Relaties Relaties

Relaties

Pilatus

Pilatus

18-01-2010 om 20:43

"verplichte" familievakantie

Mijn vader heeft dit jaar een speciale verjaardag en heeft al bijna 2 jaar geleden aangegeven dat hij graag wil dat alle kinderen een bepaalde week vrijhouden voor een familievakantie naar een hotel in Spanje op zijn kosten. We gaan met vader en partner, 3 broers en aanhang, en dan ik met mijn echtgenoot en kind.

Vorig jaar veranderde mijn vader de plannen: een week in een huisje in Nederland. Spanje werd geloof ik te duur. Maar de plannen blijven veranderen: een week, een midweek, toch maar een lang weekend, en nu uiteindelijk weer een week en het schijnt dat er verwacht wordt dat wij onze eigen reiskosten betalen (wij als enigen wonen in het buitenland).

In plaats van 3 huisjes (wij zouden een eigen huisje krijgen) wil mijn vader nu dat wij een huisje met hun delen. Wij zijn daar niet zo blij mee. Het probleem is namelijk dat wij met een jong kind een heel ander ritme hebben. In zo'n bungalow zullen wij 's avonds last van hun hebben, en zij 's ochtends last van ons (en misschien 's nachts ook wel want ons kind wordt nog regelmatig wakker). Ook heeft mijn vader verschillende familie en vrienden uitgenodigd om een paar nachten te overblijven. Ik ken ons kind, dat wordt teveel van het goede.

Nu komt er nog bij dat mijn vader hier dit weekend was en er iets vervelends is gebeurd. Mijn vader kan niet goed tegen kleine kinderen. Ze maken teveel lawaai, rommel en ze zeuren en huilen. Dit voorgeval maakt het extra duidelijk dat het niet verstandig is om samen een week in een huisje te gaan.

Maar hoe leg ik dit uit zonder hem te beledigen?

Wij kunnen eventueel wel ons eigen huisje bekostigen maar eerlijk gezegd vind ik het heel zonde om een week vakantie op te moeten nemen die ons voorgeschreven wordt en die we dan ook nog zelf moeten betalen.


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Eerlijk zijn

Ik denk dat de beste manier nog is om gewoon eerlijk te zijn.

Dit soort dingen kunnen ontzettend leuk zijn, mits goed geregeld en een goede verstandhouding.

Je hebt je bedenkingen waarom je dit niet zou willen, ga met je vader praten en leg het hem uit.

Nou weet ik niet hoe buitenlands jij woont, maar misschien is een compromis een optie? Dat je een dag komt?

Maar wat vinden je broers er eigenlijk van, weet je dat toevallig? Misschien ben je wel helemaal niet de enige die hier niet op zit te wachten.

Wij hebben hier ook ooit eens zoiets bij de hand gehad en toen hebben we eerlijk aangegeven dat wij van dergelijke acties niet echt blij worden. En dat we het erg waarderen dat men ons er graag bij wil hebben maar dat wij er zelf niet blij van worden. Dat we liever ons eigen ding doen en wij het hunne hartstikke gunnen, maar graag zonder ons. Die eerlijkheid is toen enorm gewaardeerd.

Ik denk juist dat wanneer je er omheen draait, je juist in de beledigende sferen terecht komt. Maar ik weet natuurlijk niet hoe de relatie met je vader is.

Succes, Moppeke

pas

pas

18-01-2010 om 22:15

Heel normaal hoor

Ik vind dat verhaal over de verschillende ritmes heel normaal. Daar kun je best je hele bezwaarverhaal aan ophangen. Hij moet toch zelf ook wel begrijpen dat het voor hem niet feestelijk is als hij om half zeven 's ochtends wordt gewekt door een jolige peuter terwijl hij zijn feestroes al slapend aan het uitwerken is? Breng het een beetje of je ook aan hem denkt, en dat je het graag juist voor hem leuk wilt houden. En ook dat je anders zelf gestresst wordt. En als hij dan nog beledigd is... dan is er ook geen goed garen met hem te spinnen. Maar misschien kan je dan (of al eerder) zijn partner hierover benaderen?

