Verliefd op een andere man
Hier gaan we dan, voor de zoveelste keer in deze rubriek.
Ben getrouwd en helemaal niet op zoek naar ingewikkelde dingen. Maar sinds een week of 2 ben ik helemaal hals over kop verliefd op een andere man. Liefde op het 1e gezicht. En het is wederzijds. Kan niet meer eten, slaap slecht, kan me niet concentreren, noem het hele rijtje maar op.
Omdat ik getrouwd ben en vooral getrouwd wil blijven kan ik er helemaal niets mee. Ik hou van mijn man. Het absurde van het hele verhaal is dat mijn partner onlangs een affaire heeft gehad dus ik weet als geen ander wat de gevolgen kunnen zijn van zoiets. Dit had ik nooit van mezelf gedacht.
Is dit een bevestiging van een theorie dat ieder mens in wezen een potentiele vreemdganger is?
Is verliefdheid gelijk vreemdgaan dan?
Ik denk dat de mens tot alles in staat kan zijn, maar omdat wij de keuze hebben, maakt dat het verschil tussen handelen en niet handelen.
Maar is er wat gebeurt tussen jou en die ander?
Als jij getrouwd wilt blijven lijkt mij het meest voor de hand liggend dat je het vertelt aan je man. Zijn affaire ligt immers ook allang op tafel.
Lost:
"Is dit een bevestiging van een theorie dat ieder mens in wezen een potentiele vreemdganger is?"
Ja. Of beter gezegd, dat verliefd worden op iemand anders betrekkelijk normaal is.
Maar doe er vooral niets mee.
Precies
Ik merk zelf ook dat ik na 20 jaar huwelijk en nog langer samenwonen heus nog wel reageer op leuke mannen om me heen. Dan ga ik weer bijdehandte opmerkingen maken, lach ik iets sneller dan normaal om zijn grapjes. Met een beetje 'van slag raken' door een ander is je huwelijk nog niet gelijk in gevaar, maar dan moet je jezelf wel vermannen en er ook niet meer van maken dan dat.
Je man is blijkbaar wel de streep overgegaan, wat ongetwijfeld een moeilijk feit voor jou is. Misschien is het een mooi moment om je man te laten weten dat je het achter je kunt laten? Het gaat om jullie tweeën, de anderen zijn interessante bijzaak. Hou dat zo als je man je lief is.
Herkenning
Je zoekt het niet maar je krijgt het toch! En nee, echt origineel is het niet, maar het is ook nog nooit gemakkelijk voor iemand geweest denk ik, en iedere situatie is toch weer anders.
Ik leef in de tussentijd alweer zo'n twee jaar met een grote liefde voor mijn man, en ook een te grote liefde voor mijn sportmaatje. Niet altijd handig! Ik ben zwaar verliefd geweest, gelukkig is dat nu wat minder, maar goed, hij blijft erg aantrekkelijk... mijn man weet van niets, want er is ook nooit iets noemenswaardigs gebeurd. Alles wat ik met mijn maatje onderneem kun je onder het vakje "goede vriendschap" schuiven, er zal niemand zijn (inclusief hijzelf) die het als en verhouding ziet. We trainen samen, we lopen samen wedstrijden, en dan raak je ook wel eens aan de praat.
Fantasieen over hem onder de douche hou ik mooi voor mezelf!
Als je echt je huwelijk niet op het spel wilt zetten moet je het gewoon hierbij laten en er verder niets mee doen, verliefdheid gaat ooit over. En hoe aantrekkelijk is die ander dan nog? of heb je dan spijt dat je je man aan de kant hebt gezet? Maar goed, je hebt de andere kant van de medaille ook gezien, dus je weet wat het met jullie relatie doet. Van de andere kant zou ik in jou geval wel een gevoel van revange hebben! jij kan het, dan kan ik het ook! en misschien toch een avontuurtje aangaan. Maar goed, wat zet je op het spel? en is het dat echt waard? 2 weken is zowiezo wel erg pril, en ik zou er zeker niet zo halsoverkop induiken... een tijdje wat afstand van die ander kan ook wonderen doen.
