Relaties Relaties

Relaties

Eerste hulp bij ludduvuddu

Na mijn scheiding vlogen de mannen op me af als vliegen op stroop, uit alle hoeken en gaten. Leuk voor een tijdje maar ik kon er niets mee. En toen was HIJ er. We zijn 7 maanden vreselijk verliefd geweest. We hadden elkaar gevonden. Nadeel alleen was dat hij 400 km van mij vandaan woont. We zagen elkaar elke 2 weken een weekend i.v.m. wederzijdse kinderen. Elke dag bellen en webcammen.

Afgelopen nacht is het tot een abrupt einde gekomen. Definitief en onomkeerbaar. En dat doet pijn! Zit nu op kantoor met behuilde ogen. Het snerpt zo. Zal nog wel even duren want ik ben stapeldol op hem. Het hoe en waarom het afgelopen is laat ik even in het midden. Hoe kom ik de komende week door? Huilen, afleiding zoeken, praten, voelen, wegstoppen? Of alles.

Er is geen handleiding maar hoor graag hoe jullie de snijdende pijnlijke periode zijn doorgerold. Ben niet depressief gelukkig en kan de dingen (meestal) zien zoals ze zijn. Maar ik mis hem zo, en onze liefde!

Hoop dat ik over een tijdje kan schrijven hoe de pijn minder is geworden.

Liefs,
Fély


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Tinus_p

Tinus_p

02-09-2009 om 13:53

Voelen

En keihard muziek luisteren.

pat

pat

02-09-2009 om 13:54

Sterkte

zoals je hierboven kan zien ben ik al met ldvd aan't worstelen nog voor er iets begonnen is...vreselijk moeilijk,maar bij jou is het natuurlijk in een totaal andere achtergrond..!
veel sterkte in ieder geval, een verre afstand lijkt mij ook wel moeilijk

Fély

Fély

02-09-2009 om 13:55 Topicstarter

Goeie

Als ik een stereoinstallatie had tenminste, maar in de auto zal het ook wel gaan.

Even voor de goede orde voor eventuele moraalridders (zoals ik): we waren allebei single. Correctie: we zijn nu allebei weer single.

F

Inderdaad

gewoon heel hard huilen, verdriet hebben en niet wegstoppen. Jammer, het klinkt echt alsof je het geluk gevonden had. Ik hoop dat je in elk geval kan begrijpen waarom de relatie ten einde is. Dat scheelt misschien een beetje.

Sterkte,

groetjes van Purk

Fély

Fély

02-09-2009 om 14:06 Topicstarter

Purk, ja en nee

Begrijp het en toch weer niet. Dat maakt het er niet makkelijker op. Hij wil niet meer, kan niet meer en wil ab-so-luut geen contact meer. Er is niets ergs gebeurd in mijn ogen, in zijn ogen wel. Heb hem geprobeerd hem te overtuigen van mijn visie, maar hij wil niet meer, kan niet meer etc.

We waren ervan overtuigd dat we elkaar echt hadden gevonden, alleen was zijn angst mij te verliezen heel, heel erg groot. Ik heb hem alijd alles verteld wat ik in de tussentijd deed, met vriendinnen maar ook mannelijke kennissen of collega's. Hij zag overal gevaar. Ik kreeg nog steeds veel smsen en mails van geinteresseerden maar die heb ik hem allemaal laten lezen. Heb iedereen duidelijk gemaakt dat ik bezet was. Maar wilde niet in een gevangenis leven. Ben 43, heb al een wild leven achter de rug en echt wel uitgeraasd, maar uit eten gaan of wat drinken, zeker met dit zomers weer deed ik graag. En altijd smste hij dan regelmatig en soms ik terug maar niet altijd, vind ik onbeleefd als je in gezelschap bent.

Nu ben ik maandag met een kennis uit eten geweest die ik al jaren ken. Heb het hem (bij uitzondering) niet verteld. En daar is hij achter gekomen. Kan hij alleen hebben uitgevogeld door mijn emails te checken. Ik had het hem moeten vertellen. Mijn fout, maar ik krijg geen kans meer om het uit te leggen. Boem pats, auw, pijn.
Hij is te zeer gekwetst. Ja, en ik weet dat dit niet gezond was, maar daarom had ik dit draadje niet gestart. Wil gewoon tips om de tijd door te komen totdat ik voel dat het beter zo is. Begrijpt iemand het nog?

Wel heeeeel fijn dat jullie reageren.

