Off-topic discussies Off-topic discussies

Off-topic discussies

Boekbespreking "publieke werken" (iedereen welkom)

Wie heeft "Publieke Werken" van Thomas Rosenboom gelezen en wil er wat over zeggen?
Ik weet dat er meerdere mensen zijn die wel mee willen doen met het bespreken, maar het boek nog niet uit hebben. Voorstel om met de bespreking te beginnen op zaterdag 14 november. Roep maar als dat veel te laat is (oorspronkelijk plan was 2 november).
Uiteraard is dit geen besloten draadje, iedereen komt maar lekker binnenvallen!

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
ijsvogeltje

ijsvogeltje

05-11-2009 om 15:55

Goed voorstel

Geerke, wat mij betreft een goed voorstel. Ik zal het boek rond die tijd wel uit hebben! (ga zaterdag een dagje naar de sauna, heerlijk de tijd om te lezen dus)

Primavera

Primavera

06-11-2009 om 08:06

Boekenlijst

Het boekenlijstje was:
1. Steven Hall - Gehaaid

2. Tatiana de Rosney - Haar naam was Sarah

3. Thomas Roosenboom - Publieke werken

4. Guurtje Leguijt - Niemandsland

We hadden telkens drie weken tussen de boeken zitten. Als we dus vanaf 14 november Roosenboom bespreken, dan zou de laatste vanaf 5 december zijn. Hmm, misschien beter de maandag erop vanwege sinterklaasdrukte?

Groeten Primavera

Vic

Vic

06-11-2009 om 10:29

Wat leuk

Ik heb hem net uit, dus ik kom wel eens een kijkje nemen bij jullie discussie.

tonny

tonny

07-11-2009 om 12:47

Ik heb hem nog lang niet uit

het duurde erg lang eer de bieb 'em leverde...

Maarre - begin gewoon op de afgesproken datum, ik doe mijn best!

tonny

Aanrader?

Ik ben ooit begonnen in 'Gewassen vlees' en halverwege gestokt. Pfoe, ik kon er echt niet door komen en vond er dan ook niks aan. Is 'Publieke werken' wel een aanrader volgens jullie? Of lijkt het qua stijl erg op 'Gewassen vlees' (in dat geval haak ik af).

ijsvogeltje

ijsvogeltje

08-11-2009 om 16:02

Aanrader!

Triple, ik vind het boek zeker een aanrader (en heb Gewassen Vlees niet gelezen, geen idee of het daarop lijkt).

Neeneenee lidwientje

Hij komt niet klaar _in_ een kalfje, nu maak je het toch nog ranziger dan het was. Ik voel me bijna uitgedaagd de hele scène hier integraal over te tikken, maar ik heb het net nagekeken en hij is te lang.... (voor geïnteresseerden: blz. 283-284-285 vd paperback).
Hij drinkt rechtstreeks van een pasbevallen koe, raakt daarvan opgewonden, slaat de hand aan zichzelve en wordt daarbij een handje (nou ja, tongetje) geholpen door het onschuldige kalfje dat ook aanwezig is. Wanneer hij dan eindelijk zijn hoogtepunt mag beleven, wordt hij ondergescheten door de moederkoe, hetgeen hij berustend, ja eigenlijk nagenietend, ondergaat.
Zo, zal mij benieuwen wie hier nog warmloopt voor Rosenboom Maar hé, ik heb het niet verzonnen en Publieke Werken is beslist beter

Ja precies!

Ik ben niet zo snel ergens door gechockeerd of ergens vies van, maar na de honderdste klysma of andere anale toestanden was ik toch echt wel afgeknapt op 'gewasssen vlees'. Misschien ga ik 'publieke werken' toch maar eens proberen als dat niet van hetzelfde laken een pak is.

