Relaties Relaties

Relaties

verkoopster

verkoopster

08-09-2009 om 22:03

Wat zouden jullie doen: man schopt hoogzwangere vrouw in de winkel

Stel je eens voor:

Je staat in de winkel. Jij bent de verkoopster.
Je ziet een man en vrouw (zij is hoogzwanger). Zij drukt een knuffeltje die ze zag staan op de plank even tegen zijn wang aan om te laten voelen hoe zacht hij is. Er blijkt een alarmlabel aan te zitten en het komt iets harder aan (blijkbaar) dan de bedoeling was.
Man reageert (in mijn ogen) erg overdreven en geeft een reactie alsof zij hem ontzettend pijn heeft gedaan.

Hij laat dat woordelijk weten en zij biedt haar excuses aan en zegt dat ze het niet zo bedoeld had. Ze worden boos op elkaar, er wordt wat gekift wat nog steeds te maken heeft met het "sorry zeggen".

Ineens is die man het blijkbaar zat en geeft zijn vrouw een ontiegelijk harde schop tegen haar rug (nier hoogte). Je hóórde gewoon dat het heel erg hard aan kwam.
Zij duwde de spulletjes die ze in haar hand had in het mandje dat hij vast hield en liep de winkel uit.

Hij is naar de kassa gelopen en heeft bij mij alles afgerekend. Daarna is hij naar buiten gelopen. Ik ben hem gevolgd. Wilde zeker weten dat hij zijn vrouw buiten niets aan deed.

Na een half uurtje kwam zij weer de winkel in, keek wat rond maar bleef bij mij bij de kassa staan. Zij vroeg mij of haar vriend al afgerekend had. Ik vertelde dat hij al weg was. Heb gevraagd hoe het met haar gaat. Of ze ook pijn heeft. Dat had ze niet, zei ze, "ze is wel wat meer...." en toen maakte ze haar zin niet af. Dat hoefde ook niet want dat kon ik zelf wel bedenken wat ze wilde zeggen.

Het viel me niet mee om dit te zien. Hoe lang ik er ook over nadenk, ik weet nog steeds niet hoe ik een volgende keer zou kunnen reageren. Het ging zo snel.

Uiteraard heb ik vanavond mijn werkgever gebeld. Zodra de mogelijkheid er is zal ik haar aanwijzen wie het waren. Dan kan ze het zelf ook in de gaten houden.

Hoe zouden jullie reageren op zo'n voorval?

gr. Verkoopster (even anoniem deze keer)

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Tja

moeilijk, het is wel lastig om goed te reageren, want wat is goed en zo'n incident in je winkel komt ook maar zo op je af. Misschien kan je eens de politie bellen (of je baas) om te vragen wat zij adviseren, zij hebben veel ervaring met dit soort geweld.

In elk geval lag er bij mijn vk een folder in de wc over geweld tijdens de zwangerschap, dat vond ik een slimme zet. Ik denk dat een vk meer kan doen (door te praten met zo'n vrouw want dat is mi de enige goede hulp bij dit soort dingen) dan iemand in een winkel.

Jade

Jade

08-09-2009 om 22:19

Poeh,

ik zou zeker de politie bellen en inderdaad vragen wat ze je kunnen adviseren. Het punt is natuurlijk dat je niet weet wie ze zijn en als zij niks wil doen (aangifte of zo) dan sta je met je handen in het haar.

Maar ik zou zeker bellen!

Ellen Wouters

Ellen Wouters

08-09-2009 om 23:06

Snelheid van het moment

"Hoe zouden jullie reageren op zo\'n voorval? "

In de snelheid van het moment: niet, denk ik. Het is verdraaid moeilijk om meteen een adequate reactie paraat te hebben.

Meestal kun je er ook niks aan doen. Je bent verkoopster en dat is een redelijk machteloze positie bij zo iets.

Het gaat je ook niet lukken om zomaar even met een welgemikte opmerking haar te doen inzien dat ze dit niet moet accepteren en actie moet ondernemen en dat zo'n vent etc etc.....
Het enige wat je denk ik kunt doen is haar een kop koffie aanbieden en hopen dat je wat uitgebreider in contact met haar kunt komen.

Starry Night

Starry Night

09-09-2009 om 08:44

Anders

Oh zeker, wanneer het je niet zelf overkomt, dan weet je precies wat je zou moeten... en hoe... en waarom. Trouwens, achteraf ben ik ook altijd een kei in het juist reageren. Maar op het moment zelf, dan weet je het gewoon niet.

