Baby Essentials: 10x items die je leven fijner maken
Relaties Relaties

Relaties

Ikke

Ikke

07-01-2009 om 13:46

Komt dit ooit nog goed?

Om een goed beeld te kunnen scheppen van mijn verhaal moet ik al bijna drie jaar terug gaan. Begin 2006 was ik net zwanger van onze dochter. We zaten middenin een verbouwing en ik voelde me op dat moment niet zo goed. De relatie met mijn man liep op dat moment ook niet soepel. We leefden langs elkaar heen en hadden weinig contact (ook niet lichamelijk). Ik april 2006 kwam ik erachter dat hij via internet een dame ontmoet had waarmee hij via chat en sms regelmatig contact had, ook sexueel getint contact. Ik was hier erg verdrietig over maar na een moeilijke periode in ons huwelijk zijn we er samen toch weer helemaal voor gegaan. Ik was me er van bewust dat onze relatie op dat moment ook niet goed liep. Man had naar een oplossing gezocht om zich beter te voelen, welliswaar niet zo’n slimme, maar we hebben samen besloten om voor ons huwelijk en onze kindjes te gaan en met elkaar in gesprek te gaan/blijven.

Tot zo ver eigenlijk nog niets aan de hand. Het ingewikkelde komt nu pas. Man en de dame in kwestie hebben vervolgens wel contact gehouden (met mijn medeweten overigens). Hoe ik daar ooit in mee heb kunnen gaan? Als ik alles vooraf geweten zou hebben, zou ik dat ook nooit gedaan hebben. Maar mijn man gaf aan dat hij, naast de foute dingen die gebeurd waren tussen hem en de dame, zo’n bijzondere vriendschap met haar had. Zoiets had hij nog nooit meegemaakt. Ze voelden elkaar zo goed aan. Ze hadden beiden heel veel spijt van alles wat er tussen hen gebeurd was, maar dat was een gevolg geweest van de moeilijke periode in beide huwelijken (dame in kwestie is ook getrouwd). In eerste instantie stond ik hier negatief tegenover, maar omdat mij verzekerd werd dat het echt alleen maar om een vriendschap zou gaan, ben ik uiteindelijk toch overstag gegaan. Misschien naïef.

Dit heeft een hele poos zo geduurd tot ik er halverwege 2007 achter kwam dat er toch weer sexueel getinte sms-jes heen en weer gestuurd werden. Ik ben heel erg boos geweest op mijn man en heb gezegd dat hij het contact met de dame moest beeïndigen als hij zijn huwelijk niet op het spel wilde zetten. In principe is toen het contact wel beëindigd, maar al gelijk weer met de compromis dat dame nog wel mocht laten weten hoe haar zwangerschap zou verlopen. Zij was namelijk inmiddels zwanger. Ook daar ben ik misschien zelf wel weer de fout in gegaan door daar mee in te stemmen, want daardoor bleef er toch een band bestaan en werd het contact weer niet definitief verbroken. In december 2007 is kind geboren en, hoewel er eigenlijk geen contact meer zou zijn, werd er vanaf die tijd toch weer zo nu en dan toch contact gezocht tussen man en dame. Ik moet eerlijk bekennen dat ik ook nooit kei-hard gezegd heb dat het nu over moest zijn.

In juni 2008 gingen wij op vakantie in de provincie waar dame woont. Ook hiervan denk ik achteraf hoe hebben we daar ooit voor kunnen kiezen..... Tijdens de vakantie heeft dame contact gezocht met mij via mijn man (hiervoor had ik haar een enkele keer via msn wel gesproken). Ik heb me toen over laten halen haar een keer te ontmoeten. Zij wilde mij haar kant van het verhaal uitleggen en mij vertellen hoe bijzonder de vriendschap met mijn man voor haar is. Ik heb dame toen ook ontmoet en ik moet eerlijk zeggen dat het een fijn en open gesprek was. Na deze vakantie is het contact tussen man en dame sterk toegenomen. In de loop van de tijd was ik me gaan afvragen of ik een vriendschap tegen mag/kan/wil werken die blijkbaar zo sterk is dat de twee personen waar het omgaat elkaar toch telkens weer op willen zoeken. Ik had zelf ook zo nu en dan via msn of sms contact met dame. Van beide kanten werd mij verzekerd dat er geen misbruik gemaakt zou worden van het vertrouwen dat ik ze gaf om de ‘zo bijzondere vriendschap’ te laten bestaan. In deze periode had ik ook af en toe via msn contact met dame.

Nu ben ik er onlangs dus achter gekomen dat het weer mis is gegaan. Er zijn weer dingen geschreven en gedaan die wat mij betreft niet kunnen als je getrouwd bent. Ik voel me zo verschrikkelijk bedrogen door zowel mijn man als dame. Beiden hebben ze diverse keren aangegeven dat ze het zo fijn vonden dat ik ze het vertrouwen gaf, dat ze er geen misbruik van zouden maken. Dat het wel heel stom van hen zou zijn als ze dat zouden doen, want daarmee zouden ze zelf hun bijzondere vriendschap op het spel zetten. En toch is het dus weer gebeurd…..