Voel je in ieder geval niet schuldig. Dit kan iedereen overkomen denk ik, het verschil zit hem in wat je ermee doet, verliefd worden op zich is nog geen vreemdgaan!
groetjes Yessi
Wederzijds?
hoe weet je dat? je hebt het dus uitgesproken? fout nr 1
iedereen word wel eens verliefd buiten zijn relatie, het grote punt is daar niks mee te doen, grote kans dat het vanzelf over gaat. Ik het dat in mijn omgeving wel eens gezien, en ook op het forum hier over gelezen.
Jij hebt het blijkbaar al uitgesproken, anders weet je niet of het wederzijds is...
is er al TE veel gebeurd?? Kan je nog terug?? dan doen! gewoon niks doen en wachten tot het over gaat.
groet, polly
Praten
Dat is de meest simpele stap. Vertel het je man. Hij heeft zelf een affaire gehad, dus hij zal vast wel snappen hoe dit heeft kunnen gebeure. Gewoon praten.
Als je je man niet kwijt wilt, dan is dat de eerste stap.
Tihama
Niet praten
Ik zou er niet met m'n man over praten, ik zou het ook niet van hem willen horen, ten minste als hij er niets mee zou doen, Dan vind ik het de pijn niet waard welke je er elkaar mee bezorgt
ik zou me erover zetten en het voor mijzelf (of een goede vriendin) houden, maar er elkaar mee pijnigen zou ik niet doen, (wel als je er verder mee gaat natuurlijk)
Mond houden!
Je denkt dat je eerlijk moet zijn, maar daarmee doe je je man onnodig pijn. Dit moet je zsm zelf oplossen is mijn mening.
Behalve als er een kans is dat het uitkomt, bijvoorbeeld als een bekende jullie in verliefde toestand heeft gezien.
Waarom mond houden? man heeft ook affaire gehad.
Haar man heeft zelf net een affaire achter de rug, lijkt mij dus dat je het juist kan vertellen. Samen in hetzelfde schuitje. Misschien kan het juist voor meer begrip zorgen voor elkaar.
Zo dan
"Het feit dat hij een affaire heeft gehad maakt hem op dat gebied niet soepel of begripvol naar mij toe. Ik denk eigenlijk dat wanneer ik het vertel, hij weg zal gaan. Tijdelijk of permanent maar ik verwacht een enorme crisis."
Dan mag jou man wel heel blij zijn dat jij bent gebleven. Vind het persoonlijk wel kortzichtig overkomen hoor als ik dit zo lees, hij mag wel een fout maken en vergeven worden, maar als jij dat zou doen is het over en uit...
Maar hoe is jullie relatie nu dan? Hoe kijkt hij achteraf naar zijn eigen affaire? (als je dat wilt vertellen hoor)
He?
Lost schreef:
"Ik denk (vrij zeker te weten) dat hij dit niet goed gaat opvatten. Het feit dat hij een affaire heeft gehad maakt hem op dat gebied niet soepel of begripvol naar mij toe. Ik denk eigenlijk dat wanneer ik het vertel, hij weg zal gaan. Tijdelijk of permanent maar ik verwacht een enorme crisis. "
Hier snap ik helemaal niets van. Hij verwacht wel dat jij zíjn misstappen vergeeft, maar als jij een fractie hiervan doet dan is dat reden tot scheiding?
Het klinkt mij heel eerlijk gezegd erg ongelijkwaardig in de oren. Heeft hij narcistische trekjes?
Tihama
Lost
"Maar ik wil helemaal niet met die andere man verder. Ik sta alleen maar in vuur en vlam."
Dan moet je daar maar gewoon in stilte van genieten en de passie "afreageren" op je man 
(en de gelijkwaardigheid proberen te krijgen in jullie relatie, een werkje voor beide)
Herkenning...
Wat een herkenning Lost... in die zin dat ik alleen denk dat de man in kwestie mij ook leuk vindt, maar wij spreken er dus niet over. Hij is overigens niet getrouwd.
Een ongelofelijke crush voor een man, ik droom en fantaseer me gek, maar ik ben zowiezo niet van plan op een of andere manier mijn huwelijk voor hem op het spel te zetten.
Ik kan me zo ontzettend voorstellen hoe fijn het is om het uit te spreken, met hem te sms en en emailen, de grens op te zoeken zonder vreemd te gaan. Ook al gaat dat in feite al te ver omdat die grens steeds verder gaat liggen. Het is te gevaarlijk!
Zeker zou ik het absoluut!!! niet tegen mijn man zeggen als ik jou was.
