Relaties Relaties

Relaties

Andie

Andie

07-10-2011 om 14:14

Wanneer nieuwe vriend ontmoeten?


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Vic

Vic

11-10-2011 om 22:06

"waarom doen jullie hier zo moeilijk over?"

Omdat het zo vreselijk apart is hoe jullie met de situatie omgaan.
Zoals Mark zegt, eigenlijk...

Ely

Ely

11-10-2011 om 22:08

En welke lieve vrouw

Vangt jouw dochter op als zij geen contact meer heeft met haar mama?

Ze is je Dochter, je vlees en bloed. Hij is aangewaaid en trouwens, een beetje kerel staat al lang op eigen benen, wat is hij nou, ook 23? Ouder zeker? Hij wordt lekker gepampert door zijn surrogaat mama en je dochter moet een plaatsje opschuiven want hij is Zielig....

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Kaaskopje

Kaaskopje

11-10-2011 om 22:52

Andie

Als je zoveel om die jongen geeft, wat ik me heel goed kan voorstellen, is het misschien een idee om te zeggen dat je graag bij hem komt kijken als hij het huis ingericht heeft. Als afsluiting van een tijdperk. Tot die tijd hoort hij niet bij jullie thuis te komen als jullie gast. Dat is hoogst onaangenaam voor je dochter. Dat je dat niet aanvoelt komt niet goed over bij mij, dus waarom wel bij je dochter?
Pas als je dochter oprecht kan aangeven dat ze het prima vindt om ex onder jullie dak tegen het lijf te lopen, zijn jullie daar vrij in. Eerder niet.
Met je houding van 'wij bepalen wie hier in en uit gaan' strijk je mij tegen de haren in. Je dochter is een volwassen vrouw. Net als jij. Laat jij je vertellen met wie je om mag gaan? Nee, dat doe je niet gezien het probleem waar je onze raad over vraagt. Dat dit toch enigszins ten koste van je dochter gaat, ontgaat je. Waarom mogen jullie wel over de gevoelens van je dochter heenwalsen, maar moet zij rekening houden met jullie mening of gevoelens? Alleen omdat het jullie huis is?
Als ik haar was zou ik zo snel mogelijk het huis uit gaan. Het is hoog tijd, als je het mij vraagt.

Vic

Vic

11-10-2011 om 23:06

Geen werk/inkomen etc.

Je hebt ook nog kans dat je dochter straks de eerste kerel met woning en inkomen aangrijpt, om mee samen te wonen zodat ze maar bij jullie weg is. Uit ervaring weet ik dat als je op die manier aan de man komt, het meestal niet de beste keuze is.
En mijn ouders waren nog niet eens zo 'erg' als jullie. Wel overbeschermend en van de 'mijn huis, mijn regels', maar ze zouden wel altijd voor mij kiezen. Hoe kun je nu niet achter je kind staan? Ik vind het zo onbegrijpelijk.

Cato

Cato

11-10-2011 om 23:28

Are you kidding?

Andy schrijft: 'het is de bedoeling dat hij in zijn eigen woning kan intrekken en dan zal alles wel ...'
Woont hij nog in dat appartementje onder jullie dak? En komt hij dan voor z'n potje eten bij moeders langs.
en, iemand vroeg het hier al. Hoe oud is hij? Midden twintig? Geloof me, je bewijst die jongen ook geen dienst hoor.

Dus

Ex-vriendje woont in jullie huis, en nieuw vriendje mag nog niet eens een kopje koffie komen drinken?
Ik hoop dat dit ooit nog goed komt tussen dochter en jullie. Maar je maakt hier een hoop kapot mee. Wat ik om mij heen gezien heb is dat het niet accepteren van een nieuwe vriend en de voorkeur geven aan de oude heel lang na kan dreunen. Zelfs als er al kleinkinderen zijn. Echt helemaal hartelijk wordt het niet meer.
Als ik jullie dochter was ging ik zsm het huis uit.

