Off-topic discussies Off-topic discussies

Off-topic discussies

Sanne

Sanne

01-10-2011 om 11:17

Wat herinner jij nog uit jouw peuter/kleuterjaren?

Misschien ben ik de enige, maar ik heb een aantal sterke herinneringen uit de periode dat ik 3, 4 jaar was.

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Ja laatst een draadje over geweest

ik herinner mij ook heel erg veel, vanaf 3 jaar.

+ Brunette +

+ Brunette +

01-10-2011 om 12:23

Ja, vanaf een drie jaar.

Kennelijk is dat de gemiddelde leeftijd waarop je je dingen begint te herinneren.

Elvira

Elvira

02-10-2011 om 09:07

Hier 3 jaar en 10 maanden

Ik heb een sterke herinnering van toen ik 3 jaar en 10 maanden was, tot in de details. Dat was in de zomer van 1981. Ik was gekleed in een geel jurkje met rode plastic sandaaltjes. Mijn moeder was boos op mij en had mij bij de pols gepakt en sleurde mij. Op de gang stond een grote paarse doos Pampers, waar ze een luier uitpakte en daarna met mij door liep naar de woonkamer. Daar zaten mijn vader, mijn 2 oudere zussen toe te kijken hou ik verschoond werd. Ik werd op de koude plavuizen vloer gelegd en ik hield met mijn handjes het opgerolde jurkje wast tegen mijn borst. Toen mijn moeder de schone luier dichtplakte begon ze een strenge preek: "Oh oh oh, wat zien we toch af met jou, bijna 4 jaar en mevrouw poept nog steeds in haar broek. Straks op de kleuterschool verschonen ze geen luiers, hier gooi dit vieze ding maar weg" Ze gaf mij de vieze luier en ook nog een tik op mijn billen en ik huppelde daarna de kamer uit. Ik was best geschrokken en heb toen 's middags in mijn eentje op mijn kamer gespeeld met een groene speelboom waar poppetjes in woonden met een knop op de bovenkant, als je daar op drukte ging de boom open en er zat ook een lift in.
Kennelijk heeft de preek wel geholpen, want een paar weken later was ik (op 's nachts na) uit de luiers.
Groet Elvira

Kaaskopje

Kaaskopje

02-10-2011 om 16:57

Vakantie

Mijn eerste herinneringen zijn van onze eerste vakantie in Nederland, een van mijn eerste ritten in een Amsterdamse tram en hoe ik naar het ziekenhuis ging met mijn moeder.
De vakantie was in Vaassen. Toen ik 2 was is ons gezin uit het buitenland teruggekomen naar Nederland. Daar hebben we een aantal maanden bij een oom en tante gewoond in afwachting van onze nieuwe flat en toen we in die flat woonden zijn we met die oom en tante naar Vaassen geweest. Ik herinner me nog dat mijn nichten het liedje van Imca Marina "Harlekino" helemaal geweldig vonden. Als dat op de radio kwam zongen ze luid mee. Ik herinner me een paard wat daar in de buurt stond. Ik mocht hem een klontje geven en daarvoor moest ik mijn handje heel hoof opsteken. En ik heb daar ontdekt hoe héérlijk koffie ruikt. Ik snufferde aan de kopjes en vond het verrukkelijk. Aan de hand van Harlekino weet ik dat ik toen 3 was. In diezelfde periode ben ik aan mijn voeten geopereerd. Ik weet nog dat ik op de fiets naar het ziekenhuis gebracht ben en dat ik wegens gebrek aan kinderbedden bij volwassen vrouwen op zaal moest. Ze vonden het geweldig, zo'n kleintje op zaal.

