Relaties Relaties

Relaties

'recht' op uitslapen en andere irritaties

Vanochtend ben ik een beetje uit m'n slof geschoten tegen Zwelgman. Toen de wekker ging sloeg hij 'm, zoals gebruikelijk, 1x af. Negen minuten later sprong ie weer aan en toen ben ik uit bed gegaan. Het was 7:30. Blijf altijd nog een beetje suf op de rand van het bed zitten en pak daarna m'n kleren uit de kast. Man had ogen open en zei: ik kom eraan hoor. Ik naar beneden, maak zoon wakker, kleed hem aan, maak een kop thee, vouw de was even snel op en merk dat man er nog steeds niet is. Ik nogal pissed naar boven gelopen met de was en hij werd wakker toen ik de slaapkamer inliep. Ik zei een beetje nors: 'Je bent zoals gewoonlijk nog niet uit bed. Kom je nou??' Hij ging eigenlijk meteen in de verdediging en zei dat 'ie het niet fijn vond om zo aangesproken wilt worden als 'ie net z'n bed uitkomt en blablabla. Ik zei dat het altijd elke dag hetzelfde liedje is, dat ik naar beneden ga en hem verwacht (hij zegt ook: 'ik kom eraan') en 20 min. later toch weer naar boven moet om hem wakker te maken. Op de dagen dat ie om middernacht thuiskomt uit z'n werk, begrijp ik best dat ie moeite heeft om er om 7:30 uit te komen. Vaak laat ik hem dan liggen en help ikzelf de kinderen met ontbijten, aankleden etc. Maar gisteren waren we 's avonds gewoon thuis en issie om 00:30 naar bed gegaan; de tv houdt hem wakker. Ik trek dat niet, tot zo laat. Ik taai af om 22:30 en dan weet ik dat dát eigenlijk al te laat is. Maar goed, man raakte geïrriteerd en zei dat hij voortaan meteen op zal staan, op voorwaarde dat ik dan ook maar opblijf tot hij thuiskomt (doe ik soms). M.a.w., hij heeft recht om later naar beneden te komen omdat HIJ die dag 12 uren moet werken (kelner) en ik maar 3 à 5 uur per dag werk, én om 21:00 naar bed kan gaan, als ik zou willen. Ik zei maar niets meer - zoon kon alles aanhoren - maar ik kookte vanbinnen. Ik zei tenslotte nog dat ik begrip heb als ie tot laat heeft GEWERKT, maar niet als ie tv kijkt tot 1 uur. En trouwens, hoe vaak sta ik tot 22:00 te strijken en te poetsen, of zit ik om 1:30 met onze dochter van 19 mnd. beneden met een flesje melk? Alsof ik niets anders doe dan maar 3 uurtjes per dag bij anderen schoon te maken, en alsof moeder zijn peanuts is? Wanneer heb IK voor 't laatst kunnen slapen tot 9:00 terwijl man de kinderen verzorgt? Da's vrijwel nooit.
Ik ben niet zo van regeltjes op papier zetten van wie-doet-wat want ik ga ervan uit dat je elkaar altijd moet steunen, het bekende 'geven-en-nemen'. Ik word het beu het altijd te moeten aangeven als ik ik gedaan wil hebben.
Zo, da's eruit.


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
margje van dijk

margje van dijk

28-03-2011 om 14:06

Uhm, zomertijd?

Ik lag gisteren pas om half 2 in bed, puur doordat ik een avondmens ben, en dat uur vooruit van de zomertijd nekt mij dan. Hoe ik het me ook voorneem, ik heb 's avonds gewoon te veel adrenaline om te gaan slapen.

En dus ben ik 's ochtends om 7:30 ook in een dramatisch slecht humeur van de wekker. Ik kan me levendig voorstellen dat een partner die aan mijn kop komt zeuren het slechtste in me boven zou halen, dus ik voel wel met jouw man mee.

Ja, natuurlijk moet ik er uit, en hij ook. Maar niet iedereen bezit het vermogen om dat én op tijd én zonder te zeuren én met een vrolijk gezicht te doen.

En: hij weet dat jij er toch wel uit gaat. Hoe slecht ook, dat is natuurlijk een zwaktebod van jullie arrangement. Bij ons is dat ook zo. Man gaat er altijd uit en verzorgt het hele ontbijt, dus ik 'hoef' niet zo nodig. Sterker nog, als ik op tijd beneden kom heb ik het gevoel dat ik alleen maar in de weg loop. Hij heeft nu eenmaal zijn routines.

Zou dat bij jullie ook niet een beetje kunnen spelen? Dat jij heel duidelijk je routines hebt en dat hij niet het idee heeft dat hij nou persé zo nodig is, vroeg op de morgen?

Ik doe maar een gooi, hoor.

Margje

Rosase

Rosase

28-03-2011 om 14:44

Kan wel zo zijn, maar...

Dat betekent dan nog niet dat het dan ook maar altijd zo moet blijven.

Tijd voor een goed gesprek, en een rooster waarin vastligt wie wanneer vroeg opstaat en ervoor zorgt dat zoonlief op tijd naar school kan, kant en klaar in de kleren en met broodtrommeltje.

Ik denk trouwens wel dat 8 uur 's morgens, net na het begin van de zomertijd, niet het juist moment is om zo'n gesprek aan te gaan....

