Relaties Relaties

Relaties

Polly Shearman

Polly Shearman

10-04-2012 om 19:07

Polly up-date


Mea Proefrok

Mea Proefrok

15-04-2012 om 08:31

Krin

Ik denk dat je er akelig dichtbij zit als je al niet voor de volle 100% gelijk hebt (over de man). Niemand wil een troostprijs zijn.
Ik denk ook dat Pol er over enige tijd, als er weer wat meer ruimte is om van een afstandje te kijken, weer anders tegenaan zal kijken. Hij is toch de vader van hun drie unieke, onvervangbare kinderen en je hebt twintig jaar lang vrijwel alles gedeeld. Dat kun je onmogelijk zomaar aan de kant schuiven; ook als je elkaar verlaat, kom je nooit helemaal van elkaar los zolang die kinderen er zijn.

krin

krin

15-04-2012 om 11:28

Tja

Het was ook een beetje voorlezen uit eigen werk, vandaar. Een oud werk, gelukkig. En doordat ik later nog veel met mijn ex over deze en andere zaken heb gepraaat, denk ik ook te weten dat je in Polly's situatie evengoed hopeloos klem zit in wat je wilt en durft en kan. Het enige pluspunt is dat je af en toe kunt baden in de gloed van je ontdekking van jezelf (en die ander).
Een kant kiezen is zinloos. Ze zijn geen van beiden te benijden.

K. Dootje

K. Dootje

15-04-2012 om 12:34

Polly

Laat iedereen maar praten, alleen JIJ weet hoe en wat, hoeveel moeite je deed voor je huwelijk en je kinderen.

En ik ken je niet dus geen vriendjespolitiek... alleen wrevel over de vingertjes. Kies voor jezelf na jaren van opofferen, want als jij dat zo voelt dan is dat jouw goed recht. Veel relaties gaan de mist in omdat de vrouw geeft en geeft en geeft... de man niet reageert als ze hulp vraagt (effectief of emotioneel) en dan barst de bom want de vrouw is totaal op.

Ik heb zelf moeten ondervinden dat de klok terugdraaien naar een moment voor de bom heel moeilijk is. Mij is het alvast niet gelukt. Man was er te weinig en ik dobberde maar verder. De fundering was uitgehold en het huis stortte in.

Proficiat met je komende diploma en je nieuwe functie! Hou je vast aan de zaken die er zijn, baan, huis, kinderen, dat zijn je nieuwe funderingen...

Polly Shearman

Polly Shearman

15-04-2012 om 16:29

Beste mensen

Bedankt voor alle reakties, zowel de kritische als e meelevende.
Iemand vroeg hoe het nou zat: ik werd verliefd op een ander, ik vertelde het vrij vlot daarna tegen mijn man: ik heb gezegd dat ik met mezelf in de knoop zat omdat ik niet kon kiezen op dat moment.
Man heeft gezegd: ga het maar uit zoeken. En heeft vrij kort daarna gezegd: ik ken je, ik wil dat je gelukkig bent, en dat ga je met mij nooit meer worden, ik wil de troostprijs niet zijn. We gaan dit samen goed oplossen...

Het feit dat ik verliefd ben geworden op een vrouw maakt voor mijn man heel veel uit, HIj heeft het gevoel dat ik daarmee veel gelukkiger kan zijn, hij wil en kan voor zijn gevoel niet concurreren met en vrouw. Hij is op een vreemde manier ook gewoon heel blij voor mij en trots op mij dat ik mezelf op die manier heb terug gevonden.

Geloof me, alles gaat hier in goed overleg, we praten, ik wil geen kwaad woord horen over mijn man. Het is zeker geen sufferd.

Morgen heb ik weer therapie, en hij vrijdag weer.
Ik probeer het goed te doen, wil niemand verdriet doen, maar het is nou eenmaal gebeurt en ik kan en wil niet meer terug...We gaan het zo goed mogelijk proberen aan te pakken, voor de kinderen..
we doen ons best...

