Off-topic discussies Off-topic discussies

Off-topic discussies

Cultuuroverdracht

Eerst dacht ik: ze lezen mijn boekenkast maar als ze dat willen weten. Maar aangezien het geen echte boekverslinders zijn moet ik een list verzinnen.
Omdat hun Duits nu ook niet echt te wensen overlaat heb ik ze, aanhakend bij hun voorliefde voor duitse Metalbands heb ik ze de moeder van de Punk gestuurd, Nina Hagen. Alleen lastig uit te leggen wie ook weer Simone de Beauvoir was en het Existentialisme.
Unbeschreiblich Weiblich:


http://www.youtube.com/watch?v=is727R4oYO0
Vroeger dacht ik vaak: hoe weten die volwassenen dat soort dingen nou allemaal? Nu denk ik, hoe kunnen die kinderen dat nou allemaal meekrijgen?
Wat doe je zelf aan cultuuroverdracht en hoe betrek je je eigen kinderen bij het tijdsbeeld van je eigen tijd?


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Tinus_p

Tinus_p

20-06-2012 om 20:09

Heu

Hoe oud zijn ze?

Hier had een stedentripje Rome overigens best wel impact. plots moet ik antwoord geven op vragen als 'wat is nou t verschil tussen katholiek en protestant'.

Mea Proefrok

Mea Proefrok

20-06-2012 om 20:35

Je hoeft geen plan te hebben

Ik ben zelf religieus opgevoed - een opvoeding met een zeer duidelijk kader waar van alles buitenviel. Toch pik je in de loop der jaren veel op. Lezen, vrienden met bepaalde interesses, reizen, eigen belangstelling, studeren. Je ouders hoeven lang niet alles aan te reiken. Volgens mij is het dus niet nodig om een soort vijfjarencultuuroverdrachtsplan te maken a la Grote Sprong Voorwaarts. Wat jou interesseert, geef je vanzelf mee. De rest pikken ze elders op.
Het lijkt me vooral belangrijk om door te geven dat alles (potentieel) interessant is. Dat hebben mijn ouders me bijgebracht met hun open en geinteresseerde blik op de wereld.

Guinevere

Guinevere

20-06-2012 om 21:22

75%

Wedden dat 75% van Nederland niet van Simone de Beauvoir heeft gehoord of van wat dan ook?
Verder houd ik hier thuis regelmatig een goed gesprek over De Wereld met zoon. Leert ie ook een hoop van. Eergisteren hebben we het over Napoleon en de Bermudadriehoek gehad. Had ie in een Donald Duck gezien en hij werd nieuwsgierig. Zo gaat dat. Gelukkig had ik nog een oude encyclopedie staan in de kast, want wikipedia erbij pakken voor de details is wat lastig bij het naar bed brengen. Historie wordt zo een onderdeel van het dagelijks leven, zo ook met cultuur. Aangrijpen van flarden die je elders tegenkomt, al is het in de Donald Duck of bij een Spongebob filmpje.
Kennelijk werkt het want de leerkracht merkte vorige week nog op dat zoon soms over de raarste onderwerpen inhoudelijk kan meepraten (tot verbazing van de klas).

krin

krin

20-06-2012 om 21:41

Antwoord geven op vragen

en hopen dat er nog meer vragen achteraan komen, zo doe ik geloof ik aan cultuuroverdracht. En mijn eigen interesses niet onder stoelen of banken steken.
Ik ben het eens met Mea, dat het grotendeels vanzelf gaat. Wel herken ik heel erg je vraag van vroeger, hoe die grote mensen dat toch allemaal wisten. Dat bleek eenvoudiger dan gedacht, alleen duurde het langer dan verwacht: gewoon met een redelijk brede interesse ouder worden. Oudere mensen die verbaasd opkijken over hoe weinig jongeren weten, zouden erbij stil moeten staan dat je heel veel kennis terloops en pas na je schooltijd oppikt.
Maar goed, die brede interesse die ik hoop te kweken of over te brengen, die moet voor de cultuuroverdracht gaan zorgen, denk ik.