Vic

Vic

28-03-2011 om 14:48

Tja

Ik vind dat iedereen 'recht' heeft op uitslapen zo nu en dan. Hoe vaak zou jij willen uitslapen? Kun je met je man afspreken dat hij bijv. 1x per 2 weken 's morgens de kinderen doet?
Verder lijkt 12 uur per dag werken, en dan nog als kelner, me behoorlijk zwaar. Tel daarbij op de onregelmatige diensten in de horeca, dus het verbaast me niet dat hij op een werkdag wat langer wil blijven liggen. Hij heeft natuurlijk ook een zwaardere dag voor de boeg dan jij. Tuurlijk, zorgen voor kleine kinderen is soms best een uitdaging, maar de hele dag rondlopen en gastvrij zijn is fysiek zwaar. Jij kunt nog op de bank gaan liggen met een boek als je er even doorheen zit.

Fiorucci

Fiorucci

28-03-2011 om 14:54

Niet meer wekken

Ik zou de verantwoordelijkheid voor het op tijd opstaan aan hem overlaten. Scheelt je weer een ergenis, je bent immers zijn moeder niet.

Fiorucci

Fiorucci

28-03-2011 om 14:55

Daarbij

Misschien is hij wel een typisch avondmens. Mijn man slaapt ook zelden voor 00.30, eerder slapen lukt gewoon niet!

Yura

Yura

28-03-2011 om 15:21

Eigen plan trekken

Mijn man echt zijn bed niet uitkomen, een soort ziekelijke afwijking lijkt het wel. Ik vind dat vooral storend als de kinderen dreigen daar de dupe van te worden. Als ze te laat op de verzameltijd van hun voetbalwedstrijd komen ofzo. Gelukkig worden ze wat ouder en als vader toch weer niet op tijd klaar is, stuur ik zoon alvast op de fiets. Laatst kwam pa 10 minuten later aan en was het hele team al weg inclusief zoon haha. Doordeweek zit ik hem nooit achter de broek. Laatst moest hij om 9 uur ergens best wel ver weg zijn (125 km ofzo). Hij ging geloof ik 8 uur van huis. 's Avonds zegt hij dan al, ik zet de wekker op kwart voor 8. Vroeger ging ik dan in discussie, nu denk ik ja hoor, je doet maar. Hij kwam dus een kwartier te laat, zijn collega's waren woedend, die waren ook allemaal van ver gekomen (hadden centraal afgesproken), eigen schuld, dikke bult. Hij heeft zijn vliegtuig laatst ook een keer gemist. Overigens ben ik dan ook niet te beroerd om extra stil te doen en de kinderen ook tot extra stilte te manen. We gaan dan ook beneden naar het toilet bijvoorbeeld.

Maxime.M

Maxime.M

28-03-2011 om 15:28

's avonds afspreken?

Ik snap dat je man niet wilt laten liggen omdat je wilt dat hij ook helpt met de kinderen in de ochtend. Ik zou met hem afspreken dat hij mag blijven liggen wanneer hij tot laat gewerkt heeft,dan doe jij het. Dat is voor hem dan geen uitslapen, want hij heeft tot laat gewerkt. De dagen dat hij niet tot laat werkt dan ga je óf samen tegelijk eruit, óf om beurten, de een een half uur eerder dan de ander ofzo. Ik zou dan dan al even in de avond voor het slapen gaan afspreken, morgen is het jouw vroege beurt of de mijne, zoiets? Het tijdstip waarop hij naar bed gaat heeft hier eigenlijk niets mee te maken, mij krijg je echt voor 23.30-24.00 uur mijn bed niet in. En ik sta meestal rond 7.30 op en man ook, maar wij hebben dan ook geen wisselende diensten.

dc

dc

28-03-2011 om 15:30

Praten

Je moet met dit soort dingen uitspreken niet wachten tot het je al te hoog zit, dan komt het er altijd verkeerd uit. En 's morgens is zeker niet het goede moment.

Ik zou man eens meeslepen naar een resto, en daar op een redelijke en gezellige manier praten. Als jij geen moeite hebt met je bed uitkomen en je man onregelmatige diensten heeft, dan lijkt het me normaal dat jij meer ochtenden doet. Je kunt wel afspreken dat hij jou 1 keer per week uit laat slapen ofzo.

Wij staan hier meestal allebei tegelijk op (nou ja, met zo'n 10 minuten verschil, en dat wisselend per persoon), maar ik doe meestal zondagochtend en mijn man zaterdagochtend. Heerlijk.

dc

dc

28-03-2011 om 15:32

En ritme

Als ik een aantal dagen laat naar bed ga (zeg 12u), dan heb ik de derde dag ook moeite om vroeger in slaap te vallen. Hou daar ook rekening mee. Ook al werkt hij niet, dat betekent niet dat hij opeens kan besluiten "vroeg" naar bed te gaan.

neteret mut

neteret mut

28-03-2011 om 15:51

Eens met dc

Vergeet het ritme niet, je lichaam ( jouw mans lichaams) is gewend aan een ritme en dat blijft echt doorgaan ook al werkt hij die dag niet.

