En als dit nou de druppel is?
Vanmorgen stond ik grieperig op (samen met dochterje; zij is sinds gister ziek) en zei dat tegen mijn man. Vorige week hingen we met z'n allen boven de WC een dag, met een ander virus en toen is hij op mijn verzoek een dag thusi geweest (mopperend, maar hij deed het wel; ik kon echt niet voor de kids zorgen)
Zijn reactie vanmorgen 'o nee he, ik ga niet weer een dag thuisblijven'
Mijn gevoel: nou bedankt dat je het vervelend voor me vindt. Overigens hoefde hij helemaal net thuis te blijven, dat was zíjn conclusie.
Maar voor mij begint de dag wel meteen met een rotgevoel.
Normaal gesproken zou dat niet zo moeten zijn, maar mijn man is zo negatief, zonder initiatief en denkt zo alleen aan zichzelf, dat ik het eigenlijk niet meer kan hebben. Ik voel me eenzaam in ons huwelijk. De afgelopen jaren is hij niet op een prettige manier met mij omgegaan en daarom gaan we nu naar relatietherapie.
(alwaar ik hem ook zwaar mopperend naar toe moet trekken; maar hij gaat en lijkt ook wel zijn best te doen!)
Het is alleen zo dat ik me afvraag hoe ik van dit gevoel af kom? Ik heb zoveel boosheid naar hem, die ik niet kwijt raak. Als ik met hem wil praten over mijn gevoel krijg ik standaard de reactie 'ga je nou weer zeiken?' waardoor ik me weer zo respectloos behandeld voel. Als ik hem dat duidelijk maak, raken we helemaal in de clinch en zo zijn er serieuze communicatie problemen. Om die reden heb ik dus relatietherapeut geinitieerd.
Het houdt me dagelijks bezig, zeker omdat we 2 jonge kindjes hebben. Ik weet niet hoe ik hier uit moet komen. En ik weet dus niet óf ik hier met mijn man nog uit wil komen. Mijn genegenheid voor hem is iig nergens te bekennen, gevoelsmatig komen evt. knuffels te laat. Dat is zo'n moeilijk gevoel, want komt dat nog of is het 'gewoon' over?
Kan ook een begin zijn
'Gewoon over' is het niet, anders zou je deze vraag niet meer stellen. Maar aan jouw posting te lezen is er wel veel aan de hand, in elk geval in jouw beleving.
Wat voor soort relatietherapie hebben jullie?
Uit jouw bericht lees ik eigenlijk alleen verdrietige verwijten aan je man. Hij denkt alleen aan zichzelf, is negatief en gaat onprettig met jou om.
Waar er twee met elkaar omgaan, heeft elk een aandeel in het patroon dat er is ontstaan. Wat jij schrijft is ongetwijfeld waar. Maar hij kan vast ook een verhaal over jou houden, hoe jóuw gedrag een prettige relatie moeilijk maakt. Jij kunt hem niet veranderen, dat heb je al gemerkt. Hij gaat mee naar relatietherapie en doet zijn best; dat lijkt erop te wijzen dat hij wel bereid is om zelf te veranderen.
Wat jij wel kunt beinvloeden, is je eigen aandeel in het patroon. Op basis van je bericht kan ik niet zeggen wat dat aandeel is en je zult het nu misschien ook nog helemaal niet kunnen zien, maar geloof maar dát je er aandeel in hebt. Hoe stel jij je op? Wat verwacht je van hem en hoe maak je hem dat duidelijk? Welke behoeften van jou moet hij vervullen, en kun je er misschien ook zélf in voorzien? Verdiep je in je eigen motieven en gedrag, groei en word sterker (daar is altijd ruimte voor). Als één van beiden verandert, is de ander gedwongen om ook anders te worden. Loop niet weg, zorg dat je er beweging in krijgt. Alleen hem verwijten maken en je er verdrietig over voelen is deel van het patroon en verandert niets, hoe begrijpelijk het ook is. Ik wens je de kracht om te vechten!
Sluit mij aan en een tip
Ik sluit mij helemaal aan bij Paula B. Dat heeft ze heel mooi en duidelijk geschreven.
Daarnaast heb ik nog iets in je verhaal gelezen. Je schrijft dat je 2 jonge kinderen hebt. Is er nog wel tijd voor elkaar en romantiek? Want dat is iets wat je er wel in moet houden. En als je boos bent omdat hij op een bepaalde manier reageert, dan kan ik mij voorstellen dat je niet op romantiek zit te wachten, maar dat is juist het doorbreken van de negatieve spiraal. Kijk of je oppas kunt regelen en ga er een weekend samen op uit. Of het nou romantisch doen is of lekker gek doen, je bent er even samen uit. Doe eens gek
.
Daarnaast... het zijn de laatste maand sombere dagen. Heb je daar misschien ook een beetje last van? Geprikkeld enz. Ik herken namelijk dat boze gevoel wel, maar het dat vreemd genoeg alleen rond deze tijd. Doe er iets aan. Ga samen om de tafel zitten en wees eerlijk tegen elkaar.
Veel succes!
