Off-topic discussies Off-topic discussies

Off-topic discussies

tonny

tonny

03-01-2010 om 22:44

Principes

Elders woedt een discussie over vuurwerk, daar kwam het begrip 'principe' naar voren, en hoever je gaat om je principe te volgen.

Heb je veel principes? Weinig?
Ben je door de tijd principes verloren, heb je er nieuwe bij gekregen?
Hoe sterk houd je eraan vast?
Zijn er omstandigheden waardoor je soms van je principe afwijkt?
Is een principe altijd iets zeer doordachts, maar soms ook een gewoonte van huis uit?

(tjee, als je het vaak zegt wordt het een heel raar woord

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Margriet*

Margriet*

03-01-2010 om 23:05

Leuk thema ;-d

Oeh daar heb ik wel wat mee (not)_ Ik geloof niet dat ik van de principes ben. Ik spreek het woord sowieso niet vaak uit. Ik leg me niet graag vast, dus ook niet in principes. Ik denk dat ik wel kan zeggen dat het een allergische reactie bij mij opbrengt, ik krijg er spontaan jeuk van.
Ik zou eigenlijk nu niet eens een van mijn principes kunnen noemen dus mogelijk heb ik ze niet maar daar kan echtgenoot wel heel anders over denken ;-d.
Ik heb wel ideeen over dingen maar of je dat principes kunt noemen.

Polonaise

Ooit had ik het principe nooit een polonaise te willen doen. Vreselijk vond ik dat. Op mijn bruiloft heb ik het bandje zelf geinstrueerd geen polonaise-achtige nummers te spelen.
En wat heb ik afgelopen zomer gedaan in frankrijk? De polonaise gedanst! Hahaha, en een lol gehad!
Soms is het tijd om een bepaald principe overboord te zetten. Lucht best op.

Dorry

margje van dijk

margje van dijk

03-01-2010 om 23:55

Lol, tonny

Ik heb er net een heel verhaal over geschreven, bij dat vuurwerkdraadje

Hier kan ik dus nog wat ongeremder zijn, want het gaat niet meer over een ander. Maar ik denk dat ik daar het slechtste tegen kan: mensen die principes star hanteren. Ik kan met zulke mensen gewoon niet omgaan. Ik wil overal over kunnen discussieren, en dan wil ik ook dat de meningen heen en weer gaan, in de zin van een beetje geven en een beetje nemen. Met iemand die niets geeft, "want het gaat om een principe", ben ik snel uitgepraat.

Ik ken ook een paar mensen in mijn nabije omgeving die zo zijn, en bij hen zijn de sterkste principes gebaseerd op angst. Iets wat je niet begrijpt, iets waar je niet aan durft, daar maak je een principe voor. Dan heb je fijn je principe en hoef je er verder niet meer over na te denken, laat staan enge dingen te durven of te overwegen.

Ik zal dus ook nooit van mezelf zeggen dat ik principes heb. Overal valt over te praten, en als jij me met argumenten kunt overtuigen dan ben ik bereid van standpunt te veranderen. (Dit is dus hoe ik 'principe' definieer, want dat kun je natuurlijk ook anders invullen. Een principe is voor mij een overtuiging waaraan niet getornd kan worden).

Maar misschien noem ik het dan niet 'principe', ik probeer natuurlijk wel 'uitgangspunten' te hebben. (Ik zit even te denken naar voorbeelden). Ooit was ik vegetarier. Maar dat ging al niet heel diep (mijn man was veel principiëler, en daar kon ik toen ook al niet goed tegen). Heb ik tegenwoordig nog zulk soort dingen? Misschien zijn het juist de dingen waar ik moeite mee heb, waar een verborgen principe achter zit. Ik kan bijvoorbeeld moeilijk 'zuinig' zijn. Ik weet wel dat dat eigenlijk komt omdat ik zeer zuinig ben opgevoed, er kon bij ons thuis nooit wat. Is dat nu mijn principe geworden, dat ik niet zuinig kan zijn? (Soms tot mijn spijt, want soms vliegt het geld wel erg hard weg).

Of dat ik niet kan plannen. Want ik kan er niet tegen als iemand me op de huid zit, zelfs niet als ik dat zelf ben. Zit daar een verborgen principe achter dat ik nooit wil doen wat me gezegd wordt? (Wederom vaak tot mijn spijt, want elke keer weer moet ik op het laatste moment alles op alles zetten om iets af te krijgen).

