Relaties Relaties

Relaties

Suus

Suus

30-11-2008 om 15:31

Wanneer weet je zeker dat je moet scheiden

na een periode van werkeloosheid van mijn man, ben ik op het punt gekomen dat wij moeten scheiden. De afspraak staat. Het enige dat wij nog doen is elkaar verwijten maken en boos zijn op elkaar, schelden en elkaar doodzwijgen. Ik kan niet meer en de advocaat heb ik dan ook eindelijk gebeld. Daarna kom je in een soort berusting en mijn man heeft me gezegd dat hij me absoluut niet kwijt wilt, hij begrijpt de problemen zegt hij en wil er alles voor doen om er uit te komen. Maar ik ben het vertrouwen absoluut kwijt. Ik denk dan ja ja hij ziet nu in dat ik echt niet meer wil en beloofd van alles maar ik denk hoe lang zal dat duren. Aan de andere kant hebben we 3 jonge kinderen, basisschoolleeftijd, en hoe zal dat zijn straks gescheiden? Het is een druk leven dat wij hebben, alles strak geregeld en iedereen zal er de dupe van zijn. Hoe moet ik nou verder? Ik ben de ruzies helemaaaaal zat en van mij hoeft het niet meer, maar toch als hij dan zo zegt van ik wil je niet kwijt dan ga ik steeds weer twijfelen.

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
mijk

mijk

30-11-2008 om 16:09

Ben je hem zat of de ruzies?

Misschein toch zinvol samen naar een realtietherapeut te gaan zodat jullie leren zonder ruzie te praten. Misschien zit er dan alsnog een huwelijk in en mocht dat niet lukken dan gaat scheiden en het samen ouder zijn ook veel beter als je kunt praten zondcer ruzie! Sterkte

Mijk

Je weet het gewoon

als je twijfelt moet je wegen zoeken die tot een oplossing kunnen leiden,relatie therapie misschien?
ik heb er zes jaar over getwijfelt,of ik deze stap wel of niet wilde zetten.
uiteindelijk wist ik het gewoon,ik voelde:dit is wat ik wil!
hoe moeilijk het ook was het eerste jaar na de scheiding,hoe erg ik ook in de put zat,hoe druk ik het ook kreeg,het feit dat ik wist dat dit een goede beslissing was ,gaf me de kracht om door te gaan,en na het eerste moeilijke jaar werd het steeds gemakkelijker,de kinderen gingen wennen aan het co-ouderschap,op mijn werk ging het prima,mijn sociale leven kwam weer in balans,het was goed,en dat is het nog steeds.
ik wens je sterkte!

Lara- rustig na scheiding

je hebt deels gelijk,als alleenstaande moeder is het druk,heel druk,maar ( en ik spreek uit ervaring) de rust in mijn hoofd kwam terug na de scheiding,die was ik allang kwijt.
en een mens kan veel aan hoor, wat fysieke drukte betreft,maar als je lekker in je vel zit en geen relatiestress meer hebt ,levert dat een heleboel energie op.

Stel je eens voor

dat alles wegvalt, het huis, de familie, alle praktische zaken die jullie binden en scheiden, vind je je man dan nog leuk. Is hij de man bij wie je graag bent. Is hij, los van alles, de persoon bij wie jij je het beste voelt. Probeer alles ruzies van de laatste tijd weg te denken en je hem voor te stellen op zijn goede momenten.
Als er nog twijfel is raad ik relatietherapie aan. Zelf heb ik nooit ook maar één seconde spijt gehad van mijn scheiding maar het is een zware beslissing dus twijfels achteraf kun je maar beter vermijden.

Tirza G.

Tirza G.

01-12-2008 om 11:49

Als je alles

hebt gedaan om een scheiding te voorkomen en de schade voor je kinderen te beperken. Als je dan nog steeds ongelukkig bent, en je man ook, dán is een scheiding het overwegen waard.
Denk aan je kinderen.