Fiorucci

Fiorucci

28-03-2011 om 16:49

Ritme

Mijn man is een avondmens, en mijn drie kinderen ook allemaal. Zij owrden wakker na 20.00. Die krijg je echt niet vroeg in bed, slapen lukt gewoon niet. Zij zullen altijd moeite hebben met vroeg opstaan, dat is gewoon hun bioritme.

Zwelgje

Zwelgje

28-03-2011 om 17:14 Topicstarter

Laat slapen

Ik begin steeds meer een avondmens te worden, ga regelmatig om 23:00 naar bed. Ik heb 's avonds gewoon behoefte aan tijd voor mezelf en dan is het snel laat. Ik zit dan echt niet uren achter elkaar voor de tv of pc maar rommel gewoon in huis. Hij kan overdag heel actief zijn met werk, klusjes etc. en dan vanaf 18:00 stoppen, op de bank neerploffen en de rest van de avond niets meer doen.(ik heb het dan over zijn vrije dag) Ik zit dan weer anders in mekaar, want mijn slogan is 'A Woman's Work Is Never Done'. Dus ik kan 's avonds nog een dweil door het huis halen, of de berg was gaan strijken om 21:30, en meer van dat soort dingen. Ik kan hem niets verwijten; misschien zou ik ook wel een knop moeten omzetten vanaf 18:00, maar de kinderen zijn er dan nog en die moeten ook verzorgd worden. Ben dus tot 20:30 in de weer. En ja, ik zou het hem kunnen vragen en soms doe ik dat ook wel, maar ik zou zo graag eens willen dat hij zegt: goh, volgens mij ben je moe, waarom ga je niet 'ns een avondje vroeg naar bed, dan zorg ik wel voor de kindertjes.' Snappie, dat ene kleine zinnetje waaruit blijkt dat hij mij ook wel eens een moment van rust gunt. Of dat 'ie zegt: ga jij nou maar lekker even naar de kapper, dan blijf ik thuis met het kroost.
De zomertijd heeft er niets mee te maken hoor. Maar ik denk dat het mij inderdaad al veel te lang hoog gezeten heeft en dat het er vanochtend uitgekomen is. Maar het gekke is dat ik er nog steeds opgefokt door ben het is inmiddels 17:00. Ik ben vandaag al weer verschillende keren bij mezelf nagegaan of ik degene ben die fout zat door zo te mopperen. Als we een keertje zo'n meningsverschilletje hebben, ben ik degene die sorry zegt (smsje later op de ochtend of telefonisch) maar vandaag vertik ik 't. Het feit dat hij niet met een klein 'sorrietje' komt vind ik gewoon niet kunnen.
Ach, ik zal wel zien hoe het morgen gaat. ik blijf in ieder geval op tot hij thuiskomt.

dc

dc

28-03-2011 om 17:33

Typisch

Het spijt me, maar je vertoont echt typisch vrouwengedrag, vind ik. Zelf vet over je grenzen heen gaan, en dan zuchtend wachten tot je ridder het eindelijk eens ziet.

Zo werkt een relatie gewoon niet. Je zult moeten leren te doen wat je zelf wilt doen, en ook een limiet voor jezelf instellen. Ik doe niets meer als de kinderen eenmaal in bed liggen, al is het huis als een ontplofte bom. Dat kan best tot de volgende dag wachten, maar mijn hangtijd heb ik gewoon nodig.

En omdat ik voor mezelf op kom, zal ik mijn man niet zo snel verwijten dat hij dat ook doet. Als ik iets van hem wil, dan vraag ik dat gewoon. Ik wacht niet tot hij opeens een goddelijke openbaring heeft dat het mij teveel is. Dan kan ik gewoon lang wachten, terwijl als ik het normaal vraag, hij heel erg veel doet. Heb ik veel meer aan, en hoef ik me ook niet steeds te irriteren.

Ik vind echt dat als je huisvrouw bent en je om 21.30u nog de was staat te doen, je een slechte planner bent of de lat veeeeeeel te hoog hebt liggen. Dat kun je je man niet verwijten. Dan zou ik eerder naar mijn eigen werk kijken om te kijken hoe het minder, praktischer en sneller kan, zodat ik vanaf 20u lekker een boek kan gaan lezen.

Fiorucci

Fiorucci

28-03-2011 om 18:00

Maar.......

Waarom moet hij nu dan sorry zeggen? Het te laat opstaan blijft toch zijn probleem?? En dat er bij jou andere dingen dwarszitten en dat dat meespeelde in je reactie van vanmorgen kan hij niet ruiken, zeker niet 'sochtends vroeg! Spreek duidelijk uit wat je wilt, zonder verwijten, dan is de kans op succes het grootst. Verongelijkt mokken op momenten die niet handig zijn werkt niet!

Maxime.M

Maxime.M

28-03-2011 om 19:12

Overdag geen tijd?

Zwelgje, heb je overdag dan geen tijd om te dweilen of te strijken? Of werk je fulltime? Ik doe alleen overdag dat soort dingen, tijd zat voor en in de avond alleen wat echt op dat moment moet en niet anders kan. Bijv. toen de kinderen nog klein waren, tja, die moesten dan naar bed gebracht worden, en dat deden we meestal om en om, of wie er het minst moe was.
Ik denk dat jouw man beter in staat is om te relaxen dan jij, dus ga nu gewoon ook proberen de boel de boel te laten na 20.00 uur want het is toch nooit klaar, het huishouden, morgen is er weer een dag.

