Relaties Relaties

Relaties

ff zo..

ff zo..

20-02-2012 om 11:28

Verschil in behoefte


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Elisabeth B.

Elisabeth B.

09-03-2012 om 21:19

Je verraadt ook jezelf

Je verraad ook jezelf door geen echte keuze te maken. Zo maak je langzaam niet alleen je man kapot, ook jezelf. En de kinderen die leiden er onder.

Vic

Vic

09-03-2012 om 21:41

Onderzoek

Uit onderzoeken is gebleken dat kinderen beter af zijn bij ouders die zonder ruzie bij elkaar blijven, dan na een scheiding. De kinderen hebben dus baat bij de situatie, ook al wordt er niet spontaan geknuffeld door de ouders. Voor jezelf lijkt het me verschrikkelijk, maar misschien ben je wel verplicht om je eigen belangen opzij te zetten voor je kinderen?

ookzo

ookzo

10-03-2012 om 09:14

Nou

Ik heb helemaal nergens geschreven dat mijn man mij integer behandelt, want dat doet hij niet. Ik heb geschreven dat we nog wel met elkaar kunnen lachen.

Wat dat liefdeloos huwelijk betreft: op dat vlak hebben mijn kinderen inderdaad geen goed voorbeeld. Maar de alternatieven zijn niet aantrekkelijker. Door hoe mijn huidige relatie is, weet ik heel zeker dat ik nooit een nieuwe relatie zal beginnen. En mijn man leeft voor zijn werk.

Ik herhaal mijn voorstel uiteraard niet in elke discussie die we hierover hebben maar mijn man weet heel goed dat ik niet van hem hou -ik lieg hem niks voor- en ik denk ook niet dat hij van mij houdt. Maar hij wil blijven omdat hij ooit voor mij gekozen heeft en hij maar al te goed zelf weet hoe lelijk scheidingen kunnen lopen en blijven - daar hebben we beide ervaring in van onze ouders. En alles op een rij gezet, is het gewoon beter om samen te blijven. Door weg te gaan win ik niks, maar verraad ik wel mijn kinderen. Ik zou ze hun vader ontnemen (want hij is niet het type dat ineens voor zijn kinderen gaat zorgen en minder zou gaan werken).

Dus verraad... nee, weggaan zou erg egoïstisch zijn en enkel om elders alleen te gaan zitten met alle negatieve gevolgen van dien.
Nu hebben mijn kinderen tenminste nog een vader (al doet hij bijna niets voor ze) en ze komen niets tekort, ik heb best gelukkige kinderen. Dat zou wel eens heel anders kunnen worden.

Maar iemand die in een goede relatie zit kan dit allemaal waarschijnlijk niet goed begrijpen, wel, prijs je gelukkig.

En ja Vic, ik onderschrijf je mening: het is niet ideaal nu, maar het wordt gegarandeerd slechter bij een scheiding.

Ik vind het gemakkelijk gezegd van iemand die het waarschijnlijk zelf goed heeft dat ik 'mijzelf verraad'. Ik offer een heel deel van mijn leven opdat mijn kinderen
niet zouden afzien. Niks verraad, wel 'een moeder die niet enkel aan haar eigen pleziertjes denkt'.

Miekemieke

Miekemieke

10-03-2012 om 09:25

Wat is er eigenlijk mis met een verstandshuwelijk?

Je bent samen een economische eenheid, een veilige haven voor elkaar en de kinderen. Je hebt ieder je eigen bezigheden maar kunt nog wel door een deur. Is 1 maal per week seks zonder zin een hoge prijs? Dacht het niet.
Het romantisch ideaal is een illusie.

dc

dc

10-03-2012 om 09:26

Bitter

"En ja Vic, ik onderschrijf je mening: het is niet ideaal nu, maar het wordt gegarandeerd slechter bij een scheiding"

Ik weet het niet. Je klinkt zo enorm bitter, en je kinderen krijgen toch mee dat je niet gelukkig bent.

En ik hou niet van "opofferen voor je kinderen". Nogal gekleurd, want mijn moeder deed altijd alles "voor haar kinderen", maar daar zat een hele zware last bij voor ons, want zij had zich immers voor ons opgeofferd, dus dan moesten we natuurlijk wel dankbaar zijn (en ons dus precies zo gedragen als zij verwachtte).

