Relaties Relaties

Relaties

Andie

Andie

21-08-2011 om 13:08

Pauze in een relatie...goed of slecht?

Heb hier nog een draadje in verband met de relatie van dochter die niet zo goed meer zit wegens omstandigheden.
Ze hebben een pauze ingelast in hun relatie,mekaar effe loslaten zodat zij alles rustig op een rijtje kan zetten.Van rustig is echter geen sprake,want vriend wil haar die pauze blijkbaar niet geven.Hij belt,sms't,brengt cadeautjes enz....Zij vindt dit niet kunnen,want op die manier kan ze niet met eigen gevoelens in't reine komen.Mijn man,die het zowiezo al behoorlijk moeilijk heeft met de situatie,probeerd vriend zijn gedrag op de ene of andere manier goed te praten,want hij ziet haar graag en wil haar gewoon
terug voor zich winnen.Ik begrijp dat het voor die jongen zéér moeilijk moet zijn en zou ook niet liever willen dat alles op z'n pootjes terecht komt,maar ik vrees dat dit niet de juiste manier is.
Wie heeft dit zelf al eens meegemaakt?


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Marianne

Marianne

21-08-2011 om 13:30

Grenzen

Ja ik heb hier ervaring mee. Ik denk dat het nu heel belangrijk is dat je dochter aangeeft dat ze geen contact wil voor x weken. Als dat voor haar vriend niet mogelijk is, kan ze misschien een apart e-mailadres aanmaken waarop hij haar kan mailen. Zij kan dan beloven die mails eens per per week/om de dag/... te lezen. Laat haar niet beloven te reageren!! De cadeautjes die hij brengt, kan ze gewoon weigeren. Ze hoeft de deur niet voor hem open te doen. Apart is apart, niet stiekem toch samen. Dat zal hij moeten accepteren. Maar zij zal daar dan ook stellig in moeten zijn.
M

Monet

Monet

21-08-2011 om 13:33

Van 2 kanten

Blijkbaar is het niet zijn idee om pauze te nemen in de relatie, en is hij het er ook niet mee eens. Zij wil alles rustig op een rijtje zetten, hij heeft daar blijkbaar een ander idee over.
Als ouders kun je er niets aan doen, het is hun relatie, zij moeten er samen uitkomen en beslissen wel/niet verder met elkaar.

Roosje Katoen

Roosje Katoen

21-08-2011 om 14:09

Grenzen

Die jongen respecteert de grenzen van je dochter niet.

Uit je eerdere berichten zag ik dat dat ook in hun relatie niet het geval is. Eerlijk gezegd denk ik dat hun relatie verre van goed voor je dochter is, vooral ook omdat je ergens noemde dat ze zich gevangen voelde in haar relatie. Die kado's zijn mi ook een manier om haar niet te laten gaan, haar 'gevangen' te houden. In een goede relatie moet je elkaar ook vrijheid en ruimte gunnen.

Ik snap heel goed dat je dochter ervan baalt en hoop dat ze voet bij stuk kan houden en vooral ook dat je man zich er niet meer mee bemoeit... het is zo al moeilijk genoeg.

Andie

Andie

21-08-2011 om 14:47

Moeilijk genoeg,inderdaad...

