Off-topic discussies Off-topic discussies

Off-topic discussies

Tihama

Tihama

09-05-2010 om 20:01

Druk sociaal leven?

Bewust een vraagteken. Ik vind namelijk van niet.
Eergisteren op de chat vertelde ik dat ik gekeken had of een teamsport leuk zou zijn voor mijn dochter. Ze zit nu op theater en sinds kort is skiën ontdekt als nieuwe sport (nu zomerstop: dat begint in het najaar weer). Ze skeelert zich de hele zomer suf en sinds deze week is ze aan het oefenen met haar eenwieler. Kortom: ze amuseert zich opperbest, maar vriendinnetjes zitten op een teamsport en dat leek haar misschien ook wel wat.

Maar ik ontdekte dat ik dan 20 zaterdagen per jaar vast zou zitten met wedstrijden. 20 weekenden die niet meer vrij indeelbaar zijn. Geen spontane acties meer in te plannen.
Volgens een van de chatters (die hier vast nog wel gaat reageren) viel 20 keer per jaar best mee. En dat er dan genoeg overblijft voor spontane acties.
Ik vertelde toen dat wij al 30 weekenden per jaar feestjes van familie, vrienden en bekenden hebben of anderzins iets plannen (samen motorrijden, theaterbezoek of zo), dus dat 20 weekenden per jaar vastzitten met teamsportactiviteiten mij echt niets lijkt.

En toen hoorde ik dat 30 feestjes hebben erg veel is. En dan te bedenken dat wij dit juist erg weinig vinden, want vóór we kinderen hadden was het veel drukker.

Nu ben ik nieuwsgierig geworden. Kijk, wij zijn niet van plan iets te veranderen. Wij vinden ons sociaal leven namelijk precies goed. De kinderen vinden het ook prima zo. Maar ik ben nieuwsgierig. Zijn wij nu zulke uitzonderingen? Of vinden andere mensen het wel prettig als ze elke weekend een afspraak hebben? Of zijn wij zo zeldzaam dat we ons weekend niet te vol willen boeken? Of hebben wij gewoon niets voor onze kinderen over?

Tihama


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
tonny

tonny

09-05-2010 om 20:11

Wow!

30 feestjes! Helaas, ja, dan zit ik hier een heel duf ingeslapen leven te leiden/lijden... Zelfs inclusief gewone alledaagse verjaardagen haal ik dat aantal niet.

Maarre - die feestjes zijn toch niet overdag? De wedstrijden wel, neem ik aan?

Julia64

Julia64

09-05-2010 om 20:25

Hmm

Zijn die 30 x per jaar al van te voren ingepland? Of bereken je achteraf dat je op jaarbasis ongeveer 30 activiteiten hebt?
Ik denk dat ik/wij als gezin ook wel aan dat aantal komen. Daar zit dan alles bij, dus verjaardagen, weekendjes weg,vrienden die komen eten, maar ook; een etentje of dagje winkelen van ikzelf + vriendin ofzo (dus zonder de rest van het gezin).

Zoon van bijna 9 zit sinds vorig jaar op voetbal. Ik moest ook wel even iets overwinnen toen, omdat het betekent dat of vriend of ik dus regelmatig om 9 uur langs de lijn moeten staan op zaterdagochtend. En dat combineert niet altijd even lekker met een etentje op de vrijdagavond ervoor, waar het vaak laat wordt met een wijntje of wat. En het is ook wel eens lastig met een spontaan weekendje weg ofzoiets. Maar goed, we hebben het toch maar gedaan. In de praktijk valt het uiteindelijk mee, qua "overlast"; je stelt je er ook op in natuurlijk.
Ik vraag me dan ook af wat Tonny zegt: kunnen jullie feestjes, of andere activiteiten niet af en toe combineren met die teamsport?

En om op je oorspronkelijke vragen terug te komen; nee, ik wil niet elk weekend volgepland hebben, daar krijg ik het benauwd van. Dus ik snap je beslissing wel. Maar ik kan me aan de andere kant voorstellen dat, als je verder niet zoveel sociale afspraken hebt -want 30 stuks per jaar is toch wel aardig veel - dat je dan niet zo'n probleem hebt met 20 zaterdagen teamsport per jaar.

groet
Julia

Vic

Vic

09-05-2010 om 20:28

30?

Ik wist wel dat ik geen sociaal dier was, maar 30 feestjes per jaar lijkt me bovengemiddeld. Eens kijken, ik heb zo'n 10 familieleden/vrienden waar ik naar de verjaardagen ga. Dat is dan veelal een uurtje op de koffie. Dan nog een stuk of 5 feestjes in de schoonfamilie. Verder ca. 3x per jaar borrelen en eten met collega's. En 1 a 2 x per maand een dagje met mijn zusje en de kinderen op pad. Dan heb je mijn sociale leven wel zo'n beetje gehad.

