Relaties Relaties

Relaties

slof

slof

04-09-2011 om 16:38

Advies gevraagd: puber in de knel

Ik schrijf onder een andere nick om herkenbaarheid te voorkomen. Het gaat niet om mijn probleem, maar om dat van een goede kennis. Die heeft een pubernichtje en daar gaat het absoluut niet goed mee. In overleg met mijn kennis, die zelf weinig op internet komt, mag ik dit verhaal hier op het forum zetten.
Het meisje heeft een nogal labiele, alleenstaande moeder. Ik weet details, die ga ik hier niet neerzetten op verzoek van mijn kennis. Er zijn geen diagnoses, psychologen en dokters in beeld, want moeder kan het allemaal wel alleen, heeft geen hulp nodig en het ligt altijd aan anderen. Op dit moment heeft moeder alweer een tijdje een vriend, die bij haar woont.
Het meisje mag echt helemaal niks. In plaats dat moeder daar met haar over praat, begint moeder direct te schreeuwen, soms te slaan, en te roepen dat het meisje dom is, dik, niks kan, allemaal niet bepaald opbouwende dingen. Dit was al zo voor de puberteit.
Vriend is ook een vaag type. Hij stoeit graag waarin hij de grenzen van het meisje overschrijdt. Niet seksueel. Daar denkt iedereen altijd meteen aan, en als dat niet het geval is slaakt iedereen een zucht van opluchting. Maar stoeien, waardoor het meisje blauwe plekken oploopt, iets verrekt, kleding of sieraden beschadigt, maar boven alles: ze WIL het niet en hij doet het toch. Verder vernedert hij het meisje ook door haar uit te lachen en te schelden, dik te noemen of anderszins omlaag te halen.
Het meisje is inmiddels begonnen zich te snijden. Niet diep, maar oppervlakkig, en omdat de wonden genezen wordt ook dat niet serieus genomen door haar omgeving. En laatst heeft ze losgelaten dat ze over zelfmoord denkt. Dat wordt weggezwaaid als "aandachttrekkerij". Het snijden doet ze omdat ze dan "de pijn minder voelt", en ze wil dieper snijden maar is bang (kennis weet niet of dat voor de pijn is of voor reactie van anderen).

Kortom, ze zit absoluut niet goed in haar vel en kan daar niet mee bij haar moeder terecht. Die wordt dan enorm kwaad, vernedert haar of lacht haar uit. Mijn kennis ziet dat met groeiende ongerustheid aan.

Nou is het vorige maand verschrikkelijk uit de hand gelopen en het meisje is weggelopen. Mijn kennis hoorde dat pas gisteren, toen ze van vakantie terug kwam. Aanleiding: een vriendje. Een oudere jongen. Die het meisje wel de aandacht geeft die ze zo nodig heeft. Ja, toen ik het hoorde dacht ik ook meteen "oh jee". Maar moeder is toen ze dat ontdekte zo verschrikkelijk tekeer gegaan, heeft computer, telefoon en zo afgepakt en alle social networksites geblokkeerd van het kind. Geen gesprek aangaan, nee, meteen in de aanval. En dat doet moeder altijd, waardoor een dialoog niet mogelijk is en het kind zich doodongelukkig voelt.
Het meisje heeft met mijn kennis bureau Jeugdzorg gebeld, die verwees haar naar de huisarts, en die stuurde haar terug naar huis met een kalmeringstabletje en het bericht dat ze nooit meer mocht weglopen anders kreeg ze last met de politie en was ze nog verder van huis.
Mijn kennis heeft me net gebeld en is ten einde raad. Ze ziet dit kind volledig van het padje raken. Dat vriendje bijvoorbeeld. Misschien een doodgoeie knul, maar niet nu, niet onder deze omstandigheden, met een volop puberend meidje dat geen stevige thuisbasis heeft. Het kind is "sitting duck" voor allerlei foute types omdat ze hóngert naar aandacht en een luisterend oor! Het meisje wil ook graag professionele hulp en begeleiding, maar moeder wordt woedend als ze dat vraagt.
Jeugdzorg ziet de ernst niet. De huisarts stuurt haar weg met een pilletje, moeder is niet in staat om te communiceren met haar kind (en met mijn kennis, haar zus), en die vriend is, volgens mijn kennis, een extra blok aan het been. Het meisje mag ook eigenlijk geen contact meer hebben met mijn kennis omdat die zou stoken. En zo zien ze machteloos hoe dat kind steeds verder wegzakt.

Graag jullie advies: hoe kan dit meisje de hulp krijgen waar ze om vraagt en die ze waarschijnlijk ook nodig heeft, ondanks de houding van moeder, voor ze wél blijvende littekens krijgt van het snijden, daadwerkelijk een poging tot zelfmoord doet of bij een verkeerd vriendje terecht komt? Kennis wil graag helpen, maar woont niet in de buurt van het meisje, en de moeder houdt de kennis liefst ook weg bij het meisje.

