Relaties Relaties

Relaties

Anoniem

Anoniem

16-11-2011 om 10:03

Mijn man rijdt al jaren zonder geldig rijbewijs!


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Jillian

Jillian

25-11-2011 om 14:09

Aangifte

Als iemand zonder geldig rijbewijs rijdt is aangifte doen (zoals in dit geval) misschien nog wel handig. De politie kan dan aan de deur komen om te controleren. De vraag is of ze dat doen in de praktijk. Ze gaven immers ook rustig de auto weer mee aan de man van anoniem terwijl hij notabene gepakt was voor rijden zonder rijbewijs.

Aangifte doen omdat iemand onder invloed rijdt heeft al veel minder zin. Immers op het moment dat de persoon het huis verlaat (en de partner weet dat er gedronken gaat worden) zal hij nog niet onder invloed zijn. Je belt dan dus de politie en zegt ik wil graag aangifte doen want mijn man is met de auto op stap en zal straks dronken naar huis rijden. Daar kan de politie natuurlijk weinig mee tenzij je de gewoontes van je partner zo precies weet dat je precies weet hoe laat hij welke kroeg zal verlaten. Bovendien moet je er dan nog vanuit gaan dat de politie de tijd en moeite er in zal steken om die persoon op te wachten.

Dus aangifte doen is leuk in theorie maar je schiet er in de praktijk in 90% van de gevallen niks mee op. Iemand die echt wil drinken en rijden vindt daar wel een manier toe.

En verlangen dat iemand zijn partner verlaat omdat die persoon strafbare dingen doet vind ik zelf veel te ver gaan.

Ely

Ely

25-11-2011 om 23:23

Jilian

'En verlangen dat iemand zijn partner verlaat omdat die persoon strafbare dingen doet vind ik zelf veel te ver gaan.'

Echt? Strafbare dingen maar gewoon lekker blijven? Elk strafbaar ding? Je partner vergrijpt zich aan een kind? Blijf je? Jouw kind? Blijf je? Is willens en wetens verantwoordelijk voor iemands dood? Nog steeds lekker blijven?
Of bedoel je dat als de man van jouw zus zich vergrijpt aan jouw dochter je ervan uitgaat dat je zus gezellig naast de man blijft slapen. Schenk je ook lekker koffie als ze langs komen?
Facinerend....

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Ely

Ely

25-11-2011 om 23:23

Jilian

'En verlangen dat iemand zijn partner verlaat omdat die persoon strafbare dingen doet vind ik zelf veel te ver gaan.'

Echt? Strafbare dingen maar gewoon lekker blijven? Elk strafbaar ding? Je partner vergrijpt zich aan een kind? Blijf je? Jouw kind? Blijf je? Is willens en wetens verantwoordelijk voor iemands dood? Nog steeds lekker blijven?
Of bedoel je dat als de man van jouw zus zich vergrijpt aan jouw dochter je ervan uitgaat dat je zus gezellig naast de man blijft slapen. Schenk je ook lekker koffie als ze langs komen?
Facinerend....

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Jillian

Jillian

26-11-2011 om 01:57

Ely

Ik vind niet dat je van iemand kan verlangen dat deze zijn partner verlaat omdat deze strafbare zaken verricht. Dat zou in elk geval geen algemene norm horen te zijn. Dat verschilt per individueel geval en per relatie. Ik zeg ook niet dat ik bij een partner zou blijven die strafbare zaken begaat.

Dat houdt niet in dat iemand zelf die beslissing op een gegeven moment niet kan maken of dat het misschien de juiste beslissing is om weg te gaan. Het is alleen niet zo zwart/wit.

