Off-topic discussies Off-topic discussies

Off-topic discussies

Beer

Beer

06-03-2011 om 13:24

Dierenartskosten voor een knaagdier...tot hoever ga je en wat is normaal?

Even voor alle duidelijkheid: ik ben dol op dieren, snap dat áls je voor huisdieren kiest, er ook kosten aan zijn verbonden en dus ook soms dierenartskosten maar ben nu gewoon even benieuwd naar jullie mening en wellicht ook ervaringen.

Zoon heeft een cavia. Lief tam beestje. Van de week komen we er achter dat beestje een soort van afscheiding verliest maar waar o waar komt het vandaan? Op naar de dierenarts. Die woont overigens niet verkeerd: in een mooi vrijstaande villa met de praktijk er naast !
Cavia blijkt een abces te hebben, ten gevolge van een ontstoken wortelpunt (van een kies). Schijnt vaker voor te komen. Dierenarts doet wat ze moet doen, ik krijg medicijnen mee en krijg de opdracht om dit 10 dagen toe te dienen, dan weer een vervolgafspraak te maken omdat cavia waarschijnlijk geopereerd moet worden aan die kies: kies moet getrokken worden. Gealarmeerd door dit bericht (ik weet: operaties aan je huisdier zijn nooit goedkoop), vraag ik wat dit me gaat kosten. Toch een vrij normale vraag denk ik, ook voor al onze dierenliefhebbers onder ons?! Arts kijkt me raar aan en zegt na veel aarzelen: tussen de 125 en 150 euro. Ik maak een opmerking dat ik dat behoorlijk veel geld vind voor een operatie aan een cavia. Dat is toch gewoon eerlijk? In ieder geval mag ik nu 45 euro aftikken voor het consult en de medicijnen en toch wel een beetje mopperend verdwijn ik weer met zoonlief én de cavia naar de auto en zeg grappend dat ie de rest van de maand allen nog maar boterhammen met pindakaas krijgt te eten.

Nu dus afwachten en over 10 dagen maar eens kijken. Als het niet anders kan, moet het beestje uiteraard maar geopereerd worden maar ik vraag me toch werkelijk af: wat is nou normaal en hoeveel kosten zou je zelf maken voor een cavia?


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
fladder

fladder

06-03-2011 om 13:35

De grens bepaal je zelf

En voor mij is die: als ik financieel in gevaar zal komen door kosten voor mijn huisdier, zal ik een heel nare knoop moeten doorhakken.
Ik heb toevallig zelf cavia's waar ik dol op ben, en ik denk dat ik het er wel voor over zou hebben. Maar... Ik zou als ik jou was wel alle dierenartsen in de buurt afbellen want ik weet uit ervaring dat de tarieven enorm kunnen variëren! Verder heeft niet elke dierenarts verstand van cavia's. Klinkt gek, maar het is toch een speciale tak...
Ik heb vorig jaar tarieven vergeleken om een beertje te castreren en viel achterover van de enorme verschillen. Uiteindelijk heb ik niet voor de allergoedkoopste gekozen, maar wel voor een dierenarts die vertelde iemand in dienst te hebben die gespecialiseerd was in cavia's. Die rekende overigens wel een redelijk tarief.
De tarieven zijn sowieso van tenenkrommend niveau, vind ik. Met name de medicatie. Ooit heb ik voor de hond medicatie gekregen die met exact dezelfde stof en in exact dezelfde dosering als mensenpil voor 1/10 van de prijs in de apotheek te koop was!

vlinder72

vlinder72

06-03-2011 om 14:13

Klopt fladder

Wij zijn ook ooit eens met onze cavia naar de dierenarts gegaan. Beest had een kaal plekje. Dierenarts kijkt naar beest. Dacht dat het misschien wel schimmel kon zijn. Ik kreeg zalf mee. Mocht 40 euro betalen.

Kom ik thuis. Kijk ik naar het etiket van het kleine potje. Is het gewoon daktarin. En dat had ik dus gewoon al in huis en is bovendien bij de drogist te koop. Voor een fractie van de prijs.

Bij die dierenarts zien ze mij niet meer terug. Ze kunnen toch ook gewoon zeggen dat je er een anti schimmelmiddeltje op moet smeren. Dat en dat middel. Te koop bij de drogist.