Primavera

Primavera

10-11-2009 om 12:29

Publieke werken niet hetzelfde

Nee, Publieke werken is beslist niet te vergelijken met de verhalen over Gewassen vlees die ik hier lees, alhoewel ergens tegen het einde een zeer verzwakte scène van iets dergelijks, maar dan anders om de hoek komt kijken. Snapte het al niet helemaal, maar nu begrijp ik dat het iets karakteristieks van Rosenboom is. Ik vraag me altijd bij de beschrijvingen van bepaalde hoofdpersonen af hoeveel eigens de schrijver er daarvan heeft ingestopt, hoeveel helemaal verzonnen is of dat er trekjes van iemand anders model hebben gestaan. Ik zou er tenminste nooit op komen en ben daarom benieuwd naar de bron van bepaalde gedachten.
Publieke werken leest meer als een historische roman zonder klisma's en andere anale toestanden erin. Het taalgebruik is wel zo dat het een stuk minder makkelijk wegleest dan 'Haar naam was Sarah', maar juist omdat de roman zich niet in het heden, maar vroeger afspeelt past dat er juist goed bij. Ook is hier de nieuwsgierigheid hoe dit allemaal af gaat lopen en of de hoofdpersonen zich nou steeds verder in de nesten zullen werken of zich er weer uit zullen redden en hoe dan, een grote stimulans om snel verder te lezen.
Groeten Primavera

amk

amk

10-11-2009 om 13:34

En bedankt dames

ik ben net begonnen in gewassen vlees. Publieke werken is tot medio maart uitgeleend dan wel gereserveerd hier.
Vriend van verdienste heb ik met veel plezier gelezen. Duurde even voor ik het juiste boek bij het verhaal van mijn docent nederlands te pakken had. (ja, toen verteld en nog steeds niet toe gekomen tot vorig jaar of zo)

Maar door jullie weet ik niet of ik wel door wil lezen. Ben bij het begin van het 2e hoofdstuk of zo. Voorlopig ga ik maar even stug door, heb geen tijd om naar de bibliotheek te gaan.

Primavera

Primavera

10-11-2009 om 14:53

Publieke werken 100 keer beter

Nieuwsgierig geworden ben ik toch eens op zoek gegaan naar een fragment uit Gewassen Vlees en ik heb het gewraakte stukje over de koe online gevonden. Nou wees gerust, Publieke werken komt niet eens in de buurt, dat is absoluut lezenswaardig vergeleken bij Gewassen Vlees. Ook de stijl van publieke werken is makkelijker te lezen. Ik weet het zeker, hoewel ik Publieke werken wel vermakelijk vond ga ik Gewassen vlees beslist niet lezen. Dat laatste komt mij meer over als een boek waarvan de schrijver heeft gedacht ik gooi het meest afgrijselijke en schokkendste erin en eens kijken wat ze er nu van denken. En 'ze' dachten dat hij er voor bekroond moest worden....
Voor de nieuwsgierigen onder ons zal ik het fragment hieronder kopiëren.
Groeten Primavera
Waarschuwing voor amk, niet verder lezen!
--------------------------------------------------------
Als op een zacht donsbed lag hij naast het kalfje achter de koe in het stro. Het diertje keek wel naar hem maar was niet opgestaan, lag nog steeds in weerloos welkom en vertrouwen op zijn zij. Reeds had de zachte bodem een deel van zijn zwaarte overgenomen, het was of hij in het stro dreef en heel zacht schoof hij zich ruggelings tussen de achterpoten door onder de koe, om zijn jeukende rug zo te schurken op de strotjes. Hij glimlachte al toen hij het volgende moment een van de spenen vastpakte en in zijn mond stak. In golven rolde de druk van zijn knijpende vingers naar het uiteinde toe, hij zoog tegelijkertijd en toen de melk toeschoot liet hij de speen zich dadelijk weer vullen terwijl hij tegelijk met zijn andere hand een tweede speen spuiten liet en in zijn mond stak. Weer zoog hij, weer dronk hij, en zo verder tot heel zijn lichaam warm was als het zog, tot de kogel in zijn maag begon te drijven en zich uiteindelijk geheel oploste in de melk. Het heen en weer van de ene speen naar de andere, van het zuigen naar het trekken en van het spuiten naar het zwellen, allengs wiegde het hem zo dat hij er niet meer mee op kon houden, en ook toen hij zich al in volkomen verzadiging plat onder de koe had uitgestrekt, zonder nog te zuigen, trok hij nog door en liet de vette biest in bedwelmende tweekwartsmaat over zijn gezicht stromen. Pas wanneer die zwaar en vol in zijn open mond stond slikte hij nog, maar dan schoot er al weer een nieuwe stroom toe - hij zag de biest niet, voelde de witheid echter schijnen in zijn geest, ruimer en ruimer, het was de onmetelijke ruimte van een witte muur, met hoge koorts ooit gezien vanuit het ziekbed; de ruimte ook van Catharina's boezem, steeds wijder bij het kijken, uitvloeiend, opwelvend, wegglooiend tot het alles bedekkende hoofdkussen waarop hij dadelijk slapen zou, reeds vielen zijn ogen toe en hij kreeg het ook warm...