Kaaskopje

Kaaskopje

02-10-2011 om 17:02

Oh ja.. de tram

De tram is eigenlijk een beetje rare herinnering, maar ja het gebeurde wel.
Ik ben in Zuid Afrika geboren en ik zal in mijn kinderbrein toch opgeslagen hebben dat 'blank' en 'zwart' niet op 1 bank hoorden te zitten, want toen ik in die Amsterdamse tram zat met mijn moeder en zusjes en er een zwart persoon naast mij ging zitten vond ik dat vreemd. Het zal niet zo zijn dat ik geen gekleurde mensen gewend was, want voor wat ik ervan begrepen heb werd er bij ons schoongemaakt door een 'meid'.

Foo

Foo

03-10-2011 om 10:42

Landing op de maan

De landing op de maan is mijn eerste bewuste herinnering. De belangrijkheid hiervan heeft een diepe indruk op mij gemaakt. Ik zat toen net op de kleuterschool. Daarvoor kan k wel wat herinneren maar meer flarden. De landing in zijn geheel en het bewustzijn ervan is blijven hangen.

Windhoos

In de zomer dat ik bijna 4 was (dus 3,5). Wij waren op vakantie, met onze buren die ook mijn ouders vrienden waren. In een tent, ergens aan zee. Het was warm, erg warm. En er was in ieder geval iets voorspeld, want mijn vader had van die gleuven gegraven langs te tent en daarbij mijn babybroertje in de zon gelaten (terwijl mijn moeder dat nog zó gezegd had! dat hij de parasol moest bijdraaien..) Ik was met mijn moeder en de buurvrouw en de oudste zoon van buurvrouw naar het strand geweest en wij hadden daar gespeeld met een bootje dat eigenlijk van de buren was. Thuis in de tent kregen mijn ouders ruzie over mijn nogal verbrandde babybroertje. En ik moest in het slaapgedeelte zitten met mijn babybroertje. En toen brak de storm al uit. Het ging enorm waaien en regenen. De tent danste heen en weer. Mijn vader ging buiten en wilde de gleuven nog dieper maken, want het water kwam aan alle kanten naar binnen. Mijn moeder hing aan de tenststokken.Mijn vader ramde nog meer haringen in de stormlijnen buiten (dat gemep erop, hoor ik nog door de storm heen, dat geluid is erg in mijn herinnering) en mijn moeder gilde dat mijn vader moest binnenkomen.
Binnen ging mijn vader ook aan de tenstokken hangen. Ik mocht de binnentent niet uit, maar gluurde door een kier onderin naar de voeten van mijn ouders, terwijl de binnentent heen en weer schommelde als een boot...en ondertussen mij en broertje heen en weer kegelde. En terwijl ik gluur en naar die voeten kijk en mij en broertje in balans probeer te houden zie ik die voeten iedere keer omhoog gaan (van de grond af dus), vooral die van mijn vader met geitewollensokken in sandalen. En ik bedenk dat als de tent vliegt dat mijn ouders ook meevliegen en ik misschien met broertje achterblijf...En ik ben bang.
De rest weet ik niet meer. Op een gegeven moment zal de storm wel zijn gaan liggen en wij slapen.
De volgende dag is het bootje van de buren weggewaaid en er een heleboel tenten in de prak en onderdelen weg.Het is 1 chaos op de camping. En wij (mijn vader+buurman en buurjongen en ik) lopen alles af op zoek naar het bootje. Dat we uiteindelijk 3 dagen later kapot weer vinden in de duinen. Dat we het bootje vinden weet ik niet meer, dat we 'm zoeken dat wel.
groeten albana

Tirza G.

Tirza G.

03-10-2011 om 13:36

Niks leuks

Ik weet niks leuks. Ik heb als kind vaak in het ziekenhuis gelegen en daar zijn mijn meeste herinneringen aan gelieerd. Intimiderende, enge, donkere, pijnlijke, nare herinneringen - die ik nu op zich beter kan duiden maar het gevoel wat er bij hoort kan ik me nog goed voor de geest halen.
O, en dat mijn moeder mij ging opgeven voor de kleuterschool (vroeger stroomden alle kinderen na de zomervakantie in en ik ben in de zomer jarig). Dat de juf zoiets zei van: ik weet niet of we een plaatsje voor haar hebben en dat ik dan zó stom vond. Dat ik dacht: dan neem ik mijn eigen stoeltje wel mee hoor. Het is eigenlijk nooit meer echt goedgekomen tussen het onderwijs en mij

Tirza

Jesse_1

Jesse_1

04-10-2011 om 22:23

Pak voor m'n blote billen...