Ik weet trouwens niet of ik onze cavia's zou laten opereren voor 125 euro. Ik zou het wel een hele moeilijke beslissing vinden maar overleeft de cavia zo'n operatie wel. Heeft ze er daarna veel last van? Hoe oud is de cavia nu. Komt zo'n abces snel weer terug etc. Moeilijk, moeilijk, moeilijk.

Wel weer grappig dat mijn man niet eens een operatie of een dierenartsbezoek zou overwegen. Hij komt van het platteland af en hij gaat zo anders om met dieren. Voor hem is een dier een dier en heeft het geen menselijke aspecten. Je gaat daarom niet met een cavia naar de vee arts (mijn schoonmoeder kan het woord dierenarts niet eens uitspreken). Gelukkig zijn onze caafjes heel gezond en ach, als ik het wel nodig vindt dan neem ik ze natuurlijk gewoon mee naar de dierenarts.

Rosase

Rosase

06-03-2011 om 14:28

Onze konijnen

Wij hadden er 4 en 3 hebben we laten helpen (lees steriliseren/castreren). Voor de twee vrouwtjes mochten we 125 euro per stuk afrekenen en voor het mannetje ruim 60 euro. De 4e was nog niet aan de beurt geweest, en ging dood voordat is geopereerd kon worden.

Iemand heeft mij ooit eens voorgerekend hoeveel konijnen ik had kunnen kopen voor dat bedrag, maar dat antwoord heb ik maar verdrongen.

Tja ach, we hebben ooit onze 13-jaar oude kater voor 800 gulden laten opereren en toen ging ie tijdens de operatie ook nog dood. Als je eenmaal die beslissing genomen hebt, doe je een volgende keer ook niet meer zo moeilijk blijkbaar. Want waarom wel Stanley (kater) proberen te redden en Vlekje (konijn) niet? Ze zijn de kinderen allebei even lief. En zelfs al zou daar verschil inzitten dan nog is dat moeilijk in geld uit te drukken.

Dus zolang ik het kan betalen, zal ik ook doen. Het blijven toch levende wezens waar je de verantwoording voor op je genomen hebt.

Sera

Sera

06-03-2011 om 15:40

Ik zou het er wel voor over hebben maar alleen als ik zeker zou weten dat het voor de cavia zelf ook de moeite waard is. Bij een oude cavia die toch waarschijnlijk binnenkort dood gaat zou ik er misschien voor kiezen om niet voor een operatie te kiezen. Mijn uitgangspunt is echter niet het geld maar of de cavia zelf nog een goede kwaliteit van leven heeft. Ik moet zeggen dat ik emotioneel wel een onderscheid maak voor mezelf tussen onze honden, katten en ponies aan de ene kant en de konijnen, kippen en vissen aan de andere kant. Ik ben daar minder aan gehecht. Echter mijn kinderen zijn ook aan de konijnen enorm gehecht dus ik weet zeker dat ik dat bedrag ook uit zou geven aan de konijnen als dat nodig is. Ik vind 150 euro ook wel te doen. We zijn bijvoorbeeld een zomer niet op vakantie geweest vanwege een operatie bij een pony die heel duur was. Geeft verder niet en hadden we er allemaal zeker voor over. Mijn man heeft vroeger zijn hond laten opereren en had toen 3 maanden geen gas in de winter.

Zelf ben ik ook op een boerderij opgegroeid en mijn ouders zijn ook niet zo sentimenteel als het om dieren gaat hoewel hun bedrijf voornamelijk akkerbouw is. Mijn ouders hebben ook hun hond vorig jaar laten opereren wat vast niet goedkoop was. Nu hebben ze daar ook het geld voor maar vroeger hadden ze dat simpele weg niet. We hadden altijd net genoeg om rond te komen dus voor dierenartsen was gewoon geen geld.

Overigens is een van mijn broers vee arts en dierenartsen verdienen wel redelijk maar ze moeten ook veel investeren in hun opleiding en ook daarna in een praktijk. Vee artsen hebben het makkelijker want minder concurrentie dan onder dierenartsen. Mijn broer heeft eerst meerdere jaren als invaller gewerkt. Pas rond zijn 35ste had hij genoeg geld voor een eigen praktijk. Hij is nu 40 en heeft nu het grootste deel van zijn schulden afgelost dus nu gaat hij pas echt verdienen.

