Relaties Relaties

Relaties

Andie

Andie

21-08-2011 om 13:08

Pauze in een relatie...goed of slecht?


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Andie

Andie

21-09-2011 om 11:36

Vervolg...

Dochter trekt vaak op met die 'vriend',ook tijdens het weekend.We zijn der nu wel vrij zeker van dat er meer is dan enkel vriendschap,maar enfin...ik ga me der niet al te veel zorgen om maken.We zien wel wat de toekomst brengt he.Man maakt er zo te merken niet echt problemen rond.
Tussen dochter en ex nog steeds vrij rustig,maar dat vreemde gevoel is toch altijd bij me blijven hangen hoor.De voorbije week en weekend gedroeg hij zich tamelijk opgewekt,maar er is weer verandering in gekomen en daar maak ik me toch wel zorgen om.Zijn houding blijft zeer wispelturig en nu blijkt mijn gevoel toch juist te zitten...ex kan haar belange nog niet loslaten,want hij stuurt haar constant sms'jes.Mijn gevoel en vermoeden wordt bevestigd.Ex wil hier niet weg uit de buurt omwille van haar en dàt zit niet goed he.Elk lief woordje of gebaar van haar kant wordt aanzien als een teken dat ze hem misschien toch wel weer terug wil.Dochter vindt dit ook wel erg,want ze wil geen ruzie met hem.Gewone vriendschap ziet hij blijkbaar niet zitten.Zij begrijpt ook wel dat hij zijn gevoelens niet zomaar van vandaag op morgen kan wegtoveren,vandaar dat ze hem genoeg tijd wil geven,maar hij zal tenminste toch de moeite moeten doen om te willen inzien dat het voorbij is.

Roosje Katoen

Roosje Katoen

21-09-2011 om 14:06

Maar

Komt haar ex dan nog steeds bij jullie thuis?

Andie

Andie

21-09-2011 om 16:32

Jawel...

Hij komt dus haast dagelijks langs (eten ophalen)en ja,ik weet het,hoor velen onder jullie al vloeken,en misschien wel terecht,maar voorlopig willen we het allemaal wat rustig houden en dochter heeft er geen problemen mee.Er staat ook nergens geschreven dat je geen contact meer zou mogen hebben eens een relatie ten einde is.Dochter wil hem zelfs helpen met zijn bijscholing.Maar...het is wel de bedoeling dat hij haar loslaat en gewoon vrienden zijn.
Had al een voorgevoel dat dit niet echt zou gaan lukken.
Het is heus niet de bedoeling dat hij blijft moeilijk doen,dus indien het de spuitgaten begint uit te lopen zullen er toch maatregelen moeten getroffen worden.

Roosje Katoen

Roosje Katoen

21-09-2011 om 22:02

Ik zit hier inderdaad te vloeken bij je bericht of eigenlijk

Joh....

... laat die jongen nou mooi zelf gaan koken. Je maakt het alleen maar extra ingewikkeld zo.
En niet laten helpen met die bijscholing, dat zijn allemaal draadjes waarmee hij zich vasthoudt. Dat is niet in zijn belang!!

Uit is uit.

Rosase

Rosase

21-09-2011 om 22:42

Zachte heelmeesters!

En stinkende wonden.
Laat die jongen toch niet zo lijden. Nu blijft hij hoop houden. Bovendien denk ik ook dat het voor je dochter beter is als ze wat meer ruimte krijgt. Zodat ze een leven zonder ex kan opbouwen.
Ik heb echt bewondering voor haar. Ik weet zeker dat ik dit niet lang zou trekken en op zoek zou gaan naar een woonruimte verweg van dit gedoe. Ik krijg het er hier plaatsvervangend benauwd van.

