Off-topic discussies
ellende
02-02-2009 om 04:21
Onze hond is vandaag doodgereden
Eigenlijk weet ik niet wat ik er mee moet, waarschijnlijk van me afschrijven aangezien ik me zo ontroostbaar voel.
Gisteren hebben we onze kinderen verteld dat we gaan scheiden na jarenlang alles geprobeerd te hebben om de relatie toch goed te krijgen maar het juis van kwaad tot erger werd. Ze zijn er zeer verdrietig over en ontroostbaar hetgeen al niet te verteren is.
Onze lieve hond hadden we allemaal troost aan en waren zo gek op hem.
Vanmorgen is hij dus doodgereden en ik voel me zo vreselijk schuldig: ik heb hem nl los laten lopen terwijl ik wist dat hij wel eens vaker de benen nam (had op zich al heel veel beweging nodig).
Ik blijf de aanrijding maar voor me zien, dat hij doodging in mijn armen, het verdriet vd kinderen + daarbij de houding van mijn ex die er niets tegen mij over zegt maar via de kinderen hoorde ik dat hij en kind erg teleurgesteld in mij zijn.
Wat een nachtmerrie en hoe kom ik hier weer uit.
branca2
02-02-2009 om 07:43
Jeetje
ellende wat een verhaal ik heb geen tips wel een knuffel voor je ((((((Ellende))))))
albana
02-02-2009 om 08:44
Jeetje wat een ellende
maar je moet ophouden je schuldig te voelen....het was een óngeluk! en als je aanstaande exman zo teleurgesteld in je is, had ie misschien zelf de hond uit moeten laten als hij het zo goed kon....
ik denk dat je je aanstaande ex ook duidelijk moet maken dat het niet in het welzijn van de kinderen is om zo slecht over elkaar te praten over de hoofden van de kinderen heen.
des te duidelijker nu dat die scheiding er écht moet komen. en als alles achter de rug is en het verdriet om de hond wat gezakt breken voor jullie ook weer mooie tijden aan.'
het komt goed! en het was zowiezo verdrietig geweest....of je die scheiding nu aangekondigd had of niet. misschien wel beter zo in 1 keer alles dan elke keer verdrietig zijn. houd moed. en schrijf rustig alles van je af....wij lezen wel.
veel groeten albana
ellende
02-02-2009 om 09:34
Dank albana en branca2
Ik kan bijna alleen maar janken terwijl ik eigenlijk zoveel moet + nog een ziek kind thuis heb ook waar ik er voor wil zijn. Ik mis de hond zo, word zo geconfronteerd, hoef hem bv nu niet uit te laten, vanmorgen groot verdriet van oudste kind, voel me dan weer zo schuldig en wil haar verdriet zo graag wegnemen maar dat kan dus niet.
Heb ex net per mail duidelijk gemaakt (kan geen woord zeggen zonder dat hij wegloopt of dat we ruzie krijgen) dat hij zo alleen maar de kinderen in een loyaliteitsconflict plaatst en waarom. Waarschijnlijk neemt hij toch niets van me aan (voelde zich altijd al mijn superieur)en helaas doet zijn gescheiden zus net zo tegen haar kinderen over haar ex. Ook behandeld hij oudste kind geregeld als gelijkwaardige/partner/volwassene waardoor ik duidelijk zie dat kind in verwarring etc raakt Heel zorgelijk allemaal. Maarja, ik kan niet meer doen dan zelf het goede voorbeeld blijven geven hetgeen ik dan ook blijf doen.
Ik ga bij mijn jongste zitten die me nu nodig heeft.
reina
02-02-2009 om 10:19
Ach
Dat is inderdaad een ellende. Sterkte met alle narigheid en een knuffel.
Tirza G.
02-02-2009 om 11:40
Nou
meid toch. Aan het tijdstip van je posting (4 uur in de nacht) was al te zien dat het écht niet goed met je gaat.
Dag voor dag, stap voor stap.
Sterkte.
Tirza
Bastet
02-02-2009 om 13:00
Wat naar
En zo lijkt alles tegelijk te komen...sterkte deze periode!
Liefs,Bastet
Tinus_p
02-02-2009 om 13:21
In de war
"Vanmorgen is hij dus doodgereden en ik voel me zo vreselijk schuldig: ik heb hem nl los laten lopen terwijl ik wist dat hij wel eens vaker de benen nam (had op zich al heel veel beweging nodig)."
OK, ff de harde vraag. Vertrouw je jezelf nog wel? Of ben je nu zo in de war, dat je bijvoorbeeld meer van dit soort fouten maakt?
