Relaties Relaties

Relaties

sas73

sas73

09-04-2010 om 09:30

Aandacht om me beter te voelen

Herkent iemand dit?
Ik heb gedurende mn leven eigenlijk continu aandacht van andere mannen nodig om me goed te voelen.
Het is een gevoel vergelijkbaar met verliefdheid, geeft hoge pieken, maar ook diepe dalen als die aandacht wat verslapt, niet oprecht blijkt te zijn, of zo iemand me kwetst.
Mn relatie met mn man is zeer goed, we zijn al meer dan 20 jaar samen, maar in die tijd zocht ik dus steeds die aandacht en bevestiging van andere mannen.

Waarom kan ik niet gewoon gelukkig zijn met mezelf? En me daar gewoon goed bij voelen?

alvast dank voor jullie meedenken

Sas

Marieke

Marieke

09-04-2010 om 11:07

Hoe ontwrichtend is deze behoefte

Hoever ga je om deze behoefte aan aandacht vervult te krijgen? Zet je daarbij je huwelijk, vriendschappen of je baan op het spel? Dan lijkt het mij iets om met een therapeut over te praten.
Is het een milde vorm waar je vooral zelf last van hebt zou je met een zelfhulpboek (iemand titel?), goede gesprekken met vrienden en zelfreflectie een eind kunnen komen. Je bent al zover dat je dit voor jezelf durft te erkennen en onder ogen te zien. Dat is al de helft van de oplossing. Heb je er al eens met je partner over gepraat?
Marieke

zucht

zucht

09-04-2010 om 11:24

Man

Hier is het mijn man welke altijd vrouwen rond zich nodig heeft, Hij is heel goed en lief voor mij, we hebben een vrij sterke relatie, toch wordt hij altijd verliefd op vrouwen, wil altijd vrouwen rond zich (werkt ook in een vrouwensector)
en dat doet mij soms toch wel pijn, waarom heeft hij zo nood aan te flirten ? ik weet dat het niet zijn bedoeling is mij te kwetsen, maar het is wel degelijk zwaar voor mij, als ik zie dat hij zich weer meer 'opsmukt' zijn sms-jes, telefoontjes, ... eigenlijk flirt hij zo goed als met alles wat een 'mooie' vrouw is, hij heeft dat nodig ....

zucht

zucht

10-04-2010 om 17:52

Vraagje

Misschien kunnen we iets hebben aan elkaars vragen ? Ik vraag mij nl soms af of mijn man nooit schuldgevoelens naar mij toe heeft, ookal zijn we al bijna 30 jaar een goed koppel, is hij heel lief voor mij, is hij toch eerder gevoelig van aard, Doet hem dat dan niets naar mij toe ?
Ik heb lang niet kunnen geloven dat hij zo omging met andere vrouwen, ok, ik wist wel dat hij liever met vrouwen dan met mannen omging ed, toch wist ik niet dat het zoveel binnen in hem teweeg bracht, dat hij er zo van zweefde of afzag. Ikzelf ben nl iemand wat niet zomaar verliefd word,
Wil jij echt je hevige gevoelens op dat vlak kunnen stopzetten ? Wat weet je partner ervan ? Ben je er eerlijk over naar hem toe ? Hoe zou jij je voelen als je partner ook zo zou omgaan met andere vrouwen ? Zou je daar begrip voor hebben ?

tonny

tonny

11-04-2010 om 14:53

Ik zou het afschuwelijk vinden

en ik zou erg weinig aardigheid meer hebben in mijn relatie.

Als mijn echtgenoot al dertig jaar lang almaar (!) aandacht van andere vrouwen nodig heeft, brrr, lijkt mij vreselijk. Volgens mij is zo iemand psychisch niet in evenwicht of nog nooit uit de puberteit geraakt.

tonny

tonny

11-04-2010 om 18:32

Liefde voelen wel...

... maar een langdurige relatie lijkt me lastig.