Andie

Andie

12-10-2011 om 09:21

Voel me rot

Ik moet toegeven dat velen onder jullie gelijk hebben,maar je moet één ding wel goed weten en dat is dat ik namelijk wél kies voor men dochter.Alleen moet ik met tegenzin toegeven,dat de hele toestand (alles dat eromheen hangt)nog moeilijk is voor mij,de verwerking van de breuk en ommekeer is nog niet helemaal verwerkt.De ene moment voel ik me best goed en dan de andere moment zakt de moed me in de schoenen.
Als ik er heel goed over nadenk,zou het wellicht eenvoudiger zijn wanneer mijn man zich wat makkelijker zou opstellen.Hij is namelijk degene die de rode draad laat doorlopen,ex niet wil op eigen benen laten staan,hij wil het contact niet verbreken.Voor mij hoeft dat ook niet,want zoals ik eerder al aanhaalde,zijn het onze dochter en ex die uit elkaar zijn.Ik zie dus ook niet in waarom wij met hem zouden moeten breken,maar...en hier ben ik wél heel zeker van...dit is een tussenperiode.Het is echt wel de bedoeling,dat ex eens zijn woning in orde is,hij voor zichzelf gaat zorgen.Heb men man al laten verstaan,dat het niet de bedoeling is dat ik voor hem in de bres ga blijven springen.Dat er contact blijft tot op een bepaalde hoogte,daar heb ik geen problemen mee.
Misschien ziet man helemaal niet in,dat hij er zich teveel van voorsteld.Ben zelf ook van mening diep in men binnenste dat hij vroeg of laat flink teleurgesteld gaat worden in ex,maar mijn waarschuwingen gaan de ene oor in,de andere weer uit.Toch,dàt is dan zijn probleem.
Dochter en ik kunnen er gelukkig over praten en dat is al veel.We staan open voor elkaars meningen.Ik wil echt wel dat ze gelukkig wordt en als dat met iemand anders is,dan zij het zo.Nu enkel nog haar vader ervan overtuigen zeker?

*bella*

*bella*

12-10-2011 om 09:48

Ingewikkeld

Volgens mij is het een behoorlijk ingewikkelde boel bij jullie. Ik vind het heftig dat het allemaal zo zwaar is. Als ik het goed heb begrepen was de relatie om te beginnen al niet zo leuk voor je dochter (dwang van ex?) dus vraag ik me af of rouwen op z'n plaats is, of juist een feestje. Vraagt me ook af of je dochter wel zo ongelukkig is over de breuk. (of het jullie graag wil laten zien ter ondersteuning van jullie gevoelens)
Ik zou proberen me te gaan richten op mijn eigen leven, zoek een nieuwe hobby. Je maakt je veel teveel druk om anderen. Ook je partner hoef je niet te overtuigen, dat is toch echt zijn eigen probleem.

Rosase

Rosase

12-10-2011 om 10:44

Nee niet je man

Richt je nou eens op je eigen leven: wat wil jij? En wat wil jij voor je dochter.

Ik krijg het idee dat je man zo allesbepalend is dat je helemaal niet meer weet wat jezelf wilt.

Ik vind de houding van je man echt bizar. Het lijkt wel of hij liever een zoon dan een dochter gehad had.

En eigenlijk zou het zo moeten zijn dat je dochter in het appartement bij jullie huis trekt en dat ex iets anders gaat zoeken. Het is haar ouderlijk huis, jullie zijn haar ouders en ze heeft er echt de leeftijd voor. En hij heeft echt niets meer te zoeken in jullie huis, heeft een baan en een huis, dus ik zie niet in wat hij daar nog moet in jullie huis. Hoe lang stellen jullie hem nog in staat om daar te blijven?
Ik neem aan dat het stellen van een ultimatum bij je man niet goed gaat vallen?

Het is amateurpsychologie van de koue grond, maar ik krijg wel een beetje het idee dat er een overeenkomst is tussen de relatie van je dochter en ex en die van jou en je man. Is dit het voorbeeld dat je haar wilt geven?

