Off-topic discussies Off-topic discussies

Off-topic discussies

Wat is jouw ergste kado-teleurstelling?


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Tijgeroog

Tijgeroog

10-12-2011 om 01:48

En nog erger na m'n bevalling

Die kraammand van m'n schoonmoeder viel al wat tegen. Maarja...
De dag nadat ik die kraammand kreeg was ik jarig. 3e dag na de bevalling, kraamtranen. Veel pijn in m'n bekken, ik kon nog niet van m'n ene zij naar de andere draaien. En jarig, dus.
"Gefeliciteerd met je verjaardag"
Afwachtende stilte.
"Krijg ik geen cadeau?"
"Euh... Nee, daar heb ik geen tijd voor gehad"
Terwijl ik (hormonen!) vond dat ik toch echt wel iets verdiend had, na de zwangerschap en bevalling die allemaal niet echt meevielen. Dus reden genoeg voor de volgende huilbui. (later op de dag heb ik een bloem en een kaart gekregen, en de belofte dat ik een keer een mooie armband uit mocht zoeken)
(bij de verjaardag van m'n man, een week eerder, had ik 2 cadeaus gekocht, voor het geval de baby dan al geboren zou zijn, dan kon die ook wat geven. En het vaderdagcadeau voor een maand later lag ook al klaar)

Massi Nissa

Massi Nissa

10-12-2011 om 08:32

Irene

Ik heb enorm zitten lachen om die man van jou ("alle drie natuurlijk"). Geweldig.
En on topic: toen ik zeven was, lag ik langdurig in het ziekenhuis en verveelde me te pletter. Ik lag op zaal met wat andere kinderen en het viel een moeder op dat ik altijd las. Ze was daarom zo lief om een boekje voor me mee te nemen. Ik vergeet het nooit meer. Het was zo'n heel dun boekje voor beginnende lezers en heette iets als "Tup en Joep In Het Bos". En ik was vreselijk teleurgesteld omdat het boekje zo dun en makkelijk was en kon dat niet verbergen (ik schaam me nu nog, het was zo lief bedoeld).
Groetjes
Massi

Hanne.

Hanne.

10-12-2011 om 11:51

Niet nagekomen beloftes

Mijn teleurstellingen bestaan vooral uit toegezegde maar niet gekregen cadedautes. Vooral mijn moeder is er sterk in

Zo heb ik de belofte gekregen dat ik voor mijn bruiloft een camera krijg, voor mijn promotie kreeg een mooit tuinplant en voor mijn 27e verjaardag een 'persoonlijk sierraad'. Bij de geboorte van de kinderen kregen we de belofte dat ze een kinderstoel zouden krijgen.

Geen van alle beloftes zijn ooit ingelost (ik ben al 9 jaar getrouwd en de oudste is 8). En ik verdom het om er om te vragen.

Aan de ander kant als ze wel een cadeautje koopt is het meestal ook geen succes. De lingerie set die ik van ooit kreeg was ook geen succes was a) geheel niet mijn stijl b) geen cadeau dat ik van m'n moeder wil krijgen en c) 2 maten te groot. De bijbehordende mededeling 'voor als je straks weer slank bent' viel dan ook redelijk in het verkeerde keelgat.

Fiorucci

Fiorucci

10-12-2011 om 13:51

Dat is een discussie op zich..)
Maar in dit geval was het wel het begin van het einde.

Rafelkap

Rafelkap

10-12-2011 om 17:42

Massi

Ik had precies hetzelfde met een boek. Ik was 8 en lag in het ziekenhuis. De hoofdmeester (een grote eer!) kwam met een boek voor mij en mijn oudste broer. Ik kreeg een boek met grote letters over een konijn. Boos dat ik was. Heb natuurlijk het boek van mijn broer snel ingepikt. Die kreeg Koning van Katoren.
Ik heb nog veel boeken van vroeger maar dat ene boek heb ik kennelijk al heel gauw weggewerkt!

Margriet*

Margriet*

10-12-2011 om 21:43

Hanne

Knap hoor dat je er niet om vraagt. Ik zou allang een paar enorme rotopmerkingen hebben gemaakt. Eigenlijk zou ik het gewoon zeggen. Elke ben je weer teleurgesteld. Waarom houd je je eigenlijk in?

Hanne.

Hanne.