Groet, Polly

Primavera

Primavera

15-04-2012 om 19:00

Och polly

Nou, dat wat je man zei klinkt niet als iemand die de handdoek in de ring wil gooien, meer als iemand die echt heel erg veel van je houdt.
Je zegt wel dat je ondanks verliefdheid redelijk verstandelijk kan benaderen, maar dat is natuurlijk net zo betrouwbaar als een dronken automobilist die meent dat haar reactiesnelheid nog adequaat genoeg is.
Weet je heel zeker dat je niet zelf nu de hoofdprijs laat liggen vanwege een troostverliefdheidsprijs?
Hadden jij en je man voor deze verliefdheid nog gezamelijke dromen voor de toekomst, (wilde) plannen, dingen die jullie samen wilden verwezelijken? Dat maakt ook deel uit van Herman, zonder gaat het gist erin dood.
Groeten Primavera

z

z

15-04-2012 om 19:26

Terug aan de top, ongelooflijk maar waar

Ik heb zo ongeveer in de schoenen van je man gestaan. We hebben in het allerdiepste dal gezeten, op het einde van een neerwaartse spiraal. Maar op een moment hebben we -met hulp- de negatieve spiraal weten ombuigen, met alle moeite zijn we uit een diepe ravijn geklautert, met vallen en opstaan. Als je me dat 5 jaar geleden zou voorgehouden hebben dat we er nog ooit uit zouden geraken , dan had ik dat nooit kunnen geloven. Maar het is gelukt, we staan er nu zelfs veel sterker voor dan ooit ervoren! En ik ben er fier op, dat dit (onmogelijke) ons zo goed gelukt is (waar zouden we staan als er de ellende van een scheiding op gevolgd zou zijn, ik weet het niet, maar ik ben blij, gelukkig en fier dat ons dit gelukt is. Binnenkort kunnen we ons 30 jaar samenzijn vieren, door diepten en dalen, maar terug dolverliefd !
" If it's important to you, you will find a way. If not, you'll find an excuse... !! onthou dat
Misschien was je vriendin een handvat in moeilijke tijden, maar als je nu met haar verder gaat, zorgt ze wel voor de excuses om je los te laten...
PS, als ik verder mag gaan met jouw situatie te vergelijken met de onze, dan hing die ombuiging voor het grootste deel van jou af, Mijn man heeft terug laten merken hoe belangrijk ik voor hem was, en dat was niet met 1 vingerknip terug in orde, de berg zijn we samen terug opgeworstelt, maar jij mag dan zeker beginnen met het naar boven hijsen en ..

Chippie

Chippie

15-04-2012 om 19:55

Die verliefdheid...

Die verliefdheid is dus wel degelijk de trigger geweest.

Je hebt twee keuzes: iets met die verliefdheid doen of niet. Dat is me niet helemaal duidelijk, maar dat hoef ik ook niet te weten.

Maar... het is maar een verliefdheid. Een verliefdheid die je relatie met je man in een ander (donker) daglicht stelt maar die alleen die positieve punten van de ander laat zien en jezelf een heerlijke gevoel geeft. Ik hoef je niet te vertellen hoe een verliefdheid werkt. Verliefdheid gaat over. En ik vraag me af of die verliefdheid het waard is om alles overhoop te halen?

'If it\'s important to you, you will find a way. If not, you\'ll find an excuse...'

En je hebt inmiddels verschillende excuses gevonden. Maar je legt de schuld buiten jezelf: het leven met een ADHD-er is slopend, de sex was niet geweldig, die ander is zo geweldig, je man gooit de handdoek in de ring....

mijk

mijk

15-04-2012 om 22:19

Wat een man in vergelijkbare omstandigheden me zei

was dat het wel makkelijk was dat zijn ex voor een vrouw ging. Dan lag het niet aan hem en hoefde hij dus niet te veranderen. Toen hij het me vertelde kom hij erom lachen omdat zijn huidige vriendin hem die stap wel heeft laten zetten.

Ik zeg niet dat jouw man dat bewust zo doet maar onbewust speelt het wel een rol misschien, zeker gezien de problemen buiten de verliefdheid.

Mijk

rode krullenbol

rode krullenbol

15-04-2012 om 22:38

@polly

Hartelijk bedankt voor je nadere uitleg. Ik neem al mijn woorden over je man terug; want wat heb jij het goed getroffen met hem!