Massi Nissa

Massi Nissa

09-05-2010 om 20:28

Ja, druk

Mijn man en ik hebben beiden een werkelijk enorme familie, maar we gaan absoluut niet naar elke verjaardag. Dat zou me de helft van al mijn vrije tijd kosten. En dan zie je elkaar zo idioot vaak dat je ook niets meer te melden hebt op die feestjes.
Wij houden allebei stiekem enorm van rustig thuis rondscharrelen, misschien ook omdat we allebei vier dagen werken. Het is natuurlijk buitengewoon saai in de ogen van mensen met een dynamisch, avontuurlijk leven, haha.
Mijn man voetbalt trouwens vrij fanatiek en ik baal er wel eens van dat hij tussen september en mei elke zaterdag uuuuuren de hort op is. Ik zeg er niets van, want het is echt belangrijk voor hem, maar soms denk ik wel: waarom moeten die wedstrijden altijd een eeuwig op zaterdag? Waarom niet een keer doordeweeks 's avonds? Dat gebeurt namelijk wel eens bij inhaalwedstrijden, en ze trainen ook 's avonds, dus waarom dan die zaterdagse wedstrijden? Het komt gewoon vaak niet zo lekker uit.
Als ik jou was, Tihama, zou ik die opoffering van 20 zaterdagen per jaar er alleen voor over hebben als die sport werkelijk heel veel betekende voor mijn dochter. En dan nog zou ik er stiekem een beetje van balen. Ik geloof dat ik dochter maar ga aanmoedigen om iets als schaken te doen, of moet je daarvoor ook 's zaterdags het halve land door?
Groetjes
Massi

Lys Lionne

Lys Lionne

09-05-2010 om 21:11

Ik vind het best veel...

...30 weekenden 'vast' zitten omdat je naar een feestje/etentje/uitje van het een of ander moet. Hoeveel van die avonden gaan de kinderen dan mee, of blijven zij thuis voor de buis met een oppas? Nee, doe mij dan toch maar die 20 voetbalwedstrijden waar ik heerlijk mijn kind aan mag moedigen en mag genieten van zijn enthousiasme. Met veel liefde doe ik daar nog enkele zondagmiddagen bij in een loeiheet zwembad waar ik dochter richting finish 'schreeuw' ) En ja, ook wij hebben regelmatig verjaardagen van familie en vrienden, maar dat zou voor mij absoluut geen reden zijn om mijn kind níet te laten sporten....

Biene M.

Biene M.

09-05-2010 om 21:25

Meer dan 4 uur

Behalve als het om mijn moeder gaat, zijn we denk ik altijd wel minstens vier uur "kwijt" aan een feestje. En aan familiebezoek ook. Dusse, ongeveer 13x per jaar schoonfamilie, 5x per jaar mijn broer, 2x per jaar ex+familie, 3x per jaar gezin ene vriendin, 1x per jaar andere vriendin. Dat zijn de dingen die we met het hele gezin samen doen. Verder nog een weekendje weg, een dagje strand, een dagje Efteling, een dagje Archeon. En nog ongeveer 3x gewoon tussendoor een lange dag bij mijn vriendin, met zijn allen.

Daarnaast doen man en ik wel eens wat alleen met vrienden. Maar over het geheel genomen zitten we nu meer thuis dan we ooit gedaan hebben, sinds de jongste er is. Zo'n slechte slaper bindt ons enorm aan huis. En feestjes, van het soort dat tot laat duurt en waarbij mensen dronken worden, geven we ook niet meer. We hebben nu dus een heel rustig sociaal leven. Rustiger dan me lief is eigenlijk.

Fraz

Fraz

09-05-2010 om 21:27

Ook aardig wat

verjaardagen van familie maar dat is een middagje per weekend en meestal op zondag. Ach en dat voetbal/volleybal is meestal op zaterdagochtend dus dan heb je de zaterdagmiddag/avond en hele zondag nog over voor sociale activiteiten. Nu gaan we eigenlijk nooit een weekendje weg maar wel een zondag weg (museum bijv.) en dat valt makkelijk te combineren met sport.

Katrien

Katrien

09-05-2010 om 21:49

Hangt er van af

Tel ik echt iedere dat we (één of meerdere van ons drieën) bij iemand op bezoek gaan, dat iemand hier op bezoek komt, dat we met iemand op stap gaan, ... dan is er elke week wel iets.

Om de twee weken gaan we op zaterdagavond naar mijn moeder. Nu, dat is geen verplichting, maar een soort open invitatie. Hebben we geen tijd, geen zin, ... dan gaan we niet en daar doet niemand moeilijk over. Maar het is altijd leuk en dus zitten we ongeveer om de veertien dagen bij mijn moeder.

We vieren enkel de verjaardagen van de kinderen (Dochter en neefjes en nichtjes) en dat zijn er momenteel dus 4 per jaar, maar tegen het einde van dit jaar komen er 3 kinderen bij (mijn beide zussen zijn zwanger waarvan één van een tweeling). Dus dat wordt 6 verjaardagen per jaar.

Dan ga ik nog 1 à 2 keer per maand bij een vriendin op de koffie (of komt zij naar hier). We gaan ook ongeveer één keer per maand ergens naar toe (meestal iets met planten, zoals een tuin bezoeken of zo).

Om de twee maanden ongeveer ga ik uit eten met twee andere vriendinnen.

Dan zijn er nog de familiefeesten op het einde en begin van het jaar, de familieBBQ in augustus en nog een paar andere jaarlijks terugkomende evenementen.

