Relaties Relaties

Relaties

Andie

Andie

21-08-2011 om 13:08

Pauze in een relatie...goed of slecht?


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Andie

Andie

02-09-2011 om 16:03

Aan vic

Ook jij hebt ergens een punt hoor.Dochter denkt er net zo over.Kan inderdaad best zijn dat ex er nog lang niet overheen is en ze kan zich inderdaad niet gaan opsluiten.(dat heeft ze lang genoeg gedaan)Maar toch heb ik zoiets van...het is allemaal nog zeer pril en denk ook aan anderen hun gevoelens.Dat ex dit niet leuk gaat vinden is een feit en ik ben eigenlijk een beetje bang dat hij dit niet gaat verdragen.Het is zo allemaal al best moeilijk genoeg,dus er nog een hoop problemen bij omdat hij dwars gaat beginnen liggen,hoeft echt niet.Daar is dochter ook niet mee geholpen.
Ze heeft vanzelfsprekend wel het recht om met haar leven door te gaan en ongeacht wat anderen denken en zeggen,zal ze dit ook wel doen.Alleen zegt mijn gevoel dat het nog een beetje vroeg is...misschien ouderwets...

Gevoelens

Ik vraag me af: Wanneer gaan anderen eens aan háár gevoelens denken?????

Gr. Poezie.

Tirza G.

Tirza G.

02-09-2011 om 16:32

Andie

Je hebt er niets mee te maken! Al wil ze meteen een ander, al hééft ze al een ander, al wil ze drie vriendjes per week verslijten: je hebt er niks mee te maken! Dat jij en je man moeten rouwen, allemaal leuk en aardig, maar het is niet JOUW zaak.
Net wat Poezie schrijft: wanneer gaan jullie nou eens aan háár denken?? Het gaat over hem (zet m de deur uit!), het gaat over je man (die moet nodig volwassen worden) het gaat over jouw waarden en normen - maar wanneer gaat het nou een keer over háár?!

Tirza

Egel

Egel

02-09-2011 om 17:01

Inderdaad

Inderdaad Andie, al is er best veel te begrijpen van jullie gevoelens, afscheid nemen, enz, en al zou het wellicht goed voor je dochter zijn om niet direct een ander te hebben of zoeken, het doet er verder niet toe. Ik sluit me dus helemaal aan bij o.a. Tirza. Je zou je er volstrekt niet mee moeten bemoeien, echt gewoon h e l e m à à l niet. Heel misschien als ze toch heel snel een nieuwe vriend heeft (niet vragen of ze die al had! Ze is niet met je getrouwd of zo...), heel misschien dan, kun je vragen of ze nog enkele weken wacht met hem 'showen'. Maar daarna alsnog slikken en gewoon accepteren van je dochter Ik zou echt gek worden van zulke ouders, sorry hoor. En tips geven: nee! Alleen als zij daar heel expliciet om vraagt, en dan nog voorzichtig. En als ze dat advies niet volgt: ook goed! Laat haar gewoon met rust, het is haar leven en haar privacy!
Voor jezelf wens ik je overigens wel sterkte omdat het zo zwaar valt. Succes!

K. Dootje

K. Dootje

02-09-2011 om 17:32

Oef!

Ik wil alleen maar zeggen dat ik maar wat gelukkig ben dat ik niet dergelijke ouders had toen ik ging scheiden! Jakkes wat een gedoe. Je hebt het er met momenten moeilijk mee? Sorry, dat snap ik echt niet. Mijn dochter is nog jong en natuurlijk denk ik soms 'ach die is leuker dan die' maar daar stopt het wel.

Veel succes met loslaten en idd, luister je eens naar haar ook?