Andie

Ik ben in het algemeen vrij huiverig in het geven van meningen over relaties en situaties die ik niet volledig ken. Maar echt, als er iets als een paal boven water staat, is het wel dat jullie dochter volledig bovenaan en vooraan moet staan. Ex heeft gewoon pech, het hemd is nader dan de rok. Het was de relatie van je dochter, zij heeft besloten die te verbreken en ongeacht wie nu "gelijk" heeft of "sympathiek" is of welke andere overweging dan ook, jouw dochter is jouw dochter en haar ex is "niets" meer in dat opzicht. Hij moet er gewoon uit. Ik heb ook wel eens moeten breken met een mij zeer sympathieke schoonmoeder, omdat haar zoon en ik de relatie verbraken. Dat speet me hevig, want ik mocht haar graag, maar haar zoon is haar zoon. Die hoort nummer 1 te zijn, niet ik. Ik ben nr 1 bij mijn eigen ouders.

Mark van Abcoud

Mark van Abcoud

12-10-2011 om 11:07

Aanstelleritis

"Alleen moet ik met tegenzin toegeven,dat de hele toestand (alles dat eromheen hangt)nog moeilijk is voor mij,de verwerking van de breuk en ommekeer is nog niet helemaal verwerkt.De ene moment voel ik me best goed en dan de andere moment zakt de moed me in de schoenen. "

De verwerking van de breuk? Ben je zelf gescheiden. Wat een aanstellerij zeg, je dochter maakt het uit met haar jeugdvriendje, niks meer, niks minder. Zulke dingen gebeuren, het leven gaat verder, als je hem op straat tegenkomt zeg je gedag en dat is alles. Dit is toch werkelijk geen reden om het moeilijk te hebben, ik vraag me werkelijk af hoe geestelijk stabiel jullie zijn? Heb je ooit weleens iet secht ergs meegemaakt in je leven?Hebben jij en je man geen leven? Geen vrienden, of familie, was die ex-vriend jullie alles ofzo? De plaatsvervanger van de ooit zo gewenste zoon die nooit geboren is? Ik vind het allemaal eerlijk waar een beetje ziekelijk klinken.

Verder vind ik het flauw om de schuld bij je man te leggen, jij gaat er net zo goed heel ongezond mee om.
Als ik de nieuwe vriend van je dochter was zou ik me ernstig afvragen met wat voor idioten ik nu te maken heb, het zou in ieder geval mijn menign over jullie zeer kleuren.

Andie

Andie

12-10-2011 om 11:44

Grof

Vind sommige reacties wel héél erg grof overkomen hoor.
Zal het hierbij dan maar laten...

Belle Époque

Belle Époque

12-10-2011 om 11:58

Grof?

Tja, sorry dat we je niet naar de mond willen praten. Je blijft maar in een kringetje rondlopen: "Ik kies wel voor mijn dochter, maar..." (gevolgd door een excuus: ja, maar mijn man, ja, maar mijn jongen...)

Of je het hierbij zal laten betwijfel ik, je hebt al eerder hierover geschreven en zoekt enorm bevestiging dat je het goed doet. Sorry, maar dat ga je niet krijgen. Dat is niet grof, dat is jou dove en blinde houding.

Ja maar, ja maar, ja maar. Je zoekt continu redenen om het goed te praten en bent volkomen afhankelijk van anderen, van ons (anders had je niet opnieuw een topic hierover geopend), van dat exvriendje, van je man. Ik wens je veel sterkte in het leven, je zal het nog nodig hebben...

Mark van Abcoud

Mark van Abcoud

12-10-2011 om 12:07

Grof

"Vind sommige reacties wel héél erg grof overkomen hoor."

Slaat op mijn reactie wellicht, en ja, die is vrij hard, wellicht enigszins grof. Zoals ik al eerder geschreven had, heb ik jouw draadje eerst alleen met verbazing gelezen, ik reageer niet zo vaak. Maar je staat blijkbaar totaal niet open voor subtielere kritiek. Zo'n beetje iedereen in dit draadje heeft, op een normale manier, je proberen duidelijk te maken dat je niet bepaald normaal en gezond bezig bent. Als dat dan niet doordringt dan moet het blijkbaar met de botte bijl.

Geloof overigens niet dat het veel nut heeft, ik krijg de indruk dat je iemand bent met een bord voor de kop van het formaat van Antarctica.