Jouw hypothetische vraagstuk is natuurlijk nogal OTT en hoe ik daar op zou reageren weet ik niet. Overigens zou mijn beslissing los van die van mijn zus staan. Ik zou in dat geval de man van mijn zus nooit meer willen zien en ja ik zou aangifte tegen hem doen. Of mijn zus wel of niet met hem verder gaat dat is aan haar. En wat dat inhoudt voor de relatie met mijn zus is weer een ander verhaal. Dat zijn drie los van elkaar staande relaties hoewel uiteraard met elkaar verbonden.
Ik vind het trouwens altijd erg moeilijk om te bedenken wat ik in bepaalde gevallen zal doen; zeker als ze zo ver van me afstaan als dit. Vaak weet je dat pas als het gebeurd.

Daarnaast staat dit los van het vraagstuk waar het hier over gaat. Onder invloed rijden is gevaarlijk en het kan hele erge dingen veroorzaken. Dat besef ik me al te goed. Maar het verschil met moord of verkrachting is dat het een potentieel gevaar betreft. Het is veel makkelijker om jezelf en je geweten in slaap te sussen als het gaat om iets wat misschien zal gebeuren dan om iets wat al gebeurd is. Ik zeg niet dat dit goed is maar voor de menselijke geest werkt het blijkbaar zo.

Of ik zelf bij een verslaafde partner zou blijven weet ik niet. Niet zoals ik nu in het leven sta. Maar ik heb ook een eerste huwelijk achter de rug met een man die mij niet goed behandelde. Als ik nu terugkijk op dat huwelijk zie ik ook hoe makkelijk ik me toen liet manipuleren door hem en hoeveel ik van hem accepteerde. Dat zou mij nu niet meer overkomen.

Het is echter heel makkelijk om vanaf de zijkant te beoordelen dat je maar weg moet gaan maar in de praktijk is het allemaal wat minder zwart/wit. Er spelen ook andere dingen mee.

En dat staat verder los van wat goed is of wat fout is of wat je zou moeten doen volgens de geldende sociale normen... Het is allemaal niet zo makkelijk te beredeneren.

+ Brunette +

+ Brunette +

26-11-2011 om 12:10

Jilian, je stelt het wel erg zwart-wit

De meeste mensen zullen incest, moord en doodslag een reden vinden om een relatie af te breken maar onder "strafbare dingen" vallen bij wijze van spreken verkeersboetes. Iemand die regelmatig met 180 km/u over de wegen scheurt is misschien wel net zo gevaarlijk bezig als iemand die onder invloed van alcohol in de auto stapt maar wedden dat niemand in dit draadje vindt dat je dan aangifte moet doen of een scheiding in gang moet zetten?

Tirza G.

Tirza G.

26-11-2011 om 18:56

Jouw schoonzus

Is niet getrouwd met een leuke, charismatische man die enorm gezellig en charmant kan zijn. Jouw schoonzus is getrouwd met een fles drank. Alcohol vergiftigt en beschadigt je brein en bij alcoholisten kan het wel een jaar 'droogstaan' duren voordat de boel weer op orde is. Een dagje niet drinken betekent niet dat je niet onder invloed bent, je brein is aangetast. Langdurig alcoholmisbruik leidt zelfs tot onomkeerbare schade: het zgn. Korsakov-syndroom.
Maar je doet zelf net zo hard mee in het excuseren: psychische problemen, trauma's.........Gee. Goh. Mag je dan gewoon aan de drank? Is er één probleem wat oplost door er alcohol overheen te gieten? Ik dacht het niet.