11-12-2011 om 20:37

Niet vragen omdat

Ik vraag er denk ik niet om omdat het m'n eer te na is, maar ook omdat ik bang ben voor wat er dan wel komt (de cadeautjes die wél komen zijn ook geen succes).

dus ik vermoed stiekem een beetje dat ik dan een cactus, een wegwerp camera en een wanstaltig sierraad krijg.

Zit ik ook niet op te wachten!

Vroeger en nu

ik kreeg toen ik 12 werd een nieuwe fiets. Prachtige fiets, maar in erwtensoepgroen. Vreselijk lelijke kleur vond ik het, en ik durfde het natuurlijk niet te zeggen omdat ik het zo ondankbaar vond van mezelf.(had ik het maar gezegd, hij had waarschijnlijk zo omgeruild kunnen worden)
en nu: vorig jaar voor mijn verjaardag zei man dat hij eraan had gedacht om bloemen te kopen. Tja. Wel aan gedacht, maar niet gedaan.... It's the thought that counts, wel erg letterlijk genomen. En dan vond hij het ook nog heel stom van mij dat ik er niet eens blij mee was...

Jaymza

Jaymza

11-12-2011 om 22:06

Blij zijn met het feit dat hij eraan dacht iets voor je te kopen, maar niet de moeite nam het ook te doen?
Volgende keer als hij jarig is zou ik tegen hem zeggen dat je eraan gedacht hebt (iets wat hij dolgraag wil) te kopen, maar het uiteraard niet echt kopen.

Jaymza

Wilma

Wilma

12-12-2011 om 14:26

Yep, hier ook zoals hanne

Alleen dan niet van (schoon)ouders. Maar van mensen die wel komen, maar dan zeggen "je kadootje krijg je nog". Mijn man en ik zeggen dan later altijd tegen elkaar "ach, daar hebben we al een garage vol van". Want nog nooit heb ik dan achteraf een kadootje gekregen.

En nu gaat 't me natuurlijk niet om 't kadootje op zich, maar zeg dan niks. Als je gewoon komt, ook prima, maar zeg niet "je krijgt nog wat hoor" en dan krijg je 't nooit.

Man

heeft adhd, en het schijnt dat je inlevingsvermogen dan ook niet zo groot is.
Wel lastig om mee om te gaan, je gaat soms aan jezelf twijfelen.

Ely

Ely

12-12-2011 om 16:22

Karin

Mijn man is man, schijnt dat t inlevingsvermogen dan niet altijd bijzonder groot is.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Ely

Ken je nagaan.. man en adhd.. ach, de man van vriendin heeft asperger, als je hoort wat die soms doet/zegt, dan valt die van mij nog mee

Ely

Ely

12-12-2011 om 20:16

Karin

Ik zeg altijd maar zo: bij de geboorte van een jongetje blijft het empatsch vermogen achter in de baarmoeder .
Het schijnt dat het soms wel aan te leren is, ik hou het maar op duidelijke instructies en een laag verwachtingspatroon

En ik ken ook een paar ergere gevallen, boekwaardig

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Fianna

Fianna

12-12-2011 om 20:57

Karin*

Ik geloof dat een van de positieve eigenschappen van adhd nou net het juist wel hebben van een groot inlevingsvermogen is.

blom

blom

12-12-2011 om 23:38

Ik geef juist verkeerd

Toen mijn kinderen nog vrij klein waren, dacht ik leuk kerststukjes met ze te maken voor oma. (die dol is op de kinderen en een imo vrij tuttige smaak heeft, dus ik dacht goed te zitten) Vanalles met ze verzameld, gekocht etc. Ze een prachtig stuk laten maken. Kreeg ik na de feestdagen alle ingredienten los rustig retour.
Ook hadden we een keer een kaart bijgegeven op een verjaardag oid. Vrij haastig, haar naam er niet opgezet maar alleen proficiat en onze namen. Kreeg ik die kaart later weer terug; konden we nog aan iemand anders geven. Hoezo zuinig.
En met een vriendin ooit een geef-blunder gehad; ik zag een kado dat ik echt heel graag voor haar wilde kopen. Ik kijk nooit zo naar prijs, al zat ik toen heel krap. Kan het goedkoop, dan goedkoop, dit was aan de prijzige kant voor mij maar het was zo leuk enz. Vriendin reageerde blij maar later kreeg ik geld van haar; ze had de prijs gevonden en was daarvan geschrokken; het was meer geweest dan zij voor mij had uitgegeven en nu betaalde ze het verschil terug. Jeetje, wat voelde ik me lullig! Keek daarna wel naar prijzen..
Ohja, nog eentje met zoon, die toen nog echt een zoontje was. Hij verkleedde zich toen heel graag en hulde zich ook vaker samen met zusje in haar prinsessenkleren, sprak zelf een keer uit graag een prinsessenjurk te hebben. Ik dacht waarom niet, van de sint. Dat was enkele weken later en toen was z'n prinsessenmanie blijkbaar alweer voorbij, zal nooit z'n verbijsterde gezichtje meer vergeten!