Rosase

Rosase

12-10-2011 om 12:50

Grof?

Misschien wel ja, maar ik maak me echt zorgen om je dochter.

En ook wel een beetje om jou.

Ik hoop eigenlijk dat de schellen je van de ogen gaan vallen.

Andie

Andie

12-10-2011 om 13:12

Hulp?

Ik zoek helemaal geen bevestiging of medeleven van anderen,verre van,maar probeer een beetje mijn gevoelens hier duidelijk te maken,met de hoop dat er mensen zijn die hun mening willen geven opdat het inderdaad wat makkelijker zou zijn om hiermee om te gaan.Niemand is perfect,ook ik niet...maar als degene die toch wel naar mijn mening héél grof en beledigend overkomen,denken dat ze hierbij een hulp zijn,neen dus...ik kan best wel wat kritiek verdragen,maar dat kan ook anders.
Misschien best dat je dan ook helemaal niet reageerd.
Heb het begrepen,zal hier met mijn klaagzang niet meer voor de dag komen...bedankt aan degene die ook duidelijk waren,maar tenminste dit op een fatsoenlijke manier deden.

Lieve andie

Ik zal het op een andere manier proberen- misschien slaat dat beter bij jou aan
Er zijn verschillende manieren om mensen iets te vertellen. Je kan het zeggen. "Dochter, ik ben er altijd voor jou." En, manier 2, je kan het laten zien /voelen. Vaak doe je allebei tegelijk. Je zegt het, en ondertussen leg je je eigen werk aan de kant, zet je een kopje thee en zit de rest van de middag te praten.
Wat niet werkt is het een zeggen en ondertussen iets anders doen. Letterlijk, door bijvoorbeeld tv te blijven kijken of door te gaan met strijken als iemand iets met je wil bespreken.
Of, en ik heb de indruk dat jij dat doet, door het een te zeggen (ik kies jouw kant) en ondertussen het ander -dingen voor haar ex -te blijven doen. Dingen die je deed toen hij "erbij" hoorde , maar waar hij nu geen " recht" meer op heeft nu hij ex is geworden. elke keer dat je zoiets doet ondergraaf je je woorden naar je dochter.
Mensen voelen het vaak heel goed aan, als deze boodschappen niet congruent zijn. Soms kunnen ze het benoemen, soms niet, maar ze hebben er wel een gevoel bij: ik word hier genept. M´n moeder ZEGT het wel, maar ondertussen....
En tot slot: je drukt je ongelukkig uit. Soms. Of je bedoelt het echt zo, kan ook. Maar je schrijft:
We staan open voor elkaars meningen.Ik wil echt wel dat ze gelukkig wordt en als dat met iemand anders is,dan zij het zo.Nu enkel nog haar vader ervan overtuigen zeker?
"Het zij zo", dat zeg je van dingen die je eigenlijk niet wil. Die je liever niet hebt. Het klinkt als: nou ja, vooruit dan maar, als jij zonodig moet, dan kan ik je niet tegenhouden. Maar ik ben het er niet mee eens. Wederom: dit is geen onvoorwaardelijke steun, dit is laten merken dat je het er niet mee eens bent.
En je hoeft je man nergens van te overtuigen, hij hoeft namelijk geen mening te hebben of ergens mee in te stemmen. Er ligt een feit: het is uit.
Omdat jullie dochter dat wil. Probeer eens los te laten a) dat je het moet snappen b) dat je het ermee eens moet zijn c) dat je het moet accepteren. Je hoeft er helemaal niets mee. Je mag een mening hebben of een gevoel, maar met zo´n gevoel of mening hoef je niets te doen. Je neemt ze mee naar bed, klaar.
En daarmee is de kous af!
Algebra

+ Brunette +

+ Brunette +

12-10-2011 om 13:30

Die ex heeft al een huis?