Kinderen vragen niet om opofferingen, dus als je het kan doen zonder het ze ooit te laten merken of voelen en zonder er ooit iets voor terug te verwachten, ok. Als dit niet het geval is, dan zou ik echt nog eens nadenken of jou opoffering echt wel zo goed is voor de kinderen.

dc

dc

10-03-2012 om 09:37

Het romantisch ideaal is een illusie.

Ha, ik leef in een illusie!

Elisabeth B.

Elisabeth B.

10-03-2012 om 10:04

Garanties

Ookzo: "Ik heb helemaal nergens geschreven dat mijn man mij integer behandelt, want dat doet hij niet. Ik heb geschreven dat we nog wel met elkaar kunnen lachen."
Met integer behandelen bedoel ik dat hij eerlijk tegen je is en het met jou wil maken. Hij wil niet buiten de deur eten, hij wil jou. Dat is niet alleen iets wat hij zegt maar hij handelt er ook naar. Andersom ben je niet integer. Ja, je hebt het wel eens gezegd en je zegt dat hij weet dat jij niet van hem houdt. Maar je handelt er niet naar je blijft bij hem en hebt eens per week tegen je zin sex. Zou het kunnen zijn dat hij hiermee denkt / hoopt dat je hiermee impliciet aangeeft er ook voor te zullen gaan? Maar je wil er helemaal niet voor gaan en wacht tot de kinderen groter zijn om dan alsnog alleen verder te gaan. Weet je man dat?
Ookzo: "Wat dat liefdeloos huwelijk betreft: op dat vlak hebben mijn kinderen inderdaad geen goed voorbeeld. Maar de alternatieven zijn niet aantrekkelijker."
Dat weet je niet. Mensen zien op tegen veranderingen want je weet wat je hebt en je weet niet wat je krijgt. Eerlijk gezegd vind ik dat je vooral jezelf enorm tekort doet en daarmee ook je partner en je kinderen. Je maakt geen echte keuze, je gaat voor de status quo. Je staat stil, gaat niet vooruit. Het leven is maar kort, waarom wachten? Je kinderen spiegelen zich aan hun ouders, zij willen ook een gelukkige moeder. Je weet ook niet hoe je man zou reageren, misschien bloeit hij wel op en neemt hij wel meer verantwoordelijkheid voor zijn kinderen. Misschien wordt iedereen wel veel gelukkiger en blijer. De status quo is ook voor je man niet de beste optie. Hij wil een echte relatie met sex, met jou heeft hij een relatie waarvan jij zegt dat er geen sprake is van houden van, en geen echte gepassioneerde sex maar sex met iemand die dat tegen haar zin in doet. Geen prettige gedachte ... voor jullie beiden ....
Ookzo: "Maar iemand die in een goede relatie zit kan dit allemaal waarschijnlijk niet goed begrijpen, wel, prijs je gelukkig."
Klopt, is voor mij echt niet te begrijpen dat je niets doet om de situatie te verbeteren, alles lijkt me beter dan dit. Ook als ik geen goede relatie zou hebben, zou ik zo niet kunnen leven. Ik zou mezelf meer waard vinden en zou vinden dat ik beter verdien.
Ookzo: "En ja Vic, ik onderschrijf je mening: het is niet ideaal nu, maar het wordt gegarandeerd slechter bij een scheiding."
Het leven biedt geen garantie, je moet risico's nemen. Een scheiding lijkt me zeker niet leuk, maar er is geen garantie dat het slechter wordt. Garantie is wel dat de huidige status quo je niet gelukkig gaat maken, en je man ook niet.
Ookzo: "Ik vind het gemakkelijk gezegd van iemand die het waarschijnlijk zelf goed heeft dat ik 'mijzelf verraad'. Ik offer een heel deel van mijn leven opdat mijn kinderen niet zouden afzien. Niks verraad, wel 'een moeder die niet enkel aan haar eigen pleziertjes denkt'."
Ik kan me voorstellen dat je dit denkt en het is vanuit mijn optiek waarschijnlijk ook erg gemakkelijk gezegd. Ik lees echter hier over een vrouw die helemaal niet aan haar eigen plezier denkt en zich opoffert voor anderen. Voor haar kinderen, erg lief maar ook een (toekomstige) last voor ze. Voor haar man door sex tegen je zin te hebben, ook lief maar wie schiet hier nou iets mee op? Wat ik eerder schreef, dat is vooral jezelf tekort doen en jezelf verraden.
Ik wens je echt het allerbeste en hoop dat je gelukkig wordt.