Nien

Nien

21-09-2011 om 22:47

Loslaten

Beste Andie,
Je geeft aan dat ex je dochter moet loslaten. Dat is iets heel moeilijks wat tijd kost. Je dochter was hem daar al wat stappen in voor. Gun hem ook tijd om zich van haar los te maken. En gun hem ook de ruimte. Want niet alleen hij vind het moeilijk om los te laten. Jij, en wat ik van je begrijp vooral je man hebben ook moeite om hem los te laten. Geef het goede voorbeeld en laat hem los. Laat hem zelf koken. Laat hem zelf de bijscholing regelen. Van een relatie stap je nou eenmaal niet in gewoon vriendschap.

Ely

Ely

21-09-2011 om 23:19

Als ik vragen mag

Hoi Andie,

Je zegt zelf al, voor ons buitenstaanders moeilijk te begrijpen waarom je voor de exvriend van je dochter blijft koken. En ik snap t ook werkelijk niet. Ben je het dan niet met me eens dat deze jongeman (begrijpelijkerwijs) overal hoop uit wil putten? En dat al dit soort zaken (koken, bijles) hem dus op het verkeerde been zetten?
What's in it for you? Waarom vind je het zo fijn voor m te koken?
Ik zou het zo graag begrijpen...

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Yvon Meijer

Yvon Meijer

22-09-2011 om 01:04

Schop hem er uit, hij verdient het.

Mijn ex had pas echt door dat het nooit meer wat zou worden tussen ons toen hij mij gezien had flink zoenend met een nieuwe scharrel. En toen ging hij eindelijk weer door met zijn eigen leven. Bewijs die jongen een dienst en geef hem een goed bedoelde schop de deur uit. De fase waar hij in zit is enorm pijnlijk en hoe korter die duurt hoe beter. Vrienden blijven: nee, dat wil hij niet-hij wil meer. Dus dat kan niet.

Evanlyn

Evanlyn

22-09-2011 om 15:07

Uithuilende exen

De exen van mijn broer kwamen altijd uithuilen bij mijn moeder. Die was steeds lief en begripvol, maar schermde mijn broer resoluut af van de dames. Dit was natuurlijk wel het pre-hyves en SMS tijdperk. En na enige tijd werd het contact van de exen met onze moeder vanzelf minder.

Misschien ligt daar voor jou de oplossing: jij bent aan je dochter verplicht om haar niet in de situatie te brengen dat er onduidelijkheid ontstaat. Hij is zielig en je vindt hem aardig, dus hij mag jou bellen, maar haar niet. Je zorgt dat ze elkaar nooit te zien krijgen. Bijvoorbeeld: hij mag niet meer langs komen zolang zij nog thuis woont. Desnoods drink je ergens een kopje koffie met hem, zodat hij zijn hart kan uitstorten. Je dochter staat voor jou centraal, met of zonder nieuw vriendje - dat is haar eigen keus tenslotte.

Want wat ex nu doet, lijkt op stalken, of hij zich daar nu van bewust is of niet. En de arme jongen gaat daar op deze onduidelijke manier niet overheen komen. Het lijkt erop of bij jullie niemand grenzen kan aangeven of verdragen, terwijl jullie daar juist zo bij gebaat zouden zijn - ook ex uiteindelijk.

Andie

Andie

22-09-2011 om 17:10

Ik wil niets liever...

