Baby Essentials: 10x items die je leven fijner maken
Relaties Relaties

Relaties

kirsten

kirsten

08-01-2012 om 21:43

Baby [voor partner tweede leg]

Ik ben 37 jaar en geen kinderen. Wel ga ik steeds meer twijfelen. Lange relatie achter de rug met iemand die geen kinderen wil. Zelf ben ik al vroeg mijn ouders verloren dus de baby zal geen opa en oma hebben.

Nu heb ik iemand leren kennen die 12 jaar ouder is. Hij zou zelf nog heel graag een baby willen (2e leg). Zijn kinderen zijn al volwassen. Wat vinden jullie? Hij wil heel graag, ik twijfel. Hij is gescheiden en vrij.

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
oregano

oregano

08-01-2012 om 21:54

Wat zijn je twijfels?

Voor mij zou het belangrijk zijn dat je weet dat het goed zit tussen jullie en de basis goed is. Ook nadenken over wat je twijfels nu precies zijn. Dat je kind geen opa en oma zal hebben hoeft toch geen belemmering te zijn? Op zich is het toch een prachtig iets dat dit nu toch op je pad is gekomen? Ik had zelf graag een 2e kind gewild maar mijn nieuwe vriend was gesteriliseerd, dus is het nooit een optie geweest, anders had ik het zeker graag gewild. (ik was toen 43, dus wel op de grens, dat was wel een beetje een twijfelpunt voor mij, maar hoefde ik dus niet over na te denken met hem).
Als je het graag wilt, en de relatie zit snor, zou ik zeggen: ga ervoor! (Ik was 37 toen mijn dochter is geboren.)
Groet oregano

Wat...

Wat is je twijfel? Wat maakt dat je wil? En wat dat je niet?

Volgens mij kun je het beste luisteren naar je hartewens. Daar zul je het vast wel weten. Baby's laten zich niet rationeel bedenken. Leeftijd van de ouders, wel geen opa of oma maakt op zich niet uit. Het gaat om de liefde en of je er zelf klaar voor bent, gevoelsmatig. Dan komt de rest van zelf denk ik. Bedenk wat het ergste is wat kan gebeuren en of je dat zou kunnen dragen.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Kirsten

Kirsten

08-01-2012 om 22:14

Twijfels

Ik vind het ook moeilijk dat ik dit niet met mijn moeder kan delen. Tja en hij is pas opa geworden.

Natuurlijk moet ik dit los van elkaar zien. Maar zou het nooit leuk vinden als tegen mijn kind wordt gezegd dat hij of zij met zijn/haar opa op stap is ipv eigen vader.

wel super dat er al zo snel gereageerd wordt.

oregano

oregano

08-01-2012 om 22:22

Leeftijd vriend

Dat hij pas opa is geworden wil nog niet zeggen dat anderen zeggen dat jullie kind met zijn opa op stap is toch? Hij is 49? Nou dat vind ik jong om al opa te zijn, maar dat maakt verder toch niets uit? Ik heb een collega die is 28 en ze heeft een vriend van 53 en ze is net zwanger en ze zijn supergelukkig ermee. Maar dat zegt ook verder nog niets over jullie. Het gaat om hoe het voor jou en jullie voelt, of jullie het graag willen er hiervoor kiezen.

Keuze voor een kind

Ik zou het goed snappen als je voor een kindje zou kiezen... juist omdat je geen ouders meer hebt. Ik kan me voorstellen dat het prettig is om iets wat (genetisch) bij je hoort op de wereld te zetten, maar los daarvan is de keuze voor een kind altijd omdat twee mensen het graag willen... om wat voor reden dan ook... dat zou je egoïstisch kunnen noemen, maar zonder egoïsme zou niemand zich nog durven voortplanten...
Of twijfel je of het voor je kind goed is om zonder opa/oma op te groeien? Maar je kind krijgt wel 2 volwassen half(broers-zussen) van je man... dat is ook waardevol. Heb je wel broer(s), zus(sen)... die zouden ook een speciale rol kunnen krijgen? Een netwerk is altijd waardevol voor een kind, maar dat kunnen ook goede vrienden zijn.

Primavera

Primavera

09-01-2012 om 12:47

Wat wil jij?