Met zijn broek teruggestroopt tot aan zijn knieën, een hand om de speen in zijn mond en de andere steunend onder zijn hoofd verzonk hij zich afwisselend in Catharina's oksels en haar boezem, de borsten die zij hem eenmaal had laten vasthouden terwijl zij met haar handen in de zij voor hem stond. Regelmatig golfde een stuwende samentrekking van zijn anus op naar de kop van zijn gezwollen lid, krampen die hij aanvankelijk begeleidde met een gelijksoortige samentrekking van zijn vingers over de speen maar die hij van lieverlede ook begon te dirigeren: de opeenvolging van de eerste contractie voerde hij steeds meer op door het versnellen van de tweede. Door de neus ademen ging niet meer, hijgend nu moest hij de speen uit zijn mond laten maar hij bleef eraan trekken in het tempo van zijn eigen krampen en dezelfde biest die in pompende regelmaat tegen zijn gezicht omlaag spoot scheen zich in gelijke puls weer omhoog te persen door zijn kloppende geslacht: het was of hij samen met de koe een bloedsomloop had, een omloop van spierwit sap.

Zondevrij wilde hij afgaan, althans met losse handen en zonder zichzelf te beroeren. Zijn penis zwiepte in steeds snellere kwarten op zijn buik, in radeloze achtsten, zestienden, vertwijfelde trilslagen, tremolo's en triolen ging hij voor aan de uier en ineens werd hij ook met lome, trage tong over zijn scrotum gelikt. Zijn lichaam begon zich al te krommen, de steunende hand onder zijn hand kwam vrij en terwijl het beeld van Catharina hem nog nader kwam krauwde hij zich ermee over zijn borst en zijn buik. Het hoofd dat hij toen voelde was echter niet van de vrouw zijner uitverkiezing maar van het kalfje, zacht en knokig tegelijk.

'Ik kan het zelf!' kreunde hij, de kalfskop opzij duwend. Als een boog spande hij zich opnieuw schietens gereed, maar het gezicht dat hem nu te voren kwam was niet van Catharina maar van het jagertje, die bleke, in het medaillon van zijn zwartgerande regenhoed gevatte jongen die vanmiddag, verkleumd op de Workumer kade liggend, precies hetzelfde had gezegd toen zijn vader de schipper hem overeind wilde helpen - hoe lang scheen dat nu al wel niet geleden? Dromerig pakte hij zijn penis vast, hij zette hem als een mast rechtop op zijn buik en terwijl hij zachtjes de voorhuid heen en weer begon te schuiven fluisterde hij weer, glimlachend: 'Ik kan het zelf...'

Ieder ogenblik kon hij nu afgaan, hij dorst zijn hand niet meer bewegen, moest lijdelijk blijven; hij hield zijn ten uiterste gezwollen penis aan de wortel roerloos rechtop en had het gevoel of er een paddestoel uit zijn buik groeide. Het kalfje, aangetrokken door de kruidige lucht van zijn vervuilde onderlichaam, had zijn dikke, vochtige neus weer tussen zijn dijen gestoken en likte met trage halen door zijn bilnaad en over zijn gespannen balzak verder omhoog. 'Ze zijn bij hun zusters!' siste hij, radeloos met zijn hoofd over de grond rollend. 'Bij hun zusters!'