Eigenlijk is er wel iedere week iets. Soms voor het hele gezin, soms enkel voor één van ons. En dat vond ik niet eens veel, maar blijkbaar is dat wel veel?

Katrien

Kiki

Kiki

09-05-2010 om 21:54

Ik heb een enorm druk sociaal leven

Ik heb mijn vader en mijn moeder en vier broertjes, man heeft drie broertjes en zijn ouders. Dus dat is best al een hoop.
Dan vaderdag en moederdag, Sinterklaas, Pasen en Kerst.

De verjaardagen van mijn oma en de beide oma's van mijn man.

Ik heb enorm veel vrienden die hun verjaardagen vieren en hun kinderen, dus dat is ook een hoop.
Ik heb nog een hoop ooms en tantes en neven en nichten waar ik ook mee om gaan.
30 dingen kom ik denk ik echt wel aan.

En dan tel ik de gewone dingen zoals gewoon socialiseren niet mee.

Ik vind het niet zo erg, het is meestal wel gezellig

Tja, wat is een feestje?

Iets aan de andere kant vh land? Waar je uitbundig aangekleed heenmoet? En waar je maar blijft slapen omdat het zo ver is?

Verjaardag van schoonmoeder?

Ongeplande buurtborrel die heerlijk uit de hand loopt?

Van de categorie 1 hebben wij er geen 30 per jaar. En categorie 2 en 3 botsen niet perse met een kindersportwedstrijd op zaterdagochtend.

Maar ik snap je dilemma. Ik ben ook nooirt zo'n teamsportfan geweest vanwege dat soort echte verplichtingen. Godzijdank hebben we geen voetbalfans thuis. Dus onmze weekenden zijn erg lang 'van ons zelf' geweest.

Sinds 2 jaar is dat echter toch voorbij, aangezien het golf-virus serieus heeft toegeslagen in ons gezin. Individueel, dat wel. Maar de lessen zijn op zondag (jawel, 24 keer per jaar) en dan heb ik het nog niet over de wedstrijden (okee, op vrijwillige basis, maar ze willen allemaal altijd). Enige reden dat dit uit te houden is is dat man en ik zelf ook golfen, en minstens net zo erg zijn als de kinderen. Dus tegenover de 'verplichting' staat een heleboel gezinslol. En voor zo'n 'echt' feest van de buitencategorie melden we on echt wel af voor een les, of skippen een wedstrijd. Maar verder hebben we vooral veel lol. Had een paar jaar terug nooit durven zeggen dat ik zo vaak voor mijn lol de wekker zondag op 8 uur zou zetten.

maar nogmaals...als ik zelf niet zou golfen zou ik het een crime vinden. Maar hoe het dan gelopen was? Ik heb ergens toch wel het idee dat er bijna geen sporten bestaan zonder min of meer regelmatige weekendverplichtingen...en om vanwege je eigen priveleven dat nou helemaal te boycotten...dat gaat toch ook weer wat ver. Maar je hebt wel gelijk dat een teamsport (juist vanwege de vaak echt geplande competitie) wel een heel rigide gedoe met zich meebrengt...

Ingrid

Aanvulling....

ik broedde nog even door, en las dat je 'samen motorrijden' of naar het theater gaan ook onder 'feestje' schaarde. Maar dat KAN toch allemaal gewoon...ook al moet je dochter 20 keer per jaar zaterdag om 8 uur volleyballen? (ik noem maar wat). Van die 20 keer zijn trouwens 10 thuiswedstrijden. dus dan ben je tegen koffietijd weer thuis, en met een beetje mazzel hoef je zelf als ouder niet met elke uitwedstrijd mee om te rijden...dat valt toch best mee?

(sprak zij monter. Ik weet ook wel dat uitwedstrijden soms reteverweg zijn, dat he in de winter ijskoud is in de druilerige regen op een voetbalveld, en dat een uur basketbal heel lang duurt als je meer van de ballet bent...maar goed, het ging jou toch vooral om het feit dat het jullie andere sociale aktiviteiten zou beperken, toch??.)

Ingrid (beetje golfwedstrijd duurt trouwens 3 uur voor een 'jeugdrondje, als man een echte heeft zit ie minstens 5 uur op de golfbaan)

Maylise

Maylise

09-05-2010 om 22:54

Sportwedstrijden

Ik vind de verplichting van reguliere sportwedstrijden ook niet. Sowieso ben ik niet dol op ver voor geboekte verplichtingen. Ik wil nu nog helemaal niet weten waar ik de zaterdag over 5 weken door ga brengen. Maar goed sportende kinderen horen er soms nou eenmaal bij. Het helpt inderdaad als je zoals Ingrid zelf ook een band met de sport heb. Dat maakt het wat leuker.

Wat betreft verjaardagen en zo. Ik weet niet hoeveel verjaardagen ik per jaar af ga eigenlijk. Ik ga niet standaard naar elke verjaardag toe. Het scheelt wel dat wij binnen de familie niet alle verjaardagen vieren, wel weer binnen ons gezin en dan heb je er ook al 9 per jaar te pakken.