Je dochter is 19 toch? ( kan je vorige draadje niet vinden) Ze kan zich nu eindelijk als een jonge ( ongebonden) vrouw gedragen! Heerlijk toch. Ze heeft de afgelopen jaren een relatie gehad alsof ze allang volwassen was. Niet met vriendinnen uitgaan, vriend wil haar voor zichzelf. Bij je ouders samenwonen, huis kopen.
Nu kan ze eindelijk leven zoals haar leeftijdgenoten dat doen. En ja daar zullen mogelijk ook wel wat los vast relaties bij komen kijken.

Andie

Andie

02-09-2011 om 21:57

Begrijp jullie reactie

Denk nu niet dat ik niet begrijp wat velen van jullie hier willen duidelijk maken.
Mijn dochter is geen 19,maar 23 om even duidelijk te stellen en ja...ze is geen klein kind meer en ja...ze heeft lang nagedacht over het verbreken van de relatie en ja...we hebben het er moeilijk mee,maar je kan het ook van een andere kant bekijken he.Het zijn onze zaken niet,helemaal mee eens en ik gun haar het geluk zonder twijfel,maar we zijn en blijven ouders en ik kan het ook niet helpen dat het pijn doet.Haar ex was niet zomaar een ééndagsvlieg.Acht jaar is een hele tijd.Wij denken wél aan haar gevoelens,maar we willen ook niet dat ze zich hals over kop in een andere relatie stort.
Zou het dan beter zijn dat we heel onverschillig moesten reageren?Ken mensen die jaren samen waren,uiteen gaan en waarvan de schoonouders van de ene dag op de andere een andere bladzijde omslaan alsof het nooit anders is geweest.
Ik zou enkel willen dat ze op een serieuse manier met elkaar blijven omgaan en ik denk dat dit tot nu toe wel lukt.Dat is al een hele opluchting.
Als ik heel eerlijk moet zijn,zou het voor ons ook al veel makkelijker zijn,moesten buitenstaanders hun neus er niet tussen steken.Er worden de laatste dagen zoveel dingen verteld,verzonnen en verdraait,dat ik er haast gek van word.Dit brengt spanningen mee in ons hele gezin en dat ben ik beu.

En nu ga je weer alleen van jezelf uit....

"en ja...we hebben het er moeilijk mee" "maar we zijn en blijven ouders en ik kan het ook niet helpen dat het pijn doet" "Ik zou enkel willen dat ze op een serieuse manier met elkaar blijven omgaan"
Dit gaat niet over jou, over je man of over "buitenstaanders", dit gaat enkel en alleen over je dochter. Een vrouw van 23 is volwassen, die moet je haar eigen gevoelens en beslissingen gunnen. Uit bovenstaande quotes van jou blijkt dat je dat niet wilt/kunt. Het enige wat je met zo'n houding bereikt is dat ze zich van je zal distantiëren.

Gr. Poezie.

Fiorucci

Fiorucci

03-09-2011 om 07:54

Laat haar

Als je haar als volwassene zelf laat beslissen, zelf laat bepalen wat ze doet, dan is dat geen onverschilligheid. Dat is loslaten. Dan geef je haar juist het vertrouwen dat ze het zelf kan. En soms moet je je neus stoten om erachter te komen dat dat dus niet de goede weg was voor jezelf. Ze is VOLWASSEN. Laat haar haar eigen pad kiezen en verwerk je eigen verdriet samen met je man, belast haar daar niet zo mee.