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
elsje78

elsje78

04-09-2011 om 17:39

Slof

Hoi

Weet je of ze hierover op school weleens gepraat heeft? Ze zou op school dit kunnen aankaarten en misschien dat school en kennis een AMK melding kan doen, als er 2 meldingen binnekomen zal er sneller iets gebeuren hoop ik.

Sterkte!

slof

slof

04-09-2011 om 18:10

School

Kennis heeft al, samen met met meisje, contact opgenomen met Jeugdzorg en de huisarts, en die hebben daar verder niets mee gedaan. Behalve een kalmeringstabletje van de dokter. Ik heb aangeraden school te bellen, die begint morgen toevallig. Kennis verwacht er weinig van, omdat het meisje vorig jaar met haar mentor heeft gesproken en die heeft meteen moeder gebeld voor een gesprek. Moeder was toen woedend omdat haar dochter "de vuile was buiten hing", zoals mijn kennis zei. En van een gesprek is verder niets meer gekomen.

Maar ik heb het ook gezegd dat ze dit moest doen. Hoe meer meldingen, hoe eerder er misschien iets wordt gedaan. Voor zover mogelijk met een moeder die elke vorm van bemoeienis weigert.

Ik heb haar niet over AMK gehoord. Daar weet ik zelf ook weinig vanaf. Hoe werkt het AMK? Nemen die ook pubers zélf serieus, of sturen ze die ook weg met een standaardpraatje?

elsje78

elsje78

04-09-2011 om 21:11

Hoi

ik denk dat meisje een gesprek met de vertrouwens persoon moet aanvragen als ze in mentor geen vertrouwen heeft. Uitdrukkelijk bij zeggen dat moeder niet gebeld mag worden. Eventueel kennis erbij laten zijn, maar dat is voor een school lastig, want je mag niet zomaar met derden een gesprek over een ouder aangaan. School kan wel haar bespreken in het externe of interne zorgteam en een amk melding doen, ik neem aan dat meisje dat zelf ook kan doen, maar dat heb ik nog nooit bij de hand gehad. Dus dat durf ik niet te zeggen. Maar als event school en kennis amk melding doen, zullen ze het toch serieus moeten nemen. Wat ook een optie is, is de schoolarts als ze die hebben... Wat een moeilijke situatie, sterkte!

PDD-ertje

PDD-ertje

04-09-2011 om 22:00

Tips

Is er iemand die mee kan gaan naar de huisarts, zodat ze niet met een pilletje weggestuurd wordt?
AMK bellen en advies vragen.
School bellen en vragen om hulp, eventueel schoolmaatschappelijk werk.
JIP bellen en advies vragen?
Wil ze zelf uit huis of wil ze dat er thuis hulp komt?
Ik zou iig zo veel mogelijk instanties inschakelen voor de juiste hulp.
Succes.

M-J

M-J

04-09-2011 om 23:07

Jeugdarts

Het is geen populaire functie hier, maar dit is typisch iets voor de jeugdarts van de school waar kind op zit. Puber kan zelf een afspraak maken. Jeugdarts kan zorgen dat ze de juiste hulp krijgt en eventueel andere hulpverleners aanspreken op hun lakse gedrag (jeugdzorg en de huisarts hier) en houdt verder in de gaten of het goed blijft lopen.

Tirza G.

Tirza G.

04-09-2011 om 23:20

Niet de mentor

Maar de vertrouwenspersoon van school zou wellicht wat kunnen betekenen, ook in het contact met de jeugdarts.
Ach, wat een eindeloos triest verhaal. Sterkte.

Tirza

slof

slof

04-09-2011 om 23:45

Bedankt!

Ik heb jullie berichtjes uitgeprint en zal mijn kennis morgen bellen (ze doet weinig met computers). De situatie is echt heel gespannen en er moet iets gebeuren. Er is niet echt sprake van fysieke mishandeling, maar vooral van psychische mishandeling. Enorme woede-uitbarstingen van moeder en haar vriend, vernederen, schelden, dat is eigenlijk vooral het ergste.

Het is inderdaad verschrikkelijk triest en ik hoop dat kennis wat aan de tips heeft.

Ik geef het morgen door. Neem het me niet kwalijk indien ik vanwege de privacy geen vervolg schrijf, kennis was al huiverig omdat ik had voorgesteld hier te schrijven. Maar ik ben ervan overtuigd dat ik jullie alvast namens haar mag bedanken voor het actief meedenken. En ik ben zelf heel blij dat er in ieder geval één tante (die kennis) is, die straks niet hoeft te zeggen "we hebben het niet geweten"...

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.