Relaties Relaties

Relaties

Peertje

Peertje

25-01-2011 om 21:09

Wat zouden jullie hiermee doen?

Wij hadden een clubje van vier vriendinnen die elkaar veel vertellen. We gaan vaak ergens theeleuten en soms komen er ook anderen bij. Maar dat is wat los/vaster. De kernclub heeft meer met elkaar, gaat ook uit eten etc. Nu had een van die meiden, (laten we haar Aafje noemen) een vriendin (laten we haar Truusje noemen) die wij ook wel kennen (we zitten allemaal op dezelfde sportclub). Aafje heeft Truusje een beetje binnengeloodst in het clubje want Truusje wilde meer vriendinschap met Aafje en op deze manier wilde ze daar een beetje aan tegemoet komen.
So far so good. Maar nu het dilemma. Het valt mij al een tijdje op dat Truusje, als ik iets vertel, mij heel nadrukkelijk gaat zitten negeren en zelfs een gesprek met een ander over iets heel anders begint. De anderen valt het ook op, balen ervan maar zeggen er niets over. Aan de ene kant is het iemand die mij niet zoveel zegt maar aan de andere kant begint het mij te storen. Er is inderdaad veel aan de hand in mijn leven (twee chronische ziekten, een terminale moeder, een zorgenkind waar ik steeds mee naar de VU moet) maar ik zorg er wel voor dat ik dat druppelsgewijs aan ' de meiden' vertel. Nu is het zover gekomen dat ik vaak maar niks meer vertel want er wordt zo onbeschoft op gereageerd! Ook als een van de anderen mij ergens naar vraagt of ik een vrolijk optimistisch feit te vertellen heb, gaat zij zich opzichtig zitten vervelen. Het stoort mij des te meer omdat we tijdenlang (en dan heb ik het echt over een jaar lang iedere week wel een uur of twee haar met raad en daad terzijde hebben gestaan over een beslissing inzake een opleiding).
Ik heb de anderen erover gesproken (op hun initiatief) en die zeggen dat ik wellicht te intens ben voor haar (qua levensstijl, grapjes e.d.)
Maar intens of niet, ik voel me nu toch een beetje boos en gekwetst. Het is nu iedere week raak sinds de zomer. En geloof me het doet gewoon pijn als je iets over je terminale moeder aan het vertellen bent en iemand gaat zitten gapen, in een folder kijken en als het langer dan drie minuten duurt, met degene naast haar over de nieuwste mode gaat praten. Nu kan ik me voorstellen dat ze niet goed met de dood om kan gaan, alla. We zijn allemaal anders. Maar, zoals gezegd, bij iets luchtigs doet ze het ook.
Vorige week dacht ik: ik ga het gesprek aan met haar. Ik was er helemaal klaar voor maar toen ik haar zag was ze net met haar zoontje van zes en toen wilde ik haar niet confronteren. Vanochtend besprak ik het met een van die vriendinnen en die vermoedde dat ze heel confrontatievliedend zou zijn. Niet ingaan op mijn feedback maar uitvluchten verzinnen. pff
Ik wil mijn meidenclubje niet kwijt maar zo heb ik niet zo'n zin meer. Ook omdat ik mezelf ken en bang ben dan ik ineens, (nou ja na minstens een half jaar) uit mijn slof schiet. Hoe zouden jullie het aanpakken?

Peertje

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
dc

dc

25-01-2011 om 22:12

Aafje vragen?

Ik zou zeggen, spreek eens alleen af met aafje, leg je pijn uit, en vraag of zij niet eens met haar vriendin kan praten?

Echt heel erg vervelend zeg!

Mona

Mona

26-01-2011 om 10:25

Ja aafje

Ik zou inderdaad het eerst aan Aafje vragen en anders toch het opnieuw gewoon in de groep gooien, ze heeft toch niet iedere keer haar kind bij zich? Als de anderen het trouwens ook heel vervelend vinden en het lost zich niet op, dan zou ik haar niet meer met de rest uitnodigen, ik vind trouwens dat jouw vriendinnen daar ook best wat over zouden kunnen zeggen, voor jou opkomen zeg maar, dus als zij ineens met de buurvrouw over mode begint zou ik (als ik die persoon dan was ) niet reageren en overduidelijk naar jou gaan luisteren, of het zeggen, iets van ik ben naar Peertje aan het luisteren.

Truustje,.........

.......weet je dat het heel vervelend over komt als je over je terminale meoder zit te vertellen en iemand gaat een folder zitten lezen.......Truusje, zou het mogelijk zijn mijn verhaal af te maken over mijn zorgenkind zonder dat jij het afkapt door over de laatste mode te beginnen......