Elisabeth B.

Elisabeth B.

10-03-2012 om 10:08

De prijs van sex

Mieke: " Is 1 maal per week seks zonder zin een hoge prijs?"
Ja.

ookzo

ookzo

10-03-2012 om 10:10

Opofferen

dc: ik begrijp je punt maar zo voel ik deze 'opoffering' niet. Ik doe alles voor mijn kinderen en weet heel goed dat ik geen return on investment moet terug verwachten. Ook daar hebben wij beide in het echte leven ervaring in.

Ik wil mijn kinderen het maximum bieden wat binnen mijn mogelijkheden ligt. Door voor mijzelf te kiezen perk ik hun mogelijkheden in en er zou niet veel extra komen, ja een vrouw die niet meer 1 keer in de week moet, en dan?

En overigens kies ik er ook voor om geen verdere relatie te hebben. Er is iemand die heel graag met mij zijn verder leven wil delen (en zelfs wil wachten tot mijn kinderen uit huis zijn) maar desalniettemin wil ik geen nieuwe relatie.

Het is zoals Mieke schrijft: alles loopt, niet altijd op heel gesmeerde wieltjes, maar het loopt wel, geen financiële zorgen, geen extra geregel voor georganiseer. We kunnen nog regelmatig plezier maken omdat niet altijd alles in romantische eenheid en vol passie moet gebeuren, je weet wel, dagelijkse dingen. We kunnen natuurlijk ook ruzie maken. Maar mijn kinderen knuffel ik dood.

Sanneke

Er zijn zat mensen die niet zo aanhalig zijn waar anderen bij zijn terwijl ze wel een liefdevol huwelijk hebben. Bijvoorbeeld een groot deel van de generaties van onze ouders. Een knuffel en een kus geven waar anderen bij zijn werd vroeger als niet gepast beschouwd, dat was prive. Heel veel generatiegenoten zijn niet opgevoed met knuffelende en kussende ouders. Lijden die daar nu allemaal onder en zijn ze niet in staat zelf een liefdevolle relatie aan te gaan?

skik

Skik

Wat je zegt is niet mijn ervaring. Mijn ouders haalden elkaar wel aan, niet vaak en niet gepassioneerd, maar een kus bij weggaan en thuiskomen zowiezo. Daarnaast voelde ik ook zonder die kus echt wel dat ze van elkaar hielden. Het gaat niet alleen om die kus/knuffel, maar in het dagelijks leven straal je uit dat je van elkaar houdt, dat je blij met elkaar bent en dat je blij bent dat de ander van je houdt. In een verstandshuwelijk ontbreekt dat en dat vind ik jezelf tekort doen, maar zeker je kinderen tekort doen. Ookzo geeft aan dat ze haar kinderen doodknuffelt, maar ik vind dat je een wezenlijk onderdeel in de opvoeding van je kinderen mist als je niet van je man houdt en hij niet van jou.
Dus om je vraag te beantwoorden, nee die mensen lijden daar niet onder omdat hun ouders wel van elkaar hielden en dit ook zonder kus/knuffel in het openbaar wel degelijk uitstralen en voorleven.
Sanneke*

Illusie

Ik leef ook in een illusie blijkbaar!
Sanneke*

Fiorucci

Fiorucci

10-03-2012 om 11:54

Illusie (ot)

Wat bitter, de opmerking dat het romantisch ideaal een illusie zou zijn....ik heb gelukkig al ruim 25 jaar een geheel andere ervaring...

krin

krin

10-03-2012 om 12:23

Waardering

Romantische liefde is geen garantie voor een stabiele relatie met voldoende wederzijdse waardering en genegenheid. In het ideale geval wel, en dan is de seks de bonus en het cement. Maar een verstandshuwelijk met die waardering en genegenheid kan zonder die bonus evengoed duurzaam en bevredigend zijn, lijkt me.
Of dat voor ookzo's huwelijk geldt, durf ik niet te zeggen op basis van die paar posts.

weeranders

weeranders

10-03-2012 om 16:56

Seksloos hoeft geen verstandshuwelijk te zijn

Toch nog een ander geluid:
Mijn huwelijk is al een paar jaar seksloos. Aan het begin is daarover gepraat, met als conclusie dat dit pas een probleem wordt als een van ons beiden dat zo ervaart. En dat is tot op heden niet zo. Kennelijk zitten we beiden in een periode van ons leven dat dit niet zo belangrijk is. Overigens masturbeer ik wel, en met plezier.