Pas

tonny

tonny

18-01-2010 om 23:05

Samen en op jezelf

dat gevoel van je vader 'weer eens ouderwets met z'n allen' snap ik als moeder met volwassen kinderen wel. Maar zorg en dan wel voor dat iedereen een eigen stekkie heeft. Dan maar wat duurder, maar een eigen plek weegt sterk op tegen de waarschijnlijk voor de hand liggende irritaties!

Verder is een week wel wat lang, een weekend zou ook al mooi zijn. Dan heb je alle tijd om samen wat te doen, bij te praten, zelf wat te relaxen in je eigen ritme.

Succes met de plannen!

Eerlijk zijn

en je vader toch je bezwaren vertellen. Niet leuk maar anders wordt het nog vervelender op den duur. Dan krijg je echt ruzie waarschijnlijk tijdens de vakantie zelf. En dan mag je nog wel een week vakantie er achteraan boeken om weer bij te komen. Spreek helaas uit ervaring. Dus toch echt met je vader over praten.

Rafelkap

Rafelkap

19-01-2010 om 10:05

Ja eerlijk zijn. En dat hij zich misschien beledigd voelt is beter dan dat het uit de hand gaat lopen. Gewoon zeggen dat het handiger is als jullie in een huisje apart zitten ivm ander ritme en kind. Dat dat rustiger is voor de rest. Evt. aanbieden kosten op je te nemen?
Helaas ook ervaring met opa die niet tegen kleine kinderen kan. Ik moet er zelf op letten dat het leuk blijft, dus: niet te lange bezoekjes, geen logeerpartijen meer, geen restaurantbezoeken.

Rafelkap

Rafelkap

19-01-2010 om 10:09

Grenzen

En zelf je grenzen stellen. Als voor jullie een week te lang is dan kom je korter. Mij lijkt een week wel erg lang en druk met een peuter. Je moet ook niet de hele dag op elkaars schoot gaan zitten.

dosieja

dosieja

19-01-2010 om 12:09

Eerlijk zijn

Gewoon eerlijk zijn naar je vader toe en duidelijk je grenzen aangeven. Dat voorkomt een hoop irritatie en ze weten gelijk wat ze aan je hebben.
Als je dus al op voorhand weet dat het mis gaat, NIET doen!

bertje1

bertje1

19-01-2010 om 12:14

Eerlijk

aangeven dat je het niet ziet zitten in 1 huisje.
misschien kun je inderdaad korter gaan? (en zelf betalen/ deel betalen).

Pilatus

Pilatus

19-01-2010 om 13:46

Moeilijk

Ik zal deze week bellen en het (proberen te) bespreken maar ik kijk er niet naar uit. Ik ben niet zo goed in opkomen voor mezelf.

Als we voor de vakantie hadden kunnen bedanken zonder familie ruzie te veroorzaken dan hadden we dat graag gedaan, maar ik had zoiets van als hij dat zo graag wil dan doen we mee.

Een ander lastig probleem is dat hij graag veel op bezoek komt. Hij komt dan 3 nachten. Hij wil nu alweer boeken voor eind maart. Schoonouders komen in februari dus we zitten vrijwel elke maand met een weekend bezoek. Als mijn vader hier is doet hij vrijwel niets met ons kind. Meneer zit lekker op de bank te lezen of puzzelen en laat zich graag bedienen. Ik vraag me dus af waarom hij komt.

Zeggen dat hij maar een maandje later moet komen kan niet want hij reist zelf veel en is al volgeboekt. Hebben jullie daar nog tips voor?

Mondeo

Mondeo

19-01-2010 om 14:21

Waar, wanneer?

Wonen jullie in Europa of moet je echt een oceaan over?

Verder begrijp ik uit je verhaal dat alleen jullie een klein kind hebben. En dat je dus vreest voor het verschil in ritme tussen jullie en de kinderloze stellen. Begrijpelijk, maar aan de andere kant, wanneer gaat dit allemaal gebeuren? Als het in de zomer is, zitten jullie met 'n beetje mazzel lekker de hele avond buiten en kan je kind lekker ongestoord slapen.