Er wordt voor de persoon die de 'alledaagse partij' is constant begrip verwacht, en ik denk dat dat op den duur opbreekt (zeker als je, met het klimmen der jaren, geconfronteerd wordt met jonge(re) mensen die je partner kennelijk 'nodig' heeft).

Als geen ander

Lieve Sas,

Ja, ik herken het als geen ander. En als ik vorig jaar niet eindelijk bereid was geweest dat grondig te onderzoeken en er keihard aan te werken, was ik waarschijnlijk in het bejaardentehuis met mijn rollator nog achter mannen aan geschuifeld om die aandacht te krijgen.

Fely

Fely

Maar wat heb je dan meer specifiek gedaan?

Juul

Juul

11-04-2010 om 20:45

Groot hart

Wat is er mis met het hebben van een groot hart? Ik heb een prima relatie met mijn partner. Toch heb ik behoefte aan aandacht van een andere man. Mijn partner weet dat ook, maar wil/kan daar niet in meegaan.
Daarom zorg ik dat hij het niet weet, ik wil hem niet kwetsen, net zoals hij mij niet wil kwetsen.
We hebben op dat vlak al het een en ander meegemaakt in onze relatie (wederzijds). Wat niet weet wat niet deert werkt bij ons goed, samen zijn we erg gelukkig, en wat daarnaast gaande is brengt 1 van beiden in ieder geval nog meer geluk, dat automatisch doorwerkt in onze relatie.

Primavera

Primavera

11-04-2010 om 23:54

Groot hart = egoïstisch hart?

Ik vind een groot hart hebben een beetje flauw excuus om je partner te bedriegen als hij al duidelijk heeft aangegeven dat hij niet wil/kan meegaan in jouw behoefte naar andere mannen.
Behalve hem niet willen kwetsen zoals hij jou niet zo willen kwetsen heb je hem al gevraagd of hij soms liever bedrogen wordt? Als mijn partner me de keus zou geven tussen gekwetst worden of bedrogen worden zou ik graag kiezen voor helemaal geen relatie met hem wegens onverenigbare behoeften. Eerlijkheid en vertrouwen zijn voor mij in een relatie fundamenteel.
Wanneer iemand me zegt dat ze bedrog verborgen houdt om niet te kwetsen denk ik eerlijk gezegd dat het helemaal niet zozeer om dat kwetsen gaat, maar om de eventuele gevolgen die dat kwetsen op de relatie zou hebben. Gewoon egoïstisch dus. Hoe kan je nu nog meer geluk van de één bouwen op het voor de gek houden van de ander? Wat blijft er dan van wederzijds respect over?
Iedereen kan zijn of haar relatie zo invullen als hij/zij wil met exclusieve of grote harten, maar daar moeten beiden dan wel achter staan, anders wordt de relatie onherstelbaar scheef.
Groeten Primavera

zucht

zucht

12-04-2010 om 10:11

verslaving?

Ik vind het ook een verkeerde uitdrukking om stiekem te doen achter je partner zijn rug uit te drukken als een groot hart hebben
Ik vind dat er niets zo pijnlijk is als onder ogen te moeten zien dat je veel te goedgelovig bent geweest want dat je partner de eigen wensen en behoeften boven de eerlijkheid en vertrouwen naar elkaar toe stelt
Mijn man draagt mij zowat op handen, kan niet zonder mij en laat dat ook duidelijk zien,is behulpzaam, -op andere vlakken-heel respectvol. Daarom dat ik altijd heel naief ben geweest tov zijn gevoelens naar andere vrouwen toe,blind voor wat ik toch wel zag,(ik stak mijn hand letterlijk voor hem in het vuur) Ik denk wel dat hij zich niet goed voelt daarin, wel wat schuldgevoelens heeft,en die gevoelens ook wel graag meer in de hand zou kunnen houden. Toch kon hij dat blijkbaar niet laten, als hij een mooie, slanke vrouw ziet is het bijna een reflex van hem te gaan flirten,
Hij is een gevoelig persoon, wil dat iedereen hem lief vindt
Het is nog niet zo heel lang geleden dat ik hem (zijn GSM smsjes) betrapt heb en dat alles mij duidelijker werd, dat ik toch niet zo exclusief de enige in zijn leven was, Het heeft een echt grote schok gegeven, ik ben er lang niet goed van geweest (en nog niet helemaal !!) Mijn vertrouwen in hem heb ik stilaan terug gekregen (hij doet echt zijn best om alles achter zich te laten en kiest heeel duidelijk voor mij) maar ik weet niet of ik het ga aankunnen als hij terug met die gevoelens naar andere vrouwen speelt. Ik zal dat dan zeker niet zomaar nemen!...en toch...
Als ik andere mannen zie welke zo flirterig zijn, zich als heel gevoelig voorstellen(& groothartig), dan krijg ik er een dégout van
Zoals 'groot hart' hierboven ook laat zien, ben je tijdens het opflirten van anderen blind voor de pijn welke je je vaste partner aandoet, primeert dan het je eigen goed voelen, Zou dat een verslaving zijn ??