Zonder nog te ademen duwde hij de kalfskop weg: zijn anus was gaan kloppen, de hoed van de paddestoel stond op springen en veel minder nog dan hijzelf mocht een dier hem het zaad afhalen. Met een allerlaatste handbeweging trok hij de voorhuid helemaal terug, het sap steeg nog verder omhoog, begon te koken in zijn eikel en volkomen roerloos, mond en ogen opengesperd als dolle bloemen, onderging hij het begin van zijn orgasme, het tintelende, schuimende, bottende begin dat echter niet overging in volle bloei... Terwijl de koe een wind begon te laten hield ook dat begin maar steeds aan, het werd een gekmakend begin: hij kon niet komen...

Hij wist niet of de explosie binnen of buiten zijn lichaam plaatsvond; of de hete, kolkende werveling opwaarts ging of omlaag: verbijsterd van zin voelde hij alleen nog maar die hete stroming en het ondraaglijke jeuken van zijn ruggemerg tot boven in zijn kruin - hij had geen vorm of wezen meer, was water in een waterval, uitstorting en het uitgestorte ineen. De baaierd van ontlading duurde tot zijn lichaam er zijn zelfstandigheid op hernam, en tegelijk met deze scheiding onderscheidde hij in die stromende, ongedeelde hitte plotseling ook een inwendige, opwaartse stroming, de zwakker wordende stuwing van zijn zaad, en een lauwe, nog onverminderd op zijn blote dijen en buik neerkletterende stroom van buiten af, van boven. Drijvend nu, wegdobberend op een warme vloed, wreef hij duizelig van voldoening over zijn volle, bolle maag, hij voelde een klont tussen zijn vingers en begreep schaterlachend dat het geen pis, maar een straal koeiedrek was geweest die de bloem had doen stuiven...

Zoals hij eerder samenviel met zijn orgasme, zo was hij nu slechts nog een glimlach, en glimlachend tot in het merg schoof hij zich langzaam onder de koe vandaan. 'Je hebt me wel verrast beest,' fluisterde hij terwijl hij het dier even op de bil klopte, 'ik dacht dat je tegen de morgen pas zou poepen... 's ochtends poepen is veel beter...!'

Zijn eigen armen, ineengevlochten met de voorpoten van het kalfje, dienden hem tot hoofdkussen, een steeds groter wordende matras, eindeloos nog uitwaaierend toen hij er zalig op in slaap viel met de sensatie dat zijn lichaam heel die onmetelijke, wegheuvelende vlakte ging bedekken en bestuiven en zich daartoe, in doorgaande diffusie, in steeds kleinere deeltjes vermenigvuldigde, net zo lang tot hij uiteindelijk niets anders meer was dan een geur...

Geerke

Geerke

10-11-2009 om 22:18 Topicstarter

Gatsie bah (en pw is zoooooooo anders)

Gatsie wat een vies boek dat Gewassen Vlees!
Ik had al van mijn schoonmoeder gehoord (die beiden heeft gelezen) dat Gewassen Vlees een beetje vreemd is en niet om door te komen. Publieke Werken vond zij echter prachtig.
Ik ook. Ik hou wel van het taalgebruik van Rosenboom in Publieke Werken en voor mij las het als een trein! Maar ik lees ook boeken als Dostojevski (die ook veeeeeeel gemakkelijker leest dan iedereen altijd denkt).

Primavera

Primavera

15-11-2009 om 09:13

Geerke

Misschien moet ik dan ook maar eens met boeken van Dostojevski beginnen. Welke raad je me aan?
Groeten Primavera

Geerke

Geerke

17-11-2009 om 13:02 Topicstarter

Voor primavera

1.De gebroeders Karamazov
2.Schuld en Boete (of Misdaad en Straf, dat is hetzelfde boek!)
3.Het dorp Stepantsjokovo
4.De idioot
Deze heb ik gelezen. Ik vond ze mooi op deze volgorde. Ik heb hier nog liggen "de Groot-Inquisiteur", waar ik nog aan moet beginnen.