Guinevere

Guinevere

20-06-2012 om 21:46

Aanvulling

"Wedden dat 75% van Nederland niet van Simone de Beauvoir heeft gehoord of van wat dan ook?", zei ik. Voordat dit uitgroeit tot iets wat ik niet bedoel: Je hebt het met Simone de Beauvoir en existensialisme (wat een woord zeg) over behoorlijk "gevorderde" cultuur. Daar ga je de grote massa waarschijnlijk niet 100% mee raken. Het is al mooi als 100% van Nederland weet wie Van Gogh en R. van Rijn waren. Bach, Mozart en de Beatles.

Blontje

Blontje

20-06-2012 om 21:57

Tja

Bij Simone de Beauvoir dacht ik direct aan Yves Montand. Fout, dat was Simone Signoret. Oftewel, hier valt ook wel wat te sleutelen aan de culturele ontwikkeling. Ik weet daarentegen wel weer bovengemiddeld veel over fiscaliteit, politiek en Nederlandstalige muziek In het dagelijks verkeer kom ik niet onderontwikkeld over i.i.g.

Yura

Yura

20-06-2012 om 22:14

Vanzelf

Ik heb daar geen plan voor ofzo. Ik vertel altijd veel in de auto op een of andere manier, als ik met 1 kind ben, dat naast me zit, dan komen we ergens op en van het een komt het ander. Als we op vakantie zijn vertel ik ook altijd veel over dingen die we tegen komen. Onlangs heb ik ze uitgelegd wat gabberen is, compleet met opgesnorde youtube filmpjes, ze lagen in een deuk. Was ik niet van plan, maar we kwamen er opeens op.

Leen13

Leen13

20-06-2012 om 22:20 Topicstarter

Leuk

Die antwoorden. Inderdaad zal het ook gewoon in het dagelijkse gesprek zijn. En inderdaad zelf geïnteresseerd zijn en de interesse van de kinderen aan moedigen.
Zoon wilde die hitjes van mij wel doen mits ik van hem ooki een stukje cultuuroverdracht van zijn tijd aanneem. We gaan dus samen naar de Dictator van Sacha Baron Cohen. Slapstick, beetje fout, wel lachen tenzij je een arabier bent.
Oke dan maar.

Leen13

Leen13

20-06-2012 om 23:05 Topicstarter

Sini

Tja, Jacques Brel, Edith Piaff. Ik voel me dan wel een beetje die ouders die in hun villatje in Florence bezoek krijgen van hun adolescente zoon met luide hitmuziek uit de radio in een sportwagen terwijl ze zoontje nog zo mee hadden genomen naar het concertgebouw.
Voulez vous coucher avec moi se soir, die vonden ze wel leuk. Grappig vind ik wel dat zoon al die youtubefilmpjes vind van grijze gitaristen als Eric Clapton en Led Zeppelin en dat moet ik even meeluisteren want dat is toch mijn tijd.
Inderdaad cultuur is een divers ding en dat is maar goed ook. Veel interessanter.

Tirza G.

Tirza G.

20-06-2012 om 23:39

Maar waarom

Zouden ze uitgerekend die stukjes van jóuw jeugdcultuur moeten overnemen? Waarom ga je bij Duitse muziek luisteren naar Nina Hagen en niet naar Heino? Cultuur is toch meer dan alleen datgene wat jíj mooi vindt?

Tirza

Leen13

Leen13

21-06-2012 om 00:16 Topicstarter

Tirza

http://nl.wikipedia.org/wiki/Cultuur
Tja, uiteindelijk is een brede definitie van cultuur: cultuur is alles. Zelfs religie.
Voor mij is cultuur inderdaad dat wat mijzelf stof tot nadenken geeft en waar ik me door geinspireerd voel en toe aangetrokken. Dat is ook wat ik als ouder wil meegeven. Cultuur is een gereedschapskist waaruit nieuwe cultuur komt. Op school leren ze weer andere dingen, hoewel ik ook daar meekijk en probeer aan te vullen wat ik ook nog belangrijk vind en wat ze niet op school meekrijgen omdat het daar om gemiddelden gaat en er is ook nog altijd een persoonlijke geschiedenis en achtergrond met daarbij de grotere context zoals de achtergrond van hun vader.