Waarom trekt hij daar niet in dan? In een paar dagen kun je een huis kampeerklaar maken, de rest komt later dan wel. Zo heb ik het meermalen in mijn leven gedaan. Ga je niet dood van. Kom op ex, wees een vent. Ik kan me voorstellen dat dochter hem niet meer blieft, het is een kneusje, wie gaat er op z'n zovelentwintigste nou zo zwaar leunen op de ouders van een ex, hoe slecht de relatie met zijn eigen ouders ook is? Lekker makkelijk hoor, die gratis aanleunwoning. Túúrlijk stelt hij zijn vertrek uit. Het zegt ook iets over je man dat hij het allemaal maar normaal vind, lijkt me ook geen sterk karakter hebben.

Net als Mark van Abcoud ben ik een van de meelezers die van afgrijzen zijn mond niet meer kan houden. Als ik jouw dochter was, zou ik het appartement waar ex in woont voor mezelf opeisen en als mijn ouders daar moeilijk zouden doen, zou ik zo gauw mogelijk ergens een kamer huren.

Snuggle's

Snuggle's

12-10-2011 om 13:58

Knap

Even een klein tegen geluid. Ik vind het juist heel knap en goed dat je hier blijft posten ondanks dat iedereen het met je oneens is. Hierdoor toets je toch je gedachten gang. Blijf dat vooral doen zou ik zeggen.

Sommige reacties zijn wel kort door de bocht en grof inderdaad. Vooral (toch wel goed)bedoeld om jou iets duidelijk te maken.
Het is ook wel een beetje simpel gesteld om iemand die zolang deel uit maakte van je leven zo in een keer te wissen, zo werkt het ook niet denk ik. We zijn nou eenmaal geen robots. Maar verder ben ik het wel met de reacties eens. Maar dan vooral in je daden. Je mag best verdriet hebben.

Snuggle's

+ Brunette +

+ Brunette +

12-10-2011 om 16:24

Aansluitend bij het tegengeluid

Natúúrlijk mag Andie verdriet hebben, kennelijk zijn zij en haar man in acht jaar zeer gesteld geraakt op deze jongen. Ook kan ik me helemaal voorstellen dat je sceptisch bent over de nieuwe liefde van je dochter. Maar een ex in huis houden en daardoor discussies in het gezin riskeren? Nee, dat vind ik te ver gaan. Ik begrijp je man ook helemaal niet, iemand opperde dat de ex een soort surrogaatzoon is. Dat kan, maar het lijkt me reden te meer om de verhoudingen zuiver te houden.

Andie

Andie

12-10-2011 om 16:45

Wie zegt dat ex in de flat woont?Heel in't begin heb ik duidelijk gesteld dat hij hier NIET meer woont,maar wel langs komt.Dochter betrekt de flat bij ons net omdat ik vind dat dit zo hoort.Zij heeft daar recht op,niet hij of denken sommigen onder jullie dat ik dom ben of zoiets?
Ben ik dan zo onduidelijk geweest of hebben sommigen niet eens het begin gelezen?Hij slaapt elders (familie van man) tot een paar kamers in zijn (hun) woning klaar zijn.Ben ik nu dan duidelijk genoeg?

+ Brunette +

+ Brunette +

12-10-2011 om 17:22

Waarom ik dacht dat hij half bij jullie inwoonde.

Cato zei gisteren: "Woont hij nog in dat appartementje onder jullie dak? En komt hij dan voor z'n potje eten bij moeders langs."

Rosase zei gisteren: "En eigenlijk zou het zo moeten zijn dat je dochter in het appartement bij jullie huis trekt en dat ex iets anders gaat zoeken."

Jij reageerde daar niet op dus ik begreep dat het om een naburige woning ging die half bij jullie huis hoort ofzoiets.

Tirza G.

Tirza G.

12-10-2011 om 18:09

De relatie die je met die jongen hebt

Zou je die ook gehad hebben als het niet de vriend van je dochter geweest zou zijn? Ik snap dat je in 8 jaar na elkaar toe groeit (hier verbrak dochter ook de relatie met jeugdliefde na 8 jaar), maar gezien ons leeftijdsverschil enzovoort is het gewoon exit met die jongen. Toen hij niet meer met onze dochter was, vonden wij hem niet ineens tot onze vriendenkring behoren. Ik bedoel: hij zat hier op verjaardagen omdat hij vriend-van-dochter was, maar nu hij dat niet meer is, komt hij niet meer op verjaardag als vriend-van-de-familie. Het was gewoon een kínd, daar hebben wij geen vriendschappen mee.

