Off-topic discussies Off-topic discussies

Off-topic discussies

Sien

Sien

26-04-2011 om 11:41

Oude vriendin komt heel dichtbij wonen...

Een oude schoolvriendin van me is alleenstaand, heeft 3 kinderen. Ze woont in de randstad, maar wiolde terug naar haar '(en mijn) 'roots' in Friesland. We treffen elkaar heel af en toe, en tijdens een feest een tijd terug vertelde ze over haar plannen. Ze was nog niet helemaal helder waar ze precies wilde gaan wonen, maar het moest zeker friesland zijn. Haar en nmijn geboortedorp is nou niet echt een plaats waar ik echt blij van word, en ik heb eerlijk gezegd een beetje op haar ingepraat om dat vooral niet te doen. Dat ze dan veel beter een andere plaats in de regio kon prikken, bijvoorbeeld mijn eigen dorp, of een andere leuke plaats in de buurt. En dat ze best eenl langs mocht wippen als ze op verkenning wilde. Dat heeft ze gedaan, en ze was erg enthousiast over mijn woonplaats. En vorige maand mailde ze me dat ze de knoop heeft doorgehapt en definitief gaat verhuizen. Waarschijnlijk naar waar-ik-woon. Hartstikke leuk! Misschien komt ze zelfs bij mij in de wijk wonen (ze heeft recentelijk een paar huizen bekeken). Nu had ik het er vorige week over met een andere oude schoolvriendin, en die uitte toch wat bezorgdheid. Was ik niet bang dat vriendin erg dichtbij zou komen? Veel van mij zou verwachten? Erg op me zou leunen als ze met haar 2 kinderen en zonder man bijna in de straat zou komen wonen?

Nu ken ik mezelf best goed, ik ben het type dat graag iedereen met raad en daad terzijde staat, en altijd enthousiast ben. En opeens vroeg ik me af of ik (als dit allemaal zo doorgaat) iets moet doen om voor mezelf zeker te stellen dat dit doemscenario van andere virendin niet gaat plaatsvinden. Het is een hartstikke leuke meid, en ik denk dat ze het hier goed naar haar zin zou hebben, en ik zou zeker af en toe iets met haar afspreken, en ik voorzie ook wel een kans dat onze vrioendschap weer wat cloeser gaat worden als ze zo dichtbij woont. Maar ik heb een druk bestaan. Ik wil niet automatisch haar primaire vangnet worden, ik wil me niet verantwoordelijk voelen voor haar keus om hierheen te komen.

Volgende week komt ze een nachtje logeren (ze heeft sollicitatiegesprekken in de buurt) en pas ik op haar kroost. Wat denken jullie...is het iets wat subtiel ter sprake moet brengen? Moet ik uitspreken waar ik wel en niet trek in heb? Moet ik vragen wat haar verwachtingen zijn? En vertellen of die matchen met wat ik in mijn hoofd heb? Om teleurstelling te voorkomen? Is dat eerlijk? Of juist hard? Of is het genoeg om tzt een beetje op te letten en grenzen te stellen als dat daadwerkelijk nodig is? Of maak ik me druk om iets wat vast helemaal niet gaat gebeuren?

Ik ben benieuwd naar jullie mening.

Sien

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Ligt aan je vriendin...

Sientje, ik vind het best moeilijk om op grond van jouw informatie te zeggen of je je nu al moet 'wapenen'. Jij kent je vriendin beter dan wij. Het lijkt me logisch dat zij aan het begin wat vaker een beroep op je doet omdat jij dan de enige bent die zij in het dorp kent. Maar is zij van nature een klamperig type? Ben je bang dat ze geen moeite gaat doen zelf een netwerk op te bouwen?
Ik heb het idee dat je een beetje aan het twijfelen bent gebracht door jouw andere vriendin. De vraag is natuurlijk of zij een heldere en objectieve kijk heeft op de relatie tussen jou en je vriendin.
Als jouw vriendin een gewone, volwassen vrouw is die gewend is haar eigen boontjes te doppen, zou ik niet vantevoren al aankondigen dat je niet haar primaire vangnet wil zijn. Als het goed is, is dat helemaal niet nodig. Mocht ze inderdaad naar jouw dorp komen (wat nog helemaal niet zeker is, zo begrijp ik uit je verhaal), dan kun je haar vooral helpen zelf een netwerk op te bouwen. Bijvoorbeeld door haar te wijzen op leuke clubjes en cursussen of wat dan ook. Ik denk dat het vroeg genoeg is om dan pas grenzen aan te geven, mocht dat nodig zijn.
n@nny

koentje

koentje

26-04-2011 om 13:38

Ik vind

het echt een beetje gek hoor, om je hier van te voren al sappel over te maken.
Tegen de tijd dat ze te veel te vaak, te lang iets van je wilt lijkt het me vlot genoeg om aan de bel te hangen.
Maar haar nu al 'lastig te vallen' met dit soort verdachtmakingen? Het lijkt me beledigend.