neteret mut

neteret mut

21-06-2012 om 10:34

Och

het missen van bepaalde stukjes cultuur is denk ook van alle tijden en veel is toch ook later op te pikken. Mijn eigen ervaring: ik zat op de middelbare school toen op een morgen de hele klas/ school in schok was. er was iemand in de VS doodgeschoten. Ik had geen idee wie John Lennon was ( net zomin als ik wist wie Elvis was). Inmiddels weet ik wel iets meer. Maar had je me toen gevraagd naar Nehallenia, trechterbekercultuur, klederdrachten, bogomielen dan kon ik daar wel iets vertellen. Simone de beauvoir is geen probleem simone signoret doet alleen een heel flauw vaag belletje rinkelen in verband met yves montand ( zal wel iets met zeng of film te maken hebben, google straks wel)
Overdracht idd niet met vooropgezet plan, maar ter plekke nav iets een gesprek beginnen ( met pubers zeker niet te lang want eiegn zaken zijn belangrijker). Dus nav de film dictator, de film van Chaplin noemen bv. Nav de muziek bij little big planet over klassieke muziek vertellen (zat schostakovits in en zoon vond dat mooie muziek)

Blontje

Blontje

21-06-2012 om 10:41

Ik ga binnenkort met school (groep 3) mee voor een excursie naar het Museum voor Volkenkunde. Mijn dochter was helemaal enthousiast en vertelde aan dejuf dat we daar laatst ook al een keer geweest waren, waarop de juf een soortgelijke reactie gaf als jullie meester. Ik vind dat eigenlijk vrij laagdrempelige musea, bovendien was het die dag maar een euro, en ik had dat voor mezelf niet geclassificeerd als 'cultuuroverdracht'. Goh, ben ik toch goed bezig

Fiorucci

Fiorucci

21-06-2012 om 11:33

Sini

Waarom is het zo belangrijk dat in nederlandse kamers Brel wordt gedraaid? Je gaat hiermee volkomen uit van jouw smaak en cultuur. Als je zo gaat redeneren, dan ga ik me nu verbazen over het feit dat zo weinig pubers weten wie Frank Zappa is.

Valkyre

Valkyre

21-06-2012 om 11:39

Zoon is nog jong,

net vijf. Dus bij hem gaan dat soort dingen helemaal spelenderwijs. Er staat toevallig een CD van Boudewijn de Groot aan als hij in de auto stapt, en dat blijkt hij leuk te vinden. We kregen als geboortecadeau een set CD's met klassieke muziek waarbij het verhaal ook wordt verteld (Volkskrant); dat blijkt hij leuk te vinden. Hij heeft interesse in de geschiedenis van de aarde gekregen omdat een keer een setje plastic dino's voor zijn verjaardag kreeg. Dat is dan weer aanleiding voor een bezoekje aan Naturalis of aan het Museon. Hij wil dingen weten. Dat is meestal de aanleiding voor een kort gesprekje, het lenen van een boek uit de bieb, het laten zien van een filmpje/laten horen van muziek of een bezoekje aan museum, boerderij, of watdanook. Geen idee hoe dat later zal gaan. Als hij later voor zijn lijst dingen moet lezen, zal ik hem wel dingen aanraden waarvan ik denk dat hij ze leuk zal vinden. Of dingen die hier toevallig in de kast staan .