Ik weet het allemaal niet meer. Contact tussen dame en man is inmiddels wel definitief verbroken (als ik man tenminste mag geloven). Hij wil er alles aan doen om ons huwelijk te redden. Ik wil dat eigenlijk ook. Ik houd nog steeds van man. We hebben twee lieve kindjes. Daar wil ik wel voor vechten. Maar ik vind het zo moeilijk. Hoe kan ik hem nou ooit nog vertrouwen????

Ik weet eigenlijk niet precies waarom ik dit nou allemaal hier neerzet. Ik verwacht niet dat er iemand is die met de gouden tip komt waarmee alles in één klap weer goed komt. ’t Lucht in ieder geval wel op om het hele verhaal eens op te schrijven.

Sorry dat het zo’n lang verhaal is geworden, maar bedankt voor het luisterend oor (lezend oog).

Liefs,
Ikke


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Tinus_p

Tinus_p

07-01-2009 om 14:34

Concreet

Ikke:
"Van beide kanten werd mij verzekerd dat er geen misbruik gemaakt zou worden van het vertrouwen dat ik ze gaf om de ‘zo bijzondere vriendschap’ te laten bestaan. In deze periode had ik ook af en toe via msn contact met dame. Nu ben ik er onlangs dus achter gekomen dat het weer mis is gegaan. Er zijn weer dingen geschreven en gedaan die wat mij betreft niet kunnen als je getrouwd bent."
OK ff concreet: Wat hebben ze concreet gedaan (neuken?), en wat had jij van deze bijzondere vriendschap concreet verwacht?

Ikke

Ikke

07-01-2009 om 14:52

Concreet

Tinus_p

Concreet: man trekt zichzelf af, komt klaar, noemt naam van dame. Neemt dit hele tafereel op met zijn telefoon (alleen geluid) en verstuurt dit naar dame met de begleidende tekst 'omdat ik van je hou, jouw ..naam man...'.

Voor zover ik op de hoogte ben is nooit geneukd (maar ik ben nu zover dat ik daar geen 'geld op zou durven zetten'.

Mijn man is op sexueel gebied wat vrijer dan ik. Dat is een gegeven waar we ons alletwee van bewust zijn. Toen ik hem met bovenstaande confronteerde was zijn verklaring dat het 'alleen' om de spanning ging. Hij is het wel met mij eens dat dit wel te ver gaat en heeft er ook spijt van.

Ikke

Tinus_p

Tinus_p

07-01-2009 om 15:02

Ok, je man kan zich zo te zien niet zomaar verschuilen achter 'verkeerde verwachtingen' of 'een misverstand'.

Holiday

Holiday

07-01-2009 om 22:04

Discretie/geheimen

Wat een naar verhaal joh.

Met alle middelen die we maar tot onze beschikking hebben (sms, chat, mail) komt dit denk ik heel veel voor. Misschien een schrale troost. Je man heeft die spanning nodig. Hij wil niet met haar verder, toch? (gelukkig!! en zij ook niet met hem). Ze zijn blijkbaar niet uit op een echte relatie. Het stomme van jouw man vind ik dat hij dit niet zo discreet kan doen dat het zijn geheim blijft.

Nu weet jij alles en is hij eigenlijk daardoor gedwongen te stoppen om jullie huwelijk niet op het spel te zetten. Het zal hem moeite kosten, hou daar rekening mee. Van hem eisen te stoppen is 1 ding. Maar daarna weer vertrouwen krijgen in hem, een tevreden en gelukkige man naast je hebben, een rustig huwelijk...dat is een 2e. Hij zal moeten afkicken want die dame is zijn verslaving.

Ben je in staat om dan naast hem te blijven staan?

Holiday

Hm...

Alvast excuses als ik nog meer stook in een toch al wankel huwelijk...maar ik geloof er niets van dat er geen sex heeft plaats gevonden tussen die dame en jouw man. Zo´n aftrekscene per voicemail doe je volgens mij pas als er al veel geslachtelijke intimiteit is. Als je al zoiets zou doen dan... (dat het mij bespaard moge blijven!) Even andersom geredeneerd, als die twee al zolang zo happy en close met elkaar zijn, wat zou hen dan weerhouden hebben om inderdaad de meest intieme liefdesdaad te plegen?!
Sterkte, Onyx

Morgana Fata

Morgana Fata

08-01-2009 om 03:46

Wat denk je zelf?

