Off-topic discussies Off-topic discussies

Off-topic discussies

Massi Nissa

Massi Nissa

01-12-2008 om 22:06

Paars polsbandje (nooit meer zeuren)

Ik kreeg van een vriendin uit Amerika een tip over een boek, "Een betere wereld" genaamd. Bij dat boek hoort een paars polsbandje. Kort gezegd komt het hierop neer: je leest dat boek. Daarin staat dat de wereld zal verbeteren als JIJ (lezer) nooit meer zeurt/klaagt/emmert/moppert. Na lezing van het boek moet je het paarse polsbandje dragen. Elke keer dat je jezelf betrapt op zeuren, moet je het bandje van de ene pols naar de andere verplaatsen. Als je dan een paar weken dat bandje niet hebt verplaatst (dus niet gezeurd), is jouw leven "voorgoed veranderd" (ik citeer) en is de wereld beter. Lance Armstrong vindt dit allemaal ook.
Ik denk dit: dan ben ik de hele dag bezig met een polsbandjesrondedans. Dus zou het voor mij wel een goed idee zijn. Op zich. Maar dan mag ik niet meer mopperen. Alleen al van de gedachte word ik niet vrolijk. En hoe leuk is een moppervrij universum? En hoe erg loop je voor gek met zo'n zelfde bandje als die fietser? Aan de andere kant heb ik het boek maar niet aangeschaft na wat geGoogle, dus ik zal nooit weten welk perfect leven ik misloop. Vriendin heeft nieuw zelf ontdekt (maar ontdekt toch met enige regelmaat nieuwe zelven, zo zit ze in elkaar, zegt het zeurstemmetje in mij dan weer, haha).
Wat vinden jullie?
Groetjes
Massi

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
tonny

tonny

01-12-2008 om 23:19

Met alleen 'niet zeuren' komen we er niet

maar het is een beginnetje, een gedachte, een bewustwordingsmoment.

Elke verandering begint met bewustwording.

Tel je zegeningen. (gouden polsbandje?)

tonny

reina

reina

02-12-2008 om 07:00

Beetje minder

Nooit meer klagen en zeuren? Lukt niet en hoeft niet, zeuren en klagen heeft ook een functie, maar... ik zou het heerlijk vinden als er minder geklaagd wordt, want het is van sommige mensen ook een gewoonte. Als je gesprekken hoort gaat het zo vaak over alles wat niet goed gaat ipv over wat wel goed gaat, eigenlijk wel jammer ( klaagt zij

Klagen lucht op!

Soms zit ik met mijn vriendin aan te telefoon en klagen wij beiden er lustig op los over alles en nog wat, het weer, de kinderen, man,geld moe zijn enz enz.
Aan het eind zijn we weer vrolijk en vinden we dat het allemaal wel weer meevalt.
De hele dag door over van alles zeuren is natuurlijk anders. Maar even een lekker potje klagen lucht op, net als ene potje janken oid.

Marsja

Marsja

02-12-2008 om 09:25

Klagen lucht niet op

Het bevestigt jezelf in de slachtofferrol en je wordt er zieliger van dan nodig is.

Maar ik vind dan wel dat je klagen goed moet definieren. Ik vind namelijk wel dat je ergens goed van mag balen en dat mag uiten. Daarna ga je er iets aan proberen te doen.

Met mij gaat het echt beter als ik minder klaag. En ja dat begint ook met minder klagen niet met je eerst beter voelen waardoor je minder hoeft te klagen.

Goed terwijl ik dit schrijf ga ik al aan mijzelf twijfelen want hoe zit het dan met die chronisch zieke vriendin die alles alleen moet opknappen? Het helpt haar niet echt, klagen maar ik begrijp wel dat ze het nodig heeft.
Ik heb daarentegen ook vriendinnen, ja daar is wel eens wat maar niet te vergelijken met bovenstaande vriendin. En maar klagen en kankeren en zeuren. Als ze hier de trap opkomen begint het al, klaagde ik. Ikzelf probeer het steeds minder te doen. Dus het lijkt me wel wat, dat boek. Alleen ga ik niet met zo'n bandje lopen hoor.

Marsja

Guinevere

Guinevere

02-12-2008 om 14:08

Klagen/klachten

Ik dien zelf altijd graag een klacht in als er ergens iets goed mis gaat, anders verandert er nooit iets. Ik was laatst bijvoorbeeld bijna slachtoffer in een zeer gevaarlijke situatie, die voorkomen had kunnen worden door een afzetting te plaatsen (er kwam een voorwerp van 10 hoog van een glazenwassersbakje af vallen, viel vlak voor mijn voeten op straat). Dus in zo'n geval klaag ik zeker. Of is dat geen klagen, maar een klacht indienen?
Zeuren om het zeuren kan af en toe heel lekker zijn, maar je moet uitkijken dat je er niet in gaat zwelgen. Dan ga je je inderdaad als een slachtoffer gedragen en je heel zielig voelen...