Hoe het ook zij, als je nu al zo weinig zin hebt en ook nog een fiks deel zelf moet betalen, dan vind ik ook dat je mede mag bepalen hoe de feest(mid)week of weekend wordt geregeld. Wat dat betreft vind ik het wel wat knierterig staan, al 2 jaar zegt je vader dat iedereen op zijn kosten naar Spanje mag komen om daar zijn jubileum te vieren en uiteindelijk wordt het gewoon één bungalow in NL en mag je nog meebetalen ook!

Over je latere vraag, ik heb ook ervaring met uitvretende familie , alleen bij ons kwamen ze minder vaak, want wij woonden écht ver weg (10 uur vliegen). In jouw vaders geval zou ik toch echt een keer de stoute schoenen aantrekken en hem te vragen wat hij nou komt doen? Of hij thuis zijn eigen gang niet kan gaan of zo en daarom bij jou de bank komt warmhouden of zo. En anders wat vaker nee zeggen, dat het niet uitkomt omdat jullie andere plannen hebben.

Marieke

Marieke

19-01-2010 om 14:46

Weekend bezoek

Jouw vader klinkt als mijn vader en hordes traditionele mannen. In "zijn" tijd speelde hij ook niet met kinderen, dat deed de moeder en waarschijnlijk komt hij niet eens op het idee. Hij vindt zijn kleinkind vast geweldig en wil er best 5 minuten naar kijken als het rustig zelf speelt en dat is dan weer genoeg voor de komende maanden.
Heeft hij ooit meegeholpen in het huishouden? Waarschijnlijk niet en ook hierin komt hij niet op het idee. Misschien voelt hij zich wel gewoon op bezoek en daar gedraagt hij zich naar.
Ik zou niet komen vragen wat hij komt doen, hij komt waarschijnlijk genieten van jullie gezelschap en is zich van geen kwaad bewust. Vraag is of jij denkt dat je hieraan nog iets wilt veranderen of dat je het zo laat. Over de familiereünie zou ik duidelijk een grens trekken. Maximaal een weekend (2 nachten) of wat je ook maar de grens vindt en een eigen bungalow, omdat je anders het hele weekend druk bent een overstuur kind te kalmeren. Desnoods zelf betalen, het is toch eens en nooit meer.
Toen mijn broer met het idee kwam om met de hele familie een weekend een huis te huren was ik zo ad rem om meteen te zeggen dat we eerst maar eens moesten kijken of we het een hele dag met elkaar konden uithouden. Mijn ouders zagen daar overigens de humor wel van in

Rafelkap

Rafelkap

19-01-2010 om 17:35

Hond

Tja, toch denk ik ook dat je je grenzen moet aangeven. Als je niet elk weekend bezoek wilt hebben moet je ook een keer zeggen, nee, dan en dan kan ik niet, dan en dan pas. Reden? Dan wil ik even alleen met mijn gezin zijn (of wat anders, ik zou niet liegen). En ik zou idd ook niet vragen wat hij komt doen. Hij geniet vast, op zijn manier dan. Zie hem als een lieve grote hond op de bank Je kan hem niet veranderen, maar je kan ook zelf wel proberen te genieten van zijn gezelschap en het feit dat hij jullie komt opzoeken (dat is niet al te vaak denk ik als jullie in het buitenland wonen) Ik weet niet hoe die bezoekjes gaan, maar ik hoop voor je dat je niet op je tenen hoeft te lopen als hij komt.

Pilatus

Pilatus

19-01-2010 om 19:47

Reacties

We wonen in Europa dus, helaas, is het best makkelijk is om even voor een lang weekend te komen.

Ik heb al eens aangegeven dat ik 4 bezoeken per jaar wel genoeg vind, maar mijn vader bulldozert daar zo overheen. Elke keer als hij hier is of nog daarvoor wil hij al een volgende bezoek hebben. Zo is mijn schoonmoeder ook wel maar dat is een lief mens dat heerlijk meehelpt en vooral veel met ons kind speelt.