Wat dat koken betreft...dit is maar een tussenfase,tot hij in zijn woning kan,echt waar!Ik weet best dat dit niet de rest van zijn leven kan blijven duren en dat hij op zijn eigen benen zal moeten leren staan.
Het is inderdaad voor mijn man moeilijker om hem los te laten.Ik ben die fase al voor een groot stuk voorbij,wat niet wil zeggen dat ik niet met hem inzit.
Toch krijg ik het steeds moeilijker om dat gevoel aan te houden.Zijn wat opdringerige gedrag begint me wel te storen.
Wij willen hem zeker (wil niets liever zelfs) dat hij zich voor een stuk los maakt van dochter,zodat beiden met hun eigen leven kunnen doorgaan.
Ik besef dat het voor hem nu niet evident is om van een relatie zomaar over te stappen naar gewone vriendschap.Hij kan dit nog niet of misschien nooit.Maar dochter zou dit wel het liefst willen,ze wil hem helpen,wil hem laten voelen dat hij hier nog steeds welkom is...maar voor haar ligt het anders he.Wellicht is ze hier wat naief in.
Heb eerder al verteld dat ik bij de hele toestand niet echt een goed gevoel heb,maar manlief is blijkbaar nog goedgeloviger dan dochter.Wanneer ik er wat van zeg,gaat hij vervelend doen,probeert op de ene of andere manier de schuld bij één van ons te leggen,verdraait de zaken zodanig,dat ex toch in een goed daglicht komt te staan.Dit brengt ergernis bij mij teweeg,omdat ik vind dat je toch met beiden voeten op de grond moet blijven staan.
Ex blijft inderdaad naar uitvluchten zoeken om hier te kunnen blijven langskomen en pas op...hij moet het contact niet verbreken,verre van,maar het mag ook geen gewoonte gaan worden of soort van drang om in de buurt van dochter te kunnen zijn.Hij hoopt natuurlijk nog steeds,maar ik voel wanneer die hoop met zijn momenten even weg valt,hij zich ook anders gaat gedragen naar dochter en ons toe.
Daarom ook dat ik met een zekere onrust leef elke dag.Ik wil eindelijk weer wat rust in ons leven.

Hij overnacht toch al in dat huis?

Dan kan er toch ook een magnetron staan waarin je maaltijden kunt verwarmen, maaltijden die je in de winkel kunt aanschaffen? Jij bent toch niet de enige manier om aan een warme hap te komen?

Verder - geef het nou allemaal eens de rust waar je zo naar verlangt. Voor je dochter is het klaar. Laat er dan ook geen streven zijn naar een of ander vriendschappelijk contact. Dat is heus onmogelijk met iemand die eigenlijk meer wil en voor die gradatie intimiteit is afgewezen.

Andie

Andie

23-09-2011 om 09:41

Inderdaad afgesloten

Je hebt gelijk,voor dochter is dit een afgesloten hoofdstuk.Toch wil ze niet in ruzie uit elkaar gaan en dat vinden wij wel mooi van haar.Ik heb haar ook al proberen duidelijk te maken dat ze in een té vroeg stadium zitten om te verlangen dat ex nu al een gewone vriendschap zou aan kunnen.Duidelijk is dat ex heel verward is in zijn gedachtengang.Hij verdenkt iedereen in zijn naaste omgeving ervan dat ze zeggen dat hij de grote shuldige is,terwijl dit helemaal niet zo is.Uiteraard wordt erover gesproken en van meningen gewisseld,maar hij ziet dit helemaal verkeerd.
Wat ik denk is,dat hij zelf best wel weet waar het tot op een bepaalde hoogte verkeerd is gelopen en dat hij zichzelf een beetje verwijten maakt hierover,boos op zichzelf omdat hij het nu niet meer goed kan maken en de controle erover kwijt is.Of denk ik verkeerd?