Fély

Prulletje

Prulletje

02-09-2009 om 17:14

Komt goed?

Ik heb eigenlijk ook het idee dat het wel weer goed zal komen. Die afstand is een ramp natuurlijk. Je kunt niet even langsrijden en elkaar goed in de ogen te kijken. Maar ik zou het toch proberen!

Prulletje

pat

pat

02-09-2009 om 17:20

Zou dat

ik denk dat als haar ex echt wil breken, dat hij dat ook echt wil,
hij voelt er zich duidelijk niet goed mee dat zij een type is welke nog graag sociale contacten heeft, hij is blijkbaar iemand welke zich beter en zekerder voelt met een vrouw welke zich enkel met hem wil ontspannen ed,hij voelt zich blijkbaar constant te onzeker, fijn is dat niet...lijkt mij...

Tirza G.

Tirza G.

02-09-2009 om 17:23

Nou fely

Zoals jouw verhaal klinkt, zou ik blij zijn dat ik van hem af was. Het was niet jóuw fout dat je hem niets verteld had van maandag, het was zíjn fout dat hij je zo controleert. Het is niet de angst je te verliezen, het is de angst controle kwijt te raken.

Goed. Dat doet niets af aan je verdriet. Draai sentimentele muziek, galm mee en eet veeeeeel chocola.
O, en bel een vriendin en maak hem verbaal af. Helpt ook.

Tirza

Snif

Snif

02-09-2009 om 19:50

Tijdslimiet

Vervelend dat iets zomaar ineens wordt afgekapt. Dat is mij ook twee keer overgekomen en de stilte maakt het alleen maar ondragelijker, pijnlijker en onverklaarbaar. Alsof je in het luchtledige gilt.
Wat ik heb gedaan is mezelf de tijd gegeven om te rouwen. Ik heb me op gesloten met romantische films, veel zakdoekjes (eten deed ik toch niet) en gaf mezelf een week om te rouwen dat het over was daarna moest ik vanmezelf weer stukje bij beetje leuke dingen gaan doen.
Okee dat valt niet mee maar ergens moet je weer de switch maken om wat van je leven te maken. Maar voor even mag je van jezelf rouwen om wat is geweest en afscheid nemen van een tijd die (misschien) niet meer terugkomt.
Heel veel sterkte!

Kiki

Kiki

02-09-2009 om 20:33

Ik ben het helemaal eens met tirza

Hij leest jouw prive-mail! en je zit het jezelf kwalijk te nemen.

Wordt wakker, jaloezie is een vreselijke eigenschap. Iemand die op zo'n manier jaloers is kan je beter maar snel lozen.
Het is vergif voor je relatie, het verpest alles wat mooi kan zijn.

Ik durf hier mijn hand voor in het vuur te steken dat meneer jou een week lang laat huilen, dan gracieus misschien de telefoon opneemt of jou belt, bij gods gratie vergeeft, maar dat je hem erg gekwetst hebt.

En dan is het aan jou wat je dan doet, bewaak je je grenzen goed en zorg je ervoor dat het duidelijk is dat prive-mail niet gelezen wordt of ga je dan huilend van dankbaarheid al je sociale contacten in de koelkast zetten. Hij manipuleert je gewoon, hij laat je een week huilen en dan neemt hij contact op.

En sorry voor de wat felle reactie, maar ik word heel giftig van jaloerse mensen die hun partners op deze manier manipuleren

Dirkje

Dirkje

02-09-2009 om 21:27

Fely

Allereest is het natuurlijk gewoon beroerd wanneer dit gebeurt. Je maakt een rouwproces door wanneer je toekomst ineens zo anders is dan je gehoopt en verwacht had.

Maar aan de andere kant halen de voorgaande spreeksters me de woorden uit de mond. Iemand die zo jaloers is, dat hij jou niet vertrouwt, dat hij het nodig heeft om je mails en sms-en te lezen, die zo flipt als er eens iets gebeurt zonder zijn medeweten, lijkt me niet een partner om verder mee te kunnen. Hoe lief hij in het dagelijks leven ook zal zijn, ik zou mijn leven niet kunnen delen met iemand die me wantrouwt. Jij hoeft je niet te verontschuldigen omdat je eens iets vergeten bent, hij zit fout omdat hij weigert je te vertrouwen en omdat hij je controleert.
Sterkte,
Dirkje

Jojo

Jojo

02-09-2009 om 21:52

Helemaal eens

met voorgaande spreeksters. Dit klinkt als ziekelijke jaloezie en dat lijkt me een verschrikkelijke basis voor een relatie.
Flink uithuilen en opnieuw beginnen! Maar niet met deze man.

