Relaties Relaties

Relaties

Rammetje

Rammetje

16-06-2009 om 11:02

Lar of ldr [ik woon in BE, hij in NL]

Ik denk dat er op dit forum meerdere mensen zitten met een langeafstandsrelatie (LAR) of long distance relation (LDR).
Ik zit in deze situatie, nu zo bijna twee jaar volop. Sinds vorig jaar ben ik gescheiden en woon ik de ene week allen, de andere week wonen mijn kinderen bij mij.
Mijn vriend woont 360 km verder, in Nederland. We proberen elkaar om de veertien dagen te zien. De ene keer ga ik naar ginder, de andere keer komt hij naar hier in België. Dat gaat goed, het geeft ons ook tijd om ons eigen plekje te vinden. Ik vind het ook wel fijn om alleen te zijn af en toe, want in mijn huwelijk voelde ik me vaak verstikt en snakte ik ernaar af en toe alleen te zijn. We kunnen het goed vinden met elkaars kinderen. De eerste tien jaar zal deze situatie wellicht niet veranderen, want mijn jongste is nog maar twaalf.
Het moeilijkste vind ik dat je niet zomaar elkaar kan spreken als je het moeilijk hebt, of als je net iets heel leuks hebt meegemaakt, of even overleggen rond een probleempje met de kinderen. Bellen doen we wel vaak, en mailen, maar dat is toch anders. We spreken wel allebei Nederlands, maar toch ook weer niet Zeker aan de telefoon of in mails "begrijpen" we elkaar niet altijd even goed.
Ik zou het wel fijn vinden om gelijkaardige verhalen te horen, om herkenning te vinden, of om ideeën op te doen.

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Rammetje

Rammetje

18-06-2009 om 13:18

Ik in be, hij in nl - niemand?

Misschien was de titel van mijn discussie te onduidelijk?
Hoe dan ook, hoop ik toch op reacties van andere mannen of vrouwen die in een gelijkaardige situatie zitten.
Ik wacht nog even af.

Ja hoor

Heb ruim ervaring met langeafstands-relaties. Toen ik mijn man leerde kennen woonde ik in NL, hij in Duitsland, 500 km uit elkaar. We hebben bijna een jaar dagelijks getelefoneerd urenlang (was toen nog bloedduur) en geprobeerd om elk weekend naar elkaar toe te gaan. Na een jaar hadden we er genoeg van en ben in naar zijn stad verhuisd, weg van werk, familie, woning en vrienden.

Nu, 13 jaar later bleek het toch een beetje overhaast te zijn. De afstand heeft ons te snel doen besluiten samen te gaan wonen. We kenden elkaar niet goed genoeg en nu zijn we uit elkaar.

En wat doet deze muts? Wordt verliefd op iemand die 400 kilometer van mij verwijderd is. Ik heb kinderen, hij heeft een dochter en we kunnen ook niet elk weekend bij elkaar zijn.

We bellen een paar keer per dag op het werk, smsen en 's avonds bellen, chatten en cammen we gemiddeld 2,5 uur.

Voorlopig moeten we hiermee genoegen nemen. Hoe lang ik dat volhou weet ik niet want ik mis hem enorm

O ja, wij hebben ook niet dezelfde moedertaal maar we begrijpen elkaar best wel. En als niet, ligt het niet aan de taal

Dus ja, ik zit in dezelde situatie. Maar leve internet!

Liefs
Fély

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.