Andie

Andie

28-09-2011 om 08:48

Discussies

Hier ben ik weer.Moet effe met mijn frustratie ergens naartoe.Ik wist het,ik had het gevoeld,dat er spanningen in de lucht hingen en dat er heibel zou van komen en nu is het dus weer zover.
Ex weet nu dat dochter een nieuwe relatie heeft,had foto's gezien van hen samen,heel onschuldige foto's,maar ze waren der en dat was voor hem reden genoeg om kwaad te zijn.Zoals eerder al eens mee gedreigd,is hij nu dus gisteren 'zijn' pc komen halen.
Hij heeft die betaald,had die voor haar gekocht (staat op haar naam trouwens)omdat ze die nodig had voor school en toekomstige job.De programma's die ze daarvoor nodig heeft kunnen dus niet op een gewone laptop.Dochter en ex hadden discussie over geldzaken,want hij moet ons ook nog een groot deel terug en hij begon dan weer af te lopen over de dingen (keuken,badkamer...)die hij had betaald in hun studio in 'ons' huis.Zo zie je maar he,dat het stilaan toch een vervelende situatie begint te worden en dat dochter wat naief is geweest te denken dat ze in vriendschap uit elkaar konden.
Maar...de grote discussie waar ik het nu even wil over hebben is mijn man,weeral...hij geeft nog steeds de indruk ex gelijk te geven,want dat is nu toch maar de grote sukkelaar.Hij zegt dat hij geen van beiden gelijk wil geven,maar toch laat hij duidelijk merken dat hij geen andere schoonzoon wil.Mens...ik krijg het daar dus van he.Hoe egoistisch kan je zijn?Ik trek dit niet langer,want ook onze relatie komt in't gedrang en dat gewoon omdat man zo koppig en eigenwijs is.Wat moet ik hiermee?Ik wil mijn eigen kind niet verliezen,want ik vrees dat wanneer het haar allemaal teveel wordt,ze haar valiezen wel eens zou durven pakken en dan?
Weet niet of ik hiermee zou kunnen leven of laat staan mijn man dat zou kunnen vergeven.

Monet

Monet

28-09-2011 om 09:30

Andie

Ik denk dat je man al veel vaker egoistisch en koppig is geweest in jullie relatie?
En....als dochterlief haar valiezen wil pakken, wat is daar mis mee? Ze is oud en wijs genoeg om zelfstandig te gaan wonen, ze heeft haar ouders vast niet meer nodig, en die hebben dan weer de tijd voor elkaar zonder alle ergernissen rondom (nieuwe) relaties.

Andie

Andie

28-09-2011 om 10:38

Zoooo moeilijk

Natuurlijk is ze oud genoeg,maar ik wil zeggen is,dat de omstandigheden waardoor ze zou vertrekken niet negatief zouden mogen zijn.Ik wil niet dat ze gaat omdat haar vader de veranderingen nog niet aan kan.Het is voor iedereen moeilijk hoor.Ook ik kreeg een vreemd gevoel bij het zien van de foto's.Je bent zoveel jaren iemand gewoon,het is zowat als vanzelfsprekend geworden en ik kan je echt garanderen dat het niet makkelijk is.
Het is toch een beetje als een slag in't gezicht krijgen.
Ex heeft ondertussen nachtje tijd gehad om na te denken blijkbaar,want heeft dochter laten weten dat hij pc gaat terug brengen.Zij blijft er gelaten bij,begrijpt zijn reactie ergens wel.Je ex zien met iemand anders,nou ja...leuk is anders.
Wellicht is dit een (zenuwslopende) fase waar we met z'n allen door moeten en mijn man ja...hij kan soms behoorlijk koppig zijn,een negatief trekje van hem dat soms voor ergernis kan zorgen,maar iedereen zal wel zijn goede en slechte kantjes hebben zeker?
Maar meestal komt hij nadien wel met hangende pootjes af,nadat hij alles heeft kunnen laten bezinken en wel snapt dat hij verkeerd was.Maar...dit toegeven?

Andie

Andie

28-09-2011 om 12:29

Tja...

Vind jou vergelijking wel grappig,maar treffend!
Ik troost me met de gedachte dat hij het allemaal niet goed kan vatten of plaatsen momenteel,dat het tijd nodig heeft.Net zoals het bij ex tijd zal vragen om over breuk heen te geraken en bij de ene duurt het al wat langer dan bij de andere.
In iedere geval heb ik man héél duidelijk gemaakt dat hij zich inderdaad als een klein kind gedraagt en dat niemand daarmee wordt geholpen,integendeel zelfs.Hij zal ex moeten loslaten en hem gaan zien als een gewone vriend,kameraad,niet meer als schoonzoon.
En dat dochter vroeg of laat nieuwe vriend zal willen voorstellen,is ook een feit en ook dààrbij zal man zich moeten neerleggen,zonder gezeur,gemok of tegendraadse opmerkingen...want als het moet,ik kan ook behoorlijk koppig zijn hoor.