Om op je oorspronkelijke vraag terug te komen. Ik geloof zowiezo niet dat een mens maar 1 grote liefde in zijn leven kan hebben (wat als je die ene persoon toevallig niet ontmoet? of als hij overlijdt?). De kunst is alleen om de relatie met degeen voor wie je gekozen hebt goed te houden.
Good luck daarmee!
Vraagje voor lost
Ben jij 'vastberaden'?
Groet Doornroosje
Lost
Omdat jij me in alles aan haar doet denken. Je verhaal, je gevoel, de wijze waarop je tegen jezelf en je man aankijkt, de wijze waarop je je het laatste jaar ontwikkelde, alles. Als jij vastberaden bent dan heb ik in de postings van vastberaden van het laatste jaar dit helemaal zien aankomen. Ik las hoe jij je losmaakte van je man, hoe jij met je eigen "emancipatie" bezig was, hoe jij het hem eigenlijk toch nog kwalijk nam etc. Dit is het sluitstuk. Ik hoop dat je zo verstandig bent hier onmiddelijk mee te stoppen. Na dit stadium komt heel snel een ander stadium en dan is het kwaad geschied. En je zult er zelf het meeste verdriet van krijgen. Ik weet waar ik over praat.
Ik weet dat je zo verstandig bent, als je tenminste vastberaden bent. Maak niet meer kapot dan je lief is.
Groet Doornroosje
Wees niet hard voor jezelf
Want er zit verschil tussen jou en je man, tenminste hoe jullie met de situatie zijn omgegaan. Beide hebben een andere keuze gemaakt, die van jou is dat jij kiest om er niet mee door te gaan.
En dat maakt het verschil (in mijn ogen dan)
Lost
Ik waardeer je eerlijkheid, knap van je. Heel knap ook van je dat je ermee stopt. Nu nog dat voornemen volhouden, want dat is het moeilijkst.
Ik ben het niet helemaal eens met Found. Ik denk dat jouw man met de kennis en ervaring die hij nu heeft, ook nooit meer de keuze zou hebben gemaakt die hij toen maakte. Toen was hij (en jij) nog naief, nu niet meer. Hij weet nu hoe snel de grens overschreden is en hoe "makkelijk" je een goed huwelijk om zeep kunt helpen. Ook jij weet dat nu, nog beter dan dat je het misschien eerder al wist. Jullie weten het niet alleen, jullie hebben aan den lijve ondervonden hoe dat proces werkt. Als mijn man nu zou doen wat ik deed (je kent mijn verhaal), zou ik het een stuk onbegrijpelijker vinden dan dat ik het toen deed. Ik was toen onbezonnen, dat zijn we nu allebei niet meer.
Lost, heel veel sterkte en succes! Een lieve groet terug van (Doorn)roosje
Doornroosje, we zeggen toch hetzelfde?
Man maakte toen een andere keuze, dan Lost nu. Want Lost doelde op dat zij net zo was als haar man toen, en ik zeg dat er verschil in zit, want ze maakt een andere keuze.
Dikke zoen
kan helemaal met je meevoelen.
Hoop echt dat je je goed voelt en kan deze "actie" helemaal volgen.
Hou je taai en mail me anders !!!!
Goh...
Hee vastberaden!!!
Ben je nu lost of vastberaden?
Lost
Zou je het opnieuw zover laten komen ? heb je er genoeg van kunnen genieten om het toe te laten en het risico te lopen ?
Ik sta aan 'het begin' van hetzelfde..., mijn woorden zouden de jouwe kunnen zijn (voor jou x-tijd geleden), maar ik sta aan het begin...zou ik 1 klein stapje verder mogen gaan ? (ik ben 25 jaar samen)
Vastlos?
Wat een vreemde reactie! Vastberaden, het lijkt me een lastige situatie voor je, je hebt het juiste gedaan maar het zal niet meevallen voor je.