Achteraf

jouw verhaal zo lezend, zou ik misschien (ik denk dat het idd makkelijk praten is, achteraf) toen de mevr. terugkwam haar aanbieden dat ze, als ze getuigen nodig heeft tav het voorval, dat jij dan wel wilt getuigen.

Ik denk dat je dan een beetje op de gulden middenweg zit. Door je aan te bieden als getuige impliceer je dat je het ook niet goedkeurt (understatement) wat er gebeurde, zonder daar al te direct in te zijn..

Maar ja, dat is achteraf, ik ben nogal een flapuit, dus misschien, waarschijnlijk,had ik me toch bemoeid toen hij haar schopte.

Verkoopster

Ik vind dat je het heel goed gedaan hebt hoor. Hoe beroerd het ook is, je kan zoiets niet zomaar even oplossen. Die vrouw heeft gezien dat je je zorgen om haar maakte, en dat heeft ook al het signaal afgegeven dat dit niet normaal is. Maar dat weet ze eigenlijk zelf ook wel, denk ik.

Hoezo de verloskundige inlichten? Is er maar éen verloskundige bij jullie in de omgeving dan?

"Als ik dat zou zeggen heb ik die vrouw misschien wel een nóg groter probleem gegeven. Hij kan haar best volledig in elkaar meppen thuis met de reden dat zij hem te kijk heeft gezet. " Dat zou nog best eens kunnen, hoewel de kans mij ook aanwezig lijkt dat hij haar om een andere reden wel weer eens in elkaar zal meppen.

Logisch dat je er een rotgevoel over hebt, en dat zal vermoedelijk nog wel even blijven. Maar dat wil niet zeggen dat je iets verkeerds of te weinig hebt gedaan, vind ik eigenlijk.

Groeten,

Temet

Verschil in reactie

Ik denk dat de manier waarop je reageert erg afhankelijk is van hoe je bent qua karakter en érg afhangt van het moment en de snelheid waarmee het gebeurd.
Ik vindt dat je het prima hebt gedaan, je hebt zelfs rekening gehouden met wát er eventueel nog thuis zou kunnen gebeuren, hoewel ik met temet eens ben, dat dat w.s. amper verschil maakt.
Ik ben juist andersom, ik reageer automatisch op instinct en denk er niet over na en dat is ook bepaald niet altijd 'verstandig', hoewel het soms ook juist erg goed uitpakt. Maar heel vaak denk ik achteraf, tjonge, jonge hoe heb ik het kunnen doen? Breng mezelf of de kinderen of wie dan ook in gevaar...
Zo heb ik laatst 2 vechtende mannen (grote tatoo's, stevige kerels, dus écht enge types) op een kinderfestijn de wacht aangezegd omdat ik vond dat ze niet helemaal jofel waren om hun meningsverschil aldaar met al die kinderen erbij uit te vechten. En dat werkte...ze vertrokken, beiden een andere kant op trouwens. Maar het was bepaald niet verstandig, mijn eigen kind was erbij en vondt het eng. De beveiliging was al geroepen (en dat wist ik) en zou elk moment kunnen komen, maar ik voelde aan dat nú op dit moment uit de hand zou lopen en dat áls ik niets zegde het 'te laat' zou zijn (of zoiets). Dus waarom ik dan niet wacht en ze mekaar wat klappen laat toe brengen en dan de beveiliging het uit laat zoeken is mijzelf ook een raadsel. Zoiets gaat vanzelf. Ik denk er niet eens over na (ja achteraf) en het had ook heel anders kunnen aflopen....en dan had dochter daar gezellig bij staan kijken. (moet er niet aan denken) Ik ben ook bang dat ik in jouw geval wél iets had gezegd of gedaan, maar geen idee wat. Nu in ieder geval vindt ik jouw afwachtende en verstandige reactie veel beter.
Overigens kwam ik een week later ofzo 1 van die types tegen, gewoon in de hema. En hij keek naar mij en ik naar hem en hij zei niks. We stonden in de rij...toen ik afgerekend had heb ik toch maar even gevraagd "hoe het nu ging?" (tsja wat moet je anders zeggen?) Hij zei wel goed en nog bedankt hé? Ik zei maar :" óke, graag gedaan..." Dus blijkbaar heb ik een 'goede daad' gedaan..
groeten albana