Danielle1971

Danielle1971

06-03-2011 om 16:15

Sja...

Hoi Beer,

Ik heb ooit eens een cavia gekocht bij een caviaboertje, kostte 10 euro.
Ondertussen heb ik al 200 euro uitgegeven aan een beschadigd oog wat uiteindelijk verwijderd is, toen een aantal jaar later nog eens 100 euro toen hij een beschadiging had aan zijn andere oog...
beestje weer helemaal happy en ik dus ook. Wij op vakantie en tijdens die vakantie is ie uit de tuin gevist door een roofvogel. Ach shit happens...maar zou het zo weer doen.

Wat ik nooit meer doe, is een dier doorbehandelen, terwijl het gewoon op is. Heb een kat gehad die een maand zoek is geweest en vervolgens sterk vermagerd weer aan kwam lopen. Het beestje was zodanig uitgehongerd dat er al leververvetting optrad. Wilde niet meer eten en was zichzelf aan het vergiftigen omdat de lever niet meer werkte. Toch op advies van de dierenarts gaan dwangvoeren, terwijl al duidelijk was dat het voorbij was...Heeft veel geld gekost maar het allerergste vond ik het lijden van het dier. Ik vind geld minder belangrijk dan het welzijn van een dier, maar kan me voorstellen dat men ook kosten afweegt, zeker als je krap zit.

Ik zou voor een goudvis zeker geen kapitalen uitgeven, gewoon omdat ik daar wat minder feeling mee heb. Maar hou sowieso niet van het houden van huisdieren in een te kleine leefomgeving, omdat ik er dan zo leuk naar kan kijken...

Guinevere

Guinevere

06-03-2011 om 17:27

Kan niet in jouw portemonnee kijken

Als het een risicoloze operatie is, dan zou ik best 125,- euro neerleggen voor een cavia. En dan moet de cavia verder natuurlijk nog jeugdig, fris en fit zijn. Maar ik kan die 125,- best betalen, hoe dat bij jou zit weet ik niet.
Ik heb ooit een klein kapitaal uitgegeven aan een konijn met een gebroken poot. Dat leek een kleine (be)handeling, uiteindelijk bleek het beest een aangeboren botafwijking te hebben waardoor het een hopeloos geval was. Dat werd behandeling op behandeling, ja, als je 100,- uitgeeft voor zo'n beest dan ga je nu eenmaal door met behandelen, want dan ben je toch al bezig. Exit 800,- euro, exit konijn.

Fiorucci

Fiorucci

06-03-2011 om 18:31

Ja,moeilijk hoor

Niemand kan voor jou beslissen en in je portemonnee kijken. Ik heb nu een zeer krappe maand omdat onze kat weer last kreeg van zijn gebit en ik de laatste zes elementen heb laten trekken bij hem. Hij is bijna 13, maar kan makkelijk 20 worden en voelde zich bijzonder ellendig. Hij had veel pijn en kon niet meer eten.
Een kat die ik al 8 jaar heb, heb ik toch meer een band mee dan met een cavia, maar ik begrijp volledig dat dat weer anders is voor een kind.

Beer

Beer

06-03-2011 om 18:43

Bedankt voor de reacties

Bedankt voor jullie reacties: ik vind het fijn om te kunnen lezen hoe andere mensen hier eigenlijk over denken want de meningen lopen best uiteen, ook in mijn omgeving. Buiten kijf staat gewoon dat het de cavia van mijn zoon is en dat hij dol op dat beest is. Cavia is ook nog jong dus ja, we gaan gewoon wel voor een eventuele operatie. Maar...ik las een goeie tip: even rondbellen bij diverse dierenartsen! De desbetreffende dierenarts waarschuwde me trouwens wel hoor, dat het voor een cavia een behoorlijk stressvolle ingreep kan zijn en dat ze het niet altijd overleven Maar ja: dan heb ik in ieder geval mijn best gedaan denk ik maar zo. Momenteel slaan de medicijnen wel goed aan: cavia is goed in 'r hum en hobbelt lekker rond en eet zelfs van de winterpeen....