Het is inderdaad allemaal al moeilijk genoeg en het feit dat mijn man het niet begrijpt of wil begrijpen,maakt het alleen nog maar erger.Denk dat vriend zich hierdoor ook gesteund voelt.Verkeerd dus!Ik probeer me er tussenuit te houden,beantwoord vragen als dochter erom vraagt.Met vriend heb ik nog niet echt kunnen praten,heb hem wel al gezegd dat ze wat tijd nodig heeft,maar zo te zien dringt dit niet door.
Je hebt gelijk wanneer je zegt dat hij weinig respect heeft voor mijn dochter op dat vlak.Voor mij is dit nog maar eens
een duidelijk teken dat hij niet eens nadenkt over datgene wat zij wil een waar ze mee bezig is.Zijn opdringerige gedrag is volgens mijn man zijn uiting van liefde voor haar.Nou,iemand graag zien wil ook zeggen dat je inderdaad iemand moet kunnen loslaten en vrijheid gunnen.Ze hebben samen beslist om effe afstand te nemen en dat wou dus zeggen,elkaar niet zien of horen.Dat kan hij dus niet.
Voor haar werkt het omgekeerd,want ze stoort zich hier enorm aan en ik denk dat het haar beslissing voor een groot deel negatief beinvloed.
Ik kan me wel inbeelden dat hij haar mist natuurlijk en het moet ook wel zeer pijnlijk zijn om even aan de kant geschoven te worden,maar op deze manier word ik er zelf triest en bang door.Het zou voor mij ook eenvoudiger zijn wanneer mijn man zich eens gedroeg als een volwassen vent en niet als een puber.Ik probeer er niet teveel op in te gaan en zijn vaak ongepaste opmerkingen rond de hele situatie probeer ik te negeren,er in ieder geval niet teveel op in te gaan.

+ Brunette +

+ Brunette +

22-08-2011 om 09:51

Wanneer is die pauze begonnen?

Mijn ervaring is dat er eerst nog een tijdje ongewenst contact wordt gezocht maar als je voet bij stuk houdt, dit na enkele weken wel over gaat. Niet gaan protesteren of boos op hem worden maar "gewoon" niet antwoorden, dan druipt iemand op een gegeven moment wel af. Pas dan kun je de dingen voor jezelf op een rijtje zetten. Die jongen moet inzien dat zijn gedrag inderdaad alleen maar averechts werkt, je krijgt dan niet de gelegenheid te onderzoeken wat je nog voelt en in hoeverre je iemand mist.

Andie

Andie

22-08-2011 om 14:53

Tweede week

Het gaat dus al een tijdje niet goed tss hen en dochter heeft maand geleden al eens voorgesteld om een week pauze te nemen,maar hij had als uitvlucht dat hij nergens terecht kon,want zijn familie wil hij niets zeggen.Dochter heeft dan toch toegegeven,maar verleden week moest er echt een oplossing komen.Reeds na een week zocht hij echter al terug contact.
Dàt maakt het er voor niemand makkelijker op.Ik voel me dan ook telkens weer rot omdat ik niet meer voor hem kan doen,maar wat moet ik dan doen is maar de vraag he.Het is iets tss dochter en hem en hoe graag ik die jongen ook zie,ik kan geen beslissing nemen in haar plaats.Ik weet dat ik er enorm ga onder lijden moest het uit geraken,maar ik troost me ergens met de gedachten dat zij zich ook goed moet voelen.Mijn man ziet dit anders...hij vindt dat ze moeten samen blijven en werken aan hun relatie.Allemaal goed en wel,maar als het 'gevoel' er niet meer is van haar kant,lijkt het me moeilijk om tot een goed einde te komen.Of ben ik verkeerd?

Roosje Katoen

Roosje Katoen

22-08-2011 om 16:23

Wat ik niet snap

Is dat jij en je man zo begaan zijn met de schoonzoon, terwijl je dochter ongelukkig is in haar relatie met hem. En niet onterecht volgens mij. Het zou voor haar wel fijn zijn om wat meer steun van haar ouders te krijgen, ipv tegenwerking bij haar beslissing over haar relatie.

En wat ik niet snap

..is dat Andie en haar man zich überhaupt inlaten met het liefdesleven van hun dochter. Sorry, ik zal wel ouderwetsch zijn. Maar er zijn toch werkelijk redenen te over om je helemaal niet in te laten met het privé-leven van je volwassen kind. En ja, dat geldt ook als ze bij je in of om de hoek woont.

Als je je kind nog lang als kind behandelt dan schep je afstand. Juist door afstand te houden kun je als volwassenen goed met elkaar overweg.

Ik zou zeggen dat het Andie en haar man niets aangaat.