Dat is ff serieus, als dat namelijk zo is, zou ik bv ff geen auto rijden en dat soort dingen.
MRI
02-02-2009 om 13:46
Ach wat erg
oh wat vreselijk voor je! Schuldig voelen heeft geen zin, jij hebt dit niet gewild per slot van rekening, maar ja het is zo voorstelbaar dat je je wel schuldig voelt.
Heel veel sterkte en een dooddoener (die wel waar is natuurlijk) this too shall pass.
MariaRosa
ellende
02-02-2009 om 14:10
Lieve allemaal
Dank voor jullie lieve en troostende woorden en knuffels; dat doet zo'n goed.
Ik zit hier weer in tranen achter mijn pc terwijl 1 vd knd in een andere kamer ziek ligt te zijn, ga dus zo weer naar haar toe.
Eigenlijk moet ik zoveel vandaag maar er komt niets uit mijn handen; af en toe hier kijken en bij mijn kinderen zijn hou ik het dus maar even bij.
Nee Tinus, ik stap niet over mijn toeren de auto in en ben tevens niet boos oid over deze vraag/opmerking hoor.
Polly Shearman
02-02-2009 om 16:08
Ellende
Ik leef met je mee, paar jaar geleden op een soortgelijke zeer nare manier ook een huisdier verloren.
De klap was heel hard, en het duurde heel lang voordat ik er weer aan kon denken zonder te gaan huilen.
Dat beeld raak je nooit meer kwijt, er is een bepaalde therapie waardoor je leert door het moment heen te leven zodat je het beeld kan zien zonder die vreselijke pijn te voelen en dat verdriet.
Ik heb er toen voor gekozen dat niet te doen, maar ik kan het jou wel aanraden.
Ik heb er nog spijt van dat ik het niet heb gedaan.
Maar mijn situatie was anders.
groet, polly
Holiday
02-02-2009 om 19:15
Foto
Wat vreselijk allemaal! Jij hebt nu wel heel erg veel pech zeg. Je lieve hond dood en een ex die jou nog even een extra trap geeft door zo te reageren op het ongeluk. Blijf voor ogen houden dat het een ongeluk was, jij kon er niks aan doen. Zulke dingen gebeuren. Vreselijke reactie van je ex. Niet goed te praten, op geen enkele manier.
Zet een mooie foto neer van je hond, neem samen met je kinderen afscheid, misschien een mooi ritueel samen doen met hun. Zij snappen heus dat je dit nooit hebt gewild. En sluit je maar even af voor wat je ex allemaal uitkraamt en zijn gestook.
Heel veel sterkte!!!!!
Holiday
Damajo@
02-02-2009 om 19:57
Die therapie
"t is nu niet de juiste tijd maar mocht je 't ooit willen, die therapie waar Polly over schrijft heet EMDR.Even googlen.Genoeg info.Goede resultaten in korte tijd.
Maar da's van later zorg..
Veel sterkte, je hebt wel erg veel pech! Soms is schuldgevoel beter te verteren dan verbijstering.Het is niet met opzet gebeurd, je hebt het niet gewild.Dat is het belangrijkste.
Wat betreft je "superieure" aanstaande ex: superieure mensen zijn doorgaans erg onzeker.Hij heeft het schijnbaar nodig om beter, foutlozer etc te zijn.Jij niet!
Laat je niet gekmaken, je kinderen zijn verdrietig maar zien heus wel dat jij ook verdrietig bent.
Damajo
Prulletje
02-02-2009 om 20:54
Misschien tijd voor een nieuw begin
En een puppy? Niet ter vervanging, maar wel als troost.
Sterkte meid!
Prulletje
ellende
02-02-2009 om 21:19
Ben ik nog even
Gelukkig is ex in die zin bijgetrokken dat hij mij niet meer verwijt maar ook "slechts" heel erg verdrietig is.
Ik kan alleen maar huilen als ik hier in huis zo aan hond herinnerd word en/of denk aan wat hond allemaal wel en niet deed, voor gewoontes en eigenaardigheden had, we met hem mee hebben gemaakt.
Ondertussen ben ik echt doodmoe van het geheel en hoop zo een normale nacht te kunnen slapen hetgeen ik nu dus ga proberen.
Die therapie zal ik zeker onthouden, dank voor de tip. Sowieso dank allemaal voor het reageren.
Kaaskopje
03-02-2009 om 00:44
Kan niet veel toevoegen
Fijn dat je man toch weer wat bijgetrokken is. Sterkte.