En dat vraag ik niet om me er makkelijk van af te maken, maar wat denk je zelf?
Stel dat hij inderdaad alle contacten verbreekt, stel dat hij vanaf nu er alles aan doet om jullie relatie te verbeteren. (en jij ook uiteraard) Zie je het dan voor je? Over een jaar oid. Dat jullie samen gelukkig kunnen zijn? Ook al is hij vreemd gegaan? (Hoever dat dan maar gegaan is) Als hij het nou nooit meer zou doen, zou je hem dan kunnen vergeven?
Hij heeft je nogal belogen natuurlijk. Ook langere tijd. Aan de andere kant zie ik nog wel hoop voor jullie relatie. Ik zou in ieder geval relatietherapie willen. Om te kijken hoe het vertrouwen weer hersteld kan worden.

Even doorgaan op morgana fata...

... Zou je echt geloven (en dan bedoel ik ECHT geloven in ECHT vertrouwen) als jouw man zou zeggen dat hij het contact zou verbreken met die dame? Met zo`n voorgeschiedenis vrees ik van niet namelijk.
Van wie kwam het plan destijds om vlak bij haar vakantie te gaan vieren? Ik wed van jouw man.
Onyx

Inge

Inge

08-01-2009 om 14:04

Duurt heel lang

Hoi Ikke,
Ik heb een vergelijkbaar verhaal meegemaakt. Mijn man heeft meer dan 4 jaar geleden iemand ontmoet waarna er lange tijd een sexueel getint sms contact is geweest, zonder mijn meeweten. Nadat ik daar achter kwam zei hij dat het over was, maar het bleek niet over te zijn. Uiteindelijk is er iets meer gebeurd dan sms en telefoontjes (een ontmoeting met kus) en vlak daarna is het uitgekomen. Ik heb hem eruit gegooid, waarna hij smekend en huilend heeft gevraagd hem te vergeven. Ik heb hem teruggenomen en het contact met haar lijkt definitief te zijn verbroken. Ik zeg "lijkt" want het vertrouwen van mijn kant is nog zeer wankel. Ik vertrouw hem eigenlijk nog voor geen meter. Heb nog steeds de neiging hem te controleren. Ik vertel je dit om aan te geven dat je relatie wel verder kan gaan, maar dat het alleen kan goed komen als jij daar achter staat. Je moet zelf werken aan je vertrouwen, want weinig van wat hij zegt of doet kan je daarbij helpen. Dat vertrouwen moet langzaam aan weer terugkomen en het is heel moeilijk om dat af te wachten. Je verdriet dat je bedrogen bent geweest, moet eerst over gaan en daarna moet je wennen aan het nieuwe beeld dat je hebt van je man. Een beeld van iemand die zijn beste maatje kan bedriegen. Daarna moet het vetrouwen terugkomen.
Het kan goedkomen, hoop ik, want ik wacht daar ook nog op. Sterkte
INGE

Veel vragen

Misschien is het goed om jezelf verschillende vragen te stellen.Wat je wilt, wat je kunt, waarom je dat wilt. Kan me ook voorstellen dat je veel woede, verdriet en vragen richting je man en de dame in kwestie hebt.

Je zult antwoord op je vragen moeten vinden om verder te kunnen, dat zal niet makelijk worden.

Sterkte

Tirza G.

Tirza G.

08-01-2009 om 19:12

Delen

Jemig de pemig, Ikke. Ik kom net uit het draadje hierboven, waarin dames zitten die alles delen met hun man. Maar jij doet het nog extremer: jij deelt zelfs heel je man.
Lieve schat, begin eens met van jezelf te houden. Ik vind het prima als een man een bijzondere, diepe band voelt met een andere vrouw. Met zijn moeder bijvoorbeeld, of met zijn zus. Neeeee, dat is flauw. De crux ligt hem voor mij toch echt bij sexueel contact. Prima als hij zijn hele zieleleven met haar kan delen en met haar op een manier en niveau kan communiceren wat hij bij jou blijkbaar niet kan vinden: maar handjes thuis.
Hij manipuleert je. Het is jóuw schuld (zo lees ik het in je berichtjes, die vind ik doortrokken van schuldgevoel) dat hij veel vrijer is met sex en dat niet bij jou kwijt kan. Het is jóuw schuld dat dit doorgaat, immers: je ging op vakantie "bij haar", je ging met haar in gesprek, je vindt het toch goed dan??? EnN het is óók jouw schuld als zometeen je bloedjes van kinderen moeten lijden onder jouw starheid, jouw onbegrip, jouw egoisme. Nou, toedeledokie.
Trouwens: is mevrouw haar echtgenoot ook zo begripvol?

Tirza

johanna

johanna

08-01-2009 om 20:41

Totaal respectloos

"Er zijn weer dingen geschreven en gedaan die wat mij betreft niet kunnen als je getrouwd bent".

Wat jou betreft? Wat niemand betreft! Waarom zo verontschuldigend?
Ik moest echt effe met mn ogen knipperen toen ik las wat je man onder 'vriendschap' verstaat: zichzelf aftrekken, dat opnemen en bij het klaarkomen HAAR naam roepen en dan verzenden met de tekst dat ie van haar houdt????? En jou in de waan laten dat het om vriendschap gaat?
Sjezus, wat een schaamteloze brutaliteit....