Wij waren net verhuisd en waren vlakbij een sloot gaan wonen. Ondanks het nadrukkelijke verbod van mijn moeder kon ik het niet laten om steeds weer bij de sloot te gaan spelen. Toen waarschuwde ze me: "Als je het nog één keer doet, krijg je een pak voor je blote billen!".
Bloed kruipt waar het niet gaan kan en ik was de voordeur nog niet binnen of mijn broek ging naar beneden en ik kreeg een flink pak voor mijn blote billen. Het is de enige keer dat ik geslagen ben en ik heb NOOIT meer bij de sloot gespeeld (tot ik oud genoeg was om het te mogen).
Achteraf zegt mijn moeder altijd dat het haar meer pijn deed dan het mij gedaan heeft. Dat betwijfel ik natuurlijk . Het ergste was overigens niet het pak slaag, maar het ontbloten van mijn billen gelijk toen ik de deur binnenkwam.
Jesse

myr

myr

05-10-2011 om 07:17

Ook een flink pak slaag

Ik was 3 jaar en speelde op het strand samen met een iets ouder meisje uit het dorp. Op een gegeven moment kregen we ruzie over een schepje en zij beet mij in mijn arm. Huilend ben ik naar mijn moeder gerend en mijn moeder is toen kwaad met mij naar de moeder van het andere meisje gelopen. Toen mijn moeder de wond liet zien op mijn arm ging de moeder van het meisje op de koelbox zitten trok het meisje op haar schoot en begon haar een flink pak op de billen te geven. Ze telde hard op bij iedere klap. Ik weet niet hoeveel klappen het er waren, maar meer dan ik kon tellen
Uitteraard ben ik als slachtoffer genietend naar deze terechtstelling blijven kijken. Zelf heb ik volgens mij nooit echt een tik gehad, alleen een keer een klap in mijn gezicht toen ik als 13 jarig pubermeisje mijn moeder voor k*th**r had uitgescholden omdat ze mijn sigaretten had afgepakt.

Massi Nissa

Massi Nissa

05-10-2011 om 16:18

Straf op school

Ik heb wel wat vage peuterherinneringen, maar ik weet niet welke herinneringen echt zijn en welke 'planted' zijn omdat we er later nog vaak over hebben gesproken, of omdat er foto's van zijn. Wat ik me nog goed kan heugen is de eerste keer dat ik straf kreeg als kleuter. We zaten in de kring, de juf kondigde aan dat we paaseieren gingen schilderen en ik sprong op en rende alvast naar de tafeltjes waar eieren en verf klaarstonden. En toen moest ik heel lang alleen in de kring blijven zitten (nou ja, heel lang, waarschijnlijk was het eerder vijf minuten, maar het voelde als een eeuw).
Ik herinner me ook nog de grote houten vogel die op het schoolplein van de kleuterschool stond, en hoe de ribbels van zijn veren aanvoelden als het hout door de zon was opgewarmd.
Groetjes
Massi
PS: Echt schitterend om te lezen hoe ver sommigen terug kunnen gaan.

Wat ik mij van klas 1

herinner, ik was dus 4, 5 of 6 was de mooie klap die een kleuter gaf op de nietmachine van de juf.

Nou had hij net daarvoor tegen een ander jongetje gezegd dat dat ding was om je vinger onder te doen.