Zucht (ot)

Zucht, je zegt dat je vertrouwen in je man weer terug is, maar is dat echt zo? Ik denk namelijk dat de drang van jouw man om te flirten (en verder te gaan?) met andere vrouwen nooit helemaal zal verdwijnen, dat is de aard van het beestje. En ik denk dat je dat diep van binnen ook wel weet. Je schrijft dat je al 30 jaar samen bent, dat is een lange tijd.

Blijkbaar heeft de relatie jou altijd meer opgeleverd dan hij je kost. Je man heeft na het uitkomen van zijn acties nu zijn leven gebeterd. Je vraagt je af wat je zult doen als hij weer terugvalt in zijn oude gedrag.

Het is daarbij denk ik belangrijk om voor jezelf duidelijk te krijgen hoeveel van jezelf je wilt inleveren om bij hem te blijven. Als zijn oneerlijkheid ervoor zorgt dat je het grootste deel van de tijd ongelukkig en wantrouwend bent, zou je kunnen overwegen er een punt achter te zetten en voor jezelf te kiezen. En anders zul je moeten leren accepteren dat hij op dit vlak zo egoïstisch in elkaar zit dat hij het najagen van zijn eigen gevoelens boven de pijn stelt die hij jou aandoet met zijn geflirt.

Sterkte.

Chris

sas73

sas73

12-04-2010 om 17:49

Nadere uitleg

Bedankt allemaal voor jullie reacties!!

Ik denk echter dat ik nog wat nadere uitleg verschuldigd ben. Verder dan een soort "verliefdheids gevoel" gaat het echt niet bij mij hoor! En mn baan en huwelijk zet ik er niet voor op het spel.

Wel grappig dat ik het ook altijd heb over dat ik een groot hart heb en dat al die mannen een kamertje bezetten in dat hart van mij.

Tot zover dus het lekkere gevoel, maar als degene niet hetzelfde voor mij voelt, me kwetst, geen aandacht (meer) schenkt, kan ik echt diep bedroefd raken en dat raakt me dus het meest in dit verhaal.Ik heb die aandacht dus echt nodig om me goed te voelen.

Verder ben ik benieuwd naar het verhaal van Fely, wat heb jij er aan gedaan?

Zucht, ik ben dus geen notoire vreemdganger, verder dan veel aandacht vragen (ja, ook via SMS, sorry) gaat het niet in mijn geval..een verslaving zou je het wel kunnen noemen. Maar ik ben zeer gelukkig getrouwd en geniet ook echt van mn gezinsleven. Ik merk dat ik in zo'n periode juist lekkerder in mn vel zit en de realtie met mn man ook beter verloopt...