Toch is ons huwelijk liefdevol en intiem. We knuffelen, lopen hand in hand etc. De kinderen roepen regelmatig: " ooh, jullie zijn verliefd!" we praten makkelijk en veel met elkaar, lachen en steunen elkaar. Ik hoop samen oud te worden. Maar er is geen seksuele chemie.

Voor velen onvoorstelbaar. Ikzelf zie het als een zwakke plek in onze relatie, en daarmee ook een risico. Ik zou het niet kunnen praten, of lachen, of je gesteund voelen echter als veel groter risico zien.

Ik zie het als een van de vele varianten die er bestaan op relatiegebied. Waarom is dat zo moeilijk te accepteren? Ik denk overigens dat dit meer voorkomt dan we denken, maar dat weinigen dit toegeven. Mij wordt het met regelmaat verteld, wellicht omdat vrienden weten hoe het bij mij zit.

Maar ik laat me niet aanzeggen dat ik niet gezond, gelukkig ben, of dat mijn relatie kil of armoedig is. Dat is niet zo. Hij is wel anders dan veel anderen.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Sera

Sera

10-03-2012 om 18:50

Verstandshuwelijk

Of mijn ouders echt van elkaar houden betwijfel ik ook. Scheiden zou voor hun vanwege hun geloof en achtergrond sowieso geen optie zijn. Ik denk niet dat mijn ouders daar ooit serieus over gedacht hebben.
Als kind merkte ik niet dat mijn ouders niet echt van elkaar hielden. Nee, ze kusten elkaar nooit en ze zaten sowieso nooit aan elkaar. Ik miste dat echter niet. Er zijn ook genoeg mensen die wel veel van elkaar houden maar toch niet erg lichamelijk tegen elkaar zijn. ik heb me zelfs als kind nooit afgevraagd of mijn ouders van elkaar hielden of wat voor soort huwelijk ze hadden.
Pas later als volwassene ben ik me vragen gaan stellen en tot bepaalde conclusies gekomen.
Ik ben trouwens wel heel blij dat mijn ouders nooit zijn gaan scheiden. Ik had dat als kind heel erg gevonden. Ik ben er blij dat ik ben opgegroeid in een stabiele familie en dat mijn ouders hun problemen zoveel mogelijk voor zich hebben gehouden en niet gedeeld hebben met de kinderen.

Romantiek is zeker niet altijd een illusie maar ik ben er van overtuigd dat het wel vaak een illusie is. Liefde is toch vaak erg ongrijpbaar.

GS

GS

10-03-2012 om 23:03

Hormonen?

Weinig libido zou aan je hormoonspiegel kunnen liggen. Die is bij iedereen anders. Libido wordt beïnvloed door de hoeveelheid testosteron (mannelijk hormoon) in je bloed. Vrouwen hebben ook testosteron. De een meer dan de ander. Wordt je ouder, dan daalt het.
Met weinig testosteron ben je niet ziek, of heb je geen afwijking, maar wel minder libido.
Als de behoefte tussen jou en je man ver uit elkaar ligt, zou ik me kunnen voorstellen dat je dat dichter bij elkaar wilt brengen. Je bent toch immers partners van elkaar? 'HIj moet het maar slikken' vind ik wel heel hard. Ook als je libido aan je hormonen ligt, is daar wel wat aan te doen, maar daarvoor moet je naar de huisarts.

zo zo

zo zo

11-03-2012 om 06:37

Herkenning, weeranders

Bij mij is t exact zo als bij weeranders. En ook ik heb de ervaring dat het veel vaker voorkomt dan men hier blijkbaar denkt.
Mijn partner en ik knuffelen, lachen, bespreken alles, discussiëren, kussen elkaar, bellen elkaar veel, houden van elkaar en hebben alleen geen seks, nu ongeveer een jaar niet. Voor mijn partner is dit af en toe wel een probleem, maar hetgeen wij wel hebben heeft voor hem de overhand. Ik denk dat het een fase is, het is niet zo dat ik m'n partner niet leuk of aantrekkelijk vind.
Wij hebben al vanaf het begin een open relatie en we zijn nu ruim 20 jaar bij elkaar. Wij hebben zeker geen verstandshuwelijk en ik ben ook niet depressief. Eerder te druk...
En ook ik heb meerdere vriendinnen bij wie dit vergelijkbaar is. Als je er zelf open over bent blijken ineens veel meer mensen een dergelijke invulling te hebben.