Geerke

Geerke

17-11-2009 om 13:05 Topicstarter

En nu over publieke werken

We zouden de 14e van start gaan met bespreken, maar ik was er zelf even niet bij vanwege een zielig ziek kind met waterpokken, koorts, enz, maar nu denk ik ineens: wow het is al de 17e!
Dus...... Publieke Werken!! Wie begint?

Oké, ik dan

maar het is al heel lang geleden dat ik het gelezen heb. Net nadat het uitkwam volgens mij.
Wat me vooral aansprak was de manier waarop hij het tijdsbeeld beschreef. Zo onvoorstelbaar dat de verschillen in dit land en op zo'n korte afstand in die tijd zo groot waren. Natuurlijk qua rijkdom, maar ook het verschil platteland-stad. Hij heeft dit heel goed neergezet.
De verhaallijn weet ik nog maar wie wie was en verdere persoonlijke verhalen weet ik zo niet meer. Wat ik me nog wel herinner is dat ik het op een gegeven moment wel wat langdradig en langzaam vond gaan.
Misschien moet ik het nog eens herlezen... besef me nu dat ik nog maar heel weinig weet...

Overigens

gaat dat herlezen voorlopig niet lukken, ben net begonnen aan de nieuwe John Irving (Last night in twisted river).

Heb net De Heelmeesters van Abraham Verghese uit; ook een aanrader voor op het lijstje! Niet spannend, maar prachtig geschreven!
Net als Kind 44 van Tom Rob Smith ook trouwens, wel van een heel ander genre, maar als het hebt over tijdsbeeld beschrijven... Brrr!!!

Rosalinde

Rosalinde

23-11-2009 om 15:54

Nee...

Kon me er niet toe zetten om erin te beginnen.
Maar wie weet als ik erg enthousiaste verhalen hoor,komt dat nog.

Paddington

Paddington

23-11-2009 om 16:19

Mijn mening

Tja, wat zal ik ervan zeggen... Meerder malen heb ik op het punt gestaan om te zeggen:
Ik stop nu met lezen, het boek heeft gewonnen. Uiteindelijk heb ik hem helemaal uitgelezen.

Er zaten een aantal mooie stukken in, wat ik bijvoorbeeld een mooi stuk vond is toen Vedder op bezoek ging bij zijn neef. Ook het begin vond ik erg mooi, over onder Rook en vuur je vestigen.
Helaas vond ik het boek over het algemeen erg langdraadig en moeilijk door te komen. Ik heb er voor mijn doen ook lang over gedaan om het boek uit te lezen.

Ik vond het wel mooi hoe het tijdsbeeld werd beschreven. Ik kon mij een goed beeld vormen over hoe de mensen daar leefden en met elkaar omgingen.

Voor mij wel de eerste en de laatste keer dat ik een Thomas Roosenboom heb gelezen (nu hoop ik dat ik zijn naam goed heb geschreven, anders sorry hiervoor)

Vic

Vic

23-11-2009 om 21:46

Openluchtmuseum

Een beetje off-topic. In het Openluchtmuseum in Arnhem laten ze zien hoe de veenhuisjes, die ook in het boek voorkomen, gebouwd worden. Ongelooflijk dat nog maar zo kort geleden mensen op die manier leefden.

tonny

tonny

24-11-2009 om 16:05

Bieb

ik moet eerlijk opbiechten dat ik het boek vanochtend door het inleverluikje van de bieb heb geschoven zonder het helemaal uit gelezen te hebben. Het boek was aan de datum en ik had geen zin om het te verlengen.