Yvon Meijer

Yvon Meijer

28-03-2011 om 21:15

Zwelgje en avondmens

Hoi Zwelgje, je schreef "Ik begin steeds meer een avondmens te worden, ga regelmatig om 23:00 naar bed" ) Ik ben een avondmens en word pas wákker om 23:00. Ik sta (bijna) elke dag om 7 uur op en echt met geen stok krijg je me om 23:00 in bed. En ja, ik slaap te weinig.
Verder: mijn ega draait veel en lange avonddiensten, dan is hij om 1:00 thuis. Je moet de dingen van je afzetten en dan slaap je rond 2:00 als het mee zit. Dan lukt het je echt niet om de eerste dag dat je vroeger naar bed kunt om 22:00 te gaan liggen.
Ik krijg meer het gevoel dat je niet tevreden bent met hoe de taakverdeling op het moment is. Je somt op wat jij wel niet allemaal doet terwijl hij ligt te slapen of te relaxen. Misschien moet je dat eens bespreken. Ik herken het wel heel erg: als ik de was aan het ophangen ben terwijl ik doodmoe ben en hij ligt lekker een boek te lezen ben ik gewoon jaloers. Ik wil ook niksen , maar vind dat ik op dat moment de was moet doen- hij vindt dat niet. Je schrijft ook " want mijn slogan is \'A Woman\'s Work Is Never Done\'. " ; eis niet van hem dat hij alles zo gaat doen als jij doet, dus geen 'A Man's Work Is Never Done' voor hem; laat het hem op zijn eigen manier doen.
Ik denk ook wel dat je veel doet; je ziet mij echt niet 'savonds dweilen en strijken doe ik al helemaal niet. Dus: wat leg je jezelf allemaal op.
En ja; als je naar de kapper wilt of vroeg naar bed, dan moet je tegen hem zeggen: hier heb je de kinderen. ik ga naar de kapper/slapen, Hij kan je gedachten toch niet lezen?
Ik denk wel dat je het heel druk hebt, zorgen voor kinderen 24-24 vind ik persoonlijk veel zwaarder dan de meeste banen, hoe fysiek zwaar ook. (ik doe ook fysiek zwaar werk en moet gastvriendelijk zijn). Maarr; In dit geval denk ik dat jij sorry moet zeggen; meer als een opening voor gesprek,; sorry maar ik ben ook heel moe, heb het heel druk met alles, snap je dat, enz. Wat kunnen we daar aan doen? Samen?
Tot slot totaal o.t. vind ik jouw nick een van de leuksten van dit forum
Ok, sterkte, ga het gesprek aan zou ik zeggen en neem meer tijd voor jezelf. Die tijd is er echt wel

Kiki

Kiki

28-03-2011 om 21:19

Pff, 2130 nog gaan dweilen

Ammehoela, Je werkt halve dagen toch, 3 a 5 uur per dag? Dan, excuseer, plan je je huishouden heel slecht. Maar het is natuurlijk wel een geweldig argument om jezelf in de slachtofferrol te krijgen. Ik sluit me volledig aan bij DC, je vertoont typisch vrouwengedrag. Je moet niet hopen dat hij met een smsje of een bosje bloemen thuis komt, dan raak je teleurgesteld.
Je moet op een rustig moment aangeven wat je nou zo dwars zit en afspraken gaan maken.

Man en ik hebben momenteel dezelfde discussie alleen dan andersom.
Normaal heeft hij de zaterdag en ik de zondag dat we kunnen uitslapen. Nu ben ik zwanger, doodmoe en ik trek het fulltime werken en twee kleine kinderen momenteel heel moeizaam. Loop echt op mijn tandvlees, tel daarbij op dat mijn jongste niet slaapt 's nachts (kiezen) en ik ben een wrak.
Het eerste weekend gaf hij galant zijn uitslaapdag op, het tweede weekend ook, maar het derde weekend begint hij te morren (en dat snap ik heel goed), want ook hij maakt korte nachten met een spokende dreumes.

Ik denk dat ik maar een charmeoffensief in moet gaan zetten, want ik trek het momenteel echt niet om er vroeg uit te moeten. Of ik denk dat we de kinderen een nacht uit logeren moeten doen, zodat we allebei kunnen uitslapen of dergelijk. Kortom, dus aangeven hoe ik me voel, afspraken maken over hoe we dingen kunnen oplossen

dc

dc

28-03-2011 om 21:39

Kiki - ot

Toen ik de eerste 3 maanden zo enorm ziek, misselijk en moe was, deden we de weekenden vaak in rondes. Dus ik om 6.30 op en dan man om 8.30 wakker maken, en zelf weer bed inkruipen (met oordopjes) tot ik echt uitgerust was, en de volgende dag andersom. Ik heb ook nog steeds een kleine man die regelmatig 's nachts wakker wordt, en dat hakt er toch wel in (gisternacht moest ik 2 keer naar de wc, en 3 keer werd hij huilend wakker, ik was gisteren echt een wrak!) (mijn man sliep beneden op de bank, want allebei als lijken rondlopen schiet ook niet echt op...)