Chippie

Chippie

15-04-2012 om 23:04

Polly

"Man heeft gezegd: ga het maar uit zoeken. En heeft vrij kort daarna gezegd: ik ken je, ik wil dat je gelukkig bent, en dat ga je met mij nooit meer worden, ik wil de troostprijs niet zijn. We gaan dit samen goed oplossen..."

Ik zit me voor mezelf (nogmaals: voor mezelf) te bedenken wat mijn reactie zou zijn als man er met een andere vrouw 'vandoor' zou gaan. Woedend! En dat zou ik voorlopig blijven.
Maar wat als hij er met een man vandoor zou gaan. Dan denk ik dat 'woedend' niet de belangrijkste emotie is. 'Ontgoocheling' ofzoiets past meer. En ook een sterk gevoe van 'onmacht'. Er is niets wat je kunt doen om je partner terug te winnen, de liefde waar de ander naar verlangd kun je niet bieden. En een stukje 'medelijden'; blijkbaar heeft de ander nooit zichzelf kunnen zijn....
En vanuit dat gezichtspunt begrijp ik je man volledig.

Jij kunt zeggen dat je op 'een mens' valt, ik denk dat hij dat toch anders ziet.

Mag ik nog wat inbrengen?

ik moest dit weekend nogal aan je denken, ik herinner mij postings over een heel actief seksleven, heel fijn en mooi en leuk en gezellig met vonken en alles erop en eraan. iig dat seksleven was wat jullie ook erg verbond, althans dat denk ik, wel gelijkwaardig, wel met en samen etc.

Toen een posting over dat jullie door werkroosters elkaar minder zagen, dus ook in bed.

En nu een vrouw waar je verliefd op bent en alles is opeens te veel, te druk, te ongelijk.

Ga nou eerst eens effe fijn samen weer eens een flink potje neuken zou ik zo zeggen en dan zie je vanzelf of er nog wat te beleven valt met Herman.

Ik geloof persoonlijk niet dat je na een fijn lang leven seks met je man opeens nu niet meer op hem valt maar alleen op vrouwen.

Dat adhd en het ongelijke dat was er vroeger ook, maar toen was het te behappen. Hup duik het bed in thuis, samen. En dan nog eens na een paar maanden alles bespreken en opnieuw overdenken.

Het gras is heel erg groen aan die kant van Herman denk ik, echt heel groen, jullie hebben het misschien alleen te weinig water gegeven afgelopen tijd. Geef het nog een kans, zoek elkaar op en doe waar jullie goed in waren samen.

Vic

Vic

16-04-2012 om 09:16

De tijd is op

Ik denk dat ook meespeelt dat je bent gaan werken. Voorheen had je thuis de tijd om alles en iedereen te steunen in de dagelijkse bezigheden. Nu je allebei werkt is het ondenkbaar om al die dingen die je thuis regelde er ook nog bij te doen. Dat lukt wel voor een paar maanden, maar als je jarenlang werkt en ondertussen ook thuis alles voor iedereen moet regelen breekt dat je op. Ik weet niet hoe je dat zou moeten oplossen als je niet de helft van je huishoudelijke/opvoedlasten met een partner kunt delen die dat ook aan kan. Ik weet wel dat het leven lichter wordt na een scheiding van een partner die alleen maar belasting toevoegt in plaats van zorg uit handen neemt.
Bedenk ook dat het resultaat wel eens kan zijn dat je straks zonder partner alles moet regelen. Je vriendin kan wel eens besluiten om bij haar echtgenoot te blijven, en dan sta je er alleen voor.

Belasting

nou tja, je hebt en houdt die 3 kinderen en als dat nu al niet goed gaat thuis hoe moet hij dan straks gedeeltelijk de kinderen en het huishouden alleen doen, dat zal volgens mij dan toch op jouw schouders komen.

hasse simonsdochter

hasse simonsdochter

09-02-2014 om 23:52

Polly

Hoe gaat het nu met jou en je mannen? En met jou en je vrouw?

Groet van Hasse

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.