Het feit dat hij en zij je langdurig hebben voorgelogen, afspraken meerdere keren niet nakomen, mentaal en sexueel vreemdgaan met elkaar en totaal respectloos met je omgaan onder de noemer van 'bijzondere vriendschap' zou voor mij geen enkele basis meer kunnen geven voor vertrouwen. Dat vertrouwen schenden kan 1 keer gebeuren en dan nog kost het tijd om dat te herstellen. Het stelselmatig bewust overschrijden van de grenzen van je partner is -weet ik- geen basis voor een huwelijk of een toekomst samen.

Ik zou -als je door wilt met hem en ik zou er nog eens goed over nadenken- er een hele goeie relatietherapie tegenaan gooien, want duidelijk zal moeten worden waarom je man het geen ene reet interesseert om met jou rekening te houden, en waarom jij je zo door hem in een hoek laat zetten en zn gedrag blijft accepteren.

Sorry dat ik een beetje bozig ben, maar ik zelf een keer flink in de maling genomen dus tis een beetje oud zeer. Ik heb toen ook tegen beter weten in mijn eigen grenzen stukje bij beetje overschreden om zijn gedrag te kunnen tolereren want onze liefde was zo bijzonder en hij hield nog zo veel van me.... Manipuleren was his middle name, en ik vermoed dat die van jou er ook wat van kan.

Heel veel sterkte!

Ehhh

Ik wil niet heel erg rot doen. Maar wat in mij opkwam toen ik het las was: van wie is eigenlijk dat kind dat ze kreeg, van háár man of jouw man? Wat vind haar man van deze vriendschap? Wat ik je uit eigen ervaring kan meegeven is dat geliefden die er voor gekozen hebben bij hun wederzijdse huwelijkspartners te blijven (om wat voor reden dan ook) vaak héél ver gaan om elkaar toch te mogen/kunnen blijven zien en contact te blijven houden. En uiteraard ook sexueel. Als ik een vrije sexuele geest heb en mijn dierbare vriend/in ook (en dat zal zo zijn als ze het lekker vindt om zulke opgenomen teksten te ontvangen) dan wil je ook echt uiting geven aan die sexuele vrijheid. Waarschijnlijk houden ze zich zelf voor de gek met het idee dat ze zulke goede vrienden zijn die, ook juist omdat hun partners nu eenmaal niet zo vrij zijn, gewoon met elkaar naar bed moeten kunnen gaan. We zijn alleen goede vrienden?? Bullshit. Ik heb ook goede vrienden die in een andere provincie wonen. Die stuur ik geen sexueel getinte smsjes. Die bel of mail ik één keer in de zoveel tijd en dan spreken we af om wat gezamelijks te gaan doen om bij te kletsen. En omdat je een druk gezinsleven hebt is dat helaas niet vaak. Het spijt me, het zal ongetwijfeld mijn gedeukte vertrouwen in de mensheid zijn, maar echt dit klinkt niet als zuivere koffie! Sterkte

Suzanne

Suzanne

09-01-2009 om 10:18

Zelfde gevoel hierbij

Wat Koreander zegt, dat gevoel heb ik er ook bij.. Waarom moest hij zo op de hoogte blijven van het verloop van haar zwangerschap, is hij soms de vader..? Heb ook heel sterk het gevoel dat er behoorlijk wat meer aan de hand is dan jij weet. Blijkbaar voelen ze zich erg tot elkaar aangetrokken, een speciale vriendschap kan, maar dit riekt naar gewoon vreemdgaan. Als het zo'n fijne, belangrijke vriendschap was, waren volgens mij de sexueel getinte sms'jes wel gestopt.
Ik hoop voor je dat ik ongelijk heb, maar als ik dit lees, gaan er bij mij heel veel alarmbelletjes rinkelen.

Polly Shearman

Polly Shearman

09-01-2009 om 13:24

Ikke een tip!

ga eens geheel vriendschappelijk bij haar man op bezoek, ga er voor de lol eens gewoon boven op zitten. En terwijl je dan je longen uit je lijf beweegt schreeuw zijn naam, neem het op en stuur het naar je man en zijn boezemvriendin... dan zullen we eens kijken of hun vriendschap hier tegen op bestand is....