Kaaskopje

Kaaskopje

21-06-2012 om 11:42

Typisch zo'n voorbeeld

waar je 'verbaas u niet, verwonder u slechts' op kunt loslaten. Zo verwonder ik mij flink over het feit dat iemand bij het leven en later zijn dood van John Lennon niet wist wie hij was, net als Elvis. Maar dat kan dus
Mijn dochters zijn inmiddels 21 en 19 en ik kan zeggen dat het uiteindelijk echt wel goedkomt. En anders maar niet. Ik ontdekte op mijn 16de voor het eerst de schoonheid van klassieke muziek. Tijdens een logeerpartij bij een neef van mij. Het enige wat ik van mijn ouders had meegekregen was het jaarlijkse Nieuwjaarsconcert vanuit Wenen. Ik heb nog steeds klassiek niet als meest favoriete muziek aanstaan, maar ik waardeer veel. Zo verrastte mijn oudste dochter mij vorige week door te vertellen dat ze Vivaldi's muziek zo mooi vond. Ik viel van mijn stoel van verbazing en ook wel vreugde. Niet dat ze van mij Vivaldi mooi moet vinden, maar dat de belangstelling er is vind ik heel erg leuk. Wat muzieksmaak betreft zit ze zelf in een wereldje waar jaren '70 en '80 muziek gewaardeerd wordt. Haar muzieksmaak raakt zowel die van mijn man als van mij.
Ik weet niet van alles een voorbeeld te noemen, maar op deze manier wordt ik wel vaker verrast door uitspraken van mijn dochters. Er blijkt soms meer in die kersenpitjes om te gaan dan je vermoedt Soms word ik ook in negatieve zin verrast. Dan denk ik 'hoe kún je dat niet weten?' Maar goed, niet alles komt aan blijkbaar. Wat interessant gevonden wordt blijft hangen, de rest verdwijnt naar een hersenkamertje, waar het mogelijk ooit toch zomaar uitvalt.
Wat Brel betreft... Wij hebben een cd van hem, waar man en ik reg van houden. Maar ik vind Brel niet persé bij een Nederlandse opvoeding horen. Net zo min als Nina Hagen. Wat mijn ervaring is, is dat de jeugd ook buiten hun ouders om kennis maakt met cultuur en hun voorkeuren krijgen en dat levert vaak erg leuke gesprekken op. Ik heb van mijzelf het gevoel dat ik praktisch al mijn cultuurvoorkeuren en -kennis buiten mijn ouders heb opgedaan. Ik vraag me af hoe dat kan. Mogelijk omdat ze uit een vrijgemaakt gereformeerde familie komen waar cultuur toch anders beleefd wordt dan in het algemeen? Ik weet het niet zeker.

Maylise

Maylise

21-06-2012 om 11:59

Vanzelf

Veel informatie krijgen ze vanzelf mee. Ik neem mijn kinderen vanaf dat ze heel klein zijn mee naar musea, concerten en toneelstukken. Op vakantie bekijken we vaak van alles. Juist om het voor de kinderen interessant te houden vertel ik ze dan van alles over wat we zien, over de geschiedenis van de plaats waar we zijn of andere feitjes. Hierdoor gaat het ook veel meer leven voor ze.

Thuis draaien we veel verschillende soorten muziek maar er zijn ongetwijfeld ook wat grote artiesten die we niet hebben gedraait. Zappa en Brel kennen ze overigens allebei. Brel draai ik heel vaak dus die kennen ze van baby af aan al. Ongetwijfeld zijn er echter ook artiesten waar ik een blinde vlek voor heb en die ze dus niet van huis uit kennen maar ze zullen ook later vast nog van alles ontdekken.

Verder gewoon veel met je kinderen praten, inhaken op de actualiteit door achtergronden te bespreken of de geschiedenisles van school door wat extra's toe te voegen en verder vooral ze overal mee naar toenemen.

Theater kan heel duur zijn maar gelukkig heb je ook vaak goedkopere amateur voorstellingen of zelfs gratis voorstellingen. Ik ben laatst nog naar een gratis openlucht voorstelling van Richard III geweest met de kinderen. Was erg leuk en omdat het in de openlucht was is het ook niet zo erg als ze even bewegen.

Ik neem ze natuurlijk vooral mee naar dingen die ook leuk vind maar af en toe kies ik er ook wel bewust voor ze om ze ergens mee naar toe te nemen omdat ik inderdaad het idee heb dat het goed komt aan de culturele ontwikkeling. Verder ben ik natuurlijk ook niet de enige volwassene in hun leven en hun vader, oma en tantes/ooms hebben ook allemaal weer andere interesses waarbij ze kunnen aanhaken.