Roosje Katoen

Roosje Katoen

22-08-2011 om 16:43

Maar rodebeuk

Als je dochter bij je zou komen met liefdesverdriet en/of relatieproblemen, dan is het toch logisch dat je haar verhaal aanhoort en haar steunt?

Tirza G.

Tirza G.

22-08-2011 om 17:14

Grenzen

Je dochter heeft het niet alleen zwaar te stellen met haar vriend die haar grenzen niet respecteert, maar ook met haar vader die precies hetzelfde doet. Jemig, wat zou ik daar nijdig over worden.
Hij luistert dus niet naar zijn dochter, steunt haar niet, maar duwt haar de vriend van zíjn keuze door haar strot.
De jongeman komt op mij zéér onvolwassen over. En dan druk ik me nog zachtjes uit.

Tirza

Andie

Andie

22-08-2011 om 18:06

Wél bezorgd hoor...

Wij zijn begaan met beiden,maar man kan de band met haar vriend moeilijk loslaten,denk ik.Ze waren dan ook twee handen op één buik en wellicht is het feit dat ze bij ons inwonen de reden waarom ze zo close zijn.Wanneer je dag in dag uit met iemand samenwoont,lijkt het mij normaal dat de relatie veel hechter wordt.Toen onze oudste dochter en haar vriend na jaren uit elkaar gingen (beslissing van beiden),hadden wij het veel minder moeilijk.We zagen die jongen per week een paar keer binnen en buiten wippen,de gesprekken bleven beperkt...
Ik kan me meer inleven in de situatie van onze dochter,dàt kan haar vader niet.Heb het zelf ook enorm moeilijk met de houding van mijn man en we hebben er de laatste dagen véél heibel rond,ben het een beetje beu aan't worden eerlijk gezegt,want ik vind dat hij zich aansteld en het allemaal erger maakt.
Toch ben ik ook bezorgt om de vriend,want stel me de vraag of hij het in zijn eentje gaat redden,moest het alsnog fout lopen.Mijn gevoelens gaan uit naar beiden en ik zit momenteel zo'n beetje in een draaimolen van ergernis,onmacht,verdriet,medelijden enz...Het zou voor iedereen makkelijker zijn,moest mijn man zijn verstand gebruiken.

Tirza G.

Tirza G.

22-08-2011 om 19:42

Inwonen

Jeetje, bij jullie inwonen - maar waarom dan? Dat is bijna 'vragen' om problemen, lijkt me.

Tirza

Roosje

Tsja, natuurlijk steun je je kind en hoor je het verhaal aan. Maar je kan dat ook met afstand doen. Dus wel luisteren maar niet adviseren, en al helemaal niet meedenken en gaan hakketakken tussen vriend en dochter.

Echt, dat begint al in de kleutertijd of eigenlijk bij een baby die huilt en je weet niet waarom. Dan zeg je toch "ah joh, moet je huilen, wat vervelend nou, kom maar even hier". Dat huilen, daar moet ruimte voor zijn. Maar de keuzes moeten kinderen zelf maken. Daar leren ze van. Dat slaat niet op de baby natuurlijk, maar wel op de peuter, kleuter en ook op de jongvolwassene zoals de dochter van Andie.

Het lijkt wel of Andie, of misschien nog meer haar man, het niet eens als optie ziet om minder mee te vibreren. Haar man kan die vriend moeilijk los laten maar als het goed is/was heeft hij nooit aan die vriend vastgezeten. Voor zover ze een eigen vriendschap hebben kan die blijven, ook zonder de relatie van de dochter, en voor zover ze geen eigen band hadden is het gewoon einde oefening. Natuurlijk kan het lastig worden als dochter een andere man mee naar huis neemt, maar uiteindelijk is dat nu juist de oer-reden waarom ik zeg dat je buiten de relaties van volwassen kinderen moet blijven.