Tirza G.

Tirza G.

28-09-2011 om 15:45

Ik legde

jouw verhaal voor aan mijn dochter. Zij verbrak een 8jarige relatie met een knul waar mijn man het goed mee kon vinden. We hebben zelfs ooit overwogen hem in huis te nemen omdat hij het thuis niet makkelijk had. Dochter is ongeveer van de leeftijd van jouw dochter. Nadat ik was uitgepraat, zei ze: nou, dan weet ik het goed gemaakt. Dan houden ze hém en dan gaat zij lekker weg. Doei.

Ik denk dat je man niet nadenkt over de mogelijke consequenties: zijn dochter kwijtraken.

Tirza

Andie

Andie

29-09-2011 om 08:40

Vol van zichzelf

Neen,dat is het nu juist...mijn man is zo zeker van zijn gelijk,dat hij gewoon niet doorheeft dat hij hierdoor zijn dochter kan kwijtspelen...en misschien ook wel de rest van zijn gezin,want ik hou dit echt niet langer vol.Wanneer ik op hem probeer in te praten,is het alsof ik tegen een muur praat.Ik ben momenteel heel emotioneel,er speelt vanalles door men hoofd,vind het zo erg dat hij niet wil luisteren.
Heb hem duidelijk gemaakt,dat wanneer hij niet op een deftige manier kan praten,het voor mij helemaal ook niet meer hoeft.
Hij is zelfs zover gegaan,dat hij onze dochter gevraagt heeft haar ex nog een kans te geven.Hier zijn geen woorden voor.Voor haar is de liefde voor ex voorbij,hoe spijtig dat ik zoiets ook vind,maar het is zo en ik wil en kan me hier bij neerleggen,omdat ik het beste wil voor haar.
Man zit erbij als een klein kind dat ze net zijn speelgoedje hebben afgepakt,zielig,vol zelfmedelijden,maar vol van zichzelf,want hij heeft het bij't rechte eind toch?
Ik vind het ook sneu voor ex,maar door mijn neus ertussen te steken,ga ik hem zeker niet helpen.Die jongen heeft nu nood aan een goed gesprek van hoe hij verder moet,geen teleurgestelde,jankende,alleswetende ex-schoonpa,die denkt alles zo goed te weten en hem hoop blijft geven op een verzoening.
Ik ben ten einde raad,voel me slecht,wil dit oplossen,maar zolang man niet openstaat voor een beetje begrip,zal dit niet lukken.

Yvon Meijer

Yvon Meijer

29-09-2011 om 09:30

Dat dacht ik ook

Net als Joyeux; kan je niet even een weekendje er tussenuit? Misschien samen met je dochter, leuke dingen doen. Even weg van die toestanden en je dochter aandacht geven. Misschien realiseert je man zich dan wel dat hij jou en zijn dochter aan het kwijtraken is. Sterkte.

Andie

Andie

29-09-2011 om 13:13

Ga ik doen

Goede raad afstand nemen en was dat ook al van plan,omdat ik het anders niet meer trek.Ben tijd geleden ziek geweest en dokter heeft me al een waarschuwing gegeven,dat deze situatie niet goed voor me is.Spanningen en stress vermijden is belangrijk voor me,dus ga inderdaad me proberen niet meer druk te maken.Als man koppig wil doen en de situatie niet wil of kan begrijpen,dan zal hij der voorlopig zelf moeten zien uit te komen.Hopelijk brengt de tijd raad en slijt het allemaal wat.We kunnen niet meer doen dan afwachten en zien hoe alles verloopt.
In de tussentijd wil ik weer wat rust in mijn leven en gezin,leuke dingen doen met mijn dochters en...eindelijk eens van een goede relaxerende nachtrust genieten.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.