Is hij nou helemaal besodemieterd!
straks is idd dat kind van hem... laat hem dan maar lopen hoor, wat een hufter!!
Kies voor jezelf, hou van jezelf!

groet, polly

Reactie

Allereerst bedankt voor jullie reacties. Hoewel ik dat eigenlijk best wel weet, is het fijn om te lezen (bevestigt te krijgen) dat deze hele situatie niet aan mij ligt. Doordat ik zo lang in deze ‘rare’ situatie heb gezeten ging ik wel aan mezelf twijfelen. Ben ik nou zo’n muts dat ik zo moeilijk doe over het voortbestaan van die vriendschap (en dat was op de momenten dat ik nog niet wist dat er toch weer ‘foute’ sms-jes heen en weer gestuurd werden). Ik weet nu (wist ik eigenlijk wel, maar nu weet ik het zeker) dat het niet aan mij ligt, en ook nooit heeft gelegen. Het is een beetje wrange manier, maar uiteindelijk dus wel goed voor mijn zelfvertrouwen. Ik weet nu weer zeker dat ik op mijn intuïtie kan vertrouwen.

Holiday: “Misschien een schrale troost. Je man heeft die spanning nodig. Hij wil niet met haar verder, toch? (gelukkig!! en zij ook niet met hem). Ze zijn blijkbaar niet uit op een echte relatie. Het stomme van jouw man vind ik dat hij dit niet zo discreet kan doen dat het zijn geheim blijft.”
Man wil inderdaad niet verder met dame in kwestie. Hij houdt van mij en wil graag met mij, en onze kindjes, verder. Maar ik zou het toch wel vreemd vinden als hij, zonder dat ik daar ook maar iets van af zou weten, een dame ‘erbij zou hebben’ puur voor zijn sexuele behoeftes. Eigenlijk vind ik dat soort geheimen niet kunnen in een huwelijk. Vooral omdat er een band is ontstaan tussen dame en man. Naast de sexuele contacten was er ook een vriendschappelijke band. Persoonlijk vind ik die combinatie niet kunnen.

Morgana Fata: “Stel dat hij inderdaad alle contacten verbreekt, stel dat hij vanaf nu er alles aan doet om jullie relatie te verbeteren. (en jij ook uiteraard) Zie je het dan voor je? Over een jaar oid. Dat jullie samen gelukkig kunnen zijn? Ook al is hij vreemd gegaan? (Hoever dat dan maar gegaan is) Als hij het nou nooit meer zou doen, zou je hem dan kunnen vergeven? Hij heeft je nogal belogen natuurlijk. Ook langere tijd. Aan de andere kant zie ik nog wel hoop voor jullie relatie. Ik zou in ieder geval relatietherapie willen. Om te kijken hoe het vertrouwen weer hersteld kan worden.”

Ik kan man wel vergeven. Wil ook echt weer gelukkig worden met hem. En ik voel ook dat het kan. Ik zie op dit moment alleen nog niet heel erg in hoe ik het hem weer voor 100% kan vertrouwen. Heb nog steeds wel heel erg de neiging om hem te controleren.

Tirza G: “De crux ligt hem voor mij toch echt bij sexueel contact. Prima als hij zijn hele zieleleven met haar kan delen en met haar op een manier en niveau kan communiceren wat hij bij jou blijkbaar niet kan vinden: maar handjes thuis.”

Dat is nog een aspect wat ik moeilijk vind. Ik ben zelf nogal nuchter en herken weinig in zielsvriendschappen. Hartstikke leuk als je het heel goed met iemand kan vinden, maar ik ben er van overtuigd dat er op deze wereld meer mensen rondlopen waar je het goed mee zou kunnen vinden (als je ze toevallig tegenkomt) en waar je een ‘klik’ mee kunt hebben. Man is ook een vrij nuchter type. Dame in kwestie is spiritueler en dacht in man haar zielsvriend gevonden te hebben. Man zelf zag het niet zo, maar vond het wel bijzonder dat het zo goed klikte.

Ik ben blij met alle reacties. Heb er zeker wat aan gehad om de mening van buitenstaanders te horen. Ik denk dat het toch nog wel goed gaat komen tussen man en mij. ’t Zal tijd kosten, maar ik geloof erin dat we er wel weer komen.

Ikke

Zit niet goed op te letten

Daar gaat m'n tijdelijke nick. Zit niet goed op te letten. Maar Kruimel en Ikke zijn dus dezelfde.

Inge

Wat erg dat het jou ook is overkomen. Mag ik vragen hoe lang het nu geleden is dat jou man het contact heeft verbroken met dame in kwestie? En zijn jullie in relatietherapie gegaan?

Ik begrijp volgens mij zo goed wat je bedoelt. Het heeft (veel) tijd nodig om weer vertrouwen te krijgen in iemand als het zo beschaamd is. Terwijl ik aan de andere kant het liefste zou willen dat alles vanaf morgen weer gewoon normaal is. Dat we weer ‘gewoon’ gelukkig zijn.

In ieder geval bedankt voor je reactie en jij ook heel veel sterkte.

Ikke / Kruimel

Tirza G.

Tirza G.