Gelukkig slaapt de oudste nu wel heel goed

Roosje Katoen

Roosje Katoen

28-03-2011 om 21:41

A woman's work is never done?

Ik denk dat je allereerst een andere slogan moet gaan zoeken! Hoe kom je erbij?!

En dan met je man overleggen hoe jullie de taken goed verdelen. Als hij tot 24.00 uur werkt lijkt het me vrij logisch dat hij niet om 7.00 uur op hoeft te staan om het ontbijt te regelen. Laat hem lekker liggen! Maar spreek dan af dat als hij niet hoeft te werken, hij jou lekker laat liggen. En laat hem 's avonds laat een fles geven, dan is hij toch wakker. En als hij veel 's avonds werkt, heeft hij overdag ook tijd voor de kinderen en wat dingen in het huishouden. Gewoon goeie afspraken maken.

En natuurlijk niets aan het huishouden doen nadat de kinderen op bed liggen. Daar hebben jullie overdag ruim voldoende tijd voor lijkt me.

Zwelgje

Zwelgje

28-03-2011 om 22:42 Topicstarter

Even een dagindeling

Wat Yvon zegt, is helemaal waar. Dat van iets huishoudelijks moeten doen terwijl je eigenlijk doodop bent en dan je partner onderuitgezakt op de bank zien zitten.
Ik zal nog even een duidelijke uitleg geven over hoeveel ik en partner werken: ik werk 3 tot 5 uren per dag.
Vertrek meestal rond 8:30 maar kan ook 9:00. Ben rond 12 uur thuis. Heb dan 3,5 uur om even fatsoenlijk te eten, een was te draaien, afwasmachine uit te ruimen, hond uit te laten, (boodschappen te doen), stofzuigen (beneden en om de dag ook boven), was op te hangen en het nieuws te lezen op internet. Er zijn altijd wel wat uitzonderlijke klusjes te doen. Dan is het al gauw 15:30 en haal ik de kinderen op. Spelen we buiten (ik blijf erbij want dochter nog maar 19 mnd.) of wandelen we een eindje. Thuis een koekje eten met ze en dan om 16:45 begint dochter's huiluurtje en claimt ze me volledig. Rond 17:30 moet ik met een dreinend kind aan m'n been aan het eten beginnen en om 18:30 eten we. Nou ja, ik krijg amper m'n bord leeg want dochter heeft assistentie nodig en zoon zit ook vaak maar met z'n eten te spelen. Om 19:00 gaan we van tafel (ja, dan pas ja) en zet ik dochter onder de douche. Als ze dan lekker fris naar haar kamertje gebracht wordt, moet ze nog haar hele poppen-naar-bed-breng-ritueel doen en dan gaat ze zelf ook onder de wol. Terug beneden ruim ik de tafel af, ruim de keuken op, haal een lap over de eettafel, bank, salontafel en toilet, zet dochter's speelgoed terug waar het hoort en check wat zoon aan het doen is. Die begint elke avond weer aan de uitdaging om het mij zo lastig mogelijk te maken hem uitgekleed te krijgen want ook hij gaat elke avond onder de douche. Tegen de tijd dat hij boven is, is het 20:30. Verhaaltje en licht uit. Dan ga koffie zetten en maak ik ofwel een dweil-sopje of ga ik strijken, nog even de hond buiten laten en de kleren voor de volgende dag klaarleggen. Okee, om de 3 dagen chat ik met m'n vriendin in Amerika en dat duurt een uur.
Ik vind het geen straf hoor, om voor de kinderen te zorgen. Integendeel. En ze zijn hartstikke leuk en nog relatief makkelijk ook. Maar ik ben om 22:00 gewoon uitgeteld. Ik zet de wekker op 23:30 om zoon dan te laten plassen (anders doet ie het in z'n bed). Niet veel later hoor ik dochter huilen. Die neem ik dan uit bed en zit dan 5 minuutjes beneden. Partner komt thuis dus ga ik niet regelrecht terug naar bed maar babbelen we even. Tja, en dan lig ik er om 1:00 weer in en om 7:15 de wekker.
Nu ben ik iemand die nogal veel (min.9 uur) slaap nodig heeft om 's ochtends redeijk makkelijk te kunnen opstaan. Altijd zo geweest, ik kan mezelf niet trainen om met minder genoegen te nemen. Kan ook slecht tegen vuiligheid, rommel en 'desordre', vooral 's ochtends. (Ligt waarschijnlijk aan m'n werk: maak andermans huizen schoon dus wil m'n eigen ook tiptop hebben) Ik weet dat er een heleboel vrouwen zijn die zich er niet druk om maken maar ik dus wel. Ben wellicht een tikje maniak maar ik voel me -en dit is serieus- niet happy als ik weet dat m'n huis er slonzig bij ligt. Alsof ik heb gefaalt in m'n rol als moeder/huismoeder die 'maar' een parttime baan heeft en dus tijd zat heeft. Daarbij, als het weekend aanbreekt en ik dus vrijwel altijd alleen ben met de kinderen, ga ik uiteraard niet staan schoonmaken. Meer reden dus om het huis doordeweeks zo goed mogelijk op orde te houden.

