is...

tonny

juno

juno

02-11-2008 om 17:19

Tonny

Hoe bedoel je?
Hier zijn verjaardagen absoluut niet belangrijk en worden ze eigenlijk nooit gevierd. Af en toe als iemand 30, 40, 50 etc. wordt maar verder wordt er niks aan gedaan.

Maatje

Maatje

02-11-2008 om 18:53

Mag ik even voor mijn beurt spreken, tonny?

Ik denk, Juno, dat Tonny dit bedoelt: verjaardagen zijn de dagen dat je viert/er aan terugdenkt dat iemand geboren is. En op het moment dat iemand sterft, kun je natuurlijk nog steeds terugdenken aan de geboortedag van diegene, maar is 'vieren' vaak niet meer aan de orde. Toch, Tonny? En weet je wat ík heel sterk heb? Sinds ik kinderen heb, staan verjaardagen voor mij in een iets ander licht. Nog steeds vind ik dat 'vieren' niet altijd hoeft, maar bij de verjaardagen van mijn kinderen ben ik weer helemaal terug op de dag van hun geboorte, en besef ik (alhoewel ik dat ook weer op 'gewone' dagen heb, heel vaak zelfs) hoe rijk ik ben dat zij (op die dag) in mijn leven zijn gekomen. Nou ja, ik doe maar een poging... Tonny reageert vast nog wel!

Liefs,
Maatje

tonny

tonny

02-11-2008 om 19:30

Maatje, je snapt het!

Dankjewel!

Aan de ene kant kun je schamperen 'ach, het is maar een verjaardag'. Maar 't is wel de dag waarop iemands leven is begonnen.

En zéker als diegene niet meer in (je) leven is, kun je daar extra bij worden bepaald.

tonny

tonny

tonny

02-11-2008 om 19:31

Lidwientje - o.t.

Ja, dat gevoel krijg ik ook. Spreekt Juno namens geheel Canada? Knap hoor!

tonny

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.