Tijgeroog

Tijgeroog

13-12-2011 om 11:25

Maar blom

Ik zou van m'n moeder de spulletjes ook terug krijgen. Niet omdat ze het niet leuk vond, maar omdat ze het zonde vindt om het zomaar weg te gooien. Dan kunnen we het jaar erop weer zo'n stukje voor haar maken.
Dus dat ligt echt niet aan jou aan, je hebt niets verkeerd gegeven!

Vera*

Vera*

13-12-2011 om 13:53

Koffielepeltjes

Ik kreeg kleine (koffie)lepeltjes voor mijn verjaardag. Volgens mijn man was dat wel handig wat we hadden er zo weinig. Het enige is dat ik geen koffie drink.

Fianna

sommige juist wel, sommige juist niet. Zoon wel, zijn vader niet. Misschien ook een tikje auti erbij? volgens vriendin die veel van haar eigen man in hem herkent wel. Ik weet het niet (en ik vind 1 diagnose ook wel zat)

Decembermeisje

Decembermeisje

14-12-2011 om 14:32

Oh kerststukje

zoals mijn nick al verklapt ben ik vlak voor kerst jarig. Ooit ( als tiener) kreeg ik een van een vriendin een kerststukje op mijn verjaardag. Op zich al een kado waarvan ik (toen als 17 jarige) dacht mwah. Na de kerstvakantie sprak ze me aan: of ze het bakje terug mocht, dat kon ze dan het jaar erna weer gebruiken.
Ach en nog een geneugte van het december verjaren. Kaarten komen nooit op tijd. Helaas neemt bijna niemand de moeite een verjaardagskaart in december iets eerder te versturen.

Hier idem!

Ik ben 31 maart jarig en heb al tig uberlelijke paasstukjes gehad! En als ik ergens een hekel aan heb............... zucht.

Stenna

Stenna

14-12-2011 om 22:59

Man is man, maar zijn zus

Mijn man is ook een man, met de meeste typische kenmerken wel, maar een ding kan hij uitstekend: mooie sieraden voor mij kopen. Geen grapje, echt. Zijn vader kon dat ook al, voor mijn schoonmoeder, maar zelfs tot mijn stomme verbazing wel eens voor mij! Draag het nu nog graag. En laatste moederdag ontdekte ik dat deze gelukkige genen zich voortzetten: pdd-nos puberzoon kan het ook!
Maar dan man's zusje. Hardstikke leuk en lief is ze, maar cadeautjes... Ik maak nog steeds te fout om als ik bij haar een nieuw frutsel of dutsel zie staan uit aardigheid te zeggen "wat leuk". Waarna ik op de eerstvolgende verjaardag of Sint precies hetzelfde ding krijg. Zou het haar nou nog steeds na al die jaren niet opvallen dat die dingen nergens meer te bekennen zijn in mijn huis? (voor de beleefdheid zet ik ze nog wel bij het eerstvolgend bezoek neer). Ik houd helemaal niet van frutsels, maar gun haar het plezier er in wel, daarom zeg ik er altijd iets aardigs over bij haar thuis. Moet ik niet meer doen misschien.