Maylise

Maylise

21-06-2012 om 12:07

Boeken

Ik heb heel lang voorgelezen. Ik koos dan vooral voor boeken waar ze zelf niet zo vlug voor zouden kiezen omdat ze minder toegankelijk leken. Mijn jongste zoon is nu 12 en als ik de jongere nichtjes voorlees dan luistert hij nog steeds graag mee. Laatst moest hij een boek voor school lezen en dat ging niet zo goed dus toen hebben we het samen gelezen, om de beurt. In het boek kwam veel geschiedenis voor die zoon nog niet kende en omdat ik hem wat van de achtergrond uit kon leggen vond hij het verhaal opeens ook leuker.

Lezen is hier sowieso nooit echt een probleem geweest. We hebben veel boeken in huis en alle kinderen lezen wel eens een boek. Zelfs mijn zoon die nooit van lezen hield zie ik nu wel eens met een boek (inmiddels volwassen). Al onze andere kinderen zijn altijd dol geweest op boeken.

Uiteindelijk denk ik trouwens dat praten met je kinderen het meest belangrijke is. Van kleinsaf aan hebben we altijd hele gesprekken over de wereld om ons heen. Het verbaasd mij juist wel eens in sommige andere gesprekken hoe weinig ouders echt met hun kinderen praten buiten de dagelijkse zaken om. Daar krijgen ze zoveel van mee en leren ze ook kritisch door te denken. Een van de leukste dingen van het hebben van kinderen vind ik juist dat je samen met hun de wereld weer ontdekt en zelf ook van alles nieuws leert.

Kaaskopje

Kaaskopje

21-06-2012 om 12:48

Sini

Hoeveel weet jij van Joy Division? Of The Sex Pistols, of van hardrock? Wie is Heintje Davids? Of Snip en Snap?

Kaaskopje

Kaaskopje

21-06-2012 om 12:50

Sini 2

Vragen met een uiteraard!

Kaaskopje

Kaaskopje

21-06-2012 om 12:58

Politiek e.d.

Ik moet eerlijk zeggen dat mijn eigen politieke belangstelling ook pas op gang gekomen is toen ik het huis al uit was. Mijn eerste stembeurt is naar een partij gegaan waar ik nu nooit meer op zou stemmen, maar ik kwam uit een nest waar die partij gekozen werd, dus het zou wel goed zijn... Nú zou ik willen dat ik rond die tijd al meer belangstelling voor en kennis van politiek had gehad. Wie weet had ik er nu dan actiever in durven zijn. Maar zoiets kun je niet afdwingen. Het zal mijn dochters redelijk worst zijn, ik indoctrineer wel naar hartelust. Ik schat daarom in dat ze hun vleugels eerder naar links zullen uitslaan dan naar rechts.

Tineke

Tineke

21-06-2012 om 13:35

Brel

Ik weet bijna wel zeker dat mijn pubers nog nooit van Brel gehoord hebben. Ook politiek interesseert ze bijzonder matig. Evenals (politieke) geschiedenis. En dus krijgen ze weinig van thuis mee?
Ach, wat ze wel mee krijgen, tja, dat zullen ze heus niet aan docenten vertellen. Ook niet in de wandelgangen. Andere wereld.
En ook: geloof niet alles wat pubers je laten geloven. Ooit waren onderzoekers geschokt omdat uit onderzoek bleek dat pubers dachten dat koeien lila waren (Milka). De grapjassen, wat een lol zullen ze gehad hebben.

Tinus_p

Tinus_p

21-06-2012 om 14:03

Brel en conventies

Sinilind:
"Brel is een grote bekende zanger, bovendien uit een buurland, en heeft ook in het Vlaams gezongen."
Is Brel 'groot en bekend'? Het valt me op, dat de houdbaarheid van veel artiesten uiteindelijk maar beperkt is.