Wel vind ik het fijn om 's weekends af te spreken met vrienden of familie, vrienden/familie uit te nodigen om hier te eten of zelf bij vrienden/familie gaan eten. Daar ben je dan ook de hele avond al mee kwijt. Zeker de familie en vrienden van mijn man raak je niet meer kwijt als ze er eenmaal zijn Verder ook wel vaak feestjes van vrienden voor verjaardagen of andere gelegenheden. Ik vind dat meestal ook gezellig. Maar goed dat is eigenlijk standaard allemaal 's avonds. Op zich is er dus meer dan genoeg tijd om overdag naar sportwedstrijden te gaan. Ik heb zelden sociale activiteiten in de middag, heel soms een keer koffie drinken met vriendinnen maar meestal is het 's avonds.

Maylise

Tihama

Tihama

09-05-2010 om 22:59

Nee hoor

Ik heb het niet over 30 keer per jaar woest feesten. Toen we nog geen kinderen hadden was het elk weekend woest feesten. Onze kalender van 15 jaar geleden stond elk weekend vol met minimaal 2 feesten/afspraken.
De woeste dansfeesten tot 4 uur 's ochtends hebben we maximaal 4 keer per jaar. Dat trekken we namelijk zelf niet zo goed meer

Ongeveer de helft van die 30 keer gaat het om familiefeestjes. We hebben geen buitensporig grote familie, maar schijnbaar wel een hechte met ook een heel goede band tussen neefjes en nichtjes die allemaal van dezelfde leeftijd zijn. Dat is overdag en dan gaan de kinderen mee. De andere helft gaat het soms om dingen overdag, soms om 's avonds. Oppas hebben we weinig nodig, want we hebben een logeerfamilie. Dat betekent dat neefjes en nichtjes over en weer logeren. Kinderen een leuke avond, wij een leuke avond.

Dat weten we niet allemaal een jaar vooruit, maar wel 1 á 2 maanden vooruit. Ik kijk net even de agenda terug van de eerste 4 maanden van dit jaar. Dat waren 13 feestjes/activiteiten. Oh, wacht: ik vergeet er nog 1: de OO-meeting

Als mijn dochter echt een passie zou hebben voor die sport dan zou ik het er wel voor over hebben. Maar zoals ik al zei: ze opperde dat ze het misschien wel leuk zou vinden nadat ik haar gevraagd had of ze er interesse in zou hebben. Dat heeft weinig weg van een passie.

Wij vinden het leuk om in het weekend met onze kinderen andere dingen te doen. Vooral spontaan. Naar een museum, een rondvaart maken, naar het bos, het water op. Mijn dochter is laatst een hele dag naar een workshop theater geweest. Vorige week hebben we een rondwandeling in A'dam gedaan, uit eten en toen naar een musical in Carré. We zijn afgelopen week 2 dagenmet de kinderen wezen skieën in Snowworld. Dat was overigens ook helemaal top, maar dat terzijde;-

Maar wat ik dus begrijp is dat mijn aanname dat iedereen wel aan zo'n 30 feestjes per jaar komt niet klopt. En dat sommigen dat wel hebben, maar het toch geen probleem vinden om 20 zaterdagen per jaar langs de lijn te staan. Overigens: onze zoon moet niet denken aan een teamsport ("Mam, ik vind het heel leuk om met de jongens op het veldje te voetballen, maar als je op voetbal gaat dan moet je altijd op vaste momenten komen opdraven en ik beslis liever zelf wanneer ik iets ga doen"). Als ik me voor zou stellen dat ik 3 kinderen zou hebben die dan ook nog alle 3 op een teamsport zouden zitten.......

Tihama

Tihama

Tihama

09-05-2010 om 23:27

Weekenden volproppen

"ik broedde nog even door, en las dat je \'samen motorrijden\' of naar het theater gaan ook onder \'feestje\' schaarde. Maar dat KAN toch allemaal gewoon...ook al moet je dochter 20 keer per jaar zaterdag om 8 uur volleyballen? (ik noem maar wat). Van die 20 keer zijn trouwens 10 thuiswedstrijden. dus dan ben je tegen koffietijd weer thuis, en met een beetje mazzel hoef je zelf als ouder niet met elke uitwedstrijd mee om te rijden...dat valt toch best mee? "

Ik las de website van de basketbalclub. 80 % is jeugd. Daar wordt alvast een berg druk op de ouders gelegd om vooral veel te vrijwilligen. Dus niet kind afleveren en weer gaan. Nee, bardiensten draaien, fluiten, klokken etc.

Natuurlijk kun je wel alles in een weekend proppen maar.... dat vind ik niet leuk. Ik wil niet in het weekend van hot naar her rennen. Ik wil vrije tijd hebben. Samen kunnen lummelen. Ter plekke verzinnen wat we willen doen. En ik wil niet dat ik bij het boeken van iets leuks rekening moet houden met 20 éxtra weekenden die al bezet zijn én die absoluut niet te verzetten of af te zeggen zijn. Dit integenstelling tot die huidige 30. Ik kan prima iets afzeggen nu. Maar een wedstrijd van een teamsport is niet af te zeggen.

