Relaties Relaties

Relaties

Kinderverdriet

Kinderverdriet,

Mijn jongens zijn al negen jaar aan het vechten, aan het vechten voor geluk.

Iedere keer als ze denken dat het beter gaat, maakt hun vader die droom weer stuk

Mijn jongens, ze zijn toch geen knuppel om mij mee te slaan,

Ik zou zo graag willen dat ze omringt met liefde zonder pijn in het leven konden staan.

Mijn jongens, hun op de wereld zetten is het mooiste uit mijn leven,

Ik zou ze zo graag die rust en veiligheid willen geven.

Mijn jongens, warmte en liefde en veiligheid kan ik ze bieden , maar die rust.

Ik zie de onrust in de oogjes als een van de jongens mij kust.

Mijn jongens, kiezen nu zelf voor die rust.

Die rust die ik ze niet kon geven, omdat ik de wet moest na leven.

Mijn jongens, ze google en zoeken naar hulp ,machteloos voel je je als moeder dan.

Kinderrechten ik snap er soms zelf al helemaal niks van.

Mijn jongens, ik ben zo trots op ze, ze vechten maar door.

Maar ze moeten kind kunnen zijn, en genieten dit moet echt stoppen hoor.

Mijn jongens, ik zie ze stralen als ik zeg dat ik achter ze sta bij welke keuze er ook word gemaakt,

Als ze dan zeggen mama je bent altijd zo lief voor ons , is dat wat me heel erg raakt.

Mijn jongens, waarom veroorzaakt hun vader zo veel onrust en verdriet,

Is het nou echt zo dat hij dat niet ziet.

Mijn jongens, ze zijn mijn lust en mijn leven.

En al word het, het laatste wat ik doe, ik zal ze beschermen de rest van mijn leven.

Wat een toestand.

De raad van kinderbescherming daar heb ik mijn twijfels bij .zie mijn verslag wat kan ik doen als de jongens niet meer naar hun vader willen rubriek verlies en verdriet ik mijn man en de kinderen gaan door een hel n dit alles omdat de vader van de jongens na 9 jaar de kinderen bij hem wil hebben .

terwijl ij negen jaar niet naar ze omgekeken heeft dan vecht je de alimentatie aan die hij ook al negen jaar niet betaald heeft en dan word ik in eens afgeschilderd als slechte moeder en de raad laat zich gebruiken om mij te slaan.

ONGELOOFLIJK.

Maar ik zal vechten om mijn kinderen te beschermen al word het mijn dood .

e kinderen geven zelf aan dat e niet willen ze zijn 12 2n 13 jaar.

PFFFFFFFFFFFF echt een hel op aarde

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Lotje

Ik lees je bericht en de tranen stromen me over de wangen. In de bovenste draad (vreselijk dilemma, raad voor de kinderbescherming) lees je delen van mijn verhaal. Helaas heb ik op dit moment geen tijd voor een uitgebeirde reactie, maar weet dat negen jaar wel heel lang is voor een wijziging verblijfplaats, een jaar is de grens. Daarnaast: de kinderen zijn 'groot'. Zij mogen zeggen wat ze ervan vinden en al wordt het toegewezen, als zij niet willen kun je ze neit dwingen. Ik hou het al jaren vol op deze manier, alleen zijn mijn kinderen klein. Mijn strijd zou al lang gestaakt zijn als mijn kinderen ook zo groot waren. Hou vol.

Lotje09

Lotje09

11-06-2009 om 19:21 Topicstarter

Lieve emine

Jij reageert op mijn bericht en ik op de jouwe op het zelfde moment dit kan geen toeval zijn.
Ik moest ook een traantje weg pinken bij jou verhaal.
ook jij heel veel sterkte en hou vol.
weet je staat nooit alleen .

Liefs Lotje

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.