09-01-2009 om 22:58

Ikke - zielsverwantschap

Nou Ikke, dan kunnen we elkaar een handje geven; ik heb er ook niet zo bar veel mee, met die zielsverwantschap. Ik denk er hetzelfde over als jij, als ik het zo lees. Maar: ik heb in de loop der jaren ook geleerd dat omdat ik iets denk/vind/voel, dat nog niet wil zeggen dat dat voor iederéén geldt. Misschien is jouw man wel een spirituele zwever, weetikveel, dat-ie dat toch een beetje buiten de deur zoekt, zoiets.

Ik wilde de optie openhouden, zeg maar. Maar dan wel zonder handjes Ik geloof best dat je zwaar kunt bomen met iemand die níet je partner is, maar zo komt het (verhaal wat jij vertelt) op mij helemaal niet over. Dat is gewoon sexuele aantrekkingskracht met een vaag sausje. Deze mevrouw wil je man gewoon hebben en die is daar te ver in mee gegaan. En dat-ie getrouwd is, is wel lekker comfortabel.

Overigens: weet háár man er ook van?

Tirza

Hannes

Hannes

10-01-2009 om 01:53

Zielsvriendschap

Ik kan me wel iets voorstellen bij het begrip 'zielsvriendschap' maar de mate van verbondenheid die je voelt ontslaat je nog niet van de verantwoordelijkheid in (al) je relaties. Een bijzondere band is geen excuus om alles uit je handen te laten vallen en dan te roepen dat het door de 'zielsvriendschap' komt. Voor mij zijn dat twee verschillende dingen.
Groet, Hannes

Holiday

Holiday

10-01-2009 om 07:08

Nee ikke je hebt gelijk hoor

Hoi Ikke,
Nee begrijp me goed, ik vind het ook niet kunnen hoor, zo'n relatie naast je huwelijk. Ik bedoel te zeggen dat jouw man misschien niet zo makkelijk meer zonder kan nu hij dit ervaren heeft. Dat hij dus zeker zijn huwelijk niet kwijt wil en dat dat ook helemaal niet zijn intentie was, maar dit spannende kontakt opgeven zal ook lastig voor hem zijn. Gezien dat hij nu al vaker weer in haar tentakels terecht is gekomen.

Daarmee wil ik dus vragen, ben jij in staat om hem daar werkelijk van af te helpen. Dat lijkt me namelijk zo moeilijk.

Misschien kan forumbeheer je nick even herstellen?

Holiday

De vraag waarmee je begint

Ikke,

Je begon met de vraag of dit ooit nog goed zal komen, ik denk dat je deze vraag aan jezelf moet stellen. Alle reactie's hier zeggen denk ik wel iets waar je wat aan hebt. Wat ik me afvraag over de dame: zij had de gedachte dat er een zielsvriendschap was, waardoor werd deze gedachte dan gevoed? Anders was ze toch wel van deze gedachte afgestapt. Ik zou relatietherapie willen, maar dat werkt alleen als alles gezegd word en als ik je verhaal zo lees, dan klopt er iets niet. Je man eindigd zijn verhaal wat hij opneemt met de tekst omdat ik van je hou, wat heeft dat met spanning te maken?

Je zult alle antwoorden boven tafel moeten krijgen.

johanna

johanna

10-01-2009 om 11:06

Goedkomen? hoe dan?

beste kruimel/ikke

Je bent door onze reakties bevestigd in het feit dat je intuitie het bij het juiste eind had. En dat het inderdaad niet normaal is wat je man doet met die andere vrouw. Vervolgens zeg je dat het wel weer goed gaat komen, maar mijn vraag is: hoe dan? Want ik lees tussen de regels bij jou eigenlijk dat je je man heel graag weer wilt vertrouwen en dat je het hem vergeeft en gewoon weer op de oude voet doorgaan. Ik wil niet cynisch zijn, maar hoevaak wil je je aan deze steen blijven stoten? Waarom zou je man zich nu wel aan zijn beloftes houden als hij dat in de afgelopen 2 jaar ook al meerdere malen heeft gezegd en niet gedaan?

Hebben jullie hier al eens serieus over gepraat? Of doen jullie gewoon alsof er niets gebeurt is? Ik hoop echt dat je beter voor je zelf leert opkomen want ik denk toch echt dat je gebrek aan zelfvertrouwen en onzekerheid en twijfel over het gedrag van je man dit ook in stand heeft gehouden en zal blijven houden. HIj weet dat hij met die andere vrouw kan vreemdgaan want jij zet hem toch niet op straat maar vergeeft hem weer en wil gewoon bij hem blijven.

Open je ogen kruimel, je man heeft een jarenlange buitenechtelijke relatie. HIj gaat vreemd. Doet het met een ander. Hij is je ontrouw. En ik lees bij jou alleen maar verwarring maar als snel vergeving en hoop op vertrouwen. Wordt het niet eens tijd dat je heel erg boos wordt op je man? Hem aan zn haren naar een therapeut sleuren?