Tihama

neteret mut

neteret mut

09-05-2010 om 23:29

Lang geen 30

denk ik. Maar dan ook weinig verjaardagen waar we mee te maken hebben buiten ons eigen gezin om ( 2 , mijn schoonvader en mijn zwager) en dan worden de meeste verjaardagen ook nog eens gecombineerd.

neteret mut

neteret mut

09-05-2010 om 23:34

Teamsporten

lijken mij vreselijk, zelf nooit gewild en mijn kinderen gelukkig ook niet. Wel hebben ze op schaken , judo en zwemmen gezeten. En daar had je ook wel wedstrijden van op zaterdag maar als je niet kon/ wilde ging je niet.

Tinus_p

Tinus_p

10-05-2010 om 08:21

20 keer maar?

Tihama:
"Ik vertelde toen dat wij al 30 weekenden per jaar feestjes van familie, vrienden en bekenden hebben of anderzins iets plannen (samen motorrijden, theaterbezoek of zo), dus dat 20 weekenden per jaar vastzitten met teamsportactiviteiten mij echt niets lijkt."
20 weekenden valt best mee -elk weekend voetbal + woensdag trainen is erger. Het echt lastige is, dat die 20 keer natuurlijk al-tijd overlappen met andere essentiële evenementen.
Mgoed, 30 feestjes haal ik niet, en 30 uitjes/jaar is ook al lastig. Hmm, heb ik wel een sociaal leven? Ik heb vooral een mailbox vol met onbeantwoorde mail (

angel3

angel3

10-05-2010 om 09:04

Hoe oud is je dochter tihama?

het duurt maar kort die verplichting dat jij ook mee moet naar het sportveld. Op een gegeven moment kunnen ze makkelijk alleen en ook de ouders hebben niet ELKE week een vrijwillige verplichting op de club.
Als ze ouder worden hebben ze toch al geen zin om deel te nemen aan de activiteiten die ouders hebben bedacht dus dat houdt voor een deel ook op omdat ze dan liever met een vriendin op de bank hangen of de stad in gaan.
Dus tja.... ik zie niet zo'n probleem. Juist bij de jonkies is alles nog vroeg. Als ze groter worden kost het de kinderen zelf een halve dag maar dat kunnen ze dan alleen (zeker bij een thuiswedstrijd). Dan komen ze tenminste hun bed nog uit omdat er gesport moet worden hi hi.
Ik heb zelf jaren een teamsport gedaan en heb dit erg leuk gevonden. Samen winnen, samen verliezen, een heel sociaal gebeuren op zo n club, erg leerzaam. Zoon zit ook op een teamsport. Heb wel bewust daarin gestuurd en ook naar iets dat buiten is. Maar ieder zijn ding.
Overigens terugrekenend komen wij denk ik circa 1 keer per 2 weken iets in het weekend. Een feestje, borrel, spontane lunch ergens, museum of weekend weg.
By the way: ik vind het argument: ik moet komen opdraven op verplichte tijden bij een teampsort niet op gaan . Dat is bij alle clubjes ook al is het geen teamding. Je hebt ook een afspraak met een trainer of muziekschool meester of weet ik veel. DIe ga je toch niet afbellen omdat je ff geen zin hebt. Zie het verschil niet wat dat betreft met een teamsport of een andersoortig clubje, zwemles, muziekles of weet ik veel.

Chippie

Chippie

10-05-2010 om 10:00

Tihama

Ja, ik denk dat wij ook gemakkelijk aan 30 'feestjes' per jaar komen. k vind al die feestjes minder leuk dan jij. Vooral het verplichtende vind ik niet zo. Maar zo'n feestje duurt nooit een heel weekend. En wij hebben nooit een feestje op zaterdagse voetbalmorgen!

En als je een keer een weekendje weg wilt dan is het geen probleem om een keer een wedstrijd over te slaan (mits tijdig aangegeven). Ik zie dus niet goed het verschil tussen een teamsport en andere activiteiten? Je kind moet toch ook op tijd naar de skiles en theater?
Ik kan me goed voorstellen dat je voor je kind (of voor jezelf) niet meer dan 2 activiteiten per week wilt. Prima. Maar dat heeft weinig te maken met wel of niet teamsport.

Chippie

Chippie

10-05-2010 om 10:08

Tihama (2e of 3e posting)

Die dingen die jij doet met je gezin (museum, spontaan skien, etc) die doen wij ook. Het enige verschil is dat wij het 20 x per jaar niet doen op zaterdagmorgen. Om elf uur 's morgens zitten de jongens hier gedouched en al aan tafel voor wat ranja. Dan ligt er nog een heel weekend voor ons...

"Als ik me voor zou stellen dat ik 3 kinderen zou hebben die dan ook nog alle 3 op een teamsport zouden zitten......."

Hier drie kinderen (waarvan er eentje nog nergens op zit). En ja, dan ben je vaak onderweg naar trainingen, speelafspraakjes, verjaardagspartijtjes, zwemles, etc. Maar ik zie nog steeds niet zo goed het verschil tussen theater, skiles en een teamsport. Ik neem aan dat je niet 'zomaar' een skiles of theaterles afzegt?! Daar moet jij toch ook heen, alleen al om het feit dat je kind dat graag wil.

margje van dijk

margje van dijk

10-05-2010 om 10:10

Ook huismussen hier, en wel teamsport

Wij zijn denk ik ook een oersaai huisgezin.