Prulletje

Prulletje

02-09-2009 om 22:17

Jaloezie

Ik weet het niet hoor. Ik zou ook jaloers zijn op iedereen die WEL in de buurt is van mijn geliefde. Op iedereen die MEER tijd kan doorbrengen met mijn geliefde, dan ik. Het klinkt niet goed, en stiekem andermans email lezen keur ik zeker niet goed, maar ik begrijp het wel. Door de afstand, begrijp ik de onmacht en de jaloezie.

Prulletje

Fély

Fély

02-09-2009 om 22:21 Topicstarter

Dag 1 bijna voorbij

Hele dikke ogen, veel downs, af en toe ups. En maar 1 , keer hem een sms gestuurd. Heb namelijk een mail gekregen van een vriendin waarmee ik zogenaamd mee op stap was geweest. Dit gaan jullie niet geloven: hij heeft haar een mail gestuurd om 1.30 uur om haar te bedanken dat ze me zo een leuke avond heeft bezorgd. Om 2.00 uur heeft hij me opgebeld met de vraag waarom ik hem belogen heb. Ik heb geen idee wat er gebeurd is. Maar zij heeft me geinformeerd dat hij haar heeft geschreven en hem niet teruggemaild. Ik heb hem dus een sms gestuurd met de groeten namens haar en dat ze het te druk had hem terug te mailen.

Nou ja, veel flashbacks van hoe lief hij was voor me. Hij was nooit aggressief of zo, meer het slachtoffertype. Het overkomt hem allemaal. Nee, ik denk er niet over na hoe en of ik hem terugkrijg. Ik wil uithuilen, rouwen, diep ademhalen en verder gaan.

Eerste avond sinds 7 maanden zonder telefoon, webcam of goedenacht en ik hou van je sms. Tranen komen weer, wil me even lekker wentelen in de good old days. Romantiek, erotiek en veel aandacht, wat ik in mijn huwelijk zo gemist had. Goddank dat het maar zo kort was eigenlijk, maar ik mis hem nu zoooooo!

Lieve medeforummers, jullie reacties doen me goed. Morgen zal ik dag 2 melden.

Liefs,
Fély

Fély

Fély

02-09-2009 om 22:38 Topicstarter

En nee

hij zal geen contact opnemen. De slachtofferrol past hem prima. Zijn pijn is groter dan zijn liefde voor mij..... Opvallend is wel dat ik weet dat hij nog nooit bezitterig of jaloers is geweest. Ik ken zijn ex-vrouw. Het kon hem niet zo boeien wat zij deed. Toen zij een nieuwe partner kreeg en daarmee hun huwelijk ten einde was deed het hem niets. Ook bij relaties daarvoor ging ieder zijn eigen gang. Bij mij was hij 180 graden omgedraaid.

Probeer nu de slaaploze nacht in te halen. Verdorie, het doet zo'n pijn!

Fély

Angie

Angie

03-09-2009 om 01:10

Ingewikkeld allemaal

Wat een ingewikkeld verhaal. De een controleert, de ander vertelt niet de waarheid. Waarom? De een had misschien reden om te controleren in of na de eerdere relatie, of de relatie is daardoor juist stukgegaan. De ander had misschien redenen om niet de waarheid te vertellen in of na de vorige relatie, of de relatie is daar juist op stukgelopen.

Als je zelf verder wilt, zoals je zelf zegt, beschouw dit dan als je rebound relatie, maar zorg wel dat je eruit komt met een beter inzicht van wat en hoe je het met een volgende wel wilt, welke missers je absolutt niet meer wilt en hoe je dat voorkomt. Anders blijft dit gebeuren met je volgende lovers.

Sterkte,

Angie

Fély

Fély

03-09-2009 om 07:45 Topicstarter

Dag 2 lvd

Gelukkig goed geslapen maar ik kan de deur niet uit omdat mijn ogen zo opgezwollen zijn dat ik nauwelijks wat zie. De vader van mijn kinderen komt zo om ze naar school te brengen. Neem een halve dag vrij om de boel te laten slinken. De pijn komt en gaat in golven, maar het rillen als een rietje is weg.