Als je zijn vreemdgaan accepteert en mee kan leven, dan prima.
Maar als JIJ er ongelukkig van wordt zul je toch echt meer uit de kast moeten trekken en beter voor je zelf moeten opkomen om de situatie te veranderen dan klakkeloos al zijn bullshitpraatjes over zielsverwantschap (heb je daar ook niet maanden geleden al een draadje over gestart en werd toen ook al gerept over vreemdgaan?) maar te slikken omwille van de lieve vrede. Want ik kan je op een briefje geven: jou man is nooit gestopt met deze vrouw, en zal nu dus ook niet stoppen met deze vrouw.

Vraag

Kruimel-Ikke, kan je mij uitleggen waarom je uberhaupt nog bij deze man blijft? Ik begrijp dat namelijk echt niet...
Onyx

ellie

ellie

10-01-2009 om 12:02

Komt niet goed

Ikke, ik denk dat je je kop in het zand steekt. Je wilt terug wta je vroeger had met je man (of dacht te hebben). Van die man houd je.\Maar die man bestaat niet (meer). Face it!

Hoe kan hij tegelijkertijd zeggen dat hij een speciale vriendschappelijk band met die vrouw heeft en dat de sex alleen maar om de opwinding gaat. Die opwinding hangt m.i. wel degelijk samen met zijn gevoelens voor die vrouw. Sorry, maar het lijkt erop dat hij met haar veel meer heeft dan met jou...
Misschien wil hij zijn gezin niet kwijt (of misschien wil alleen zij haar gezin niet kwijt?). Maar ik zou eigenlijk (eerst op mijn eigen houtje) gaan uitzoeken hoen ik zonder hem verder zou gaan emt mijn leven en er dan een punt achter zetten. tegen die tijd zou ik trouwens ook eens met de man van mevrouw gaan praten (kan idnerdaad best zijn dat hij van niets weet - mannen hebben minder de neiging dit soort praktijken 'toe te staan'

Inge

Inge

11-01-2009 om 13:46

Ikke/kruimel

Hoi,

De relatie tussen mijn man en die dame is nu sinds ongeveer april vorig jaar verbroken. In eerste instantie was ik woedend toen het uitkwam. Ik had gelijk wel het gevoel dat het wel weer goed zou komen. Dat heb ik hem echter niet meteen verteld. Ik wilde dat hij goed zou voelen wat hij op het spel heeft gezet en dat de kans groot was dat ik hem zou verlaten. Ik denk dat dat hem de ogen wel geopend heeft. Hij zegt nu ook vaak dat hij weet dat hij eerlijk moet zijn, want anders..... In het begin ging het heel goed tussen ons. We praatten veel en waren opeens weer helemaal verliefd. Nu is alles weer een beetje normaal en dat maakt het ook weer moeilijk voor mij. Want alles is toch anders. Hij is niet degene gebleken die ik dacht dat hij was. Ik dacht hem door en door te kennen en nu blijkt dat dat niet het geval was. Hij heeft bijna 4 jaar een sms relatie verborgen weten te houden.
Het feit dat jou man toch wel eerder open kaart heeft proberen te spelen met jou, vind ik een goed teken. Ik dednk dat er niet veel meer is dan dat hij je vertelt heeft. Maar hij ging wel steeds een stapje verder, lijkt het. Wees daarom bijzonder waakzaam dat het nu wel over is. Eis van hem een onderzoek in zichzelf hoe dit zover heeft kunnen komen.
Wij zijn niet in relatietherapie. Ik denk daar nog wel over. Maar we proberen het nog samen te redden.
Gr. INGE

Polo

Polo

12-01-2009 om 11:39

Ik niet

Al een paar dagen lees ik hier de mening van 'de meerderheid', met een groeiend gevoel dat er wel 's een tegengeluid mag komen. Bij deze dus.

Ikke, naar mijn idee is het helemaal niet raar dat je betn meegegaan in het verlangen van je man om contact te houden met de dame in kwestie. Niet fout ook; je hebt je man ruimte gegeven en aangegeven dat hij én zijn verlangens je na aan het hart liggen.
Het verbaast mij verder om iemand hier te zien schrijven dat het prima is als je partner diepgaande gesprekken met een ander heeft en zijn ziel en zaligheid deelt met een ander, mits hij maar zijn 'handjes thuishoudt'. Wát?? is seks dus de basis van een huwelijk en moet dat exclusief blijven, terwijl het geen probleem is om diepgaande niet-fysieke intimiteit te delen met een ander?

Met twee uitgangspunten van deze gedachtengang ben ik het niet (meer) eens. Ten eerste: dat ontrouw alleen seksueel kan zijn (volgens mij is emotionele intimiteit de onlosmakelijke andere zijde van de medaille en net zo'n onvervreemdbaar deel van een huwelijksrelatie als seks). T
en tweede ben ik het er niet meer mee eens dat seks of emotioneel delen met een ander dan de huwelijkspartner 'fout' is en betekent dat je dús niet meer van je huwelijkspartner houdt (langzaamaan geloof ik dat je met veel mensen een intieme relatie - fysiek of emotioneel - kunt hebben; dat zo'n relatie met elke vriend, vriendin of partner anders is; en dat die relaties daardoor complementair kunnen zijn en elkaar niet hoeven uit te sluiten.)