Vragen waarom hij zo vaak op bezoek komt lijkt me een beetje brutaal. Hij bedoelt het vast goed.

Alleen vind ik de bezoekjes niet echt leuk. Mijn vader is wel leuk, maar in kleine doses zeg maar. Hij praat altijd over zichzelf en trekt het gesprek altijd naar zich toe en ik word er zo moe van. Wij zijn nogal prive en dan vind ik een heel weekend met zo'n aanwezige man echt teveel van het goede. Ook slaap ik heel licht en word ik meerdere keren wakker van het bezoek, erg vermoeiend.

dosieja

dosieja

20-01-2010 om 09:46

Zelfkastijding

je bent eigenlijk een beetje bang voor de reactie van je vader en bent geneigd om het toch maar over je heen te laten gaan?!

Resultaat: jij hebt geen fijn weekend/midweek

Als iets niet leuk/fijn wordt voor jezelf dan moet je het gewoon niet doen!
Tenzij je het wel lekker vind om jezelf te kasteien, maar dat geloof ik niet.
Je moet ook een beetje zelfrespect hebben hoor en niet klakkeloos dingen doen omdat vader dat nou eenmaal wil!

Twee dingen

Ik zou niet alle twee de problemen gelijk aanpakken. Maar toch een voor een. Het eerste probleem, de vakantie zou ik als eerste doen. Ik zou toch echt al mijn moed bijeen rapen en het zeggen. En het voordeel is als je het nu doet er een volgende keer meer rekening meegehouden zal worden. Als je er nu niks van zegt gaat het een volgende keer weer zo. En door het eerste probleem aan te kaarten, gaat er misschien ook wel een lichtje branden bij je vader over het tweede probleem. Maar daar zou ik dan nog even mee wachten, daar komt dan ook weer een aanleiding voor om daar wat van te zeggen. Dus, schouders eronder en zeg er wat van! Beter nu als het te laten escaleren.

Pilatus

Pilatus

20-01-2010 om 19:46

Ik ga het doen

Vrijdag zal ik hem bellen. Ik laat wel horen hoe het ging. Het gaat er mij om dat het voor iedereen een leuke tijd wordt, en dat gaat het beste als we niet teveel op elkaar zitten.

Pilatus

Pilatus

20-01-2010 om 19:53

Neves

Ik vind jouw reactie wel hard hoor. Wat weet jij nou van mijn vader of van mij? Ik ben echt niet zo moeilijk, ik ben juist zo'n persoon die het iedereen naar zijn zin wil maken, soms ten koste van mezelf.

Helaas heb ik niet zo'n goede relatie met mijn vader. Zal wellicht aan mijn jeugd liggen, waar een aantal dingen gebeurd zijn die ik wel kan vergeven maar niet vergeten. Daar heb ik helaas nu nog steeds af en toe last van.

Ik probeer anders met mijn kind om te gaan, juist omdat ik hoop op een betere relatie met haar dan ik met mijn vader heb.

En ik wil me echt wel schikken. Ik ben bereid om een week vakantie op te nemen op een moment dat ik dat normaal niet had gedaan. Ik ben bereid om onze eigen reiskosten te betalen en zelfs een eigen huisje als het nodig is. Natuurlijk doen we mee met alles wat verwacht wordt. Allemaal voor de lieve vrede. Maar heb ik er echt zin in? Nee, maar het zal vast gezellig worden.

Pilatus

Pilatus

20-01-2010 om 20:10

Neves

Natuurlijk maak je als ouders fouten. Ik ben niet perfect en maak dagelijks fouten. Ik hoop alleen dat het niet van die grote zijn dat mijn kind er later last van heeft.

Helaas zijn er bij ons dingen gebeurd waar ik nog wel last van heb. Ik probeer het hem niet aan te rekenenen, maar helaas heeft het mij wel veranderd en mijn relatie met hem ook.

sidneysheldon

sidneysheldon

20-01-2010 om 20:37

Pilatus

volgens mij spelen er 2 dingen door elkaar:
-zaken die in het verleden hebben gespeeld en waar je nog steeds last van hebt. Misschien ook gebrek aan assertiviteit hierin, om voor jezelf op te komen? Je vader trekt zich er allemaal niets van aan, zo te lezen.