Tirza

Belle Époque

Belle Époque

26-11-2011 om 19:22

Okay, nog maar een keertje

Wat zou je doen als blijkt dat jouw man al jaren zonder rijbewijs rijdt en dus in feite een chronische overtreding maakt én ook nog eens onverzekerd is?
Zonder dat jij daar een idee van had?
Even los van de reden. Alcohol, te hard rijden, alle rode lichten negeren of dwangmatig de middelvinger opsteken naar elke politieagent die hij tegen komt.
Gewoon, puur het feit dat hij zó'n lijk in de kast heeft liggen. Een lijk waar je behoorlijk de dupe van kan worden.
Vervolgens valt hij door de mand en raakt hij zijn auto kwijt. Daarna haalt hij tóch weer zijn auto op (hoe?) en gaat door waar hij mee bezig was. En dat kan alcohol zijn, maar ook hard rijden, rode lichten negeren of politieagenten uitdagen.
Het gaat mij niet om de alcohol, het gaat me niet erom of je je alcomobilistische man al dan niet aan moet geven, het gaat me niet over al dan niet dronken rijden.
Het gaat me nu puur en alleen maar om een man met een enorm lijk in de kast, een man die zijn rijbewijs kwijt is geraakt, een man die tóch door bleef rijden met alle risico's van dien (onverzekerd rondrijden bijvoorbeeld) en een man die hardnekkig doorgaat met de wet overtreden.

Laat die alcohol eens los (hoe ernstig het ook is) en kijk eens naar dat gortdroge feit: kan je met een man leven die zó'n vette plaat voor de kop heeft en jou zo ongelooflijk om de tuin heeft geleid door zoiets te verzwijgen?
Wie weet wat voor lijken hij nog meer in de kofferbak heeft liggen...

+ Brunette +

+ Brunette +

26-11-2011 om 20:03

Belle

Dat is het dus, op een gegeven moment verlies je het respect en de liefde voor iemand. Dat kan van het ene op het andere moment. Van Anoniem hebben we al een tijdje niets gehoord, vermoedelijk zit ze in de ontgoochelde fase. Ik heb weleens dergelijke dingen meegemaakt, mannen die al dubieus bezig waren, relatie loopt toch al moeilijk maar dan, op een dag, doen ze iets waarmee ze over mijn grenzen gaan en dan kan het patsboem over zijn. Eerst zit je nog een tijdje te duizelen maar al snel pak je je biezen. Aanleiding hoeft niet eens iets groots te zijn, soms is het de bekende druppel. Een paar weken zie je het dan nog aan maar het kwaad is reeds geschied. Zonde te groot, koek op.

rode krullenbol

rode krullenbol

26-11-2011 om 22:35

Variatie

De reacties van mensen bij het ontdekken van lijken in de kast van hun partner blijken zeer uiteen te lopen. Bij de een is de maat onmiddellijk vol. Een ander wil niet zo drastisch optreden; ziet e.e.a. voorzichtigheidshalve nog even aan; geeft die partner nog kansen, en constateert vervolgens dat de maat vol is. Ook zijn er mensen voor wie de maat nooit vol is. Deze kunnen kennelijk leven met een lijk (of meer) in hun kast.

Het is wrang; maar mensen die tot de laatste categorie behoren, zijn meestal bewust of onbewust uitgezocht op deze eigenschap. Hun levens zijn doorgaans (van a tot z) allerminst benijdenswaardig.

Ik zou er wel voor zijn, als naast vakken als taal en rekenen, sociale vaardigheden en assertiviteit een vast onderdeel zou worden van het lespakket op scholen.

Belle Époque

Belle Époque

26-11-2011 om 23:17

Brunette

Jij hebt me nog beter begrepen dan ik mezelf begreep, want nu ik dit lees realiseer ik me dat het niet eens iets crimineels hoeft te zijn. Het is het moment waarop je je realiseert: "Ik ben misschien knettergek, maar dit KAN toch niet?" Dat was bij mij het moment waarop mijn man me verweet naar de gynaecoloog te gaan en en me vervolgens maandenlang doodzweeg.
Geleidelijk begon ik ook die andere lijken in de kast te zien, die ik al die tijd "over het hoofd had gezien".
De definitieve druppel, enkele jaren later, was ruzie... Om een fles ketchup...

Rosase

Rosase

26-11-2011 om 23:24

Ja die snap ik...