Miekemieke

Miekemieke

11-03-2012 om 07:45

De meeste stellen seksen niet zoveel

Door mijn werk ben ik er trouwens achter gekomen dat heel veel (jonge) stellen helemaal niet zoveel seksen, in ieder geval de mannen dan. Als de man zich laat steriliseren dan moet hij na zes weken een spermamonster inleveren en dat wordt gecontroleerd op de aanwezigheid van zaadcellen. Veel mannen moeten een paar keer inleveren omdat er nog veel dode zaadcellen in voorkomen. Ze krijgen het advies om meer lozingen te krijgen zodat het zaadmonster op nul uitkomt. De dode zaadcellen zitten in de gangetjes en pas na een x aantal lozingen zijn die ook 'weggespoeld' Voor mij het bewijs dat het gemiddelde van 1 keer per week seks in de praktijk niet vaak gehaald wordt. Er wordt dus zelfs niet eens zoveel gemasturbeerd.

Elisabeth B.

Elisabeth B.

11-03-2012 om 08:52

Dream on

Door je werk denk je te weten dat de meeste (jonge) stellen helemaal niet zoveel sex hebben. Los van het feit of je het hebt over een representatieve steekproef (kan me voorstellen dat een sterilisatie tijdelijk invloed heeft op je libido), vind ik dat je jezelf van een non argument bedient. In deze draad is het verschil in behoefte het probleem. Kort gezegd: man wil sex en vrouw niet. Daar zit dus een probleem en dan kun je schermen met dit soort weetjes, daar heeft dat stel helemaal niks aan.
Sommige stellen hebben (nog) geen probleem (weeranders en zozo), maar is hier niet een probleem aan het ontstaan? Immers de man accepteert het nu maar zou toch graag anders willen.

zo zo

zo zo

11-03-2012 om 10:13

Correctie

Ik schreef, eerder te druk, en ik bedoel: ik heb het eerder te druk. Mijn leven is te vol, zin in seks past er niet meer bij.
Hetzelfde had ik na de geboortes vd kinderen, zoveel emoties en ervaringen dat ik totaal geen seksuele gevoelens had, per kind ook wel een jaar. Het zijn allemaal fases is mijn ervaring.

Henrieke

Henrieke

11-03-2012 om 13:19

Ookzo

Ik kan me heel erg goed voorstellen dat je je huwelijk in stand wilt houden. Wat geeft het dat je kinderen geen gepassioneerde liefdesuitingen te zien krijgen! Echt, daar krijgen ze niks van. En anders kijken ze maar tv, daar vind je die overschatte flauwekul in overvloed. Wat kinderen nodig hebben is stabiliteit, een dak boven hun hoofd, een (wat mij betreft: 1) eigen plek, ouders - bij voorkeur twee - bij wie ze makkelijk terechtkunnen. Allemaal verreweg het makkelijkste te realiseren als je samen in een huis woont. Scheidingen, hoe begrijpelijk en gerechtvaardigd dan ook voor de ouders, hebben al zoveel ellende veroorzaakt voor kinderen. Hoeveel kinderen zouden er nu echt voor kiezen om dan weer bij de een dan weer bij de ander te wonen, als ze iets te kiezen hadden? (wat ze niet hebben omdat de verbroken relatie tussen de ouders het niet toelaat... de ouders kiezen dus voor de kinderen.)

Geef mij dan maar een emotieloos verstandshuwelijk. Mijn kinderen, mijn man en ik doen het er prima op. En zelf heb ik al lang geleden geleerd de lat gewoon wat lager te leggen. Hoe minder je van elkaar verwacht hoe makkelijker het loopt. Misschien is het romantisch ideaal geen illusie, maar het belang ervan wordt in elk geval zwaar overschat. Ik geef mijn leven in elk geval een meer dan ruime voldoende zoals het nu is en ik heb al meer dan tien jaar geen seks gehad met wie dan ook.
Ik raad je wel aan om apart te gaan slapen, 'verplichte' seks een keer in de week vind ik echt niet gezond, voor niemand niet. Maar ja, voor jou is het blijkbaar part of the deal. Maar laat je toch vooral niet aanpraten dat je jezelf of je kinderen tekort doet door in dit huwelijk te blijven. Het kan een uitstekende keuze zijn voor een heel gezin. Sprak de ervaringsdeskundige.