Praat namens jezelf en niet namens een ander, de discussie zal wel los barsten.

Ik bedoelde.....

Ik bedoelde dat ik bovenstaande zou toepassen in de gesprekkken, op het moment dat het gebeurt. Lik op stuk.

margje van dijk

margje van dijk

26-01-2011 om 12:14

Je vult wel alvast heel veel in

Peertje, het valt me op dat jouw hele conflict met Truusje zich op dit moment voornamelijk in jouw hoofd afspeelt. Je observeert weliswaar wat zij doet, maar vervolgens vul jij alvast helemaal in waarom ze dat doet. Bijvoorbeeld, uit je posting:

"Ik heb de anderen erover gesproken (op hun initiatief) en die zeggen dat ik wellicht te intens ben voor haar (qua levensstijl, grapjes e.d.)"

Hier schiet ik toch eerlijk gezegd wel een beetje van in de lach. Natuurlijk kan dit een verklaring zijn, maar zou het ook niet gewoon zo kunnen zijn dat Truusje hele andere redenen heeft waardoor ze niet goed naar de ellende van een ander kan luisteren?

En dit:

"Vanochtend besprak ik het met een van die vriendinnen en die vermoedde dat ze heel confrontatievliedend zou zijn. Niet ingaan op mijn feedback maar uitvluchten verzinnen"

Waarom zou je nou dit soort concrete diagnoses stellen als je er nog nooit met haar over gesproken heb? Nogal een beetje psychologie van de koude grond, vind ik.

Kijk, ik ken Truusje niet, en jou ook niet, maar ik denk dat je niet het hele verhaal kloppend moet maken in je eigen hoofd ("ik ben nu eenmaal intens en zij is confrontatievliedend"), maar misschien moet je eerst eens proberen haar zélf er iets over te laten zeggen. Dat doen echte psychologen ook.

Haar een keertje zelf uitnodigen of een keer concreet een vraag stellen, zoals anderen hierboven al suggereren, kan daartoe een begin zijn.

Succes,
Margje

margje van dijk

margje van dijk

26-01-2011 om 12:25

En ook nog

Wat ik er net ook nog bij had willen zetten: je hebt ook wel erg de bevestiging van je vriendinnen nodig. Uit beide citaten die ik aanhaal blijkt dat je eigenlijk vooral de mening van je vriendinnen heel belangrijk vindt. Dat is erg indirect. Probeer het te beperken tot jou en Truusje, en probeer je vriendinnen erbuiten te laten. Volgens mij houdt dat je blik op deze zaak ook zuiverder.

Margje

koentje

koentje

26-01-2011 om 13:55

Ppppff

vind ik je nog heel geduldig zeg!
Jouw vriendinnen begrijp ik ook niet helemaal. Iedereen ziet het en niemand zegt iets!~!
Ik zou haar bestoken met de opmerkingen die net gemaakt zijn door emine. Zo zit ik ook in elkaar (directief)
En anders het gesprek apart aangaan.

fladder

fladder

26-01-2011 om 17:46

Vraagje

Heeft Truusje dit alleen als jij praat, of doet ze dat ook bij anderen?

Voor de rest spreekt Emine's tactiek me wel aan, al vraag ik me af of ik daar ter plekke wel de moed voor zou hebben

Peertje

Peertje

26-01-2011 om 21:21

Dc/ mona

Hoi, bedankt voor je reactie. Ik had Aafje er al over gesproken maar die houdt het liefste de kerk in het midden geloof ik. Want hoewel het haar opgevallen was wil ze haar ook niet voor haar hoofd stoten. Maar ze had haar er wel op aan gesproken. Het antwoord was toen dat Peertje, ik dus, 'van die heftige verhalen heeft'. Ja dat is zo. Doe ik niet expres maar er zijn nogal veel mensen in mijn omgeving dood gegaan (klinkt verdacht weet ik maar ik had ze allemaal zielslief), ik ben ook al heel lang zelf ziek en nu ligt mijn moeder op sterven. Nou ja en dan nog mijn zorgen om mijn kind...
Aafje vindt het ook flauw van haar maar legt het uit als dat ik bedreigend voor haar ben. Maar ja, niet zo bedreigend dat ze wel graag mijn raad wil hebben, denk er dan gemelijk achteraan.
En ja, die andere vriendin waarmee ze dan een gesprek begint zou beter kunnen zeggen " ik ben even naar Peertje aan het luisteren' dan achteraf tegen mij zeggen " he wat jammer dat ik je nu niet gesproken heb doordat Truusje tegen me aan ging zitten praten" Dat heb ik ook tegen haar gezegd maar dat durft ze niet volgens haar eigen zeggen.