Vier

Ik was vier toen ik op een christelijke kleuterschool zat waar we elke ochtend gingen bidden. Ik had kauwgom in mijn mond en vond dat niet kunnen tijdens het bidden. Ik deed daarom het stuk kauwgom tussen mijn gevouwen handjes. Na het gebed bleken mijn handen hopeloos aan elkaar gekit met lange kauwgom draden! Vreselijk, brullen, brullen...

Met dat bidden is het ook nooit meer goed gekomen.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app

Tanneke

Tanneke

06-10-2011 om 02:46

Melk flessen

Wij hadden vroeger een melkboer aan de deur die de melk bracht in van die glazen flessen met zo'n aluminium dop die je door kon prikken. Toen ik jarig was (drie jaar werd ik die dag), wilde ik de melk, die voor de deur stond, naar binnen brengen en liet er eentje vallen. Precies voor onze voordeur.
Mijn moeder had alles keurig aan kant voor de berg verjaars visite en ik dacht dat ze hartstikke boos zou zijn. Ben me gaan verstoppen in een poort, verderop in de straat en heb er zeker een uur gezeten,terwijl al de visite er al was en me liep te zoeken. Ik hoorde ze wel,maar durfde niks te zeggen. Toen ik gevonden was, was er uiteraard niemand boos.

Een tweede ding dat ik me herinner als de dag van gisteren is de eerste dag op de peuterschool. Wij woonden in een dorp met een katholieke school en er was nog een non die lesgaf (was haar laatste jaar). Toen ik binnen kwam en ze zag dat ik stiekem mijn "toddie" meehad (lapje waar ik mee sliep), werd me medegedeeld dat dat niet hoorde op school. Ik ben toen naar het toilet gerent,maar dat kreng volgde me en heeft mijn toddie door de wc gespoeld.

Dat zijn mijn meest vroege herinneringen. Verder ben ik goed terecht gekomen hoor,haha.

Biene M.

Biene M.

06-10-2011 om 08:00

Oudste herinnering

Er kwam bezoek en ik was gewend dat bezoek mij meteen overlaadde met aandacht dus ik was meteen naar de hal gehaast. Maar ze liepen me straal voorbij, want ze kwamen op kraamvisite voor mijn broertje. Toen zal ik 1 jaar en 10 maanden geweest zijn, want toen werd hij geboren.

Een maand of 10 later lag er sneeuw en mocht ik mijn nieuwe rode loden capeje aan om in de tuin te gaan spelen en ik vond mijn capeje prachtig en was ook onder de indruk van de contrasten tussen het rood van mijn cape, het wit van de sneeuw en het groen van de coniferen wat nog tussen de sneeuw doorschemerde.

Dat zijn de enige dingen die ik me kan herinneren van voor mijn derde verjaardag. Vanaf dat ik drie was weet ik nog heel veel.

Valkyre

Valkyre

06-10-2011 om 17:09

Peuterspeelzaal, ik weet nog dat het in een oud huis was met een heeeeeeel hoog plafond (in mijn hoofd wel acht meter ofzo, was waarschijnlijk drie of hooguit vier). Het was zo'n soort herenhuis met van die tierelantijntjes aan de buitenkant, zoals je nog weleens in kinderboeken ziet. Ik weet nog dat we in de kring zaten op hele kleine stoeltjes (ik denk niet dat ik thuis een stoeltje op mijn maat had). En dat we liedjes zongen, Hansje Pansje Kevertje geloof ik. En dat het linoleum op de vloer donkergrijs gemarmerd was.

Van het huis waar we tot mijn derde gewoond hebben weet ik nog hoe het patroon van het linoleum eruit zag - vier "tegels" die samen een patroon vormden, in mosterdgeel en oranje (jaren '70 ja).

Mijn vader's prikbaard, en hoe hij naar zware shag en Grolsch rook.