Elisabeth B.

Elisabeth B.

11-03-2012 om 13:52

Henrieke

Je zegt dat ookzo zich niet moet laten aanpraten dat ze zichzelf tekort doet. Verplichte sex is part of the deal, dan doet ze zichzelf toch tekort? Dan moeten maar apart gaan slapen is jouw advies. Wat vindt haar man? Moet hij zijn behoefte maar laten varen? Hij hoopt dat het vanzelf goed komt. Straks verlaat ookzo hem alsnog zodra haar kinderen groot genoeg zijn.
Wat vindt jouw man van 10 jaar geen sex? Is het voor hem ook een uitstekende oplossing?

ookzo

ookzo

11-03-2012 om 15:34

Nogmaals

Bv. lezer schrijft dat ik tegen mijn partner eerlijk moet zeggen dat ik geen liefde meer voel en dat het nooit meer iets wordt.
Dat heb ik al meerdere malen verteld, hij weet dit allemaal; dat ik niet van hem hou, dat ik seks heb tegen mijn zin. Ik heb hem ook al gezegd dat hij alle vrijheid krijgt om weg te gaan of om uit elkaar te gaan, of seks elders te zoeken. Ik heb dat allemaal al verschillende keren aangegeven dus ik hou niets achter of verzwijg niets. Hij weet wat ik voel (of beter niet voel). We weten beide hoe de situatie tussen ons zit. En hij weet ook dat ik niet oud met hem wil worden.

In plaats van te zeggen dat ik mijzelf verraad, kan je evengoed zeggen dat mijn man maar een slapjanus is dat hij zich zo laat behandelen en dat hij niet zelf stappen onderneemt om een beter leven op te bouwen voor zichzelf. Maar ja, wie gaat voor zijn kinderen zorgen, zijn huishouding, wie gaat zorgen dat kinderen bij al hun clubjes geraken... ? Zelf wil hij daar niet voor instaan, hij zal er geen tijd voor maken. En zijn budget wordt ook gehalveerd als hij alles alleen gaat moeten betalen. Hij heeft er dus ook voordeel bij om te blijven.

Wat dat apart slapen betreft: het wekelijkse moment gaat zelden door in de slaapkamer, dus apart slapen heeft geen invloed. We hebben trouwens ook geen extra kamer.

Ik ben het er verder mee eens dat sommige koppels zeker heel gelukkig zijn op alle vlakken ook met fijne seks, maar heel veel koppels ook niet. Zeker de seks durft wel eens een haar in de boter gooien. En als je seks niet kan relativeren dan kunnen daar echte problemen uit komen.

Overigens nog 1 punt: Elisabeth blijft er maar op hameren dat ik niet weet dat een scheiding een betere situatie zou brengen. Nou, dat weet ik wel. Veel mensen zijn niet beter af, veel vinden nog altijd niet de langverwachte soulmate met bijhorende seks. Veel tweede relaties lopen nog sneller op de klippen dan eerste relaties.

Ik vind het fijn om verschillende geluiden te horen. En ook heel interessant.

Elisabeth B.

Elisabeth B.

11-03-2012 om 16:17

Hameren?

Ik hamer nergens op, beetje onvriendelijk. Ik heb op dat punt enkel geschreven, in reactie op jou stelling dat een scheiding gegarandeerd een slechtere positie oplevert, dat je dat niet weer. Financieel waarschijnlijk wel, maar emotioneel zul je waarschijnlijk winst halen. Een derde van de huwelijken strand, en legio mensen worden weer gelukkig.
Ja, je man is ook een slappeling, maar wat je schrijft over hem, is ook van toepassing op jou. Jullie houden beide vast aan de status quo, waar jullie beiden niet gelukkig van worden.

weeranders

weeranders

11-03-2012 om 21:14

Elisabeth b

Huh, zeg je nu dat mijn man het maar accepteert maar anders zou willen?
Ten eerste, hoe weet jij dat? Je kent mijn man toch niet?
Ten tweede, wat raar dat jij veronderstelt dat ik dus degene ben die niet wil, en hij wel. Ik vertel juist dat de behoefte (of het gebrek daaraan) bij ons synchroon loopt.