Echtgenoot heeft het wel met plezier gelezen, wie weet kan ik hem opporren om even wat op OO te zetten

tonny

joos

joos

24-11-2009 om 21:22

Wel gelezen

een paar jaar geleden woonde ik op een reunie van school een gastles bij van mijn oude leraar Nederlands. En hij besprak het boek 'Publieke Werken'. Aangezien hij dat heel goed kan, ging ik het boek lezen. En voor het eerst dacht ik: hij heeft het fout gehad, dit is geen mooi boek. Maar ik was op vakantie, alle andere boeken waren uit, zelfs de story en prive waren gelezen, dus ik moest mijn letterhonger stillen. En ik ben doorgegaan. Ik vond het prachtig. Vooral de manier waarop Roosenboom de tijd beschrijft; ik voelde me alsof ik in die tijd leefde.
Andere boeken heb ik niet van hem gelezen, wel laatst een gedeelte hier op OOL van gewassen vlees. Die zal ik niet op mijn verlanglijstje zetten. Maar Publieke Werken vind ik een aanrader!

Geerke

Geerke

24-11-2009 om 23:23 Topicstarter

Ik vond het ook heel erg mooi

Zoals inderdaad het tijdsbeeld beschreven wordt, heel mooi, met prachtige zinnen en inderdaad heel levendig, alsof ik er middenin zat. Ik was ook verbaasd hoe het toen ging, in het veen. En ik vond het prachtig te leven over Hoogeveen als klein dorp met al zijn echte dorpse dingetjes. Ik zag het allemaal voor me. De manier van schrijven vind ik gewoon bijzonder mooi. Ook de bouw van het station, de eerste treinen, zo gaaf om dat te lezen met de kennis van nu. Hoe vaak heb ik niet op Amsterdam CS gestaan!
En voor de liefhebbers, ga nog eens naar Amsterdam. Volgens mijn schoonmoeder is het Victoriahotel een heel vreemd gebouwd gebouw. Middenin het gebouw staan twee huisjes dicht tegen elkaar aan, als het ware ingebouwd tussen de muren van het hotel....
Ik moet echt een keer daarheen om het met mijn eigen ogen te zien. Dan gaat het boek nóg meer voor me leven.

tonny

tonny

25-11-2009 om 13:42

Ik zal het later nog eens proberen

nu had ik gewoon na de eerste bladzijden geen geduld.

tonny

Prachtig

Ik vind het echt een aanrader hoor. Maar het is ook wel helemaal "mijn" tijd moet ik zeggen. Inderdaad het verschil tussen de twee werelden in Drenthe en in Amsterdam. En dan toch die twee hoofdpersonen die zoveel op elkaar lijken (ieder iets proberen voor te stellen in een wereld die eigenlijk op hen neerkijkt).
Mooi vond ik ook het gedoe over het pseudoniem waaronder Vedder zijn stukjes in de krant schrijft. Ik was in die tijd net bezig met een historisch onderzoek waarvoor ik veel kranten heb geraadpleegd en het is echt opvallend hoeveel mensen onder pseudoniem schreven in die tijd.
Gewassen vlees ken ik niet, maar Roosenbooms nieuwste boek heb ik ook ongeveer in één dag uitgelezen. Het is echt helemaal mijn stijl, maar ik ben dan ook een beetje oubollig van aard volgens mij
n@nny

Geerke

Geerke

26-11-2009 om 23:47 Topicstarter

N@nny

Is dat "vriend van verdienste"? Die heb ik van mijn schoonmoeder te leen. Zij vindt hem heel anders dan Publieke Werken en toch wéér prachtig. Aaaaah ik heb er zo'n zin in (maar nu echt even een paar weken geen tijd vrees ik)

Nieuwste rosenboom

Heet "Zoete "mond". Nog niet gelezen, maar ben wel benieuwd.

Ja zoete mond

Er zijn weer intriges met rare figuren (de figuur Jan de Loper schijnt geïnspireerd te zijn op een ware persoon, moet toch die biografie eens lezen) en verder is het taalgebruik net als dat van Publieke Werken. De tijd is veel later (60-er jaren vorige eeuw) maar ik vind het qua stijl veel op op elkaar lijken.
n@nny