En Pelle: dat zinnetje over de villa van de dierenarts was louter grappig bedoeld om het verhaal een beeld te geven dus die verwijtende ondertoon van jou begrijp ik niet echt. Trouwens, mijn eigen huisarts woont gewoon in een rijtjeshuis hier in de wijk dus wellicht heeft de dierenarts het toch wat slimmer gedaan allemaal.

Verschil veearts en dierenarts

Wij hebben vele dieren gehad, kippen, konijnen, paarden, katten, een hond. Wat mij altijd opviel was dat als ik naar een veearts ging ik veel minder kwijt was dan bij een dierenarts. Nu had de veearts, een gewone nette en schone ruimte en geen gelikte practijk, maar alles was er wel aanwezig. Bij de veearts betaalden w 25 gulden(was het toen nog) consult en bij de dierenarts 50 gulden. Ik vond zelfs de veearts beter, rommelden ook niet eeuwigheden met de dieren door. Ik vind dat de laatste jaren mensen ook weleens te lang door knutselen met dieren. Als een van de kippen ziek was, draaide mijn partner hem de nek om, en als een van de konijnen er niet best aan toe was, kreeg hij een klap in de nek.
Ik zou een cavia nooit voor 100 euro laten opereren, een kat echter wel weer en een hond ook. Een paard zeker wel, alhoewel we gelukkig nooit hele dure dingen met de paarden hebben gehad.
Muizemeis

Vic

Vic

06-03-2011 om 22:43

Konijn

Mijn dochter heeft een konijn gehad dat een jaar of 9 is geworden. Volgens mij best een respectabele leeftijd. In die 9 jaar hebben we zo'n 600 euro uitgegeven aan dierenartskosten, misschien nog wel meer. Hij had nooit wat ernstigs, maar als hij heel erg schrok stopte hij met eten en moest dan met dwangvoeding weer op gang geholpen worden. Aangezien ik het niet zag zitten om een hele nacht om de 2 uur spuitjes Olvarit in zijn bekkie te spuiten (beest in de houdgreep met handdoek erom en hopen dat je niet gewond raakt), heb ik dat door de dierenarts laten doen. À 80 euro per nacht In 1 keer 600 euro zou ik nooit doen, maar gedurende de jaren loopt het wel op, ook met inentingen, nagels knippen e.d..
Ik hoop trouwens niet dat ons huidige huisdier ziek wordt. We hebben nu een dwerghamster van 1 jaar oud. Die beesten worden 1,5 à 2 dus dat kan nooit lang duren. Ik zou niet graag de discussie met mijn dochter aangaan of ik al dan niet 40 euro neertel voor een dierenartsconsult. Dat is zo harteloos.

Fiorucci

Fiorucci

07-03-2011 om 07:23

Vic

Als je ooit nog een konijn neemt, bij de meeste kinderboerderijen is eenmaal er jaar een actie, gratis nagels knippen.

Niet

ik ben ooit met een dwerghamster naar de avondkliniek in Amsterdam geweest, van te voren vroeg te taxicahuffeur nog of hij de bank moest afdekken, nee want het is een dwerghamster, gelach aan de telefoon. Ik dus naar die avondkliniek, allemaal mensen met witte jassen rondom die ene hamster, vonden ze heerlijk want ze behandelden doorgaans alleen dure grote beesten. Oogzalfje mee gekregen, oogzalfje en taxirit waren over de 100 gulden, de volgende dag was de hamster dood van ouderdom.

Doe ik nooit meer. Knaagdieren zijn nogal stress gevoelige diertjes, ik zou zeker niet laten operen.