Andie

Andie

03-09-2011 om 10:44

Bezorgd

Hoe je het nu draait of keert,als ouder zal er altijd wel ergens de bezorgdheid blijven over je kind,zelfs al zijn ze 30,40...dat hoeft niet altijd slecht te zijn.
Ik ken mijn dochter en ik weet dat ze soms al eens té impulsief kan reageren.Ik zie het dus niet als bemoeizucht,maar ook als hulp wanneer ik haar erop wijs dat ze goed moet nadenken vooralleer ze stappen onderneemt.Wat haar relatie betreft,weet ik dat ze niet zomaar over één nacht ijs is gegaan en daar bewonder ik haar ook om.
Het gaat niet over mij of mijn man,maar toch word ons hele gezin hierbij betrokken.Buitenstaanders(familie dan nog) die er zich mee bemoeien zijn er spijtig genoeg wél en zoals ik eerder al aanhaalde,maken die het alleen maar moeilijker.Dochter krijgt de volle laag,want zij is degene die een eind heeft gemaakt aan de relatie.Ik probeer momenteel niet eens meer om een verklaring te geven voor de breuk,want elk woord wordt verkeerd opgevat en uitvergroot.Voor mij gaat het er niet om wie fout heeft of niet.Feit is dat dochter zich niet goed meer voelde binnen de hele situatie en er wat aan heeft gedaan.

Jeda

Jeda

03-09-2011 om 10:46

Luisterend oor

Het enige wat je je dochter moet bieden is je luisterd oor. Meer niet. Ben er voor haar, steun naar waar nodig maar laat haar verder zelf haar pad volgen. Jullie zitten er veel te veel bovenop. Tussen onverschillig zijn en er bovenop zitten zit een hele wereld tussen. Ze is 23 jaar geen 3 jaar.

Als ik jouw dochter was...

Dan zou ik even tijdelijk helemaal breken met mijn familie totdat ik zelf mijn emoties en zakelijke dingen op orde zou hebben. Als je 23 bent kun je heel goed je eigen leven inrichten zoals je dat zelf wil (daar ben je dan ook verantwoordelijk voor) en kun je het niet gebruiken dat je alsmaar op je donder krijgt van je familie omdat je je eigen keuze hebt gemaakt. Daar kun je iemand mee kapot maken, en ben je nog veel verder van huis.
Prioriteit nummer 1 zou moeten zijn het geluk van je dochter, niet die van haar ex. Die heeft zijn eigen netwerk wel om hem op te vangen. Je dochter heeft echter niemand, en dat vind ik heel schrijnend.

Gr. Poezie.

Fiorucci

Fiorucci

03-09-2011 om 11:04

Andie

Ik zeg nergens dat je niet bezorgd zou moeten zijn, bezorgd blijf je, zelfs als je kinderen al lang en breed volwassen zijn. Ik zou alleen mijn kind niet teveel met mijn bezorgdheid opzadelen. Dat dat makkelijker gezegd is dan gedaan, weet ik ook uit ervraing. Maar streef er wel naar.En stoppen met verantwoording afleggen aan buitenstaanders. En je dochter zelf laten bepalen hoe ze haar leven nu inricht. En zorgen dat ze daarover geen verantwoording schuldig is naar jou toe. Al gaat ze wonen in een boomhut op Borneo, het is haar leven.

ijsvogeltje

ijsvogeltje

03-09-2011 om 11:35

Verklaren

"Ik probeer momenteel niet eens meer om een verklaring te geven voor de breuk,want elk woord wordt verkeerd opgevat en uitvergroot."
Heel goed dat je dat niet meer doet. Ik vind het sowieso niet aan een moeder om daar naar anderen uitleg over te geven. Je hoeft niets te verklaren, je hoeft je dochter niet te verdedigen. Hun relatie is voorbij, klaar. Dat is een zaak tussen hen, en daar hebben buitenstaanders niets mee te maken. Je hoeft het niet voor je dochter op te nemen en te rationaliseren waarom een breuk beter was. Willen ze wat meer weten, dan gaan ze maar naar je dochter of haar ex toe. Jij kan je beperken tot een uitspraak als 'Ja, het is inderdaad over tussen hen. Verdrietig, ze hebben het er ook best moeilijk mee. Bel haar anders eens op, ze kan wel wat afleiding gebruiken.'

Zelfstandig

Hoi,
Rottig dat de situatie bij jullie zo geworden is. Klinkt als een patroon waar jullie zijn ingegroeid - nu breekt je dochter een beetje los, maar ze woont nog thuis, is hierdoor afhankelijk van jullie op meerdere terreinen en jullie zien elkaar blijkbaar veel.
Is het niet slim voor haar om uit huis te gaan, echt een eigen plek te zoeken? Kan ze zelf bepalen wanneer en hoe ze jullie erbij betrekt. Jullie en ex schoonzoon, dat is een ander hoofdstuk.