Dat soort dingen heb ik dus wel, denk ik.

Verder heb ik vooral principes die ermee te maken hebben dat ik niet van principes houd Zoals 'leven en laten leven', 'wat u niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet'. Humor, is denk ik ook een principe van me. Los alles met humor op, voor zover het mogelijk is. Vriendschap: vrienden steun je door dik en dun. Maar dat zijn eigenlijk geen principes, dat zijn waarden.

Uit principe wil ik geen huisdieren. Is dat een goede? Een huisdier komt hier niet over de drempel. (Dwz een huisdier van onszelf). De kinderen kunnen hoog of laag springen, dat wil ik echt niet. (Maar ik weet wel zeker dat als ze het zouden proberen, en mijn man achter zich zouden weten te winnen, dan zou zelfs dit principe overstag kunnen gaan).

Nee, ik kan eigenlijk niks bedenken. Zodra ik iets bedenk weet ik al weer situaties waarin ik me er toch niet aan houd.

Dus voor mij geldt: in principe heb ik geen principes (tot ik hier vanaf moet wijken .

Margje

Bastet

Bastet

04-01-2010 om 07:17

Nou....

Ik krijg er ook jeuk van hoor,principes,maar ik heb sinds enige tijd toch een principe,ik koop alleen nog proefdiervrije cosmetica en dergelijke.
Bastet

Ellen Wouters

Ellen Wouters

04-01-2010 om 08:18

Aha

Dus als het iets belangrijks van jezelf is, dan is het een waarde, en als het een starre overtuiging van een ander is, dan is het een principe .

Niet drinken als je moet rijden, je kinderen niet willen slaan, dierproefvrije cosmetica kopen, dat lijken me uitstekende voorbeelden van principes.
Ik noem dat ook gewoon zo. En de meeste van mijn principes daar wijk ik ook best wel eens van af, als ik vind dat dat nodig is.

Ellen

Dank je, ik durfde al bijna niet meer te reageren
Heeft niet iedereen principes? Dat zijn toch niet meer dan de normen, waarden, "regels" die jij belangrijk vindt in je leven?
Een heleboel principes hier, o.a. de al eerder genoemde. Maar ook bv vaagheden als je medemens goed behandelen, niet meer geld uitgeven dan je hebt (da's niet vaag), onrecht proberen te bestrijden... En vast nog wel veel meer.

Ayanna

Ayanna

04-01-2010 om 09:45

In principe...

...ben ik helemaal niet van de principes. Ik heb ooit Freek de Jonge het volgende horen zeggen: principes zijn levensbeginselen, die je niet moet doorvoeren tot de dood er op volgt.
Amen.

Ayanna

Ayanna

04-01-2010 om 10:02

In of uit?

Is het 'in principe' of 'uit principe'????

margje van dijk

margje van dijk

04-01-2010 om 10:19

Principe en waarde (ellen)

Ja, ik vind echt wel dat er een verschil is tussen principes en waarden. (Ondanks je smiley, natuurlijk, Ellen, want wat weet je het weer fijn samen te vatten

Waarden zijn vaak zelfs onbewust, want je hebt ze meegekregen in je opvoeding en vanuit je cultuur. Veel mensen kunnen wel waarden benoemen maar dat is geen noodzaak. Waarden vormen de interne piloot die je handelen bepaalt.

Een principe is veel explicieter. Het is een afspraak. Je hebt er bewust over nagedacht en iets besloten waaraan je je voortaan wilt houden.

Ik vind 'niet drinken als je moet rijden' inderdaad een heel goed voorbeeld van een principe. Dat principe heb ik ook. Zo wil ik het ook wel noemen. (En ook de andere dingen die je noemt).

Dus ik heb toch wel principes.

Maar het voorbeeld naar aanleiding waarvan Tonny dit draadje is gestart vind ik meer een starre overtuiging dan een principe.

Margje

margje van dijk

margje van dijk

04-01-2010 om 10:21

Ps ayanna

Ik heb nog even in het woordenboek gekeken over in/uit, en ik zie daar een interessante definitie (Van Dale, 'context'-voorbeelden

in principe: zonder rekening te houden met de consequenties of met bijkomende zaken

uit principe: uit innerlijke overtuiging

Dus misschien dat dit ook een deel van bovenstaande discussie helderder maakt

Margje

Een paar

ik heb wel een paar principes.
niet rijden met drank op.
de kinderen nooit slaan.
altijd de autogordel om.
geen tv aan tijdens het eten.
dit zijn zo,n beetje de principes waar ik me echt aan hou.
de rest van mijn principes( als ik die ooit al had)zijn inmiddels overboord.