Veel cultuur is uiteindelijk een kwestie van 'conventie'. Je hoort Brel te kennen, omdat je hem hoort te kennen; of nog erger, je hoort hem te kennen om bij een bepaalde subgroep te horen. Als dan de normen cq de inclusiecriteria van zo'n groep veranderen, moet je plots hele andere artiesten te horen kennen

De Beatles zijn overigens opvallend robuust gebleken, in dit opzicht

Fiorucci

Fiorucci

21-06-2012 om 14:24

Sini

Ik ken Brel,dankje. Maar kennen jouw kinderen Zappa? Ik denk dat elke ouder cultuurzaken meegeeft aan zijn/haar kind en dat kinderen ook buiten het gezin het nodige oppikken. Bijvoorbeeld op school.
Als je alleen uitgaat van je eigen referentiekader, zul je je inderdaad verbazen over het feit dat een puber Brel niet kent. Maar mijn zoon weet weer idioot veel van rock/metal/punk/bluesmuziek van de laatste decennia. Net zo waardevol als Brel kennen.

Guinevere

Guinevere

21-06-2012 om 16:26

Tjonge

Tjonge, wat is oudste hier geweldig cultureel, nog niet eens puber en hij weet al wie Jacques Brel is! Edith Piaf ook, ja, Ramses Shaffy, ja. Simpelweg omdat ik het erbij heb gezet op zijn MP3-speler. Laatst met de finale van Idols-kids kon hij dus gelijk vertellen dat die jongen iets van Shaffy deed. Ik zet trouwens ook Beatles, Stones, Nirvana, REM op zijn MP3-speler. Bonusje. En hij ontdekt zelf ook "oude" sterren.
Overigens zet ik zodra er iemand van "vroeger" in het nieuws is vaak een Youtube-filmpje ervan op, zodat zoon weet waar het over gaat. Toen Sugar Lee Hooper overleed heeft hij dus wekenlang "Oh, wat ben je mooi" lopen galmen.
Verder neem ik filmklassiekers die op de buis komen op en die kijken we samen. Ook Charlie Chaplin (the great dictator) of klassieke westerns.

limba de mimba

limba de mimba

21-06-2012 om 16:30

Historisch besef en muziekcultuur

Ik zie twee vormen van cultuuroverdracht: een soort algemene voor het historisch besef en een eigen, die van onze persoonlijke culturele inspiratie.
In de algemene, zeg maar een Canon van de afgelopen 100 jaar zitten elementen die in hun uitwerking nu nog sporen nalaten: vrouwenkiesrecht, de tweede wereldoorlog, de verzuiling, tweede feministische golf, hippies, crisis in de jaren '80, val van de muur.
Die van ons persoonlijk raakt daar wel aan, want onze ouders zijn getekend door de tweede wereldoorlog en de verzuiling. Ik moet onze kinderen regelmatig vertellen waarom hun opa en oma zo reageren zoals ze doen, door even een potje geschiedenisles op te lepelen.
Onze eigen jongerencultuur-geschiedenis is gekleurd door de grauwe jaren '80-crisis: No Future, Nina Hagen inderdaad ook, De Muur en De Bom. Soms laten we daar iets van zien, door YouTube is heel veel terug te halen.
Ik vind naar een museum gaan of bepaalde muziek laten horen weer een heel andere vorm van cultuuroverdracht. Dat hebben we altijd ook wel veel gedaan, maar vooral ook omdat wij ouders daar erg van genieten. Gelukkig lijken onze kinderen in die zin heel erg op ons, dus een museum of klassiek concert is nooit een straf voor ze geweest. De een houdt verder van metal en de ander meer van Zappa en muziek waar ik ooit als punk dus tegen was. Dan is het wel weer geweldig dat je door je eigen kinderen muziek kunt leren waarderen van voor jouw tijd. Ik was vroeger door die punktijd veel beperkter in mijn smaak dan mijn kinderen nu, die staan overal voor open. Dat hebben we ze wel bijgebracht, denk ik.

mijk

mijk

21-06-2012 om 16:38

Belangstelling stimuleren

ik heb iemand gekend die op alles wat zijn kinderen vroegen "dat weet ik niet hoor" antwoorde. Of zelfs een keer wat kan jou dat nou schelen. Hij had 2 kinderen die redelijk makkelijk vwo deden maar hun kennis en interesse voor kunst cultuur wetenschap en andere interessante zaken was zo klein..... en dat verwonderde mij niks....