Decadent

Het lijkt wel een parallelle wereld, de wereld van het huisdier. Waar er door bezuinigingen in de gezondheidszorg aan mensen juist steeds minder geboden wordt, kan het met huisdieren niet gek genoeg lijkt wel.
Ik vind dat ongepast en decadent.
Een consult voor een cavia vind ik op het randje. Medicijnen... misschien. Maar een operatie slaat alles.
Nee, je bent niet verplicht bij een huisdier tot het uiterste van het medisch en financieel kunnen te gaan. Het is een beest. Bewaar die inspanning maar voor je gezinsleden, je vader of je moeder.
Groet,
Miriam Lavell

Wel

Dat is de discussie wel. Je kunt al die inzet, aandacht, liefde en dat geld maar één keer uitgeven. Als dat zo gaandeweg het bestaan in de cavia verdwijnt, heb je het niet meer voor je eigen kinderen, voor je moeder of voor jezelf.
Het is in de plaats een economisch dilemma. In de tweede plaats is het een moreel dilemma: is het niet van de zotte dat er mensen zijn die dat geld aan hun cavia uitgeven, terwijl er tegelijkertijd mensen zijn die met dat geld wel de best werkende medicijnen zouden kunnen krijgen?
Ik ben dol op dieren, maar hou wel graag het walletje bij het schuurtje.
Groet,
Miriam Lavell

Ben ik nog niet tegengekomen

Pelle:"Als dierenartsen nu eens gewoon een spuitje willen geven zonder gezeik dan is er niets aan de hand. "
Ik ben nog geen dierenarts tegengekomen die dat niet wil. Zou dat werkelijk bestaan, dan zou dat natuurlijk schandalig zijn. Dat zou daadwerkelijk geldklopperij zijn.
Juridisch is er geen verschil tussen een auto en een hond. Stel je voor dat je garagehouder je auto weigert af te voeren als wrak en zegt: nee hoor, ik wil 'm wel voor u repareren maar afvoeren dat doe ik niet.
Groet,
Miriam Lavell

Verkooppraatje

Tja, vind maar eens een garage die je een gewone auto zonder extra poespas wil verkopen. Of, emotioneel minstens zo gevoelig, een begrafenisondernemer die je niet allerlei extra's aan wil smeren.
Het is een verkooppraatje dat op een vuile manier een beroep doet op je mogelijk toch al aanwezige schuldgevoel. Ik heb nog niet gehoord van een dierenarts die je de deur wijst: of opereren, of een andere dierenarts zoeken.
Al het andere is ook niet fijn, maar die dierenartsen wonen niet voor niks zo leuk. Zaken zijn zaken.
Wat dit soort dierenartsen in hun eigen gretigheid naar werk voor het gemak overslaan, is de ethische afweging of je het dier wel mag belasten met onderzoek of operaties. Voor een kat van 14 of een cavia zijn dat soort ingrepen veel te groot om er voldoende levenswinst (jaren) van te verwachten.
Dat dilemma kun je met gemak terug werpen: Niks opereren. Dat is veel te belastend voor het dier. Er is onvoldoende levenswinst in jaren uit te halen.
Mijn hondje (11) heeft nekhernia. Ze heeft medicijnen gehad en dat helpt voorlopig. Maar bij de volgende aanval krijgt ze een spuitje. Mijn dierenarts opperde nog wel de mogelijkheid van MRI-scans en hernia-operaties, maar was meteen overtuigd van mijn argument: hondje is te oud voor dit soort gesol.
Was het hondje pas twee geweest, dan had ik het ook niet gedaan. De risico's van een verdoving zijn bijna net zo groot als de kans van slagen van dit soort operaties.
Ook al bepaald geen win-win.
Kortom: als je realistisch blijft afwegen en je realiseert dat een dierenarts gewoon een zakenman is, dan kan je niet zoveel gebeuren.
Groet,
Miriam Lavell

Daar is een forum voor

Je hebt een beetje gelijk Pelle. Maar de opvatting dat je als houder van het dier verplicht bent om tot het alleruiterste te gaan, is er toch een die zich in de hoofden van de massa zelf heeft genesteld.
Dierenartsen voeren er geen campagne voor. Dat hoeft ook helemaal niet. Ze hoeven alleen maar alle nog resterende mogelijkheden te noemen.
Bij mensen gaat het benoemen van die mogelijkheden gepaard met een kansenafweging. We kunnen nog dit of dat, met een slagingskans van x of y.
Bij dieren gebeurt dat niet. Ik heb eens een hond met een mysterieuze vallende ziekte naar Utrecht gebracht (interessant voor de wetenschap). Die opperde uiteindelijk dan toch maar een MRI van de hersens. Zonder een woord over wat dan het vervolg zou kunnen zijn. Dus vroeg ik: wat hebben we daar dan aan? Het antwoord was helder: niks.
Niet gedaan dus.
De hond (hij was toen 9) heeft wonderbaarlijk genoeg nog 7 jaar geleefd. Mijn diagnose is voedselallergie.
Dit soort ervaringen zijn interessant voor mensen met een dilemma als waar dit draadje over gaat. Een beetje nuchterheid helpt. Daar is zo'n forum goed voor.
Groet,
Miriam Lavell