Primavera

Primavera

08-12-2009 om 16:33

Voor we gearchiveerd worden

Helemaal vergeten, dat ik nog geen verslag gedaan heb, dus voordat we gearchiveerd worden bij deze.
Ik vond het begin vrij pakkend hoe die veengravers hun hoop op Hoogeveen vestigden en de spanning over hoe ze alles waagden om daar vanwege de regel dat het huis (plaggenhut) in één nacht gebouwd moest worden om je gratis te kunnen vestigen. Ook het bijgeloof van het jongetje en de actie om ongeluk te bezweren paste daar mooi in. Ik vind het jammer dat het gezichtspunt vanuit die familie verder nergens meer terugkomt. Wel via anderen, maar nooit vanuit die familie zelf.
Het contrast met hoe een aantal jaren later die grote hoop op een 'goed' bestaan daar helemaal veranderd is vanwege de voortschrijdende techniek vond ik ook erg tekenend. In het hele boek komt bij de verschillende hoofdpersonen terug dat ze het niet lukt om bij te blijven met de veranderingen van hun tijd.
De twee neven bedoelen het allemaal goed, maar zijn zo vol van zichzelf en hoewel ze wel merken dat ze de zaken de verkeerde kant op gaan zijn ze door alle hersenspinsels die ze maken niet in staat om op tijd een andere weg in te slaan. Sterker nog, door alle gedachten en mijmeringen over wat ze moeten voorkomen dat gebeurd en hoe ze dat nou moeten doen loopt er op uit dat ze uiteindelijk juist die kant uitgaan, die ze van te voren al gezien hadden als die welke absoluut te vermijden was. Ze zitten zo vast in hun kringetje en in hun gedachten en handelingen wat anderen van hen zullen denken dat ze er gewoon niet meer uitkomen.
Ergens in het midden van het boek vond ik het wat saaier worden, ook omdat ik eigenlijk verwachtte vroeg of laat nog een stukje vanuit de beginpersonen te zien en ik op dat moment de hoop had opgegeven. Maar gelijk daarna had de Amsterdamse hoofdpersoon zich in zulke nesten gewerkt dat ik toch wel zeer gebrand was op verder lezen op te kijken hoe hij zich daar nou uit zou redden. De verhaallijn versnelt dan ook weer.
Schitterend ook hoe hij steeds zijn theorie over de verkeerde locatie van het station in Amsterdam uit weidt waar je als lezer in hoop in kan meegaan totdat de Amerikaanse neef duidelijk maakt dat er nog hele andere belangen mee spelen, waaraan hij nooit zelfs maar gedacht had. In soort dingen overkomen de neven steeds weer, ze denken van alles uit, maar zien daarbij steeds iets wezenlijks over het hoofd, waardoor ze de plank volledig mis slaan.
Het stuk betreffende Theo vond ik wat onbevredigender. Het personage wordt te weinig of juist teveel uitgediept. Hij blijft te vlak voor de rol die hij speelt. Ik had die graag juist wat dieper beschreven willen zien of anders meer naar de achtergrond.
De ongelukken op het einde van de hoofdpersonen vond ik minder. Je ziet ze mijlenver aankomen en het komt op mij een beetje over alsof dat de enige manier is van de schrijver om een eind aan het verhaal te draaien om de hoofdpersonen weg te laten vluchten uit de situaties waar ze zich langzaam maar zeker zelf ingewerkt hebben. Ook die broek die alla Rosenbooms weer tot op de enkels zakt mag wat mij betreft wel weg.
De schrijfstijl is niet makkelijk, maar juist door de tijd waarin het speelt erg passend. De 'Latijnse' uitspraken van de apotheker zijn hilarisch. De stijl is erg beschrijvend, waardoor het verhaal toch erg levend is. Juist doordat het met de voormalige veenwerkers uiteindelijk wel goed afloopt hou je tenminste geen katerig gevoel over aan het einde van het boek ook al vraag ik me af hoe realistisch dat nou was.
groeten Primavera

Geerke

Geerke

09-12-2009 om 16:37 Topicstarter

Op de geschiedenis gebaseerd

Zo mooi dat het verhaal op de geschiedenis gebaseerd is. Mijn schoonmoeder had de twee huisjes al gezien, op de foto's zie je het ook.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Victoria_Hotel

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.