zucht

zucht

13-04-2010 om 09:43

Nood aan zelfbevestiging door zelfbedrog

Ik heb mijn partner niet een notoire vreemdganger genoemd, wel iemand welke net zoals jij constant verliefde gevoelens van andere vrouwen nodig heeft, hoever hij geweest is daarin weet ik niet, Wij hebben zoals ik eerder al zei ook wel een goed huwelijk, mijn man laat zien dat hij van mij geniet, ik denk dat ik op bepaalde vlakken zijn 'rots' ben,
Maar dat groothartigheid noemen zal wel een kenmerk zijn van je 'afwijking' Jijzelf wilt constant van andere mannen horen hoe schattig, lief, goedhartig je wel bent, doet ervoor sms-jes, loopt te flirten,bent daardoor thuis (uit schuldgevoel?) ook nog eens liever naar je partner toe. Dus uiteindelijk kom je tot de slotsom dat je toch wel geweldig goedhartig bent
Maar als iemand waarmee je wil flirten je erin los laat, laat vallen of er niet aan mee doet, dan voel je je slecht, sleep je je erdoor heen (jij wil zo lief zijn naar hem, maar die - in mijn ogen juist veel goedhartiger man naar zijn eigen partner toe - grijpt jouw 'lief zijn' niet aan om verder in mee te gaan) Ahwel ,ik vind dat een zwak zelfbedrog, maar ook bedrog naar je partner toe ! Wat zegt hij ervan dat je andere mannen nodig hebt om liever naar hem toe te zijn ? Weet hij ervan ? mag hij je sms-jes lezen ? of is dat eigenlijk allemaal een leugenachtig boeltje naar hem toe ? Ben je open naar hem waarom je zweeft of je vooruitsleept owv de gevoelens voor die andere personen ? zo neen, zijn die leugens naar hem toe ook zo goedhartig ? Hoe zou je je voelen als je er opeens achter kwam dat je man achter jouw rug om hetzelfde doet naar andere vrouwen toe ?
Je 'goedhartig hart' voelt zich niet bedroefd om wat je stiekem voor andere mannen voelt, maar wel omdat je je slecht voelt als die andere (juistere) mannen je niet zien staan, dat vind ik dus ook alles behalve, als je nu zei dat je je toch een beetje schuldig naar je partner zou voelen en daarom het zou willen 'afleren' maar neen, het is dus ook weer voor je eigen welbevinden
Volgens mij maak je jezelf die 'goedhartigheid' wijs om je gang te kunnen gaan, maar zal het uiteindelijk niet jje zelfwaarde opkrikken, eigenlijk doet je partner dat, door goedgelovig in je te zijn,voor alles wat hij ziet zijn hand voor de ogen te houden, hij verwacht dat eigenlijk helemaal niet van jou
Als er in je gezin ergens iets moet rechtgezet worden, als je bvb voor iets moet reclameren, doe jij dat dan ? of moet je partner dan ook weer zijn stoute schoenen aantrekken om dat op te lossen ? Blijf jij dan weer liever de brave goedhartige spelen ? of ben je dan wel assertief, ondanks het risico dat iemand je geen zoetje zou vinden ?
Mag ik weten wat je man van je gevoelens weet en hoe hij dat opneemt ?

Nadere uitleg volgt

Sorry dat ik me in stilzwijgen hul, wil er graag nader op ingaan, maar 't even druk op dit moment. Hoop vanavond mijn posting uitgebreid toe te lichten.

Liefs,
Fély

J.B

J.B

13-10-2013 om 07:19

aandacht opeisen kan ook te ver gaan

dat zie ik wel aan mijn partner, het liefst heeft hij elke minuut van de dag de aandacht van vrouwen, maakt hem niet uit wat de gevolgen zijn.
Maar deze keer ging hij te ver, en dat nog wel op zijn werk.
Na diverse waarschuwingen , zelfs een schriftelijke, is hij nu ontslagen.
Hoe stom ben je dan??
En dan heeft hij ook nog het lef om te zeggen"daar kan ik toch niks aan doen"?
Stomme sukkel.
Dus met het gevolg dat hij, na 24 jaar samen , nu mijn ex-partner is.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.