Off-topic discussies Off-topic discussies

Off-topic discussies

Stekker

Stekker

09-04-2010 om 09:46

Wie doet er een universitaire studie?

Joepie, ik ga weer studeren komend schooljaar. Ben nu 41. Kinderen 10 en 12, oudste gaat naar middelbare school komend jaar. Begin in de eerste instantie deeltijd, omdat ik er nog een intensieve vrijwilligersjob naast heb waar ik me in principe voor 3 jaar aan gecommiteerd heb. Heb het al gemeld en het komende jaar gaan we afbouwen en overdragen, dus over ca. 16 maanden ben ik hiermee klaar. Ik hoop uiteindelijk wel op voltijd over te kunnen gaan, nu staat er nominaal (bachelor en master) 7,5 jaar voor als ik het helemaal in deeltijd doe, ik kijk gewoon per jaar hoe het gaat. Deeltijd betekent bij deze studie dat je dezelfde colleges volgt als de voltijds-studenten, alleen minder. Daar kijk ik wel een beetje tegen op, ik bedoel ik hoef niet met ze op stap ofzo, maar kijken ze me met de nek aan, zit ik alleen aan een tafeltje te lunchen en wil niemand een opdracht met me samen doen? Anderzijds vind ik het ook wel relaxt hoor, hoef geen vrienden te maken zoals een achttienjarige, woon op flinke afstand van de uni, dus doe mijn ding daar en ga weer terug naar mijn eigen sociale leven.
En dan het studeren zelf, gaat dat moeilijker of juist makkelijker als je ouder bent? En hoe kijkt je omgeving ertegenaan? Man en kinderen vinden het geweldig (als ik maar niet bij zoon op school kom lesgeven haha).
Wie doet er ook een universitaire studie op een leeftijd dubbel zo oud als de andere studenten of wie heeft dit gedaan? En hoe was dat? Deed je voltijd of deeltijd of een combinatie?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
margje van dijk

margje van dijk

09-04-2010 om 10:14

Dat is grappig (deels o.t.)

Leuk dat je weer gaat studeren.
Ik was deze week naar een workshop, en in de trein daarnaartoe hoorde ik twee studenten een gesprek volgen. Ze hadden het over vakken die moeilijk of makkelijk waren. Ik heb geen idee welke richting, ik denk iets met communicatie en beleid of zo. De dialoog ging ongeveer zo:
A: "Dat vak viel op zich wel mee, maar het was met deeltijders".
B: "Wat? Had je dat vak met deeltijders? Wat verschrikkelijk".
A: "Ja, kun je het je voorstellen. O man, het kost je twee keer zoveel tijd dan anders."
B: "Altijd moeten ze zoveel vragen, altijd moeten ze elkaar aftroeven, altijd moeten ze zichzelf bewijzen hoe goed ze zijn".
A: "Ja, en wát ze vragen! Ik denk dan: doe eens een boek open, joh".
B: "Maar het gaat ze er niet om dat het ook wel in het boek staat. Want die deeltijders lezen ook echt alles. Maar ze willen gewoon laten horen dát ze het gelezen hebben, en dan willen ze er nog over dóórpraten. Hallo! Ik heb nog meer te doen!".
A: "Ik heb ooit een keer een verslag met een deeltijder gedaan. Nou, ik doe het nooit meer. Het duurde drie keer zo lang als normaal, want alles moest perfect".
B: "Die mensen hebben ook alle tijd. En geld. Ze snappen ook niet dat ik dan 's avonds nog moet werken en dus niet eindeloos door kan gaan".

....

Ik lag echt in een deuk. Ik herkende me er helaas wel een beetje in moet ik zeggen. Ik ben nooit weggeweest van de universiteit (ik werk er), en ik was al afgestudeerd, maar ik ben een paar jaar geleden weer wat vakken gaan volgen. Ik ben nu ook 42 dus net zo oud als jij. En ik stelde ook graag vragen want ik wilde het allemaal doorgronden. Dus dat vonden die andere studenten natuurlijk monsterlijk irritant (weet ik nu). Gelukkig wilden sommigen wel met mij samenwerken: met name buitenlandse studenten willen dat wel, die zijn ook wat ouder. En ik haalde ook loeihoge cijfers, vooral omdat ik veel perfectionistischer was dan ik vroeger was. En uiteraard werd ik ook wel een beetje gedreven door onzekerheid, of ik wel net zo goed zou zijn als al die studenten die allang in dit vakgebied waren ingewijd. Dus het beeld wat de studenten in de trein schetsten klopt tot mijn schande heel erg .

Gelukkig mocht ik daarna vakken die voor PhD's, en daar zaten alléén maar van die perfectionistentypes die alles wilden vragen (lees opnieuw: buitenlandse studenten), dus toen viel het niet meer zo op.