Dat je in retrospectief ineens alles anders gaat zien omdat je in een klap het hele plaatje ziet, in plaats van alle losse brokjes.
Ieder dingetje op zich is nog geen reden tot een breuk, maar het complete plaatje laat je ineens inzien dat jij dus niet degene met het probleem bent.

Iets met schellen en ogen....

Belle Époque

Belle Époque

26-11-2011 om 23:28

Rode krullenbol

Ook jij hebt helemaal gelijk. Vooral wat betreft de manier waarop er met een lijk wordt omgegaan. Als je ontdekt dat je partner bepaald gedrag vertoont waar je niet blij mee bent.
Mensen voor wie die maat nooit vol is, zijn ook wel (en dan kijk ik naar mijn eigen ervaring) mensen die hun grens steeds verder opschuiven. Omdat hen wordt verteld dat zij het niet goed zien, dat ze ongelijk hebben, en dan vooral op een intimiderende manier, met verbaal of fysiek geweld, of in ieder geval op een manier waardoor je je realiseert dat je maar beter kan zwijgen, en waardoor je je enorm schaamt omdat je het lef hebt gehad je mond open te trekken. En zo verleg je je grens telkens weer.
Of ik werkelijk zo'n onbenijdenswaardig leven had laat ik liever in het midden, want ik hou er niet van om het zieliger te maken dan het is. Ik had een keuze, ik had alleen twee decennia nodig om die keus te maken.

Ja, ik ben er van overtuigd dat ik ben uitgepikt op die eigenschap. Of misschien had ik wel zo'n laag self esteem dat ik allang blij was dat er een vent naar me keek, want zeker de eerste jaren was ik als de dood hem te verliezen en weer alleen te raken: wie wilde me nou hebben? Achteraf weet ik: liever de rest van mijn leven alleen, dan wéér die fout maken!

ZOiets leren op school? Ja, dat zou mooi zijn, maar ik denk dat dat niet werkt. De één heeft van nature de gave om de grenzen te bewaken, de ander leert dat door vallen en opstaan. Het is niet aan te leren, behalve door ervaring, en zelfs dan zijn er nog massa's mensen die het nooit leren.
Daarnaast vraag ik me af of school wel de beste plek is om überhaupt aandacht aan zoiets te besteden, maar dat is weer een andere discussie.
Hoe dan ook, de gedachte erachter begrijp ik wel. Maar sommige mensen leren alleen door hard op hun bek te gaan. En als dat na één keer niet werkt, moet het nog een keertje.
Oprah zei dat heel mooi in haar laatste show: "“The only time I’ve ever made mistakes is when I didn’t listen. So what I know is, God is love and God is life, and your life is always speaking to you. First in whispers. … It’s subtle, those whispers. And if you don’t pay attention to the whispers, it gets louder and louder. It’s like getting thumped upside the head, like my grandmother used to do. … You don’t pay attention to that, it’s like getting a brick upside your head. You don’t pay attention to that, the whole brick wall falls down. That’s the pattern I’ve seen in my life, and it’s played out over and over again on this show."

Belle Époque

Belle Époque

26-11-2011 om 23:32

Nog meer oprah hierover

“A couple weeks ago, we brought back Carolyn Thomas whose face was literally shot off by her boyfriend. You ask Carolyn now: ‘Were there whispers? Were there bricks before the disastrous bullet?’ What Carolyn would say to you? ‘Don’t wait for your face to get shot off before you hear your own life speaking to you.’ 
What I’ve gleaned from this show: Whispers are always messages, and if you don’t hear the message, the message turns into a problem. And if you don’t handle the problem, the problem turns into a crisis. And if you don’t handle the crisis, disaster. Your life is speaking to you. What is it saying?”

Amen.

rode krullenbol

rode krullenbol

26-11-2011 om 23:56

@belle Époque

Niet om je tegen te spreken; maar ben jij niet toch iemand voor wie de maat op een gegeven moment wel degelijk vol is?