Van de eerste dag op de kleuterschool weet ik nog dat ik heel hard huilde en niet wilde dat mijn moeder wegging. Toen ze wegging, rende ik achter haar aan, en de deur (op een dranger) viel op mijn hand dicht. Toen kon ik gelijk weer mee met mamma (naar de dokter, ik denk ook foto's maken van die hand). Ik weet niet meer hoeveel pijn het deed (flinke kneuzing), maar wel dat ik heel tevreden was dat ik niet hoefde te blijven...

Verder op de kleuterschool: de keer dat ik een pakje bedorven schoolmelk kreeg en het niet op wilde drinken. De juf (invaljuf) dacht dat ik me aanstelde, en dwong me het pakje leeg te drinken. Dikke tranen. Overgeven. Nooit meer melk gedronken sindsdien.

En dat ik nog heel vaak in mijn broek plaste, net als Spruitje nu. En dan kreeg ik een rare onderbroek van school aan... brrr.

De geur van boenwas op het linoleum/marmoleum (of ik denk lijnolie). Elke keer als ik vers marmoleum ruik, of lijnolie dus, ben ik weer op de kleuterschool.

Altijd ruzie met de juf, maar toch was zij mijn lievelingsjuf, en ik haar lievelingetje. Dat ik staartjes wilde, maar dat mijn moeder mijn haar kort knipte (luizen??) Altijd kapotte knieën. Witte ajour kniekousen waar bloed overheen sijpelde.

Verder de wc's met van die gele tegeltjes op de vloer, en van die gele eivormige zeepblokken op een verchroomde houder, en een handdoek waarvan de uiteinden aan elkaar genaaid waren. En kleine wctjes met een zwarte bril. Maar misschien was dat ook wel op de lagere school?

Cindy Bakker

Cindy Bakker

10-10-2011 om 06:13

De pamperdozen van zolder

Een aantal weken terug hebben ik en mijn zus onze ouders verhuisd, en bij het leeghalen van de zolder kwamen we een hoop spullen tegen die veel herinneringen oproepte. We kwamen een hoop speelgoed tegen dat in enorme pamperdozen en waspoedertrommels opgeborgen zat. Monchichi aapjes, Fabuland, My little pony, de lolobal, een viewmaster en rolschaatsen. Toen we al die dozen naar beneden zagen we pas in hoeveel speelgoed we bewaard hadden uit die tijd. Mijn zus en ik kregen weer ouderwets ruzie van wie dat ene monchichi aapje nu eigenlijk was. En wij vroegen ons ook af wie er van ons 2 zoveel pampers had verbruikt. Onze moeder vertelde een anekdote uit de zomer van 1982. Ik was 5 en mijn zus 3 en half. Zij was toen nog niet zindelijk en droeg nog een luier. Ik speelde in die tijd veel met de buurmeisjes en bijna elke dag speelde we moedertje. In die tijd had je nog geen baby born, dus gebruikten wij mijn zusje als "living doll". We kleden haar dan uit tot dat ze in een luier en een t-shirt liep. We gebruikte een t-doek als slab, en een plaid in de achtertuin deed dienst als box. In het begin vond mijn zus het wel leuk al die aandacht, maar aan het eind van de zomer vond ze het wel welletjes en is toen maar zindelijk geworden. Dit kan ik mij wel herinneren, zeker toen ik de polaroids onder ogen kreeg die toen waren genomen. Mijn zus in een enorm dikke hagelwitte luier en een geruite theedoek om haar nek. Het leukste was nog dat mijn zus het zich ook kan herinneren, en daar niet zo blij mee was. Haar wraak zal zoet zijn riep ze, en dat was het ook, ze heeft mijn monchichi aapje afgepakt

Rosase

Rosase

10-10-2011 om 10:31

Ha cindy

Leuk stukje!