Maar goed, het grote verschil met vroeger is natuurlijk dat je op je 40e verder redelijk schijt hebt aan de leergierige indruk die je op deze manier wekt. Dat is echt niet de normale leerhouding van de gemiddelde student, dus dat valt inderdaad wel op.

Maar verder: niets van aantrekken, gewoon jezelf blijven, en lekker studeren zoals jij het wil!

Margje

angel3

angel3

09-04-2010 om 10:15

Niet helemaal

ik ga komend jaar starten met enkele modules uit een master studie. Dus dit is deeltijd. Ik heb zelf een univ studie gedaan en ik merk dat ik veel bachelors toch te basaal en te algemeen vind. Dus vandaar losse specifieke modules die me interesseren zodat ik niet de vakken hoef die ik toch niet leuk vind (zoals allerhande vaardigheden en statistiek etc Ik heb ook niet zo heel veel tijd naast een 0,6 fte baan en 2 kleine kinderen, dus dit is een mooie ingang.
Anyway ik heb voor mijn werk best wat cursussen gedaan en studeren valt echt wel tegen. Je koppie is echt niet meer zo snel ook al denk je van wel. Daarbij kan levenservaring wel weer handig zijn voor sommige vakken en thema's maar echt stampen is best nog lastig. Maar o zo leuk weer!
Veel plezier!

Stekker

Stekker

09-04-2010 om 10:41

Leuk

Wat leuk dat jullie zo positief reageren. Ik loop er al heel lang mee rond en heb het altijd een beetje stil gehouden. Was me al een jaar of 2 aan het orienteren en had me al die tijd stil gehouden. Wist al lang van mezelf dat ik zou beginnen als de kinderen naar de middelbare school gingen. Maar opeens ging die knop om en kan ik niet meer wachten, ik begin dus een jaar eerder (jongste zit in groep 8 komend jaar), ik heb het nu ook al aan diverse mensen gezegd en het hardop uitspreken en positieve reacties te krijgen is zo heerlijk. Gister mijn moeder gebeld en die was ook zo blij en jullie reageren ook al zo positief.
Haha het beeld dat Margje schetst daar ben ik wel een beetje bang voor ja. Wat ze van me vinden boeit me inderdaad niet zo, maar ja sommige opdrachten moet je wel gezamenlijk maken natuurlijk. Ik trek ook altijd mijn mond open als ik nog vragen heb ofzo, al is het in een bomvolle zaal. Dat deed ik overigens op de middelbare school al, dan vroeg ik me af of ik de enige was die iets niet begrepen had, maar als ik dan doorvroeg was bleek dat met de halve klas zo te zijn. En ik denk wel dat dat erger wordt naarmate je ouder wordt, dan heb je er inderdaad meer sch... aan. Tja wat student B schrijft over dat die deeltijders zoveel tijd hebben kan ik me niks bij voorstellen, vaak zal het studie, baan en gezin zijn lijkt me. Ouderen zijn natuurlijk wel een stuk minder tijd kwijt aan stappen enzo, dat scheelt een stuk en aan eten koken en boodschappen doen volgens mij. Woon zelf ook in een studentenstad en als ik ze dan bezig zie in de supermarkt, inkopen voor 1 maaltijd kost toch minimaal 1 uur met drie man ofzo, dus dat scheelt als je een gezin gewend bent dat je dat een stuk efficienter kunt. In mijn geval is het gelukkig alleen studie en gezin, maar het eerste jaar nog wel een drukke vrijwilligersjob erbij (ca. 20 uur). Gelukkig heb ik wat voorkennis, waardoor hopenlijk het eerste jaar niet al te zwaar is.
Margje, jij werkt op de universiteit schrijf je. Zijn er nu veel oudere studenten of ben je dan echt een enorme uitzondering? Ik las eens dat iemand op haar tachtigste nog begon.

Janna3

Janna3

09-04-2010 om 13:16

Ja ik

Hier ook een oudere student. Gelukkig lopen er bij ons veel deeltijders rond, de meesten zijn tussen de 30 en 40 jaar oud. Ook wij volgen vakken met voltijders en inderdaad, sommige deeltijders willen zich erg laten gelden. Maar andersom bereiden voltijders de colleges vaak niet of slecht voor en dat kost ook veel tijd en domme vragen. Ieder z'n eigenaardigheden...

Yta Chalne

Yta Chalne

09-04-2010 om 16:40

Oudere voltijders

Oudere voltijdstudenten zijn niet ongebruikelijk, bij sommige vakken zelfs heel gangbaar. Denk dan vooral aan de vakken die mensen vroeger al hadden willen doen maar toen niet mochten van hun ouders omdat er 'geen droog brood mee te verdienen' zou zijn, zoals geschiedenis, kunstgeschiedenis, filosofie. Daar zit je dus 'veilig'
Ik kan me van honderd jaar geleden toen ik geschiedenis deed herinneren dat er van de 160 studenten wel dertig écht oud waren (60plus) Daar wilden wij graag mee in groepjes, want die hadden alle tijd en hechtten niet aan een eerlijke verdeling

margje van dijk

margje van dijk

09-04-2010 om 16:45

Stekker

Haha, die student B DACHT alleen maar dat deeltijders zo veel tijd hebben, wist zij veel. Alleen jij weet wel beter. Zeg nou zelf, dacht jij dat vroeger ook niet? Ik herinner me nog wel dat ik eens zo'n moeder met een kinderwagen en een kind ernaast zag lopen, en dat ik dacht: God, wat een leven hebben die mensen, een beetje met een kinderwagen lopen en dat is het dan. NU PAS weet ik dat dat dus juist de drukste tijd van je leven is.