Tja, ik heb inderdaad gelogen, maar niet omdat ik iets te verbergen had, maar ik geen zin had in discussies (die man wil iets van je, ik zal je niet smsen, weet dat je geen tijd hebt terug te schrijven, etc.). Maar omdat we elke avond urenlang telefooneerden en/of webcamden wist hij dat ik wegging. Zoals ik al zei, ik heb voorheen altijd gezegd met wie en waar ik uitging en altijd gaf dat al of niet verborgen, commentaar. Niet aggressief, maar bijna belerend en bangig.

En beide hebben we totaal tegenovergestelde ervaringen.

Hoe dan ook, ik mis zijn aandacht en tederheid heel erg. En daar wil ik niet omheen. Maar contact zal ik niet opnemen en hij ook niet. Echt einde verhaal.

Kan zijn dat het een rebound relatie is, en dat ik beter af ben, en dat ik ervan leer (gebeurt nu al), maar die gedachten leiden nu even af van de pijn. Als ik verder wil, moet ik dit voelen. Een week is inderdaad een goede tijd.

Alle reacties helpen me inzien dat je pijn moet toelaten, niet wegstoppen.

Ga nu kantoor bellen om te zeggen dat ik later kom.

Fijne dag iedereen,

Fély

Tihama

Tihama

03-09-2009 om 09:52

Jaloezie

"Tja, ik heb inderdaad gelogen, maar niet omdat ik iets te verbergen had, maar ik geen zin had in discussies (die man wil iets van je, ik zal je niet smsen, weet dat je geen tijd hebt terug te schrijven, etc.). Maar omdat we elke avond urenlang telefooneerden en/of webcamden wist hij dat ik wegging. Zoals ik al zei, ik heb voorheen altijd gezegd met wie en waar ik uitging en altijd gaf dat al of niet verborgen, commentaar. Niet aggressief, maar bijna belerend en bangig. "

De pijn wordt er niet minder om, maar misschien helpt het je om te zien hoe je toekomst eruit gezien zou hebben. Een partner die altijd commentaar heeft op als je iets doet met een ander. In de periode van verliefdheid is dat niet zo erg. Dan voelt het misschien juist wel dat je je extra begeerd wordt.

Maar op de lange duur is het heel moeilijk leven met iemand die je zo sterk controleert. Dan kan dat gevoel omslaan in gebrek aan vertrouwen. Ik moet steeds denken aan het nummer Suspicious Minds. Het is niet de fase waar jij nu in zit, maar het is wel waar je in terechtgekomen zou zijn. Want als hij je nu toch weer terug zou willen 'je 'misstap zou vergeven': moet je dan de rest van je leven jezelf continu verantwoorden?

De link naar het nummer:


http://www.youtube.com/watch?v=q04_ClDxRsk

Ik heb het grijsgedraaid toen ik in een ver verleden een ziekelijk jaloers vriendje had.

En verder wens ik je ontzettend veel sterkte. Het gevoel van verlies en machteloosheid is zo pijnlijk ;-(

liefs

Tihama

We're caught in a trap
I can't walk out
Because I love you too much baby

Why can't you see
What you're doing to me
When you don't believe a word I say?

We can't go on together
With suspicious minds
And we can't build our dreams
On suspicious minds

So, if an old friend I know
Drops by to say hello
Would I still see suspicion in your eyes?

Here we go again
Asking where I've been
You can't see these tears are real
I'm crying

We can't go on together
With suspicious minds
And be can't build our dreams
On suspicious minds

Oh let our love survive
Or dry the tears from your eyes
Let's don't let a good thing die

When honey, you know
I've never lied to you
Mmm yeah, yeah

Fély

Fély

03-09-2009 om 10:50 Topicstarter

Tihama

Fine Young Cannibals toch? Mooi, had ik zo naar hem kunnen mailen (we delen onze liefde voor 80'er songs), behalve de op een na laatste zin dan........

Zit vandaag in de fase Ik Wil Hem Schrijven. Hoe ik het zie, waarom, enz. enz. Zo'n beetje de verstandige uithangen. Maar ik doe het lekker niet.

Krijg net een mailtje van hem met 1 zin: "Doet zooooon pijn!" Laat het bezinken, hoop dat ik me kan beheersen om niet terug te mailen in een vlaag van het Grote Missen.

Ben jullie zo dankbaar, jullie reakties helpen echt. En zoals mijn broer gister zei: Het gaat eigenlijk niet om het hoe en waarom, pijn is pijn, laat het toe en als je zover bent, leer ervan.