En onze kinderen teamsporten alledrie, ze hockeyen op zaterdagochtend. Toen de oudste daar aan begon heb ik me ook wel even achter het oor gekrabd, als ze weer eens om kwart over 8 moesten verzamelen. Waarom doen we dit eigenlijk? Of dat ik bij een thuiswedstrijd berevroeg langs de lijn stond te kleumen waar het altijd veel kouder was dan thuis in de tuin, om godbetert te gaan staan kijken naar een groepje jongetjes dat een beetje quasi-casual tegen een balletje staat te slaan met een stokje.

Maar inmiddels is oudste zo'n 4 jaar verder en sta ik echt voor m'n plezier langs de lijn. Eerlijk waar. Dat IS me toch spannend! Het ziet er ineens bijna semi-professioneel uit, zo hard en zo gericht als ze nu ineens kunnen slaan, en hoe gecoordineerd ze als team proberen te scoren. Schitterend, al die patroontjes die ze doen, posities die ze innemen en houden, en helemaal leuk natuurlijk als ze dan ook nog goed scoren. Zoon's team staat op dit moment aan kop van de poule en daarvan loopt je hele gezin een beetje op wolkjes, hoor.

Niet in de laatste plaats omdat mijn man dat team coacht. Ook daarvan dacht ik eerst: o nee, moet dat. Maar al gauw zag ik ook het voordeel: dan gaat HIJ er altijd heen en mag ik altijd thuisblijven. (Wat later dus bijgesteld is, want zoals ik al zei, op een gegeven moment ga je echt gráág kijken).

Middelste zat een tijdje helemaal niet lekker in zijn team (en dan is het ook niet leuk). Ik had verwacht dat die er wel gauw af zou gaan. Maar op het laatst hebben ze hem als super-move in de spits gezet, en ineens blijkt dat hij weinig kan, maar wél scoren. Dus ineens is hij een gewaardeerd medespeler en ook redelijk onmisbaar geworden. Dat betekent dat ook hij met heel veel enthousiasme naar zijn wedstrijden gaat. En dat slaat ook over op jou als ouder.

Jongste harkt nu nog een beetje om half 9 tegen een balletje, maar goed, dat is nou dus juist heel leuk om te zien hoe anders dat nog op die leeftijd is. En nog steeds vind ik TE vroeg aan de lijn moeten staan kleumen echt niet leuk.

Maar je kunt inmiddels uitrekenen dat op zaterdagen dat oudste en middelste allebei thuis spelen, wij met het hele gezin de complete ochtend op het hockeyveld staan. Als je me dat van tevoren had gezegd had ik resoluut verklaard dat ik dat nooit van z'n leven op zou brengen. Maar inmiddels is het gewoon LEUK. Je staat echt met veel plezier te kijken.

En dan doen die van ons 's middags ook nog scouting. Dus bij ons is sowieso elke zaterdag 'bezet'. Ooit is dat begonnen als 'dan kunnen ze het allebei even proberen en vervolgens kiezen wat ze het leukste vinden'. Maar onze kinderen willen niet kiezen en willen het allebei.

Qua sociaal leven hebben wij dus niet veel over. Dertig feestjes, ik moet er niet aan denken. Ik vind niets zo fijn als lekker thuis rondscharrelen. Met mijn man: heel gezellig. In mijn eentje: ook heel gezellig.

Nu hebben wij de omstandigheid dat al onze familie ver weg woont, allemaal op zo'n minstens 2 uur rijden afstand, en ook veel in het buitenland. Dus daar ga je toch al niet spontaan naartoe voor elke verjaardag. Bij ons concentreert het familiegebeuren zich rond kerst: dan maken we de tocht naar het noorden en gaan we een dag of 3, 4 op pad. In elk geval zien we dan het grootste deel van de familie. In mijn man's familie is er na de zomer nog zo'n centrale familiedag (de verjaardag van zijn vader). En dat is dan wel weer genoeg. Het zijn er verder toch veel te veel. Soms worden er nog spontane bezoekjes tussendoor gepland, een paar per jaar of zo. Maar verder niet.

Bij mijn familie gaan we wel naar de verjaardagen van de kinderen van mijn zus, dus dat is 3 keer. Zij komen ook op de verjaardag van onze kinderen (nog 3 keer). Mijn andere zus woont in Engeland en die zie ik ongeveer eens per jaar (ze is toevallig net dit weekend bij ons geweest). En dat is het dan, qua familie.

Vrienden heb ik niet erg veel, twee supergoede en dan nog een stuk of 8 gewoon goede vrienden. Bij hen kom ik op verjaardagen als het uitkomt, maar niet altijd.

Even tellen, ik zit nu op een stuk of 15 feestjes, exclusief de kerstdagen.

Dan zijn er nog mijn eigen uitvoeringen/concerten, wat toch ook elke keer een zaterdagavond- of zondagmiddaghappening is, en wat ik ook wel een keer of 10-20 per jaar heb (gok ik). Maar dat is dan mijn eigen dingetje. Man gaat er graag heen als hij kan, maar zo niet, dan niet.

Man gaat graag naar popconcerten, maar ik hou daar absoluut niet van (wel van de muziek, maar niet van het live meemaken). Hij gaat dan alleen of met een vriend, ook wel zo'n 5 keer per jaar. En ook nog naar Lowlands als hij het de moeite waard vindt. (En o ja, dit jaar gaan we wel met het hele gezin naar Into the Great Wide Open op Vlieland, zijn mijn mannen vorig jaar met z'n allen zonder mij heengeweest. Dit jaar ga ik mee .