Tihama

Tihama

04-01-2010 om 11:22

Mop

Er is een mop waar ik bij dit soort discussies altijd aan moet denken.

Een man zit in een hotellobby en ziet een aantrekkelijke vrouw. Hij gaat naar haar toe en vraagt:'" Mevrouw, ik vind u zeer aantrekkelijk. Zou u voor 1 miljoen euro met mij naar bed willen?. De vrouw denkt even na en antwoordt dan:'Ja, dat wil ik wel'.
De man vraagt:"En voor 25 euro?"
De vrouw reageert boos:'Wat denkt u wel dat ik ben?"
De man zegt:"Wat u bént, dat weet ik nu al. We hebben het nu alleen nog maar over de prijs".

En ik heb wel wat principes, maar die heb ik vooral 'in principe' niet 'uit principe'. Ik probeer er wel zoveel mogelijk naar te leven, maar ik ga mezelf niet kastijden als het eens misgaat. Zoals mijn man dan liefkozend kan zeggen: "Ach, je bent just human'.

Tihama

Ayanna

Ayanna

04-01-2010 om 11:57

Tsja

Dan ben ik dus in principe, uit principe, niet zo principieel.

Roos Vicee

Roos Vicee

04-01-2010 om 12:58

Principes

Tja principes (idd raar woord als je het een paar keer achter elkaar gebruikt). ik heb ook mijn principes. Principes zoals hier al genoemd zijn zoals niet drinken als er nog gereden moet worden, autogordel altijd om, niet bij tv eten maar bvk aan tafel, en ga zo maar door. Maar daarnaast heb ik ook principes uit geloofsovertuiging. Principes die ik van huisuit heb meegekregen en die ik normaal gesproken ook zou blijven hanteren omdat ik er zelf ook achter sta. Maar... daarin ben ik niet zo star als mijn echtgenoot helaas wel is. Iemand zei het al heel mooi in deze draad, als er echt duidelijke argumenten aangedragen worden dan kan ik daar best (eens) vanaf wijken. Met het star vasthouden van principes is niet te leven...

Aïda

Aïda

04-01-2010 om 12:59

Uit principe

Zal ik nooit rijden met 1 druppel alcohol op.
Zal ik nooit mensen die ik niet mag uitnodigen in mijn huis.

En verder heb ik volgens mij geen principes.

Iedereen heeft onbewuste principes

Ik wil ook graag van mezelf geloven dat ik niet zo veel principes heb, dus dat ik niet star ben. Als ik met mensen praat die strict zonder discussie aan een principe vasthouden, lijkt het net alsof ze letterlijk een plank voor hun hoofd hebben: op elk argument reageren ze met 'en toch...'.
Maar het is ook weer niet zo dat ik alles maar OK vind. Dus blijkbaar hanteer ik toch bepaalde waarden, normen (wanneer goed/fout) en principes (richtlijn).

Ik denk dat we het niet zo gewend zijn daarover na te denken en dat we ons daarom niet van onze principes bewust zijn.

groetjes,
Malia

Ellen Wouters

Ellen Wouters

04-01-2010 om 14:04

Star of standvastig

Andermans principes zijn gauw star. Eigen principes handhaaf je niet star, maar consequent.

Als buurvrouw haar kinderen geen voedingsmiddel X geeft, vind je dat star. Als je zelf geen druppel drinkt als je nog moet rijden, vind je dat consequent.

Als je zelf tegen het slaan van kinderen bent, dan vind je dat je bewust nadenkt over de opvoeding. Als je zwager vindt dat zijn kinderen categorisch geen gewelddadige games mogen, dan vind je dat hij niet openstaat voor discussie.

Dat komt omdat jouw principes gebaseerd zijn op Waarden, en die zijn Belangrijk en Goed Overdacht. Andermans principes zijn gebaseerd op aannames en meningen, en daar zou die ander best eens wat meer over mogen nadenken en discussieren .