Vic

Vic

14-12-2011 om 23:07

Spullen van een ander bewonderen

Mijn vader verzamelt frutsels. Hij heeft een tijdlang van die kristallen beeldjes gehad, sommige zelfs met licht erin en dat zag er 'best leuk' uit. Dus als hij een nieuwe had gekocht was hij altijd apetrots en dan moet je dat natuurlijk wel bewonderen. Onlangs besloot hij zijn kristallen beeldjesverzameling weg te doen en vroeg mijn zus en mij welke we wilden hebben. Toen bleef het lang stil... Mijn vader benadrukte dat we heus niets hoefden te nemen, maar je zag aan hem dat hij het echt niet leuk vond. De nieuwe verzameling zijn boeddhabeeldjes. Tja...
Het is natuurlijk allemaal een kwestie van smaak. Mijn vader is hartstikke attent, dus je moet voorzichtig zijn met het uiten van wensen. Ik opperde een tijd geleden dat ik graag een stel vazen wilde op mijn nieuwe antieke kast. Kwam hij daar een paar weken later mee aan, héél bijzondere

nu even niet

nu even niet

15-12-2011 om 08:51

Geen sieraden

Ik draag nooit sieraden, hou er niet van. Dus vind het ook moeilijk als ik dan wel een 'mooie ketting' van een kennis krijg. (bah denk ik dan, maar zeg toch altijd 'oh wat mooi'... dank je) (ik kan toch moeilijk bah gaan roepen)
Vroeger kreeg ik als kind wel eens kralendozen, vond ik ook niets aan, ik had liever een pak stiften en een blok gekregen.
Man weet het al vanaf dag één, dat ik geen ring of ketting wil. (ook niet op onze trouwdag) Dus we zijn getrouwd zonder ringen.
Grappige is dat man vertegenwoordiger is in bijouterieen, en ik heb er dus he-le-maal niets mee

Gijsbertha

Gijsbertha

15-12-2011 om 09:41

Zelgemaakte t-shirts

Kreeg lang geleden, ik was 16 of 17 jaar, 2 zelfgemaakte t-shirts van mijn ouders voor mijn verjaardag. Was zo teleurgesteld want ik wilde zo graag een kakker poloshirt. Wist eigenlijk ook wel dat dat niet kon want er was haast geen geld want ze zaten in de bijstand.En mijn moeder had zo haar best er op gedaan om ze zo mooi mogelijk te naaien maar ik kon mijn teleurstelling haast niet verbergen. Schaam mij nog steeds daarvoor.

Teleurgesteld...

toen ik ongeveer twaalf weken zwanger was, was het moederdag en uiteraard kreeg ik wat van mijn vriend. Allemaal kleine pakjes. Spannend! (ik ben dol op kadootjes).Ik was heel erg verrast toen ik ze uitpakte, allen niet blij verrast. Ik kreeg kleine dingetjes voor de baby, een speentje, talkpoeder, haarlotion, een slabbetje met tekst, dat soort spul. Heel lief bedoeld ik weet het, heb ook mijn best gedaan om mijn teleurstelling niet te laten blijken.Maar ik baalde echt! Ik verwachte gewoon iets voor mezelf, een luchtje wat bijna op was, of een kookboek. Had ik ook aangegeven dat ik dat wel wilde hebben, bovendien het is toch moederdag en niet babydag. Beetje ondankbaar misschien, hij bedoelde het zo goed. Maar toch was ik niet echt blij met `mijn` kadootjes.

Cakey

Monique D*

Monique D*

17-12-2011 om 16:44

Cadeau-teleurstelling

Met kerst:
Een naveltruitje dat toen net "in" was. Ik dacht eerst dat het veel te kort was, maar het was gewoon een naveltruitje... vond het wel raar, want de gever weet dat ik daar niet van hou.
Voor mijn verjaardag:
Huishoudelijke spullen, zoals een mop of zo'n ragebol. En een kaars...
En na het Sinterklaasspel met dobbelsteen was mijn enige cadeau een "potpourie" (schrijf ik het zo goed)? Het zijn verschillende kleurige vormpjes in een zakje die een bepaalde geur afgeven. Ik dacht eerst dat het van die bakjes waren voor de vogeltjes in de winter...
En het omgekeerde vond ook plaats: zo dacht ik met kerst een nichtje een boek cadeau te doen, maar daar bleek ze achteraf helemaal niet tevreden te zijn.. wie geeft alleen maar een boek??
Mijn zoon kreeg vorig jaar met kerst nieuwe schoenen. Hij wilde toen niet zeggen dat ze helemaal zijn smaak niet zijn...
En ik gaf mijn moeder met moederdag een plant. Alleen maar een plànt? Mens, ik kom òm in de planten!
Cadeautjes geven krijgen kan best wel ingewikkeld zijn!! Voor mij hoeft het niet zo meer...

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.