Het gaat er helemaal niet om wat idealistisch gezien de meest perfecte omstandigheden zouden zijn om een kind te krijgen. Het gaat erom of jijzelf graag een kind zou willen hebben. Dat is geen beslissing die je echt met je hoofd kunt nemen door het afwegen van voor en tegens, die beslissing neem je in je hart.
Denk je nou werkelijk dat een oudere vader of moeder een nadeel zou kunnen zijn die opweegt tegen helemaal geen leven? Het gaat er om dat er van het kind gehouden wordt en dat het liefdevol opgroeit.
Ik was er altijd van overtuigd dat ik beslist geen kinderen wilde totdat ik in de tweede helft van de twintig ongepland zwanger raakte en de biologische vader er vandoor ging. En toch tegen alle omstandigheden in; één ouder, opleiding niet afgemaakt, geen wit werk, geen verblijfsvergunning, familie ver weg, voelde ik dat ik dit kind wilde houden. Ik heb daar geen seconde spijt van gehad en de omstandigheden zijn uiteindelijk ook weer ten goede gekeerd. Mijn mening over kinderen krijgen is radicaal verandert en ik heb er daarna zelfs nog 3 gekregen. Iets wat ik nooit van mezelf gedacht zou hebben, want ik hield (dacht ik) immers niet van kinderen...
Je moet dus kijken wat jijzelf eigenlijk wilt en hou er dan ook rekening mee dat een kinderwens één is, maar een kind verwekken en uitdragen soms helemaal niet zo makkelijk gaat. Stel eens voor dat dat toevallig bij jou zo is. Zou je het erg vinden om helemaal geen kinderen te krijgen of zou het meer een opluchting zijn dat je dan zonder schuld niet aan de kinderwens van je partner kunt voldoen?
Succes met je beslissing, welke dat ook wordt.
Primavera

Hij wil heel graag, ik twijfel

waarin zitten je twijfels?

Heb je altijd getwijfeld of je ooit kinderen zou willen hebben? Was kinderwens een oorzaak voor de breuk met je vorige partner?

Hoe stabiel is je huidige relatie?
Waarom wil hij graag een baby?

Het lijkt mij nogal apart hoor, een kleinkind en dan een eigen kind wat nog jonger is dan dat kleinkind. Je zou haast denken: wat heeft dat kleinkind nou nog aan opa nu hij zelf weer aan een kleintje begint.

Dat jouw eventuele baby veel zal hebben aan de halfzussen/broers - dat betwijfel ik, daar zit zo enorm veel tijd tussen. Je schrijft dat ze al volwassen zijn, 18 plus dus.

Je moet er echt alleen aan beginnen als je allebei van harte die keus kan maken. Ben het met Primavera eens dat je heel anders kunt gaan denken op grond van hoe het leven loopt en na de ervaringen die je hebt opgedaan, maar hier vraag je ons een mening.

Als je gaat voor een baby, zou ik hopen op een tweeling

Isabella

Isabella

10-01-2012 om 22:08

Eerlijk gezegd

Eerlijk gezegd wist ik mijn hele leven al dat ik graag kinderen wilde. Jij hebt een relatie achter de rug met iemand die geen kinderen wilde. Maar heeft dat jouw idee over kinderen ook veranderd, of wilde je eigenlijk diep in je hart wel graag kinderen.
Wat ik bedoel te zeggen is: wat wil jij nou eigenlijk echt zelf. Dus laat je niet overhalen door je huidige relatie. Hoe geemancipeerd we misschien ook mogen zijn, uiteindelijk ben jij degenen die de kinderen draagt, baart en die ook de meeste zorg heeft (in de meeste gevallen) voor minimaal 18 jaar.

sidneysheldon

sidneysheldon

11-01-2012 om 15:53

Kirsten

hoi, Kirsten,

het hangt er vanaf waarover je twijfelt. De essentiele vraag is of je graag nog een baby zou krijgen.
Zo ja, dan is de volgende vraag of je deze met je huidige partner zou willen krijgen (of het evt. alleen opvoeden). De leeftijd doet er niet toe vind ik. Maar ik ben bevooroordeeld mijn man is 57 en ik ben 37 en we hebben vier kinderen. Ik heb nooit enig bezwaar gemerkt en gehad hiertegen, en ook hij heeft al 2 oudere kinderen uit een vorig huwelijk. Dus wat geeft je hart je in? Ik heb nooit getwijfeld, dus dat is wel lastig lijkt me. Maar laat je niet leiden door wat een ander ervan vindt, want met een oudere partner moet je daar gewoon een beetje tegen kunnen. Volg je hart.

Kirsten

Kirsten

15-01-2012 om 22:18

Reactie

Sidney soms denk je dat je de enige bent met een oudere vriend. Maar hoe oud zijn jouw kinderen dan? Heb jij reacties gekregen over je oudere partner?

Wel super hoe iedereen reageert. Ja natuurlijk twijfel ik wel of ik kinderen wil. Heb niet echt moeder gevoelens. Maar soms lijkt me een leven zonder kinderen zo leeg. Kinderen zijn toch echt een aanvulling van je leven. En wie komt je later opzoeken als je zelf oud bent? Alle mensen in mijn omgeving krijgen babies of zijn in verwachting. Ja dan gaat het best kriebelen.

dc

dc

16-01-2012 om 08:27

Ha moedergevoelens

Tot de 9e maand zwangerschap van mijn oudste was ik vrij bang dat het niets zou worden met mij als moeder. Ik had helemaal geen moedergevoelens! Het was ook mijn man die graag kinderen wilde, en ik ben overstag gegaan. Die moedergevoelens zijn gelukkig samen met kind afgeleverd

Veel sterkte met de beslissing. Lastig hoor!