Recreatief klagen

Da's een leuke benoeming er voor.
Ik knap er van op, zo af en toe. En realiseer me er na dat ik het eigenlijk zo slecht nog niet heb.

Massi Nissa

Massi Nissa

02-12-2008 om 20:51

Ik twijfel nog steeds

Recreatief klagen, dat kan ik erg goed met bepaalde collega's of met mijn zus. We doen het dan zo overdreven dat we er van opvrolijken. Ik denk echter dat de schrijver van dit boek het toch meer heeft over echt klagen. Daarnaast zijn schelden en vloeken ook verboden, evenals roddelen. Dat laatste zou mij nooit lukken, daar ben ik gewoon eerlijk in. Schelden en vloeken doe ik zelden, daar word ik ongelukkig van.
Het probleem is dat ik ook veel last heb van klagers in mijn omgeving, het ergert me vaak mateloos omdat ze altijd over dezelfde dingen zeuren en er zo zelden echt iets aan doen. Klagen aanhoren lucht dus niet op, dat kan juist heel vervelend zijn. Mijn eindconclusie is daarom: dat boek is geweldig, iedereen zou het moeten kopen en lezen en zich aan die regels houden. Behalve ik.
Groetjes
Massi

Emmawee

Emmawee

02-12-2008 om 22:34

Vipassana

Ik heb eens een cursus Vipassana-meditatie gedaan. Een bijzondere ervaring, dat was het wel. Na zo
'n cursus (10 dagen aansluitend in stilte!!) klaag je niet meer. Je observeert wat er gebeurt. Alles verandert. Je houding is er één van gelijkmoedigheid. Heel rustig en stabiel. Ik kon bijvoorbeeld toekijken hoe een mug op mijn hand landde en mij prikte. Gelijkmoedig.
In het ware leven kan het heel helpend zijn om af en toe terug te kunnen grijpen op die gemoedstoestand. Klagen en zeuren en roddelen en al die andere negatieve activiteiten kosten flink veel energie. Maar het levert ook wat op. Sociale contacten, lol met elkaar, een uitlaatklep bijvoorbeeld. Ik moet zeggen, ik kan niet zonder. Als ik gelijkmoedig door het leven zou gaan, mis ik de verbinding met de anderen in mijn omgeving.
Toch ben ik wel blij dat ik de mogelijkheid heb om eruit te stappen. Om in de gelijkmoedige modus te gaan en te denken: alles verandert...
(Voor geïnteresseerden: http://www.pajjota.dhamma.org/index.php?id=336&L=3)
Groeten, Maw.

tonny

tonny

02-12-2008 om 23:02

Heb je dat echt gedaan?

Laatst zag ik het op TV, Vipassana. Daar ging het overigens om gedetineerden die bij wijze van experiment voor het eerst zo'n gelegenheid kregen. Het proces werd nauwgezet gevolgd, ik vond het wel indrukwekkend.

Hoe kwam je ertoe om dat te doen? En hoe heb je dat geregeld met thuis, tien dagen weg en in stilte?

Het lijkt me heel uitzonderlijk maar ik geloof dat ik er nog niet aan toe ben.

tonny

Emmawee

Emmawee

03-12-2008 om 15:25

Gebrek aan reislust

Ha Tonny, Ik heb nooit de wens gehad om de wereld over te reizen, maar wilde wel eens iets heel uitzonderlijks meemaken. Ik las hierover in de Top Santé (jawel!) en dacht: dát ga ik doen. In het slechtste geval heb ik eens 10 mindere dagen in mijn leven.
Nou, het was dus een heel bijzondere ervaring. Ik denk dat ik het misschien nog wel eens een keer ga doen.
Geregeld met thuis.... tja, those were the days . Ongeveer een maand na terugkomst werd ik zwanger van nr. 1. Nu zou het een stuk ingewikkelder zijn. Los van het regelen, vind ik het ook gewoon niet prettig om lang van huis weg te zijn, zelf geen weekend! Huismuts die ik ben.
Die film 'doing time, doing vipassane' heb ik trouwens nog nooit helemaal gezien. Ik denk dat het een geweldig idee is om gedetineerden de kans te geven deze cursus te volgen.
Weet je wat ook zo aardig is? De cursus is in principe gratis, omdat ze er geen geld voor mogen vragen. De hele organisatie draait op vrijwillige donaties van oud-studenten. Het kost je in eerste instantie dus alleen die 10 dagen. Na de cursus bepaal je hoeveel je het waard vond (naar eigen inzicht en draagkracht).
Groeten, Maw.

Margriet*

Margriet*

03-12-2008 om 23:04

Wat ik vind

is dat het commercieel leuk wordt gebracht zo'n polsbandje en dan krijg je er nog een boek bij ook. Zeg eens eerlijk heb je het bandje echt nodig om daar bewust van te worden? En heb je tijd om elke keer daar aan te denken.... en doe je het over twee maanden nog als je het telkens vergeet of blijft doorzeuren...
Ik houd niet van dit soort boeken, dat blijkt denk ik wel..... Zelfhulp boeken brrrrrrrrrrrr.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.