Marieke

Marieke

04-01-2010 om 22:31

Geen principes, starre overtuigingen maar idealen

Principe klinkt ontzettend benauwd en klein en ze zijn vaak negatief (ergens tegen zijn). Vroeger had ik een hoop principes en in de loop van mijn leven zijn dat er gelukkig steeds minder geworden. Ik heb ze ingeruild voor idealen, zaken die ik waarschijnlijk nooit zal bereiken, maar waar ik mij op richt en waar ik hoop een stapje dichterbij te komen.
Maar natuurlijk heb ik nog wel principes, ik ben bijvoorbeeld principieel tegen moord. Toch, stel de buurman heeft mijn peuterdochter verkracht, dan weet ik niet 100% zeker of ik mij aan mijn eigen principe had gehouden.

emma43

emma43

05-01-2010 om 10:36

Ik gebruik dat woord niet juist geloof ik

Ik volg hetdraadje en ik moet eerlijk zeggen dat ik het soms niet goed begrijp.De uitleg van Ellen wel.en de mop van Tihama vond ik schitterend.
Ik kan het ook niet goed uitleggen.Maar ik draag mijn gordel bv omdat ik dat veilig vind, niet uit principe.
Maar mijn man heeft moeite om iets te vragen,dus hij gebruikt dan het woord 'we'of hij zegt gewoon iets,b.v hij legt een envelop neer en maakt dan de opmerking ,dit moet op de post........Tja fijn,daar reageer ik niet op.Dat doe ik dan uit principe.
Jullie bedoelen meer ,als je een vaste regel hebt of een mening of gewoonte waar je niet van af te brengen bent,heb je een principe.Dan heb ik weinig principe's.Ben niet zo concequent.

Tineke

Tineke

05-01-2010 om 11:55

Tante

Ik had een tante, eigenlijk een oudtante. Ze was hoofd huishouding geweest bij zo'n heel rijke deftige familie, dus zij wist hoe het hoorde. Van babyverzorging tot ramen lappen en tafelmanieren, ze wist het allemaal. En ze 'vertelde' het allemaal. Oftewel: je kon geen stap doen of ze had commentaar. Heel haar leven hing van principes aan elkaar. Om half 6 hoort het warme eten opgediend te worden. Dus geen 10 seconde later.
Was niet erg hoor, behalve dan dat ze geen respect had voor degenen die het anders deden. Dat maakte haar heel moeilijk te verdragen. Ik heb er mee leren omgaan, door vaak brutaal te zeggen: 'tante, horen doe je met je oren'. Terwijl anderen zich in alle bochten wrongen om het maar volgens tantes' principes te doen. En gek genoeg pikte ze dat van mij.
Maar van haar heb ik dus geleerd om vooral geen principes te hebben, en in die gevallen dat het niet anders kan (want ik barst er natuurlijk ook van), respect te blijven hebben voor al diegenen die lijnrecht tegen mijn principes handelen.

Maylise

Maylise

05-01-2010 om 12:55

Principes

Ik heb vast wel heel veel principes maar of die principes zou star zijn dat ik nooit iets zou doen wat volgens mijn principes niet kan waag ik te betwijfelen. In het gewone dagelijkse leven kan ik me prima aan bepaalde principes houden. Principes zoals geen alcohol op inderdaad voor het rijden of niet bij iemand in de auto stappen die te veel gedronken heeft. Maar zou ik me in noodsituaties ook aan die principes houden? Dat denk ik niet eigenlijk.
Zo geldt dat voor wel meer dingen. Zoals in de mop van Tihama, uiteindelijk hebben de meeste mensen een prijs, de vraag is alleen hoe hoog.

Overigens ken ik wel een paar voorbeelden van mensen die uit principe bepaalde dingen niet hebben gedaan, ook al was het met verstrekkende gevolgen. Zoals de zus van een kennis die 2 kinderen heeft verloren aan polio en er toch voor koos om een volgend kindje ook niet te laten inenten. Haar principe (niet inenten) ging dus blijkbaar inderdaad zo ver dat ze daar alle consequenties voor wilde aanvaarden.
Of de vader van een goede vriend die Jehova getuige was. Hij woonde in een land met dienstplicht maar zonder mogelijkheid voor gewetensbezwaren. Hij heeft dus geweigerd, is opgepakt en voor zoveel jaar cel veroordeeld. Halverwege kreeg hij de mogelijkheid om spijt te betuigen en dan alsnog de dienstplicht uit te dienen. Hij heeft geweigerd en is uiteindelijk in de gevangenis overleden aan longontsteking.
Dat zijn inderdaad mensen die hun principes zo ver doorvoeren dat ze bereid zijn om alle gevolgen te aanvaarden die deze principes met zich meebrengen.