Vic

Vic

22-08-2011 om 20:12

Och

Ik heb vroeger eens twee jaar een relatie gehad en met die jongen zelfs nog 3 maanden samengewoond (en toen ging het uit). Mijn ouders waren heel erg verdrietig over die breuk want ze zagen hem als ideale schoonzoon (wat hij waarschijnlijk ook was, maar dat is weer een ander verhaal). Ze vonden dat ik het maar goed verprutst had maar bleven uiteindelijk wel achter mij staan. Die ex is nog jarenlang mijn moeders band komen plakken en helpen met boodschappen enzo, maar mijn ouders probeerden niet om ons weer bij elkaar te krijgen.

Roosje Katoen

Roosje Katoen

22-08-2011 om 20:42

Mwah

Ik vind dat je met je volwassen kind best een volwassen gesprek over haar relatie kan voeren. Dat is wat anders dan je nergens mee bemoeien. Duidelijk is dat Andie en haar man (letterlijk!) veel te dicht op haar dochter en schoonzoon zitten. Dat is inderdaad vragen om moeilijkheden. Lijkt me een erg lastige situatie voor haar dochter, hoog tijd om haar vleugels uit te slaan!

Serwe

Serwe

23-08-2011 om 15:16

Lastig

Dit lijkt mij ook erg moeilijk. De een na oudste hier heeft ook een vriendin. Ze zijn nog heel jong hoor. Nog geen 16 jaar allebei. Heel lief meisje. Ze zijn al een paar jaar samen... Mijn hart breekt nu al van de gedachte dat het ooit uit zou gaan. Ik weet dat het kan gebeuren en dat het best kan gebeuren maar het lijkt mij wel heel zwaar. Eigenlijk is het ook niet goed dat het leven van dat meisje als zo met dat van mijn zoon verweven is. Het zijn lieve kinderen allebei en ik hoop dat ze het samen zullen redden maar het zijn natuurlijk ook nog kinderen en ze kunnen nog niet overzien hoe hun leven de komende jaren zal veranderen en welke plaats er dan nog is voor elkaar.

In elk geval lijkt het me heel moeilijk dat als je een meisje of jongen eenmaal hebt geaccepteerd als vriendin/vriend van je kind en je vervolgens weer afscheid moet nemen.

Heel veel sterkte!

Andie

Andie

23-08-2011 om 15:50

Aan serwe

Het is inderdaad moeilijk,maar ook daar moeten we door geraken of we nu willen of niet.Mijn dochter was net 15 toen ze met de relatie begon,de jongen was wel 19.Dààr zit ook nog een groot verschil denk ik.Hij stond al een stapje verder in't leven,want ging al werken.Zij was een puber die nog volop bezig was met school,vrienden...
Zijn interresse in haar doen en laten is er nooit echt geweest,op stap gaan deden ze nauwelijks.Hij wou haar voor zich alleen en dat uitte zich in het verbieden van met vriendinnen op stap te gaan en dergelijke.
Jouw zoon en dochter moeten ervan maken wat ervan te maken valt,ze zijn beiden nog behoorlijk jong,maar dat maakt niets uit,zolang ze elkaar respecteren en de nodige vrijheid geven om ook andere dingen te doen buiten hun relatie.En...moest het ooit toch fout lopen,kan het behoorlijk lastig worden,net zoals bij ons nu.Toch begrijp ik nu,hoe moeilijk het ook mag zijn om afstand te nemen van vriend,dat het geluk van mijn kind zeer belangrijk is.

Marianne

Marianne

23-08-2011 om 17:02

Terecht

Als ik zo een beetje van jou hoor hoe hun relatie is Andie, krijg ik het idee dat je dochter er terecht over wil nadenken. Dit klinkt namelijk niet echt als een gezonde relatie. Of beter gezegt: het klink als een behoorlijk ongezonde relatie. Ik hoop dat vader zich afzijdig kan houden en dat jij je dochter kan steunen in haar besluiten.
M

Andie

Andie

25-08-2011 om 17:45

Knoop doorgehakt...