Fiorucci

Fiorucci

07-03-2011 om 11:30

Miriam

Allereerst: er zijn dierenartsen die niet begrijpen dat je een kat geen chemo wilt toedienen. Daarom is het zo belangrijk een dierenarts te vinden waarmee je op een lijn zit.
En even over een kat van 14; een paar kiezen trekken heeft ie een dag last van,hooguit.'sAvonds at hij alweer brokken zonder problemen. Hij lijkt weer vijf jaar jonger, springt weer in de boom, jaagt de kleintjes op en is er weer helemaal. Hij is verder kerngezond en kan nog zeker zes jaar 'mee'. Onze afweging: het was het waard, voor hemzelf en voor ons. Zeker als je weet dat dit probleem niet weer op kan treden.

Kleine dingetjes

Fiorucci:"En even over een kat van 14; een paar kiezen trekken heeft ie een dag last van,hooguit.\"
Zo kan het uitpakken. Het gevaarlijkste van een operatie voor kleine huisdieren is de narcose. Dat gaat ontzettend veel vaker mis dan bij mensen. Hij had ook niet uit de narcose kunnen komen.
Die hond weer: Uiteindelijk kwam er een dag dat hij alleen nog maar kon braken. Verder was er niks mis, behalve dan dat ie oud was. Mogelijkheden: de hond heeft een botje in zijn keel en dat is er zo uit te halen, of er is iets ernstigs wat niet meer verholpen kan worden.
De kansen: hij blijft in de narcose, er blijkt een ernstiger kwaal die niet verholpen kan worden, of hij knapt weer op.
Met die afweging is hij opengesneden en toen bleek een ernstiger kwaal aan de hand. Hij is niet meer wakker gemaakt.
Zo kun je dat ook met een kat met zere tanden doen. Maar met een cavia.... De kans op dood van de narcose is mega. De kans op dood gewoon door de leeftijd binnen enkele maanden na de operatie ook.
Niet aan beginnen. In laten slapen. Dat is voor het dier niet pijnlijker of belastender dan onder narcose gaan.
Groet,
Miriam Lavell

Tanden

hier een poes van bijna 14, beestje heeft last van tandsteen en he grappige is dat er 2 dierenartsen zijn bij onze kliniek. De ene opperde onder narcose alles laten reinigen, ja want dat was wel echt nodig hoor etc. Ik zei dat ik er nog over wou nadenken, dus een week of wat later zit er weer, zegt de andere dierenarts direct dat onder narcose niet kan vanwege haar leeftijd en die krabde (poes in houtgreep onder haar arm) alle tandsteen eraf, klaar, stond ik binnen een kwartier weer buiten, rekeningetje van nog een 40 euro, poes weer blij.

Fiorucci

Fiorucci

07-03-2011 om 12:18

Manda

Dat die narcose niet kan omdat ze 14 is, is onzin. Dat is echt niet waar. Alleen tandsteen zou voor mij geen reden zijn tot een operatie, het probleem is wel dat het later kan zorgen voor meer ellende en problemen in het tandvlees. Mijn kat at niet meer, zo'n pijn had hij. Een kat die niet eet kwijnt weg en gaat dood, dus actie was geboden. Als hij verder op andere wijze aan het kwakkelen zou zijn, en bijvoorbeeld een slechte nierfunctie zou hebben, zou ik misschien anders beslist hebben.