Tirza

Cato

Cato

12-10-2011 om 20:24

Was inderdaad een vraag van mij, maar...

Okay hij woont niet in dat appartement (godzijdank). Maar nu blijkt hij voor zijn opvang toch afhankelijk te zijn van jullie netwerk (van je man). Heeft hij geen vrienden? En ben je nou opgehouden met dat potje koken?

Serwe

Serwe

13-10-2011 om 02:04

Andie

Ik snap Andie (en man) wel een beetje. Mijn zoon heeft ook een vriendin aan wie wij erg gehecht zijn. Ze zijn nog heel jong dus er is een gerede kans dat deze relatie niet voor altijd is. Mijn hart breekt al bij de gedachte. Ik zou vriendinnetje zou missen. Ook zij heeft een wat minder leuke thuissituatie en is dus regelmatig hier. Ze woont hier niet in of zo maar ze komt wel een aantal keer per week langs na school. Ook als mijn zoon er niet is. Mijn jongere kinderen zijn dol op haar en ik ook. Het is zo'n ontzettend leuk en lief meisje.

Ik heb ook wel eens tegen zoon gezegd dat het een groot risico is dat hij zijn, haar en ons leven zo met elkaar heeft verweven omdat als het ooit uit zou gaan het ons allemaal heel veel verdriet zou doen. Zoon is er uiteraad van overtuigd dat het nooit uit zal gaan. Hij is vast besloten om zodra ze 18 zijn te gaan trouwen.

We zullen zien hoe het loopt maar ik weet zeker dat als het uit zou gaan we haar ook niet zomaar zullen laten vallen. Zomaar iemand die zo met je leven is verweven buitensluiten lijkt me erg moeiljk. Daar moet wat meer tijd overheen gaan.

Ik snap jou en je man dus ook zeker wel.

Kaaskopje

Kaaskopje

13-10-2011 om 02:32

Tirza

"Het was gewoon een kínd, daar hebben wij geen vriendschappen mee."
Daar ben ik het niet helemaal mee eens. Ik zou het erg leuk vinden als sommige vriendinnen van mijn dochters later toch nog bij ons zouden binnen vallen, ook al wonen ze niet meer bij hun ouders. Ik betwijfel of dat gebeurt, maar er zou niks mis mee zijn. Ik denk ook niet dat mijn dochters daar een probleem mee zouden hebben. Maar een ex-verkéring, dat is toch echt iets heel anders. Daar sluit je uit principe geen vriendschap mee. Dan is er toch opeens dat gezinsfront.

makey

makey

13-10-2011 om 05:51

Contact houden kan wel

Paar dingen

Jullie dochter is volwassen. Als ze thuis woont houdt ze zich aan huisregels en verder is ze vrij om haar leven in te richten zo zij wil
Hoe vindt zij jullie contact met ex?
Ik kan mij voorstellen dat na 8 jaar je van iemand bent gaan houden. Waarom moet je dit contact verbreken? Maar het zal wel anders moeten worden; geen 'zoon'meer maar daarom kan hij nog wel langs komen/ jullie contact houden. Maar hij mjaakt geen onderdeel meer uit van haar leven. Ook niewt via jullie. Als dat zijn doel is is het aan jou om daar duidelijk in te zijn.
Dochter heeft een nieuwe vriend. wees blij dat het leven haar weer toelacht. Laat hem meekomen en leer elkaar kennen; wie is de jongen die jullie dochter zo blij maakt?

Dat hiervoor erghens smalend gezegd wordt dat 'de overbuurman nog altijd contact heeft met z'n ex-sdchoonouders'vind ik een idiote opmerking. Ik ben jaren geleden gescheiden en heb nog steeds een warme band met m'n ex schoonouders. Natuurlijk was het even zoeken maar van beide kanten wilden we het contact graag aanhouden omdat we elkaar zo goede liggen. Je kunt zoeken naar een manier waarop je dit aan kunt houden. Rekening houdend met de gevoelens van je dochter en mits je je niet laat manipuleren door ex schoonzoon.