Miranda

Miranda

17-10-2011 om 09:13

De pampers van toen

Een heel grappig verhaal over die Pamperdozen, kennelijk komen we uit dezelfde tijd, Cindy. Het grappige is dat de eerste generatie Pamper-drager nu ook kinderen hebben in de Pampers of er inmiddels al uit zijn.
Wat ik mij uit mijn peuter tijd kan herinneren is niet echt veel, maar toch het e.e.a. Ik kom uit een gezin van 4 kinderen, waarvan ik de jongste was en het enigste meisje. Mijn broers hebben allemaal katoenen luiers gedragen en ik als enigste wegwerpluiers. Mijn broers waren allemaal voor hun 3de jaar dag en nacht uit de luiers, maar ik had daar als peuter/kleuter absoluut geen zin. Ik was ruim 4 jaar toen ik pas overdag uit de luiers was, en kan mij herinneren een gesprek tussen mijn moeder en mijn tante, terwijl ik op schoot zit, pratend over het feit dat ik nog een luier om had. Ik kan mij herinneren dat ik een keertje gepest werd op de kleuterschool omdat ik een luier aan had. Ook kan ik mij die paarse dozen zoals Elvira die beschreef ook wel herinneren, met zo'n duimend jongetje er op, paars was de grootste maat, speciaal voor peuters en kleuters. Ook enkele details zoals kleding, ik droeg in die tijd veel kleding van mijn broers zoals korte spijkerbroeken, badstof sportbroekjes, en tuinbroeken, dat was ook niet zo erg, want ik was een erg avontuurlijke kleuter en klom in alles wat ik tegen kwam en als ik een jurkje droeg, gebeurde het wel eens dat ik zonder luier terugkwam. Verder herinner ik mij nog dat de Pampers enorm veel gekraak gaven als je bewoog, en dat er 2 enorme grote plakstrips op zaten. Als je foto's terug ziet uit die tijd, zie dat mijn broekje toen aardig gevuld was met een massa luier. Toch hadden die witte luiers wel hun charme, tegenwoordig vind ik ze er niet uitzien, ik vind ze ook snel aan de buitenzijde er vies uitzien en aanvoelen als er flink in geplast is.
Waarom dat ik zo laat zindelijk ben geworden weet niemand, ik speelde liever met mijn broers (en deed het in mijn broek) dan dat ik mijn tijd verdeed op de wc. Mijn oudste broer noemde mij ook "Miss Pamper".
Het vreemde is overigens dat mijn jongste dochter precies hetzelfde gedrag vertoond (is gelukkig wel net voor haar 4de verjaardag overdag droog geworden, draagt nu nog 's nachts een luier).

Gr. Miranda

Sanne

Sanne

17-10-2011 om 11:43

Deze doos bedoel je?

http://flic.kr/p/538Tob (heb ff gegoogled)

Van Bampers kan ik mij niets herinneren, mijn zus en ik kregen altijd van die inlegluiers aan (Billies heten die geloof ik, zaten in van die donkerblauwe tassen met konijnen er op) die een plastic broekje geschoven werden en met 6 drukkertjes werden vast gezet. Ik kan mij wel nog herinneren toen ik 5 jaar was en in het ziekenhuis lag omdat mijn voet gebroken was, mijn opa was toen met zijn auto over mijn voet heen gereden). En ik werd midden in de nacht wakker (of het was 's ochtende heel vroeg) en ik moest plassen. Ik had toen waarschijnlijk een pamper aan, in ieder geval een luier met van die plakstrips. Ik schreeuwde door de zaal dat ik moest plassen en de andere kinderen werden boos wakker door mij. Een verpleegster kwam naar mij toe, ze had een appart gezicht, heel lang zwart haar in een vlecht met hels blauwe ogen, en tegen mij zei: "ssst stil maar, je mag gewoon in je luier plassen". Ik voelde mij klein en aan de andere kant ook opgelucht. Later heb ik te horen gekregen dat mijn voet dermate gebroken was dat er 2 operaties er voor nodig waren en dat mijn voet in eerste instante gefixeerd werd aan bed. Dus naar de wc gaan was onmogelijk, en kennelijk waren luiers de enigste oplossiing.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.