Kirsten

"Heb niet echt moeder gevoelens. Maar soms lijkt me een leven zonder kinderen zo leeg. Kinderen zijn toch echt een aanvulling van je leven. En wie komt je later opzoeken als je zelf oud bent?"

Dit had ik zelf kunnen schrijven. En voor mij waren dit toch de redenen om wel voor een kind te gaan. Plus het feit dat ik een goeie, stabiele relatie had (heb . Sterkte met je besluit.

Chris

Thursday Next

Thursday Next

16-01-2012 om 15:17

Galaxias,

die is mooi!

Invulling van je leven

Ik weet niet of ik wel zo'n gelukkig leven had gehad (zou hebben) als de reden waarom ik kinderen wilde bovenstaande redenen waren geweest (leeg zonder kinderen, wie komt je opzoeken op je ouwe dag etc)
Over dat opzoeken op je ouwe dag: Als jij dat zelf ook doet bij je eigen moeder en je geeft dat voorbeeld door aan je kinderen, mag je hopen dat ze dat heel misschien overnemen en je komen opzoeken als je oud en alleen bent. Maar misschien tref je ook globetrotters en wonen jouw kinderen straks in Nieuw Zeeland met hun kleinkinderen en zit jij hier in een bejaardentehuis...Of zijn het carrieretijgers met kinderen en heel weinig tijd, dus dat moet volgens mij geen reden zijn om kinderen te willen krijgen.
En over een invulling van je leven: Stel je krijgt een zorgenkind of zorgenkinderen, je komt er alleen voor te staan of je kan kinderen slecht combineren met interessant werk of een andere interessante invulling van je leven...ben je dan nog zo blij met deze invulling van je leven?
Ik ben eigenlijk benieuwd of zo'n idee verandert als je uiteindelijk je kinderen hebt gekregen? Het zal vast wel, je zal er wel net zo veel van houden als iemand die er met een ander idee is ingestapt, maar ik ben wel benieuwd (chris h?).
Bij mij was het een drang die niets te maken had met omstandigheden, partners, werk of invulling. Mijn lijf/hart schreeuwde om kinderen... En gelukkig werkte mijn verstand ook nog een beetje, anders had ik misschien wel een heel erg groot gezin gekregen...

Maar ach

Ik bedenk me terwijl ik wegloop van de computer dat er in armere landen legio kinderen geboren worden omdat die bij moeten dragen aan het gezinsinkomen, of moeten zorgen voor ouders op de oude dag. Dus zo gek is de insteek nu ook weer niet om kinderen te krijgen vanwege de invulling van leegte of bezoek in het bejaardtentehuis

Sinilind

Mijn reactie was in eerste instantie ook niet zodanig dat zo'n reden mij een goed idee lijkt.

sidneysheldon

sidneysheldon

19-01-2012 om 15:19

Tegenwerping

hoi, even een tegenwerping n.a.v. het verhaal van Sinilind. Mijn man (56 jr) wilde bewust zelf kinderen, heeft hier zelfs uit eigen initiatief zijn sterilisatie voor ongedaan laten maken. Hij is dolgelukkig met zijn kinderen, en heeft nooit enige moeite met snachts eruit gaan, extra dingen voor de kinderen doen en dan hebben wij toch ook een huilbaby gehad. Hij is altijd positief gebleven. Dus dit verhaal even als tegenwerping, laat je niet door leeftijd leiden maar door de man in kwestie en zijn karakter, en verder, boven alles, natuurlijk kijkend naar je eigen verlangens en gevoelens. Bij ons was het een oergevoel, wij wilden samen kinderen, leeftijd speelde geen rol.

zakpatat

zakpatat

19-01-2012 om 21:10

Factoren

is niet voor niets een meervoud. Het meest wat meespeelt is toch de leeftijdfactor van moeder. Die gaat er namelijk toch het meest voor opdraaien. Rest is bijzaak.

Miepje

Miepje

20-01-2012 om 14:30

Lauwe gevoelens?

Ik verbaas me over de uitspraak dat Kirsten "lauwe gevoelens"zou hebben vanwege de argumenten die ze aandraagt waarom ze kinderen zou willen. Gut, als je kinderen wilt moet je het wel eerst verantwoord formuleren zodat de buitenwereld het er ook mee eens is.Het is nu eenmaal niet te formuleren.Kirtsens uitspraak over leegte kan heel goed uitgelegd worden als een kinderwens hebben. En de uitspraak "wie komt je op je oude dag opzoeken"kan ook uitgelegd worden aan een sterke behoefte om (meer) familie te hebben.

Kirsten laat je niet teveel leiden door wat de omgeving zal zeggen m.b.t. de leeftijd van de vader. Het is echt alleen iets wat jullie tweeen kunnen beslissen. Succes.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.