Grappige (beeld)combinatie overigens: lijken in de kast en een fles ketchup!

Belle Époque

Belle Époque

27-11-2011 om 01:55

Rode krullenbol

"Niet om je tegen te spreken; maar ben jij niet toch iemand voor wie de maat op een gegeven moment wel degelijk vol is?"

Uiteindelijk wel. Maar het had wel effe tijd nodig. Een dikke twintig jaar. Ofwel een kwart leven. Toch zonde

"Grappige (beeld)combinatie overigens: lijken in de kast en een fles ketchup!"

Hahaha! Daar had ik nog niet eens bij stilgestaan!

Jillian

Jillian

27-11-2011 om 12:36

Tirza

Iemands karakter veranderd door langdurig drankgebruik maar de kern is nog steeds hetzelfde. Ik zie nog heel goed in hem wie hij ooit was. Maar hij is zeker veranderd en zelfs als hij nu zou stoppen met drinken zal hij ook nooit meer die persoon van toen worden. Al wat we hebben is wie hij nu is. En hij is ook nu iemand waar ik heel veel van houdt en die het waard is om voor te vechten. Alleen we zijn allemaal zo machteloos om echt wat te doen.

Op de lange termijn lost alcohol natuurlijk niks op maar op de korte termijn helpt het je weer de dag door. Zo is het begonnen. Hij is ook pas later echt veel gaan drinken hoewel hij altijd iemand van extremen was.

Het is moeilijk. Mijn vader is ook verslaafd aan de drank dus ik weet hoe moeilijk het voor mijn neefje en nichtje is om in die situatie te zitten. En mijn broer gebruikt daarnaast ook drugs dus dat is nog enger.

Maar goed, we kunnen concluderen dat de drank mijn broer heeft veranderd maar uiteindelijk is dit het enige wat we hebben, wat hij heeft, wie hij nu is en dat zullen we dus moeten accepteren.

Positie

Naar mijn mening neemt op-er wel stelling richting man. Er is alleen geen stelling denkbaar die zij in kan nemen die er voor zorgt dat hij stopt met drinken&rijden onder invloed. Eerlijk gezegd denk ik ook niet dat die garantie er is als er een aangifte ligt: dat op zich zal er niet voor zorgen dat man niet meer in de auto zal stappen.

Tirza G.

Tirza G.

28-11-2011 om 23:20

Jillian

Je broer klinkt als 'someone that you used to know'. Dat hij keuzes in zijn leven heeft gemaakt waar je uitroeptekens bij moet zetten, wil toch niet zeggen dat je machteloos bent? Je (of althans, je schoonzus) hébt een keuze: weggaan bij die man. Zodat ze haar kinderen in elk geval niet aandoet wat jou en je broer is aangedaan.

Tirza

Jillian

Jillian

29-11-2011 om 11:44

Tirza

Weggaan is natuurlijk een uiterste keuze. Dat doe je alleen als er niks meer is om voor te vechten en ik heb bij mijn schoonzus niet die indruk. Daarnaast echt weg kan je nooit als je samen kinderen hebt want hij blijft natuurlijk hun vader dus hij zal ze dan de weekenden of zo hebben. Iemand uit je leven bannen is lastig als je zoveel gezamelijke geschiedenis hebt en ook (door de kinderen) toekomst. Bovendien heb ik van mijn schoonzus niet echt het idee dat ze dat zou willen. Ze zegt het wel eens. Ze houdt van hem. Hoe raar dat ook mag zijn voor anderen.

Roosje Katoen

Roosje Katoen

01-12-2011 om 12:11

Alcoholslot

Ik heb niet alles gevolgd dus misschien is het al genoemd, maar ik kwam een stukje tegen over het alcoholslotprogramma voor bestuurders met een alcoholprobleem. Is er misschien toch iets wat je kunt doen...

www.rijksoverheid.nl/alcoholslotprogramma

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.