Zwelgje

Zwelgje

28-03-2011 om 22:53 Topicstarter

T was een beetje lang

maar ik weet dat wij niet een standaard gezinsroulatie hebben met een man die 4 dagen werkt (= minstens 42 uur) en dan 2 dagen vrij is en dan weer voor 4 dagen werkt, etc. Vier op, twee af. Heeft dus nooit vrij op vaste weekdagen. En op zijn vrije dagen doet ie wel 'ns een dutje maar meestal is ie met andere dingen bezig in huis. Ik zeg niet dat ie een luilak is (dat issie verre van!) maar ik had na vanochtend de indruk dat hij niet half beseft hoe het is om in mijn schoenen te staan. Vandaar dat ik me de hele dag zo lullig voelde.
Ik laat hem heel vaak weten dat ik respect heb voor hem en ondanks zijn lange dagen toch een keigoeie papa is. Als hij op een zondag middag even een tuk wilt doen, heb ik daar begrip voor. Maar heb ik nou 'ns een off-day en snak ik naar een anderhalf uur dutje, tja, dan vind partner het wel even lastig om er ineens alleen voor te staan. Ik mag gaan... maar voel me eigenlijk alweer lullig.

dc

dc

28-03-2011 om 23:44

Niet zijn schuld

Ik vind echt het niet zijn schuld is dat jij zulke hoge eisen hebt aan het huishouden.

Wil je over tien jaar terugdenken aan deze tijd en alleen maar herinneren hoe moe en sacherijnig je was, maar je huis netjes? Of liever dat je een leuke tijd had, maar af en toe in de bende zat?

Paar praktische dingen. Koken hoeft niet elke dag. 1 pizza per week, 1 keer pasta met spinazie in crème fraiche, en verder gelijk voor 2 dagen koken, en je hebt al de helft minder kookwerk. Uitgebreid culinair gedoe komt wel weer als je kinderen wat groter zijn en kunnen helpen.

Verder zou ik voor een zoon die 's nachts nog in z'n bad plast, niet mezelf uit slaap halen, maar gewoon een luier aan doen. Daar zijn die dingen voor. Ben je nou helemaal?

Ik zou tot je weer fitter en vrolijker bent 2 dagen uit werk lekker een paar uur je bed in kruipen en je boodschappen thuis laten bezorgen. Stofzuigen elke dag? Ben je betoetert?? Ik doe 1 keer per 8 dagen ofzo boven, en beneden om de 3 dagen ofzo. Is ook veel fijner, want je ziet tenminste dat je wat doet.

Afwasmachine uitruimen doe ik terwijl mijn kinderen aan het ontbijten zijn. Zijn toch veel slomer dan ik. Ik werk niet, maar ben wel elke ochtend tot zeker 12 uur weg (ga naar speelgroepjes, speeltuinen, etc voor jongste zoon), en ga ook 's middags uit school meestal met mijn 2 jongens naar het park. Ik heb dus ongeveer net zoveel tijd voor het huishouden als jij (en ben bijna 9 maanden zwanger), maar ik vind het nog steeds relaxed. Alleen kies ik er dus inderdaad voor om de was gewoon nog even in de wasmachine te laten zitten als ik moe ben, en een dutje te doen. Dan kan ik alles veel beter hebben, en die was loopt echt niet weg.

Kijk ook eens naar wat je strijkt. Ik strijk alleen de overhemden van mijn man. Ben ik 1 keer per week uurtje mee bezig.

Ik vind het echt sneu, je werkt jezelf in een depressie, stelt hoge eisen aan je man, allemaal om te kunnen voldoen aan een bepaalde supermama imago in een op en top huis? Ik wed dat je man liever over de troep struikelt en een vrolijk lachende vrouw aantreft, dan een sacherijnig moe stuk vreten in een huis waar je van de grond kunt eten. Vraag het hem eens.

dc

dc

28-03-2011 om 23:54

Nog even

"Thuis een koekje eten met ze en dan om 16:45 begint dochter's huiluurtje en claimt ze me volledig. Rond 17:30 moet ik met een dreinend kind aan m'n been aan het eten beginnen en om 18:30 eten we."

Ik zorg dat het eten al klaar is voor ik mijn oudste van school ophaal. Dan hoef ik het 's avonds alleen nog even op te warmen. Proberen iets te doen met een claimende dreumes aan je voeten, daar wordt iedere moeder gek van. Gewoon proberen te voorkomen dus. Lekker handig dat je de tijd van haar huiluurtje weet, dan kun je het inplannen. En kun je haar anders niet voor een dora planten terwijl je kookt?

Maxime.M

Maxime.M

29-03-2011 om 00:09

Snel klaar

Even iets over jouw indeling, ik doe 5 minuten over het uitruimen van de vaatwasser (regelmatig getimed omdat ik in die tijd ook precies een kopje dubbele espresso en een kop koffie kan zetten met de espressomachine ) Verder stofzuig ik ook niet iedere dag, ja soms even snel met de zwiffer wat kleine rommeltjes, maar het echte stofzuigen doe ik maar een keer per week goed. Wassen hoeft m.i. echt niet iedere dag. Ik spaar het op en was een keer per week alle was achter elkaar 4 tot 5 trommels (altijd al zo gedaan, ook toen de kindjes klein waren) en dan in een keer de hele zooi vouwen, daar doe ik een uur over (dat doe ik dus een keer per week tijdens de wereld draait door) Ik zou mijn kind niet iedere dag onder de douche doen, soms gewoon even goed handjes wassen en lap over het gezicht (als kind natuurlijk mega vies is, is een douchebeurt handiger)
De dagen dat mijn man ook de hele dag vrij is, laat ik hem ook dingen doen, lijkt me wel zo eerlijk. En verder dus in de avond zo min mogelijk doen, alleen even snel de losse boel aan kant zodat je je niet hoeft te ergeren. (kan ik hier in 5 minuten, alles even op zijn plek neerleggen)