En kennelijk weet je ook zeker dat dit een probleem gaat worden. Wat een wijsheid. Ik geloof dat helemaal niet. Wat wel kan is dat een van ons beiden op een gegeven moment meer behoefte krijgt. Ik heb erg veel vertrouwen in onze relatie en ben ervan overtuigd dat we dan samen daaruit komen. Juist vanwege alles wat we wel hebben.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

weeranders

weeranders

11-03-2012 om 21:27

Geen oogkleppen

Lezer, ik denk niet dat een seksloze relatie de norm is en wat 'normaal' is weet ik niet (veel voorkomend? Niet afwijkend? Geaccepteerd?)
Het zal absoluut een zeer kleine minderheid zijn.
Waar ik voor pleit is dat het wel als een gewone variëteit op het relationele vlak wordt gezien. Op het hele spectrum van swingers tot 3 keer per week tot bijna nooit bestaat dit ook. Het verbaast me dat mensen hier dat zo lastig te begrijpen vinden dat er allemaal kwalificaties aan worden gegeven en er omineus wordt gemompeld dat er heus problemen van zullen komen.
Tegen deze mensen zou ik irl ook niet snel opbiechten gelukkig in een seksloos huwelijk te zijn. Tegen mij wordt dat wel gezegd. Daarmee beweer ik niet dat het de norm zou zijn, maar het is ook niet volstrekt uniek.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Elisabeth B.

Elisabeth B.

11-03-2012 om 22:03

Weeranders

Beste weeranders,
Ten eerste haal ik in mijn antwoord twee reacties aan: die van jouw en van zozo. Dus: wie de schoen past trekje hem aan.
Ten tweede of geen sex een probleem wordt, staat een vraagteken achter. Geen stelling dus maar een vraag.
Niet zo aangebrand doen, ik fa bijna denken dat het erg gevoelig ligt Het verschil in behoefte wordt hier in de ze draad in deze rubriek opgebracht als probleem, dus ...
Sowieso post ik onder mijn eigen naam terwijl jij en de anderen zonder libido allemaal onder een gelegenheidsnick. Waarom is dat denk je?

Je eigen grenzen

Uiteindelijk gaat het om je eigen grenzen. Die zijn in elk geval duidelijk als je partner wel sex wilt en jij niet. En daar ga je dan maar vanuit. Is er genoeg reden en saamhorigheid om bij elkaar te blijven, zeker als er kinderen zijn en een heel leven verder samen of is het een dagelijkse ondermijning van je levensgeluk.
Ik denk dat andere mensen je alleen maar kunnen helpen om die situatie duidelijker te maken voor jezelf. Los of het normaal is of niet, het is jou situatie. En het is aan jezelf om te bepalen of het je lukt om mee te geven met je partner en daar moeite voor te doen of dat dat m gewoon niet wordt. En dan is het aan jullie beiden om te kijken of je de relatie op andere manieren kunt versterken zodat je bij elkaar kunt blijven voor de kinderen. En wat voor keuzes je daarin kunt maken die recht doen aan de ander en aan jezelf. Je relatie is uniek, je hebt maar een leven en je hebt kinderen. Daar moet je het mee doen. En zelf zou ik ook niet zoveel zien in relatietherapie of ander gemodder als de situatie al zo duidelijk is. Dan blijf je er omheen draaien. En dat is ook niet nuttig. Wees eerlijk tegen jezelf en tegen je partner en laat dat het vertrekpunt zijn.
En laat je niet gek maken dat het aan jou ligt en als je nou maar dit of dat. Ga uit van de realiteit.

Ella2007

Ella2007

12-03-2012 om 08:26

Verstandshuwelijk ....

Wanneer spreek je van verstandshuwelijk? Als de spetterende sex weg is, als je niet meer verliefd bent, of als je helemaal geen gevoelens van genegenheid meer hebt? In dat laatste geval lijkt het me erg triest. Er moet toch wel een soort van vriendschap zijn om samen verder te kunnen. En ik heb zelf de ervaring dat het ook weer fases zijn, dat het weer even wat minder is. Om er dan uit teD stappen, zou ik niet doen, er zijn zoveel andere belangen, en wat krijg he ervoor terug?

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.