Succes!

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Tirza G.

Tirza G.

04-09-2011 om 16:31

Ik heb nog maar eens met mijn hoofd geschud. 23. 23. 23. Toen woonde ik al 7 jaar (!!!) op mezelf en ja, ik heb wel wat foute vriendjes/relaties/beslissingen gemaakt ja. Onze dochter is 21 en uitwonend student, ze is de zomervakantie thuis geweest, mensenlieve, we zijn blij dat ze weer opbobbert. Op een gegeven moment gaat het toch schuren

Tirza

Andie

Andie

04-09-2011 om 17:36

Ja...

...dochter woont nog thuis.Ze is dit jaar afgestudeerd,is nu aan't solliciteren,dus ze moet eerst toch aan nog een aantal dingen werken vooralleer ze uit huis kan.Als de tijd daar rijp voor is,zal dit wel gebeuren vanzelfsprekend.
Ex-vriend en zij proberen overeen te komen en dat is toch al een pluspunt.Natuurlijk niet eenvoudig wanneer ze nog zo dichtbij elkaar wonen.Hij wil in de woning intrekken zodra dit kan.
Door de week zien ze elkander ook niet zo vaak,hij werkt laat.Tijdens het weekend springt hij wel eens binnen.Voor mij geen probleem.De verstandhouding met hem hoeft niet stroef te verlopen omdat dochter en hij uit elkaar zijn.Zolang zij er geen beklemmend gevoel bij krijgt,kunnen we beter goed overeen zien te komen.

Minke

Minke

04-09-2011 om 18:01

Andie

Als je dochter en ex toch niet goed meer met elkaar overweg kunnen kies dan voor je dochter!
Ik heb het als kind meegemaakt met kennissen van mijn ouders. De vrouw was weduwe en had een flink huis, haar jong volwassen dochter woonde met haar man bij haar in. De relatie van de dochter liep op de klippen en de moeder koos voor haar ex-schoonzoon. Hij bleef daar ook wonen, het contact met de dochter raakte verbroken. Later heeft de ex-schoonzoon weer een nieuwe relatie gekregen en is daar mee getrouwd. Die vrouw kon het niet zo goed vinden met de weduwe en vond 1 schoonmoeder ook wel genoeg. Die weduwe is de rest van haar leven zo alleen geweest. Het kwam niet meer goed met de dochter. Dus kijk daar voor uit!

Ely

Ely

04-09-2011 om 22:27

Andie

'...dochter woont nog thuis.Ze is dit jaar afgestudeerd,is nu aan't solliciteren,dus ze moet eerst toch aan nog een aantal dingen werken vooralleer ze uit huis kan'

Hoezo? Waarom kan ze niet nu uit huis? Is er echt iets waardoor ze dat niet kan of vinden jullie het nog wel fijn zo?

Dit was mijn moeders motto, ik vind m (ook nu ik zelf moeder ben) heel mooi:

Je kinderen komen door je
Maar zijn niet van je
En hoewel ze bij je zijn
Behoren ze je niet toe
Je mag hun geven van je liefde
Maar niet van je gedachten
Want ze hebben hun eigen gedachten
Kahlil Gibran

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Tirza G.

Tirza G.

04-09-2011 om 23:07

Op jezelf wonen

Gaat lastig zonder inkomen Dus dat snap ik wel. Hoe ze dan een huis kon kopen, is me even een raadsel.

Tirza

Tirza G.

Tirza G.