Nog een tip

Kinderen hoeven echt niet elke dag onder de douche. Als ze heel vies zijn kun je er ook met een washandje over heen aaien. Ik denk dat je veel tijd en rust krijgt als je inderdaad wat minder precies alle huishoudelijke taken afwerkt. Ik werk hele dagen thuis en heb een hulp, maar ook zonder hulp in het huishouden kan ik heerlijk genieten van even niks of een boekje/filmpje met de kinderen.
Geef jezelf een kado; twee keer per week als je klaar bent met je werk, ga je iets leuks voor jezelf doen. Een boek lezen, buiten wandelen, lekker winkelen, of iets anders wat je leuk vind (een breiwerkje!) Laat die was maar eens even liggen. En het stof op de grond en de vensterbank ligt er morgen ook nog. Je kinderen herinneren zich echt niet hoe schoon het allemaal was....

Dorry

Wisse L. Nik

Wisse L. Nik

29-03-2011 om 00:40

Huishouden en uitslapen

Ik werk, parttime en zelfstandig, kind gaat drie dagen naar de creche (hoezo al om 15.30 thuis?!) en eens in de week komt een schoonmaakster; en partner en ik delen huishouden en zorg ongeveer gelijk.
Maar ik vind thuis zijn met kind en huishouden veel moeilijker dan werken en beetje kind en beetje huishouden. Dat heeft vooral met mijn aanleg, persoonlijkheid en belangstelling te maken hoor... Een hele dag met kind, dan kom ik nauwelijks aan huishouden toe. De middagslaap gebruik ik meestal om zelf te slapen of soms wat dringend werk te doen of hoogstens wat was op te vouwen (vouwen? dat doe ik ook al niet netjes, eerste prioriteit is dat de spullen op de goede plaats liggen, desnoods "gepropt").
Stofzuigen? Dat doet de schoonmaakster, tenzij er tussendoor echt iets vreselijk op de grond is gevallen of zo. Het helpt dat kind bang is voor de stofzuiger
Dweilen? Dat komt er helaas zelden van. Maar gelukkig doet de schoonmaakster dat.
Afwasmachine uitruimen doe ik tussendoor, of meestal niet, partner doet dat meestal.
De was doe ik helemaal alleen, op mijn verzoek (omwille van het kwaliteitsbehoud van mijn kleding en ik vind dat ook leuk en ontspannend. Het makkelijkst vind ik het om regelmatig 's avonds een was te doen (of klaar te leggen in de wasmachine met de timer voor de volgende dag). Een hele dag wassen lijkt mij juist vreselijk.

En ik ben een avondmens die graag uitslaapt (en ook vaak 's avonds werkt). Gelukkig zeurt mijn partner daar niet over! Eens per week mag hij uitslapen, in het weekend - en soms kruip ik daarna weer in bed.
Ik ben trouwens niet heel tevreden hoe ik het allemaal doe, maar ik wil je laten zien dat er vele mogelijkheden zijn.
Voor jou lijkt mij van belang dat je nadenkt over je prioriteiten: wat vind je nu echt belangrijk in het leven? Mis je niet wat "levensvervulling"? Als je met belangrijke andere dingen bezig bent, dan wordt stofzuigen vanzelf minder belangrijk, of juist een ontspannende bezigheid.
En verder, als je zelf bij andere schoonmaakt lijkt het niet logisch om een schoonmaakster te nemen (of misschien juist wel?!), maar je zou ook zelf kunnen doen alsof je je eigen schoonmaakster bent en eens per week drie uur lang schoonmaken, en verder alleen kleine dingen en de was.
En het allerbelangrijkste: probeer inspiratie en levenslust te vinden! (af en toe een goed boek, goede film, concert, goed gesprek, fijn wandeling, of wat dan ook voor jou belangrijk is)

Maxime.M

Maxime.M

29-03-2011 om 08:39

Relaxen

Het is moeilijk om relaxed je huishouden te doen als je niet zo bent. Mijn moeder was denk ik net zo'n vrouw als jij. Was de hele dag bezig, maar ook de hele dag bijna mopperend. Want inderdaad...een vrouw is nooit klaar, en 'jullie zullen mij nog missen als ik dood ben' en 'zondag is een rustdag maar niet voor moeders' en altijd zuchten. Mijn pa werkte 6 dagen in de week en liet haar gewoon kletsen.
Ze had een heel strak regime maandag wasdag, dinsdagochtend strijken. En oh wee dat er dan een keer een tante koffie kwam drinken ofzo... zodra die tante dan weg was, was het stressen want ze liep achter op schema. Eigenlijk had ze het liefste die tante weggestuurd, maar ja, dat durfde ze dan weer niet.
Pas nu, ze is 70+ laat ze het huishouden een beetje los, want tot voor kort was het bijvoorbeeld nog steeds iedere vrijdag het hele huis stoffen (er was geen stof te zien) maar dat moest. Het is altijd een hele lieve moeder geweest hoor, ze was altijd thuis, altijd aan het poetsen, ze was er ook voor ons, maar dan alleen op de tijden dat ze klaar was

Zonde hoor, om zo je leven te leven, want je bent echt NOOIT klaar op deze manier. Kijk wat meer naar je man en probeer ook te relaxen en probeer ook de taken wat te verdelen op de dagen dat hij vrij is, zou ik de taken met hem verdelen, want anders ben je zelf inderdaad nooit vrij.

