Baby Essentials: 10x items die je leven fijner maken
Relaties Relaties

Relaties

Roosje77

Roosje77

07-10-2011 om 13:52

Wat vertel je je buren?

Wij hebben een goede relatie met onze buren d.w.z. maken praatjes in de tuin, ze zijn ook wel eens op de koffie geweest, verzorgen post, maar verder niks. We wonen nu zo'n 7 jaar naast elkaar. Nu is het geval dat zij sinds kort 2 jonge pleegkinderen hebben. Dit is een nieuwe situatie, want ze hebben zelf nooit kinderen kunnen krijgen. Ik merk dat het mij dwars zit dat zij ons tot nog toe (kinderen zijn er nu een maand) niet hebben "ingelicht" over hun pleegkinderen. Daarmee bedoel ik gewoon vertellen dat ze nu pleegkinderen hebben enzo, net zoals je met buren over je vakantie vertelt ofzo. Of de kinderen even voorstellen aan onze kinderen, wat dan ook. Via via weten we dat de kinderen voor minstens een jaar blijven en ik merk dat ik me buiten gesloten voel. Het is niet zo dat ze er geheimzinnig over doen, want ze hebben opeens wel veel aanloop van mensen uit hun gemeente. Het steekt me gewoon. Als je zwanger bent ofzo, dan vertel je dat op een gegeven moment toch ook aan je buren bij een toevallig kletspraatje? Of misschien ligt het wel aan mij. Wat vinden jullie?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Roosje Katoen

Roosje Katoen

07-10-2011 om 16:11

Ik vind

dat je ook best zelf aan kan bellen en zeggen dat je gemerkt hebt dat er nu twee kinderen wonen, en hoe dat nu gaat. En of ze het leuk vinden om eens met zijn allen iets leuks te gaan doen. Of vragen of de kinderen eens met jullie kinderen willen afspreken. Afwachten en je ergeren lost je probleem niet op denk ik.

+ Brunette +

+ Brunette +

07-10-2011 om 20:10

Niet boos blijven hoor.

Jullie hebben een oppervlakkig contact van kletspraatjes, dan vinden ze het misschien een beetje gênant om opeens met Gewichtig Nieuws aan te komen, bovendien gaat het om een pijnlijk onderwerp: ze kunnen zelf geen kinderen krijgen, het is dus niet helemaal te vergelijken met verhalen over de vakantie, er zitten diepere emoties aan vast. Kortom, ik kan me voorstellen dat ze misschien niet goed wisten hoe ze het nieuws moesten brengen, kop in het zand gestoken of missschien stiekem gehoopt dat jullie zelf vragen gingen stellen. Beetje laf en gemakzuchting misschien maar ach, ik zou het ze maar vergeven, tenslotte zul je ze nog vaak zien.

Rosase

Rosase

07-10-2011 om 21:56

Aanleiding

Het moeilijkste van mijn zwangerschappen (nou ja, in ieder geval een dilemma) vond ik om wat tegen wie te zeggen en wanneer.

Kijk mijn familie was duidelijk, en de baas ook. En de paar mensen die heel om me dicht staan ook. Maar de rest van de wereld? Ik geloof eerlijk gezegd dat ik bij geen van mijn zwangerschappen het zelf aan de buren gezegd heb. Sommigen doen dat wel, maar bij mij was dat nooit zo mijn ding. Ik wachtte dus af tot dat ze zelf de conclusie trokken.

Zou het kunnen dat dit bij je buren ook zo speelt?

Inge M

Inge M

07-10-2011 om 22:40

Ik denk dat de buren niet goed weten wat ze hiermee moeten

Als ze zelf geen kinderen hebben, weten ze de gewoontes ook niet.
Ik zou zeker gewoon even langs gaan en informeren naar de situatie. Dan kun je gelijk vragen of ze het leuk vinden als kinderen met jouw kinderen spelen, babyfoon uitwisselen, etc.