Ik weet niet hoe ik in zulke situaties zou reageren. Hier worden mijn principes zelden op zo'n manier getest dat ik echt voor een dilemma kom te staan. Ook overigens niet voor dilemma's die niet zo dramatisch zijn dat ze dood en verderf tot gevolg hebben.

Maylise

@ellen: uitlegbaar of is-gewoon-zo!

Principes kunnen ook vuistregels zijn. Ze hoeven dus niet star te zijn. Dat blijkt ook wel uit de meeste voorbeelden.

Soms is iets heel duidelijk: alcohol in het verkeer is nu eenmaal slecht, dat vinden de meeste mensen. Maar meestal ligt het niet zo zwart-wit: wat leuk is voor mij, is misschien vervelend voor jou en wat gaat dan voor? En wie mag het dan zeggen?

Ik denk dat iedereen z'n principes eigenlijk baseert op waarden. Maar vaak weet je zelf niet eens meer welke waarden dat zijn. En als je er ook nog eens niet over wil nadenken of discussiëren, om uit te leggen waarom je er zo sterk aan vasthoudt, dan wordt het vanzelf wel een star principe. En het wordt pa echt lekker vervelend voor anderen als je vindt: "dat dat gewoon zo IS en HOORT", "dat dat toch voor iedereen LOGISCH is", "of juist be-lach-e-lijk" maar dat het hoe dan ook "voor IEDEREEN geldt".
(dus ook voor jou

groetjes,

Malia

Starry Night

Starry Night

06-01-2010 om 14:12

Principes

In principe vind ik doorgaans nog wel te verteren. Uit principe zelden.

Biene M.

Biene M.

06-01-2010 om 18:33

Naar aanleiding van dit draadje...

... schiet me te binnen wat mijn vriendin een paar jaar terug zei: "De laatste jaren realiseer ik me dat ik alles wat ik nooit zou doen inmiddels wel gedaan heb."

Tihama

Tihama

06-01-2010 om 18:40

Biene

Onze buren hebben geen salontafel. Heel onhandig, vind ik. Maar de buurman heeft het me uitgelegd. Hij zou nooit een stationwagon nemen, hij zou nooit naar Centerparcs gaan en hij zou nooit een salontafel nemen.
De salontafel is het laatste waarvoor hij nog niet bezweken is.
Uiteindelijk is ie natuurlijk gewoon een burger geworden....die hij nooit zou worden. Bij de buurtbbq zie ik weer een glimp als hij zijn gitaar pakt en Blowing in the Wind gaat spelen

Tihama

Margriet*

Margriet*

06-01-2010 om 22:09

Zeg nooit nooit

en je moet toch alles eens ervaren/proberen (nou ja niet principieel iets weigeren. Behalve dan rijden onder invloed etc Je hebt trouwens erg leuke salontafels .

bibi63

bibi63

07-01-2010 om 17:09

Principes zijn onzin

Je doet iets of je doet iets niet. Daar maak je je eigen keuze in. Wanneer is iets een principe? Je eet geen vlees omdat je het niet lekker vindt of je eet geen vlees omdat je het niet nodig vindt dat er voor jouw eten dieren gedood worden. Prima allebei. Het tweede zou je een principe kunnen noemen, het eerste niet. Maar wat is het punt? Ik heb een hekel gekregen aan het wordt 'principe' omdat ik vind (uit ervaring) dat 'men' het over het algemeen toe past, zoals het in zijn/haar straatje past. Als voorbeeld: ex-schoonzus, een alternatief type waar ik op zich geen enkel probleem mee heb. Wilde op een bepaald moment geen kerst bij haar ouders vieren, want daar was ze 'in principe' tegen: ik geloof niet in God, dus ik vier ook geen kers. Nou ja, prima, ondanks het feit dat haar ouders zeer teleurgesteld waren. Zij ging een wandelvakantie met een reisgezelschap houden in Griekenland, op een vrij primitieve manier. Wat schets onze verbazing, toen zij nadien de foto's liet zien: een primitief kerstdiner met z'n allen in een hutje. Tja, daar kan je je dan niet aan onttrekken, maar ze vond het heel normaal. Tja, wat nu principes. En dezelfde persoon: trouwen?? Now way, dat doe ik niet uit principe. Totdat het financieel (eigen huis ofzo o.i.d.) toch wel handig was om te trouwen. Wel zonder poespas, maar toch.....
Ik bedoel, doe lekker wat je hart je ingeeft, om welke reden dan ook, maar ga niet leuren met 'principes'.
Groetjes,
Bibi

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.