Laura 71
Bedoel
dat ik ook een beetje 'lost' ben, Ik heb een prima relatie, wil dat boven alles plaatsen! ,maar ik heb ook zo'n branding in m'n buik voor 'iemand' , Hij weet hier niets van ,ik probeer het te negeren, maar dat lukt zoo moeilijk,
Ik heb dit nooit eerder voorgehad, Moet ik dit dadelijk verder proberen te negeren, of mag ik ook 1 stapje verder proberen...ik weet het antwoord al, maar toch...zucht
Vastberaden
Allereerst: knap dat je het contact hebt verbroken! Verder, ik weet nog zo goed dat je je in wanhoop afvroeg hoe jouw man in godsnaam jou zoiets kon aandoen. Ik probeerde je toen uit te leggen dat iemand die verliefd is helemaal niet bezig is met dat hij/zij zijn/haar partner iets aandoet. Niet in eerste instantie in ieder geval. Dat besef is er wel maar het is niet je eerste zorg. Je hebt al meer dan genoeg aan die verliefdheid en het gevecht daartegen. Ik denk dat je dat nu zelf ook wel merkt. Het is verslavend en je kunt iemand waar je zo'n klik mee hebt al heel snel heel erg vreselijk missen, zo erg dat het lijfelijk pijn doet. Door dat gemis is het loslaten heel moeilijk en is de stap naar meer snel gezet. Ik heb diep respect voor je dat jij ophoudt voor het te laat is. Ik weet hoe moeilijk dat is. Hou vol!
liefs Doornroosje
Ervaring
Het brandt op mijn lippen, zo'n hevig gevoel, heb dat hiervoor eigenlijk nooit zo gehad,
maar het is hier ook wel zo dat ik een jaar geleden sms'jes op de gsm van m'n man ben tegengekomen welke dus ook al in een iets verder stadium waren.Hij heeft toen duidelijk voor mij gekozen en we zijn er sterker uitgekomen...en nu ervaar ik het, heel pril, ergens zou ik graag ervaren hoe het is er even kort aan toe te geven, niet lichamelijk, absoluut niet, ik kies op de eerste plaats voor mijn man,zeker weten....maar ook dit smaakt al naar meer, lijkt mij een heel bijzondere ervaring. Ik wil mijn man geen pijn doen dus ik laat het rommelen in mijn buik en hoofd...
Eens
Ik sluit me helemaal aan bij Doornroosje. En voor losvast: met elk stapje verder, hoe verleidelijk ook, ga je niet alleen een ander, maar ook jezelf veel pijn doen.
Voet voor voet
ik slaap er s' nachts niet van...
de eerste mailtjes zijn over en weer
het roept om meer...het roept om te stoppen...
Vastlos o.t.
Beste Vastlos,
Zou het een idee zijn hier een eigen draadje over te starten? Ik weet niet hoe vastberaden erover denkt, maar op mij komt het nogal onprettig over dat jij zit te zwijmelen terwijl zij duidelijk een heel andere aanpak heeft.
Laura 71
Ok, ik zal mij (na deze mail) niet meer in jouw draadje opdringen, maar ik herken alles zo goed...
Ja, mijn huwelijk is mij heel lief!
ik heb hetzelfde met mijn man ervaren,en ik vraag mij ook af waarom mij dit nu eigenlijk overkomt (heb dat in 20 jaar niet meer gevoeld) (om de aandacht, de nieuwsgierigheid...?) Het lijkt mij zo'n ervaring...zou het niet fijn zijn deze 'eventjes' te laten borrelen ...?
Maar goed, ik lees nu verder je berichten in stilte op de achtergrond... 
Houden van meerdere mannen, waarom niet?
Ik las het en ik wil toch even reageren, hoop dat je het nog leest.
Ik ga nu misschien iets heel raars zeggen. In onze cultuur is het hebben van één man gewoon en vindt iedereen dat normaal. Maar waarom zou je niet van twee of meerdere mannen kunnen houden? Dat is heel goed mogelijk! Alleen wordt het niet geaccepteerd door je omgeving. Eerst moet je de relatie met je man beeindigen voordat je een nieuwe relatie begint. Waarom eigenlijk? Ik las laatst ook over een vrouw die een relatie heeft met twee mannen. En de mannen hebben daar geen enkel probleem mee. Gaaf toch!
Je kunt ook van meerdere kinderen houden, ook al heb je er acht, of van je broers en zussen.
Ik ben momenteel ook verliefd op een man buiten mijn eigen man. En dat ga ik niet tegenhouden. Bovendien doe ik daar niet geheimzinnig over, maar vertel het gewoon aan mijn man. Het maakt het leven zoveel mooier en rijker, toch?