Perspectief

Fiorucci:"Dat die narcose niet kan omdat ze 14 is, is onzin. Dat is echt niet waar. "
Dat ligt er maar aan of er een realistische afweging gemaakt wordt of niet. De kans op overlijden aan de narcose is voor oudere katten onrealistisch groot. "Kan niet" komt uit de mond van iemand die die afweging maakt. "Kan best" komt uit de mond van iemand voor wie de uitkomst minder interessant is, als de rekening maar betaald wordt.
Dierenartsen die de risicoafweging wel maken, zullen opteren voor 'kan niet'.
Groet,
Miriam Lavell

Voor beer

De afweging voor Beer met risico-afweging zou kunnen zijn: Cavia kan zo niet verder, er moet wat gebeuren. Opereren kan, maar realiseer je dat de kans dat cavia dood gaat van de operatie reëel is. Laat de kinderen afscheid nemen voordat ie onder narcose gaat.
Ander optie is om 'm in te laten slapen.
Met deze voorstelling is die laatste keus wellicht ook emotioneel makkelijker te maken.
Dan nog even over geld en morele dilemma's: koste wat kost de kleine kans op succes grijpen voor die relatief korte tijd dat cavia nog te leven heeft, vind ik decadent. Bij mensen gebeurt dat niet. Die krijgen sedatie en pijnstilling in zo'n situatie.
Groet,
Miriam Lavell

Sera

Sera

07-03-2011 om 12:35

Miriam

Ik vind dat je een ding vergeet in je analyse namelijk dat de eigenaren van het dier het toch ook voor zichzelf doen. Mijn vader heeft wel eens gezegd dat een hond het niet merkt of hij nou 8 of 12 is en dat voor de hond het hebben van een pijnvrij en stressvrij leven belangrijker is dan de duur. Als je zijn standpunt volgt dan zou je er misschien voor kiezen om die hond in te laten slapen ipv een operatie. Echter ik zou dat niet doen en wel die operatie betalen zelfs al zou dat inhouden dat we de komende maanden alleen maar brood met pindakaas kunnen eten of zo. Om de simpele reden dat die hond voor mij belangrijk is, dat ik van de hond hou en dat ik de hond zo lang mogelijk bij mij wil houden. Natuurlijk hou ik daarbij wel in de gaten dat de hond ook nog enige kwaliteit van leven moet hebben. Ik zou niet kiezen voor een dusdanig ingrijpende behandeling dat de hond echt geen kwaliteit van leven heeft. Dan liever inslapen maar als het enigszins mogelijk is dan wil ik de hond zo lang mogelijk bij mij houden.

Ik vind dat ook niet decadent of zo; althans natuurlijk is het decadent in een wereld waar ook mensen sterven van de honger. Echter dan is alles wat we doen decadent, het huis waarin ik woon is decadent, het feit dat we twee auto's hebben is decadent (zelfs al zouden we een auto hebben is het al decadent), het feit dat we op vakantie gaan, dat ik wel eens 's ochtends een paar minuten extra onder de douche blijf staan terwijl er 1000 km verderop mensen lopen te creperen vanwege gebrek aan water.... Bijna alles wat we in Nederland doen is decadent en ik vind een hond laten opereren niet minder decadent dan op vakantie gaan of het hebben van twee auto's of zoals mijn buren een keuken vervangen die nog geen 15 jaar oud is en op zich nog prima functioneert.

Moeilijk

ik zit er eind deze maand weer, dan laat ik het tandsteen weer wegkrabben en krijgt ze weer een injectie tegen vlooien. Dan kijken ze haar weer even na (buikje voelen). Volgens mij is ze gezond, is ook wel vrolijk, maar zit vooral de hele dag op de verwarming of in het kindertentje op zolder onder een wollen deken.

Ik heb al besloten dat ik geen operaties en narcose behandelingen wil, geen mensendingen voor zo'n oude poes. Zolang ze nog elke dag wat rondrent en vrolijk doet zie ik geen reden om in te grijpen. Zodra ze verder aftakelt laat ik haar inslapen, geen stress, geen gedoe.

Nee, mijn moeder deed dat, jarenlang met die katten naar de dierenarts, zo vreselijk zielig gestresst zaten die beestjes dan weer in die reismand, weer een injectie, weer pillen, nee dat doe ik niet.

Zeker niet voor een cavia, nee dan liever een spuitje.