Mijk

Jo Hanna

Jo Hanna

21-06-2012 om 17:08

Hap snap & voorlezen

Zowel mijn kinderen (8 & 6) als ik zijn nieuwsgierige wezens en dus wordt er veel gevraagd en verteld in ons huishouden naar aanleiding van iets wat we zien of horen. Bijvoorbeeld: dochter kreeg een shirt met een grote tong erop. Ze is helemaal dol op dat shirt. Ik las een artikel in de krant over de Rolling Stones met een afbeelding van die tong. Dan laat ik haar dat plaatje zien en vertel dat dit rockers zijn die net zo oud zijn als haar opa
Qua muziek komen ze verder in aanraking met de muziek die ik draai. Zo hebben wij regelmatig 'familiedisco'. De enige naam die ze kennen is Michael Jackson, dus alles wat als disco klinkt, heet Michael Jackson . Dochter speelt piano en we hebben eens gekeken naar een (deel van een) docu over een beroemde pianist en ik heb haar meegenomen naar een optreden van een bevriende pianist. Zelf zing ik veel en dat moeten ze ook aanhoren Soms luisteren we samen naar zeer diverse zangeressen op youtube. Ze weten dat ik dol ben op Maroon 5 en mijn dochter herkende buitenshuis een keer een nummer van ze dat ik niet heb. Ik voelde me de koning te rijk toen ze op enig moment verklaarden dat de Talking Heads hun favoriete band was! We luisteren samen soms (kort) naar bijvoorbeeld een opera of een klassiek stuk. Als ik zelf iets aan het ontdekken ben, deel ik dat meestal wel met ze. Ik vind youtube voor muziek heel leuk. Ik doe zelf aan clownerie en we spelen samen en bezoeken soms voorstellingen. Ze weten wat jabbertalk is (ze kunnen het zelf ook) en ze hebben ook een neus. We improviseren samen 'stukjes' en ook liedjes. Ik neem boeken uit de bieb mee die aansluiten bij onderwerpen waar ze zelf mee komen of laat ze iets zien naar aanleiding van iets, laatst bijvoorbeeld over Rembrandts herkenbare kleurgebruik. Bij het voorlezen kies ik geregeld boeken (mede) omdat ik er culturele waarde aan hecht. Klassiekers als Alice in Wonderland en Tijl Uilenspiegel, boeken over mythologie, geschiedenis, Toon Tellegen én Annie M.G. natuurlijk! Rond kerst en pasen lees ik de bijbehorende bijbelverhalen voor en ik heb ook eens het scheppingsverhaal voorgelezen, wat toen voor mijn jongste nog erg abstract was en dus is díe kinderbijbel nog weer even de kast in gegaan. Naar aanleiding van het lied 'Ken je mij' van Trijntje/Huub Oosterhuis hebben zich aan onze eettafel verschillende levendige gesprekken over 'God' afgespeeld.
Leuk, als ik er zo over denk, zie ik hoe automatisch dat gaat. Het is (natuurlijk) wel allemaal gekoppeld aan mijn eigen interesse. Ik ben geen school en heb geen curriculum. Of Jacques Brel bekend zal zijn voor mijn kinderen als ze 13/14 zijn waag ik dan ook te betwijfelen. Misschien via iemand anders. Je weet het maar nooit.
Groet, Jo Hanna

kamille

kamille

21-06-2012 om 17:29

Tsja...