Hm. Kom ik toch linksom of rechtsom wel aan de 30 activiteiten per jaar.

Dus zo gek is het eigenlijk toch niet, Tihama.

Maar op de een of andere manier breng ik al die activiteiten dus niet in verband met de hockeywedstrijden. Dat staat absoluut elkaar niet in de weg. Ik heb nóóit iets anders op zaterdagochtend, afgezien van een incidenteel weekend, en dan gaan ze gewoon niét hockeyen en scouten. Hoewel het niet gewenst is, kun je natuurlijk ook een keer afmelden. En in alle vakanties gaat die teamsport al weer niet door (hockey tenminste niet). De winterstop is 3 maanden. En in juni houden ze het al weer voor gezien, en ze starten pas weer in oktober. Dus het is echt niet heel intensief.

Kortom, ik concludeer dat je best 30 feesten per jaar kunt hebben, en ook nog teamsporten, en nog steeds het gevoel houden dat je altijd elk weekend thuis zit

Margje

Wij zijn vreselijke ouders

want tot groot verdriet van jongste mag hij niet op voetbal, omdat onze weekenden dan weg zijn. Wij zijn minstens 20 weekenden p/j weg van huis. Het is gewoon een keuze die we gemaakt hebben. Die weekenden daar genieten we allemaal van. De kinderen hebben vrienden op de camping, we doen allemaal aan watersport, de jongens hebben samen een eigen zodiac. Kortom wij leven een groot deel van de weekenden op/in/naast het water. Dat daar dan geen teamsport bij past, snapt iedereen. Jongste voetbalt gewoon veel op school, na schooltijd op het trapveldje in de straat, en in de weekenden met z'n vrienden op de camping. Volgend jaar kan hij meedoen met schoolvoetbal
Met die weekenden erbij vind ik 30 activiteiten p/j vrij mager. Alleen echt feestjes zitten daar bij ons niet zo bij. Wel vaak eten met vrienden, kaartavondjes, en verjaardagen van familie.

Tihama

Tihama

10-05-2010 om 10:59

Chippie

"Ja, ik denk dat wij ook gemakkelijk aan 30 'feestjes' per jaar komen. k vind al die feestjes minder leuk dan jij. Vooral het verplichtende vind ik niet zo."

Maar dat is het nu net. Ik beschouw die activiteiten niet als verplichtend. Ik vind ze leuk. Ik geniet ervan. En van minimaal de helft genieten de kinderen net zo hard mee.

" Maar zo'n feestje duurt nooit een heel weekend. En wij hebben nooit een feestje op zaterdagse voetbalmorgen! "

Nee, maar het betekent wel dat je:
1. de avond tevoren op tijd naar bed moet, net alsof het een gewone werkdag is, terwijl je dan juist weekend hebt.
2. je die zaterdag verder niets meer kunt plannen zonder meteen een volle dag te hebben zonder vrije tijd

"En als je een keer een weekendje weg wilt dan is het geen probleem om een keer een wedstrijd over te slaan (mits tijdig aangegeven). Ik zie dus niet goed het verschil tussen een teamsport en andere activiteiten? Je kind moet toch ook op tijd naar de skiles en theater? "

Al die andere dingen zijn doordeweeks. Ik zou ook bezwaar hebben als die dingen op zaterdag zouden zijn. Voor theater afzeggen kan net zo min als voor teamsport. Je laat namelijk je team vallen. Bij een teamsport is voor mij 1 à 2 keer per jaar afzeggen nog nét acceptabel. Meer is onbespreekbaar, want dan laat je je team vallen. Vind ik. Ik ben ook gestopt met teamsport toen de kinderen kwamen, hoewel ik dol was op de sport en ik nog steeds enthousiast word als ik een bal in mijn handen krijg. Ik wilde namelijk in het weekend geen vaste verplichtingen. Ik zou dus wel gek zijn om ze dan weer in te voeren via de kinderen.

Tihama

Tihama

Tihama

10-05-2010 om 11:24

Conclusie

Ik ben eruit. Ik heb mijn conclusie
1. Onze hoeveelheid activiteiten is niet buitensporig veel. Sommige hebben minder, maar anderen ongeveer evenveel. Ik zie er maar weinig die meer hebben, dat verbaast me dan wel.
2. Ik vind een teamsport voor mijn kinderen veel minder belangrijk dan sommige anderen. Sommigen denken dat ik mijn kinderen verwaarloos omdat ik skiles, theater, piano wel de moeite waard vind en teamsport niet. Soit.
3. Mijn man en ik hebben meer behoefte dan sommigen om aan te lezen, te niksen, vrije tijd te hebben

Om de eerste conclusie ging het me eigenlijk. Door het chatten kreeg ik de indruk dat wij een buitensporig druk sociaal leven hadden, terwijl ik dat helemaal niet vind. Ik wil het alleen niet drúkker hebben, want ik anders moet ik weer draadjes beginnen net zoals Sini gedaan heeft

Tihama

Lol tihama! ja? en? dus?

Mag ze nou wel of niet op basketbal?