Sera

Sera

07-03-2011 om 12:37

Mijn broer

die vee arts is krijgt ook wel eens een verzoek om een nog gezonde kat in te laten slapen. Dat weigert hij ook. Hij stelt dan voor om het dier naar het asiel te brengen voor die mensen. Meestal vinden ze dat goed. Het gaat dan niet om katten van 14 met tumoren maar om jonge katten waar weinig mee is maar waar de eigenaren eigenlijk vanaf willen. Die zitten er namelijk ook tussen.

Eigenliefde

sera:"Ik vind dat je een ding vergeet in je analyse namelijk dat de eigenaren van het dier het toch ook voor zichzelf doen. "
Dat sla ik heel bewust over. Het dilemma van Beer ontstaat namelijk omdat zij denkt dat ze haar dier tekort doet als ze het niet laat behandelen/opereren.
Jij stelt nu dat het niet om het dier gaat, maar om de eigenaar. Dat bestaat inderdaad, maar dat is geen dierenliefde. Dat is eigenliefde.
Nogmaals: Mensen doen ze dit soort behandeling bij die levensverwachting niet meer aan. Die zijn terminaal. Om ze te sparen voor verder gedoe in de korte tijd die ze nog hebben.
Kijk ook zo naar dieren en al dat geopereer en gebehandel tot het gaatje komt ineens in een heel ander daglicht te staan.
En ja, ik blijf dat decadent vinden. Niet in vergelijking met de derde wereld, maar gewoon in vergelijking met de ziekenzorg aan mensen in Nederland.
Groet,
Miriam Lavell

Ach decadent

dat doet er mi niet toe. Huisdieren hebben sowieso geen praktisch nut, althans voor de meeste mensen niet, het is gewoon gezellig.

Wij hadden een kater die door medicatie in de zomer een enorm dikke vacht had, hij heeft wekenlang het koelste plekje in huis op gezocht en lag daar maar wat. God nee, niet dat gedoe zoals wij vroeger hadden, oh en mijn moeder kon er maar geen afscheid van nemen en voelde zich zo schuldig dus weer een behandeling etc etc.

Die kater had trouwens gewoon een heel heftige vlooienallergie, dat was het eindoordeel van de dierenarts, lekker nadat hij dus 8 jaar lang elke maand bij diezelfde dierenarts heeft gezeten, kassa. En mijn moeder was en is nogal naief dus die pakte elke kans die de dierenarts opperde. Ach ja, overdreven, de kat die ze nu hebben moet ook altijd vers voer, brokjes die langer dan een uur staan worden weer weg gegooid, totaal vermenselijkt worden al die dieren bij hen.

De eigenaar behandelen

Dat is het punt Manda. Al dat gebehandel gaat als het zo doorslaat helemaal niet over het welzijn van het dier, maar over de eigenaar die zich goed wil voelen.
Precies daar zit het gat in de markt waar dierenartsen, voerfabrikanten, etc. gretig in springen.
"Alles gedaan" is het ultieme bewijs van liefde, dus komen er steeds meer mogelijkheden.
Zouden ook dierenartsen verplicht zijn van die mogelijkheden de risico's en kansen kenbaar te maken en af te wegen, dan zou dat heel wat omzet kosten.
Ze zijn dat niet verplicht. Helaas.
En moeder maar denken dat ze haar uiterste best doet uit liefde voor het dier.
Groet,
Miriam Lavell

Moek

Moek

07-03-2011 om 13:11

Pelle en beer: het huis van de arts

Ik ken geen huisartsen in een vrijstaande villa. Ze wonen allemaal in een rijtjeshuis of in een flat, tenzij ze in een piepkein dorp in the middle of nowhere wonen, waar iedereen een vrijstaand huis heeft. Of tenzij ze tegen hun pensioen aan zitten en nog in de "goede tijd" hebben gekocht.

Overigens kost een consult bij de huisarts 21 euro, dus de helft van wat die dierenarts vroeg. De huisarts mag niet meer vragen, dat is wettelijk vastgelegd. Vandaar het verschil in woonruimte

Wij krijgen van onze verzekeraar het blad "Arts en Auto" en liggen altijd dubbel om de aanbiedingen voor idioot dure verre reizen. Maar ja, dierenartsen lezen dat blad ook, anders waren die aanbiedingen wel vervangen door reclame voor campings!

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.