-je vader die zich nu nog op de voorgrond dringt en jij die geen duidelijke grenzen aangeeft. Dat is ook heel moeilijk in een situatie waarin het verleden en heden door elkaar heen lopen (ik spreek uit ervaring)

Je moet toch proberen een beetje afstand te creeren, want zo te lezen heb jij ruimte nodig. Als het je niet lukt om dit eerlijk te zeggen, misschien lukt het dan via een omweg?

bijvoorbeeld: geef aan dat je dat en dat weekend echt niet kan want dan heb je al wat (verzin maar iets, verjaardag, weekendje weg zelf, activiteit met school, vriendin, etc.). Dan zeg je: het weekend van..... en het weekend van .... komt het wel uit, dan kom je dan toch? Dus geef zelf aan wanneer het jullie schikt dat hij komt. Als dat hem niet uitkomt, reageer je met: jeetje wat jammer, tja dan wordt het toch wat later,
iets in die trend?

Pilatus

Pilatus

20-01-2010 om 22:07

Sidney

Je hebt helemaal gelijk. Ik kan niet goed voor mezelf opkomen naar mijn vader toe. Bij andere mensen heb ik daar minder moeite mee gelukkig.

Mijn vader stuurde vanochtend alweer een email over het volgende bezoek. Ik heb gezegd dat het deze keer goed is maar dat ik wil dat er volgende keer meer tijd tussen het bezoek zit. Daar zegt hij begrip voor te hebben. We zullen zien. In het verleden hebben we wel hetzelfde gesprek gehad maar als puntje bij paaltje komt wil hij dan toch zijn zin doordrijven.

Ik moet daar leren beter mee om te gaan. Gelukkig krijg ik veel kansen om te oefenen

tonny

tonny

20-01-2010 om 23:55

Eigenlijk raar

dat hij zichzelf uitnodigt.
Ieder mens leert toch dat jezelf uitnodigen onbeleefd gedrag is? Een ánder uitnodigen, zo doe je dat. Of misschien een balletje opgooien 'joh, we hebben elkaar zo'n tijd niet gezien, zullen we wat afspreken? Bij jou of bij mij?'

Pilatus

Pilatus

21-01-2010 om 14:11

Tonny

Ik heb er geen moeite mee dat hij zichzelf uitnodigt. Dat doen mijn schoonouders ook. Ik weet dat ze ons (kind) graag zien en dat er elke paar maanden wel een bezoek gewaardeerd wordt. Dat heb je nou eenmaal als je zo ver weg woont.

Bij mijn vader heb ik er moeite mee dat hij zo vaak wil komen, maar dat is meer omdat het bezoek als hij er is meestal een beetje stroef verloopt. En nu ik eraan herinnert ben dat hij slecht tegen kleine kinderen kan heb ik er nog minder zin in.

Pilatus

Pilatus

22-01-2010 om 09:11

Gebeld

Ik heb vanochtend mijn vader gesproken en het was wel even stil aan de andere kant. Hij kwam met een paar argumenten maar als het goed is gaat hij nu kijken naar 2 4-ps huisjes (en 1 8-ps). Ik denk nog niet dat het geregeld is, ik verwacht dat hij volgende maand er nog wel op terugkomt met meerdere argumenten maar goed, dat zien we dan wel weer.

Bedankt

Rafelkap

Rafelkap

22-01-2010 om 17:20

Heel goed!

heel goed Pilatus! En nu bij je besluit blijven: niet samen in 1 huis anders kunnen jullie helaas niet komen!
Hopelijk wordt het zo toch nog een leuke week.