Eensch

Je kunt niet geven wat je niet hebt, maar om nu al ervan uit te gaan dat zij gaat vragen wat je niet kunt geven zonder dat je iets gevraagd is...

Fiorucci

Fiorucci

26-04-2011 om 15:54

Eens

Ik zou hooguit voor mijzelf bepalen waar mijn grenzen liggen, ik zeg namelijk weleens iets te makkelijk ja..
En voor de rest niks zeggen, ik zou het vreselijk vinden als iemand zich meent te moeten indekken al voor ik er uberhaupt woon.....

Sien

Sien

26-04-2011 om 15:55

Ik snap het.

en ik ben het ook met jullie eens. En ik weet dat het haar keus is waar ze gaat wonen. Maar het is best een spectaculaire move. Ver weg, andere baan. En ik heb haar op het idee gebracht om in deze plaats rond te neuzen. Ik vind het echt allemaal heel leuk, het is echt de opmerking van andere vriendin die me aan het denken heeft gezegd. Eigenlijk jammer. Misschien moet ik het maar gewoon vergeten, en er weer blanco tegenaan kijken als me dat lukt.

Sien

Bennikki

Bennikki

26-04-2011 om 16:37

Verantwoordelijk?

"Maar het is best een spectaculaire move. Ver weg, andere baan. En ik heb haar op het idee gebracht om in deze plaats rond te neuzen."

Voel je je misschien een beetje verantwoordelijk voor haar verhuizing, ben je bang dat ze het niet zo leuk gaat vinden en dat jij dat dan op moet lossen?

Mijn tante verhuisde na haar scheiding terug naar (toevallig) Friesland, hetzelfde dorp waar ook haar zus nog altijd woonde. Die zus irriteerde zich vervolgens enorm aan tante: ze toonde niet genoeg initiatief, was zo afhankelijk.. Objectief gezien was dat niet zo, maar de zus heeft dat zo ervaren, omdat ze dacht dat zij het leuk moest maken voor tante. Die ook gewoon nog verdriet had over haar scheiding.. Dus dat schoot niet snel genoeg op.
Nu is tante weer verhuisd naar de randstad. Zus opgelucht, er is een last van haar schouders gevallen. Maar het had natuurlijk best leuk en gezellig kunnen aflopen als de zus zich niet zo verantwoordelijk had gevoeld en gewoon had genoten van het gezelschap van tante en tegelijkertijd duidelijk haar grenzen had aangegeven..
Bennikki

sien

sien

26-04-2011 om 16:45

Misschien heb je wel gelijk bennikki....

En zit dat er ook een beetje achter. Objectief gezien weet ik natuurlijk wel dat iedereen verantwoordelijk is voor zijn eigen keuzes, maar IK heb hoogstpersoonlijk op vriendin ingepraat om alz ze toch terug wilde naar haar geboorte-regio niet terug te keren naar ons behoorlijk verloederde en ongezellige geboortedorp, maar in plaats daarvan eens wat breder rond te neuzen, waarbij ik mijn eigen woonplaats als potentieel alternatief heb opgeworpen. Zonder onze toevallige ontmoeting was ze hier niet terecht gekomen denk ik. Maar dat maakt mij idd nog niet verantwoordelijk, daar heb je helemaal gelijk in.

Aagje Helderder

Aagje Helderder

26-04-2011 om 18:19

Mijn eerste ingeving

is misschien niet aardig, maar kan het zijn dat de vriendin die je nu aan het twijfelen gebracht heeft bang is dat jullie vriendschap zal lijden onder de komst van je andere 'oude' vriendin? Dat ze daarom (misschien wel onbewust) jouw enthousiasme voor de komst van vriendin probeert in te dammen?
Misschien een beetje vals gedacht van me, maar het was het eerste dat in me opkwam.
Aagje

Ely

Ely

26-04-2011 om 20:50

Als je nou....

Iets zegt in de trant van: Hoe kan ik je helpen hier een beetje een netwerk / wat meer vriendinnen te krijgen? Dat je gewoon met haar bespreekt hoe ze snel kan inburgeren in het dorp, misschien heb jij een goede oppas die je wel wilt delen, een leuke tennisvereniging waar ze (ook) lid kan worden, waar is het wanneer gezellig? etc. Ik woon ook in een dorp en ik snap je gevoel wel een beetje. Ik zou denk ik het gesprek aangaan op die manier, wellicht heeft zij vergelijkbare angsten "dalijk woon ik daar en ken ik maar 1 iemand".
Toen een oude vriendin naar het buurdorp hier verhuisde bleek ze binnen no time trouwens een prachtnetwerk te hebben opgebouwd, sommigen zijn daar zeer getalenteerd in (ik niet, helaas).
Succes!
Ely

Julie

Julie

26-04-2011 om 22:59

Typisch een geval van...

...voor een ander denken. Je weet helemaal niet wat zij denkt, verwacht, wil.