Ely

Ely

07-10-2011 om 23:46

Eens

Met vorige postings. Waarschijnlijk realiseren ze het zich niet. En zijn ze- in mijn ogen begrijpelijk- ff druk met zichzelf.
Ook ik heb de tamtam mijn zwangerschap laten rondvertellen. Ben daar zelfs nog op aangesproken door vage kennis, die was woest dat ik het haar niet persoonlijk had verteld, ze had t viavia gehoord. Nou moe, ik had niet eens haar tel nr... En ook was ik lekker druk met mezelf
maw: bel aan met een kaartje/aardigheidje/praatje, ze doen dit echt niet bewust

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

En groot voordeel van een zwangerschap:

Een zwangerschap zie je ook (meestal) gewoon op een gegeven moment...dan zie je eerst buik en dan pas de rest
Ook een groot voordeel....die wie het nog niet wisten die weten het dan in ieder geval!
Nee, niet boos blijven....die hebben zich dat gewoon niet gerealiseerd, wisten niet hoe ermee om te gaan, hoe aan te kondigen etc.etc.
Misschien is een praatje 'toevallig' de beste weg? Misschien aanbieden een keer op te passen? Zoiets?
groeten albana

Tirza G.

Tirza G.

08-10-2011 om 11:40

Het moet voor hen ook sowieso een overdonderende ervaring zijn. Jeetje, van nul naar twee. En dan niet eens baby's. Warm en hartelijk zou hier mijn insteek zijn, die mensen verdienen sowieso een dikke pluim

Tirza

Roosje77

Roosje77

08-10-2011 om 14:04

Reactie

Bedankt voor de reacties. Toch blijf ik het vreemd vinden. In hun geval (we kennen ze natuulijk al een tijd) is het een kwestie van "we moeten binnenkort nog eens afspreken voor koffie" en vervolgens geen actie meer ondernemen. Ik kan daar gewoon niet tegen. Zeg dat soort dingen dan niet. Zo dus ook met die kinderen, zeg dan niet dat je ze komt voorstellen. Is volgens mij gewoon een kwestie van hoe je met mensen omgaat.

Tijgeroog

Tijgeroog

08-10-2011 om 17:37

Maar roosje

Het kan ook zijn dat het geen onwil is, maar dat het er gewoon niet van komt. Dat ze even echt de tijd willen voor die koffie en het voorstellen, maar dat ze het hartstikke druk op het moment. Dat er veel op ze afkomt met de kinderen, dat het misschien wel heel erg tegenvalt. Of dat iedereen, familie, vrienden, allemaal de kinderen graag wil ontmoeten, terwijl de kinderen er misschien wel behoefte aan hebben om rustig thuis te blijven en aan de nieuwe situatie te wennen.

Zulke kennissen heb ik ook

ze nemen zich van alles voor, als in een zeldzaam geval zo'n voornemen werkelijkheid wordt is het ook nog heel gezellig - maar veel vaker blijft het bij plannen. Zulke mensen zijn er nu eenmaal, die leven vooral in hun eigen huis en hebben niet zoveel behoefte aan anderen.

Snuggle's

Snuggle's

08-10-2011 om 22:13

Nou snap ik het niet meer

Eerst schrijf je dat je van niks weet, en daarna dat ze wel hebben gezegd dat ze de kinderen komen voorstellen maar het gewoon niet doen. Of heb ik ergens iets gemist?
Het advies bij pleeg (en adoptie) kinderen is om ze de eerste tijd zoveel mogelijk met de nieuwe ouders samen te laten zijn ivm het wennen en hechten. Dus misschien hebben ze daarom nog niks met jullie afgesproken ?

Snuggle's

rowan1

rowan1

09-10-2011 om 13:00

Druk

Het opnemen van pleegkinderen is heel wat. Goed van die mensen, hoor. Er komt best wat bij kijken, contact met jeugdformaat, jeugdzorg, evt omgang met bio ouders, enz. En dan de volle aandacht die de kinderen nodig hebben, die al het een en ander zullen hebben meegemaakt. Een drukke inspannende tijd. Het is heel goed mogelijk dat ze niet zo nagedacht hebben over het in kennis stellen van de buren. Ik zou me er niet druk om maken. De kennismaking komt vanzelf.
Rowan

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

rowan1

rowan1

09-10-2011 om 13:03

Alleen pleegouders

Wij hebben zelf weleens adoptie info dagen bijgewoond. Het advies is inderdaad om in het begin zo veel mogelijk samen te zijn. De kinderen moeten zich kunnen hechten aan de pleegouders. Veel visite en andere mensen kan onrust geven.
Rowan

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.