Tirza

Suus

Suus

01-12-2008 om 12:45

Zoooo moeilijk

rationeel weet ik het al, ik wil weg en therapie hebben we ook al gehad, alhoewel ik me nog steeds afvraag wat die man nou voor goeds aan ons huwelijk heeft bijgedragen. Hij heeft meer aangehoord dan advies gegeven en heeft mijn man de laatste 10x alleen gezien!
Nu is mijn man de afgelopen 2 dagen poeslief, hij heeft gezegd dat hij er alles aan gaat doen dat ik niet naar de advocaat ga op 17 december, want die is al gebeld. Hij wil veranderen en verder met mij en de kinderen. Hij dwingt me nergens toe en legt zich erbij neer als ik toch de scheiding doorzet maar hoopt natuurlijk van niet. Sinds die tijd is hij poeslief en doet dan ook alles wel wat hij normaal gesproken niet doet. En ooo wat wordt het dan moeilijk, ik denk natuurlijk wel van " hoe lang gaat ie dat volhouden" en ja, mijn 3 kinderen van onder de 10 jaar oud zijn ook een reden waarom ik steeds maar weer twijfel. Wat doe ik ze aan en hoe ga ik dat allemaal redden straks in mijn eentje. Kortom ik voel me een lafaard die geen beslissingen durft te nemen en steeds meer ga denken dat het allemaal aan mij ligt en dat ik zo moeilijk ben.

mammie2

mammie2

01-12-2008 om 19:43

Wat zegt de therapeut?

Je zegt dat hij meer aanhoort dan advies geeft. Misschien moet je toch nog overwegen een andere te proberen. Kost misschien geld maar een scheiding kost je ook heel veel.

Mijn zusje studeert psychologie en zegt dat je verschillende stromingen hebt, sommige psychologen proberen alleen medeleven te tonen en je te stimuleren over je gevoelens te praten, terwijl je er ook meer praktische peuten hebt die meer advies geven. Misschien kan iemand hier die relatietherapie heeft gevolgd hier iets meer zinnigs over zeggen.

Ik doe zelf momenteel een training stressmanagement. Een van de trainers is psychologe. We krijgen heel veel praktische tips en casussen. Iedereen van de cursus vindt dat ze met sprongen vooruit zijn gegaan. Misschien bestaat zoiets ook voor relatietherapie. Ik heb zelf veel gehad aan het boek "Relationship Rescue" van dr. Phil.

Hoelang is je man al werkeloos? Ik kan me voorstellen dat zoiets een enorme druk op je huwelijk teweeg brengt. Mijn man zegt altijd in barre tijden: "we moeten samenwerken en niet tegen elkaar werken". Misschien heb je iets aan die gedachte. Waar gaan de meeste ruzies bij jullie over?

Als je twijfelt over de scheiding, zou ik de beslissing toch nog even uitstellen. Scheiden kan altijd nog.

Dropke

Dropke

01-12-2008 om 23:21

Suus

Hoe lang spelen die ruzies nu? Is het iets wat speelt vanaf dat je man werkloos is, of ben je eigenlijk al zeker dat je man nu op je gevoel speelt om je bij zich te kunnen houden ? Je zegt namelijk : Hoe lang gaat hij dit volhouden ? Is het iets wat al vaker gespeeld heeft ? En voel je je daarom zo zwak in je beslissing ?
Je hebt dus een zwak voor die lieve kant van hem. Want tuurlijk, die heeft hij ook. Is het voor jou genoeg om die alleen te zien als je zegt bij hem weg te willen ? Zoals je het beschrijft ben je al zo vaak over je grenzen heen gegaan, dat je hem steeds een nieuwe kans geeft. Je geeft daarbij je kinderen aan, als belangrijkste reden om te blijven. Vraag jezelf eens af of je dit nog tien jaar vol kunt houden? En hoe ? Gelukkig...volhouden...of ongelukkig ?! Waarschijnlijk valt jouw antwoord in de laatste twee. Dan moet je dus echt wat doen. Relatietherapie is al voorbij gekomen. Dit kun je voor je gevoel nog een keer proberen als je daar nog heil in ziet. Is dat niet het geval, trek dan je eigen plan en probeer je man daar bij te betrekken. Blijf praten, daar zul je in een scheiding profijt van hebben. Je kinderen laat je niet in de steek door te scheiden. Het wordt zwaar, dat weet je al. Toch denk ik inderdaad dat geestelijke rust je veel energie gaat geven. Maakt je vaak ook weer een betere ouder,

sterkte Dropke

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.