Gisteren heeft dochter de knoop doorgehakt,vriend zwaar teleurgesteld,kwaad,nadien toch bijgepraat...
Ik had geen tijd om echt triest te zijn,want manlief kon het niet laten zijn frustratie duidelijk te tonen,door iedereen van ons gezin op de ene of andere manier de schuld te geven,buiten zichzelf.
Zijn onbegrip lokte een zee van kwaadheid uit,vooral bij onze oudste dochter die het niet pikte dat hij vriend de hand boven't hoofd hield.Nadien werd er gepraat en werd er hem toch het ene en andere duidelijk.Ook voor mij.
Er staan ons ongetwijfeld nog een aantal zware dagen en momenten te wachten,maar ben al blij dat er een besluit werd genomen.Nu moet alles eerlijk geregeld worden,hopelijk...

Tirza G.

Tirza G.

25-08-2011 om 19:55

Mooi

Nou ja, niet mooi, maar wel góed dat er duidelijkheid is én dat je dochter flink boos geworden is. Terecht. Sterkte, want het is niet makkelijk allemaal.

Tirza

Roosje Katoen

Roosje Katoen

25-08-2011 om 22:09

Goed

Heel goed van je dochter dat ze dit besluit heeft genomen. Hopelijk kunnen jullie haar steunen in haar beslissing, dat kan ze wel gebruiken lijkt me.

Marianne

Marianne

26-08-2011 om 18:47

Beter

Al zal het moeilijk zij, ik denk dat dit beter is. Probeer je dochter te steunen in haar besluit, ze zal je hard nodig hebben, zeker als haar nu ex-vriend gaat proberen een voet tussen de deur te houden.

Marianne

Andie

Andie

26-08-2011 om 22:18

Opgelucht

Ik ben oh zo opgelucht dat ze inderdaad eindelijk de stap heeft gezet,ook al heb ik enorm te doen met haar vriend,die nu natuurlijk heel triest is.Mjn man is rustiger geworden ook,misschien ook goed voor hem dat we weten waar we aantoe zijn.Natuurlijk is hij aangedaan door de hele toestand.Het rare aan de hele situatie is,dat hij voor een stuk zichzelf nu de schuld geeft.Misschien had ik beter dit,had ik beter dat...
Maar,nu komt het verwerkingsproces voor de vriend en ik denk dat dàt nog voor problemen zou kunnen zorgen.Momenteel zit hij hier bij ons nog thuis,bij dochter op hun studio,slaapt daar op de zetel,maar is geen oplossing als je't mij vraagt.Dochter voelt zich daar ook niet goed bij.Afspraak was dat hij ergens een flatje zou gaan huren,maar door de afbetaling op zijn wagen en hun woning,blijkt er niet veel reserve meer te zijn om nog een huur te gaan bekostigen,zegt hij althans.We zitten ons het hoofd te breken hoe dit nu verder moet.De woning verkopen lijkt mij het correct's,dan heeft hij een groot deel van de centen terug.Ik krijg echter meer en meer de indruk dat hij
dat weggaan wil uitstellen en dat is niet goed.Ben bereid hem op te vangen tot er een oplossing komt,want je zet niet zomaar iemand van vandaag op morgen met zijn hele hebbe en houwe op straat he.
Volgens mij probeert hij tijd te rekken in de hoop dat ze nog van gedachten zou veranderen,maar momenteel is daar zeker geen enkele aanleiding toe.Afstand nemen moeten ze doen,dat is goed voor haar en zeker voor hem.Op deze manier kan hij dit niet verwerken,het maakt alles nog tien keer erger.Ik ben al gelukkig dat manlief zijn gedrag naar de positieve kant is overgeheveld,ook makkelijker voor mij om met hem op een rustige manier te praten.
Er zal in ieder geval toch een serieuse oplossing moeten komen voor zijn verblijf ergens.

Andie

Andie

27-08-2011 om 12:54

Té hard geroepen

Misschien ben ik een beetje voorbarig geweest door te denken dat man het begrijpt,want vandaag toch weer laten blijken dat hij dochter op andere ideeen wil brengen.Hij denkt nu dat er een hoop misérie gaat komen met de aangekochte woning en dat zij wel eens voor een hoop kosten zou moeten opdraaien.
Of de oplossing dan is dat ze nog eens proberen?NEEN.
Voor dochter is het genoeg geweest.Ik trek dit niet langer meer,vrees ik.
Vriend is al vroeg vertrokken naar één of ander werk en wil niet praten met dochter over hoe het nu verder moet.