Peertje

Peertje

Peertje

26-01-2011 om 21:25

Emine

Ja dat lik op stuk beleid zou kunnen werken als ze de boodschap zou oppikken. Dat heb ik wel eens gedaan in de zin van 'Goh Truusje het ziet eruit of je het heel saai vindt wat ik zeg" en dan reageert ze heel schichtig: "nee let niet op mij hoor, praat gewoon door". Ik sta dan met mijn mond vol tanden want dan denk ik ' tja ik kan iemand ook niet dwingen mijn verhaal boeiend te vinden'.
Ja voor mezelf praten als ik haar aanspreek, daar ben ik het wel mee eens.

P

Peertje

Peertje

26-01-2011 om 21:30

Margje

Nou ik vul niet direct in, het waren anderen die dat zeiden dus het is een beetje voorbarig om het op mijn conto bij te schrijven.
De eerlijkheid gebied mij wel te zeggen dat ik het geen vreemde observatie vind: ik word al vijftig jaar ' intens' genoemd (ja ook door psychologen) en de dame in kwestie (zelf psycholoog) noemt zich zelf confrontatievliedend. Overigens ervaar ik mijzelf niet als intens, ik ben gewoon wie ik ben.
Teveel luisteren naar andere? Mwoah, valt wel mee hoor, als je me zou kennen zou je wellicht zeggen dat ik ook het advies van anderen ter harte moest nemen. Dat is ook de reden waarom ik het met mijn vriendinnen erover heb. Ik wil ook checken of mijn observaties terecht zijn.

Peertje

Peertje

26-01-2011 om 21:31

Koentje

Ja ik baal ook een beetje van de opstelling van die vriendinnen

Peertje

Peertje

26-01-2011 om 21:34

Fladder

Nou ze is over het algemeen niet erg geinteresseerd in de problemen van anderen (zo vertelde ze een vriendin van haar die weduwe is, dat ze daar met haar maar niet over moest praten want ze vond de problematiek te zwaar). Maar bij de anderen van de club heeft ze ten minste nog de beleefdheid om een luisterend oor te bieden, al zal ze zelf nooit ergens naar vragen.

Ja ik durf de tactiek van Emine wel, heb het ook wel eens gedaan, maar ze kruipt dan in een soort schulp en doet of ze van de prins geen kwaad weet.

Peertje

Peertje

Peertje

26-01-2011 om 21:40

Narcissa

Ik heb het mss niet goed uitgelegd. Wij doen ook van alles tijdens het praten. Ik zelf (kunstenaar) zit vaak te tekenen. Maar mijn vriendinnen weten dat ik dan juist heel erg aan het luisteren en broeden op het thema van die ander ben en niet afgehaakt ben. Die folder is maar een afleidinkje voor haar om wat te doen te hebben, ze is al helemaal afgehaakt en heeft eerst naar buiten zitten staren.
Wij zitten ook vaak met vier en niet met vijf en met vier vind ik een heel ander verhaal als je dan een subgroep gesprek begint dan met zes. Met zes is het haast niet te doen om het centraal te houden.
Nee, het is te hartgrondig en te langdurig om er geen waarde aan te hechten. En het gaat ook over nogal wat zeg, het gaat niet over mijn auto die het niet meer doet, maar het verdriet dat ik heb omdat mijn moeder gaat sterven.

Peertje

Hibiscus

Hibiscus

26-01-2011 om 22:53

Bij andere onderwerpen

Negeert ze je ook als je het over minder verdrietige onderwerpen hebt? Misschien weet ze gewoon niet hoe ze moet omgaan met zulke emoties en sluit ze zich daarom af?

Ik pikte ook op uit je eerste bericht dat jij helemaal geen behoefte had aan Truusje en dat je het wellicht Aafje kwalijk neemt dat ze Truusje heeft geintroduceerd. Dat voelt Truusje misschien en daarom reageert ze zo op jou. Als je het met je andere vriendinnen daarover hebt, valt hen dat ook op? Vinden zij het prima dat Truusje erbij is gekomen?

Maar goed, je zult toch met Truusje moeten praten denk ik. Ook al ontwijkt zij de gesprekken, jij kunt wel zeggen wat jou dwarszit en wie weet wat dat oplevert.