MRI

MRI

09-09-2009 om 15:26

Geweldsdelict

Dit is eigenlijk een discussie die er niet zou moeten zijn. Ik bedoel dit: als jij de ene vreemde een andere vreemde in zijn rug ziet schoppen, kan je aangifte doen en is dat ontvankelijk, rechtmatig gezien.
Maar als je een man in de rug van zijn zwangere vrouw ziet schoppen, moet je erover gaan denken want je nou zou doen. Maar eigenlijk zou dit sowieso strafbaar moeten zijn, alleen in de huiselijk sfeer blijken ook voor de wet andere normen te gelden.
Ik vind dat dat niet zou moeten want daarmee krijg je dus van die dilemma's waar jij nu mee zit, verkoopster. Ook geweld binnen een relatie dient een geweldsdelict te zijn en dus zo door omstanders, politie en justitie zo behandeld te worden. Daar zouden politieke partijen zich hard voor moeten maken en dan is het aannemelijker dat het op den duur niet op de vrouw zelf verhaalt wordt. Iedereen volgt immers de wet.
Maar goed, dit is theoretisch. Ik zou de politie bellen. En dat heb ik ook vaak gedaan (bij Blijf van mijn Lijf gewerkt).
pff, naar om mee te maken hoor, Verkoopster.

MR

MRI

MRI

09-09-2009 om 17:51

Is dat zo anders?

"ook in huis gelden tegenwoordig geen andere normen" Ja is dat zo? Kan ik aangifte doen wanneer ik hoor dat de buurman de buurvrouw in elkaar slaat? Of kan ik er alleen een melding van maken? Twintig jaar geleden was dat juridisch gezien iig niet. Wanneer is het dan veranderd?

MR

MRI

MRI

09-09-2009 om 19:11

Met andere woorden

Ik ben geen jurist maar een vriendin van mij wel. Die legde het eens zo uit: als een man op straat een andere man slaat, kan een omstander er aangifte van doen en wordt het behandeld als geweldsdelict. Als je aangifte doet van de schop in de rug van de zwangere vrouw, wordt het volgens haar behandeld als klachtendelict. Maar goed, ik hoop dat dat veranderd is.

MR

Volgens mij

Volgens mij geldt in principe dat een geweldsdelict een geweldsdelict is, en dat zijn in beginsel geen klachtdelicten. Een klachtdelict wil zeggen dat het alleen vervolgbaar is als het slachtoffer een klacht/aangifte heeft ingediend. Belediging is daar een voorbeeld van: als iemand mij verrot scheldt maar ik weiger daar aanstoot aan te nemen kan er niet worden vervolgd.

Ik vermoed dat geweld binnen relaties inderdaad vaak behandeld wordt als een klachtdelict. Maar nodig is het niet: er kan best een vervolging worden ingezet zonder. In de praktijk hoor je volgens mij inderdaad "zonder aangifte [ van het slachtoffer] kunnen we niks doen" dan wel "tja, als ze de aangifte intrekt kunnen we niks doen"

Dat komt overigens ook wel voor bij mishandeling buiten relaties, dat 'zonder aangifte kunnen we niks doen' Het is natuurlijk ook wel makkelijker voor de politie, maar ik denk dat dit in dezelfde hoek zit als die andere politiedooddoener 'civiele zaak, mevrouw, kunnen we niks mee'

Groeten,

Temet

MRI

MRI

10-09-2009 om 16:24

Dit is precies wat ik bedoel

Het draadje begon in Algemeen. Daar hoort het inderdaad niet thuis want het gaat niet over opvoeding. Maar vervolgens wordt het verplaatst naar: juist ja Relatieproblemen. Maar het gaat over het dilemma van Verkoopster. Aangifte doen of niet? Natuurlijk kan het zijn dat zaken erger worden na aangifte. Maar mijn ervaring (tien jaar bij Blijf gewerkt) is dat als de politie het behandeld als geweldsdelict dat juist niet zo is.
Wat ik bedoel is: je moet er als maatschappij niet een individueel probleem van die vrouw en die relatie van maken. Dat doe je ook niet met hooligans, bijvoorbeeld. Je moet zeggen: de een slaat de ander en dat mag niet, of ze nou een relatie hebben of niet. En dat geldt eigenlijk ook voor oudersonline: voor de vrouw die getrapt wordt is het een relatieprobleem, maar voor ieder ander zou dat het niet hoeven zijn.
Ik sluit me dus aan bij Temet.