Ook hier weten ze wie Jacques Brel is. En Edith Piaf. En nog veel meer. Mijn jongste zoon wist (niet door mij maar door Junkie XL) wie Elvis was toen hij 7 was en wilde daar meer van weten (leve Kazaa). Mijn oudste zoon en ik wisselen graag mp3's uit ("wat vind je van deze?").
Mijn jongste zoon is net als ik dol op kunst, al lopen onze smaken erg uiteen. Mijn oudste zoon geeft er weinig om. Oei, heb ik nu gefaald? Nee, kwestie van interesse.
We hebben soms hele politieke discussies met ons drieën, of over religie, of over homodiscriminatie, of over... Noem maar op.
Verder hebben ze veel interesse in geschiedenis. Jongste zoon vooral m.b.t. het dinotijdperk, oudste m.b.t. de 20e eeuwse oorlogen.
Ik geloof dat ik het volgens OO-begrippen niet eens zo heel gek heb gedaan! Of bof ik omdat hun interesse zo breed is?
En wat is het verschil tussen Brel mee kunnen zingen en weten wat Abe Lenstra ooit tegen Ajax heeft gedaan? Afhankelijk van je culturele achtergrond is het allebei even belangrijk. Of waar de één Brel aanbidt, heeft de ander iets met Hazes of Bauer, en wie zijn wij om te bepalen dat Brel beter is dan Bauer of Hazes?
En voor weer een ander is literatuur alles. Hoewel wij zeer breed geïnteresseerd zijn in muziek en ook in geschiedenis en de natuur, weten wij weer weinig van literatuur. Annie MG kennen we natuurlijk, maar stiekem kan ik meer genieten van een tuttige boerenstreekroman met een stevige scheut calvinisme.
En er zijn ook mensen die veel waarde hechten aan reizen en mooie plekjes en dat over brengen op hun kinderen.
Helaas zit er ook een elitair kantje aan. Mensen die werkelijk niet snappen waarom iemand zijn/haar liefde niet deelt. Ja, er zijn hele volksstammen die Brel, Nina Hagen en zo niet kennen. Het gaat mij ook aan mijn hart, maar dat komt omdat toevallig mijn interesse bij de muziek ligt. Misschien kennen die leerlingen van Sini wel weer literaire meesterwerken waar ik totaal geen kijk op heb. Of stukken geschiedenis die je alleen in geschiedenisboekjes voor gevorderden kent. Ik ben als kind in de buurt van de Vecht opgegroeid en wist al vrij jong van alles van de buitenverblijven en de theekoepeltjes. Maakt mij dat een beter kind dan al die kinderen die daar niets van wisten? Zijn mijn kinderen beter omdat zij Elvis, Brel en zo wel kennen? Ik heb nog nooit Les Uns Et Les Autres gezien, ben ik daarmee een cultuurbarbaar, of maakt het feit dat ik Die Blechtrommel 3x heb gezien weer een boel goed?
Nee. Dat is een kwestie van interesse. Niet van status en "beter dan een ander zijn" (wat ik toch wel een beetje ruik in sommige berichten). Wie zijn wij om te oordelen over de interesses of het gebrek aan interesse van een ander?

Oh ja: mijn kinderen kennen Zappa ook. Dweezil Zappa met zijn geweldige versie van Baby One More Time

Wat je aan je kinderen doorgeeft is heel persoonlijk en zou los moeten staan van "hoe het hoort". Het is cultuurgebonden, en elke cultuur heeft zijn eigen dingen, en wat daarvan wordt doorgegeven of niet is heel individueel. Voor de één is Brel heilig, voor de ander Simone de Beauvoir, voor een derde Marco Borsato en voor weer iemand anders Abe Lenstra omdat opa erbij was toen Abe Ajax in de pan hakte, ergens in de jaren 50. En als een ander daar niets over weet heeft niemand het recht om daar een waardeoordeel aan te hangen.

Daar is het te persoonlijk voor.

Maylise

Maylise

21-06-2012 om 18:06

Kamille

Ik vind dat je wel degelijk in zekere zin een waardeoordeel kan hangen aan cultuur uitingen. Ik vind niet dat je bijvoorbeeld Andre Hazes en Bach op hetzelfde niveau kan zetten of een bouquet reeks roman dezelfde waarde toe kan hechten als Oorlog en Vrede.
Dat houdt niet in dat het verkeerd is om te genieten van Andre Hazes en de kasteelroman. Natuurlijk kan dat ook heel leuk zijn. Echter ik vind dat je wel degelijk onderscheid mag maken tussen 'hogere' en 'lagere' cultuur waar natuurlijk ook een grijs gebied tussen zit.

Dat is natuurlijk weer wat anders dan algemene ontwikkeling want voor algemene ontwikkeling is het wel weer van belang dat iemand weet dat Andre Hazes een populaire volkszanger was.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.