Succes,
Hibiscus

fladder

fladder

26-01-2011 om 22:56

Peertje

Ik vermoed dat deze mevrouw zich met haar houding uiteindelijk zelf meer en meer buiten de groep zal plaatsen. Probeer het los te laten en concentreer je op de vriendinnen in de groep die je vriendschap wel waard zijn. Sterkte ermee!

Peertje

Peertje

26-01-2011 om 22:58

Ja hibiscus

Ik schrijf het hierboven ook: ook als ik iets vrolijks en positiefs wil vertellen, haakt ze af.
Het klopt ook dat ik wel vond dat Aafje haar wel makkelijk in de club introduceerde terwijl ons niets gevraagd werd. En het gekke is dat de anderen ook vind dat de vier van de kernclub toch een speciale vriendschap hebben. ze willen ook alleen maar met haar vieren uit eten.
Ja ik denk ook dat ik toch apart met haar ga praten. Alleen maar om kwijt te zijn wat ik ervan vind.

P

Mona

Mona

27-01-2011 om 17:21

Misschien

Misschien bedoelt Peertje met intens iets wat je negatief als 'drama queen' kan opvatten? Ik heb een vriendin die zo is. Ik stoor me er niet aan, ik zie het wel gebeuren, soms denk ik dan zelf ook wel eens, jee zo dramatisch is dat voorval niet, maar ze kan leuk vertellen en is ook vol zelfspot, dus ik vind het geen probleem. Ik heb echter een andere vriendin, uit een ander clubje en die 2 kunnen het dus echt niet met elkaar vinden, zitten op mijn verjaardag beslist niet in elkaars buurt, zulke mensen zou ik dus al helemaal niet tezamen in een clubje zetten. Het kan zijn dat dit geval ook aan de orde is in het clubje van Peertje, toch vind ik dat Peertje het maar in de groep moet gooien en ook de andere vriendinnen kan wijzen op hun niet zo vriendschappelijk gedrag (ook niet luisteren naar Peertje omdat Truusje hen aanspreekt) en anders vind ik dat je de laatstgekomene maar niet meer moet uitnodigen (Truusje dus), jammer, ze past er niet tussen blijkbaar.

Peertje

Peertje

27-01-2011 om 19:20

Intens

Narcissa: confrontatievliedend: conflicten niet aangaan maar ontkennen. Als ik tegen Truusje aanspreek van ' goh blijkbaar verveel ik je? Dat onmiddelijk ontkennen en zeggen nee hoor praat gerust door, terwijl de hele tafel doorheeft dat ze bij wijze van spreken aan een boodschappenlijstje bezig is.
Tja intens. Ik maak nogal veel mee, misschien is dat het. Jonge weduwe geworden, al zes vrienden moeten verplegen en begeleiden op hun sterfbed (en op de een of andere manier ben ik ook bij andere mensen vaak als laatste aan het sterfbed maar goed dat kwam ook omdat ik bij terminale thuiszorg werkte, mijn vader stierf op de dag dat mijn man terminaal verklaard was, al 30 jaar ziek en sinds kort een chronische ziekte erbij, dan een kind met een zwaar traumatiserend geboortedefect, een vader van het kind die dat niet aankon en de wijk nam.
Maar ook (of daardoor) ik wil vaak dat het ergens over gaat, dat kan ook vette platte lol zijn of spirituele diepe gesprekken maar het liefst nooit wat voor mij saaie Libellepraat is. Dus ja, ik zit op een moment in mijn leven wat nog vrij weinig verdrietig is vergeleken bij de rest wat ik mee heb gemaakt. In die zin hoef je het ook niet rot voor te vinden en de meiden hoeven ook helemaal geen oplossingen voor me te bedenken. Ik heb soms alleen behoefte aan een luisterend oor. Ik sta wel overal alleen voor, heb ook geen broers of zussen dus dat stuk met mijn moeder is pittig.
En misschien heb je in die zin gelijk dat ik haar gewoon niet begrijp. Wijlen mijn man heeft wel eens gezegd "jouw probleem is dat je iedereen maar altijd serieus neemt". En dat doe ik ook. Zit zij ergens mee, dan duik ik er ook helemaal in, bekijk het van alle kanten en kom met nieuwe invalshoeken. Zij wil wel graag mijn mening horen over haar kwesties maar weigert naar mij te luisteren.

Peertje

irina

irina

27-01-2011 om 20:09

Peertje

Na het lezen van jouw laatste posting denk ik dat je misschien baat zou hebben bij een therapeut die jou leert heirmee om te gaan. Het is trouwens niet niks wat je hebt meegemaakt.