04-09-2011 om 23:14

Goed met schoonzoon

Tja. De verkering van onze dochter ging uit. Na 8 jaar. Hij woonde hier niet, maar het scheelde niet veel. We hebben zelfs wel eens overwogen hem in huis te nemen, gezien zijn thuissituatie. Wij (als ouders) hebben daarna nooit meer een woord met hem gewisseld en we zien hem ook nauwelijks meer. We wonen in een kleine gemeenschap, daar kom je elkaar nog wel eens tegen. Klaar, over, uit.
Na mijn eigen scheiding, jaren terug, hebben mijn ouders afscheid genomen van mijn ex-man en dat was het dan. Klaar, over, uit. Dat is toch niet zó raar?

Tirza

Serwe

Serwe

05-09-2011 om 17:24

Tirza

Maar dat lijkt me nu juist zo moeilijk. Je hebt zo'n jongen/meisje helemaal in je hart gesloten, je kent die persoon al jaren en dan moet je opeens afscheid nemen. Ik ken de vriendin van onze zoon al vanaf dat ze een klein meisje is. Ik ben enorm aan haar gehecht. Ze voelt in veel opzichten echt als een dochter. Stel voor dat het uit zou raken met mijn zoon. Dan zou ik van haar geen afscheid willen nemen. Ik hoop dat ik toch er ook voor haar zou kunnen zijn. Ze heeft immers verder niemand anders.

Ik waarschuw onze zoon hier trouwens ook voor. Ik heb ook wel tegen hem gezegd dat dit precies de reden is waarom ik eigenlijk geen voorstander ben van zo jong al zo hecht verkering. Het is mooi zolang het goed gaat maar de kans dat een verkering op jonge leeftijd tot iets blijvends uitgroeit is niet altijd even groot. Daarnaast waarschuw ik hem altijd om voorzichtig met haar te zijn. Ze is een kwetsbaar meisje. Ze heeft niet het geluk gehad om in een stabiel gezin groot te worden.

Mocht het uitraken kan ik niet opeens een knop om zetten en niet meer om haar geven. Ik zou dan ook zeker niet na een paar weken al een nieuw vriendinnetje willen begroeten. Dat vind ik ook van weinig respect getuigen tegen zowel het oude als nieuwe vriendinnetje.

Andie

Andie

05-09-2011 om 18:18

Aan ely

Sorry,maar om uit huis te gaan en op je eigen benen te staan,heb je centen nodig misschien?
Dochter is pas van school,heeft dus nog geen inkomen momenteel,dus hoe gaat ze dàn iets kunnen huren,eten betalen,kledij kopen...?

Ely

Ely

05-09-2011 om 19:55

Mwah

Nuttig, ja geld.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Tirza G.

Tirza G.

05-09-2011 om 20:53

Serwe

Ja, dat is hard en zwaar en moeilijk, maar als een verkering uitgaat (of een scheiding er door komt) sluiten de rijen zich - in mijn ervaring. De familie-rijen za'k maar zeggen. De 'kouwe kant' is niet meer welkom.

Ach. Afscheid nemen bestaat niet, leerde grote filosoof Marco Borsato ons al.

Tirza

Andie

Andie

05-09-2011 om 20:54

Een beetje respect zou op zijn plaats zijn.

Hallo zeg...vooralleer iemand te veroordelen,is het wel nuttig om eerst eens na te denken.
Zij hebben samen dit huis gekocht,maar dochter zat nog op school toen en had dus geen inkomen.Vriend was zich daar zeer goed van bewust en vond het destijds helemaal geen probleem dat hij de eerste jaren de afbetalingen zou doen.Punt uit!
Ze hebben dit samen gedaan zodat er later geen onnodige problemen of extra kosten zouden moeten betaald worden.Het is een keuze die hij destijds heeft genomen.
Niemand kan in de toekomst kijken en mijn dochter kon toen ook niet weten dat hun relatie verkeerd zou aflopen.
Trouwens,als er dan toch over slachtoffers moet gepraat worden,dan kan mijn dochter evenzeer benadeeld worden.Als de woning met verlies wordt verkocht,mag zij er ook mee voor opdraaien.Dat weet ze zelf ook best hoor.
"...en nu is je dochter de verkering beu enz..."
Je bent niet zomaar een relatie beu.Twee mensen die elkaar graag zien kunnen ook problemen krijgen,langs elkaar heen gaan leven en allerhande ergernissen ondervinden.Zij voelde zich niet meer optimaal binnen de relatie en dan is het soms beter dat je elkaar loslaat.En dat loslaten hoeft niet percé negatief te zijn.Vriend heeft zelf beslist om in de woning te gaan wonen,niemand verplicht hem hiertoe.
Maar,ik vind het spijtig dat er zo'n reacties komen.Zeker wanneer er wordt gezegd dat dochter misschien al wel een nieuwe vriend heeft.Relaties kunnen ook op basis van andere dingen fout lopen he.

