Relaties Relaties

Relaties

stella

stella

10-11-2011 om 14:21

Wasfoutje


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
zondernaam

zondernaam

14-11-2011 om 21:17

Uitgestoomd en nu vraag

Sorry hoor, was beetje verontwaarigd net. Gelukkig dat jij en je man er zijn uitgekomen. En ondanks het gemopper op mijn man, over zo'n ongelukje als de was zou hij dan weer niet vervelend doen.

Wij hebben ook 2 gescheiden rekeningen en een gezamelijke voor het huishouden. Geen probleem toen we begonnen, maar nu ik zonder werk en zonder inkomen zit, word ik met de nadelen van dit systeem geconfronteerd.

Ooit verdienden we ongeveer evenveel en storten ieder een gelijk deel op de rekening. Daarna werkte hij full-time en ik part-time en ging het procentueel. Probleem momenteel is dat ik zonder werk en dus zonder inkomen zit, maar wél eigen uitgaven heb (telefoon, kleren, iets drinken, filmpje). Dus ik sta maandelijks flink rood en ben aan het interen op mijn buffer.

Uit de gemeenschappelijke pot halen gaat ook niet, want hij stort het absolute minimum om rond te komen. Aan het einde van de maand sta ik met een weigerende pinpas aan de kassa, en betaal ik de boodschappen met mijn eigen non-existente geld.

Veel mensen begrijpen niet dat hij in de huidige situatie niet zegt "mijn geld is ons geld". Hij verdient zat hoor; hij houdt maandelijks 1000 euro 'zakgeld' over.

Tja, een beetje begrijp ik het wel hoor... hij wilt natuurlijk een onafhankelijke vrouw die haar eigen rok kan ophouden. Maar ja, dat gaat nu even niet. Ik bedoel, ik ben niet voor mijn plezier werkeloos.

En daarbij ik doe heel het huishouden en de opvoeding van de kinderen (dat deed ik overigens ook toen ik nog parttime werkte). Ik was overigens aan het bedenken dat de huishoudster die wij vorig jaar hadden met haar 120 euro per maand die wij haar betaalden, meer te besteden had dan ik nu.

Ik vind het een rotsituatie, sowieso. Maar dat financiële aspect maakt het extra lastig. Ik vind het echt superflauw van hem en weet niet zo goed wat ik ervan moet denken. Moedwillig treiteren? Is het gewoon een krent? Ziet hij het echt niet? Beteken ik te weinig voor hem dat hij me in 'the bad times' niet wil steunen?

Bleh....

dc

dc

14-11-2011 om 22:42

Nou ja zeg

Ja, daar begrijp ik nu helemaal niets van. Wat mij betreft is zijn geld mijn geld, en mijn geld zijn geld (zie situatieschets boven), ook als we verschillende rekeningen zouden hanteren.

Zijn jullie in gemeenschap van goederen getrouwd? Heb je het met hem overlegd? Dit is echt niet normaal voor een gezonde respectvolle relatie hoor.

Kiezen

Als je kiest voor elkaar en vervolgens voor een kind - de som van jullie bij elkaar - dan vervalt wat mij betreft het 'prive'geld.
Natuurlijk is het niet zo simpel.. Maar ook weer wel
Door gezamenlijke keus werk ik nu niet en heeft mijn man een hele goede werkplek. Hij ziet mijn rol als opvoeder / logistiek manager / aanwezig persoon thuis wel degelijk als een soort werk. En ook ziet hij zijn salaris als ONS geld..

Toen we echt net getrouwd waren, hebben we onze 1e ruzietje gehad over het geld )wat we toen niet eens hadden ).

Anyway, zondernaam, ik zougheen genoegen nemen met zo'n underdog-positie! Dat vreet toch aan je?

Ps ik weet trouwens wel van mezelf dat ik soms te weinig overzicht houd met uitgaven en dat weet man van mij. We houden elkaar scherp.. Maar ik kan altijd bij geld als het moet! Stel je voor..

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Hombre

Hombre

15-11-2011 om 09:39

Verdeling

Wij hebben het ook wel eens zo gedaan. Aparte rekeningen en een gezamelijke pot. Toen mijn vriendin weer ging studeren (fulltime, dus zonder ernaast te werken) en we ook nog eens kinderen kregen was dat afgelopen. Zonder mijn 'steun' had ze niet kunnen studeren.

In een beetje relatie zorg je voor elkaar. Zolang dat financieel niet nodig is kun je wat rommelen met gescheiden administraties, maar als het wel nodig is moet het afgelopen zijn met die onzin. Hoe kun je in vredesnaam aan kinderen beginnen met iemand die als het er op aankomt niet voor je wil zorgen?

Voor de getrouwden: beloof je dat niet tijdens je huwelijk?

Dances

Dances

15-11-2011 om 10:02

Zonder naam

Ik ben door jouw verhaal net zo geschokeerd dan door het verhaal van Stella.

"Veel mensen begrijpen niet dat hij in de huidige situatie niet zegt "mijn geld is ons geld". Hij verdient zat hoor; hij houdt maandelijks 1000 euro \'zakgeld\' over."