Maar je dochter moet rap het huis uit en haar eigen leven leiden. Ex schoonzoon ook. Van hieruit kun je dan een manier vinden om het contact aanm te houden. Voor je man lijkt het erg belangrijk. Maar geef die nieuwe vlam dan ook een kans en ontvang hem net zo hartelijk als dat je destijds bij ex schoonzoon deed. Volwassen menzsen dan kanb dit toch naast elkaar bestaan? Ik zou er niet te moeilijk over doen.
En wat is hartd van stapel lopen? verliefd zijn is toch heerlijk. Denk aan je eigen verliefde tijd. Laat haar toch genieten en kom niet met allerlei mitsen en maren. Ze komt er zelf wel achter. Doet soms best zeer maart daar groeit ze weer van. Geef haar die ruimte!

Cato

Cato

13-10-2011 om 08:19

Serwe en macey

Ik denk ook niet dat je je ex-schoonkind per se compleet uit je leven hoeft te bannen. Maar in Andy's situatie is er spraake van (emotionele en praktische) afhankelijkheid. Terugkijkend denk ik dat ik de hele situatie ook ten tijde van de verkering niet helemaal gezond vond.
Serwe als de verkering tussen jouw zoon en en zijn vriendin uitgaat (en zoon woont nog thuis) zou je ex-vriending dan nog elke week een keer laten mee-eten? Ik kan me voorstellen dat je na een maand of zo elkaar weer eens spreekt. Misschien stuurt ze je t.z.t. wel een geboortekaartje. Kan allemaal, maar ze vormt dan geen onderdeel meer van je gezin. En daar lijkt het in de situatie van Andy wel op.

Andie

Andie

13-10-2011 om 09:00

Eigen leven leiden

Vanzelfsprekend is het de bedoeling dat ex zijn eigen leven gaat leiden en dat zal hij ook wel,eens alles een beetje op z'n pootjes staat.Kans is trouwens groot dat hij iemand anders leert kennen en dan zal hij vanzelf zijn (hun) eigen richting bepalen.
Man vindt dat hij niets verkeerd doet door hem 's avonds hier warm te laten eten,omdat het voor hem praktisch niet meteen mogelijk is om dit zelf te bereiden.Hij heeft nooit een bijdrage moeten leveren voor kost en inwoon,omdat hij als compensatie meehielp in onze zaak.Nu is die hulp (tijdelijk?) weggevallen.
Was,strijk,ontbijt en dergelijke doet hij wél zelf.Enkel warm eten doet hij dus hier bij ons.
Dochter heeft niet erg veel last van ex meer.Ze zit grotendeels 's avonds op haar eigen stekje.Ze stoort zich er ook niet aan om dag komen te zeggen.Vanzelfsprekend blijft het contact tss hen oppervlakkig.
Neen,we kunnen het contact met ex staande houden,maar dan inderdaad tot op een bepaalde hoogte.Het is trouwens ook men man die het meest met hem optrekt,omdat ze vroeger ook al altijd samen in de zaak bezig waren.Die band is er nu eenmaal en ik denk niet dat je die zomaar van vandaag op morgen stuk krijgt.Misschien wat afbouwen tot gewoon vriend en geen schoonzoon.

Val van mijn stoel

Maar Andie, ik heb je draadje een week of wat geleden gevolgd en zie dat je er weer een hebt gestart over hetzelfde onderwerp. Ik lees je laatste posting en val echt bijna van mijn stoel hier. Er is helemaal niks veranderd.

Ex zit elke avond achter de warme hap bij jullie en dochter zit boven op haar kamer, moet zich in haar eigen huis dus verschuilen om te voorkomen dat ze haar ex tegen het lijf loopt.

Lees die zin nog eens over en zeg me dat je echt vindt dit klopt. Ze komt braaf elk avond dag zeggen? Vraag haar eens hoe ze zich ècht voelt.

Chris

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.