MR

beertje

beertje

12-09-2009 om 14:23

Ooit iets soortgelijks meegemaakt

Ik werk zelf in een vrij grote meubelzaak.

Op een dag liep ik een rondje (had stille schoenen aan) en ging wat rommelen in een showroom-kamertje. Het was erg rustig en 2 kamers verderop had ik een vrouw en een jongen zien staan. Jongen was ongeveer 10 of 11 jaar oud. Mij hadden ze niet gezien. Plotseling hoorde ik een duidelijke klap en ingehouden gevloek van de vrouw haar kant. Ik keek om het hoekje en zag de jongen in elkaar gedoken op een bed zitten met zijn hand voor zijn gezicht. Vrouw gaf hem nog een klap. Ik kwam uit mijn kamertje en liet duidelijk blijken dat ik er was en het gezien had. Vrouw werd rood en zei kortaf tegen jongen dat hij mee moest gaan. Ik ben er wel langs gelopen en heb gevraagd "of ze het allemaal een beetje konden vinden?!". Mijn bloed kookte! Ben zelf moeder en wilde dat mens wel iets aan doen. Ben ze expres achterna blijven lopen. Ze durfden me haast niet aan te kijken. Ik vond het dieptriest en het heeft me lange tijd bezig gehouden.

Als je in een winkel werkt krijg je zeker wel de nodige mensenkennis hoor....maak wel meer gekke dingen mee. Mannen die hun vrouw afsnauwen bv als ze gewoon een leuk vaasje laat zien: "Heb je nou niet genoeg van die bende!". Of stellen die gewoon ruzie gaan maken. Stellen die geen geduld voor elkaar hebben....of ouders die hun kinderen gewoon door de winkel laten rennen en gillen alsof het een speelparadijs is en zogenaamd "doof" zijn. Daar zeg ik trouwens wel altijd wel wat van. Of ik ga naar de ouders zelf toe en vraag of ze beter op hun kind willen letten. Vinden ze meestal erg beschamend

Zeker niet, fladderbeestje!

Zeker niet, Fladderbeestje. Elkaar in het openbaar zo naar beneden halen is zeker niet normaal. Privè gaan echtgenoot en ik niet eens zo met alkaar om, laat staan in het openbaar. Je ex had een gebrek aan opvoeding, zie schoonmoeder. Hij wist niet beter waarschijnlijk.
Het getuigt van geen enkel respect.
Een echtpaar in mijn omgeving gaat ook zo met elkaar om. Zegt hij b.v. tegen haar: "Je moet geen toastje meer nemen, je bent al dik genoeg." Zijn echtgenote is niet op haar mondje gevallen en reageert met dezelfde soort hatelijke opmerkingen. Het eindigt vaak met ruzie in gezelschap. Afschuwelijk.

sw23

sw23

12-09-2009 om 22:41

Wil

zo'n zwager heb ik ook. Komt heel aardig over (is dat ook meestal tegen anderen), maar hij heeft nog nooit iets positiefs over zijn vrouw gezegd. Altijd pakt het negatief uit voor haar. Hij doet het weliswaar met een grapje, maar nu ik hem ongeveer 10 jaar ken valt het me steeds meer en meer op hoe vervelend het eigenlijk is. Zijn vrouw moet er trouwens erg hartelijk om lachen als hij weer eens een reuzegoeie grap maakt, ook al is het dan ten koste van haar.

dc

dc

13-09-2009 om 07:51

Nee

inderdaad is het geen normaal gedrag. Mijn man doet dit ook niet, maar van huisuit ben ik het ook gewend. En is betrap mezelf er wel is op dat juist IK dat soort rotopmerkingen maak. Eigenlijk stom aangeleerd gedrag. Ik werk er hard aan om dit voor eens en altijd af te leren.

Anneke

Anneke

14-09-2009 om 10:27

Briefje sturen?

Zeg verkoopster, zou je die vrouw niet een briefje kunnen sturen waarin je schrijft dat ze iets bij jullie is vergeten en of ze het wil komen ophalen? Of ze heeft nog recht op een kadootje (voor de baby?) en dat ben je vergeten haar te geven. Dat klinkt voor haar man heel onschuldig, en zo heb je de kans haar even persoonlijk te spreken, hopelijk zonder haar man erbij. En als hij erbij is, kun je haar misschien even mee naar achter nemen, "omdat het vergeten ding daar ligt"?
Sterkte,
Anneke

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.