Roosje Katoen

Roosje Katoen

27-08-2011 om 17:23

Vriend

Kan die vriend niet gewoon terug naar zijn moeder?

Ik snap het niet meer, ze woonden toch bij jullie in? Of hebben ze een eigen huis?

Andie

Andie

28-08-2011 om 18:48

Situatie is moeilijk

Hij heeft al jaren geen contact meer met zijn moeder.(gescheiden)Zijn vader is er wel nog.
Drie jaar geleden is de vriend hier komen wonen.Omdat we een ruime woning hebben,werd er een eigen flatje afgemaakt voor dochter en hem.Ondertussen (dochter zat nog op school)kochten ze hier aan de overkant een woning.De woning staat op naam van beiden,maar hij heeft de voorbije jaren de afbetaling gedaan.Kon ook niet anders,vemits zij nog studeerde,maar hij heeft daar in't begin nooit echt problemen rond gemaakt,omdat hij wist dat het niet anders kon.
Gisteravond stond hij op't punt te vertrekken en naar zijn vader te gaan.Leek ons niet meteen de juiste oplossing.(lang verhaal trouwens)Het is niet de bedoeling dat dochter en vriend in ruzie uit elkaar gaan,want dat zou voor nog meer problemen kunnen gaan zorgen.Omdat ze hier té kort op elkaar zitten,gaat hij in de woning een paar kamers klaar maken om in te trekken.Krijgen ze tenminste een beetje ademruimte.Het valt nu te zien natuurlijk of het gaat lukken,want op dezelfde straat wonen is ook niet ideaal.

Andie

Andie

02-09-2011 om 08:27

Té snel?

Het is momenteel tamelijk rustig.Vriend zal zijn verdriet proberen te verwerken.Hij kan haar momenteel nog niet echt loslaten denk ik,nog te vroeg natuurlijk.Mijn verdriet om het hele gebeuren kent zijn ups en downs.Er zijn dagen,momenten dat ik me er kan mee verzoenen,maar het blijft moeilijk.Vooral ook wanneer buitenstaanders,familie...er hun eigen kijk op hebben en dan ook nog eens ongewassen hun mening geven.
Bepaalde bekrompen geesten zijn ervan overtuigd dat dochter iemand anders heeft en dat de relatie daardoor is stukgelopen.
Zij houdt voet bij stuk dat dit niet zo is.Ik ben bereid haar te geloven en hoop ergens dat ze me niets voorliegt natuurlijk,want dat zou ik eerlijk gezegt niet zo fijn vinden.We hebben gisteren even disussie gehad.Dochter wil nu van haar vrijheid genieten,uitgaan,mensen leren kennen,dingen ontdekken...
Ze kent heel wat jongelui van op school waarmee ze bevriend is,waaronder ook jongens zitten vanzelfsprekend.Ik weet niet of ik hier goed aan doe,maar heb haar toch maar aangeraden om het voorlopig kalm aan te doen.Op stap gaan moet kunnen,maar ik vind dat het nog wat té vroeg is om met jongens af te spreken,zelfs al zijn het maar gewone vrienden.Haar ex-vriend woont hier vlakbij in de buurt,dus ik wil zeker de nodige problemen vermijden.Het lijkt me allemaal nog té pril...of ben ik hier verkeerd in?Ach,zo moeilijk allemaal.

Serwe

Serwe

02-09-2011 om 11:30

Andie

Heel verstandig advies hoor. Ik ben het met je eens. Beter dat ze het wat rustig aan doet. Dat is ook netter tegenover haar ex vriend met wie ze toch een lang verleden deelt. Ik zou haar ook aanraden om rustig aan te doen. Ex wat tijd te geven en de rest van de omgeving ook.