Als hier al fouten gemaakt zijn - en die zíjn er, want Ikke voelt zich gekwetst en bedrogen - dan liggen die op het vlak van vertrouwen. Ikke, ik zou je dan ook willen aanraden om je minder te concentreren op wat er níet mag en meer op wat er wél is. Tussen jou en je man. Wat er tussen jullie is, heeft hij met niemand anders, dat is uniek. Een dame kan jou nooit vervangen, hooguit iets anders bieden. Hebben jullie je band voldoende onderhouden, zijn er dingen die jullie kunnen doen om meer diepgang en openheid te krijgen? Werk daaraan. En wat voegt de dame voor hem toe? Durft hij daar eerlijk over te zijn?

Afgrenzen van je huwelijk kan tijdelijk heel noodzakelijk zijn om te zorgen dat jullie beiden je concentreren op dat huwelijk. Een relatie met een ander (en die heeft hij) biedt een plaats om te vluchten voor wat je in je huwelijk moeilijk vindt. Grendel de weg naar de vluchtplaats af en de noodzaak om de moeilijkheden aan te pakken neemt toe. Maar als de moeilijkheden zijn aangepakt en jullie basis is gegroeid: doe die slagbomen open en vertrouw elkaar weer. Maak afspraken, sámen, over wat je wel en niet wilt in plaats van eenzijdig de ander dingen te verbieden. Openheid en vertrouwen gedijen niet best in een relatie waarin één van beide partners de cipier van de ander is geworden.

Ingrid

Ingrid

12-01-2009 om 12:52

Vind ik ook!

Wat Polo zegt, daar kan ik me goed in vinden. Je kunt als man en vrouw dus vanalles samen doen, naar de film uit eten, vriendschap, maar zodra je met elkaar gaat vrijen dan is dat taboe of het einde van je relatie. ik ben ook van mening dat je best van meerdere mensen tegelijk kunt houden en ook lichamelijk iets met elkaar kan delen en genieten van elkaars lichaam. Maar ik ben waarschijnlijk één van de weinigen.

Polo

Net als jij lees ik hier al een paar dagen mee.
In tegenstelling tot jou heb ik wel 2 korte reactie's geplaatst.

De meerderheid hier vind het contact wat seksueel getint was fout. Zeg niet dat ik goedkeur dat zoiets gebeurd. Maar ik denk dat de man en de dame in kwestie een hele sterke emotionele band hebben. Dat dat echt wat meer is als voor de spanning. Volgens mij houdt hij gewoon van zijn vrouw en de dame.

Wat jij zegt Polo, durft je hij eerlijk te zijn over wat deze vrouw hem gaf?

En wat betekende de dame voor je huwelijk tot dit boven water kwam? Je zegt zelf dat je een open en fijn gesprek met haar gehad hebt. Denk je dat ze dit opzettelijk heeft gedaan omdat ze jouw man wil hebben?

Denk ook dat als je elkaar dingen gaat verbieden dat er dan weinig van het huwelijk over blijft, waar is het vertrouwen wat er dan komt op gebouwd? Als ik het goed gelezen heb heeft de man veel spijt over op welke manier dit gebeurt is, dat geeft je macht over je man, maar is dat wel wat je moet willen? Dan zal hij zeker niet de man zijn van wie je houdt.

De waarheid Ikke, de waarheid betekend denk ik heel veel en zal heel veel duidelijkheid geven. Maar kunnen jullie dat samen?

Winona Ryder

Winona Ryder

12-01-2009 om 15:14

Ingrid

" ik ben ook van mening dat je best van meerdere mensen tegelijk kunt houden en ook lichamelijk iets met elkaar kan delen en genieten van elkaars lichaam. Maar ik ben waarschijnlijk één van de weinigen."

Je bent niet de enige, maar zulke dingen werken in de praktijk alleen als beide patijen in die relatie daar achter staan. Vind ik dan, en merk ik in mijn omgeving en uit eigen ervaring.
Want leef jij zoals je in je bericht schrijft, en zo ja, weet je patner dat?

Van meerdere mensen houden

Ik geloof ook best dat je van meerdere mensen kunt houden, maar daar gaat het helemaal niet over in dit draadje. Het gaat over een man met mooie praatjes, die iedere keer opnieuw over de grenzen van zijn partner heen dendert. Een man die gouden bergen belooft en vervolgens de kluit belazerd, liegt en bedriegt. Dit alles heeft niets en echt helemaal niets met liefde en houden van te maken, maar met geilheid en opportunisme.
En of dit nog goed gaat komen weet ik niet, maar of je zo'n man nog moet willen?
J.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.