Off-topic discussies Off-topic discussies

Off-topic discussies

Pelle

Pelle

15-11-2008 om 13:29

Beatrijs 2: taartendief

Beste Beatrijs,

Bij een verjaardag is het in ons kleine team van collega’s de gewoonte om een heerlijke traktatie uit te delen. Natuurlijk blijft er vaak iets van dit lekkers over, voor kindertjes thuis. Een van de collega’s doet regelmatig aan de lijn. Zij snijdt een heerlijk stuk taart af, maar de traktatie wordt dan in een trommeltje gedaan en meegenomen naar huis voor haar man. Wat is de juiste houding? Mag je met dit stuk waar je ’recht’ op hebt doen wat je wilt, of bedank je ervoor en gun je het extra stuk aan een medecollega of aan het thuisfront van de jarige?

Wie bezit de traktatie?

----------------------------

Beste wie bezit

Collega’s mogen met hun stuk taart doen wat ze willen. In het algemeen is het beschaafder om je stuk te laten liggen als je er geen zin in hebt of als je op dieet bent, in plaats van het achterover te drukken. Maar er zijn ook mensen die alleen op dat moment geen behoefte hebben aan taart, bijvoorbeeld omdat ze laat ontbeten hebben. Die nemen hun stuk dan mee om het later op de dag te eten. Dat mogen ze doen. Ze zijn niet verplicht om traktaties ter plekke op te eten. Dat diezelfde mensen hun taart helemaal niet later op de dag eten, maar het stiekem mee naar huis nemen om het aan hun man of kinderen op te voeren, staat misschien een beetje hebberig. Maar degene die jarig is, kan dat allemaal niet gaan controleren. Die kan niet tegen de collega zeggen: ’O, je eet het zelf niet op? Inleveren dan maar weer!’ Dat is al te miezerig. Degene die een taart meeneemt naar kantoor voor de collega’s heeft die taart voor hen bestemd. Financieel en mentaal afgeschreven dus. Alles wat er overblijft is meegenomen, maar de jarige moet niet proberen om de restanten te maximaliseren. En de andere collega’s moeten tevreden zijn met hun portie en niet gespitst zijn op het buitenkansje om een overgebleven stuk te verschalken.

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
tonny

tonny

15-11-2008 om 14:36

Druk maken over niets

da's met veel problemen zo.

Maar je weet: het zijn de kleine dingen die het doen - en dat geldt ook in negatieve zin.

Dat iemand één keertje een stuk taart mee naar huis neemt voor een ander, oke, kan gebeuren. 'Joh, helaas moet ik stevig lijnen, maar dit soort gebak vindt Jan zo geweldig lekker, mag ik een stukje meenemen?' - ach, dat zal de jarige tracteerder Jan niet misgunnen.
Maar als het een vaste gewoonte wordt dat X altijd de taart inpakt voor haar man - ik zou dat wel wat raar vinden. Die man heeft toch zelf jarige collega's op zijn tijd?

Dat je lekkers meegeeft voor de diverse mensen thuis als je het zelf niet meeneemt vind ik niet raar, maar je per definitie een stuk taart toeeigenen terwijl je het niet wilt eten - beetje apart.

Erop rekenen dat je (als trakteerder) taart mee terug gaat nemen naar huis zou ik niet doen. Koop liever een tractatie op maat. Gebak wordt niet lekkerder/mooier van heen en weer sjouwen.

tonny

Kaaskopje

Kaaskopje

15-11-2008 om 14:55

Geen dief

maar inderdaad als vaste gewoonte is het wel raar. Ik vind sowieso dat op het werk getrakteerd spul daar moet blijven. Het is overigens werkelijk nog nooit bij me opgekomen om de hele handel weer in te pakken zodat het thuisfront van de restjes kan genieten. Helaas pindakaas, dit was voor het werk en niet voor thuis.

Sjillie

Sjillie

15-11-2008 om 15:59

Haha

bij mij is het niet standaard op het werk dat er getracteerd wordt.
Meestal neem ik ook niet, wat op smeekbedes van de gever komt te staan...............

Tirza G.

Tirza G.

15-11-2008 om 16:10

Hahhahah

Mijn vader werd, lang geleden, 50 en wij hadden zo'n prachtige Abraham-pop voor hem geregeld, heeeeeel lekker. Feest feest feest, en aan het eind, bij het opruimen, kwakte mijn moeder de laatste paar stukjes Abraham in een omgewassen boterbakje (dat deed je toen nog) en gaf het mee aan haar zus, voor "de jongens" (een drietal neven met immer trek). Wij zaten allemaal immers vól van Bram.
Toen ook tantelief vertrokken was, plofte pa in zijn stoel en zuchtte: zo, hehe, nu zou ik ook nog wel eens een stukkie van die Abraham willen, daar heb ik de hele dag nog geen kans voor gezien. Eeeeeeehm, slik. Abraham is niet meer onder ons ))
Het is nog jarenlang de running gag in de familie geweest.

Tirza

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.