Tegenwoordig is scheiden of uit elkaar gaan heel makkelijk. Vroeger moest je op een gegeven moment wel trouwen en dan zat je aan elkaar vast. Hoewel het heel fijn is dat je nu uit slechte relaties kan ontsnappen heb ik wel eens het idee dat mensen onderschatten wat het allemaal inhoudt. Als je uit elkaar gaat heeft dat ook een impact op de je familie, vrienden en verdere omgeving. Dat is absoluut geen reden om bij elkaar te blijven maar ik vind het logisch dat je de omgeving ook de tijd gunt om te wennen aan de verandering in situatie.

Je kan moeilijk van je omgeving verwachten dat ze na een paar weken enthousiast klaar staan om een nieuw vriendje te ontvangen. Ik zeg niet dat je dochter dit gaat doen maar vandaar dat kalm aan doen wel een goed advies is.

Deze jongen heeft jaren bij jullie gewoond dus hij is ook een beetje familie geworden. Afscheid nemen is dan ook pijnlijk.

Hier is het ook zo dat de vriendin van zoon door de omstandigheden heel veel bij ons is. Ze heeft het thuis niet leuk om allerlei redenen dus automatisch trekt ze meer naar ons toe. Daardoor raken wij ook meer aan haar gehecht. Ik weet zeker dat als zij een gezonde thuissituatie zou hebben en liefde/goedkeuring van ons niet nodig zou hebben dan ze dan ook veel minder bij ons thuis zou zijn en dat de band ook minder hecht was. Ik kan alleen maar hopen dat ze bij elkaar zullen blijven.

Ik kan me dus ook best goed inleven in je man. Ik zou inderdaad tegen je dochter zeggen, geniet van het uitgaan, van je vrienden, de gezelligheid maar doe het verder rustig aan en neem eerst wat tijd om de afgelopen periode te verwerken voor je weer in een nieuwe relatie stort.

Andie

Andie

02-09-2011 om 14:11

Aan serwe

Ik ben het dus volledig met je eens.Begrijp dochter wel dat ze verder wil met haar leven,maar misschien is ze wat té enthousiast en impulsief en daar maak ik me toch wel wat zorgen over.Voor haar zal het ietswat eenvoudiger zijn,omdat zij degene is die een eind aan de relatie heeft gemaakt,maar ik vind dus ook dat ze haar ex en de mensen uit haar omgeving die er zo dichtbij staan,ook de tijd moet gunnen om alles een plaats te geven.Heb haar aangeraden om niets overhaast te doen,ze is nog jong,heeft tijd genoeg en dat ze met vriendinnen uitgaat stoort me in't geheel niet.
Zij ziet er geen probleem in wanneer ze afspreekt met vrienden (jongens dus)omdat ze de meesten al wel een tijdje kent vanop school.Jongelui die hetzelfde denken,dezelfde studieinterresses hebben,een beetje op haar golflengte zitten dus.Allemaal leuk voor haar,maar haar ex gaat dit,vrees ik,momenteel niet zo geweldig vinden.Voor hem gaan het nu nog,eerder concurrenten zijn en ik wil hierdoor zeker geen problemen.
Ze weet dat ik het zeker nog niet zou aankunnen hier al een andere over de vloer te krijgen en ik vind dat ze dit ook wel wat mag respecteren.Dàt is ook een vorm van volwassen zijn,niet?

Vic

Vic

02-09-2011 om 14:42

Hoe lang speelt dit al?

Volgens mij is jouw dochter allang klaar met de relatie. Dan is het natuurlijk helemaal niet vreemd dat ze er nu op uit wil en met andere mensen (mannen) wil omgaan. Dat is natuurlijk vervelend voor haar ex (hij wilde niet uit de relatie), en ze kan daar rekening mee houden (als in: niet voor zijn neus met een ander zoenen), maar ze moet zich daardoor niet laten tegenhouden. Zal een mooie boel worden. Dan mag je pas verder kijken op het moment dat je ex zover is, of wanneer er een fatsoenlijke 'rouwperiode' overheen is gegaan.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.