Liefs,
Fély

Snif

Snif

03-09-2009 om 11:22

Schrijven

In tijden van verdriet had ik ook altijd de neiging om te mailen of smsen. Ik heb een Worddocument geopend en iedere keer als ik de behoefte had schreef ik een stuk alsof ik naar hem mailde.
Ook ben ik gaan bloggen waarin ik mijn frustratie en verdriet kwijt kon. Ik noemde natuurlijk geen namen maar wel stukken tekst uit liedjes. Na een jaar was ik er klaar mee en nu alle blogs teruglezend zie je een heel mooi verwerkingsproces.

Fély

Fély

03-09-2009 om 12:02 Topicstarter

Snif

Een jáár? Hoop dat ik er wat eerder klaar mee ben. En hier te schrijven is mijn vorm van bloggen. Het is inderdaad fijn om alles op te schrijven en kwijt te raken. Moet alleen de impuls om het direct aan hem te sturen onderdrukken. Gelukkig heb ik het voordeel dat hij een andere taal spreekt en ik schriftlijk aan hem toch mij ei niet kwijt kan.

Fély

Snif

Snif

03-09-2009 om 12:06

Haha ja een jaar maar daar kwamen een heleboel andere dingen bij kijken omdat ik al heel veel heb meegemaakt dus daar moet je je niks van aantrekken
Gewoon jezelf de ruimte geven om te janken en na die week jezelf een schop onder de kont te geven om verder te gaan met leven want geen enkele man is het waard om te stoppen met plezier hebben.
Ga desnoods op suffe chatboxen zitten of andere online contacten om je door reboundmannen te laten vertellen hoe geweldig je bent

Fély

Fély

03-09-2009 om 12:14 Topicstarter

Geen goed idee snif

.........zo hebben we elkaar leren kennen. Voor mij geen onliners meer ))

Snif

Snif

03-09-2009 om 12:17

Nouja online rebounders kun je zo makkelijk deleten

Helen

Helen

03-09-2009 om 12:22

Nog een verwerk/huilnummer..

No regrets van Scott Walker...

Tranen gelaten... toestanden... succes met doorleven van je verdriet!

Snif

Snif

03-09-2009 om 12:59

Tihama

Tihama

03-09-2009 om 14:56

Verwrongen beeld

Weet je, je zegt dat je tegen hem gelogen hebt. Ik heb ooit een training gevolgd bij een psycholoog die helemaal niet zo anti liegen was. Haar opmerking was:"Met liegen kun je ruimte voor jezelf creëren".

Ik vond dat een vreemde redenering. Maar binnen mijn huidige relatie speelt dit niet. Ik heb alle ruimte die ik nodig heb. Maar in de tijd dat ik die relatie (2 maanden heeft het geduurd) met die jaloerse man had, had ik geen ruimte. Ik moest alles, maar dan ook alles verantwoorden. Ik lag elke keer voor mijn gevoel op de pijnbank.
Ik begon de uitspraak 'wat niet weet, wat niet deert' op waarde te schatten.
Maar o wee, als hij er daarna achterkwam. Dan was het alsof ik een halsmisdrijf had begaan.
Ik heb zelf die relatie beëindigd, want ik voelde me alsof de duimschroeven steeds verder werden aangedraaid.

Vanuit het perspectief van je ex heb jij gelogen. Een zware misdaad dus. Maar in feite heb je gewoon geprobeerd om normaal te leven. Ik pleit er hier altijd voor om eerlijk en open te zijn naar je partner toe. Maar het moet wel leefbaar blijven. Je hele sociale leven toelichten en verantwoorden is geen leefbare situatie. Als je erg gek op iemand bent, die dit van je verlangt, kun je makkelijk gaan geloven dat het volkomen terecht is dat dit van je gevraagd wordt.

Ik vind het erg om te zien dat jij naast je pijn jezelf ook nog schuldig voelt dat je iets 'verzwegen' hebt. Het zou anders geweest zijn als je een afspraakje had met een potentieel 'gevaarlijke' persoon. Maar het was gewoon een kennis (toch?).

Ik mocht destijds beslist geen mannelijk contact hebben en zelfs over vrouwelijk contact moest ik wel even uitleggen waarom ik liever (!) naar een vriendin ging dan naar hem.

Tihama

Fély

Fély

03-09-2009 om 16:24 Topicstarter

Tahima

Hm, ja ik voel me schuldig. Want ik heb keihard gelogen. Onwillekeurig heb ik me afgevraagd wat er gebeurd zou kunnen zijn die avond. Ik ben dus met een bekende ergens gaan eten. Dinsdagavond heb ik via een soort hyves site bedankt voor de leuke avond. We hebben een dolle avond gehad. Zo ben ik, uitgelaten en spontaan, met iedereen. Dat vond hij zozo. Anyway, ik heb mijn mail afgesloten met "kus, Fély". Had ook "knuffel" kunnen zijn.