Ingrid (hahaha. Ik denk het niet. En ik ben het roerend met je eens. Al was het maar omdat ze al 3 dingen doet en het geen manische obsessie is maar meer iets van 'misschoen zou het best lollig zijn als...')

Kaaskopje

Kaaskopje

10-05-2010 om 12:11

Ik moet er niet aan denken

Ik moet er echt niet aan denken om élk weekend een verplichting te hebben. Mijn sociale leven is vrees ik wel érg mager, ik doe echt niets anders dan werken, thuis zijn en eens in de zoveel weken/maanden naar een verjaardag, dat zou ook best anders kunnen en mogen, maar zo is het nu eenmaal. We hebben een kleine familie- en vriendenkring, het verenigingsleven van mijn oudste dochter voltrekt zich buiten ons om en mijn man gaat naar de voetbalwedstrijden van de jongste. Hij heeft ook zijn eigen voetbalclub waar hij bij betrokken is, dus man heeft een socialer leven dan ik.

Tirza G.

Tirza G.

10-05-2010 om 12:17

De grap is natuurlijk

Dat je de 20 sport-momenten ziet als "moeten" en "verplichting". De truuk is, om ze óók als feestjes/uitstapjes/sociale evenementen te registreren. Dan word je leven léuker!

De wedstrijden in de sport van mijn dochter duren een hele dag. Zestien zondagen per seizoen zit je om 7.30 in de auto en ben je om 19.30 weer thuis Nou, dan heb ik al mijn sociale contacten wel weer gehad hoooooor.

Tirza

Chippie

Chippie

10-05-2010 om 13:14

Ik vind 30 soc verplichtingen weinig

Tihama, het is mij niet helemaal duidelijk wat jij wel onder feestjes schaart en wat niet. Wij hebben samen 2 ouders, 5 broers/zussen + 5 aanhang, 8 neefjes/nichtjes plus zelf zijn we nog met 5 personen. In totaal dus 25 feestjes alleen al in familieverband. Daar komen nog doopfeestjes, verjaardagen van vrienden/vriendinnen bij (niet zo heel vaak) en straatfeest, familiefeest, etc. bij. Als ik dan ook nog etentjes, theater, etc ga meetellen dan kom ik zeker op ruim 50 'verplichtingen' per jaar. Dat klopt wel, we hebben minimaal 1 x per week wel iets.

Tihama

Tihama

10-05-2010 om 14:10

Definitie

Wat ik er onder versta:
- familiefeestjes (ongeveer 15 per jaar): dit is allemaal overdag
- verjaardagsfeesten van vrienden (5 per jaar): dit is 's avonds
- motortoertochten (5 per jaar): overdag
- trance/danceconcert (2 per jaar): avond/nacht/ochtend
- naar het theater/concert (4 per jaar): 's avonds
- speciale feesten (bruiloften, gala van werk, communiefeest e.d.): 2 per jaar

Wat ik er NIET onder versta: spontaan naar de bios, uit eten, spontaan motorrijden, museum, gewoon vriendenbezoek etc. Dat komt daar bij.

Het gaat me om van te voren geplande activiteiten die op een vastgestelde datum plaatsvinden en die je minstens een maand vooruit al weet of vastlegt en die je niet kunt verzetten. Wat een definitie

Jouw opsomming klinkt mij dus ook heel normaal in de oren. Maar ik begreep dus tijdens de chat dat mijn opsomming heel erg veel was. Ik vind het niet veel, maar ook niet weinig. Ik vind het precies goed. Man en ik willen wel meer motorrijden en meer concerten bezoeken, maar dat kan alleen als we meer oppas regelen en dat willen we niet.

En IK wil daar dus niets meer bij hebben in het weekend. Want dan is de vrije ruimte weg. Vrije ruimte voor andere spontane dingen of de vrije ruimte voor zalig nietsdoen of de ruimte voor klussen in huis en tuin.
Kortom: something's gotta give. Een leuk leven houden met 2 banen en 2 kinderen is een kwestie van goede balans. Die balans hebben we sinds een paar jaar eindelijk echt bereikt. Ons hele gezin is tevreden. Geen haar op mijn hoofd die er aan denkt om dit te verknallen.

Ingrid: ja, ik was er allang uit. Mijn enige vraag was of mijn sociaal leven nu idd zo druk was. De laatste optie in mijn eerste posting, die ik juist ironisch bedoelde is het zwaarst beantwoord

Tihama

Roosje Katoen

Roosje Katoen

10-05-2010 om 15:01

Sporten jullie zelf niet?

Het valt me op dat bijna niemand van de posters zelf sport. Wij sporten allebei, de een op zaterdag en de ander op zondag. Dat vind ik wel jammer, dat we niet op dezelfde dag sporten, want dan blijft er niet zo veel weekend samen over. Maar we halen er allebei veel voldoening en sociale contacten uit. Ik zou het heel leuk vinden als mijn kinderen straks ook gaan sporten, en dan het liefst op mijn vereniging natuurlijk

Maar het komt maar zelden voor dat we door het sporten niet naar feestjes oid kunnen. Soms komt een van ons later of gaan we niet samen, maar het sport staat de sociale contacten wat mij betreft niet in de weg, integendeel.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.