Peertje

Peertje

27-01-2011 om 20:15

Irina

Wat bedoel je, waar moet ik mee leren omgaan? Met reacties als van Truusje of met alles wat ik meemaak?

Peertje

irina

irina

27-01-2011 om 22:33

Peertje

Ik bedoel vooral met reacties zoals van Truusje. Maar alles hangt altijd met elkaar samen.

Mona

Mona

27-01-2011 om 22:55

Waarom vragen?

Zou je misschien ergens komen als je waarom vragen stelt, dus nog niets verder invult over dat je haar verveelt? Dan zou je bijvoorbeeld kunnen zeggen, Truusje ik merk dat als ik wat aan het vertellen ben, jij met Anna naast je gaat zitten praten,... waarom doe je dat? Of, wanneer ze in de folder gaat lezen, Truusje, waarom ga je in een folder zitten lezen zodra ik aan het praten ben? Het kan natuurlijk zijn dat ze zich er dan onderuit probeert te praten maar je kan vervolgens nog zeggen dat je dat niet zo prettig vind, dat het gewoon niet prettig is dat als er iemand aan het vertellen is, je niet tussendoor met een ander gaat zitten praten.
Toch vind ik het ook lullig van de andere vriendinnen, die het zien maar niets zeggen.

Marlou H.

Marlou H.

28-01-2011 om 09:01

1 op 1 zoals je het nu beschrijft

Ik zou Truusje 1 op 1 vertellen wat je nu vertelt. Dat je je vriendinnengroepje belangrijk vind omdat er veel gebeurt in je leventje waarbij je behoefte hebt aan een luisterend oor. En dat als je merkt dat zij folders gaat lezen/ gesprekjes tussendoor begint jij het gevoel hebt dat je je verhaal niet rustig kan afmaken en daarbij dus niet de steun krijgt die je nodig hebt. Je kan haar vragen waarom ze dat doet zonder dit van te voren voor haar in te vullen.

Overigens heb ik ook gewoon het gevoel dat jullie elkaar niet mogen. En dat is natuurlijk lastig op te lossen. Hoe zit dat voor de rest. Past ze eigenlijk wel in dat groepje of moeten Truusje en Aafje hun vriendschap gaan onderhouden buiten dit groepje om?

Sterkte met het oplossen van deze kwestie en met je moeder.

Yura

Yura

28-01-2011 om 13:55

Ja maar ja maar

Dus Aafje neemt een vriendin mee in jullie clubje en eigenlijk vind niemand het echt leuk, zelfs Aafje zelf eigenlijk niet. Dan is het toch gewoon weer over met Truusje dan? Of is ze met haar introductie ook meteen de "baas" van het clubje geworden en durft niemand meer om haar heen? Volgens mij is Truusje niet confrontatievliedend maar jij en je vriendinnen. Zeg gewoon de volgende keer dat je wat afspreekt dat je geen zin hebt dat Truusje erbij is, dan dwing je wel je vriendinnen om een keuze te maken, maar ik proef tussen de regels door dat ze Truusje ook niet zo geweldig vinden.

Yura

Yura

28-01-2011 om 13:59

En verder

lijkt Truusje me gewoon een zeer onaangenaam mens zeg. Dat ze tegen een vriendin die net weduwe is geworden zegt dat ze het liever over iets anders wil hebben, omdat het te confronterend is tss. Dat is het voor die vriendin zeker niet zeg, alsof die heeft kunnen kiezen en alsof die in staat is om het over de supermarktprijzen te hebben ofzo. Zo iemand zou je bijna gunnen dat haar zelf wat ergs overkomt.

Lou

Lou

28-01-2011 om 15:11

Pas idd op

... dat je niet zelf al te confrontatievliedend wordt, wat het clubje kennelijk al is geworden. Ik ben het eerlijk gezegd wel eens met Yura dat Truusje gewoon niet goed bij jullie club past. En dat je daar rustig wat van mag zeggen. Zoek het niet al te veel bij je zelf, je bent wie je bent en dat werkt uitstekend in het clubje in de originele samenstelling, dus zonder Truusje. En bovendien, ook al zou het wel aan jou liggen, mijn hemel zeg, je hebt ook nog wat op je bordje liggen, mág je even een beetje aandacht? Ik ben van mezelf nogal uitpraterig en uitleggerig maar in dit geval zou ik toch stellig zijn: lieve vriendinnen, ik wil Truusje er niet meer bij.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.