Nadat ik die mail had verstuurd hebben vriend en ik uitvoerig met elkaar gebeld en gecamd. Lief en verliefd als altijd. Nadat ik naar bed was gegaan terwijl hij nog tv aan het kijken was en waarschijnlijk ook aan zijn pc zat. In bed hebben we nog verder telefoneerd en hij zei dat hij het zo klasse vond dat ik hem altijd alles vertelde en toonde. Want hij zou het niet kunnen verdragen als ik hem pijn zou doen. In het gesprek vroeg hij me op de man af of ik niemand had geschreven "kus". En toen zei ik dus ook nee! Maar er ging wel een lichtje branden want ik ben opgestaan en heb die mail gewist. Het was tegen 12-en.

Om half 2 heeft hij mijn vriendin gemaild die hij niet kent om haar te bedanken dat ze zo leuk met mij had gepraat en mij duidelijk heeft gemaakt dat veel mannen maar op 1 ding uit zijn. Ze heeft overigens niet teruggeschreven. Een half uur later kreeg ik een sms dat hij niet meer kon en aan de telefoon herhaalde hij steeds huilend "waarom heb je dat gedaan, waarom heb je gelogen!"

Zo nu weten jullie het hele verhaal. Nogmaals, ik ben een uitgelaten type en het is wel eens gebeurd dat een man geprobeerd heeft meer uit mij te krijgen dan een gezellige avond. Ik ben nog steeds van mening dat ik ook gewoon met een kennis een hapje kan eten of op een terras kan zitten. En als blijkt dat hij meer wil, heeft hij pech gehad. Ik ben -correctie wás- bezet.
Ik ben absoluut geen player of teaser, heb me vaak one of the guys gevoeld.

Hij heeft daar altijd moeite mee gehad en daarom heb ik hem altijd laten lezen wat ik ontving of terugschreef. Behalve dus de virtuele kus aan deze man.

En in zijn ogen was iedereen gevaarlijk. Overigens ging hij er ook van uit dat als ik met vriendinnen uitging (eten), we wel veel aandacht van mannen zouden krijgen. Ik ben daar absoluut niet mee bezig.

Nou ja, doet er niet toe wie schuld heeft aan wat, ik ga fijn verder zitten treuren.

Liefs,
Fély

Yta Chalne

Yta Chalne

03-09-2009 om 16:36

Jee

Je kunt ook té intensief contact hebben. Na de eerste verdrietige dagen ga je vast een groot gevoel van vrijheid krijgen.

De reactie van je exvriend vind ik buitenproportioneel, een inbreuk op je privacy en bizar. Het lijkt mij een ongezonde relatie. Mijn inschatting is dat op zijn gedrag al zijn eerdere relaties zijn vastgelopen.

En sorry als ik je nu met mijn ongevoelige reactie nog meer aan het huilen breng...

Fély

Fély

03-09-2009 om 18:26 Topicstarter

Yta

Als ik had geweten dat eerdere relaties daarop stuk waren gelopen, had ik er zelf snel een punt achter gezet. Het streelde me enorm dat hij nooit bezitterig is geweest, eerder het tegendeel. Ik was zijn Grote Liefde. Hij hield me altijd voor dat het juist het bewijs is dat hij zoveel van me hield dat hij zo bang was me kwijt te raken. Anders kon het hem toch niet schelen? Aldus zijn redenatie.

Kennelijk ben ik toch in de analysefase geland, terwijl ik dat helemaal niet verwachtte.

Ik heb niets voor hem opgegeven, heb altijd tijd vrij gemaakt voor vriendinnen, familie en kennissen. En ik heb het vertikt mijn spontaniteit in te tomen. Ik liet me niet vangen. Maar uiteindelijk ging ik ook zijn gewoontes overnemen: onrustig worden als hij 2 uur niet had gesmst, jaloers als hij met zijn exvrouw telefoneerde. En dat is normaal gesproken absoluut niet mijn ding. Toen hij het uitmaakte raakte ik in paniek en was wel bereid al mijn eigen dingen op te geven als hij me maar niet verliet.

Stel dat hij mij toch terugwil? Oeioei, ga ik eens even diep over nadenken. Stay cool Fély.

Liefs,
Fély

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.