Vic

Vic

05-09-2011 om 21:16

Precies andie

Het maakt helemaal niet uit wie de schuldige is, en wie er al dan niet over twee weken al een nieuwe relatie heeft of stevig gaat daten. Hmmm ik heb het allemaal gedaan in het verleden, een rij aan vriendjes (waarvan sommige bij mijn ouders gingen uithuilen toen ik het uitmaakte), getrouwd op mijn 23e met een man die mijn ouders niet zagen zitten, toen nog een keer. En mijn ouders zijn altijd achter me blijven staan. Het zijn niet van die meelevers, maar ze hebben op hun manier wel altijd laten blijken dat ze achter mij stonden.

Andie

Andie

06-09-2011 om 09:00

Tijd

Als ik heel eerlijk moet zijn,zou ik het ook niet zo geweldig leuk vinden moest dochter volgende week al met een nieuwe vriend voor de dag komen.Deels omdat ze misschien zichzelf wel wat tijd moet geven om alles een plaatsje te geven,maar dàt beslist ze uiteraard zelf.
Aan de andere kant zal het voor iedereen wat wennen zijn om haar met iemand anders te zien.Die andere verdient dan ook de kans om op een eerlijke manier benaderd te worden door ons gezin.Alleen vrees ik dat het daarvoor nog iets te vroeg is.Iets gaan forceren heeft geen zin,want dat werkt uiteindelijk niet.
Dochter zal inderdaad zelf beslissingen moeten nemen in haar leven en vallen die tegen,ja dan zij het zo.Een nieuwe relatie kan slechter zijn,maar misschien ook beter,wie weet het.

Petra Kappers

Petra Kappers

06-09-2011 om 10:44

Zeker single lady!

Als de ouders hulp hebben geboden bij de aankoop van het huis, dan is dat in mijn ogen niet verstandig geweest. Dochter zat blijkbaar in een rijdende trein waar ze niet makkelijk uit kon stappen.

Serwe

Serwe

06-09-2011 om 12:34

Tirza

Mijn eigen moeder is na de scheiding altijd om blijven gaan met haar schoonouders. Mijn grootouders zijn ook na de scheiding altijd oprecht geinteresseerd gebleven in mijn moeder. Nu waren er natuurlijk kinderen in het spel dus dat is misschien anders maar ik vind het helemaal niet raar om na een scheiding nog wel gewoon met elkaar om te blijven gaan.

Ik heb ook tegen onze jongen gezegd dat mocht het ooit uitgaan tussen hem en M. dat wij M. dan niet zomaar aan de kant zullen schuiven. Dat als hij verwacht dat we nu al de liefhebbende schoonouders spelen terwijl ze nog zo jong zijn we niet opeens onze gevoelens kunnen veranderen mocht het misgaan. Natuurlijk is onze zoon er 100% van overtuigd dat hij en zijn vriendin nooit uit elkaar zullen gaan en altijd samen zullen blijven. Sterker nog hij is van plan om haar volgend jaar ten huwelijk te vragen en zodra ze 18 zijn te gaan trouwen... We zullen zien.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.