Nee ik begrijp het ook niet. Het idee alleen al. Zie je nu zelf niet in dat dit totaal niet kan. Ik begrijp het gewoon niet. Echt niet.....

vriendin

vriendin

15-11-2011 om 10:39

Vraagje aan zondernaam

Heb je wat je ons vertelt, ook in niet mis te verstane bewoordingen duidelijk gemaakt aan hem?

zondernaam

zondernaam

15-11-2011 om 12:33

Moeilijke communicatie

Nee, vriendin, dat heb ik hem zo niet verteld. Dit issue is een beetje 'en passant' wel de revue gepasseerd. Ik bijvoorbeeld mijn geldzorgen geuit, en aangegeven dat zijn maandbedrag op de gezamelijke rekening krap is, en gemopperd over het feit dat ik weer zonder geld bij de kassa stond.

Communicatie is niet ons sterkste punt. Ik vind het ook heel lastig voor mezelf nu uit te maken hoe ik dit ga aansnijden. Zonder meteen in verwijten te vallen en hem in een hoek te drijven. Ik wind me hier namelijk al geruime tijd over op, en ben dus al behoorlijk boos. Geen goed uitgangspunt voor een gesprek.

Tis verder geen makkelijke man (of liever vriend, want we zijn niet getrouwd, maar vriend klinkt zo 'losjes). Hij voelt zich enorm beperkt door 'het gezinsleven'. We doen al zo'n beroep op hem, en dan nu ook nog financieel. Tenminste, zo vul ik het in. En ik mag niet invullen (maar ik ben niet gek; als hij vermijdt dan moet ik om de zaken te duiden toch wel invullen?).

Ben natuurlijk flink op zoek naar werk; maar da's lastig in mijn sector. Ik had onlangs bijna beet, maar dat was full-time en praktisch gezien nauwelijks te realiseren. Toch doen want...ik heb die economische onafhankelijkheid nodig. Praktisch gezien, maar indeze relatie ook voor mijn eigen waarde. De werkgever zag ook wel dat de reistijd en het full-time aspect problemen ging opleveren, en heeft niet meer terug gebeld.

Enerzijds opluchting (zou veel te veel zijn geweest), anders zijds groot verdriet, want het was een goede baankans. Zie hiervoor draadje bij "werk, recht en geld".

Nou ja, als iemand nog tips heeft om dit probleem bij hem aan te kaarten, dan graag. (ben een beetje bang voor zijn reactie; hoewel dit net zo goed kan meevallen, omdat hij wegens zijn tunnenvisie (ik-mij-ik) het gewoon écht niet ziet.

Tihama

Tihama

15-11-2011 om 13:27

Omdraaien

Misschien helpt het als je de situatie helemaal omdraait. Jij hebt een fulltimebaan afgeslagen omdat dat niet ging. Ik zie totaal niet in waarom dat niet zou gaan. Immers: hij kan het ook. Dus als hij fulltime kan werken, dan kun jij dat ook.
Oops: moet er dan iets met de kinderen? Oohhh, niet aan gedacht.

Sommige mensen zien pas de consequenties en het absurde als je de zaak omkeert. En door blijven redeneren. Van elke keuze de uiterste consequentie in beeld brengen. Soms valt dan het kwartje.

Tihama

Stenna

Stenna

16-11-2011 om 09:35

Nog even die was

en dan ook even serieuzer: Ooit heeft mijn man een jaar zonder werk thuisgelopen, terwijl ik toen vrijwel fulltime werkte. Hij deed dus de was (en rest van het huishouden voor een groot deel), maar had en heeft niks met zgn "fijnwas" en "wolwas". Steeds waren er mooie spullen van mij verknalt, ik kreeg het gewoon niet aan zijn verstand gepraat. Nooit zou het in me opkomen hem dat in rekening te brengen hoor (hoewel wij ook deels eigen rekeningen hebben), mijn oplossing (door mijzelf voorgesteld) was dat ik zelf 1x per week mijn eigen fijnwasje deed. Eigen wasmand aangeschaft inderdaad, waar alleen die fijne dingen ingaan. Dat is toch een veel logischer oplossing? Zou ik voor je man's overhemden ook doen.

Tirza G.

Tirza G.

16-11-2011 om 19:48

Dorpsgek

Lang geleden woonde er in mijn woonplaats een zogenaamde dorpsgek (jaja, zo gek was-tie eigenlijk helemaal niet....) die iedere jonge vrouw staande hield met de boodschap: je moet nooit trouwen hoor. Want dan moet je alles delen. Je huis, je centen en zélfs je bed! Niet doen hoor! Nee hoor, roepen de jonge vrouwen dan. En vervolgens doen ze het toch. Was jouw man maar eens langs De Dorpsgek gewandeld. Dan had hij geweten dat je bij een relatie dingen moet délen.

Tirza

zondernaam

zondernaam

16-11-2011 om 20:27

@tirza

Kep de baan (heet van de naald) én zijn steun. Maar het zal wel even slikken worden. Nou ja, nooit te laat om volwassen te worden hè?

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.