Bij ons studeert van alles en nog wat, maar je valt wel op op je 40e. Ik heb (bachelor/master) vakken gedaan met zo'n 100 of 50 studenten, en dan was ik op 1 of 2 anderen na de enige die zichtbaar boven de 30 was. Echt oude mensen hebben wij hier niet, maar kwam ik gisteren in Leiden dus wel tegen, en inderdaad, die deed promotieonderzoek filosofie.

Margje

Sancy

Sancy

09-04-2010 om 20:04

In off topic

staan de ervaringen van Birgit ("ik studeer weer, maar...", teller op 2 dagen) Daar heb ik ook gereageerd.
Ik ben de op een na oudste va mijn klas van 16, de jongste 2 zijn net 20

Stekker

Stekker

10-04-2010 om 08:55

Off topic

He bedankt voor het verwijzen naar deze draad, had hem inderdaad niet gezien.

Gertrudis

Gertrudis

11-04-2010 om 22:25

Nog een studente

Hallo Stekker

Vier jaar geleden zette ik de stap naar universitair onderwijs. Iets wat ik al sinds mijn kinderjaren wou doen maar door gebrek aan ondersteuning niet lukte op mijn 18de. Niet lukken als in nooit ingeschreven geraakt. Het is een zesjarige opleiding, in België en ik zal er 8 jaar over doen, ik doe 3/4 van een jaar per academiejaar, ik volg het voltijdse programma met hier en daar een vak niet. Het nieuwe flexibele systeem komt voor mij dus op het ideale moment want in combinatie met mijn kids zou het niet haalbaar zijn. Een vak gehaald is een credit en kan ik achter me laten dus ik hoef geen jaren te doubleren omdat ik niet alles haalde dat jaar. Ik kies vrij welke vakken ik opneem, enkele onverenigbaarheden die opgenomen zijn in het reglement buiten beschouwing gelaten. In dit systeem ben je zelf verantwoordelijk om een passende oplossing te vinden wat niet altijd evident is met zowel theorie als praktijklessen, de laatste zijn verplicht dus moet je zien dat je geen overlappende uren hebt.

Er zijn nog oudere studentes bij ons en ook studentes met kinderen maar behalve twee ken ik er geen persoonlijk. De mensen waar ik bij zit zijn een stuk jonger, ik ben er zelf bijna 40. Wat vooral opvalt is dat ik vanaf dag 1 aansluiting vond met mensen die ook 'anders' zijn op een bepaalde manier. Serieuze relatie hebben, kinderen hebben, geen nood hebben aan uitgaan, het leven op een andere manier bekijken door emotionele gebeurtenissen als verlies van familieleden e.d. De doorsnee studenten kennen me van gezicht en hoe langer hoe meer je meedraait, hoe meer je er gewoon bijhoort is mijn ervaring. Ze weten ook wel dat het een hele kluif is om studie te combineren met gezin. Ook weer enkele uitzonderingen nagelaten die opmerkingen maken als: je moet niet klagen dat je moe bent, je koos er zelf voor. Tja, ik koos er niet voor om ouders te hebben die me wat studie betrof aan mijn lot overlieten terwijl ik de capaciteiten heb om het te halen.

Zoals je ook schrijft: ik doe mijn ding daar en ik ga naar huis, springuren vang ik op door in mijn auto te leren, zo kom ik 's avonds blij thuis omdat ik wat kon werken overdag. En ik ben trots op mezelf: binnenkort ben ik halfweg en bachelor!

Als je start met de houding 'ik zie wel hoe het loopt' maak je de beste kansen denk ik. Als je niet overdreven gaat muggenziften bij taken en niet om de haverklap je hand opsteekt om wat te vragen in het midden van de les, zal het wel loslopen. Bij taken heb ik een paar keer mijn leeftijd als fors voordeel gehad, terwijl iedereen twijfelt van 'hoe moet het hier,' had ik de maturiteit om de boel op gang te trekken of knopen door te hakken. Ouder zijn heeft dus zeker ook voordelen voor een studie! Het leren zelf gaat prima, ik ben altijd blijven leren ook al waren die cursussen meer hobby en heb altijd veel gelezen en graag het fijne van dingen geweten. Dat houdt je geest ook scherp.

Veel succes!!
Gertrudis

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.