Niet dat ik het niet herken hoor

Wat mij dan soms helpt is de zaak omdraaien; misschien denkt jouw vrienindin wel; nu ga ik wel verhuizen, maar ik hoop toch niet dat Sien elke dag op de stoep staat zeg. Ik wil mijn éigen leven opbouwen...

liora

liora

26-04-2011 om 23:57

Hmmm

Als ze een man had, zou je dan minder bang zijn dat ze teveel een claim op je legt?
Lijkt me een vooroordeel over alleenstaande moeders.

Ik zou gewoon duidelijk grenzen aangeven. Meteen nu al op haar kinderen passen is misschien niet de manier.

Liora

Echt allemaal heel leuk

nou als je het echt allemaal heel leuk vindt dan vind je dat en dan moet je niet gaan zeveren dat je bang bent voor dit of dat. Je moet jezelf kennen en je eigen grenzen en 'kader van diensten' (ja geweldige uitspraak, kader van diensten) bepalen en die vast houden.

Helpen doe ik alleen als het over en weer is, dat gaat bij mij dus alleen goed als ik het ook terug kan doen. Oppassen doe ik liever niet, ik ga erg weinig uit met mijn man en daar hebben we een oppas voor en ik wil graag geen avonden bij een ander op de bank zitten. Oppassen op het huis, dieren en planten water geven vind ik prima dat doe ik dan ook graag terug in de vakanties. Bij nood ben ik er natuurlijk wel altijd voor een ieder die het vraagt.

Nou als je dat van jezelf weet dan hoef je ook niet bang te zijn dat het scheef zal gaan. Want dan kan je dat gewoon uit leggen, alleen als het ook terug is en niet te vaak, en verder dus nee kunnen zeggen als je er geen zin in hebt. En dit alles zeg ik met enige triomf want ik heb dat sinds kort pas door dat dit zo voor mij het beste werkt

+ Brunette +

+ Brunette +

04-05-2011 om 02:01

Alleenstaande moeder? heeft die wel tijd om jou te claimen?

Werk, kinderen, huishouden... ik denk niet dat ze om de haverklap bij je op de stoep zal staan voor gezelligheid of vriendendiensten. Verder ben ik het eens met degene die oppert dat die andere vriendin misschien onbewust jaloers is en daarom die waarschuwende opmerking heeft gemaakt en ook wel met degene die het omdraait: misschien is ze wel bang dat jij je te veel met haar gaat bemoeien. Ik zou me niet met opzet gereserveerd opstellen uit angst voor geclaim, als je vriendin te veel op je gaat leunen (en "te" is: als je je eraan gaat ergeren, dat heeft niets met frequentie of intensiteit van het contact te maken) dan is het nog vroeg genoeg er iets van te zeggen.

Lentezon

Lentezon

04-05-2011 om 12:17

Toch kan ik het mij wel voorstellen

Ik heb een vriendschap opgezegd omdat ik eigenlijk alleen maar als oppas diende. (en als geldautomaat)
Maar ik zou er niet als eerste vanuit gaan, je kan altijd nog praten mocht het zover komen.

Fianna

Fianna

04-05-2011 om 12:33

Wat naar

Wat zou ik balen zeg als er op voorhand al zo over mij gedacht werd, zonder echte aanleiding, alleen omdat een andere vriendin dat opperde. Ik denk dat er nu problemen worden gezocht die er niet zijn en er misschien nooit zullen komen. Wat jammer dat die andere vriendin van jou dat gezegd heeft. Ik vraag me af waarom, jaloers misschien? Hoe dan ook heeft dat wel roet in het eten gegooid en jouw voorpret bedorven, onnodig.
En het probleem is dan meteen dat als vriendin er net woont en jou af en toe als oppas oid wilt inschakelen, jij misschien gaat denken: andere vriendin heeft gelijk, of je andere vriendin roept: zie je wel! terwijl het in principe heel normaal is (vind ik dan) als die vriendin i het begin misschien wat meer van je vraagt als ze er verder nog iemand kent en een hoop moet regelen, zoals altijd in het begin.
Ik hoop dat je die gedachte kunt loslaten hoor en even van het positieve uit gaat.

+ Brunette +

+ Brunette +

05-05-2011 om 00:29

Pelle

Ik schreef: gezelligheid of vriendendiensten. En onder vriendendiensten valt dan inderdaad oppassen en dergelijke. Ben het eens met Fianna, die zegt dat je in het begin niet al bij voorbaat argwanend moet zijn.

Sien, je schrijft dat het een leuke meid is, jij kent haar beter dan die andere vriendin van je. Dat ze je waarschuwt is begrijpelijk maar ze kent haar verder niet dus ik zou me eerder door mijn eigen gevoel laten leiden dan door haar opmerking. Ik denk dat je je een vriendin niet alleen helpt door praktische steun maar ook door haar een beetje te helpen een eigen netwerk op te bouwen. Uit je posting krijg ik de indruk dat je vriendin op den duur prima in staat is haar eigen boontjes te doppen en niet voor jouw woonplaats kiest omdat het lekker handig is.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.