Yvon Meijer

Yvon Meijer

29-03-2011 om 10:25

Je leven leven

Als Zwelgje nou gelukkig wordt van een schoon huis, dan mag ze toch haar hele leve poetsen als ze dat wil? Wat maakt dat nou uit. Als het gros van de mensen liever andere dingen doet in zijn/haar tijd; dat is toch ieders persoonlijke keuze. Maar ik denk wel dat je niet van anderen mag verwachten dat ze het net zo doen. Dus Zwelgje moet niet van haar man eisen dat hij net zo hard mee gaat poetsen. Dat is haar keuze; hij kiest daar niet voor. En ik denk dat daar het probleem ligt. Zwelgje: als je doodmoe hard aan het poetsen bent en je man is iets leuks voor zichzelf aan het doen, dan is dat jouw probleem. Ik ken het hoor want ik ben net zo. Ik sta om 23:00 (ja avondmens) nog de was op te hangen terwijl hij een leuke film kijkt. Maar: ik eis niet van hem dat hij me dan mee gaat helpen. Want dat doet hij niet en daar wordt ik ongelukkig van. ík kies ervoor dat dan zo nodig die was opgehangen moet worden.
Wel hebben we afspraken over wie wat doet. En heel belangrijk: hij bepaalt zelf wanneer en hoe hij het doet. Net als ik. Hoeveel ieder doet is afgestemd op hoe de rest van onze week er uit ziet.
En Zwelgje: over het eten. Mijn jongste dochter kan ik het beste eten geven om 17:00 want anders is ze te moe, wordt vervelend en eet geen hap. Maar 17:00 is wel wat vroeg dus ik probeer om 17:30/18:00 te eten. 18:30 eten is hier te laat en wordt het een drama. Misschien moet je de kinderen eens een uur eerder laten eten, misschien eten ze dan beter en zijn ze vrolijker?

*bella*

*bella*

29-03-2011 om 10:46

Begrijp ik het goed?

Is je dreumes altijd hele dagen naar de creche? Als dat zo is vind ik de huiluurtjes niet zo gek. Vind ook dat jullie iid laat eten, hadden die van mij niet getrokken op die leeftijd. In bad gaan ze hier hooguit twee keer per week, verder washandje. Ik hou ook van schoon en opgeruimd, maar jeetje, om de dag boven stofzuigen, wat een luxe. Zou al heel blij zijn als ik een keer per week zou redden. (dat schoon en opgeruimd komt wel weer als de kinderen de deur uit zijn)
Moet je tuurlijk allemaal zelf weten, maar je schema klinkt waanzinnig strak en druk, jullie werken al genoeg. Zo jammer!

Leandra

Leandra

29-03-2011 om 13:10

Zwelgje

Hai Zwelgje,

Ik zou als ik jou was, in elk geval eerder warm eten, zo rond half 6.Dan zijn je kinderen fitter en hebben meestal meer eetlust. Ik zou zoon van 6 ook niet meer helpen met eten en gewoon na 20 minuten afruimen. Mijn jongste gaat bijna elke avond in bad of onder de douche. Hij is echter 5 en ik gebruik die tijd om even boven op te ruimen o.i.d. In jouw geval zou ik eerst eens om de dag gaan douchen. Het slaapritueel incl. douchen zou ik niet langer dan een half uur laten duren. Koken als je kindern er niet zijn, is een goede tip. Als wij laat zijn of er weinig tijd is, kook ik ook eerder. Of makkelijk, soep met een broodje. Ik ben alleen met 2 kinderen en werk 32 uur, dus hier is het ook altijd plannen. Wassen doe ik verdeeld over 2 keer in de week en niet elke dag. Dat kost in verhouding meer tijd.Na het eten veeg ik onder de tafel en snel de kamer. Zuigen doe ik beneden 3 keer per week omdat we een kat en loslopend konijn hebben. Anders zou ik 2 keer wel genoeg vinden.
Ik denk dat je uit alle tips moet halen, wat jou haalbaar lijkt. Vaste gewoontes zijn moeilijk te doorbreken, maar kunnen je wel meer tijd en dus rust geven. Bepaal wat voor jou echt belangrijk is. De een kan prima in een 'rotzooitje'leven, een ander wordt er onrustig van. En persoonlijk denk ik niet dat je kind een huiluurtje heeft omdat het naar de creche gaat. Wel kun je kijken hoe je dit kan voorkomen of in andere banen kan lijden. Misschien dan even wat met haar doen terwijl het eten al klaar is? Of juist dan even douchen en alvast in pyama doen?
Succes met je keuzes!

groetjes Leandra

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.