Pilatus

Pilatus

22-01-2010 om 21:59

De bom

Zoals verwacht: ik kreeg vanavond telefoon van mijn vader en hij vertelde me dat hij er nog even met zijn partner over gesproken heeft en dat ze de plannen niet willen veranderen. Het is zijn feestje en wij moeten ons maar aanpassen. Hij luistert niet naar mijn argumenten (die vindt hij maar onzinnig). Ik bleef bij mijn standpunt en op een gegeven moment kreeg ik zijn partner aan de telefoon omdat mijn vader denk ik op het punt stond driftig te worden.

Ik heb geen idee wat ik nu moet doen. Niet gaan? Vind ik niet zo aardig. Me maar aanpassen? Heb ik ook geen zin in.

Eigenlijk baal ik er nog het meeste van dat ik een keer voor mezelf opstond en er weer over mij heen gewalst wordt.

Dilemma

Jee zeg, je wordt eigenlijk behoorlijk voor een dilemma gezet.

Ga je om de lieve vrede te bewaren en moet je daarvoor zelf een offer doen, of ga je niet en wat gaat dat voor gevolgen hebben.

Eigenlijk, met enig respect, zouden jullie beiden begrip voor elkaars standpunt moeten hebben. Maar dat is geloof ik wat zoek.

Poot stijf houden daar worden beide partijen niet blij van.

Ik zou daarom de gulden middenweg kiezen; ga een dagdeel op bezoek en vertrek weer. Hebben jullie beiden een deel wat jullie willen. En als je vertrekt en de terugweg is te ver omdat je niet in NL woont, regel dan een goedkoop hotel en maak er het beste van.

De gulden middenweg toont van respect maar geeft ook een signaal af, je wilt hem tegemoet komen maar blijft ook trouw aan wat jij wilt.

Jammer dat het zo moet gaan, want het geeft het hele gebeuren zo'n negatieve lading.

Ik ben benieuwd wat je beslist. Groet, Moppeke

Inge M

Inge M

22-01-2010 om 22:45

Volhouden pilatus

Mensen die gewend zijn om over anderen heen te lopen, houden er niet van als die anderen assertiever worden. Die situatie moet gelijk de kop in gedrukt worden.
Dus het is nu aan jou dat niet te laten gebeuren.
Stuur een brief dat je er over nagedacht hebt en waartoe je wel of niet bereid bent. (huisje apart, beperkt aantal dagen, wat jou goed lijkt)
Schrijf in die brief vooral dat je van ze houdt maar dat je om reden xxx, xxxx en xxxx het niet mogelijk vindt om precies te doen wat zij willen. Gelukkig wil je een heleboel wel!

Pilatus

Pilatus

22-01-2010 om 23:37

Moppeke

Ik heb begrip voor mijn vader's standpunt. Van mij hoeft zo'n familievakantie helemaal niet. Ik vind het zonde van mijn vakantie dagen en geld. Mijn suggestie om in ieder geval in aparte huisjes te gaan was mijn compromis. Voor mijn vader is dat niet goed genoeg want het is niet wat hij wil.

Wat moet ik daar mee?

Mijn andere idee, dat we slechts een paar dagen komen en dan wel samen in een huis zal helemaal niet goed ontvangen worden.

Zeggen dat we een dagdeel komen zou dus absoluut niet als tegemoetkoming gezien worden.

Ik kan praten als brugman maar niets zal hem overtuigen. Nou hoef ik trouwens geen overtuiging maar acceptatie en ik geloof dat dat niet zal gebeuren.

tonny

tonny

22-01-2010 om 23:38

Pfoe

Wat een narigheid zeg!

Op ons hier komt jouw argumentatie ongelooflijk logisch en verstandig over, waarom snapt de man het niet...

Wat wil hij nou, gelijk, of een leuke vakantie?

Pilatus

Pilatus

22-01-2010 om 23:53

Inge

Je hebt gelijk maar het ik vind zulke aanvaringen verdomd moeilijk.

Gelukkig heb ik niet aan de telefoon al concessies gedaan, dat is al heel wat. Wel barstte ik in tranen uit toen ik opgehangen had, want ik hou niet van confrontatie.

Ik had al via email nog eens de redenen verteld maar die vind hij onzinnig. Niets dat ik zeg of schrijf zal hem overtuigen.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.